Zaburzenia psychiczne w dzieciństwie – co będzie w życiu dorosłym

Zaburzenia psychiczne
w dzieciństwie – co będzie
w życiu dorosłym
Iwona A. Trzebiatowska
Schizofrenia
•Brak możliwości rozpoznanie poniżej 6 rż
•Wcześniejsze zachorowania u chłopców
•Udział czynnika „organicznego” przy
wczesnym początku
•Wyzwania psychofarmakologiczne u dzieci
DOROSŁOŚĆ
-zmniejszenie objętości istoty szarej w wieku
adolescencji (nieograniczone jedynie do kory
przedczołowej i płata skroniowego)
-znaczne upośledzenie funkcjonowania
społecznego i poznawczego
-gorsze rokowanie niż w schizofrenii o
początku w wieku dorosłym
Zaburzenia afektywne
dwubiegunowe
• Problemy diagnostyczne z powodu większej
labilności emocjonalnej dzieci i młodzieży
•Objawy imitujące ADHD czy zaburzenia zachowania
•Współwystępowanie używania substancji
psychoaktywnych
•Częstość występowania <10rż 0.4%, rośnie w
przedziale 10-12 lat , osiągając pierwszy „peak” w
wieku 14-20 lat
DOROSŁOŚĆ
•Ogromne opóźnienie diagnozy
•Przewlekle zła współpraca
•Złe przystosowanie społeczne pacjenta
•Współchorobowość uzależnień pogarszająca
przebieg i dostępność terapii
Zaburzenia depresyjne
Odmienność psychopatologiczna i diagnostyczna:
-dystymia
-destrukcyjna dysregulacja nastroju
Zachorowalność na „dużą” depresję niższa u
dzieci i młodzieży ale ma tendencje wzrostową
DOROSŁOŚĆ
-im młodszy wiek zachorowania i większa
przewlekłość schorzenia tym gorsze
rokowanie dla przebiegu w ciągu życia
-wyraźna epizodyczność pozwala
przewidywać przebieg przewlekły lecz nie
powodujący znacznej inwalidyzacji
ZABURZENIA SPECTRUM
AUTYZMU
-Uwarunkowania biologiczne
-Wczesny wiek zachorowania bez okresu
„normalnego” rozwoju
-Różna penetracja genów i nasilenie
objawów
DOROSŁOŚĆ
-ok 15%osób osiąga zdolność do niezależnego życia
-kolejne 15-20%potrzebuje relatywnie małego
okresowego wsparcia
-pozostałe osoby wymagają rozległej pomocy w wielu
obszarach życia
*czynniki pozytywne prognostycznie to poziom
intelektualny oraz poziom rozwoju zdolności jezykowych
Zaburzenia intelektualne
-upośledzenia umysłowe
-zaburzenia językowe
-zaburzenia komunikacji społecznej
DOROSŁOŚĆ
-względna stałość poziomu intelektualnego
jednak możliwa znaczna poprawa
dysfunkcjonalności
-właściwa terapia rokuje znaczna poprawe w
mutyźmie czy jąkaniu się o ile nie dojdzie do
wtórnych nawarstwień nerwicowych
Zaburzenia zachowania
-uwarunkowanie środowiskowe
-uwarunkowania biologiczne
*zaburzenia opozycyjne
*zaburzenia z impulsywnością
=podtyp dziecięcy <10rż
=podtyp młodzieńczy >10 rż
=podtyp niezróżnicowany >16 rż
DOROSŁOŚĆ
-Tendencja do utrwalania się im młodszy
początek zachorowania
-Sprzyjają ukształtowaniu się nieprawidłowej
osobowości
-Odmienność zaburzeń o obrazie
antycocjalnym
Zaburzenia lękowe
-wyraźny związek z czynnikami
stresogennymi (np. szkoła)
-bardzo częsty początek w dzieciństwie
-częste współwystępowanie mylących
diagnostycznie
DOROSŁOŚĆ
-trwała zmiana osobowości po przebytym
urazie psychicznym
-przewlekłość przy braku podjęcia leczenia
-za dysfunkcjonalność odpowiedzialne jest
głównie lękowe unikanie i wyuczona
postawa bezradności
Zaburzenia obsesyjnokompulsyjne
-częstość w populacji ogólnej ok 1%
-25% wszystkich przypadków rozpoczyna się
przed 14 rż
-25% wszystkich przypadków rozpoczyna się
przed 10 rż
-najczęściej przebieg przewlekły, rzadko
epizodyczny, sporadycznie postępujący
DOROSŁOŚĆ
Utrwalona dysfunkcjonalność związana jest:
-z osobowością o typie anakastycznym
-ze współistniejącymi cechami
organicznego uszkodzenia OUN
-postacią trichotylomanii czy zaburzeń
skubania
ZABURZENIA ODŻYWIANIA
-specyficzne dla dzieciństwa – pica,
ruminacyjność
-wyraźne uwarunkowania środowiskowe
-rosnąca częstość populacyjna
DOROSŁOŚĆ
-współchorobowość bulimii z zaburzeniami
depresyjnymi i jadłowstrętu (zaburzeń
restrykcyjnych) z OCD i zaburzeniami
osobowości
-liczne powikłania somatyczne
-wysoka, sięgająca nawet 20% śmiertelność
ZABURZENIA WYDALANIA
ENURESIS
ENCOPRESIS
-przede wszystkim właściwa diagnoza przy
wyeliminowaniu przyczyn somatycznych
DOROSŁOŚĆ
-utrzymują się w około 1% populacji dorosłej
-za dysfunkcjonalność zwykle
odpowiedzialne są wtórne nawarstwienia
nerwicowe
-leczenie jest mniej skuteczne o osób z
obniżonym potencjałem intelektualnym