D - Sąd Okręgowy w Szczecinie

Transkrypt

D - Sąd Okręgowy w Szczecinie
Sygn. akt: VIII Gz 281/16
POSTANOWIENIE
Dnia 28 października 2016 roku
Sąd Okręgowy w Szczecinie, Wydział VIII Gospodarczy
w składzie:
SSO Robert Bury
po rozpoznaniu w dniu 28 października 2016 roku w Szczecinie na posiedzeniu niejawnym,
w postępowaniu uproszczonym,
sprawy z powództwa Skarbu Państwa – Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasów Państwowych Nadleśnictwa D.
przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w G.
o zapłatę
na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 24 maja 2016
roku, wydane w sprawie o sygnaturze akt V GNc 1866/15
postanawia:
oddalić zażalenie.
SSO Robert Bury
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Gorzowie Wielkopolskim odrzucił sprzeciw pozwanej spółki od
nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy w Gorzowie Wielkopolskim w dniu
24 maja 2016 roku. Wskazano, że nakaz z 20 listopada 2015 roku został wysłany na adres pozwanej ujawniony w KRS.
Z adnotacji na przesyłce wynika, że nie została odebrana mimo dwukrotnej awizacji. Nakaz uprawomocnił się z dniem
29 grudnia 2015 roku, 5 lutego 2016 roku nadano klauzulę wykonalności. 5 kwietnia 2016 roku do sprawy zgłosił się
pełnomocnik pozwanej twierdząc, że doręczyciel poświadczył nieprawdę, gdyż spółka odbiera wszelką korespondencję
oraz wniósł o doręczenie nakazu zapłaty i pozwu. 10 kwietnia 2016 roku pozwana wniosła sprzeciw, opierając się na
treści art. 504 § 1 k.p.c. sąd odrzucił sprzeciw jako wniesiony po upływie terminu.
Zażaleniem z 13 czerwca 2016 roku pozwana wniosła o zmianę postanowienia i uznanie sprzeciwu za wniesiony
w terminie. Podniosła, że w sprawie występują okoliczności, które mogą prowadzić do obalenia domniemania
skuteczności doręczenia. Wskazując na treść art. 164 k.p.c. podkreśliła, że bieg terminu nie rozpoczyna się w sytuacji,
gdy doręczenie nie było skuteczne, tj. gdy strona nie uzyskała wiedzy, że jakakolwiek przesyłka jest do niej adresowana.
W takiej sytuacji nie może być mowy o zasadności wniosku o przywrócenie terminu, skoro nie rozpoczął jeszcze biegu.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje.
Zażalenie pozwanego jest nieuzasadnione.
Argumenty podniesione przez skarżącego w zażaleniu są trafne, niemniej nie skutkują uchyleniem zaskarżonego
postanowienia, ponieważ twierdzenia o faktach nie zostały udowodnione.
Jeżeli zostanie ustalone, że stronie nie dokonano doręczenia, przywrócenie terminu do dokonania czynności
procesowej jest oczywiście bezprzedmiotowe, skoro termin nie rozpoczął biegu. Stronie kwestionującej skuteczność
doręczenia pisma sądowego, od którego rozpoczyna się bieg terminu do dokonania czynności procesowej, nie
przysługuje wniosek o przywrócenie tego terminu (por. przykładowo postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12
listopada 2014 roku, II CSK 297/14). Jeżeli strona kwestionuje skuteczność doręczenia pisma sądowego, w tym w
trybie art. 139 § 1 k.p.c., to powinna złożyć środek zaskarżenia i wykazać, że bieg terminu do dokonania tej czynności nie
rozpoczął się. Przyjęcie nieprawidłowości odrzucenia sprzeciwu zależne jest więc od ustalenia, że stronie pozwanej nie
doręczono w sposób zastępczy sprzeciwu. Konieczna była inicjatywa dowodowa tej strony, która powinna prowadzić
do ustalenia, że rzeczywiście doręczyciel nie pozostawił dwukrotnie awiza w skrzynce listowej pozwanej spółki.
Powyższych okoliczności pozwana nie wykazała.
Nakaz zapłaty został uznany za doręczony pod adresem ul. (...) w G. w trybie art. 139 § 1 k.p.c. Przepis ten
reguluje sytuację, w której doręczenie właściwe (do rąk adresata) lub zastępcze (dorosłemu domownikowi adresata,
administracji domu, dozorcy lub sołtysowi) jest niemożliwe. Wówczas przesyłkę należy złożyć w placówce pocztowej
i umieścić zawiadomienie o tym w drzwiach mieszkania adresata lub w skrzynce pocztowej, jeśli taką posiada, z
pouczeniem, że należy ją odebrać w terminie siedmiu dni od pozostawienia zawiadomienia (awizo). W przypadku
bezskutecznego upływu tego terminu, czynność zawiadomienia należy powtórzyć. Jeżeli przed upływem terminu
łącznie czternastodniowego adresat nie zgłosił się po odbiór przesyłki sądowej to za datę jej doręczenia przyjmuje
się datę, w której upłynął termin do odbioru przesyłki w urzędzie pocztowym. Jest to fikcja doręczenia - wzruszalne
domniemanie prawne, że doręczane pismo trafiło do rąk adresata. Adresat przesyłki może obalić to domniemanie,
jeśli wykaże, że nie pozostawiono zawiadomienia w skrzynce listowej o nadchodzącej korespondencji.
W rozpoznanej sprawie istnieje dowód pozwalający na ustalenie, że przesyłka adresowana do pozwanej zwierająca
odpis nakazu zapłaty oraz pozwu została dwukrotnie awizowana. Nie istnieją dowody dla ustalenia, że doręczyciel
nie postawił dwukrotnie awiza w skrzynce listowej pozwanej spółki. Wbrew twierdzeniom skarżącego, brak jest
przesłanek, które potwierdzałyby zaistnienie okoliczności wskazanych w uzasadnieniu zażalenia.
Doręczenie w trybie art. 139 § 1 k.p.c. było skuteczne, w konsekwencji Sąd Rejonowy prawidłowo przyjął, że termin
do wniesienia sprzeciwu rozpoczął bieg następnego dnia po uznaniu przesyłki za doręczoną (14 grudnia 2015 roku) i
upłynął dnia 21 grudnia 2015 roku, a sprzeciw wniesiony przez pozwanego 10 maja 2016 roku odrzucił jako spóźniony.
Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy w Szczecinie oddalił zażalenie stosownie do art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397
§ 2 zd. 1 k.p.c.
SSO Robert Bury
VIII Gz 281/16
ZARZĄDZENIE
1. (...)
2. (...)
3. (...)

Podobne dokumenty