Protokół nr 20/XLVI/2007 - BIP PW

Protokół nr 20/XLVI/2007
posiedzenia Senatu Politechniki Warszawskiej
w dniu 27 czerwca 2007 r.
1. Otwarcie posiedzenia i przyjęcie porządku obrad
•
•
•
Rektor Politechniki Warszawskiej prof. W. KURNIK, otwierając dwudzieste posiedzenie
Senatu Politechniki Warszawskiej w kadencji 2005-2008, powitał wszystkich senatorów
i zaproszonych gości.
Rektor poinformował, że z żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość, iż w dniu 17 maja
2007 roku zmarła dr hab. Danuta Zawisławska, emerytowany nauczyciel akademicki
Politechniki Warszawskiej, doskonały dydaktyk, wychowawca młodzieży i kadry
naukowej, autor wielu cenionych publikacji, człowiek szlachetny, koleżeński i rzetelny.
Wraz z Jej śmiercią środowisko akademickie poniosło bolesną stratę. Żegnamy naszą
wspaniałą koleżankę.
Obecni uczcili pamięć dr Danuty Zawisławskiej chwilą ciszy.
Przechodząc do przyjęcia porządku obrad Senatu, Rektor prof. W. KURNIK
zaproponował wniesienie do programu trzech autopoprawek:
– wprowadzenie punktu 12’: „Podjęcie uchwały w sprawie wyrażenia zgody na zbycie
udziałów Politechniki Warszawskiej w Centrum Badawczo-Rozwojowym „OPTOTRAKT”
Sp. z o.o.”
– wprowadzenie punktu 13’: „Podjęcie uchwały sprawie wystąpienia z wnioskiem
o nadanie jednej z ulic Warszawy imienia Grażyny Lipińskiej ”
– w pkt 16, zamiast: „Wyrażenie zgody na zawarcie umowy wieloletniej dzierżawy
nieruchomości w Płocku przy ul. Łukasiewicza 17 pod budowę centrum handlowego
i obciążenia tej nieruchomości hipoteką”, wprowadzenie: „Wyrażenie zgody na
wieloletnią dzierżawę terenu stanowiącego część nieruchomości w Płocku przy ul.
Łukasiewicza 17”; uzasadnienie: zmiana jest skutkiem uwag wniesionych przez Senacką
Komisję ds. Mienia i Finansów oraz Kanclerza PW.
Wobec braku kolejnych propozycji zmian, Senat przyjął następujący porządek obrad
(numerację punktów podano zgodne z kolejnością ich występowania po uwzględnieniu
autopoprawek Rektora):
Otwarcie posiedzenia i przyjęcie porządku obrad
Wręczenie nominacji profesorskich
Powołanie komisji skrutacyjnej
Komunikat o
– nadanych stopniach naukowych doktora i doktora habilitowanego
– zatwierdzonych przez Centralną Komisję stopniach naukowych doktora
habilitowanego
5. Informacje Rektora
6. Informacja o działalności Uniwersytetu Trzeciego Wieku
7. Podjęcie uchwały w sprawach osobowych
7.1. Wyrażenie zgody na mianowanie przez Rektora na stanowisko prof.
zwyczajnego prof. dr hab. inż. Janusza Dyducha z Wydziału Transportu
7.2. Wyrażenie zgody na mianowanie przez Rektora na stanowisko prof.
zwyczajnego prof. dr hab. Aliny Maciejewskiej z Wydziału GiK
1.
2.
3.
4.
1
7.3. Wyrażenie zgody na mianowanie przez Rektora na stanowisko prof.
zwyczajnego prof. dr hab. inż. Władysława Wieczorka z Wydziału
Chemicznego
7.4. Zaopiniowanie wniosku dziekana Wydziału Elektrycznego o mianowanie na
stanowisko profesora nadzwyczajnego na czas nieokreślony prof. dr hab. inż.
Jerzego Tokarzewskiego
7.5. Zaopiniowanie wniosku dziekana Wydziału GiK o mianowanie na stanowisko
profesora nadzwyczajnego na 5. lat dr hab. inż. Jerzego Balcerzaka
7.6. Zaopiniowanie wniosku dyrektor KNSiA o mianowanie na stanowisko profesora
nadzwyczajnego na 5. lat dr hab. Edwarda Malaka
8. Przedstawienie Kodeksu „Dobre praktyki w szkołach wyższych”
9. Podjęcie uchwały w sprawie wykładni §139 ust. 2 Statutu PW
10. Podjęcie uchwały w sprawie zasad rozliczeń za zajęcia dydaktyczne zlecane
wydziałom i innym jednostkom organizacyjnym PW
11. Przyjęcie sprawozdania Rektora z wykonania planu rzeczowo-finansowego w roku
2006
12. Podjęcie uchwały w sprawie planu rzeczowo-finansowego PW na rok 2007
13. Podjęcie uchwały w sprawie wyrażenia zgody na zbycie udziałów Politechniki
Warszawskiej w Centrum Badawczo-Rozwojowym „OPTOTRAKT” Sp. z o.o.
14. Podjęcie uchwały w sprawie zmian organizacyjnych na Wydziale GiK
15. Podjęcie uchwały w sprawie wystąpienia z wnioskiem o nadanie jednej z ulic
Warszawy imienia Grażyny Lipińskiej
16. Podjęcie uchwały w sprawie wyrażenia zgody na zawarcie porozumienia o utworzeniu
Europejskiego Instytutu Badawczego.
17. Wyrażenie zgody na zawarcie umowy o współpracy między PW i University of
Southampton w WLK. Brytanii.
18. Wyrażenie zgody na wieloletnią dzierżawę terenu stanowiącego część nieruchomości
PW w Płocku przy ul. Łukasiewicza 17
19. Podjęcie uchwały w sprawie kryteriów i trybu oceny funkcjonowania administracji
PW w kadencji 2005-2008 oraz powołania Senackiego Zespołu ds. Oceny
Funkcjonowania Administracji
20. Dyskusja na temat: Model kształcenia doktorantów w PW
21. Podjęcie uchwały w sprawie wszczęcia postępowania o nadanie profesorowi
Kazimierzowi Thielowi tytułu doktora honoris causa Politechniki Warszawskiej
22. Poparcie inicjatywy Politechniki Krakowskiej o nadanie tytułu doktora h.c. prof.
Gűnterowi Wozny’emu
23. Wyznaczenie recenzenta dorobku naukowego:
– prof. Aruna S. Mujumdara kandydata do tytułu doktora h.c. Politechniki Łódzkiej,
– prof. dr hab. Jerzego Buzka kandydata do tytułu doktora h.c. Politechniki Śląskiej
24. Sprawy wniesione i interpelacje
25. Przyjęcie protokołu posiedzenia Senatu w dn. 23.05.2007 r.
26. Wolne wnioski
27. Zamknięcie obrad
2
2. Wręczenie nominacji profesorskich
•
•
•
•
•
Rektor prof. W. KURNIK poinformował, że:
na stanowisko profesora zwyczajnego od dnia 1 maja 2007 r. został mianowany przez
Rektora PW:
– prof. dr hab. inż. Gabriel ROKICKI 1
na Wydziale Chemicznym
na stanowisko profesora zwyczajnego od dnia 1 czerwca 2007 r. został mianowany
przez Rektora PW:
– prof. dr hab. inż. Janusz HOŁYST
na Wydziale Fizyki
na stanowisko profesora nadzwyczajnego od dnia 1 czerwca 2007 r. na czas
nieokreślony zostali mianowani przez Rektora PW:
– prof. nzw. dr hab. inż. Zdzisław CHŁOPEK
na Wydziale Samochodów i Maszyn Roboczych w Instytucie Pojazdów
– prof. nzw. dr hab. inż. Natalia GOLNIK
na Wydziale Mechatroniki w Instytucie Inżynierii Precyzyjnej i Biomedycznej
na stanowisko profesora nadzwyczajnego od dnia 1 lipca 2007 r. na czas nieokreślony
zostali mianowani przez Rektora PW:
– prof. nzw. dr hab. inż. Andrzej FRYSZKOWSKI
na Wydziale Matematyki i Nauk Informacyjnych
– prof. nzw. dr hab. inż. Andrzej Symeon JAKUBIAK
na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych w Instytucie Telekomunikacji
– prof. nzw. dr hab. inż. Krzysztof SIKORSKI
na Wydziale Inżynierii Materiałowej
Rektor prof. W. KURNIK dokonał wręczenia aktów nominacji, złożył gratulacje
i serdecznie podziękował nowo mianowanym Profesorom za dotychczasowe osiągnięcia.
3. Powołanie komisji skrutacyjnej
• Senat powołał komisję skrutacyjną w składzie:
prof. dr hab. Janusz Zieliński
– przewodniczący:
– członkowie:
mgr inż. Tadeusz Byczot
Konrad Dzik
Krzysztof Borowski-Dobrowolski
• M. GAJDA, Przewodniczący Samorządu Studentów, zgłosił uwagę, że student Adam
Borowski-Dobrowolski, zgłoszony do komisji skrutacyjnej występuje jednocześnie
w jednej ze spraw podlegających głosowaniu osobowemu.
• Po konsultacji z mec. P. Militzem przyjęto, że pozostanie on w komisji skrutacyjnej
z wyłączeniem głosowania w sprawie jego dotyczącej.
1
Umieszczony w komunikacie na posiedzeniu Senatu w dniu 23.05.2007 r., ale z uwagi na nieobecność
(zgłoszoną) nie wręczono Mu nominacji
3
4. Komunikat o
– nadanych stopniach naukowych doktora i doktora habilitowanego
– zatwierdzonych przez Centralną Komisję stopniach naukowych doktora
habilitowanego
• Prof. T. KULIK, Prorektor ds. Nauki, poinformował, że w okresie od ostatniego
posiedzenia Senatu nadano 17 stopni naukowych doktora:
– 4 stopnie na Wydziale Chemicznym,
– po 3 stopnie na Wydziale Elektrycznym oraz Inżynierii Materiałowej,
– po 2 stopnie na Wydziałach: Elektroniki i Technik Informacyjnych, Inżynierii
Produkcji oraz Samochodów i Maszyn Roboczych,
– 1 stopień na Wydziale Geodezji i Kartografii.
Stopień naukowy doktora habilitowanego został nadany przez
– Radę Wydziału Inżynierii Lądowej dr hab. inż. Ryszardowi GAJEWSKIEMU,
– Radę Wydziału EiTI dr hab. Anantolijowi PŁATONOWOWI.
Zatwierdzenie przez Centralną Komisję ds. Stopni i Tytułu Naukowego stopnia
naukowego doktora habilitowanego uzyskali pracownicy Wydziału Architektury:
– dr hab. inż. arch. Krystyna GURANOWSKA - GRUSZECKA,
– dr hab. inż. arch. Jacek WESOŁOWSKI.
5. Informacje Rektora
•
•
•
•
Rektor prof. W. KURNIK, odwołując się do przekazanej członkom Senatu drukowanej
wersji Informacji Rektora, zwrócił uwagę na następujące informacje:
– podany został nowy kalendarz spotkań Senatu na następny rok akademicki,
– w dniach 19-20 czerwca br. odbył się w Politechnice Kijowskiej trójstronny polskorosyjsko-ukraiński workshop, dotyczący realizacji postanowień umowy trójstronnej
zawartej przez Politechnikę Warszawską z Politechniką w Petersburgu i Politechniką w
Kijowie; workshop dotyczył tematyki naukowej, którą uznano za najwłaściwszą, rokująca
największe nadzieje na uzyskanie efektów we współpracy trójstronnej,
– w dniu 26 czerwca br. odbyły się promocje doktorskie i habilitacyjne połączone
z wręczeniem odznaczeń państwowych oraz nagród Siemensa. Jury Konkursu o Nagrodę
Siemensa, Nagrodę Badawczą za rok 2006, przyznało zespołowi kierowanemu przez prof.
Mariana Kaźmierkowskiego.
Nawiązując do ostatniej informacji, Rektor zwrócił uwagę na nieobecność na uroczystości
niektórych senatorów. Podkreślając wagę takich uroczystości, Rektor zwrócił się z prośbą
o wcześniejsze zgłaszanie nieobecności, ewentualnie o delegowanie prodziekanów.
Prof. R. GAWROŃSKI, Prorektor ds. Ogólnych, poinformował o notatce otrzymanej
z Biura Usług Geodezyjnych, z której wynika, że Wojewoda Warszawski pozytywnie
zaopiniował sprawę przekazania Politechnice Warszawskiej nieruchomości przy
ul. Narbutta 84 i 86, wydając stosowne zarządzenie. Dotychczas Politechnika Warszawska
była wieczystym użytkownikiem tych terenów. Obecnie stanie się ich właścicielem.
Prof. F. KROK, Prorektor ds. Studiów, poinformował, że Państwowa Komisja
Akredytacyjna wydała ocenę wyróżniającą dla kształcenia na kierunku Inżynieria
Materiałowa, prowadzonego na Wydziale Inżynierii Materiałowej. Jest to czwarta ocena
wyróżniająca w naszej Uczelni, po Wydziale Chemicznym, Inżynierii Chemicznej
i Procesowej oraz Wydziale Inżynierii Lądowej. Prorektor skierował gratulacje dla
Wydziału Inżynierii Materiałowej.
Prof. A. JAKUBIAK, Prorektor ds. Studenckich, poinformował, że za chwilę podejmuje
rozmowy z delegacją grupy kapitałowej z Malty, zainteresowanej sponsorowaniem
4
•
•
•
drużyny siatkarskiej PW. Rozmowy będą również dotyczyły ewentualnego finansowania
naszej hali sportowej.
Prorektor Prof. A Jakubiak poinformował również, że drużyna PW wygrała regaty
wioślarskie z drużyną UW. Dodał, że kolejne trzykrotne zwycięstwo powoduje, iż puchar
przechodzi na własność zwycięskiej drużyny – niestety poprzednie regaty Politechnika
przegrała.
Dr A. WITCZAK, Kanclerz PW, poinformował, że w dniu dzisiejszym w budynku
Wydziału Chemicznego nastąpiła eksplozja w czasie destylacji ciągłej rozpuszczalników.
Nie doszło do ofiar w ludziach. Dosyć znaczne są straty w pomieszczeniach i poza
budynkiem, uszkodzone zostały znajdujące się tam samochody.
Rektor prof. W. KURNIK poprosił o zachowanie wszelkich procedur zgodnych
z prawem, o zabezpieczenie miejsca zdarzenia, ustalenie strat i zapobieganiu dalszym
ewentualnym tego typu zdarzeniom.
M. GAJDA, Przewodniczący Samorządu Studentów, poinformował, że trwa akcja
przyznawania stypendiów dla osób wyjeżdżających w ramach programu SOCRATES dzięki decyzji Senatu umożliwiającej zasilenie własnego Funduszu Stypendialnego.
Pozwoli to studentom wyjeżdżającym w ramach programu na przekazanie – jeszcze przed
ich wyjazdem – informacji o pozyskanym stypendium na finansowanie ich utrzymania na
uczelniach zagranicznych.
6. Informacja o działalności Uniwersytetu Trzeciego Wieku
•
Doc. B. UTRYSKO, Pełnomocnik Rektora ds. Rekrutacji na Studia, przekazał informację
o działalności Uniwersytetu Trzeciego Wieku, funkcjonującego od 1 marca (dzień
inauguracji) na postawie uchwały Senatu z 29 listopada 2006 r. w sprawie projektu
edukacyjnego „Uniwersytet Trzeciego Wieku” oraz Decyzji JM Rektora z 6 lutego 2007
r., wskazującej wykonawców i przekazującej dotację w wysokości 20 000 zł.
Przekazane informacje (w formie prezentacji i komentarza):
– przeprowadzone działania w minionym semestrze: wykłady popularno-naukowe (128
uczestników), wykład Historia Architektury (122 uczestników), pracownia zastosowań
fizyki (8 uczestników), kursy komputerowe 12 godzinne (20 kursów: kursy elementarne –
140 uczestników, kursy tematyczne – 174 uczestników) – łącznie 343 osoby,
– tematyka wykładów była bardzo zróżnicowana (zaprezentowana została szczegółowa
tematyka wszystkich zajęć),
– przeprowadzona została ankietyzacja wykładów - wszystkie wykłady uzyskały
zdecydowanie pozytywną ocenę,
– finanse:
(a) przychody: wpłaty uczestników - 23 444 zł, za wykłady i pracownię fizyki - 30 zł,
za kurs komputerowy - 50 zł, dotacja Uczelni - 20 000 zł,
(b) wydatki: wypłaty dla prowadzących ok. 35 500 zł, koszty techniczne ok. 2 500 zł,
wynik ok. + 5000 zł,
– plany na semestr zimowy 07/08: wykłady popularno-naukowe (pojedyncze), wykłady
popularno-naukowe (w cyklach), historia architektury (na 2 semestry), historia techniki i
wynalazków (na 2 semestry), kursy komputerowe 12 godzinne, kursy komputerowe 24
godzinne oraz kursy językowe 24 godzinne
– planowane finanse:
(a) wpłaty uczestników: wpisowe (wykłady) 30 zł, historia architektury - 20 zł, kurs
komputerowy 12 godz. - 50 zł, kurs komputerowy 24 godz. - 80 zł, kurs językowy 24
godz. - 60 zł, dotacja uczelni - 20 000 zł
5
•
(b) wydatki - niewielkie obniżenie stawek
(c) spodziewany wynik - 0 zł
– dalsze plany: przygotowanie w semestrze zimowym 2007/08 aktów prawnych
definiujących działania UTW PW (umocowanie prawne prowadzonej działalności daje
większe możliwości pozyskiwania źródeł finansowania), stworzenie Rady Naukowej
UTW PW i zespołu wspierającego, utworzenie Samorządu Słuchaczy UTW PW
i przygotowanie aktywnych (samodzielnych) form działania uczestników oraz
poszukiwanie źródeł dofinansowania.
Na zakończenie swojej prezentacji doc. B. Utrysko zwrócił się z prośbą o zgłaszanie chęci
i możliwości prowadzenia kursów komputerowych, zgłaszanie tematów wykładów
i wykładowców oraz zgłaszanie osób chcących współpracować z UTW.
Nie zgłoszono żadnych uwag do przekazanych informacji. Senat przyjął do akceptującej
wiadomości działania Uniwersytetu Trzeciego Wieku, funkcjonującego w Politechnice
Warszawskiej.
7. Podjęcie uchwały w sprawach osobowych
•
•
•
•
Prof. R. GAWROŃSKI, Prorektor ds. Ogólnych, poinformował, że rozpatrywanych
będzie sześć spraw osobowych: trzy w sprawie zaopiniowania wniosków
o mianowanie na stanowisko profesora nadzwyczajnego i trzy w sprawie wyrażenia zgody
na mianowanie na stanowisko profesora zwyczajnego.
Informacje szczegółowe zostały przedstawione na kartach do głosowania. Wszystkie
sprawy były wcześniej omawiane przez Senacką Komisję ds. Kadr. Końcowe wnioski
Komisji zostały wyświetlone a stanowisko Komisji, pod nieobecność Przewodniczącego
Komisji prof. R. Barlika, przedstawiał prof. A. Chudzikiewicz.
7.1.
Wyrażenie zgody na mianowanie przez Rektora na stanowisko prof.
zwyczajnego prof. dr hab. inż. Janusza Dyducha z Wydziału Transportu
7.2.
Wyrażenie zgody na mianowanie przez Rektora na stanowisko prof.
zwyczajnego prof. dr hab. Aliny Maciejewskiej z Wydziału GiK
7.3.
Wyrażenie zgody na mianowanie przez Rektora na stanowisko prof.
zwyczajnego prof. dr hab. inż. Władysława Wieczorka z Wydziału
Chemicznego
Prof. A. CHUDZIKIEWICZ poinformował, że
– wnioski na mianowanie prof. dr hab. inż. Janusza Dyducha i prof. dr hab. Aliny
Maciejewskiej uzyskały poparcie Komisji bez zastrzeżeń,
– wniosek na mianowanie prof. dr hab. inż. Władysława Wieczorka uzyskał
zdecydowane poparcie.
Wobec braku głosów w dyskusji Prorektor prof. R. GAWROŃSKI poprosił o głosowanie.
W głosowaniu tajnym wszystkie trzy wnioski uzyskały zgodę Senatu.
Uprawnionych do głosowania – 77, obecnych – 64, głosów oddanych – 63.
tak
nie
wstrz. nieważne
Wyniki głosowania:
prof. dr hab. inż. Janusz Dyduch
53
6
4
0
prof. dr hab. Alina Maciejewska
51
2
10
0
prof. dr hab. inż. Władysław Wieczorek
63
0
0
0
6
•
•
•
•
Senat podjął uchwałę nr 195/XLVI/2007 w sprawie wyrażenia zgody na mianowanie na
stanowisko profesora zwyczajnego w Politechnice Warszawskiej.
7.4.
Zaopiniowanie wniosku dziekana Wydziału Elektrycznego o mianowanie na
stanowisko profesora nadzwyczajnego na czas nieokreślony prof. dr hab. inż.
Jerzego Tokarzewskiego
7.5.
Zaopiniowanie wniosku dziekana Wydziału GiK o mianowanie na stanowisko
profesora nadzwyczajnego na 5 lat dr hab. inż. Jerzego Balcerzaka
7.6.
Zaopiniowanie wniosku dyrektor KNSiA o mianowanie na stanowisko
profesora nadzwyczajnego na 5 lat dr hab. Edwarda Malaka
Prof. A. CHUDZIKIEWICZ poinformował, że wszystkie trzy wnioski uzyskały poparcie
Komisji bez zastrzeżeń.
Wobec braku głosów w dyskusji Prorektor prof. R. GAWROŃSKI poprosił o głosowanie.
W głosowaniu tajnym wszystkie trzy wnioski uzyskały zgodę Senatu.
Uprawnionych do głosowania – 77, obecnych – 64, głosów oddanych – 63.
Wyniki głosowania:
prof. dr hab. inż. Jerzy Tokarzewski
dr hab. inż. Jerzy Balcerzak
dr hab. Edward Malak
•
tak
nie
wstrz.
nieważne
57
55
46
2
2
5
4
6
12
0
0
0
Senat podjął uchwałę nr 196/XLVI/2007 w sprawie zaopiniowania wniosków o
mianowanie na stanowisko profesora nadzwyczajnego.
8. Przestawienie Kodeksu „Dobre praktyki w szkołach wyższych”
•
Rektor prof. W. KURNIK przestawił krótką charakterystykę samego dokumentu i jego
genezę.
Kodeks Dobre praktyki w szkołach wyższych jest to szesnastostronicowy dokument
o charakterze misyjnym i ideologicznym, zawierający szereg wytycznych i standardów
precyzyjnie zapisanych, jednakże działających obok obowiązującego w naszym kraju
prawa i regulacji wewnętrznych takich jak, np. statut. Jest to tzw. prawo miękkie, czyli to
wszystko, co nie jest jawnie zapisane w ustawie i w statutach, a należy do standardów
akademickich, które wynikają z wieloletnich obyczajów postępowań, tradycji i etosu
w naszych uczelniach. Jest to dokument, który jak każda misja, jest samookreśleniem. Nie
zostaje narzucony przez żadne gremia, w szczególności przez gremia nadzorujące
uczelnie wyższe w ramach naszego systemu szkolnictwa wyższego. Dokument jest
adresowany do wszystkich pracowników szkół wyższych, a przede wszystkim do osób,
które pełnią w uczelniach funkcje albo organów jednoosobowych albo członków organów
kolegialnych.
Geneza dokumentu:
– z podjęciem inicjatywy opracowania tego dokumentu wystąpiła Fundacja Rektorów
Polskich, zyskując poparcie KRASP, co znalazło wyraz w uchwale KRASP z maja 2005
roku, akceptującej rozpoczęcie prac nad dokumentem,
– we wrześniu 2005 r. Fundacja Rektorów Polskich powołała Komisję do opracowania
Kodeksu Dobrych praktyk szkól wyższych; zespól pracował w składzie: ks. prof.
7
A. Szostek (przewodniczący), prof. nzw. E. Chmielecka, (sekretarz), profesorowie:
W. Gasparski, A. Koźminski, Z. Szawarski, J. Woźnicki oraz mgr M. Chałupka, jako
przedstawiciel Parlamentu Studentów RP (członkowie),
– przygotowany przez Komisje wstępny projekt został poddany pod debatę publiczną
w uczelniach i w środowisku rektorów, a zespól redakcyjny projektu (prof. Szostek, prof.
J. Woźnicki i prof. Chmielecka) szczegółowo przedyskutował zgłoszone propozycje
poprawek,
– skorygowany projekt został przedstawiony Zgromadzeniu Plenarnemu KRASP, które
w dniu 26 kwietnia 2007 r. uchwaliło Kodeks Dobre praktyki w szkołach wyższych,
– Kodeks został publicznie ogłoszony w dniu 8 czerwca 2007 r. w Krakowie, podczas
nadzwyczajnego, uroczystego posiedzenia zgromadzenia ogólnego Konferencji Rektorów
Akademickich Szkół Polskich, w związku z 10 rocznicą utworzenia tej organizacji.
Rektor prof. W. KURNIK poinformował o zawartości dokumentu i zacytował zapisane
w nim zasady fundamentalne:
1. Zasada służby publicznej
2. Zasada bezstronności w sprawach publicznych
3. Zasada legalizmu
4. Zasada autonomii i odpowiedzialności
5. Zasada podziału i równowagi władzy w uczelni
6. Zasada kreatywności
7. Zasada przejrzystości
8. Zasada subsydiarności
9. Zasada poszanowania godności i tolerancji
10. Zasada uniwersalizmu badań i kształcenia.
Każda z zasad została w dokumencie skomentowana. Rektor zacytował fragment
traktujący o relacjach pomiędzy senatem i rektorem: „Do senatu, który nie jest
przełożonym rektora, należy określenie założeń, kierunków i wytycznych dla rad
wydziałów, a także wyrażanie zgody w zasadniczych sprawach dotyczących uczelni,
wskazanych w odpowiednich przepisach prawa, do rektora natomiast należą wszelkie
działania wykonawcze. Senat nie powinien więc przejmować kompetencji rektora, on zaś
nie powinien przerzucać na senat odpowiedzialności za decyzje należące do niego, nawet
w trybie wniosku o sformułowanie opinii przez senat, która to opinia mogłaby być
traktowana jako wiążąca rektora. Z drugiej strony podstawą działania rektora winny być
zawsze, uchwalane przez senat kierunki działania uczelni, a także zasady i tryb
postępowania odnoszące się do podejmowania decyzji poprzez organy jednoosobowe lub
ustanowionych ich pełnomocników.
Pamiętać jednak należy, że stanowisko rektora wymaga nie tylko zarządzania, kierowania
i reprezentowania uczelni, ale - być może jeszcze w większym stopniu - przewodzenia
swemu środowisku uczelnianemu. W tym sensie rektor jest strażnikiem etosu społeczności
akademickiej, mobilizującym ją do wysiłku budowania i podtrzymywania wysokiej jakości
dzieła uczelni oraz osiągania ambitnych celów rozwojowych.”
Rektor prof. W. KURNIK powiedział, iż obecne przedstawienie Kodeksu było pierwszym
publicznym jego zaprezentowaniem w postaci komentarza do tego dokumentu.
Rektor zachęcił członków Senatu do zapoznania się z dokumentem. Zaproponował, żeby
w sprawach formalnych, dotyczących przyjęcia dokumentu w całości bądź w części, bądź
też nieprzyjęcia - podjąć dyskusję na następnym posiedzeniu Senatu.
8
Rektor poinformował również, że w dokumencie przewiduje się procedurę jego korekty.
W Normach końcowych znajduje się następujący zapis: „Nowelizowanie kodeksu. Zakłada
się okresowe nowelizowanie kodeksu z inicjatywy poszczególnych uczelni, konferencji
rektorów (KRASP, KRZaSP), Parlamentu Studentów RP lub Krajowej Reprezentacji
Doktorantów. Nowelizacji dokonywać będzie Komitet Dobrych Praktyk powołany przez
KRASP.”
Wspomniany Komitet nie został jeszcze powołany i będzie zapewnie powołany po
pierwszych reakcjach senatów poszczególnych uczelni. Jest kilka miesięcy czasu na
szczegółowe zapoznanie się z dokumentem i odniesienie się do niego, już przy pełnej
informacji o jego zawartości i konsekwencjach jego przyjęcia.
Rektor zwrócił uwagę, że poprzez członka zespołu redakcyjnego, którym był prof.
J. Woźnicki, nasz były Rektor, nasza Uczelnia, jej tradycje i obyczaje oraz dobre praktyki
- w dużej mierze są treścią tego dokumentu.
Wobec braku głosów w dyskusji, Rektor podziękował za akceptację proponowanego
trybu postępowania i zapowiedział powrót do dyskusji na posiedzeniu wrześniowym.
9. Podjęcie uchwały w sprawie wykładni § 139 ust. 2 Statutu PW
• Prof. R. GAWROŃSKI, Prorektor ds. Ogólnych, tytułem wyjaśnienia zacytował
postanowienie ust. 2 w §139 Statutu PW: „ Zatrudnienie nauczyciela akademickiego po
raz pierwszy w Politechnice Warszawskiej jako podstawowym miejscu pracy na podstawie
umowy o pracę następuje po zakwalifikowaniu w drodze konkursu otwartego.”
Ze względu na wątpliwości dotyczące określonych grup osób, proponuje się następującą
interpretację: konkursu otwartego, o którym mowa w §139 ust. 2 Statutu PW, nie stosuje
się do nauczycieli akademickich zatrudnianych po raz pierwszy na podstawie umowy
o pracę w PW jako podstawowym miejscu pracy, jeżeli wcześniej byli zatrudnieni w PW
na podstawie mianowania.
Rektor poprosił o opinię Senackiej Komisji ds. Kadr.
• Prof. A. CHUDZIKIEWICZ, w zastępstwie nieobecnego Przewodniczącego Komisji ds.
Kadr prof. M. Barlika, poinformował, że Komisja opiniowała tę propozycję w trybie
e-mailowym. Członkowie Komisji nie zgłaszają zastrzeżeń do proponowanej wykładni.
• Prorektor prof. R. GAWROŃSKI, otworzył dyskusję. Wobec braku głosów w dyskusji
Prorektor odczytał treść uchwały i poprosił o głosowanie.
• Senat jednomyślnie podjął uchwałę nr 197/XLVI/2007 w sprawie wykładni §139 ust. 2
Statutu PW.
10. Podjęcie uchwały w sprawie zasad rozliczeń za zajęcia dydaktyczne zlecane
wydziałom i innym jednostkom organizacyjnym PW
• Prof. R. GAWROŃSKI, Prorektor ds. Ogólnych, przypomniał, że poprzednio przyjęta
uchwała w tej sprawie na posiedzeniu w dniu 17 maja 2006 r. dotyczyła zasad rozliczeń
w latach akademickich 2005/2006 i 2006/2007. Wskazane jest, ażeby zasady rozliczeń
znane były już przy planowaniu zajęć dydaktycznych na następny rok akademicki
2007/2008 (a być może również na następne lata) a nie w trakcie roku akademickiego.
Projekt uchwały był przygotowany przez Senacką Komisję ds. Mienia i Finansów. Pod
nieobecność prof. J. Szlagowskiego, Przewodniczącego Komisji, Prorektor prof.
9
R. Gawroński poprosił zastępcę Przewodniczącego Komisji prof. M. Karpierza
o przedstawienie treści uchwały, proponowanych zasad i opinii.
• Prof. M. KARPIERZ, skoncentrował się na zmianach w stosunku do obecnie istniejących
zasad:
– W bieżącym roku, w dotacjach dydaktycznych przyznawanych przez Ministerstwo, nie
są uwzględnione studia niestacjonarne. W związku z tym wymagane są zmiany zasad
rozliczeń międzywydziałowych tak, ażeby te godziny zajęć nie były uwzględniane
w wymianie. W pkt 5, w stosunku do obecnych zasad, inaczej jest zdefiniowana stawka
bazowa kh. Dotychczas dotacja dydaktyczna dzielona była przez sumę wszystkich godzin
obliczeniowych zrealizowanych przez wydziały, w tym również na studiach
niestacjonarnych. Obecnie Komisja proponuje, ażeby w tej liczbie godzin było 100%
godzin na studiach stacjonarnych i 30% na studiach niestacjonarnych. Podobny sposób
liczenia godzin obowiązuje w algorytmie podziału dotacji, w którym wprowadzono
współczynnik efektywności wykonania pensum uwzględniając 100% godzin na studiach
stacjonarnych i 30% godzin na studiach niestacjonarnych.
– Druga zmiana odnosi się do pkt 2, który dotyczy wyłączenia z zasad rozliczeń
międzywydziałowych godzin zlecanych Wydziałom Fizyki, MiNI, KNSiA, Studium
Wychowania Fizycznego i Sportu oraz zajęć zlecanych Studium Języków Obcych.
Dotychczas liczba godzin zlecanych SJO była, zgodnie z uchwałą z 2003 r., ograniczona
do 210. Po uchwaleniu przez Senat nowych zasad, ten limit jest w widełkach od 180 do
240. Limity te usunięto z treści uchwały.
Podczas posiedzeń Komisji zgłoszone były dwie propozycje, które nie zostały
zaakceptowane przez Komisję:
– propozycja zwiększenia w pkt 1b stawki na studiach niestacjonarnych z 0,5 kh do 0,6
kh; uzasadnienie odrzucenia poprawki: wzrasta stawka bazowa kh, w związku z tym
pozostawienie na poziomie 0,5 kh i tak jest pewnym wzrostem,
– propozycja zmiany rozliczeń zajęć prowadzonych w języku angielskim; uzasadnienie
odrzucenia poprawki: Komisja większością głosów przyjęła, że obecnie istniejąca
regulacja jest prawidłowa.
Senacka Komisja ds. Mienia i Finansów większością głosów przyjęła projekt uchwały na
swoim posiedzeniu w dniu 21 czerwca br.
• Prorektor prof. R. GAWROŃSKI otworzył dyskusję.
• Dr D. TURLEJ zwrócił uwagę, iż jego zdaniem przedstawiona propozycja w sposób
niesprawiedliwy i niezasadny dokonuje redystrybucji podziału dotacji budżetowej w
przypadku zajęć prowadzonych w języku angielskim. Na studiach anglojęzycznych
prowadzonych przez niektóre wydziały, część zajęć musi być zrealizowana przez
wydziały czy jednostki usługowe. Z przedstawionego projektu wynika, że te zajęcia będą
finansowane w wysokości 1kh za każdą godzinę.
Proszę o weryfikację: Dr D. Turlej przeprowadził analizę skrajnej sytuacji podziału
dotacji budżetowej według przyjętych algorytmów. Wydział, z którego wydzielono
wszystkie godziny dydaktyczne, co oznaczało: wyzerowanie współczynnika wykonania
pensum, co za tym idzie wyzerowanie składnika związanego z kadrą, wyzerowanie liczby
studentów obliczeniowych - dostałby 65% czy 55%?? w podziale dotacji budżetowej,
ponieważ składnik studencki to tylko 35%, a składnik kadrowy - 10%.
W rzeczywistości byłoby to 65% czy 55%? od 30% pozostałych z puli pozostałej po
zastosowaniu współczynnika przeniesienia 0,7 z podziału z roku poprzedniego. Byłoby to
85% (albo i więcej) dotacji budżetowej i dodatkowo 100% dotacji zwolnionej ze
wszelkich ograniczeń ze stawką 1kh za każdą godzinę dydaktyczną wypracowaną w
10
•
•
•
•
•
•
ramach prowadzonych przez siebie zajęć. Dodatkowe 99% to należne minimum tego co
wydział może dostać w porównaniu z dotacją w roku ubiegłym.
W podsumowaniu swojego wystąpienia dr D. Turlej uznał, że wydzielenie pewnej puli
zajęć z algorytmu podziału dotacji budżetowej i podjęcie decyzji, że te zajęcia będą płatne
poza podziałem dotacji budżetowej w wysokości 1kh (co oznacza pokrycie pełnych
kosztów za każdą godzinę prowadzenia tych zajęć) czyni wydziały, w odniesieniu do
których takie wydzielenie nastąpiło, nieoczekiwanymi beneficjentami prowadzenia
studiów, w tym w szczególności fragmentu studiów w języku angielskim.
Prorektor prof. R. GAWROŃSKI przypomniał, iż dyskutowany zapis pkt 3 jest
identyczny z zapisem w uchwale Senatu, obowiązującej przez ostatnie 2 lata akademickie.
Dziekan prof. B. GALWAS, w nawiązaniu do wypowiedzi dr D. Turleja, poinformował,
że problem finansowania studiów anglojęzycznych stał się obiektem dyskusji na temat
opłacalności tych studiów na Wydziale EiTI. Profesor zwrócił się z prośbą o odłożenie
podjęcia uchwały do października, umożliwiając tym samym wnikliwą analizę problemu
i przygotowanie stanowiska Wydziału w sprawie.
Prorektor prof. R. GAWROŃSKI, poinformował, że sprawa była dyskutowana na
posiedzeniu Komisji ds. Mienia i Finansów i zwrócił się do prof. M. Karpierza
o ustosunkowanie się do zgłoszonych uwag.
Prof. M. KARPIERZ potwierdził, że sprawa była podnoszona przez przedstawiciela
Wydziału EiTI na posiedzeniu Komisji. Komisja, propozycję zmiany obecnych zasad,
odrzuciła zdecydowaną większością głosów. Głównym argumentem było to, że studia
anglojęzyczne są studiami odpłatnymi i w związku z tym powinny być inaczej traktowane
niż studia stacjonarne, które powinny być finansowane całkowicie z dotacji budżetowej podobnie jak studia niestacjonarne, które są rozliczane poza algorytmem głównym
podziału dotacji.
Dr J. WYBORSKI stwierdził, że ten rzeczywiście trudny problem nie był zbyt wnikliwie
dyskutowany na posiedzeniu Senackiej Komisji ds. Mienia i Finansów i jest on bardziej
złożony niż przedstawił go dr D. Turlej.
Dr J. Wyborski odniósł się do sytuacji Wydziału Matematyki oraz EiTI w aspekcie
funkcjonowania dotychczasowych i proponowanych zasad, wskazując korzyści i straty dla
obu Wydziałów. Zwrócił również uwagę, że na obu Wydziałach studia anglojęzyczne są
współfinansowane przez studentów, w związku z czym analiza zagadnienia powinna być
bardzo dogłębna, ze wszystkimi aspektami - również współfinansowania.
Dr J. Wyborski zaapelował o podjęcie przez Komisję ds. Mienia i Finansów analizy
kosztów, wpływów i ich wzajemnych powiązań. Biorąc pod uwagę, że ta uchwała
budżetowa skutkuje rozliczeniami w przyszłym roku budżetowym, co do którego istnieje
niepewność skutków przyjętego algorytmu podziału dotacji i brak jest informacji
o wysokości otrzymanej dotacji - powinno się podejmować pewne kompleksowe decyzje
i analizę nie tylko tej jednej uchwały lecz całych rozliczeń budżetowych, podziału
algorytmu, a w szczególności opłacania tzw. usług.
Dr D. TURLEJ, tytułem odpowiedzi na wypowiedź dr J. Wyborskiego powtórnie
podkreślił, że konstrukcja, w której pod szyldem uchwały dotyczącej bilansowania zleceń
międzywydziałowych próbuje dokonać się istotnej redystrybucji środków finansowych,
które powinny być dzielone uchwałą o podziale dotacji budżetowej - jest konstrukcją
wadliwą.
Dr D. Turlej zgodził się z koniecznością kompleksowego potraktowania problemu oraz
uwzględnienia w algorytmie podziału dotacji budżetowej częściowej płatności za studia
w języku angielskim.
11
• Prorektor prof. R. GAWROŃSKI zapytał o wnioski formalne.
• Dziekan prof. B. GALWAS potwierdził zgłoszenie wniosku formalnego o przesunięcie
decyzji podjęcia proponowanej uchwały do października.
• Prorektor prof. R. GAWROŃSKI zauważył, że przesunięcie przyjęcia tej uchwały na
posiedzenie wrześniowe czy październikowe jest formalnie możliwe, lecz będzie utracona
możliwość planowania zajęć na następny rok akademicki.
• Prorektor prof. F. KROK, przywołując stanowisko Senatu ze stycznia br. dotyczące
potrzeby rozwoju studiów anglojęzycznych, stwierdził, że konieczne będzie
dofinansowanie tych studiów , np. podobne do dofinansowania innych działań z Funduszu
Rozwoju i Modernizacji.
• Rektor prof. W. KURNIK powiedział, iż jest skłonny – uzyskując aprobatę Senatu –
przełożyć podjęcie uchwały na posiedzenie wrześniowe, aby, doceniając prace Komisji,
jednocześnie stworzyć możliwość poprawy sytuacji.
• Dr J. WYBORSKI zaproponował przełożenie podjęcia uchwały na październik, ponieważ
nie zmieni to terminu zlecenia zajęć, natomiast pozwoli na głębszą analizę, przeliczenia i
przygotowanie właściwej propozycji uchwały.
• Dr A. Witczak, Kanclerz PW, zwrócił uwagę, że istnieje konieczność planowania
finansowego przez poszczególne jednostki organizacyjne i muszą być określone podstawy
takiego działania. W związku z tym mogą być przedłużone zasady funkcjonowania z roku
poprzedniego przynajmniej na pierwszy semestr roku akademickiego 2007/2008,
natomiast nowe zasady obowiązywałyby w kolejnym roku budżetowym i w kolejnych
latach akademickich od 2008 roku poczynając.
• Rektor prof. W. KURNIK zwrócił się z zapytaniem do Prorektora prof. R. Gawrońskiego,
czy istnieją podstawy do tego, żeby przeprowadzić planowanie.
• Prorektor R. GAWROŃSKI zwrócił uwagę, że kontrowersyjny jest zapis dotyczący
studiów anglojęzycznych, natomiast pozostałe są takie same jak poprzednio. Nie ma więc
przeszkód do planowania zajęć i rozliczania zajęć zlecanych innym jednostkom oraz
przewidywania wpływów lub strat.
• Dr J. WYBORSKI zaapelował ponownie o przeprowadzenie analizy wszystkich rozliczeń
a nie tylko dyskutowanego fragmentu uchwały.
Nawiązując do wypowiedzi Kanclerza, dr J. Wyborski zwrócił uwagę, że planowanie
w listopadzie na następny rok finansowy jest bardzo trudne. Algorytm zmienia się z roku
na rok, nie ma również stabilności finansowania. Szereg wielkości jest znanych dopiero
po rozdzieleniu i po przyznaniu dotacji z Ministerstwa, po rozdzieleniu tej dotacji
i wszystkich innych wyliczeniach. W listopadzie można przygotować tylko pewną
projekcję na podstawie aktualnych danych. Dyskutowana uchwała dotyczy roku 2008,
a pełne dane będą znane nie wcześniej niż w maju 2008.
• Senat wyraził akceptację na przełożenie do października dyskusji i podjęcia uchwały
w sprawie zasad rozliczeń za zajęcia dydaktyczne zlecane wydziałom i innym jednostkom
organizacyjnym PW w roku akademickim 2007/2008.
12
11. Przyjęcie sprawozdania Rektora z wykonania planu rzeczowo-finansowego w roku
2006
• Prof. R. GAWROŃSKI, Prorektor ds. Ogólnych, przypomniał, że tradycyjnie na
posiedzeniu czerwcowym Senat był zapoznawany z wykonaniem planu rzeczowofinansowego PW za miniony rok. Sprawozdanie Rektora z wykonania planu rzeczowofinansowego Politechniki Warszawskiej w 2006 r. zostało przygotowane i przekazane
członkom Senatu (47-stronicowe opracowanie drukowane, dostępne w Biurze Rektora)
oraz do Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego (w układzie wymaganym przez
Ministerstwo).
• Rektor prof. Włodzimierz KURNIK we Wprowadzeniu do Sprawozdania przekazał
następujące informacje:
Z danych finansowo-księgowych wynika, że w 2006 r. PW (z uwzględnieniem jednostek
finansowo wyodrębnionych), uzyskała w działalności operacyjnej przychody w wysokości
512.863,9 tys. zł, koszty działalności zamknęły się w kwocie 500.897,8 tys. zł.
Uwzględniając dodatni wynik działalności finansowej w wysokości 4.515,6 tys. zł, zysk
brutto wynosi 16.481,7 tys. zł. Po uwzględnieniu podatku dochodowego w kwocie 157,8
tys. zł, zysk netto PW wynosi 16.323,9 tys. zł.
Na przychody operacyjne złożyły się następujące pozycje:
– dotacje MNiSW na działalność dydaktyczną – 274.215,4 tys. zł,
– dotacja Gminy – 111,4 tys. zł,
– dotacje MNiSW na badania naukowe – 49.035,0 zł,
– przychody na realizację projektów badawczych (granty) – 30.818,5 tys. zł,
– dochody własne – 158.683,6 tys. zł, z tego z prac naukowo-badawczych umownych
i projektów celowych realizowanych na podstawie umów – 40.750,4 tys. zł, dochody
własne z działalności dydaktycznej - 72.597,2 tys. zł, pozostałe przychody – 45.336,0 tys.
zł.
Na koszty złożyły się następujące pozycje:
– koszty działalności dydaktycznej – 355.797,7 tys. zł,
– koszty działalności badawczej – 120.511,4 tys. zł,
– pozostałe koszty – 24.588,7 tys. zł.
PW w 2006 r. dysponowała środkami w ramach Funduszu Pomocy Materialnej dla
Studentów i Doktorantów w kwocie 61.670,8 tys. zł, z tego 32.167,9 tys. zł dotacja
MNiSW w 2006 r., 6.461,0 tys. zł środki z 2005 r., 23.041,9 tys. zł dochody własne, w
tym dochody domów studenckich. Środki te są rozliczane odrębnie jako Fundusz Pomocy
Materialnej dla Studentów i Doktorantów.
• Dr A. WITCZAK, Kanclerz PW, przypomniał, że na poprzednim posiedzeniu Senatu
podjęta została uchwała w sprawie zatwierdzenia sprawozdania finansowego za rok 2006,
będącego jedynym formalnym obowiązującym dokumentem, przekazywanym w ramach
sprawozdawczości zewnętrznej, jako element sprawozdania finansowego PW - jako
podmiotu publicznego. Prezentowaną obecnie informację Politechnika Warszawska
formalnie przyjmuje i sankcjonuje uchwałą Senatu, natomiast nie jest to dokument
zewnętrznie wymagany. Jest to akceptacja pewnych szczegółów zawartych
w sprawozdaniu.
Dr A. Witczak, odwołując się do przekazanego członkom Senatu sprawozdania, podczas
prezentacji skomentował wykresy zawarte w sprawozdaniu, przygotowane na podstawie
danych, zapisanych w tabelach sprawozdania.
1. Koszty, przychody i zysk netto Uczelni, dotychczas wzrastające, w ostatnim roku
pozostały prawie niezmienne. Niekorzystne byłoby zarówno utrzymanie ich na stałym
poziomie jaki i ich malenie.
13
2. Na przychody PW w 2006 r. złożyły się: w 53% dotacja MNiSW na działalność
dydaktyczną, 37,5% to dotacja MNiSW na badania naukowe, 9,5% pochodzi z dydaktyki
komercyjnej, z pozyskania różnych programów badawczych, itp.
3. W strukturze kosztów 71% pochłania działalność dydaktyczna, 24% działalność
badawcza (ten obszar należałoby w przyszłości rozwijać) i 5% jest to pozostała
działalność.
4. W strukturze rodzajowej nakładów w działalności dydaktycznej obserwuje się
niewielki wzrost środków przeznaczonych na wynagrodzenia osobowe z pochodnymi.
5. Porównując strukturę rodzajową kosztów działalności dydaktycznej w 2006 r. na
wszystkich wydziałach, widać ogromne zróżnicowanie, spowodowane różną formą
działalności poszczególnych jednostek.
6. Środki na działalność dydaktyczną, wzrastające z 229 888,1 w roku 2002 do
298 203,1 w roku 2005 – obecnie zmalały do 292 659,2 – co stwarza niebezpieczną
sytuację, którą należałoby zmienić.
7. Porównując środki na działalność dydaktyczną w latach 2002-2006 w podziale na
wydziały, kolegia i studia obserwuje się zarówno wzrosty jak i zmniejszenia środków
w poszczególnych jednostkach. Nawiązując do wcześniejszych wypowiedzi, dotyczących
algorytmu podziału dotacji, zapewniającego otrzymanie dotacji nawet przy zerowej
liczbie studentów czyli braku dydaktyki, Kanclerz zwrócił uwagę na konieczność
dokładnej analizy algorytmu i umożliwienie pozyskiwania większych środków
jednostkom z rozwijającą się dydaktyką przy jednoczesnym ograniczaniu środków dla
jednostek ze zmniejszającą się działalnością dydaktyczną.
8. W porównaniu z latami ubiegłymi zmniejszyła się dotacja MNiSW, obejmująca
podział algorytmiczny oraz środki na wzrost wynagrodzeń.
9. Wskaźniki kosztów wydziałowych w 2006 r. w poszczególnych jednostkach są bardzo
zróżnicowane, co świadczy o zróżnicowanej polityce prowadzonej przez kierowników
tych jednostek, wynikającej z możliwości tych jednostek.
10. Porównując z ostatnich dwóch lat ogólną strukturę rodzajową kosztów wydziałowych,
podobnie jak w odniesieniu do poszczególnych jednostek, nastąpił wzrost wynagrodzeń
z pochodnymi i koszty amortyzacji, nieznacznie zmalały koszty energii i koszty pozostałe.
11. Zmiany wskaźników kosztów wydziałowych nie są stabilne.
12. W strukturze rodzajowej kosztów wydziałowych w 2006 r. dla poszczególnych
wydziałów widoczne są różne źródła ich pochodzenia i różne efekty polityki wydziałowej.
13. Koszty ogólne tworzą: 75% to zarządzanie i administrowanie Uczelnią, w tym
wdrażany Zintegrowany System Informatyczny, pozostałe to: Biblioteka Główna,
Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych dla emerytów i rencistów, Centrum
Współpracy Międzynarodowej, promocja Uczelni, PFRON oraz zwiększenie
wynagrodzeń (art. 117a, ust.5).
14. W strukturze kosztów Zarządu 68% stanowią wynagrodzenia osobowe z pochodnymi
a pozostałe to: materiały, towary i wyposażenie, energia, amortyzacja i pozostałe koszty.
15. Na wynagrodzenia wypłacane w PW w 2006 r. składają się: w przeważającej
większości (70,4%) wynagrodzenia osobowe, następnie honoraria (11%), wynagrodzenia
bezosobowe i dodatkowe świadczenia (DWR „13-tka” za 2005 r. oraz zwiększenie
wynagrodzeń – art. 117a ust.5).
16. Analiza struktury rodzajowej kosztów w Domach Studenckich wskazuje na
zróżnicowanie przeznaczenia środków w poszczególnych Domach, w zależności od ich
wielkości.
14
•
•
•
•
•
•
•
•
Na zakończenie swojego wystąpienia, Kanclerz wyjaśnił, że dane w przestawionym
Sprawozdaniu Rektora z wykonania planu rzeczowo-finansowego PW są takie same jak
w sprawozdaniu przeznaczonym dla MNiSW. Obydwa dokumenty różnią się układem
i formą prezentacji danych.
Prorektor prof. R. GAWROŃSKI poprosił prof. M. Karpierza o opinię Senackiej Komisji
ds. Mienia i Finansów.
Prof. M. KARPIERZ, zastępca przewodniczącego Komisja ds. Mienia i Finansów,
poinformował, że Komisja analizowała sprawozdanie na posiedzeniu podkomisji ds.
budżetu oraz na posiedzeniu całej Komisji. Zostały zgłoszone pewne uwagi dotyczące
sposobu prezentacji. Część tych uwag został uwzględniona przez Kanclerza. W
podsumowaniu Komisja pozytywnie zaopiniowała to sprawozdanie.
Prorektor prof. R. GAWROŃSKI otworzył dyskusję.
Prof. J. LEWANDOWSKI zwrócił uwagę na problem kosztów osobowych, które
zaczynają mieć decydujący udział w dwóch pozycjach: kosztach wydziałowych i dotacji
dydaktycznej rozliczanej bezpośrednio – powinny one być rozpatrywane łącznie. Zdaniem
Profesora szereg kosztów osobowych, związanych z realizacją procesu dydaktycznego,
jest wykazywana poprzez koszty wydziałowe. W tej sytuacji trudno jest chyba określić,
ile obecnie te koszty wynoszą.
Proszę o weryfikację: Ja nie bardzo zrozumiałem z tego, co mówił Kanclerz, bo moim
zdaniem nie ma specjalnego związku między aktywnością naukową wydziału a tym, co
się dzieje ze strukturą kosztów wydziałowych, bo przecież działalność badawcza na ogół
ma ryczałtowe stałe odpisy i tak naprawdę to, co jest tym procentem od dotacji
dydaktycznej jest wynikiem, który z jednej strony tą aktywność naukową dość dokładnie
ukrywa, bo jeśli mamy tam tych procentów więcej, zostaje nam więcej środków.
Profesor zwrócił uwagę, że istnieje pewna swoboda co do kwalifikowania kosztów:
bezpośrednio do dydaktyki lub działalności statutowej czy pośrednio do kosztów
wydziałowych. W związku z tym, tak bardzo zróżnicowane koszty wydziałowe na
poszczególnych wydziałach mogą często wynikać ze zwyczajowo stosowanych tam zasad
czy sposobów przypisywania kosztów do poszczególnych rodzajów działalności bądź
kosztów wydziałowych.
Dr J. SOBIESZCZAŃSKI nawiązał do problemu kosztów osobowych. Zapytał, czy
można ocenić, w jakim stopniu koszty osobowe związane z finansowaniem wynagrodzeń
osobowych są pokrywane ze środków budżetu państwa (z właściwego Ministerstwa)
w dziale – dotacja dydaktyczna.
Kanclerz dr A. WITCZAK odpowiedział, że nie do końca. Wyjaśnił, że środki są
przyznawane jednostkom organizacyjnym i nie jest znany podział tych środków
w jednostce. Znana jest kwota wpływająca, natomiast nie są znane przepływy
wewnętrzne.
Dr J. SOBIESZCZAŃSKI wyjaśnił powód zadania tego pytania. Na szczeblu krajowym
toczy się batalia o to, żeby w ramach istniejących zapisów ustawowych, środki z budżetu
państwa, które idą na tzw. działalność dydaktyczną, gwarantowały osiągnięcie relacji
zapisanej w ustawie, którą można scharakteryzować realizacją relacji 3-2-1-1. Jest batalia
o to, żeby państwo gwarantowało poziom podstawowy. Dobrze byłoby, gdyby była
możliwość sprawdzenia w uczelniach, czy środki kierowane na działalność dydaktyczną
pozwalają na zrealizowanie tej zasady (z uwzględnieniem wydatków rzeczowych).
Kanclerz dr A. WITCZAK odpowiedział, że zasady przydziału środków budżetowych są
wg określonego algorytmu. Przytoczony zapis relacji jest zapisem niezależnym. Związek
między jednym a drugim jest związkiem chęci, natomiast nie jest związkiem matematyki
i faktów.
15
•
•
•
•
Dr J. WYBORSKI zwrócił uwagę, że w sprawozdaniu, do kosztów działalności
dydaktycznych zostały włączone koszty konferencji, co istotnie zaburzyło pewne
wskaźniki. Przestały mieć sensowne znaczenie tabele, zawierające dane o strukturze płac
i innych kosztach dydaktyki. Jako przykład, dr J. Wyborski przytoczył informację
dotyczącą Wydziału Inżynierii Materiałowej, iż koszty płac wynoszą 35%. Uznał, że nie
jest to żadna informacja i zaproponował, że jeżeli z pewnych powodów księgowych taka
informacja powinna się pojawić, to do publikowania pewnych wskaźników udziałów
procentowych powinno to być wyłączone. Niektóre z tabel powinny być zdublowane dla
dokonania właściwych analiz i porównań.
Kanclerz dr A. WITCZAK poinformował, że ta sprawa była zgłaszana przez
dr J. Wyborskiego na posiedzeniu Komisji i była wyjaśniana. W odpowiedzi Kanclerz
wyjaśnił, że przyczyną zaistniałej sytuacji było zorganizowanie przez jeden z wydziałów
(Wydział IM) konferencji, z której wydział pozyskał 2 mln zł. Zgodnie z przepisami
konferencje są księgowane jako inne przychody dydaktyczne. Kanclerz uznał, że
w momencie sukcesu jednego wydziału należałoby powielać ten sukces, natomiast
niekoniecznie trzeba zmieniać formę reprezentowania wyników.
Wobec braku dalszych głosów w dyskusji, Prorektor prof. R. GAWROŃSKI przeczytał
projekt uchwały i poprosił o głosowanie.
Senat jednomyślnie przyjął uchwałę nr 198/XLVI/2007 w sprawie przyjęcia
sprawozdania Rektora z wykonania planu rzeczowo-finansowego Politechniki
Warszawskiej w roku 2006.
12. Podjęcie uchwały w sprawie planu rzeczowo-finansowego PW na rok 2007
•
•
Prof. R. GAWROŃSKI, Prorektor ds. Ogólnych, poprosił Kanclerza PW o przedstawienie
sprawy.
Dr A. Witczak, Kanclerz PW, poinformował, że plan rzeczowo-finansowy przygotowany
jest zgodnie z wzorcem określanym przez Ministerstwo. Obejmuje on zarówno prognozę
przychodów jak i kosztów. Po stronie przychodów jest on całkowicie tożsamy z budżetem
PW.
Kanclerz podkreślił trudność planowania, biorąc pod uwagę zmienność warunków
zewnętrznych i otoczenia oraz fakt, że plan uczelniany powinien uwzględniać wyniki prac
planistycznych w poszczególnych jednostkach. Kanclerz poinformował, że w realizacji
planu za 2006 r. rozbieżność między planem a wykonaniem wynosiła 60 mln zł.
W związku z powyższym, planowanie, np. odpisów i możliwości użycia tych odpisów na
koszty wydziałowe i koszty uczelniane jest znacznie odbiegające od rzeczywistości.
Istota planu na 2007 r. sprowadza się do tego, że plan zakłada dodatni wynik finansowy
na poziomie 3 mln zł. W poprzednich latach planowanie wyniku finansowego było na
poziomie 0. Rozporządzenie Rady Ministrów umożliwia, w przypadku zaplanowania
dodatniego wyniku finansowego i jego realizacji, uruchomienie 20% założonej kwoty
w styczniu kolejnego roku, czyli 600 tys. zł. Gwarantuje to, między innymi, możliwość
zasilenia własnego Funduszu Stypendialnego.
Kanclerz wyraził podziękowanie Dziekanom wydziałów, którzy zadeklarowali
zaplanowanie dodatniego wyniku finansowego, w szczególności Dziekanowi Wydziału
Inżynierii Lądowej, prof. G. Jemielicie, który zadeklarował największą kwotę. Wydziały
zadeklarowały łącznie 2 mln 100 tys. zł. Pozostała część pochodzi z obszaru,
podlegającego Kanclerzowi.
16
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Cały plan rzeczowo-finansowy został przekazany w formie drukowanej wszystkim
członkom Senatu i wyświetlony w formie prezentacji.
Prorektor prof. R. GAWROŃSKI poinformował, że sprawę opiniowała Senacka Komisja
ds. Mienia i Finansów i poprosił z-cę Przewodniczącego Komisji prof. M. Karpierza
o przedstawienie opinii.
Prof. M. KARPIERZ przekazał, że Komisja ds. Mienia i Finansów pozytywnie przyjęła
plan rzeczowo-finansowy przedstawiony przez Kanclerza.
Prorektor prof. R. GAWROŃSKI otworzył dyskusję.
Dziekan prof. A. CHUDZIKIEWICZ wyraził zaniepokojenie informacjami Kanclerza
o jakości planowania i zwrócił się z zapytaniem do Kwestor mgr J. Bajkowskiej, czy
nasza działalność w zakresie planowania jest nieprofesjonalna.
Na pytanie odpowiedział Kanclerz dr A. WITCZAK, informując, że planowanie nie leży
w gestii Pani Kwestor tylko działu ekonomicznego.
Następnie wyjaśnił, że jakość planowania jest zależna od informacji przekazanych
z jednostek do działu ekonomicznego. Dla uzyskania pełnej informacji, konieczne byłoby
otrzymanie planów rzeczowo-finansowych ze wszystkich jednostek a dotychczas nie
wszystkie plany zostały przekazane. Zsumowanie pozyskanych informacji dawałoby
wiarygodny układ. Na chwilę obecną brak jest właściwego systemu zbierania informacji.
Prof. M. NADER, wskazał dwie tabele: Dział III. Zatrudnienie i wynagrodzenia w
grupach stanowisk w materiale: Syntetyczne informacje dot. wykonania planu rzeczowofinansowego PW w 2006 r. oraz w Planie rzeczowo-finansowym na rok 2007. Profesor
zwrócił uwagę, że w grupie nauczycieli akademickich liczba utrzymuje się ta sama,
natomiast w grupie pracowników nie będących nauczycielami akademickim jest widoczny
wzrost. Profesor poprosił o wyjaśnienie tej tendencji.
Kanclerz dr A. WITCZAK wyjaśnił, że jest to rozbieżność planowania i realizacji oraz
możliwość zmiany trendów. Kwestor mgr J. BAJKOWSKA poinformowała, że zostało to
wyjaśnione przez mgr A. Dobosz podczas spotkania Komisji. Zaistniała sytuacja wynika
z faktu, że Ministerstwo NiSW wymaga obecnie uwzględnienia wszystkich pracowników.
Dotychczas część pracowników inżynieryjno-technicznych, która była finansowana
z badań nie występowała w tym sprawozdaniu. W bieżącym roku po raz pierwszy
włączono do sprawozdania tych pracowników i stąd nastąpił wzrost pracowników nie
będących nauczycielami akademickimi.
Wobec braku dalszych głosów Prorektor prof. R. GAWROŃSKI odczytał treść projektu
uchwały i poprosił o głosowanie.
Senat jednomyślnie przyjął uchwałę nr 199/XLVI/2007 w sprawie planu rzeczowofinansowego Politechniki Warszawskiej na rok 2007.
13. Podjęcie uchwały w sprawie wyrażenia zgody na zbycie udziałów Politechniki
Warszawskiej w Centrum Badawczo-Wdrożeniowym „OPTOTRAKT” Sp. z o.o.
•
Prof. R. GAWROŃSKI, Prorektor ds. Ogólnych, poinformował, że Centrum BadawczoWdrożeniowe OPRTOTRAKT Sp. z o.o. zostało utworzone w 1987 r. Politechnika
Warszawska ma w nim 5 udziałów, tzn. 1%. Obszar działalności Centrum jest bardzo
szeroki. W ostatnim okresie obejmował, między innymi, wykonywanie robót ogólnobudowlanych w zakresie obiektów liniowych, rurociągów, linii elektroenergetycznych,
linii elektrotrakcyjnych, telekomunikacyjno-przesyłowych. W roku 2005 Spółka miała
zysk dodatni 193 tys. zł, w roku 2006 jest strata 948 tys. zł. Uchwała Senatu z listopada
17
•
•
•
•
ubiegłego roku, oceniająca działalność Uczelni w spółkach, przewidywała, że należy
wycofywać się ze spółek, w których nasz udział jest niewielki lub wręcz znikomy.
W związku z tym ustalono z Prezesem Zarządu tej Spółki, że nasze udziały przejmie
Spółka za kwotę 1800 zł za jeden udział, czyli w sumie 9 tys. zł. Sprawę opiniowała
Senacka Komisja ds. Mienia i Finansów.
Prof. M. KARPIERZ, Z-ca Przewodniczącego Senackiej Komisji ds. Mienia i Finansów,
przekazał, że Komisja popiera wniosek w sprawie zbycia udziałów Spółki OPTOTRAKT.
Prorektor prof. R. GAWROŃSKI w uzupełnieniu dodał, że Pełnomocnikiem Rektora
w Spółce OPTOTRAKT jest prof. K. Holejko z Wydz. EiTI, który również pozytywnie
zaopiniował wycofanie się z tej spółki.
Wobec braku głosów w dyskusji, Prorektor prof. R. GAWROŃSKI przeczytał tekst
projektu uchwały i poprosił o głosowanie.
Senat jednomyślnie przyjął uchwałę nr 200/XLVI/2007 w sprawie wyrażenie zgody na
zbycie udziałów Politechniki Warszawskiej w Centrum Badawczo-Rozwojowym
„OPTOTRAKT” Sp. z o.o.
14. Podjęcie uchwały w sprawie zmian organizacyjnych na Wydziale GiK
•
•
Rektor prof. W. KURNIK poinformował, że po Wydziale Inżynierii Środowiska, drugi
wydział przedstawia propozycję gruntownych zmian organizacyjnych. Rektor poprosił
Dziekan prof. K. Czarnecką o przedstawienie przesłanek i treści merytorycznej
proponowanych zmian na Wydziale Geodezji i Kartografii.
Dziekan prof. K. CZARNECKA przedstawiła obecną strukturę Wydziału GiK.
– Wydział składa się z trzech instytutów, które nie spełniają warunków wymaganych
Statutem:
- Instytut Geodezji Wyższej i Astronomii Geodezyjnej: Zespół dydaktyczny Geodezji
Wyższej, Zespół dydaktyczny Geodezji Satelitarnej, Zespół dydaktyczny
Informatyki i Rachunku Wyrównawczego,
- Instytut Fotogrametrii i Kartografii: Zakład Fotogrametrii, Zakład Kartografii
- Instytut Geodezji Gospodarczej: Zakład Geodezyjnych Pomiarów Szczegółowych,
Zakład Geodezji Inżynieryjno-Przemysłowej, Zakład Gleboznawstwa i Ochrony
Gruntów, Zakład Geodezji w Budownictwie Podziemnym i Górnictwie.
– Prowadzone są dwa kierunki studiów: Geodezja i Kartografia oraz Gospodarka
Przestrzenna - kierunek prowadzony wspólnie z Wydziałem Architektury.
– W ramach kierunków prowadzonych jest sześć specjalności: Geodezja i Nawigacja
Satelitarna, Fotogrametria i Teledetekcja, Systemy Informacji Przestrzennej, Kartografia i
Systemy Informacji Geograficznej, Geodezja Inżynieryjno-Przemysłowa, Kataster i
Gospodarka Nieruchomościami.
– Prowadzone są także studia podyplomowe: Wycena nieruchomości, Zarządzanie
nieruchomościami oraz Systemy Informacji Przestrzennej.
Przeprowadzenie zmian zaproponowano w dwóch etapach, rozpoczynających się: od dnia
1 października 2007 roku (ustalenie struktury zakładowej w ramach istniejących
instytutów) oraz od dnia 1 stycznia 2008 roku (zniesienie instytutów). Szczegóły zmian są
zapisane w treści uchwały.
Docelowo jest przewidywane przekształcenie kolejnych zakładów w katedry.
Rada Wydziału Geodezji i Kartografii na posiedzeniu w dniu 22 czerwca 2007 roku
zaopiniowała pozytywnie zaprezentowany model restrukturyzacji, w związku z tym
18
•
•
•
•
•
•
Wydział zwraca się do Senatu o pozytywne zaopiniowanie nowej struktury organizacyjnej
Wydziału Geodezji i Kartografii.
Prorektor prof. R. GAWROŃSKI poprosił o opinię Senackiej Komisji ds. Organizacji
Uczelni.
Ze względu na nieobecność na posiedzeniu Komisji Przewodniczącego prof. B. Galwasa,
opinię przedstawił prof. J. Lewandowski.
Prof. J. LEWANDOWSKI poinformował, że Komisja otrzymała wniosek, w stosunku do
którego zgłoszono uwagi dotyczące struktury złożonej z zakładów i katedr oraz długości
przyjętych nazw. Przedstawiona struktura - zgodnie z uwagami Komisji – zawiera tylko
zakłady. Odnośnie nazw, Komisja uznała, że w momencie niezwykle trudnych zmian
strukturalnych, jakie są na wydziałach prowadzone, można przyjąć pewną wyrozumiałość
i nazwy te traktować mniej rygorystycznie.
Przy takim wniosku jak Pani Dziekan postawiła, Komisja jednomyślnie ten wniosek
popiera i wnioskuje o jego przyjęcie przez Senat.
Dziekan prof. Z. KLEDYŃSKI zwrócił uwagę na nazwę jednego z zakładów różną
w zapisie uchwały i w prezentacji: Zakład Gospodarki Przestrzennej i Nauk / Nauki
o Środowisku Przyrodniczym.
Dziekan prof. K. CZARNECKA zadecydowała o pozostawieniu „Nauki”.
Wobec braku kolejnych głosów w dyskusji, Rektor prof. W. KURNIK przeczytał projekt
uchwały i poprosił o głosowanie.
Przy jednym głosie wstrzymującym się, Senat podjął uchwałę nr 201/XLVI/2007
w sprawie zmian organizacyjnych na Wydziale Geodezji i Kartografii.
15. Podjęcie uchwały wystąpienia z wnioskiem o nadanie jednej z ulic Warszawy imienia
Grażyny Lipińskiej
•
Rektor prof. W. KURNIK stwierdził, że Grażyna Lipińska jest postacią, która jest
młodszemu pokoleniu znana z miejsca pamięci, znajdującego się na naszej Uczelni
w Bibliotece. Tam jest tablica poświęcona Grażynie Lipieńskiej. Grażyna Lipińska była
absolwentką naszej Uczelni z okresu międzywojennego, ukończyła Wydział Chemiczny.
Była żołnierzem, podpułkownikiem AK. Była uczestnikiem walk w czasie II wojny
światowej i aktywnym bojownikiem o wolność naszej Ojczyzny. Była więźniem obozów
sowieckich. Po wojnie pracowała w naszej Bibliotece i dlatego też tam właśnie znajduje
się tablica poświęcona Jej pamięci. Została dwukrotnie odznaczona Bojowym Krzyżem
Virtuti Militari.
Organizacja Zakładowa NSZZ Solidarność zamierzała zwrócić się do władz miasta
o nazwanie jednej z ulic imieniem Grażyny Lipińskiej. Odbyła się w tej sprawie rozmowa
z Przewodniczącym Organizacji Zakładowej NSZZ Solidarność dr Z. Trzaską-Durskim.
Przewodniczący skierował do Rektora pismo, którego fragmenty Rektor odczytał:
”W niniejszym piśmie przedstawiam Panu Rektorowi projekt naszego pisma w tej sprawie
do władz miasta, wraz z życiorysem Grażyny Lipieńskiej. Zwracam się do Pana Rektora
z prośbą o poparcie przez naszą Uczelnię tej inicjatywy. Sądzę, że sprawa nadania
warszawskiej ulicy imienia Grażyny Lipińskiej jest ważna dla całej społeczności naszej
Uczelni. W rezultacie dochodzę do wniosku, że to raczej Politechnika a nie politechniczna
Solidarność powinna z taką propozycją wystąpić do władz miasta. Na pewno byłby to
głos silniejszy”.
19
•
•
•
•
Rektor prof. W. Kurnik stwierdził, że zdecydowanie podziela ten pogląd. W związku
z tym, w porozumieniu z Przewodniczącym, Rektor zwrócił się do Senackiej Komisji
ds. Historii i Tradycji, o przeanalizowanie tej propozycji i jej zaopiniowanie na potrzeby
Senatu z nadzieją, że Senat tę inicjatywę poprze. Zwrócono się również do Światowego
Związku Żołnierzy AK z prośbą o uczestniczenie w tej inicjatywie i w tym procesie.
Nastąpił bardzo pozytywny odzew. Rektor poinformował, że przedstawicielem Związku
i gościem Senatu jest prof. Zbigniew Olesiak, żołnierz AK i inicjator umieszczenia
w naszej Auli tablicy poświęconej Stefanowi Grotowi-Roweckiemu.
Rektor prof. W. Kurnik serdecznie przywitał Profesora, a następnie poprosił
dr Z. Trzaskę-Durskiego o przedstawienie genezy i treści oficjalnego wniosku o nadanie
jednej z ulic imienia Grażyny Lipieńskiej.
Dr Z. TRZASKA-DURSKI poinformował, że w kwietniu br. Stowarzyszenie Grodnian
zwróciło się z propozycją, aby politechniczna Solidarność wystąpiła do władz miasta
o nadanie imienia Grażyny Lipińskiej jednej z ulic miasta. Organizacja Zakładowa NSZZ
Solidarność podjęła się tego zadania. Dalszy bieg spraw przedstawił już Rektor.
W dalszej części swojego wystąpienia dr Z. Trzaska-Durski przestawił życiorys Grażyny
Lipińskiej. Życiorys ten jest fragmentem pisma przygotowanego przez Organizację
Zakładową NSZZ Solidarność, będącego załącznikiem do niniejszego protokołu.
Prof. Z. OLESIAK powiedział, że został zaproszony jako osoba pomocnicza, żeby
wesprzeć wniosek Senatu PW. Stwierdził, że o życiu Grażyny Lipińskiej niewiele więcej
potrafi powiedzieć ponad to, co zostało przygotowane przez kolegów z Solidarności.
Profesor podkreślił bohaterstwo Grażyny Lipińskiej i nieustającą walkę o wolność Polski
a w swojej dalszej wypowiedzi przywołał postacie kolejnych kobiet-bohaterek.
Półtora miesiąca temu, odsłonięty został pomnik gen. Marii Wittek. Ten pomnik stoi na
podwórcu Muzeum Wojska Polskiego. Gen. Maria Wittek dowodziła korpusem
kobiecym. Pomnik gen. Marii Wittek został ufundowany nie przez państwo polskie, nie
przez rząd polski tylko przez gen. Elżbietę Zawadzką. Prof. dr Elżbieta Zawadzka jeszcze
żyje, ma lat 97 i dała wszystkie swoje oszczędności, ponad 100 tys. zł, ażeby ufundować
pomnik Marii Wittek, której była podkomendną. Oprócz pomnika gen. Marii Wittek,
w jednej z miejscowości podwarszawskich stoi pomnik Bohaterskich Łączniczek.
W zakończeniu swojego wystąpienia Profesor powiedział: „…chwała tym kobietom, które
wyrosły na tej Ziemi, chwała tym kobietom, które łączyły się z Politechniką Warszawską,
które na tej Uczelni zostały wykształcone. Chwała absolwentom PW, studentom PW,
studentom Szkoły Wawelberga i Rotwanda. Tutaj jest odsłonięta tablica poświęcona
pierwszemu Komendantowi Głównemu AK gen. S. Grotowi-Roweckiemu. …Chwała tym
ludziom, którzy wyszli z PW, chwała Politechnice, która tych ludzi wychowała i chwała
następnemu pokoleniu, kolegom z Solidarności, JM Rektorowi i Państwu, Senatowi,
którzy o tę swoją historię dbają.”
Prof. M. NADER, Przewodniczący Senackiej Komisji ds. Historii i Tradycji, zwrócił
uwagę na szczególną doniosłość tego punktu w obradach Senatu, bowiem w kadencjach
Senatu tego typu wnioski zdarzają się bardzo rzadko. Komisja zajmowała się tą sprawą 22
czerwca i wszyscy członkowie Komisji jednoznacznie i gorąco poparli inicjatywę
w sprawie nadania jednej z warszawskich ulic imienia Grażyny Lipińskiej. Profesor
zwrócił się do członków Senatu o poparcie inicjatywy nadania jednej z ulic Warszawy
imienia Grażyny Lipińskiej, która całe swoje życie poświęciła służbie dla Ojczyzny.
Prof. U. SCHRADE zaproponował dopisanie w przygotowywanych dokumentach stopnia
wojskowego Pani Grażyny Lipińskiej.
20
•
•
•
•
•
Rektor prof. W. KURNIK zwrócił się do Przewodniczącego Senackiej Komisji ds.
Historii i Tradycji z prośbą o propozycję zredagowania uchwały.
Prof. M. NADER, stwierdził, że uchwała powinna być krótka, natomiast uzasadnienie
powinno znaleźć się w załączniku. Profesor podtrzymał również stanowisko prof.
Schrade, że należy umieścić stopień wojskowy: ppłk.
W dyskusji, w której udział wzięli: Rektor prof. W. KURNIK, prof. J. Lewandowski
i dr Z. Trzaska-Durski ustalono treść uchwały. Uzgodniono, że zostanie przygotowane
przez Rektora pismo przewodnie do Urzędu Miasta Stołecznego, do którego załącznikami
będą: podjęta uchwała, wystąpienie Światowego Związku Żołnierzy AK oraz wystąpienie
Organizacji Zakładowej NSZZ Solidarność.
Rektor poprosił o głosowanie. Senat jednomyślnie przyjął uchwałę nr 202/XLVI/2007
w sprawie wystąpienia z wnioskiem o nadanie jednej z ulic Warszawy imienia Grażyny
Lipińskiej.
Rektor prof. W. KURNIK podziękował członkom Senatu za przyjęcie uchwały,
a prof. Z. Olesiakowi za obecność na posiedzeniu Senatu i wygłoszenie wspaniałego
przemówienia.
16. Podjęcie uchwały w sprawie wyrażenia zgody na zawarcie porozumienia
o utworzeniu Europejskiego Instytutu Badawczego
•
•
Prof. T. KULIK, Prorektor ds. Nauki, poprosił Dziekana prof. W. Wieczorka
o zapoznanie członków Senatu z projektem.
Prof. W. WIECZOREK, Dziekan Wydziału Chemicznego, zwrócił uwagę, że w tytule
punktu podana jest nazwa Europejski Instytut Badawczy bez rozszerzenia nazwy tego
Instytutu. Nie jest to ogólny Europejski Instytut Badawczy lecz Europejski Instytut
Badawczy prowadzący badania w określonej dziedzinie - chodzi o chemiczne źródła
prądu ze szczególnym uwzględnieniem baterii litowych i litowo-jonowych.
Wydział Chemiczny od czterech lat uczestniczy w Programie Ramowym Unii
Europejskiej dotyczącym materiałów do konwersji akumulacji energii elektrycznej, w tym
w szczególności nowej generacji baterii litowych i litowo-jonowych. Jest to realizowane
jako sieć doskonałości, w której uczestniczy 16 instytucji naukowych z takich krajów Unii
Europejskiej jak Wielka Brytania, Francja, Hiszpania, Włochy, Polska, Niemcy,
Słowenia, Holandia, Szwecja i Szwajcaria.
Na pewnym etapie realizacji tego projektu, w wyniku audytu przeprowadzonego przez
odpowiednie jednostki Unii Europejskiej, który wypadł pozytywnie, zaproponowano
rozszerzenie działania tej struktury poza ramy 6 Programu Ramowego, poza okres jego
trwania. Zaproponowano trzy formy organizacyjne, jakie mogłyby być dopuszczalne do
działania takiej instytucji. Po wielu dyskusjach okazało się, że jedyną formą działania
zaproponowaną przez Unię Europejską, która była do zaakceptowania przez większość
zainteresowanych, była forma Europejskiego Instytutu Badawczego: jest formą non profit,
zakłada ograniczenie odpowiedzialności poszczególnych uczestników do działania na ich
własnym terenie.
Rolą Europejskiego Instytutu Badawczego byłoby zrzeszanie instytucji naukowych oraz
partnerów przemysłowych, pracujących w określonej dziedzinie. W tym wypadku
dotyczy to chemicznych źródeł prądu, czyli baterii i akumulatorów. Partnerzy
przemysłowi partycypują finansowo w działalności instytutu, czyli płacą doroczne składki
na rzecz Instytutu rzędu 25, 50 lub 75 tys. euro i w związku z tym korzystają i mają
pierwszeństwo do korzystania z wyników prac naukowych realizowanych w Instytucie.
21
•
•
•
•
Składki gremium przemysłowego, fundusze z działalności badawczej Instytutu, fundusze
z Unii Europejskiej, jak również fundusze naukowe pozyskane na zasadzie umów
bilateralnych z przemysłem europejskim - tworzą budżet Instytutu, z którego można
opłacać działania naukowe poszczególnych członków tego konsorcjum. Są to: opłaty
dotyczące konkretnych projektów badawczych, stypendia doktorskie w jednostkach
uczestniczących w tym Instytucie, jak również dopłaty do wynagrodzeń pracowników
naukowych danych jednostek, którzy są zaangażowani w działalność Instytutu.
Politechnika Warszawska w ramach Instytutu koordynuje jeden z 6 problemów
bazowych, a mianowicie problem separatorów (elektrolitów) w bateriach. Konsekwencją
tego jest stałe miejsce PW w radzie nadzorczej Instytutu, przynajmniej na pierwszy
pięcioletni okres jej działania. Oznacza to, że PW ma znaczący głos co do podziału
środków finansowych oraz kierunków działań naukowych Instytutu.
Oprócz prowadzenia działalności naukowej, Instytut ma za zadanie prowadzenie
działalności dydaktycznej. W ramach programu naukowego, w którym obecnie PW
uczestniczy, opracowano program studiów magisterskich w zakresie „Materiały do
konwersji akumulacji energii”, który to program uzyskał status programu Erasmus –
Mundus i od trzech lat z powodzeniem jest realizowany na Wydziale Chemicznym
z udziałem Wydziałów: Fizyki, Elektrycznego oraz MEiL.
Część funduszy Instytutu, za zgodą konsorcjów przemysłowych, byłyby przeznaczone na
kontynuację realizacji programu w momencie, kiedy przestanie on być finansowany przez
Unię Europejską. Dotychczas, na potrzeby tej części, którą koordynuje PW, składka od
partnerów przemysłowych na rok finansowy (prawdopodobnie) 2008, jest w wysokości
500 tys. euro.
Swoją zgodę na uczestnictwo w Instytucie wyraziło 49 organizacji przemysłowych,
wiodących producentów baterii i akumulatorów w Europie. Jest to nowa forma działania,
czyli pozyskiwanie środków z funduszy zewnętrznych.
Prof. W. Wieczorek zwrócił się do Senatu z prośba o pozytywne zaopiniowanie tej
inicjatywy.
Prorektor prof. T. KULIK poinformował, że projekt utworzenia Instytutu był
przedmiotem dyskusji Komisji ds. Współpracy z Zagranicą. Prorektor zwrócił się z prośbą
do prof. Z. Lonca o opinię w sprawie.
Prof. Z. LONC, Przewodniczący Komisji ds. Współpracy z Zagranicą, poinformował,
że Komisja dyskutowała ten projekt i w sposób entuzjastyczny poparła zawarcie
porozumienia o utworzeniu Instytutu.
Wobec braku głosów w dyskusji, Prorektor prof. T. KULIK odczytał projekt uchwały
i poprosił o głosowanie.
Senat jednomyślnie przyjął uchwałę nr 203/XLVI/2007 w sprawie wyrażenie zgody na
zawarcie porozumienia o utworzeniu Europejskiego Instytutu Badawczego.
17. Wyrażenie zgody na zawarcie umowy o współpracy między PW i University of
Southampton w WLK. Brytanii
•
•
Prof. T. KULIK, Prorektor ds. Nauki, poprosił prof. R. Bacewicza o zapoznanie
członków Senatu z inicjatywą Wydziału Fizyki.
Prof. R. BACEWICZ, Dziekan Wydziału Fizyka, wyjaśnił, że chodzi o umowę pomiędzy
Wydziałem Fizyki PW a Szkołą Fizyki i Astronomii Uniwersytetu w Southampton
22
•
•
•
•
•
•
w Wielkiej Brytanii. Jedynym celem umowy jest wymiana studentów, a ściślej rzecz
biorąc wysłanie naszych studentów na roczne studia do Southampton.
Jest to Uczelnia, która się znajduje w pierwszej dziesiątce uniwersytetów Zjednoczonego
Królestwa i zasługuje na nasze zainteresowanie. Szkoła nie jest w sieci programu
SOCRATES–ERASMUS. W związku z tym wystąpiła z inicjatywą zawarcia
porozumienia, umożliwiającego zdobycie jednorocznej puli punktów kredytowych przez
naszych studentów na rocznych studiach i uzyskanie tzw. Diploma of Higher Education.
Dziekan prof. R. Bacewicz zwrócił się do Senatu z prośbą o pozytywne zaopiniowanie tej
sprawy.
Prorektor prof. T. KULIK poprosił prof. Z. Lonca o zapoznanie Senatu z opinią Komisji
ds. Współpracy z Zagranicą.
Prof. Z. LONC, Przewodniczący Komisji ds. Współpracy z Zagranicą, poinformował,
że Komisja dyskutowała ten projekt i poparła projekt zawarcia porozumienia.
Profesor dodał, że w trakcie dyskusji pojawiły się pytania, czy tego rodzaju umowa,
w której zakłada się tylko wymianę studencką, powinna być przedmiotem obrad Senatu
i opiniowana przez Komisję.
Dr D. Turlej zwrócił uwagę, że Wydział EiTI wysyła do Uniwersytetu w Southampton
studentów i Uniwersytet ten uczestniczy w sieci SOCRATES–ERASMUS.
Dziekan prof. R. BACEWICZ wyjaśnił, że takiego porozumienia nie posiada Szkoła
Fizyki i Astronomii. Argumentem braku porozumienia jest to, że przy przyjeździe do
Szkoły studenta w ramach programu SOCRATES–ERASMUS, Szkoła nie otrzymuje
dofinansowania. Natomiast przyjazd studenta w ramach proponowanej umowy,
gwarantuje finansowanie naszego studenta podobnie jak studenta Wielkiej Brytanii.
Wobec braku dalszych głosów w dyskusji, Prorektor prof. T. KULIK odczytał projekt
uchwały i poprosił o głosowanie.
Senat jednomyślnie przyjął uchwałę nr 204/XLVI/2007 w sprawie wyrażenie zgody na
zawarcie umowy o współpracy z zagraniczną instytucją naukową.
18. Wyrażenie zgody na wieloletnią dzierżawę terenu stanowiącego część nieruchomości
PW w Płocku przy ul. Łukasiewicza 17
•
•
Prof. R. GAWROŃSKI, Prorektor ds. Ogólnych, poinformował, że z wnioskiem
w sprawie dzierżawy zwrócił się do Rektora i Senatu Prorektor prof. J. Kubissa i poprosił
Prorektora o przedstawienie tej sprawy.
Prorektor prof. J. KUBISSA złożył obszerne wyjaśnienie ilustrowane multimedialną
prezentacją.
Na obszarze 16,5 ha jest usytuowanych 5 kompleksów budynków. Po przeprowadzeniu
dokładnych analiz, podjęto decyzję o wydzierżawieniu części obszaru. Niektóre
fragmenty obszaru są już wydzierżawione i zostały na nich usytuowane: stacja paliw
Orlen i hipermarket Kaufland. Proces dzierżawy wnosi wymierne korzyści, takie jak np.:
czynsz dzierżawny otrzymywany przez Uczelnię, uporządkowanie i zabezpieczenie terenu
przez dzierżawców, pozyskanie przez Uczelnię dodatkowej infrastruktury
komunikacyjnej.
Obecnie proponuje się wydzierżawienie obszaru o powierzchni 2,1 ha, będącego spójnym
elementem powierzchni już wydzierżawionej. Obszar ten, ze statutu wieczystej dzierżawy
przeszedł już na własność Uczelni. W umowie dzierżawy można precyzyjnie określić
23
•
•
•
•
•
•
•
•
•
formy działalności dzierżawcy na tym terenie. Dodatkową korzyścią dla Uczelni byłoby
skończenie przez dzierżawcę parkingów oraz fragmentu ogrodzenia.
Prorektor prof. R. GAWROŃSKI, ze względu na analizowanie sprawy przez Senacką
Komisję ds. Mienia i Finansów, poprosił prof. M. Karpierza, o przedstawienie sprawy.
Prof. M. KARPIERZ poinformował, że Komisja ds. Mienia i Finansów zapoznała się
z wnioskiem na swoim posiedzeniu w dniu 21 czerwca i zaopiniowała ten wniosek
pozytywnie.
Prorektor prof. R. Gawroński otworzył dyskusję.
Prof. H. KISILOWSKA, Dyrektor KNSiA, zapytała o sprawę hipoteki, ponieważ są dwie
kwestie w tej sprawie: kwestia dzierżawy i kwestia obciążenia hipoteki. Hipoteka obciąża
nieruchomość. Jest to prawo rzeczowe na nieruchomości i wobec tego czy będzie je miał
dzierżawca? Istnieje możliwość ustalenia określonych gwarancji, ale czy można
podejmować takie decyzje nie znając granic brzegowych. Można rozwiązać umowę, ale
nie można wycofać się z obciążenia hipoteki, którą trzeba będzie spłacić.
Prorektor prof. R. GAWROŃSKI zwrócił uwagę, że Rektor prof. W. Kurnik na początku
posiedzenia zmienił treść tego punktu i dotyczy on tylko zgody na wieloletnią dzierżawę.
Natomiast nie ma mowy o hipotece.
Dziekan prof. G. JEMIELITA zwrócił uwagę, że w uchwale podane są numery
wszystkich działek znajdujących się na obszarze 16 ha. Profesor uznał za zasadne podanie
w uchwale numerów działek tworzących proponowany do dzierżawy obszar 21 tys. m2.
Prorektor prof. J. KUBISSA wyjaśnił, że wymienione działki są zapisane w księdze
wieczystej pod jedną pozycją. Opracowana została propozycja podziału, zaakceptowana
przez Wydział Geodezji, działki są wyznaczone w terenie, ale formalnie podział ten nie
został zatwierdzony.
Przeprowadzona została ożywiona dyskusja dotycząca stanu faktycznego i prawnego
nieruchomości w Płocku, treści uchwały i dokumentów związanych z dzierżawą. W
dyskusji głos zabrali: prof. K. Czarnecka – Dziekan Wydziału GiK, prof. R. Gawroński,
prof. G. Jemielita, prof. T. Krupa oraz prof. J. Kubissa. Ważniejsze uwagi:
– prof. K. CZARNECKA wyjaśniła, że jeśli osoba, która dzierżawi teren podejmie jakieś
inwestycje na tym terenie to te inwestycje będą naszą własnością, ponieważ nieruchomość
jest naszą własnością. Co do granic obszaru, to one muszą być geodezyjnie oznaczone
i wprowadzone do ewidencji gruntów i budynków. Można zawrzeć wstępnie umowę
dzierżawy, ale należałoby w niej dopisać, że stan prawny nieruchomości tzn. podział
przedstawiony na wstępnym projekcie podziału wymaga zatwierdzenia. Pani Profesor
zasugerowała uporządkowanie spraw formalnych w Wydziale Geodezji, związanych
z nieruchomością,
– prof. T. KRUPA zwrócił uwagę, że uchwała a ma charakter kierunkowy, tzn. zawiera
informację o zgodzie Senatu na dzierżawę wskazanego terenu; przed faktem
wydzierżawienia konieczne jest uporządkowane tej sprawy pod względem prawnym do
czego należałoby właściwe organy zobowiązać już w treści tej uchwały,
– kolejne uwagi dotyczyły treści uchwały, po uwzględnieniu których postanowiono
wycofać z treści uchwały opis nieruchomości w formie numerów działek, zastępując go
treścią: „…położonego w Płocku przy ul. Łukasiewicza 17, oznaczonego na mapie będącej
załącznikiem do niniejszej uchwały”, a załącznikiem byłaby mapa nieruchomości
w Płocku, z zaznaczonym na niej obszarem przeznaczonym do dzierżawy.
Prorektor prof. R. Gawroński odczytał projekt uchwały i poprosił o głosowanie.
24
•
Przy dwóch głosach wstrzymujących się, Senat przyjął uchwałę nr 205/XLVI/2007
w sprawie wyrażenia zgody na wieloletnią dzierżawę terenu stanowiącego część
nieruchomości PW w Płocku przy ul. Łukasiewicza 17 – wraz z załącznikiem.
19. Podjęcie uchwały w sprawie kryteriów i trybu oceny funkcjonowania administracji
PW w kadencji 2005-2008 oraz powołania Senackiego Zespołu ds. Oceny
Funkcjonowania Administracji
•
•
•
Prof. Roman GAWROŃSKI, Prorektor ds. Ogólnych, poinformował, że w §122 Statutu
PW zapisane jest następujące postanowienie „Senat co najmniej raz w okresie kadencji
dokonuje oceny funkcjonowania administracji Uczelni. Kryteria i tryb oceny ustala Senat
na wniosek Rektora przed upływem drugiego roku kadencji”. Obecnie będzie to czwarta
ocena funkcjonowania administracji, tak centralnej jak i wydziałowej. Dotychczasowe
oceny były oparte na punktacji stosowanej w Europejskiej Nagrodzie Jakości oraz
Polskiej Nagrodzie Jakości, po wprowadzeniu modyfikacji wynikających z potrzeby
przystosowania do oceny administracji w Uczelni.
Przygotowany został materiał, przesłany członkom Senatu drogą elektroniczną: Kryteria
i tryb oceny funkcjonowania administracji w Politechnice Warszawskiej w kadencji
2005/2008 (Załącznik nr 1 do uchwały) oraz proponowany skład Senackiego Zespołu ds.
Oceny Funkcjonowania Administracji Uczelni (Załącznik nr 2 do uchwały). Zgodnie
z proponowanym trybem przeprowadzenia oceny, w jednostkach administracji ocenę
przeprowadzą audytorzy i specjaliści powołani przez Rektora spośród kandydatów
wskazanych przez kierowników jednostek organizacyjnych PW. Audytorów
i specjalistów może ponadto wskazać przewodniczący Senackiego Zespołu ds. Oceny
Funkcjonowania Administracji. Na podstawie raportu zbiorczego i raportów cząstkowych,
Senacki Zespół ds. Oceny Funkcjonowania Administracji opracuje wnioski, które zostaną
przedstawione Rektorowi i Senatowi, a następnie Senat PW dokona oceny
funkcjonowania administracji na podstawie raportu zbiorczego i wniosków Zespołu.
Ponieważ sprawa była opiniowana przez Senacką Komisję ds. Organizacji Uczelni,
Prorektor prof. R. GAWROŃSKI poprosił Przewodniczącego Komisji o opinię
w sprawie.
Prof. B. GALWAS, Przewodniczący Senackiej Komisji ds. Organizacji Uczelni,
poinformował, że opinia Komisji była pozytywna zarówno, co do kryteriów jak i trybu
oceny funkcjonowania administracji. Komisja wnosi o poparcie przez Senat tego
dokumentu.
Prorektor prof. R. GAWROŃSKI przedstawił skład Senackiego Zespołu ds. Oceny
Funkcjonowania Administracji, komentując dwie kandydatury, biorące udział już
wcześniej w procesie oceny administracji:
– prof. dr hab. inż. Jerzy Kurek - w ubiegłej kadencji był przewodniczącym tego
Zespołu, jest zaangażowany i dobrze zorientowany w sprawach związanych z nadzorem
przeprowadzenia oceny funkcjonowania administracji,
– dr inż. Bolesław Szomański – uczestniczy w tych pracach od początku funkcjonowania
oceny systemowej, w dużej części jest autorem systemu oceny funkcjonowania
administracji.
Prorektor prof. R. GAWROŃSKI poprosił o tajne głosowanie w sprawie powołania
Senackiego Zespołu ds. Oceny Funkcjonowania Administracji. Prorektor zwrócił się także
z prośbą do komisji skrutacyjnej o przeliczenie głosów – przy wyłączeniu z komisji Pana
Adama Borowskiego-Dobrowolskiego, będącego członkiem Zespołu.
25
Uprawnionych do głosowania – 77, obecnych – 63, głosów oddanych – 62.
Wyniki głosowania:
Tadeusz Krupa, prof. nzw. dr hab. inż. - przewodniczący
Jerzy Kurek, prof. dr hab. inż. - zastępca przewodniczącego
Jan Bagiński, prof. nzw. dr hab. inż.
Adam Borowski – Dobrowolski, student
Stefan Przekopiak, mgr inż.
Bolesław Szomański, dr inż.
•
•
tak
54
58
58
60
61
61
nie
4
3
4
2
0
0
wstrz. niew.
4
0
1
0
0
0
0
0
1
0
1
0
Prorektor prof. R. GAWROŃSKI odczytał projekt uchwały i poprosił o głosowanie.
Senat jednomyślnie przyjął uchwałę nr 206/XLVI/2007 w sprawie kryteriów i trybu
oceny funkcjonowania administracji PW kadencji 2005-2008 oraz powołania Senackiego
Zespołu ds. Oceny Funkcjonowania Administracji - wraz z załącznikami.
20. Dyskusja na temat: Model kształcenia doktorantów w PW
• Rektor prof. W. KURNIK podkreślił, iż z wielką satysfakcją zapowiada ten punkt
porządku obrad, jako że Senat niezbyt często prowadzi debaty merytoryczne, które
niekoniecznie muszą się kończyć przyjęciem odpowiednich uchwał.
Podjęcie tej tematyki wynika z faktu, że zaraz po przyjęciu ustawy Prawo o szkolnictwie
wyższym, rozpoczęła się dyskusja na temat modelu kariery naukowej, który obowiązuje
i miałaby obowiązywać w naszym kraju. Jednym z wątków tej dyskusji są modele
kształcenia doktorantów i studiów doktoranckich.
Rektor prof. W. Kurnik powitał:
– mgr Mateusza Molasy, Przewodniczącego Rady Doktorantów Politechniki
Wrocławskiej, członka Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego z ramienia doktorantów
oraz członka Zespołu przy Ministrze Nauki i Szkolnictwa Wyższego ds. Mobilności
i Kariery Naukowej,
– prof. A. Kraśniewskiego, Pełnomocnika Rektora ds. Wdrożenia Procesu Bolońskiego.
• Prof. T. KULIK, Prorektor ds. Nauki, zwrócił uwagę, że podjęta tematyka jest
ponaduczelniana. Jest ona istotna ze względu na fakt, że studia doktoranckie są kuźnią
naszych kadr. Ambicją naszą jest pozyskanie najlepszych absolwentów również innych
uczelni.
W naszej Uczelni odbyło się szereg spotkań, w różnych gremiach - począwszy od
kontaktów dwustronnych z Przewodniczącym Rady Doktorantów, poprzez dyskusje z JM
Rektorem, z Pełnomocnikiem ds. Wdrażania Procesu Bolońskiego i Przewodniczącym
Rady Doktorantów, poprzez spotkania z opiekunami studiów doktoranckich na
wydziałach oraz liczne dyskusje w Senackiej Komisji ds. Nauki.
Prorektor poprosił Przewodniczącego Rady Samorządu Doktorantów mgr Rafała Ruzika
o przedstawienie wyników ankiety przeprowadzonej wśród naszych doktorantów.
• Mgr R. RUZIK, Przewodniczący Rady Samorządu Doktorantów, podziękował JM
Rektorowi za podjęcie tego tematu a następnie przedstawił obecnych, zaproszonych na
posiedzenie Senatu przedstawicieli Zarządu Rady Doktorantów: mgr inż. Macieja
Malskiego-Brodzickiego (Wydz. IChiP) i mgr inż. Mariusza Klimczaka (Wydz. EiTI).
Mgr R. Ruzik przedstawił wyniki badań ankietowych, przeprowadzonych w latach 2005
- 2006, dotyczących studiów doktoranckich w PW. Badania zostały przeprowadzone
przez Samorząd Doktorantów przy wsparciu Prorektora ds. Nauki prof. T. Kulika. Celem
ankiety było poznanie opinii doktorantów i rozpoznanie problemów związanych
26
•
z przebiegiem studiów doktoranckich. W ankiecie wzięło udział 283 doktorantów (23,3%
ogółu doktorantów) z 13 wydziałów.
Prezentacja mgr R. Ruzik zawierała szereg szczegółowych danych. Najważniejsze z nich:
(a) Ocena warunków pracy, tzn. dostęp do komputera/internetu, własnego miejsca pracy,
stanowiska w laboratorium, aparatury badawczej: 22% doktorantów zaznaczyło, iż jest
problem dostępu do aparatury. Inne sygnalizowane problemy to, m.in.: brak
dofinansowania do konferencji i wyjazdów naukowych czy kursów doszkalających, brak
podstawowego stypendium i finansowania publikacji, brak czasu na badania własne, brak
finansowania prac badawczych, brak pomieszczenia socjalnego.
(b) Niewiele ponad 28% ankietowanych zadeklarowało, że nie pracowało lub nie pracuje
podczas studiów doktoranckich. Z pracujących ponad 10,6% pracowało na pełny etat,
a niespełna 14,8% na część etatu. Wpływ pracy zawodowej na przebieg studiów: 58%
uznało, że praca pomaga, ponieważ pokrywa się z dziedziną badań pracy doktorskiej, 65%
oceniło, że bardzo utrudnia realizację studiów.
(c) Źródła utrzymania: praca dodatkowa – 56,7%, stypendium doktoranckie – 55,8%,
pomoc rodziny – 40,6%. Satysfakcjonująca wysokość stypendium doktoranckiego w zł:
1050:1200 – 4,1%, 1200:1700 – 22,8%, 1700:2200 – 38,1%, 2200:2500 – 22,8% powyżej
2500 – 12,1%.
(d) Motywy podjęcia studiów doktoranckich: możliwość uzupełnienia wiedzy
i wykształcenia – 71,7%, możliwość podjęcia pracy naukowej - 43,8%, chęć zdobycia
prestiżowego tytułu naukowego – 36%.
(e) Uczestnictwo w programach szkoleniowych: 72% doktorantów w nie uczestniczyło
w żadnym szkoleniu i ponad 80% doktorantów nie odbyło stażu naukowego ani w kraju
ani za granicą. Mgr R. Ruzik zwrócił uwagę, że należy zastanowić się, w jaki sposób
można umożliwić korzystanie z tych form doszkalania.
(f) Ocena opiekunów naukowych/promotorów: 16,4% ocenia, że nie wywiązują się oni
z obowiązków i nie interesują się doktorantem, ok. 20% negatywnie ocenia pracę
kierowników studiów.
(g) Badania ankietowe przeprowadzone wśród studentów V roku wskazują, że 44,37%
jest zainteresowana studiami doktoranckimi, pozostali nie. Główną przyczyną takiej
decyzji są sprawy finansowe.
Prof. A. KRAŚNIEWSKI, Pełnomocnika Rektora ds. Wdrożenia Procesu Bolońskiego,
zaprezentował Model kształcenia doktorantów na Politechnice Warszawskiej.
(a) Studia doktoranckie są obecnie przedmiotem analiz, badań naukowych i dyskusji
w skali europejskiej i globalnej. Profesor przedstawił listę wydarzeń organizowanych lub
współorganizowanych przez European University Association, które dotyczą wyłącznie
albo prawie wyłącznie kształcenia młodych naukowców. Z perspektywy europejskiej
widoczne jest, że kształcenie doktorów nie może dzisiaj służyć zaspokajaniu wyłącznie
własnych potrzeb Uczelni, lecz musi odpowiadać potrzebom społecznym, a szerzej
potrzebom Europy wiedzy. Prowadzenie studiów doktoranckich jest wizytówką uczelni
akademickiej. Dlatego też podjęto próbę opracowania modelu (wizji) kształcenia
doktorantów na PW.
(b) Pierwszym etapem było przygotowanie dokumentu, inicjującego dyskusję w Uczelni
na ten temat. Dokument został przygotowany przez prof. A. Kraśniewskiego przy
współpracy z mgr R. Ruzikiem, z uwzględnieniem uwag JM Rektora oraz Prorektora ds.
Nauki. Dyskusja na temat dokumentu odbyła się na posiedzeniu Senackiej Komisji ds.
Nauki.
27
(c) Podstawowym założeniem przy konstrukcji modelu kształcenia doktorantów było to,
że musi on być głęboko zakorzeniony i zgodny z Misją PW, jako uniwersytetu
badawczego. Ponadto powinien uwzględniać rozwiązania i tendencje obserwowane
w innych krajach, zwłaszcza w Europie.
(d) Założenia przyjęte przy konstrukcji modelu:
– celem kształcenia jest wszechstronny rozwój, umożliwiający podjęcie posiadaczowi
stopnia naukowego doktora pracy w różnych instytucjach,
– proces kształcenia, zmierzający do osiągnięcia tego celu, powinien mieć różne cechy,
a w szczególności: wysoką jakość, elastyczność (dostosowanie do zróżnicowanych
potrzeb i oczekiwań kandydatów), otwartość na różne formy współpracy z innymi
instytucjami, międzynarodowy charakter i mobilność,
– model kształcenia doktorantów musi być dyskutowany w środowisku PW
(w środowisku akademickim, w senacie i komisjach senackich), w środowiskach
akademickich spoza PW (uczelnie, PAN), w środowisku pracodawców i innych partnerów
społecznych (NOT, władze lokalne, …),
(e) Postulaty:
– Zróżnicowane formy kształcenia
Podstawowym elementem kształcenia powinno być prowadzenie badań naukowych, a nie
przygotowanie do prowadzenia badań.
Formy studiów powinny być przystosowane do ich uczestników:
- pracownicy PW (asystenci, …) - prowadzone w formule mistrz – uczeń, bezpłatne,
- osoby niepracujące lub pracujące w określonym wymiarze - stacjonarne studia
doktoranckie, bezpłatne,
- osoby, których praca zawodowa jest powiązana z tematyką badań i rozprawy
doktorskiej - niestacjonarne studia doktoranckie, płatne,
- osoby, których praca zawodowa nie jest powiązana z tematyką badań i rozprawy
doktorskiej - forma jeszcze nieokreślona, płatne.
Trudność opracowania studiów dla ostatniej grupy wynika z ograniczeń czasowych.
Według danych amerykańskich, przygotowanie rozprawy doktorskiej wymaga ok. 10 tys.
godzin pracy. Realizacja doktoratu weekendami, czyli ok. 10 godzin w tygodniu –
zajęłaby dwadzieścia lat.
– Zasady rekrutacji
- musimy być otwarci na absolwentów innych wydziałów i uczelni (także uczelni
nietechnicznych),
- zasady postępowania kwalifikacyjnego powinny wykluczać sytuacje, w których
bardzo dobry kandydat nie zostaje przyjęty z powodu niemożności zapewnienia mu
„obciążeń dydaktycznych” lub rezygnuje z podjęcia studiów w wyniku nieprzyznania mu
stypendium,
- przy utrzymaniu, że warunkiem rozpoczęcia postępowania kwalifikacyjnego jest
zadeklarowanie przez przyszłego opiekuna możliwości udziału doktoranta w projektach
badawczych, może należałoby zapewnić doktorantowi związane z tym dodatkowe
wynagrodzenie.
– Organizacja kształcenia
- studia doktoranckie, traktowane jako studia III stopnia, mogą i powinny być
przynajmniej częściowo zintegrowane zarówno pod względem programowym jak
i organizacyjnym ze studiami II stopnia,
- należałoby rozważyć możliwość tzw. „szybkiej ścieżki”, traktując podejmowanie
studiów II stopnia jako etapu przejściowego do realizacji doktoratu, a więc przygotowanie
pracy magisterskiej jako pierwszego etapu do przygotowania doktoratu.
28
- formy organizacyjne muszą zakładać współpracę (także zinstytucjonalizowaną)
z innymi podmiotami (inne wydziały PW, inne uczelnie, instytuty PAN i inne jednostki
badawcze, instytucje gospodarcze) i partnerami zagranicznymi (z uwzględnieniem
interesów PW, wydziału,…).
– Zarządzanie kształceniem doktorantów
Występuje problem zarządzania kształceniem doktorantów, ponieważ to kształcenie
podlega dwóm pionom: systemowi szkolnictwa wyższego i systemowi nauki. Część
regulacji prawnych, w szczególności dotyczących kształcenia doktorantów, znajduje się
w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym, część w aktach prawnych dotyczących nauki
(np.: ustawa o stopniach i tytule naukowym). W związku z tym te studia znajdują się
w gestii Prorektora ds. Studiów oraz Prorektora ds. Spraw Studenckich. Niektóre aspekty
socjalne podlegają Prorektorowi ds. Nauki. Na wydziałach sprawy te integruje kierownik
studiów doktoranckich.
– Finansowanie kształcenia
- Szereg spraw finansowych jest regulowanych decyzjami na poziomie Uczelni:
finansowanie inicjatyw ogólnouczelnianych (np.: Ośrodek Studiów Zaawansowanych),
alokacja środków między jednostkami uwzględniająca w większym stopniu efekty
kształcenia doktorantów. Sformułowany został kontrowersyjny postulat, zgodnie z którym
wydziały finansowałyby studia doktoranckie w wymiarze nie mniejszym niż składnik
dotacji wynikający z liczby kształconych doktorantów.
- Konieczne jest stworzenie mechanizmów stymulujących i wspomagających działania
doktorantów, zmierzające do pozyskiwania środków ze źródeł zewnętrznych.
– Opieka nad doktorantami
- Istnieją trzy podmioty w procesie kształcenia doktorantów: doktorant, jego opiekun
oraz instytucja prowadząca studia (uczelnia, wydział). Powinny być dobrze zdefiniowane
prawa i obowiązki każdego z tych trzech podmiotów, ponieważ zdarza się występowanie
między nimi konfliktów. Najczęściej konflikty występują na osi doktorant – opiekun.
Pomocna byłaby obecność rzecznika interesów doktoranta, np. pracownika naukowego
cieszącego się dużym autorytetem w środowisku, do którego mogliby się doktoranci
zwracać o pomoc i mediację.
- Proponuje się wprowadzenie takich rozwiązań jak: dokształcanie opiekunów
(przyszłych promotorów), ocenę jakości sprawowania funkcji przez opiekuna/promotora,
gromadzenie informacji o przebiegu współpracy (przy wykorzystaniu interaktywnej
strony www dokumentowanie odbytych spotkań, charakteru przekazywanych
dokumentów i informacji), ustanowienie dodatkowego „zbiorowego” opiekuna, co
umożliwiłoby pozyskanie szerszego sprzężenia zwrotnego, nie tylko od promotora, ale
także od grupy profesorów.
– Warunki finansowe – należałoby:
- zagwarantować kontynuację otrzymywania stypendium w przypadku wywiązywania
się z obowiązków,
- umożliwić uzyskanie odpowiedniego wynagrodzenia w wyniku kombinacji
przychodów: stypendium doktoranckie, stypendium za wyniki w nauce, dodatkowe
wynagrodzenie związane z udziałem w projektach badawczych, granty promotorskie
MNiSW, granty (wydziałowe lub uczelniane), finansowane ze środków przeznaczonych
na prace własne, zatrudnienie na PW (w wymiarze części etatu),
- zatrudniać na Uczelni wyróżniających się absolwentów studiów doktoranckich
(niekoniecznie w zespole, w którym realizowana była rozprawa).
29
•
•
•
•
(f) Inne działania
Konieczne jest ustalenie procedury umożliwiającej zatrudnianie na Uczelni
wyróżniających się absolwentów studiów doktoranckich i wyróżniających się młodych
doktorów.
Podsumowując swoje wystąpienie prof. A. Kraśniewski podkreślił, że przedstawiony
materiał wymaga przedyskutowania, dopracowywania i ewolucyjnego wprowadzenia
zmian.
Prorektor prof. T. KULIK podziękował prof. A. Kraśniewskiemu za przygotowanie
i przedstawienie Modelu kształcenia doktorantów w PW i zachęcił obecnych do dyskusji.
Mgr M. MOLASY, Przewodniczący Rady Doktorantów Politechniki Wrocławskiej,
podziękował za zaproszenie na posiedzenie Senatu PW.
Poinformował, że niespełna rok temu organizował pod auspicjami Rady Głównej
Szkolnictwa Wyższego seminarium Model kształcenia doktorantów w Polsce.
W seminarium tym wzięli udział przedstawiciele Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa
Wyższego, przedstawiciele szkolnictwa wyższego, przedstawiciele nauki i środowiska
doktorantów. Zgłoszono postulaty określenia standardów kształcenia na studiach
doktoranckich (podobnie jak istnieją standardy kształcenia na I i II stopniu studiów) oraz
wprowadzenia akredytacji studiów doktoranckich.
Pojawiały się też postulaty zróżnicowanych ścieżek dochodzenia do stopnia doktora dla
tych, którzy chcą pozostać w szkolnictwie wyższym i dalej prowadzić badania naukowe
oraz dla tych, którzy chcą iść do przemysłu. Wynika to stąd, że doktorat robiony na
potrzeby nauki jest początkiem kariery naukowej, a doktorat dla przemysłu jest końcem
kariery naukowej.
Mgr M. Molasy uznał, że dokument opracowany i przedstawiony przez prof.
A. Kraśniewskiego jest bardzo nowoczesny a jeżeli zostanie przyjęty i wejdzie w życie to odbije się to szerokim echem w kraju i wiele uczelni pójdzie w ślady Politechniki
Warszawskiej. Przykład Politechniki Wrocławskiej pokazuje, że można robić wiele. Mgr
M. Molasy zasugerował nie ewolucję ale zmiany rewolucyjne. To będzie z korzyścią dla
szkolnictwo wyższego i przede wszystkim z korzyścią dla doktorantów. Jeżeli pierwsza
uczelnia się na to zdecyduje inne pójdą w jej ślady i jakość studiów doktoranckich
w Polsce poprawi się a uczelnie zaczną walczyć o doktorantów jakością swojej oferty
skierowanej do doktorantów.
Prorektor prof. T. KULIK podziękował za przekazany komentarz i opinię.
Prof. H. KISILOWSKA, Dyrektor KNSiA, podkreśliła wagę zaprezentowanego
dokumentu i całego procesu podnoszenia rangi studiów doktoranckich. Uznała, że nie
można na tym poprzestać. W społeczeństwie wiedzy doktorat coraz bardziej staje się
elementem niezbędnym dla pełnienia funkcji kierowniczych. To wymaga pewnej
instytucjonalizacji studiów doktoranckich. Doktorant powinien być wyraźnie osadzony
w strukturze Uczelni.
Z przedstawionych wyników ankietyzacji wynika, że większość doktorantów pracuje.
Prof. H. Kisilowska uznała, że być może należałoby zatrudniać doktorantów na część
etatu z określonymi obowiązkami dydaktycznymi, co byłoby lepsze niż praca na
zewnątrz. Zakładając, że na studia doktoranckie przyjmowani są najlepsi i inwestowane są
w nich określone środki, należy zrobić wszystko, żeby stworzyć im warunki
umożliwiające zrobienie doktoratu.
Prof. H. Kisilowska zwróciła uwagę, że program studiów doktoranckich powinien łączyć
wiedzę naukowo-techniczną z wiedzą humanistyczno-aksjologiczną, potrzebną do
wypełniania ról kierowniczych. Tylko wtedy będzie można mówić o człowieku
30
•
•
•
wykształconym, który będzie rozumiał procesy społeczne i te procesy, w których
przyjdzie mu funkcjonować.
Prof. W. WIECZOREK, Dziekan Wydziału Chemicznego, wyraził zadowolenie
z podjęcia tematu studiów doktoranckich i uznanie dla prezentacji prof.
A. Kraśniewskiego.
Profesor odniósł się do kilku problemów zasygnalizowanych w prezentacji
i we wcześniejszych wypowiedziach:
– wątpliwa jest możliwość ustalenia wspólnego programu studiów doktoranckich dla
całej Uczelni ze względu na fakt, że wszelkie uprawnienia, co do prowadzenia studiów
doktoranckich ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym ceduje na jednostki uczelni (w tym
wypadku na wydziały) a specyfika tych studiów doktoranckich na poszczególnych
wydziałach i ich wymiar w poszczególnych jednostkach są różne,
– presja zapewniania odpowiednich warunków finansowych jest dużo silniejsza na
wydziałach konkurujących z innymi jednostkami (instytutami PAN, z instytutami
branżowymi) w porównaniu z wydziałami, które tej konkurencji nie posiadają lub jest ona
mniejsza,
– jest wiele środków, które można przeznaczyć na dofinansowanie studiów
doktoranckich, natomiast nie istnieją uregulowania prawne, pozwalające na swobodną
redystrybucję (przykładowo, jeżeli w danym semestrze przyznano doktorantowi
stypendium w ramach środków budżetowych, to nie można mu w żadnym miesiącu tego
semestru wypłacić stypendium ze środków pozabudżetowych),
– w porównaniu z krajami Europy Zachodniej, USA czy Kanady obserwuje się małą
aktywność doktorantów w pozyskiwaniu środków (wiele rzeczy się należy, ale mały jest
udział własny),
– pozytywną propozycją jest propozycja wzajemnej oceny doktoranta i promotora, lecz
wątpliwość budzi jej upowszechnianie na stronie www,
– we wzajemnym konkurowaniu doktorantów i w zatrudnianiu najlepszych absolwentów
czy też doktorantów, problemem jest mała liczba kandydatów zgłaszających się na
konkurs na stanowisko nauczyciela akademickiego - są to dwie, czasami cztery osoby;
jest to niewiele w porównaniu z innymi krajami, gdzie na jedno miejsce zgłasza się
trzydziestu czy sześćdziesięciu, a może i więcej doktorantów, w zależności od rangi
uczelni,
– nie każdy dobry doktorant jest dobrym nauczycielem akademickim, ponieważ nie
każdy doktorant potrafi pracować w zespole.
W zakończeniu swojego wystąpienia prof. W. Wieczorek uznał zasadność podjęcia
problematyki studiów doktoranckich, jako że jest to wizytówka Politechniki
Warszawskiej i właściwe kształcenie na III stopniu pozwoli również na osiągnięcie
lepszego miejsca w rankingach. Profesor zwrócił się do doktorantów, żeby pamiętając
o zobowiązaniach Politechniki Warszawskiej, zintensyfikowali swoje działania łącząc
z działaniami promotorów, dziekanów i kolegium rektorskiego.
Prorektor prof. T. KULIK poinformował, że mgr R. Ruzik, będący doktorantem na
Wydziale Chemicznym, wykazał bardzo dużo aktywności w pozyskiwaniu środków
strukturalnych na stypendia doktoranckie dla całej Uczelni. Niestety ten projekt uległ
wyhamowaniu z winy Ministerstwa Rozwoju Regionalnego.
Prof. B. GALWAS, Dziekan Wydziału EiTI, podkreślił bezwzględną potrzebę
prowadzenia studiów doktoranckich będących wizytówka naszej Uczelni, powodem
naszej dumy i legitymacją naszej uniwersyteckości. Studia są prowadzone na szeroką
skalę - przy 70 profesorach i doktorach habilitowanych każdy z nich ma mniej więcej 2,5
doktoranta.
31
•
•
•
Prof. B. Galwas zwrócił uwagę na niedofinansowane studiów doktoranckich. Z informacji
Kanclerza wynikało, że w zeszłym roku mieliśmy mniejszą dotację niż dwa lata temu.
W tym roku dostaliśmy o 1% więcej, ale inflacja wynosi 2 - 2,5%. W tej sytuacji nie
można powiedzieć, że stworzone zostaną możliwości dodatkowego wynagrodzenia
doktorantów. Nie można postawić wydziałom takiego warunku, aby tyle ile otrzymują na
doktorantów, co najmniej tyle wydali na ten cel. To zależy od indywidualnej sytuacji
wydziałów. Doceniając rolę studiów, należy określić, z czego możemy te studia
finansować i w jakim stopniu.
Pomimo takiej sytuacji, Profesor zwrócił się do JM Rektora z prośbą o rozważenie, czy
nie można wprowadzić programu podwyższenia stypendiów doktoranckich. Stypendia
doktoranckie są bardzo małe w porównaniu, np. z ofertami na uniwersytetach niemieckich
ze stypendium gwarantowanym 1400 euro. Dla wyeliminowania podejmowania
dodatkowej pracy przez doktorantów, Profesor zaproponował opracowanie programu
corocznego zwiększania stypendiów o 5-10% i rozważenie możliwości podniesienia
stypendium o 50-60% dla wybranej grupy studentów, do pozycji mniej więcej 1700 –
1800 zł - ze zwiększonym obowiązkiem dydaktycznym.
Prof. B. Galwas zwrócił również uwagę na fakt, że w ciągu ostatnich szesnastu lat liczba
studentów w Polsce wzrosła 4,5-krotnie (z 400 tys. do 1 mln 800 tys.). Liczba kadry
akademickiej wzrosła w tym samym czasie o 30%. Uczelnie nie absorbują naszych
doktorantów ze względu na brak pieniędzy, co powoduje, że podejmują oni pracę poza
uniwersytetami i wyższymi uczelniami, w których jednocześnie nauczycieli akademickich
jest zdecydowanie za mało.
Prorektor prof. T. KULIK zgodził się z opinią prof. B. Galwasa, że dodatkowa praca jest
absolutnie niewskazana, ale zauważył, że zwiększone obciążenia dydaktyczne to też jest
zwiększona praca. Powiedział, iż jest za podwyższaniem stypendiów, ale nie obciążaniem
dydaktyką.
Michał GAJDA, Przewodniczący Samorządu Studentów, wyraził zadowolenie z podjęcia
tematu studiów doktoranckich, będącego dla wielu studentów kolejnym etapem nauki.
Przewodniczący odniósł się pozytywnie do propozycji włączenia doktorantów w proces
prowadzenia zajęć, argumentując to tym, że kontakt studenta z doktorantem jest dużo
łatwiejszy i wielu studentów, czując przepaść między takimi autorytetami jak Senat czy
Profesorowie, wolą się zwrócić do doktoranta z rozwiązaniem problemu, na który
doktorant prawdopodobnie spojrzy trochę bardziej studenckim okiem niż profesor, który
patrzy z dużo wyższego poziomu na problem. Doktorant dopiero co skończył studia i być
może pamięta jeszcze sam swoje bolączki związane z daną dziedziną i o wiele jaśniej
wytłumaczy, co na pewno podniesie też jakość kształcenia studentów.
Mgr J. STĘPNIAK, Dyrektor Biblioteki Głównej, zwróciła uwagę na dwa aspekty
związane z modelem kształcenia doktorantów.
Jest standardem europejskim, że gotowe doktoraty są publikowane w wersji
elektronicznej przez uczelnie i są dostępne w otwartym internecie. Z zasady repozytoria
doktoratów są tworzone przez biblioteki uczelniane. Mgr J. Stępniak zgłosiła gotowość
Biblioteki Głównej do tworzenia takiego repozytorium. Kilka uczelni w Polsce podjęło
już taką decyzję, np.: Politechnika Krakowska, Akademia Górniczo-Hutnicza.
Politechnika Wrocławska usilnie namawia do publikowania doktoratów, lecz nie jest to
obligatoryjne ale zalecane. Problemy autorskie (wyeliminowanie plagiatów,
wykorzystanie wyników prac) są już rozwiązane na świecie i są sposoby utajniania
fragmentów prac. Biblioteka już kilka razy zwracała się z tym problemem na forum Rady
Bibliotecznej i Senackiej Komisji ds. Nauki. Mgr J. Stępniak poprosiła o podjęcie tematu
32
•
•
•
•
•
•
i dyskusję, gdyż wydaje się, że to jest słuszny kierunek, ażeby uwieńczenie pracy
doktorantów i ich promotorów było powszechnie dostępne.
Mgr J. Stępniak zwróciła uwagę na szkolenia w zakresie informacji naukowej
i pozyskiwania źródeł informacji do pisania doktoratów. Zaproponowała, żeby
w programach studiów doktoranckich, znalazły się godziny na szkolenia w tym obszarze.
Prorektor prof. T. KULIK uznał, że drugi postulat jest bezdyskusyjny. Natomiast pierwszy
jest bardzo dyskusyjny. Były prowadzone rozmowy na ten temat w Komisji ds. Nauki.
Jeżeli chodzi o upublicznianie wyników prac doktorskich, to najlepszą formą są
publikacje w wysoko notowanych czasopismach.
Dr J. Wyborski zwrócił uwagę, iż należy zająć się również problemem asystentów, którzy
też robią doktoraty, uwzględnić ich w modelu Uczelni i zapewnić właściwą opiekę.
Prof. J. MODELSKI zwrócił uwagę na trzy problemy.
– Przy dużym współczynniku solaryzacji poziom kształcenia w naszym kraju obniżył
się. Należałoby dążyć do próby utworzenia elity uczelni polskich (lub wydzielonych
kierunków), otrzymujących trzykrotne większe dofinansowanie niż pozostałe uczelnie,
zapewniających wykształcenie najlepszej kadry, w tym doktorów, dla wszystkich branż
gospodarki,
– Z obserwacji wynika, że zdecydowanie lepsze są doktoraty powstające nie w wyniku
ukończenia studiów doktoranckich, ale przede wszystkim w wyniku włączenia
doktorantów w prace naukowo-badawcze. Tych szans pojawia się coraz więcej, m.in.
poprzez projekty europejskie. Realizacja prac naukowo-badawczych umożliwia
pozyskanie dobrych doktorantów, ich wypromowanie i pozyskanie środków finansowych.
– Powinna być większa mobilizacja profesury do prowadzenia doktoratów, przykładowo
poprzez zwiększenie wymaganej liczby wypromowanych doktorów przy składaniu
wniosków o awans na profesora zwyczajnego.
Prorektor prof. T. KULIK powiedział, że wątek dotyczący zaangażowania doktorantów
w prace i projekty jest mu bardzo bliski. Są jednak wydziały, gdzie tych projektów jest
mało, i tam finansowanie musi być inne. Na Wydziale IM tylko połowa doktorantów ma
stypendium, pozostali mają ekwiwalent z projektów badawczych.
Prof. M. NADER zwrócił uwagę na brak dostatecznych kontaktów zagranicznych.
W modelu kształcenia doktoranta powinniśmy zadbać o to, żeby nie tylko przez
międzynarodowe programy badawcze, ale poprzez inne mechanizmy takie możliwości
istniały. Istnieje niebezpieczeństwo, że po udziale w programach badawczych za granicą
część doktorantów nie wróci. Jeśli jednak chcemy myśleć o poprawieniu naszej statystyki
w rankingu uczelni technicznych, to trzeba stwarzać młodym ludziom możliwości
wyjazdów i wówczas ta statystyka prawdopodobnie ulegnie poprawie.
Mgr inż. R. RUZIK, Przewodniczący Rady Samorządu Doktorantów, odniósł się do kilku
wątków dyskusji.
– Środowisko doktoranckie gorąco popiera dokument przygotowany przez prof.
A. Kraśniewskiego. Jest tam bardzo wiele elementów istotnych z punktu widzenia
doktorantów, którzy mają nadzieję, że z czasem zostaną one wdrożone w naszej Uczelni.
– Wiadomym jest, że szkolnictwo wyższe jest niedoinwestowane. Jednak w ramach
uzyskiwanych środków istnieje duża rozbieżność w przyznawaniu stypendiów na
poszczególnych wydziałach. Dwa skrajne przykłady:
- na Wydziale Matematyki z dotacji dydaktycznej część doktorancka stanowi 1/3 tego,
co Wydział przeznacza na stypendia doktoranckie; pozostałą część 2/3 Wydział dokłada z
innych środków, żeby wszyscy doktoranci otrzymywali stypendium doktoranckie,
- na innym z Wydziałów, który dostaje znaczne środki - w ogóle nie przyznaje się
stypendiów doktoranckich.
33
•
•
•
Należałoby się zastanowić, w jaki sposób ograniczyć aż tak dużą rozbieżność.
– Jeżeli chodzi o szkolenia, to są one planowane dla uczestników studiów doktoranckich.
Na jesieni planuje się zorganizowanie szeregu szkoleń dotyczących zdobywania środków
zewnętrznych, komunikacji, sposobu samoprezentacji. W ubiegłym roku zorganizowano,
wspólnie z Biblioteką, szkolenia dotyczące wykorzystywania baz danych.
– Kilka osób, które aktywnie działają w Radzie Doktorantów, stara się zbierać
informacje dotyczące możliwości pozyskiwania środków z zewnątrz. Informacje te są
przekazywane na wydziały.
– Jeżeli chodzi o mobilność, to niestety jest ona w pewien sposób ograniczana.
Musiałaby nastąpić zmiana mentalności niektórych promotorów i opiekunów naukowych,
ponieważ wielu z nich uważa, że doktorant powinien siedzieć w laboratorium
i wykonywać zaplanowaną pracę, co w pewien sposób ogranicza jego możliwość
poszerzenia swojej wiedzy i uczestniczenia w stażach, czy wymianach
międzynarodowych. Chodzi tu o zmianę mentalności w spojrzeniu na studia doktoranckie
i na rozwój młodych kadr naukowych.
Prorektor prof. T. KULIK poprosił Przewodniczącego Senackiej Komisji ds. Nauki, która
wielokrotnie już ten temat podejmowała z udziałem również Przewodniczącego Rady
Doktorantów – o przekazanie głosów Komisji w tej sprawie.
Prof. L. GRADOŃ, Przewodniczący Senackiej Komisji ds. Nauki, potwierdził, że
Komisja ds. Nauki problemami studiów doktoranckich, kształceniem doktorantów
zajmuje się w sposób permanentny, przygotowuje opinie, różnego rodzaju dokumenty
zlecane przez Władze. Komisja uważa, że doktorant jest kluczową osobą w systemie
nauki w Uczelni, że model kształcenia doktorantów i udział doktorantów w życiu Uczelni
są elementem, przy pomocy którego możemy dokonać istotnych zmian w Uczelni.
Profesor nie poparł propozycji wyznaczenia zboru uczelni o większym dofinansowaniu
w celu kształcenia doktorantów. Wydaje się, że jeśli uczelnia aspiruje do tego, żeby być
uczelnią akademicką, to sama z siebie powinna to wyzwolić. Troską władz, troską
Rektora jest to, żeby podnieść poziom naukowy, ponieważ w rankingach udział osiągnięć
naukowych naszej Uczelni jest mały a uzyskaną przewagę nadrabiamy innymi
elementami.
Prof. L. Gradoń uznał, że stworzenie modelu kształcenia doktorantów w Politechnice
Warszawskiej, biorąc pod uwagę jej aspiracje i plany rozwojowe, było bardzo potrzebne.
Model ten będzie stanem odniesienia do działania Uczelni w celu zmiany kierunków
i poziomu kształcenia poprzez badania naukowe.
Profesor z zadowoleniem odnotował przeprowadzoną dyskusję - jak postrzegamy rolę
studiów doktoranckich. Niestety potwierdziły się obawy Komisji, że dużo uwagi
poświęcono dotacji finansowej, braku pieniędzy itp., Nie powinno to jednak stanowić
przeszkody do rozpoczęcia działań.
Wydaje się, że szczególnie ważne jest właściwe usytuowanie zarówno osób
wykonujących prace doktorskie i jak i ich opiekunów, wspieranie kształcenia
interdyscyplinarnego
przez
zachowanie
silnej
pozycji
Ośrodka
Studiów
Zaawansowanych. Według Komisji i studentów konieczne jest opracowanie i przyjęcie
dokumentu jakim jest Model kształcenia doktorantów w PW, wymuszający określone
zmiany w Uczelni. Uruchamiana od nowego roku Szkoła Zaawansowanych Technologii
Chemicznych i Materiałowych będzie przykładem ukazującym właściwą rolę i pozycję
doktoranta, w której stworzy się właściwe dla niego warunki.
Prorektor prof. T. KULIK podziękował prezenterom i wszystkim, którzy zabrali głos
w dyskusji. Zachęcił do przesyłania uwag dotyczących omawianego dokumentu i nowych
propozycji.
34
•
Rektor prof. W. KURNIK, podsumowując ten punkt obrad Senatu powiedział: „Nauka
jest zazdrosna i tylko ten może uzyskać w niej prawdziwy sukces i prawdziwą satysfakcję,
kto się całkowicie poświęci nauce.”
Rektor podkreślił, że stosując różne modele, można w pewnym okresie czasu
doprowadzić do uzyskania stopnia doktora, ale to nigdy nie będzie prawdziwy sukces.
Celem nie jest produkowanie doktorów ale realizacja badań i tworzenie nowej, młodej
kadry Uczelni. Konieczna jest realizacja – przy współudziale doktorantów - projektów,
grantów, różnego rodzaju prac badawczych, które jednocześnie będą źródłem
finansowania doktorantów. Za to odpowiedzialni są promotorzy.
Rektor prof. W. Kurnik przytoczył przykład Niemiec, gdzie nie ma doktoranta bez
przydziału do konkretnego projektu badawczego. Kandydat na doktoranta ma do
dyspozycji całą gamę projektów prowadzonych w jednostce i wskazuje, który mu
najbardziej odpowiada. Jest do niego przyjęty i wynagradzany na takim poziomie, żeby
nie musiał szukać innych źródeł wynagrodzenia.
Na podstawie istniejącego już dokumentu, po uwzględnieniu wniesionych uwag, zostanie
opracowany model, który mógłby być przyjęty jako standard w Uczelni, jako element
systemu badań naukowych i kształcenia na naszej Uczelni.
21. Podjęcie uchwały w sprawie wszczęcia postępowania o nadanie profesorowi
Kazimierzowi Thielowi tytułu doktora honoris causa Politechniki Warszawskiej
• Rektor prof. W. KURNIK poinformował, że nie zgłaszano dotychczas wniosków
dotyczących nadania tytułu doktora honoris causa PW, oczekując na wybór kandydatów
właściwych dla naszej Uczelni i w odpowiedniej liczbie. Rektor zakomunikował, że
pierwszy przyjęty wniosek dotyczy prof. K. Thiela, który został przedstawiany przez
Dziekana Wydziału Inżynierii Środowiska.
Odpowiednie punkty Statutu regulujące nadawanie tytułu doktora honoris causa są
zawarte w §13 Statutu. Rektor prof. W. Kurnik zacytował paragraf §13 ust. 4.:
„W sprawie zgłoszonej kandydatury Rektor zasięga opinii Komitetu Godności
Honorowych, w którego skład wchodzą byli rektorzy Politechniki Warszawskiej,
zaproszeni przez Rektora. Komitetowi przewodniczy Rektor.” i ust. 5: ”Po uzyskaniu
wstępnej akceptacji Rektora, uchwałę w sprawie wystąpienia z wnioskiem, o którym mowa
w ust. 2, rada wydziału podejmuje bezwzględną większością głosów”. Komitet Godności
Honorowej poparł kandydaturę zgłoszoną przez Dziekana prof. Z. Kledyńskiego. W ślad
za tym zwrócono się do Rady Wydziału o formalny wniosek. Uchwała Rady Wydziału
Inżynierii Środowiska z dnia 24 kwietnia 2007 r. w sprawie wniosku o nadanie prof.
Kazimierzowi Thielowi tytułu doktora honoris causa PW ma następujące brzmienie:
”Rada Wydziału Inżynierii Środowiska PW zgodnie z §13 ust. 2 i 5 Statutu PW,
postanawia wystąpić do Senatu z wnioskiem o nadanie prof. dr hab. inż. Kazimierzowi
Thielowi tytułu doktora honoris causa Politechniki Warszawskiej ”.
Rektor prof. W. Kurnik zwrócił się do Dziekana prof. Z. Kledyńskiego o przedstawienie
treści merytorycznej tego wniosku.
• Dziekan prof. Z. KLEDYŃSKI poinformował, że wraz z wnioskiem, do którego została
dołączona przedstawiona przez Rektora uchwała, załączono komplet dokumentów w tym sześciostronicowe uzasadnienie wniosku.
Dziekan prof. Z. KLEDYŃSKI przedstawił sylwetkę kandydata. Pełna treść dokumentu
znajduje się w Biurze Rektora. W podsumowaniu prof. Z Kledyński powiedział:
35
•
•
•
•
•
„Biorąc pod uwagę tę skróconą charakterystykę kandydata śmiem twierdzić, że prof.
K. Thiel służył i służy nauce nie tylko jako wybitny badacz i twórca polskiej szkoły
mechaniki skał, ale także zasłużony organizator życia naukowego. Dlatego też, uprzejmie
wnoszę o nadanie prof. K. Thielowi zaszczytnego tytułu doktora honoris causa
Politechniki Warszawskiej. Prawie dwudziestoletnia znajomość Profesora pozwala mi ten
wniosek poprzeć również przekonaniem, że jeżeli Senat zdecyduje się nadać doktorat
honorowy Panu Profesorowi to niewątpliwie powierzy go człowiekowi zacnemu
i godnemu pod każdym względem tego wyróżnienia.”
Rektor prof. W. KURNIK zacytował fragment protokołu z posiedzenia Komitetu
Godności Honorowych, które odbyło się dnia 31 stycznia br.: „W pkt.1 rozpatrzono
kandydaturę prof. dr hab. Kazimierza Thiela zgłoszoną przez Dziekana Wydziału
Inżynierii Środowiska prof. Z. Kledyńskiego. Biorąc pod uwagę ogromny dorobek
naukowy prof. K. Thiela, jego znakomite osiągnięcia inżynierskie w zakresie budownictwa
lądowego i wodnego w skali międzynarodowej, a także znaczącą współpracę
z Politechniką Warszawską, Komitet wyraził poparcie dla tej kandydatury”.
Dalszy ciąg postępowania wyznaczają kolejne ustępy §13 Statutu PW:
– ust. 6: „Wszczęcie postępowania o nadanie tytułu doktora honoris causa następuje na
podstawie uchwały Senatu podjętej bezwzględna większością głosów.”
– ust. 7: ”Uchwale w sprawie nadania tytułu doktora honoris causa Senat podejmuje
bezwzględną większością głosów po uzyskaniu opinii wspierających właściwych
w sprawach naukowych organów trzech instytucji, do których Senat zwrócił się w tej
sprawie”.
Rektor zapytał, czy ktoś chciałby zabrać głos w tej sprawie.
Dr J. WYBORSKI pokreślił, że prof. K. Thiel jest osobą ze wszech miar godną do
nadania tytułu doktora honoris causa. Zwrócił jednak uwagę, że wykorzystując fakt, iż
prof. K Thiel zwykły doktorat otrzymał na PW, jest szansa, by tak zacnej osobie odnowić
doktorat. Dr J. Wyborski wyraził obawę, że jeżeli pójdziemy trybem utartym nadając tytuł
doktora honoris causa, to jednocześnie podejmiemy decyzję, że odnowienie doktoratu ma
istotnie mniejsze znaczenie – a chyba nie taka była intencja kiedy wprowadzano §14 do
Statutu PW. Dr J. Wyborski zapytał, czy Kapituła zastanawiała się nad tym.
Rektor prof. Włodzimierz KURNIK odpowiedział, że Kapituła zastanawiała się nad
zgłoszonym wnioskiem w sprawie nadania tytułu doktora honoris causa. Z innymi
sprawami do Kapituły się nie zwracano.
Wobec braku dalszych głosów Rektor przeczytał projekt uchwały i poprosił o głosowanie.
Wyniki głosowania:
Uprawnionych do głosowania – 77, obecnych – 63, głosów oddanych – 63
Tak – 53; Nie – 0; wstrzymujących się – 9; nieważnych - 1
Senat podjął uchwałę nr 207/XLVI/2007 w sprawie wszczęcia postępowania o nadanie
profesorowi Kazimierzowi Thielowi tytułu doktora honoris causa Politechniki
Warszawskiej.
22. Poparcie inicjatywy Politechniki Krakowskiej o nadanie tytułu doktora h.c. prof.
Gűnterowi Wozny’emu
• Prof. T. KULIK, Prorektor ds. Nauki, poinformował, że ten punkt obrad Senatu jest
konsekwencją pozytywnego głosowania dwa miesiące temu, kiedy to Senat wyznaczył
36
•
•
•
prof. S. Wrońskiego jako recenzenta dorobku prof. Gűntera Wozny’ego jako kandydata
do tytułu doktora honoris causa z inicjatywy Politechniki Krakowskiej.
Prof. zw. dr hab. S. WROŃSKI przedstawił opinię dotyczącą dorobku naukowego,
dydaktycznego i organizacyjnego prof. dr hab. Gűntera Wozny’ego w związku
z postępowaniem o nadanie tytułu doktora honoris causa Politechniki Krakowskiej, której
pełna treść jest dostępna w Biurze Rektora. We wniosku końcowym prof. S. Wroński
stwierdził: „Oceniając wysoko pozycję prof. G. Wozny’ego w nauce w zakresie inżynierii
chemicznej i procesowej oraz wymierne, znaczące efekty Jego wieloletniej współpracy ze
stroną polską jestem przekonany o zasadności inicjatywy nadania Mu godności doctoris
honoris causa Politechniki Krakowskiej. W tym celu przedstawiam moją opinię do
rozpatrzenia Wysokiemu Senatowi Politechniki Warszawskiej ”.
Prorektor prof. T. KULIK podziękował prof. S. Wrońskiemu za przedstawienie opinii.
Wobec braku głosów w dyskusji, Prorektor odczytał tekst uchwały i poprosił
o głosowanie
Senat jednomyślnie podjął uchwałę nr 208/XLVI/2007 w sprawie poparcia inicjatywy
nadania profesorowi Gűnterowi Wozny’emu tytułu doktora honoris causa przez
Politechnikę Krakowską.
23. Wyznaczenie recenzenta dorobku naukowego:
– prof. Aruna S. Mujumdara kandydata do tytułu doktora h.c. Politechniki Łódzkiej,
– prof. dr hab. Jerzego Buzka kandydata do tytułu doktora h.c. Politechniki Śląskiej.
•
•
•
•
Prof. T. KULIK, Prorektor ds. Nauki, poinformował, że 18 maja br. Rektor Politechniki
Łódzkiej zwrócił się z prośbą do Senatu PW o zaopiniowanie dorobku prof. Aruna S.
Mujumdara, w związku z planowanym nadaniem mu godności doktora honoris causa.
Uwzględniając tematykę działalności naukowej prof. Aruna S. Mujumdara zgłoszono
propozycję powołania na recenzenta prof. dr hab. inż. Stanisława Sieniutycza z Wydziału
Inżynierii Chemicznej i Procesowej. Profesor wyraził zgodę.
Prorektor prof. T. Kulik odczytał treść uchwały i poprosił o głosowanie.
Senat jednomyślnie podjął uchwałę nr 209/XLVI/2007 w sprawie wyznaczenia
recenzenta dorobku naukowego kandydata do tytułu doktora honoris causa.
Prorektor prof. T. KULIK przedstawił analogiczną prośbę od Rektora Politechniki
Śląskiej z datą 29 maja br., który zwrócił się do Przewodniczącego Senatu PW JM
Rektora z prośbą o opiniowanie dorobku prof. Jerzego Buzka. Jest sugestia i prośba
o rozważenie możliwości powołania na recenzenta dorobku prof. J. Buzka, prof.
Krzysztofa Kurzydłowskiego. Prof. K. Kurzydłowski wyraził zgodę.
Prorektor prof. T. Kulik odczytał treść uchwały i poprosił o głosowanie.
Przy jednym głosie wstrzymującym się, Senat podjął uchwałę nr 210/XLVI/2007
w sprawie wyznaczenia recenzenta dorobku naukowego kandydata do tytułu doktora
honoris causa.
37
24. Sprawy wniesione i interpelacje
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Dziekan prof. G. JEMIELITA zadał dwa pytania:
– do Pani Kwestor, w odniesieniu do Zarządzenie Rektora Nr 30 z 12 czerwca br.,
dotyczącego sporządzania, kontroli obiegu i przechowywania dowodów księgowych
w PW, załącznik 1, rozdział 1 pkt 5.5 Zatwierdzanie dowodów księgowych: Czy na
jednej i tej samej stronie dziekan powinien trzy razy podpisywać i przykładać swoją
pieczątkę?
– do Kanclerza i do całego Senatu: Czy rzeczywiście pracownicy nie będący
nauczycielami akademickimi muszą stanowić 47,7% całego składu osobowego naszej
Uczelni?
Mgr inż. J. Bajkowska, Kwestor PW, odpowiedziała, że pieczątka jest jedna i dziekan
zatwierdza w miejscu: Zatwierdzam do zapłaty. Wynika to z tego, że osoba merytoryczna
zatwierdza wykonanie i odbiór pracy, jeżeli jest to usługa lub odbiór towaru. Osobą
merytoryczną jest zwykle kierownik projektu. Rachunkowo potwierdza pełnomocnik
Kwestora. Dysponent środków podpisuje na końcu, w pozycji „Zatwierdzam do zapłaty”.
Kanclerz dr A. Witczak wyjaśnił, że 47,7% oznacza, że mniej jest pracowników niż
nauczycieli, co jest bardzo korzystne. Kanclerz zwrócił uwagę, iż są uczelnie, gdzie jest
odwrotnie. Sytuacja liczby nauczycieli do pracowników w innych relacjach jest
zdecydowanie gorsza. Po drugie, w tej części mieszczą się również pracownicy, którzy nie
mają statusu nauczyciela akademickiego a są pracownikami badawczymi. W związku
z powyższym wymaga rozwinięcia określenie, co znaczy „pozostała część pracowników”.
Prof. U. SCHRADE poinformował, że na posiedzeniu Polskiego Towarzystwa
Filozoficznego dowiedział się o istnieniu prof. Antoniego Rosikonia. Profesor wniósł
propozycję, ażeby prof. A. Rosikonia odznaczyć Medalem PW. Prof. Antoni Rosikoń
urodził się 10 czerwca 1907. Ukończył Wydział Inżynierii Lądowej PW siedemdziesiąt
pięć lat temu, w 1932r. W 1964 r. obronił pracę doktorską, a w 2001 r., w wieku lat 94,
otrzymał od Prezydenta tytuł naukowy profesora nauk technicznych. Niedawno odbyły się
w Gliwicach obchody 100-lecia Pana Profesora. Profesor zajmuje się mechaniką gruntów.
W tym roku wydał książkę O obrotach podpór i przęseł mostów, posiada również wiele
innych zasług. Profesor zwrócił się do JM Rektora i Senat o poparcie tej inicjatywy.
Rektor prof. W. KURNIK odpowiedział, że z wnioskami do Kapituły nie występuje
Rektor lecz inne pomioty. Rektor podziękował za inicjatywę i zasugerował podjęcie
działań przez Dziekana.
Dr W. MIRSKI zapytał, czy odbędzie się zapowiadane spotkanie z Prezesem klubu
Stodoła, Panem Wiesławem Pękalą.
Rektor prof. Włodzimierz KURNIK wyjaśnił, że Kierownik klubu Stodoła jest obecny
i zabierze głos po wypowiedzi dr Z. Trzaski-Durskiego.
Dr Z. TRZASKA-DURSKI przypomniał, że od kilku lat Politechnika Warszawska we
współpracy z Akademickim Zespołem Opieki Zdrowotnej prowadzi dodatkowe badania
profilaktyczne dla pracowników. W tym roku badania nie zostały jeszcze uruchomione
mimo że pieniądze na ten cel zostały przez Senat przeznaczone, pomimo tego, że zgodnie
z wnioskiem Rektorskiej Komisji ds. Akademickiej Służby Zdrowia przyjętym przez
Senat w kwietniu, ustalono, iż badania rozpoczną się na początku czerwca, tak, aby
nauczyciele akademiccy mogli zacząć te badania jeszcze w czerwcu. Dr Z. Trzaska Durski poprosił o wyjaśnienie, dlaczego badania nie zostały jeszcze uruchomione.
Kanclerz dr A. Witczak wyjaśnił, że wydatkowanie kwoty 300 tys. zł musi się odbyć
zgodnie z ustawą o zamówieniach publicznych. Kanclerz poinformował, że dostał
38
•
•
•
wniosek o wydatkowanie - bez jakiejkolwiek procedury postępowania - kwoty 300 tys. zł
w stosunku do Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej (uznawanego za
naszą przychodnię, co nie jest prawdą). Właściwe osoby, w tym również przedstawiciel
Związków Zawodowych, zostały poinformowane, że takie postępowanie nie jest
dopuszczalne. Zostało skierowane zapytanie do kilku przychodni. Niestety otrzymane
odpowiedzi nie są poprawne i wymagają wyjaśnień. Kanclerz wyraził nadzieję, że sprawa
zostanie wyjaśniona w ciągu kilku najbliższych dni.
Rektor prof. W. KURNIK zaproponował powrót do pytań postawionych przez dr
W. Mirskiego i udzielił głosu Prorektorowi prof. A. Jakubiakowi.
Prof. A. JAKUBIAK, Prorektor ds. Studenckich, przypomniał pytania i problemy
postawione przez dr W. Mirskiego: (a) jak wygląda działalność sekcji i grup, z których
kiedyś słynęła Stodoła, (b) dlaczego wydziały nie mają imprez w klubie Stodoła, (c)
informacja na stronie internetowej, (d) oferta klubu.
Prorektor prof. A. Jakubiak poinformował, że przeanalizował wszystkie sprawozdania
Klubu z ostatnich pięciu lat (jest to jedyny klub, który w ten sposób sprawozdaje ze
swojej działalności). Na podstawie zawartego tam materiału i porównania z innymi
klubami, można powiedzieć, że:
– Klub Stodoła ma opinię najlepszego tzw. wielkiego klubu studenckiego.
– Jest to klub również dla naszych studentów, przykładowo: Grudniowy Akademicki
Przegląd Artystyczny został w większości realizowany w Stodole, w Klubie odbyło się
szereg imprez związanych z Juwenaliami, Szkoła Tańca, która przeniosła się ze względów
lokalowych do Riviery, jest firmowana przez Stodołę.
– Pojedyncze wydziały nie organizują imprez w tym Klubie, ze względu na wielkość
sali, w której może się bawić od 1000 do 2000 tys. osób. Odbywają się takie imprezy,
jeżeli wydziały łączą się.
– W powszechnej opinii ten klub jest przykładem klubu studenckiego, który dobrze
funkcjonuje. Klub utrzymuje się sam i w związku z tym musi podejmować pewne
działania komercyjne.
Prorektor prof. A. JAKUBIAK poprosił Prezesa Klubu Stodoła o syntetyczne
ustosunkowanie się do najważniejszych spraw.
Mgr W. PĘKALA, Prezes Klubu Stodoła, podziękował za zainteresowanie problematyką
Klubu, przekazał szereg wyjaśnień i informacji dotyczących działalności Klubu.
Najistotniejsze z nich:
– Dąży się do obniżania kosztów dla studentów. Od kilku lat organizacje studenckie
i wydziały PW korzystają z klubu, nie płacąc żadnych opłat z tytułu wynajmu klubu,
wnoszą jedynie opłaty związane z pracą innych studentów obsługujących tę imprezę.
Koszty ogólne, które są tworzone, koszty eksploatacyjne, koszty pracowników, są w tym
momencie finansowane przez klub. Imprezy, w których uczestniczy powyżej 800 osób,
w pełni są finansowane przez Stodołę - łącznie z obsługą.
– Studenci, mając obecnie ok. 200 klubów na terenie Warszawy, nie są zainteresowani
tym, żeby ich imprezy odbywały się ciągle w tym samym miejscu. Często więc z tego
powodu organizują imprezy w innych klubach.
– Jubileusz 50-lecia Klubu został zorganizowany z podziałem imprez na dwa dni:
2 grudnia odbyły się główne obchody, zawierające w sobie ładunek związany z tradycją,
mieliśmy tam przeszłość i program artystyczny kończący się na epoce mocniejszej
muzyki. 7 grudnia była mocniejsza muzyka z udziałem młodszej publiczności.
– Kwestia sekcji klubowej: kiedyś sekcji było przeszło 10, dzisiaj został praktycznie
teatr i taniec. Do funkcjonowania sekcji konieczne są: pomieszczenia i budżet na tę
działalność. Obecnie są problemy zarówno z budżetem jak i z pomieszczeniami.
39
•
•
•
W obecnych warunkach trudno jest wygospodarowywać pomieszczenia – nie ma ich lub
nie spełniają warunków stawianych przez straż pożarną i sanepid. Sekcje, które pozostały,
znalazły formułę własnego finansowania. Przykładem jest Szkołą Tańca Riviera,
zajmująca się organizacją kursów tańca i działalnością bardziej masową.
Kolejną przeszkodą w funkcjonowaniu sekcji jest fakt, że Klub jest klubem
samofinansującym się, a więc jest zmuszony do częstego organizowania imprez. Im
więcej imprez tym gorzej dla sekcji. Jedynym wyjściem byłoby zdobycie pomieszczeń,
w których można by prowadzić działalność artystyczno-warsztatową poza budynkiem
Stodoły, tak, aby proces przygotowania i produkcji imprez nie powodował konieczności
odwoływania spotkań sekcji.
– Odnośnie informacji na stronach internetowych, Prezes W. Pękala, powiedział, że
informacje przytoczone przez dr W. Mirskiego zostały wybrane selektywnie. Zwrócił
uwagę, że informacje na stronie są zamieszczane w zakładkach. Zakładka Zakres
działania – jest ofertą komercyjną, skierowaną do firm, które chcą zorganizować swoje
własne imprezy i jest odwzorowaniem typowego katalogu branży rozrywkowej. Jest to
działalność zewnętrzna, pozwalająca pozyskać środki finansowe do działalności w klubie.
Zakładka Program zawiera informacje o faktycznej działalności klubu studenckiego,
który pokazuje to, co my robimy realnie w klubie studenckim.
Prezes W. Pękala poinformował, że klub postara się opracować w ciągu miesiąca małe
kompendium wiedzy na temat Stodoły i warunków działalności klubu. Pozwoli to na
udzielenie odpowiedzi na wszystkie pytania na kolejnym Senacie – jeśli Senat tak
zadecyduje.
Prorektor prof. A. JAKUBIAK podziękował Prezesowi W. Pękali za przekazane
informacje. Dodał jeszcze, że w 1991 r. Stodoła miała 41 etatowych pracowników
opłacanych przez PW – obecnie wszystko finansuje sama. W ciągu ostatnich trzech lat
podjęto 15 inwestycji na budynku Klubu – finansowanych ze środków własnych.
Dr W. MIRSKI podkreślił, że nie neguje działalności klubu Stodoła a tylko stwierdził, że
na Jubileuszu nie było widać działalności sekcji i wtedy zadał pytanie: kto wystąpi
z programem kulturalnym na 100-leciu Stodoły. Następnie dr W. Mirski stwierdził, że nie
neguje finansowania działalności kulturalnej z działalności komercyjnej, ponieważ tak
zawsze było w Stodole. Stwierdził jednak, iż faktem jest, że na ostatnim posiedzeniu
Senatu sprawozdawca z Juwenalii ani jednym słowem nie wspomniał o Stodole,
w materiale znajdującym się w Miesięczniku PW, w reportażu z Juvenalii nie ma słowa
Stodoła, na plakatach Szkoły Tańca Riviera nie ma tytułu Stodoły.
Prorektor prof. A. JAKUBIAK nie komentując powyższych informacji, zaprosił
wszystkich na Grudniowy Akademicki Przegląd Artystyczny, który jest kuźnią talentów i
za 50 lat te talenty zapewne objawią się na 100-leciu Stodoły.
25. Przyjęcie protokołu posiedzenia Senatu w dniu 23.05.2007 r.
•
Senat przyjął protokół posiedzenia Senatu w dniu 23.05.2007 r.
26. Wolne wnioski
•
Prof. J. LEWANDOWSKI stwierdził, iż jest najwyższa pora i taką próbę podjęto na
Wydziale MEiL, uporządkowania spraw licencji używanego oprogramowania. To są
bardzo wysokie koszty i należałoby pewne zakupy i negocjacje z firmami prowadzić
w skali PW, co spowodowałoby obniżenie kosztów. Profesor zaapelował o wykorzystanie
40
•
•
•
•
•
•
•
•
okresu wakacyjnego do zrobienie przez COI identyfikacji potrzeb poszczególnych
wydziałów.
Rektor prof. W. KURNIK zwrócił się do Dziekanów o przesłanie informacji, jakie
oprogramowanie jest konieczne, żeby COI mogło dokonać zestawienia potrzeb i podjąć
właściwe działania.
Dr M. Mączeński, poinformował, że z racji zbliżającej się kolejnej inauguracji roku
akademickiego, przeprowadził krótką sondę wśród studentów, z której dowiedział się, że
nie wiedzą nic o naszym hymnie akademickim - jest to nieznana im łacina. Zaproponował,
żeby łącznie z drukowanymi informacjami przekazywanymi studentom roku I, wraz ze
ślubowaniem, przekazać tekst Gaudeamus z tłumaczeniem na język polski.
Kanclerz dr A. Witczak zadeklarował wydrukowanie tej informacji, jeśli jest taka wola
Senatu. Natomiast przedstawiciele studentów poinformowali, że stosowny tekst znajduje
się w Informatorze Pierwszoroczniaka i jedynym problemem jest jego terminowe
wydanie.
Dziekan prof. W. WIECZOREK przypomniał, że zbliża się kolejna wizytacja PAKi.
Jednym z kluczowych elementów tej wizytacji będzie, na tych wydziałach, których to
dotyczy, kontrola systemu gospodarki odpadami. Jednym z problemów wymagających
rozwiązania jest uzyskanie przez PW statusu licencjonowanego producenta odpadów. Ze
względu na wagę tego problemu konieczne jest podjęcie właściwych działań. Profesor
zadeklarował pomoc w realizacji systemu gospodarki odpadami.
Rektor prof. W. KURNIK poprosił Kanclerza o zanotowanie tej sprawy.
Dr J. WYBORSKI, w związku z pracami nad zintegrowanym systemem informatycznym,
uznał, że na posiedzeniu wrześniowym powinna być przekazana informacja w tej sprawie.
Kanclerz dr A. Witczak przekazał informację o zakończeniu remontu sali 437a. Sala ma
już swojego potencjalnego gospodarza, który obiecał umeblowanie sali i rozpoczęcie
w niej zajęć. Sala sąsiednia 437, która jest audytorium dla KNSiA meble już posiada
i zajęcia w niej są już prowadzone.
Mgr M. Sołtyski, Kierownik Biura Rektora, dodał w uzupełnieniu, że została rozwiązana
sprawa wietrzenia tych sal przez zainstalowanie w nich automatycznego systemu
otwierania i zamykania okien.
27. Zamknięcie obrad
•
•
Rektor prof. Włodzimierz KURNIK podziękował obecnym za udział w posiedzeniu
i zamykając dwudzieste w tej kadencji obrady Senatu Politechniki Warszawskiej,
przekazał wszystkim życzenia wspaniałych wakacji.
W posiedzeniu wzięło udział 63 członków Senatu i 7 zaproszonych gości.
Sekretarz Senatu
Rektor
dr inż. Teresa Ostrowska
prof. dr hab. inż. Włodzimierz Kurnik
41
Załącznik nr 1 do protokołu nr 20/XLVI/2007
posiedzenia Senatu Politechniki Warszawskiej w dniu 27 czerwca 2007 r.
Urząd Miasta
Stołecznego Warszawy
Organizacja Zakładowa NSZZ „Solidarność” w Politechnice
Warszawskiej gorąco popiera wniosek Senatu Politechniki Warszawskiej o
nadanie jednej z warszawskich ulic imienia Kobiety-Bohatera
ppłk. mgr inż. Grażyny Lipińskiej
uczestniczki pierwszej i drugiej wojny światowej, która za swoje czyny
otrzymała Srebrny Krzyż Orderu Wojennego ”Virtuti Militari” i została
mianowana do stopnia podpułkownika Wojska Polskiego.
●●●
Życie Grażyny Lipińskiej (1902-1995) to ciągła walka o niepodległą Polskę.
Pod koniec I wojny światowej, w roku 1918, mając zaledwie 16 lat, jest
członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej i bierze udział w Obronie Lwowa
(Orlęta Lwowskie). W 1920 uczestniczy w Bitwie Warszawskiej, a w roku 1921
przerywa studia na UJ, by wziąć udział w III Powstaniu Śląskim i walczyć o
przyłączenie Śląska do Polski.
W okresie międzywojennym, po ukończeniu studiów na Wydziale
Chemicznym Politechniki Warszawskiej i w Instytucie Pedagogicznym
Uniwersytetu Warszawskiego, pracuje w warszawskich gimnazjach im. Stefana
Batorego i im. Marii Skłodowskiej-Curie. W 1935 zostaje mianowana
dyrektorem Zespołu Szkół Zawodowych w Grodnie.
W 1938 Przysposobienie Wojskowe Kobiet, którego jest członkiem, wysuwa
jej kandydaturę na posła do Sejmu RP.
We wrześniu 1939 roku walczy w obronie Grodna przed wojskami
sowieckiej Rosji. Uwięziona w Grodnie przez NKWD w listopadzie 1939 roku,
ucieka z transportu na Sybir w czerwcu 1941 roku.
Po powrocie do Warszawy, od września 1941 uczy w warszawskich
szkołach zawodowych. Oficjalnie wykłada towaroznawstwo, a potajemnie uczy
historii i geografii gospodarczej Polski. Uczy również fizyki i chemii na tajnych
kompletach w byłych liceach im. Bolesława Prusa i im. Marii SkłodowskiejCurie.
42
W latach 1941-1944 jest członkiem wywiadu Komendy Głównej Armii
Krajowej. Od 1942 roku, pod pseudonimem „Danuta”, jest szefem Ekspozytury
Białoruskiej Wywiadu Dalekosiężnego KG AK, prowadzącej wywiad na
terenach wschodnich zajętych przez wojska hitlerowskie.
W lipcu 1944 roku zostaje aresztowana przez NKWD pod zarzutem
szpiegostwa na rzecz Anglii. Po powtórnym śledztwie i oskarżeniu o działalność
w Armii Krajowej zostaje skazana na 25 lat pobytu w ciężkich obozach dla
więźniów politycznych, a po odbyciu tej kary na dożywotnie zesłanie na Sybir.
Po dwunastu latach pobytu w łagrach udało się Jej powrócić do Warszawy. Po
powrocie zaangażowała się w pracy na rzecz pomocy repatriantom oraz do
końca życia pomagała Polakom pozostałym na terenie Związku Radzieckiego,
za co była szykanowana przez władze PRL.
Za swą niepodległościową działalność Grażyna Lipińska została
odznaczona:
– Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari – dwukrotnie
– Krzyżem za obronę Lwowa
– Krzyżem Grodzieńskim 1918 r.
– Krzyżem za Udział w Wojnie 1918-1921
– Krzyżem Walecznych
– Medalem Dziesięciolecia Niepodległości Polski 1918-1928
– Krzyżem Armii Krajowej
– Krzyżem Partyzanckim
– Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami
– Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
– Medalem >Złota Odznaka NSZZ „Solidarność”<
– Medalem „Polska Swemu Obrońcy”
– Medalem „Polonia Mater Nostra Est”
oraz wieloma innymi medalami i odznaczeniami.
Jest patronką drużyny harcerskiej Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej w
Stalowej Woli oraz Bursy Szkolnej w Warszawie.
Po powrocie do Warszawy w 1956 zgłosiła się do pracy na Wydziale
Chemicznym Politechniki Warszawskiej. Nie została przyjęta. Zaoferowano Jej
pracę w Bibliotece Głównej Politechniki. W ciągu 20 lat pracy w Bibliotece
uzyskała tytuł bibliotekarza dyplomowanego i osiągnęła stanowisko kierownika
działu gromadzenia zbiorów.
W 1980 roku Grażyna Lipińska, mimo podeszłego już wieku, ponownie
stanęła do walki o wolną Polskę, tym razem w szeregach NSZZ „Solidarność”.
Żywo interesowała się działalnością Związku i brała udział w różnych akcjach
„Solidarności” podczas stanu wojennego.
Politechnika Warszawska uczciła zasługi i pamięć Grażyny Lipińskiej,
umieszczając w Bibliotece Głównej – w Czytelni Jej imienia – tablicę
43
pamiątkową, na której między innymi zapisano: „...Niech jej wierność ideałom
będzie wzorem dla tych, którzy studiują i pracują w murach tej Uczelni”.
Grażyna Lipińska jest autorem książki pt. „Jeśli zapomnę o nich...”, w której
opisała obronę Grodna w roku 1939 oraz losy swoje i innych więźniów
sowieckich łagrów. (Książka po raz pierwszy została wydana w roku 1988 w
Paryżu przez Editions Spotkania w 1988 r. Książka była nagrodzona w
Londynie i w Nowym Jorku, a jej fragmenty nadawały zagraniczne radia.) G.
Lipińska jest także współautorką wielotomowego dzieła pt. „Słownik
Uczestniczek Walki o Niepodległość Polski”.
Organizacja Zakładowa NSZZ „Solidarność” w Politechnice Warszawskiej
odnosi się z podziwem i szacunkiem do Jej postawy w czasie niewoli w
sowieckich łagrach.
Warszawa, 27 czerwca 2007 roku.
za Organizację Zakładową NSZZ „Solidarność”
w Politechnice Warszawskiej
Przewodniczący Komisji Zakładowej
/dr Zygmunt Trzaska Durski/
44