Od 100 lat chroni przed powodzią

Od 100 lat chroni przed powodzią
W dniach 17-19 sierpnia Powiat Lwówecki oraz Gmina Wleń
zapraszają na uroczyste obchody 100-lecia Zapory Wodnej w
Pilchowicach. Wydarzeniu będzie towarzyszyć wiele atrakcji
m.in. wystawy, konferencje naukowe, regaty na jeziorze, spływ
po Bobrze. Z okazji okrągłego jubileuszu postanowiliśmy
przypomnieć historię tej pięknej i ważnej dla regionu budowli.
Szczegółowy program imprezy.
29-31 lipca 1897 roku Dolinę Bobru nawiedziła tragiczna w skutkach
powódź. Woda porwała niemal cały dobytek ludności zamieszkującej
tereny Wlenia. Wtedy to, ówczesne władze podjęły decyzję o budowie
olbrzymiego zbiornika retencyjnego. Prace nad tym cudem techniki
rozpoczęły się w 1904 roku i trwały do 16 listopada 1912 roku, kiedy to
Cesarz Wilhelm II Hohenzollern dokonał uroczystego otwarcia Zapory.
Od tego czasu, przez 100 lat Zapora w Pilchowicach chroni
mieszkańców Doliny Bobru przed okropnościami powodzi.
Głównymi projektantami tego olbrzymiego przedsięwzięcia zostali
profesor Otto Intze oraz dr inż. Curt Bachmann. Zanim zabrano się do
pracy nad fundamentami konstrukcji, należało przygotować pod
budowę ogromny obszar. Na początku zajęto się budową kanału
bocznego odprowadzającego wodę oraz linii kolejowej, która miała
ułatwić transport materiałów oraz ludzi w miejsce robót.
Łączny koszt wykupu gruntów oraz budowy tamy wyniósł 8 300 000
marek. Budowa Zapory przypadła na okres rozkwitu przemysłowego,
który pochłaniał znaczną ilość energii. Tamę traktowano więc jako
dobrą inwestycję. Po pierwsze miała przede wszystkim chronić dobytek
i życie ludzi, ale również być największym w regionie producentem
energii. Natomiast powstałe sztuczne jezioro, miało dodatkowo pełnić
funkcję rekreacyjną dla mieszkańców pobliskich terenów oraz turystów.
Dlaczego jako lokalizację Zapory wybrano Pilchowice? Podczas
wycieczki w rejon tamy warto zwrócić uwagę na ukształtowanie terenu.
Zapora zlokalizowana jest pomiędzy dwoma wzniesieniami: Górą
Zamkową oraz Górą Korzec. Naturalne warunki, jakie dawała ta
News z Jelenia.pl — strona 1 / 3
lokalizacja wymagały mniejszych nakładów pracy oraz pieniędzy
niezbędnych do realizacji projektu.
Budowa Zapory przyczyniła się także do rozwoju regionu.
Zapoczątkowano wiele miejsc pracy, takich jak tartaki i kamieniołomy.
Powstała malownicza trasa linii kolejowej łącząca Jelenią Górę z
Lwówkiem Śląskim. Wydrążono tunel, zbudowano most znajdujący się
nad zalewem, a także pięknie położoną stację kolejową.
Ogrom pracy, jaką włożyły w budowę tamy setki robotników jest godny
uznania tym bardziej, że w czasie trwania prac doszło do kilku powodzi.
Powstające zniszczenia były szybko usuwane, pomimo iż w latach
1904-1912 nie znano ciężkiego sprzętu. Praca wykonywana była przy
użyciu młotów, kilofów oraz taczek. Niektóre miejsca budowy były tak
trudno dostępne, że robotnicy na własnych plecach transportowali
urobek. W trakcie prac wydobyto 90 000 m3 gruntu i 84 000 m3 skał.
Pozyskany w ten sposób materiał skalny posłużył do budowy Zapory.
Kamienie łączono betonowym spoiwem i tak oto powstał mur o łącznej
objętości 275.000 m3.
Jest to druga, co do wysokości zapora wodna w Polsce i jednocześnie
największa kamienna zapora o kształcie łuku. Budowla mierzy 62 m
wysokości, a jej grubość u podstawy to 50,3 m.
Zapora Pilchowicka wielu kojarzy się z pięknym i cichym zakątkiem,
idealnym na niedzielny spacer. Jednak przede wszystkim chroni ona
setki domostw i tysiące ludzi przed tragedią jaką niesie ze sobą
powódź. Warto pamiętać o roku 1977 oraz 1997, kiedy nasz region
nawiedziły silne opady deszczu. Miejscowi wspominają, że w tamtych
dniach z nieba runęła „ściana” wody. Co prawda, wiele budynków
zostało zalanych, jednak gdyby nie Zapora fala powodziowa
osiągnęłaby niewyobrażalne rozmiary.
Przy pisaniu artykułu nieodzowne były informacje Pana M. K. Drala, z
serwisu wlen.org.pl
News z Jelenia.pl — strona 2 / 3
Link do oryginalnej publikacji:
http://jelenia.pl/Od_100_lat_chroni_przed_powodzia_n835.html
Wygenerowano: 30/08/2013 09:50:44 © Jelenia.pl
News z Jelenia.pl — strona 3 / 3
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)