Sprawa T-415/03 Cofradía de pescadores de „San Pedro” de

Sprawa T-415/03
Cofradía de pescadores de „San Pedro” de Bermeo i in.
przeciwko
Radzie Unii Europejskiej
Rybołówstwo — Ochrona zasobów morskich — Względna równowaga działalności
połowowej każdego państwa członkowskiego — Wymiana kwot
połowowych — Transfer na rzecz Republiki Francuskiej części kwoty połowowej
sardeli przyznanej Republice Portugalskiej — Stwierdzenie nieważności przepisów
zezwalających na ten transfer — Zmniejszenie dla Królestwa Hiszpanii faktycznych
możliwości połowowych — Odpowiedzialność pozaumowna Wspólnoty — Przepis
prawa przyznający jednostkom prawa — Rzeczywisty charakter szkody
Wyrok Sądu Pierwszej Instancji (trzecia izba) z dnia 19 października 2005 r.
II - 4357
Streszczenie wyroku
Rybołówstwo — Ochrona zasobów morskich — Uregulowania dotyczące kwot połowowych —
Rozdział pomiędzy państwa członkowskie możliwości połowowych — Zasada względnej
równowagi — Uwzględnienie szczególnych potrzeb regionów i ludności zależnych od
rybołówstwa — Nieprzyznanie jednostkom praw podmiotowych
(art. 288 akapit drugi WE; akt przystąpienia z 1985 r., art. 161 ust. 1 lit. f); rozporządzenie
Rady nr 3760/92, art. 8 ust. 4 pkt i) i ii))
II - 4355
STRESZCZENIE — SPRAWA T-415/03
Zasada względnej równowagi ustanowiona
w art. 8 ust. 4 pkt i) oraz ii) rozporządzenia
nr 3760/92 ustanawiającego wspólnotowy
system rybołówstwa i akwakultury — które
przewiduje, że Rada rozdziela możliwości
połowowe pomiędzy państwa członkowskie
w sposób zapewniający względną równowagę
działalności połowowej każdego państwa
członkowskiego dla każdego z zasobów
wchodzących w rachubę — odzwierciedla
kryterium rozdziału pomiędzy państwa
członkowskie wspólnotowych możliwości
połowowych w formie kwot przyznanych
państwom członkowskim i nie przyznaje
zatem rybakom żadnej gwarancji połowu
stałej ilości ryb, jako że wymóg względnej
równowagi należy rozumieć w ten sposób, że
oznacza on jedynie utrzymanie przez każde
państwo członkowskie prawa do stałego
udziału procentowego w tym rozdziale.
państwa członkowskie jako posiadaczy praw
połowowych i definiują treść tych praw, tak
iż te przepisy prawne nie mają na celu
przyznania jednostkom praw.
Podobnie art. 161 ust. 1 lit. f) aktu doty­
czącego warunków przystąpienia Hiszpanii
i Portugalii ma jedynie na celu rozdział
kwoty połowowej sardeli w określonej strefie
i nie odnosi się w żaden sposób do sytuacji
rybaków sardeli z tych dwóch państw, którzy
mogą dokonywać połowów w tej strefie, ani,
a fortiori, do zobowiązania Rady do uwz­
ględnienia szczególnej sytuacji tych rybaków
przy zezwalaniu na transfer kwoty połowo­
wej sardeli z przyległej strefy do tej strefy.
W tym zakresie nie ma znaczenia, że zgodnie
z motywem trzynastym rozporządzenia
nr 3760/92 względna równowaga przewi­
dziana przez to rozporządzenie powinna
uwzględniać szczególne potrzeby regionów,
których ludność jest w szczególności uzależ­
niona od rybołówstwa i powiązanej z nim
działalności, oraz że przy rozdzielaniu możli­
wości połowowych między państwa człon­
kowskie — w przypadku każdego z zasobów
wchodzących w rachubę — Rada ma obo­
wiązek pogodzenia interesów reprezentowa­
nych przez każde państwo członkowskie,
w szczególności w zakresie jego tradycyjnej
działalności połowowej i, w razie potrzeby,
jego ludności oraz lokalnych gałęzi przemy­
słu zależnych od rybołówstwa. W istocie
tradycyjne prawa połowowe są nabyte na
rzecz
państw
członkowskich,
z wykluczeniem indywidualnych armatorów,
tak iż nie mogą się oni powołać na prawo
podmiotowe, którego naruszenie otwierałoby
drogę do dochodzenia roszczenia
o naprawienie szkody na podstawie art. 288
akapit drugi WE.
Wobec tego należy uznać, że zasada względ­
nej równowagi i ww. art. 161 ust. 1
lit. f) identyfikują z wystarczającą precyzją
(por. pkt 87, 89, 91, 93–96)
II - 4356