wyniki 94 kB - Powołano Parlament Młodzieży Powiatu Kłodzkiego

Transkrypt

wyniki 94 kB - Powołano Parlament Młodzieży Powiatu Kłodzkiego
Historia szkoły przed wybuchem II Wojny Światowej
Pierwsze zapiski dotyczące szkoły pochodzą z roku 1677 z czasów
hr. Osterberga, kiedy to zaangażowano po raz pierwszy do pracy
nauczyciela. Wcześniej dzieci uczone były przez księży. W roku 1695 stary
budynek szkolny został zbudowany w miejscu teraźniejszego, był najpierw
jednak przeznaczony na mieszkania dla orkiestry kościelnej.
Po śmierci patrona hr. A. von Goetzen w roku 1786 lokal szkolny,
znajdujący się do tej pory na plebanii przeniesiono oficjalnie do budynku
szkolnego, zajmowanego przez orkiestrę, głównie z powodu ciasnoty.
Szkoła miała dwie klasy: górna (wschód i zachód) i dolna (północ i
południe). Obok szkoły były zabudowania gospodarcze, piękny sad,
szkółka drzewna, należąca do plebanii i wytwórnia świec.
Już od roku 1787 uczyło w szkole dwóch nauczycieli. W roku 1837
zakupiono 2 pierwsze tablice do szkoły i rozsadzono uczniów: chłopców po
prawej, a dziewczynki po lewej stronie. Od maja prowadzono dodatkowe
dwie lekcje po południu, oprócz normalnych lekcji przedpołudniowych. W
tym roku nabyto także dużą mapę geograficzną. W 1842r. szkoła miała
już 16 wąskich i 4 szerokie stoły do pisania. Jesienią roku 1856
wyremontowano budynek szkolny, postawiono nowy parkan i mur z dwóch
stron ogródka szkolnego, na koszt gminy Wambierzyc i Ratna. W maju
1858r. przy bywa 39 nowych uczniów.
W roku 1866 szkołę na nowo przebudowano i to ten rok podaje się
jako datę wybudowania budynku szkolnego. Po przebudowie szkoła miała
już 4 klasy. 1 czerwca 1874r. pierwsza nauczycielka wprowadza lekcję
środowiskową. Zakupiono w tym roku jeszcze 8 tablic, 2 duże mapy
Śląska, 2 mapy Palestyny i zbiór minerałów (kamieni). Dzieci
uczęszczające do szkoły mówią wszystkie językiem niemieckim. Do szkoły
uczęszczają także dzieci czeskie, które chcą poznać język niemiecki. W
tym okresie w szkole znajdują się 4 klasy, 2 mieszkania nauczycielskie, 2
pokoje dla n nauczycieli pomocniczych oraz zabudowania gospodarcze –
ogródek, piwnice i strych.
W roku 1887 przeprowadzono wielki remont budynku szkolnego. W
roku 1888 szkoła posiada 5 klas, łącznie 300 uczniów. 23 marca tegoż
roku szkoła otrzymała boisko sportowe w wiosce przy moście, tam też
ulokowano sprzęt gimnastyczny. W roku 1889 rozdzielono dzieci na klasy
osobne dla chłopców i dziewcząt. rzez wszystkie te lata w szkole oprócz
nauczycieli świeckich wykładali również księża. 1903r. do szkoły
przychodzi trzeci nauczyciel 5 czerwca 1907r. posadę obejmuje nowa
nauczycielka prac ręcznych. W roku 1913 szkoła otrzymała nowe boisko i
nowe ławki wykonane wg pomysłu tutejszego stolarza i rzeźbiarza p.
Zeipetta (zatwierdzone przez inspektorat szkolny).
W roku 1922 została przyjęta do grona nauczycielskiego nowa 4
nauczycielka p. Katschka. Na potrzebę dodatkowej klasy nauczyciel p.
Kober zamieszkujący w budynku szkolnym, odstąpił część swojego
mieszkania. W roku 1925 liczba dzieci wynosiła 128. W roku 1927 cała
szkoła otrzymuje centralne ogrzewanie. W roku 1929 urządzono wieczór
muzyki i poezji w wykonaniu uczniów szkoły. Dochód z tego wieczoru –
170 DM przeznaczono na zakup biblioteki szkolnej. W marcu 1932r.
system szkolny zmieniono z 5 klasowego na 6 klasowy. W czasie wakacji
1936r. klasy parterowe otrzymały nowe podłogi, a w 1937r. szkoła
otrzymała po raz pierwszy aparat filmowy i cały potrzebny sprzęt.
Po wybuchu I Wojny Światowej w 1939r. nauka w szkole borykała
się z różnymi przeszkodami. Już w 1939r., z powodu braku nauczycieli
wywołanym chorobami, szkoła przeszła na system 4 klasowy. Jesienią
wybuchła szkarlatyna. Szkołę zamknięto na tydzień. Następnie szkoła
borykała się w 1940r. z falą nieprzerwanych mrozów, podczas których
zamarzł piec centralnego ogrzewania, nastąpiły problemy z dojazdami.
Naukę zawieszono na 10 dni, a później prowadzono systemem skróconym
w pomieszczeniach zastępczych. Od 3. II. do 4. III.1940r. szkołę
zamknięto z powodu braku opału.
Historia szkoły po zakończeniu II Wojny Światowej
Po przybyciu do Wambierzyc 24 sierpnia 1945r. celem
zorganizowania Polskiej Publicznej Szkoły Powszechnej, Antoni Kamski
zastał już sporą gromadkę Polaków. Liczba ich nie przekraczała 200 osób.
Zorganizowanie Polskiej Publicznej Szkoły Powszechnej w Wambierzycach
nie napotkało na żadne niemal trudności. Po ogłoszeniu zapisów do szkoły,
nauczanie rozpoczęło się normalnie 4 września 1945r. Liczba zapisanych
dzieci wynosiła 22. Były to dzieci z różnych regionów Polski, opóźnione w
nauce, niedożywione przez 5 lat i obdarte. Grono nauczycielskie w
pierwszej polskiej szkole w Wambierzycach stanowili Maria i Antoni
Kamscy.
We wrześniu 1946r. grono nauczycielskie na skutek wzrostu liczby
ludności, a w związku z tym i młodzieży szkolnej, powiększyło się. W
szkole zatrudniona zostaje p. Stefania Wercholanka. Od początku roku
szkolnego 1949/1950 Szkoła Podstawowa w Wambierzycach jest szkołą 7
klasową. 1 stycznia 1950r. przybywa nowa nauczycielka p. Maria Gil. W
roku szkolnym 1951/1952 kierownik szkoły Kamski Antoni (od 1.09 1945
do 1.09.1951r.) przeniósł się na własne żądanie w okolice Gliwic.
Kierownictwo w tutejszej szkole obejmuje Samborski Mikołaj (od
1.09.1951 do 1.09.1954r.). W szkole pracuje jako nauczyciel na umowie
p. Ferdynand Konopka. Od 1. IX.1954r. kierownikiem szkoły jest p. Adela
Górgulewicz (od 1.09.1954 do 1.09.1955r.).
W lutym 1956r. grono powiększa się o nauczycielkę biologii p.
Cecylię Jaracz. W roku szkolnym 1955/1956 kierownikiem zostaje p.
Władysława Miroszewska (od 1.09.1955 do 1.09.1964r.), która w roku
1964 na wniosek Wydziału Oświaty w Nowej Rudzie została przeniesiona,
a jej funkcję obejmuje p. Stanisław Antosz (od 1.09.1964 do
1.09.1976r.).
W 1976r. następuje likwidacja funkcji kierownika szkoły, a zostaje
wprowadzona funkcja dyrektora szkoły:
Kłosowska Cecylia od 25.06.1976 do 31.01.1986r.
Gotowczyc Janina od 1.02.1986 do 31.08. 2001r.
Ciechanowicz Małgorzata od 1.09.2001r.
Nasza szkoła dzisiaj
Nasza szkoła znajduje się w Dolnośląskiej Jerozolimie- Wambierzyce
Zespół Szkolno-Przedszkolny w Wambierzycach
Ul. Szpitalna 5
57-420 Radków
Tel/fax: (0-74) 871-92-13
e-mail: [email protected]
Od 2004r. nasza szkoła nosi nazwę Zespół Szkolno-Przedszkolny w
Wambierzycach i obejmuje 2 grupy przedszkolne: 3-5-latków i 6-latków
oraz 6 klas. Liczba uczniów w roku szkolnym 2009/2010 przedstawia się
następująco:
razem
Grono pedagogiczne składa się z 12 nauczycieli (11 pań i 1 pan):
1.p. dyrektor Małgorzata Ciechanowicz, uczy matematyki kl. V
2.p. Anna Kołacz – wych. grupy 3-5-latków
3.p. Katarzyna Gojdź – wych. grupy 6-latków
4.p. Agnieszka Klincewicz – wych. klasy I
5.p. Urszula Paluszek – wych. klasy II, uczy również muzyki klasy IV-VI
6.p. Kornelia Urbanek – wych. klasy III, uczy również plastyki i techniki
klasy IV-VI
7.p. Wanda Jachimowicz – wych. klasy IV, uczy przyrody i wych.-fiz.
8.p. Renata Strzelecka-Szydło – wych. klasy V, uczy języka niemieckiego i
informatyki
9.p. Monika Kaniewska – wych. klasy VI, uczy języka polskiego i historii
10.p. Beata Marcisz-Kasowska, uczy matematyki kl. IV – VI
11.p. Marta Dusza, szkolny pedagog
12.ks. Ojciec Gustaw- Wojciech Brzozowski
W szkole działa Samorząd Uczniowski. Samorząd tworzą wszyscy
uczniowie szkoły. Na czele Samorządu stoi Rada. Corocznie odbywają się
wybory do Rady Samorządu i na stanowisko Przewodniczącego SU. We
wrześniu 2009r. odbyły się tegoroczne wybory Samorządu Uczniowskiego,
w którego skład weszli:
• przewodniczący – Aleksandra Krawiec, kl. VI
• zastępca przewodniczącego – Oskar Kurpiel, kl. VI
• protokolant – Mateusz Andruszkiewicz, kl. III
• skarbnik – Kamil Mazurkiewicz, kl. VI
• członek – Oskar Mazurkiewicz, kl. II i Wiktoria Bagińska, kl. III
Opiekunem SU po raz kolejny została p. Renata Strzelecka-Szydło.
Poza wieloma działaniami podejmowanymi przez uczniów naszej szkoły,
chcieliśmy wyróżnić min:
•
coroczne kiermasze świąteczne organizowane pod wodzą p. K.
Urbanek w szkole ale również na terenie gminy i powiatu. W tym
punkcie należy nadmienić, iż asortyment, którym dysponujemy
(ozdoby choinkowe, stroiki, szopki bożonarodzeniowe, gipsowe
figurki świąteczne, palemki wielkanocne, pisanki, koszyczki z masy
solnej itp.) są wykonane przez uczniów naszej szkoły. Dodatkowym
atutem jest fakt, że zdobywamy wysokie miejsca w corocznych
konkursach na najpiękniejsze ozdoby choinkowe i najpiękniejszą
choinkę. W roku 2009 zdobyliśmy główną nagrodę od burmistrza
Kłodzka za najpiękniejszy wystrój straganu wielkanocnego.
•
Wręcz tradycją stało się w naszej szkole żegnanie VI- klasistów
przez SU. Uczniowie wchodzący w skład Rady SU co roku
przygotowują samodzielnie piękne wierszyki o swoich starszych
kolegach i koleżankach (czasem śmieszne a czasem poważniejsze),
jak również drobne upominki upamiętniające ich pobyt w naszej
szkole.
Nasza szkoła może pochwalić się, mimo niewielkiej liczby uczniów,
wieloma uczniami, którzy już na poziomie szkoły podstawowej
charakteryzowali się pewnymi zdolnościami i talentami (sportowymi,
artystycznymi oraz intelektualnymi). Niektórzy z nich te wartości
pielęgnowali i dlatego jest teraz o nich słychać. Ze starszego pokolenia na
uwagę zasługują:
p. Jakub Dłubacz – prokurator w Żaganiu
p. Sławomir Kłosowski wice minister rządu PIS
p. Lucyna Drożdż – ludowa malarka
p. Bogdan Krawiec – rzeźbiarz
p. Mieczysław Wójcik – rzeźbiarz
p. Ewa Kocoń – malarka
Natomiast wśród absolwentów, którzy niedawno opuścili naszą szkołę
wyróżniają się:
Patrycja Klincewicz – szóstkowa uczennica Alternatywnego Liceum W
Kłodzku
Marta Styrczula – wysokie wyniki w górskich wyścigach rowerowych
Cyprian Kurpiel – gra w drużynie piłkarskiej MOTOR LUBLIN
Przemysław Kurpiel – gra we Wrocławskiej drużynie piłkarskiej
Patryk Strug – uzdolniony plastycznie i muzycznie, gra na gitarze basowej
Maciej Zaręba – uzdolniony matematycznie, wysokie wyniki w olimpiadach
matematycznych
Jarosław Zaręba – I rok Politechniki z wysoką średnią.
Paulina Boczkowska i Anna Wolna – śpiewają w chórze CANTUS.
Pracę wykonała Aleksandra Krawiec, kl. VI – przewodnicząca SU Zespołu
Szkolno-Przedszkolnego w Wambierzycach, na podstawie tekstu
przetłumaczonego i spisanego przez p. Zenobię Kłosowską oraz książki o
Wambierzycach napisanej przez p. Mariana Gancarskiego, jak również
własnej wiedzy o szkole i Środowisku lokalnym.