Pobierz - Biblioteka Caecilianum

numer katalogowy: 116/XVI/A/0607/SATB
Chwalcie Pana prze dobroć Jego
nieprzebraną
psalm CVI
(data pierwszego wydania: 1580)
muzyka: Mikołaj GOMÓŁKA
(1535? - 1609?)
słowa: Jan KOCHANOWSKI
(1530 - 1584)
Sopran
&b c ˙
œ œ
œ œ ˙
&b c ˙
œ #œ
œ
Chwal - cie Pa - na prze do
Alt
Chwal - cie Pa - na prze
?b c ˙
œ œ
œ
˙
Chwal - cie Pa - na prze
&b œ œ ˙
5
S
cie prze li
A
&b œ œ ˙
cie prze li
T
Vb œ œ ˙
cie prze li
B
?b œ œ
˙
cie prze li
-
-
-
-
œ
broć
œ
œ
œ
#œ
-
œ.
broć
Je - go
œ
Je - go
œ.
j
œ œ
tość wie - kom Ŝa - dnym
œ
œ
œ
œ.
œ
œ
œ
œ
œ
nie
tość wie - kom Ŝa - dnym
tość wie - kom Ŝa - dnym
œ
œ
œ
œ
œ.
tość wie - kom Ŝa - dnym
2007 © Związek Chórów Kościelnych Caecilianum
Zarząd Główny: ul. Dewajtis 3 , 01-815 Warszawa
tel./fax: (22) 561 01 38 , e-mail: [email protected]
http://www.caecilianum.webd.pl
j
œ œ
œ.
œ œ
#
j
œ œ œ
œ œ
œ
nie
œ.
nie
œ œ
œ œ
nie - prze - bra - ną, Chwal-
U
œ
pod
-
œ
-
pod
-
j
œ œ
pod
j
œ œ œ œ
nie
œ nœ
nie - prze - bra - ną, Chwal-
œ œ #œ
b
j
œ œ
œ
œ œ
Je - go nie - prze - bra- ną, Chwal-
do - broć
œ
j
œ œ
Je - go nie - prze - bra - ną, Chwal-
do - broć
Chwal - cie Pa - na prze do
Bas
-
œ œ œ. œ œ œ œ œ
J
V b c ˙ #œ œ
Tenor
œ
œ
˙
œ.
pod
œ œ ˙
da - ną.
˙
da
˙
da
U
da
U
-
-
#˙
-
ną.
b˙
-
˙
ną.
ną.
U̇
Do uŜytku publicznego.
http://www.biblioteka.caecilianum.webd.pl
psalm CVI - Mikołaj GOMÓŁKA
PSALM CVI
Confitemini Domino, quoniam bonus... Quis loquetur
1.
Chwalcie Pana prze dobroć Jego nieprzebraną,
Chwalcie prze litość wiekom Ŝadnym niepoddaną!
2.
Kto tak w słowa bogaty, kto tak jest wymowny,
Aby w powieści dziejom Jego mógł być równy?
3.
Szczęśliwi, którzy swój wiek poboŜnie sprawują
A we wszech sprawach swoich cnoty naszladują
13.
Wracając się na miejsce swe morze zalało
Tak, iŜ ani posłańca z klęski nie zostało.
14.
Ci teŜ dopiero słowom Pańskim uwierzyli
I moc Jego w pieśniach swych do nieba wznosili.
4.
Pomni na mię, mój Panie, w onej dawnej chęci,
Którą ludzie znawali w oczu Twoich wzięci.
15.
Urychlili zaś nazbyt, prędko zapomnieli
Dobroci Jego ani rady czekać chcieli.
16.
Dali się nieboŜęta uwieść swej chciwości
I doświadczali Pańskiej w pustyniach moŜności.
5.
Nawiedź mię w łasce swojej, abych między Twymi
17.
Cieszył się, radował się spólnie wybranymi.
A Pan wszytko uczynił wedle ich Ŝądania,
Ale przedsię na koniec nie uszli karania
6.
Źli ojcowie, złe dzieci, wszyscyśmy zgrzeszyli,
18.
Wszyscyśmy przeciw Tobie sprośnie wystąpili.
CiŜ ruszeni zazdrością przeciw MojŜeszowi
I mówili surowie przeciw Aronowi.
7.
Głupi ojcowie naszy nie porozumieli
19.
W Egiptcie cudów Twoich; niedługo pomnieli
Ale zbór niespokojny i sprzeczne hetmany
Częścią ziemia poŜarła, częścią niesłychany
8.
Wielkiej Twej łaski, bo wnet nad Morzem Czerwonym
20.
Szemrali niepotrzebnie przeciw przełoŜonym.
Ogień niebieski spalił. Tak znaczne przykłady
Gniewu Pańskiego widząc prze swe płoche rady,
9.
Przecięś Ty swoje moŜną rękę miał nad nimi
21.
Chcąc, aby była między narody wszytkimi
Nic się nie polepszyli i owszem ulali
Złotego cielca sobie, przed którym klękali.
10.
Znaczna Twoja wielmoŜność; Twym fukiem surowym
22.
Morze wyschło, a oni gościńcem gotowym
Klękali (co winna rzecz tylko była Panu)
Przed wołem, woła głupszy, który przywykł sianu.
11.
Między dwa wodne mury słony bród przebyli
23.
Tak, jakoby po suszy nalepszej chodzili.
Zapamiętali Boga, który je wybawił,
Który cuda w Egiptcie niesłychane sprawił,
12.
Tam z nich dopiero jarzma cięŜkie są złoŜone,
24.
A ich nieprzyjacioły tropem zagonione
Który nieujeŜdŜone w poły przeciął morze,
Jedny przewiódł, a drugie zalał w tymŜe torze.
-2-
http://www.biblioteka.caecilianum.webd.pl
psalm CVI - Mikołaj GOMÓŁKA
25.
Więc teŜ Pan sprawiedliwym gniewem poruszony
Chciał je koniecznie zgubić, by był z drugiej strony
39.
Syny bowiem i córki swe ofiarowali
Diabelstwu, krew' niewinną, krew', mówię, przelali
26.
MojŜesz, wybrany Pański, nie prosił za nimi
A gniewu nie hamował modlitwami swymi.
40.
Właściwych dziatek swoich, Ŝałosne ofiary
Przed chananejskie kładąc niegodne maszkary.
27.
Nawet i krajem onym poŜądnym wzgardzili,
I Pańskim obietnicom prosto nie wierzyli.
41.
Ziemię krwią napoili, sami się zmazali,
Wszetecznicom w sprawach swych naprzód nic nie dali.
28.
Rozruch w okopie wielki, wielkie zamieszanie
Uczynili, złamali Pańskie rozkazanie.
42.
Pan teŜ ostatnim prawie gniewem zapalony
Lud swój omierził sobie i kraj ulubiony
29.
A Pan rękę swą podniósł, Ŝe tamŜe w piaszczystych
43.
Pustyniach polec mieli i w górach skalistych.
I dał je w ręce prawie niewiernym poganom,
śe się kłaniać musieli nieznajomym panom,
30.
A ich naród między nieŜyczliwe pogany
Po róŜnych kąciech świata miał być rozstrzelany.
31.
I podali się w jarzmo Baal Fegorowi,
I palili ofiary zdechłemu trupowi,
45.
Co ich Pan poratował, znowu na kieł wzięli,
Znowu teŜ coraz głębiej w złościach swych tonęli.
32.
Co Pan widząc gniewowi swemu wodze puścił
A na lud nieposłuszny srogą kaźń przepuścił.
33.
Nie cierpiał krzywdy boŜej Fineas cnotliwy,
Ale mieczem złe karał; tymŜe Pański mściwy
34.
Gniew uśmierzył, a sobie i potomstwu swemu
Zjednał cześć niepodległą wiekowi Ŝadnemu.
35.
Znowu przy spornej wodzie Pana obrazili,
MojŜesza o niełaskę takŜe przyprawili,
46.
A pan przedsię miał litość nad utrapionymi
Ani zamykał ucha przed obciąŜonymi.
47.
Pomniał na swe przymierze, a ich wszytki złości
Puścił imo się z wielkiej swej dobrotliwości.
48.
I zmiękczył ludzkie serca, Ŝe ich litowali
I ci sami, u których w niewoli mieszkali.
49.
O Panie, o BoŜe nasz, Ty chciej o nas radzić,
Chciej nas, błędne, zebrawszy pospołu zgromadzić,
36.
Bo frasując się starzec na ich płoche sprawy
Tak mówił, Ŝe w rzeczy swej nie był Bogu prawy.
37.
K'temu, nad wolą Pańską, pohańców nie bili
I owszem się szaleni do nich przyłączyli,
38.
Skąd i spraw naszladować, i ryte ich bogi
Chwalić jęli na swój Ŝal i upadek srogi,
44.
Którzy je obyczajmi dziwnymi trapili
I pod nielutościwe jarzmo swe podbili.
50.
Abychmy Twe chwalebne imię wyznawali
I Twoje dobrodziejstwa wielkie wspominali.
51.
Niechaj Bóg izraelski na wiek wiekom słynie,
A Ty więc AMEN zatem mów', zebrany gminie!
-3-
http://www.biblioteka.caecilianum.webd.pl