Streszczenie Sole sodowe kwasów cholowych naleŜą do grupy
Transkrypt
Streszczenie Sole sodowe kwasów cholowych naleŜą do grupy
Streszczenie Sole sodowe kwasów cholowych naleŜą do grupy naturalnych surfaktantów chiralnych. W środowisku wodnym, powyŜej krytycznego stęŜenia micelarnego (CMC), samoorganizują się w układy micelarne. Sztywna struktura molekuły oraz ułoŜenie podstawników w cząsteczce cholanów, wpływają na nietypowy mechanizm agregacji, jak równieŜ na strukturę tworzonych miceli, wyraźnie róŜniącą się od klasycznych surfaktantów. Celem niniejszej pracy było zaprojektowanie i doświadczalna optymalizacja technik rozdzielczych opartych na chiralnych układach samoorganizujących się cząsteczek cholanu sodu (NaC) oraz deoksycholanu sodu (NaDC). Badania przeprowadzono w układach trzech technik rozdzielczych: podziałowej chromatografii gazowej (GLC), wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC) oraz elektroforezy kapilarnej (CE). W zaleŜności od wybranej techniki micele cholanów modyfikowały fazę stacjonarną, ruchomą lub teŜ tworzyły fazę pseudostacjonarną. Uzyskane dane w układzie podziałowej chromatografii gazowej po raz pierwszy dostarczają dowodów, Ŝe agregacja cholanów moŜe następować w środowisku rozpuszczalnika organicznego. Wartość krytycznego stęŜenia micelarnego (CMC) określona została metodą pomiaru napięcia powierzchniowego. Wykazano, Ŝe retencja związków chromatografowanych ściśle zaleŜy od stęŜenia surfaktantu w fazie stacjonarnej. Przeprowadzone badania temperaturowe umoŜliwiły wyznaczenie entalpii oddziaływania analitu z formą wolną oraz zagregowaną surfaktantu. Na podstawie zebranych wyników sformułowano hipotezę objaśniającą mechanizm retencji w warunkach micelarnej chromatografii gazowej. Zbadano moŜliwości zastosowania cholanów jako dodatku do fazy ruchomej w wysokosprawnej chromatografii cieczowej do rozdzielania chiralnego. Przeprowadzone badania pozwoliły uzyskać bardziej szczegółowe informacje dotyczące wpływu rodzaju i stęŜenia dodatku modyfikatora organicznego na proces rozpoznania chiralnego przez micele soli kwasów cholowych. Wyznaczone parametry termodynamiczne takie jak entalpia, entropia i energia swobodna Gibbsa wykorzystane zostały do opisu procesu separacji atropoizomerów molekuł modelowych. Zgromadzone wyniki pozwalają na poszerzenie stanu istniejącej wiedzy dotyczącej moŜliwości rozdzielczych miceli soli kwasów cholowych w warunkach chromatografii cieczowej. W metodzie elektroforezy kapilarnej cholan i deoksycholan sodu wykorzystano jako fazy pseudostacjonarne do rozdzielenia stereoizomerów związków pochodzenia naturalnego. Zbadano wpływ środowiska achiralnego (rodzaj buforu wiodącego, rozpuszczalnika organicznego) na migrację oraz enancjoseperację flawanonów. Uzyskane wyniki pokazują, Ŝe układy micelarne cholanu i deoksycholanu sodu wykazują duŜą stereoselektywność w stosunku do diastereoizomerów flawanonu-7-Oglikozydów. Zoptymalizowaną metodę rozdzielania praktycznie zastosowano do określenia składu diasteroizomerycznego glikozydów flawanonów zawartych w sokach z owoców cytrusowych.