Kurs pośrednika i zarządcy nieruchomości
Transkrypt
Kurs pośrednika i zarządcy nieruchomości
KONSPEKT – III EDYCJA KURSU „POŚREDNIK W OBROCIE NIERUCHOMOŚCIAMI” „ZARZĄDCA NIERUCHOMOŚCI” MATERIAŁYDLA UCZESTNIKÓW SZKOLENIA KONSPEKT INFORMACYJNY KURS - „POŚREDNIK W OBROCIE NIERUCHOMOŚCIAMI”, ZARZADCA NIERUCHOMOŚCI klauzula poufności Niniejsze opracowanie może być wykorzystywane wyłącznie w celach informacyjnych i edukacyjnych przez uczestników kursu organizowanego przez RSPON Lublin oraz Kancelarię Radcy Prawnego LEX PERFECTA Elżbieta Liberda. Z wyjątkiem sytuacji dopuszczalnych przez prawo lub uzyskania zgody autora, jakiekolwiek kopiowanie, powielanie, udostępnianie lub rozpowszechnianie całości lub fragmentów jest bezwzględnie zabronione. Niniejszy konspekt, ani żaden jego fragment nie może być przedmiotem obrotu bez uzyskania odpowiedniej licencji. Cała zawartość niniejszego opracowania jest własnością Elżbiety Liberda i jest chroniona prawem autorskim. Radosław Liberda - radca prawny – zarządca nieruchomości* wykładowca i egzaminator instytucji szkoleniowych i uniwersytetów z zakresu szeroko pojętego prawa cywilnego, prawa administracyjnego, prawa gospodarczego i prawa nieruchomości, prawa spółdzielczego * prelegent szkoleń z doskonalenia zawodowego dla pośredników, zarządców i rzeczoznawców majątkowych * SPECJALIZACJA – szeroko pojęte prawo nieruchomości * Wieloletnie doświadczenie w obsłudze prawnej, w szczególności dotyczące obsługi rynku obrotu nieruchomościami, branży budowlanej i developerskiej. * Specjalista ds. obsługi wspólnot mieszkaniowych i spółdzielni. GOSPODARKA NIERUCHOMOŚCIAMI • Kompetencje organów administracji publicznej w zakresie gospodarowania nieruchomościami: Zgodnie z art. 11, u. 1 i 2 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U.2015.1774 j.t. z dnia 2015.11.03) “organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji Kancelaria Radcy Prawnego Elżbieta Liberda Lex Perfecta ul. Krakowskie Przedmieście 22, 20-002 Lublin, Tel.: +48 81 532 67 60, Mobile: +48 607 504 320 1 rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze”. Uprawnienia starosty oraz organów wykonawczych gminy, powiatu i województwa odnoszą się do reprezentowania wskazanych podmiotów zarówno w sprawach administracyjnych, jak i również przy czynnościach cywilnoprawnych. Reprezentacja dotyczy również czynności faktycznych związanych z obrotem nieruchomościami, a także z ich obciążaniem. Starosta gospodaruje zasobem nieruchomości Skarbu Państwa oraz sporządza roczne sprawozdanie z gospodarowania zasobem. W miastach na prawach powiatu funkcje starosty wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej pełni prezydent miasta. W przypadku jednostek samorządu terytorialnego, organami reprezentującymi są ich organy wykonawcze. Jeżeli ustawa przewiduje uzyskanie zgody przez organy wykonawczy na dokonanie określonych czynności, to kompetencje do tego posiadają organy decyzyjne jednostek samorządu terytorialnego. Starosta nie jest jednak organem Skarbu Państwa, ale organem powiatu lub gminy. Szczególne kompetencje w zakresie gospodarowania nieruchomościami Skarbu Państwa przypadają też ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa oraz ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej. • Pojęcie zasobów nieruchomości: Zgodnie z art. 21 Ustawy o gospodarce nieruchomościami „do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności Skarbu Państwa i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego Skarbu Państwa”. Wyróżniamy cztery zasoby nieruchomości – Skarbu Państwa, gminy, powiatu oraz województwa. Do zasobu nieruchomości poszczególnych jednostek samorządu terytorialnego należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy powiatu oraz województwa i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste. Do zasobu należą również nieruchomości będące przedmiotem użytkowanie wieczystego gminy, powiatu i województwa. W skład zasobu nieruchomości Skarbu Państwa nie wchodzą grunty pokryte wodami powierzchniowymi płynącymi. • Zasady obrotu nieruchomościami Skarbu Państwa i jednostek samorządu terytorialnego: Zgodnie z art. 13, u. 1 Ustawy o gospodarce nieruchomościami „nieruchomości mogą być przedmiotem obrotu. W szczególności nieruchomości mogą być przedmiotem sprzedaży, zamiany i zrzeczenia się, oddania w użytkowanie wieczyste, w najem lub dzierżawę, użyczenia, oddania w trwały zarząd, a także mogą być obciążane ograniczonymi prawami rzeczowymi, wnoszone jako wkłady niepieniężne (aporty) do Kancelaria Radcy Prawnego Elżbieta Liberda Lex Perfecta ul. Krakowskie Przedmieście 22, 20-002 Lublin, Tel.: +48 81 532 67 60, Mobile: +48 607 504 320 2 spółek, przekazywane jako wyposażenie tworzonych przedsiębiorstw państwowych oraz jako majątek tworzonych fundacji”. Przedmiotem takiego obrotu może być każde prawo do nieruchomości, które jest zbywalne. Obrotem nazywamy każdą czynność zmierzającą do przeniesienia prawa do nieruchomości i zmiany podmiotu, któremu to prawo przysługuje. Nieruchomość może być przedmiotem darowizny na cele publiczne, a także przedmiotem darowizny dokonywanej między Skarbem Państwa a jednostką samorządu terytorialnego, a także między tymi jednostkami. W umowie darowizny określa się cel, na który nieruchomość jest darowana. Sprzedaż, zamiana, darowizna lub oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości Skarbu Państwa i j.s.t. wpisanych do rejestru zabytków wymaga zgody konserwatora zabytków. • Preferencyjny obrót nieruchomościami między Skarbem Państwa a jednostkami samorządu terytorialnego: Zgodnie art. 14, u. 1 Ustawy o gospodarce nieruchomościami „nieruchomości stanowiące przedmiot własności Skarbu Państwa mogą być sprzedawane jednostkom samorządu terytorialnego za cenę niższą niż ich wartość rynkowa lub oddawane tym jednostkom w użytkowanie wieczyste bez pobierania pierwszej opłaty. Nieruchomości stanowiące przedmiot własności jednostek samorządu terytorialnego mogą być sprzedawane Skarbowi Państwa lub innym jednostkom samorządu terytorialnego za cenę niższą niż wartość rynkowa nieruchomości albo oddawane im w użytkowanie wieczyste bez pobierania pierwszej opłaty”. Skarb Państwa może zbywać swoje nieruchomości na rzecz jednostek samorządu terytorialnego po cenach niższych od ich rynkowej wartości lub oddawać je tym jednostkom w użytkowanie wieczyste bez pobierania pierwszej opłaty. Taką samą możliwość mają jednostki samorządu terytorialnego, które mogą zbywać swoje nieruchomości Skarbowi Państwa lub innym jednostkom samorządu terytorialnego. Sprzedaż dokonana w tym trybie jest sprzedażą bezprzetargową. Dodatkowo nieruchomości mogą być również bezpłatnie obciążone ograniczonymi prawami rzeczowymi, czy to na rzecz Skarbu Państwa, czy też na rzecz j.s.t. Mogą być również przedmiotem zamiany dokonanej pomiędzy tymi podmiotami. Do zawarcia umów między podmiotami uprawnionymi do tego rodzaju obrotu nieruchomościami wymagana jest zgoda wojewody (ewentualnie minister właściwy dla Skarby Państwa) – w przypadku nieruchomości należących do Skarbu Państwa oraz odpowiednia rad gminy, powiatu lub sejmik województwa – w przypadku nieruchomości należących do j.s.t. Zgoda taka ma formę uchwały. • Zasada jawności obrotu nieruchomościami: Kancelaria Radcy Prawnego Elżbieta Liberda Lex Perfecta ul. Krakowskie Przedmieście 22, 20-002 Lublin, Tel.: +48 81 532 67 60, Mobile: +48 607 504 320 3 Zgodnie z art. 35, u. 1 Ustawy o gospodarce nieruchomościami „właściwy organ sporządza i podaje do publicznej wiadomości wykaz nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży, do oddania w użytkowanie wieczyste, użytkowanie, najem lub dzierżawę. Wykaz ten wywiesza się na okres 21 dni w siedzibie właściwego urzędu, a ponadto informację o wywieszeniu tego wykazu podaje się do publicznej wiadomości przez ogłoszenie w prasie lokalnej oraz w inny sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości, a także na stronach internetowych właściwego urzędu”. W celu wprowadzenia do obrotu nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa lub j.s.t. należy umieścić ją w wykazie nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży, oddania w użytkowanie wieczyste, najem lub dzierżawę. Obowiązek umieszczania w odpowiednim wykazie nie dotyczy darowizny, użyczenia, zamiany oraz aportu. Celem umieszczenia nieruchomości w określonym wykazie jest zachowanie jawności dysponowania nieruchomościami przez Skarb Państwa i jednostki samorządu terytorialnego, a także umożliwienie wszystkim zainteresowanym ubiegania się o nabycie praw do nieruchomości umieszczonych w wykazie. Wykaz pozwala również na zgłoszenie roszczeń przez osoby zanim nieruchomość zostanie zbyta. Do czasu umieszczenia w wykazie nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa oraz własność j.s.t. pozostają poza obrotem. W wypadku nieumieszczenia nieruchomości przeznaczonej do zbycia lub innego nią rozporządzenia w określonym wykazie, umowa dotycząca rozporządzenia tą nieruchomością będzie nieważna. Obowiązek umieszczania nieruchomości w wykazie nie dotyczy oddania nieruchomości w najem lub dzierżawę na czas oznaczony do 3 miesięcy. Wykaz sporządza się i podaje do publicznej wiadomości, jeżeli po umowie zawartej na czas oznaczony do 3 miesięcy strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama nieruchomość. • Pierwszeństwa w nabyciu nieruchomości: Zgodnie z art. 34, u 1 Ustawy o gospodarce nieruchomościami „w przypadku zbywania nieruchomości osobom fizycznym i prawnym pierwszeństwo w ich nabyciu, z zastrzeżeniem art. 216a, przysługuje osobie, która spełnia jeden z warunków określonych w ustawie”. Jeżeli dana nieruchomość będąca własnością Skarbu Państwa lub j.s.t. ma zostać zbyta osobie fizycznej lub osobie prawnej, to pierwszeństwo do takiego nabycia ma osoba, która spełnia jeden z następujących warunków: - przysługuje jej roszczenie o nabycie nieruchomości z mocy ustawy o gospodarce nieruchomościami lub odrębnych przepisów i złoży w określonym terminie stosowny wniosek o nabycie danej nieruchomości, Kancelaria Radcy Prawnego Elżbieta Liberda Lex Perfecta ul. Krakowskie Przedmieście 22, 20-002 Lublin, Tel.: +48 81 532 67 60, Mobile: +48 607 504 320 4 - jest poprzednim właścicielem zbywanej nieruchomości pozbawionym prawa własności i złoży w określonym terminie stosowny wniosek o nabycie danej nieruchomości, - jest najemcą lokalu mieszkalnego, a najem został nawiązany na czas nieoznaczony. Prawo pierwszeństwa przy nabywaniu nieruchomości od Skarbu państwa lub j.s.t. odbywa się w formie bezprzetargowej poprzez złożenie przez osobę uprawnioną stosownego oświadczenia o wyrażeniu zgody na ustaloną cenę nieruchomości. • Zbywanie nieruchomości w drodze przetargu i drodze bezprzetargowej: Zgodnie z art. 37, u 1 i 2 Ustawy o gospodarce nieruchomościami „nieruchomości są sprzedawane lub oddawane w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu”. Nieruchomości należące do Skarbu Państwa oraz do j.s.t. mogą być zbywane w drodze przetargu lub w wyjątkowych wypadkach bezprzetargowo. Zasadą jest, iż nieruchomości publiczne są zbywane lub oddawane w wieczyste użytkowanie po przeprowadzeniu procedury przetargowej. Zasada ta dotyczy również innych form obrotu nieruchomościami publicznymi. Warunki zbycia nieruchomości w drodze przetargu obwieszcza się w ogłoszeniu o przetargu. Z przeprowadzonego przetargu sporządza się protokół, który jest podstawą do zawarcia umowy. Przetarg ogłasza, organizuje i przeprowadza właściwy organ albo minister właściwy do spraw Skarbu Państwa. Sprzedaż w drodze przetargu może nastąpić w czterech formach: - przetarg pisemny nieograniczony, - przetarg pisemny ograniczony, - przetarg ustny nieograniczony, - przetarg ustny ograniczony. Przetarg ustny ma na celu uzyskanie najwyższej ceny. Przetarg pisemny ma na celu wybór najkorzystniejszej oferty. Przetarg ograniczony organizuje się, jeżeli warunki przetargowe mogą być spełnione tylko przez ograniczoną liczbę osób. O zastosowanej formie przetargu decyduje jego organizator. W drodze bezprzetargowej nieruchomość może być sprzedana jedynie w sytuacjach określonych w art. 37 ust. 2 Ustawy o gospodarce nieruchomościami. Uprawnienie do bezprzetargowego nabycia nieruchomości powstaje w sytuacjach gdy: - nieruchomość jest zbywana na rzecz osoby, której przysługuje pierwszeństwo w jej nabyciu, - zbycie następuje między Skarbem Państwa a jednostką samorządu terytorialnego oraz między tymi jednostkami; - jest zbywana na rzecz osób, o których mowa w art. 68 ust. 1 pkt 2 (osobom fizycznym i osobom prawnym, które prowadzą działalność charytatywną, opiekuńczą, kulturalną, Kancelaria Radcy Prawnego Elżbieta Liberda Lex Perfecta ul. Krakowskie Przedmieście 22, 20-002 Lublin, Tel.: +48 81 532 67 60, Mobile: +48 607 504 320 5 leczniczą, oświatową, naukową, badawczo-rozwojową, wychowawczą, sportową lub turystyczną, na cele niezwiązane z działalnością zarobkową, a także organizacjom pożytku publicznego na cel prowadzonej działalności pożytku publicznego) - zbycie następuje w drodze zamiany lub darowizny, - sprzedaż nieruchomości następuje na rzecz jej użytkownika wieczystego; - przedmiotem zbycia są części nieruchomości, niezbędne do poprawienia warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej, stanowiącej własność lub oddanej w użytkowanie wieczyste osobie, która zamierza te część nabyć, jeżeli nie mogą być zbyte jako odrębne nieruchomości, - ma stanowić wkład niepieniężny (aport) do spółki albo wyposażenie nowo tworzonej państwowej lub samorządowej osoby prawnej, lub majątek tworzonej fundacji, - jest zbywana na rzecz zarządzającego specjalną strefą ekonomiczną, na której terenie jest położona, - przedmiotem zbycia jest udział w nieruchomości, a zbycie następuje na rzecz innych współwłaścicieli nieruchomości, - jest zbywana na rzecz kościołów i związków wyznaniowych, mających uregulowane stosunki z państwem, na cele działalności sakralnej, - jest zbywana na cele związane z przygotowaniem EURO 2012, - jest zbywana na rzecz inwestora realizującego inwestycję w zakresie budowy obiektu energetyki jądrowej - jest zbywana na rzecz inwestora realizującego inwestycję w zakresie terminalu lub inwestycję towarzyszącą zgodnie z przepisami ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu (Dz.U.2016.1731 j.t. z dnia 2016.10.20); - jest zbywana na rzecz inwestora realizującego strategiczną inwestycję w zakresie sieci przesyłowej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych (Dz.U.2016.1812 j.t. z dnia 2016.11.07) Warunki zbycia nieruchomości w drodze bezprzetargowej ustala się w rokowaniach przeprowadzanych z nabywcą. Z rokowań sporządza się protokół, który stanowi podstawę do zawarcia umowy. Cena nieruchomości nie może być niższa od jej ceny rynkowej. • Ustalanie cen i zasady udzielania bonifikat: Zgodnie z art. 67, u. 1 i 1a Ustawy o gospodarce nieruchomościami „cenę nieruchomości ustala się na podstawie jej wartości. Cena lokalu, oznaczonego jako przedmiot odrębnej własności, obejmuje lokal wraz z pomieszczeniami przynależnymi, w rozumieniu ustawy o własności lokali oraz udział w nieruchomości wspólnej.” Rzeczoznawca majątkowy po ustaleniu wartości nieruchomości określa jej cenę. Jednak należy pamiętać, że cena to kwota, którą osoba kupująca jest gotowa zapłacić za daną nieruchomość, więc nie zawsze cena będzie odzwierciedleniem wartości nieruchomości. Kancelaria Radcy Prawnego Elżbieta Liberda Lex Perfecta ul. Krakowskie Przedmieście 22, 20-002 Lublin, Tel.: +48 81 532 67 60, Mobile: +48 607 504 320 6 Wynika z tego jasno, że w rzeczywistości to cena określa wartość nieruchomości, a nie odwrotnie. Najbardziej prawdopodobną ceną, którą można uzyskać ze sprzedaży nieruchomości jest ta, którą dyktuje rynek, czyli tzw. cena rynkowa. Dla potrzeb postępowania przetargowego ustala się cenę wywoławczą (w wysokości równej lub wyższej od wartości ustalonej przez rzeczoznawcę majątkowego), a faktyczna cena ustalona zostaje w wyniku przetargu. W przypadku zbycia bezprzetargowego cena zostaje ustalona w wysokości równej wartości nieruchomości ustalonej przez rzeczoznawcę majątkowego lub w wysokości wyższej od tej wartości (określonej przez zbywcę). Zgodnie z art. 68, u.1 Ustawy o gospodarce nieruchomościami „właściwy organ może udzielić bonifikaty od ceny ustalonej na podstawie odpowiednio zarządzenia wojewody albo uchwały rady lub sejmiku.” Przepis powyższego artykułu przewiduje bonifikatę od ustalonej ceny nieruchomości, na rzecz określonych podmiotów ubiegających się nabycie nieruchomości. Właściwy organ może udzielić takiej bonifikaty na podstawie odpowiednio zarządzenia wojewody albo uchwały rady gminy, powiatu lub sejmiku województwa, jeżeli nieruchomość jest sprzedawana m. in.: - na cele mieszkaniowe, na realizację urządzeń infrastruktury technicznej oraz innych celów publicznych, - osobom fizycznym i osobom prawnym, które prowadzą działalność charytatywną, opiekuńczą, kulturalną, leczniczą, oświatową, naukową, badawczorozwojową, wychowawczą, sportową lub turystyczną, na cele niezwiązane z działalnością zarobkową, a także organizacjom pożytku publicznego na cel prowadzonej działalności pożytku publicznego, - organizacjom zrzeszającym działkowców z przeznaczeniem na ogrody działkowe, - poprzedniemu właścicielowi lub jego spadkobiercy, jeżeli nieruchomość została od niego przejęta przed dniem 5 grudnia 1990 r., - na rzecz Skarbu Państwa albo na rzecz jednostki samorządu terytorialnego, - kościołom i związkom wyznaniowym, mającym uregulowane stosunki z państwem, na cele działalności sakralnej, - jako lokal mieszkalny, - spółdzielniom mieszkaniowym w związku z ustanowieniem odrębnej własności lokali lub z przeniesieniem własności lokali lub domów jednorodzinnych. W zarządzeniu wojewody albo uchwale rady lub sejmiku, określa się w szczególności warunki udzielania bonifikat i wysokość stawek procentowych. Jeżeli nabywca nieruchomości zbył nieruchomość lub wykorzystał ją na inne cele niż cele uzasadniające udzielenie bonifikaty, przed upływem 10 lat, a w przypadku nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny przed upływem 5 lat, licząc od dnia nabycia, jest zobowiązany do zwrotu kwoty równej udzielonej bonifikacie po jej waloryzacji. • Ustalanie i aktualizacja opłat z tytułu użytkowania wieczystego: Kancelaria Radcy Prawnego Elżbieta Liberda Lex Perfecta ul. Krakowskie Przedmieście 22, 20-002 Lublin, Tel.: +48 81 532 67 60, Mobile: +48 607 504 320 7 Zgodnie z art. 71, u. 1,2,3 i 4 Ustawy o gospodarce nieruchomościami „za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne. Pierwsza opłata za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu podlega zapłacie jednorazowo, nie później niż do dnia zawarcia umowy o oddanie tej nieruchomości w użytkowanie wieczyste. Pierwszą opłatę za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste w drodze bezprzetargowej można rozłożyć na oprocentowane raty. Opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Opłaty rocznej nie pobiera się za rok, w którym zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Właściwy organ, na wniosek użytkownika wieczystego złożony nie później niż 14 dni przed upływem terminu płatności, może ustalić inny termin zapłaty, nieprzekraczający danego roku kalendarzowego.”. Opłaty z tytułu użytkowania wieczystego ustala się według stawki procentowej od ceny nieruchomości gruntowej. Stawka procentowa pierwszej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego wynosi od 15% do 25% ceny nieruchomości gruntowej. Wysokość stawek procentowych opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego jest uzależniona od określonego w umowie celu. Jeżeli po oddaniu nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste nastąpi trwała zmiana sposobu korzystania z nieruchomości, powodująca zmianę celu, na który nieruchomość została oddana, stawkę procentową opłaty rocznej zmienia się stosownie do tego celu. W razie wygaśnięcia użytkowania wieczystego opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego za rok, w którym prawo wygasło, podlega zmniejszeniu proporcjonalnie do czasu trwania użytkowania wieczystego w tym roku. • Pojęcie trwałego zarządu: Zgodnie z art. 43, u. 1 Ustawy o gospodarce nieruchomościami „trwały zarząd jest formą prawną władania nieruchomością przez jednostkę organizacyjną”. Trwały zarząd jest jedną z prawnych form władania nieruchomościami publicznymi przez państwowe lub komunalne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Trwały zarząd nie jest prawem rzeczowym ani formą umowy cywilnoprawnej uprawniającej do władania nieruchomością, lecz jest wyłącznie publicznoprawną formą władania nieruchomością. Jednostka organizacyjna ma prawo do korzystania z nieruchomości oddanej w trwały zarząd poprzez prowadzenie działalności gospodarczej należącej do zakresu jej działania, zabudowę, przebudowę lub rozbudowę, a także ma możliwość oddania nieruchomości w dzierżawę, najem lub użyczenie. Trwały zarząd ustanawia się na czas nieoznaczony lub czas oznaczony. Z wnioskiem o ustanowienie trwałego zarządu występuje jednostka organizacyjna. Trwały zarząd na rzecz jednostki organizacyjnej ustanawia właściwy organ, w drodze decyzji. Objęcie nieruchomości w trwały zarząd następuje na podstawie protokołu zdawczoodbiorczego. Kancelaria Radcy Prawnego Elżbieta Liberda Lex Perfecta ul. Krakowskie Przedmieście 22, 20-002 Lublin, Tel.: +48 81 532 67 60, Mobile: +48 607 504 320 8 Jednostka organizacyjna ma prawo wypowiedzenia, za zgodą organu nadzorującego, każdej umowy najmu, dzierżawy i użyczenia nieruchomości lub jej części, obciążających nieruchomość objętą trwałym zarządem, z zachowaniem trzymiesięcznego terminu wypowiedzenia. Nieruchomości stanowiące przedmiot własności lub przedmiot użytkowania wieczystego Skarbu Państwa oddaje się w trwały zarząd państwowej jednostce organizacyjnej, a nieruchomości stanowiące przedmiot własności lub przedmiot użytkowania wieczystego jednostki samorządu terytorialnego - odpowiedniej samorządowej jednostce organizacyjnej, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej. Trwały zarząd wygasa z upływem okresu, na który został ustanowiony, albo na skutek wydania decyzji właściwego organu o jego wygaśnięciu. • Prawo pierwokupu nieruchomości: W art. 109 Ustawy o gospodarce nieruchomościami mamy do czynienia z prawem pierwokupu nieruchomości publicznej przyznanym tylko i wyłącznie gminie. Prawo to przysługuje gminie w przypadku: - niezabudowanej nieruchomości nabytej uprzednio przez sprzedawcę od Skarbu Państwa albo jednostek samorządu terytorialnego, - prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości gruntowej, niezależnie od formy nabycia tego prawa przez zbywcę, - nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonej na obszarze przeznaczonym w planie miejscowym na cele publiczne albo nieruchomości, dla której została wydana decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, - nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków lub prawa użytkowania wieczystego takiej nieruchomości. - nieruchomości położonych na obszarze rewitalizacji, jeżeli przewiduje to uchwała, o której mowa w art. 8 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji; - nieruchomości położonych na obszarze Specjalnej Strefy Rewitalizacji, o której mowa w rozdziale 5 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji. Prawo pierwokupu jest wykonywane przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta. Jeżeli żaden z nich nie wykona swojego prawa w określonym terminie, to nieruchomość podlega sprzedaży. Prawo pierwokupu może być wykonane w terminie miesiąca od dnia otrzymania przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta zawiadomienia o treści umowy sprzedaży. Uprawnione podmioty wykonują prawo pierwokupu poprzez złożenia oświadczenia w formie aktu notarialnego u notariusza. Prawo pierwokupu wykonuje się po cenie ustalonej między stronami w umowie sprzedaży. • Podziały oraz scalenia i podziały nieruchomości: Kancelaria Radcy Prawnego Elżbieta Liberda Lex Perfecta ul. Krakowskie Przedmieście 22, 20-002 Lublin, Tel.: +48 81 532 67 60, Mobile: +48 607 504 320 9 Zgodnie z art. 93, u. 1 i art. 94, u. 1 Ustawy o gospodarce nieruchomościami „podziału nieruchomości można dokonać, jeżeli jest on zgodny z ustaleniami planu miejscowego. W przypadku braku planu miejscowego - jeżeli nieruchomość jest położona na obszarze nieobjętym obowiązkiem sporządzenia tego planu - podziału nieruchomości można dokonać, jeżeli: nie jest sprzeczny z przepisami odrębnymi, jest zgodny z warunkami określonymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu”. Podział nieruchomości polega na wydzieleniu z jednej nieruchomości dwóch lub więcej działek, które po podziale będą stanowiły odrębne nieruchomości. Dla każdej z nich zostanie założona nowa księga wieczysta. Właścicielem nieruchomości, które powstaną po wydzieleniu może być ta sama osoba, która była właścicielem podzielonej nieruchomości. Działki graniczące ze sobą i należące do jednego właściciela stanowią jedną nieruchomość gruntową. Jeżeli miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie został jeszcze uchwalony, to procedura podziału nieruchomości ulega zawieszeniu do czasu jego ustalenia, ale nie dłużej niż na 6 miesięcy. Podział nieruchomości nie jest dopuszczalny, jeżeli projektowane do wydzielenia działki gruntu nie mają dostępu do drogi publicznej. Przepisów o podziale nieruchomości nie stosujemy do nieruchomości położonych na obszarze przeznaczonych na cele rolne lub leśne. Podziału nieruchomości dokonuje się na podstawie decyzji wójta, burmistrza albo prezydenta miasta zatwierdzającej podział. W przypadku nieruchomości wpisanych do rejestru zabytków wspomnianą decyzję wydaję się po uzyskaniu zezwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków na podział danej nieruchomości. Decyzji nie wydaje się, jeżeli podział uzależniony jest od orzeczenia Sądu. Zgodnie z art. 101 Ustawy o gospodarce nieruchomościami „gmina może dokonać scalenia i podziału nieruchomości. Szczegółowe warunki scalenia i podziału nieruchomości określa plan miejscowy. Przepisy dotyczące scalenia i podziału nieruchomości stosuje się „do nieruchomości położonych na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele inne niż rolne i leśne. Przepisów tych nie stosuje się do nieruchomości, które zostały objęte postępowaniem scaleniowym na podstawie ustawy o scalaniu i wymianie gruntów”. Celem scalania i podziału nieruchomości jest przekształcenie niekorzystnie umiejscowionych nieruchomości tak, aby możliwe było ich wykorzystanie zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Scalenia i podziału nieruchomości, zgodnie z art. 102 Ustawy o gospodarce nieruchomościami, dokonuje gmina w drodze uchwały na podstawie postanowień miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Scalenia i podziału nieruchomości można dokonać, jeżeli są one położone w granicach obszarów określonych w planie miejscowym albo gdy o scalenie i podział wystąpią właściciele lub użytkownicy wieczyści posiadający ponad 50 % powierzchni gruntów objętych scaleniem i podziałem. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta składa we właściwym sądzie wniosek o ujawnienie w księdze wieczystej przystąpienia do scalenia i podziału nieruchomości, a gdy nieruchomość nie ma założonej księgi wieczystej, o złożenie do istniejącego zbioru dokumentów odpisu uchwały. Kancelaria Radcy Prawnego Elżbieta Liberda Lex Perfecta ul. Krakowskie Przedmieście 22, 20-002 Lublin, Tel.: +48 81 532 67 60, Mobile: +48 607 504 320 10 Uczestnikami postępowania o scalenie są właściciele, wieczyści użytkownicy oraz samoistni posiadacze scalanych nieruchomości. Uchwałę o scaleniu podejmuje rada gminy i zawiadamia o niej uczestników poprzez doręczenie im treści uchwały. Wszelkie czynności związane z procesem scalenia wykonuje wójt, burmistrz lub prezydent miasta. Uchwała rady gminy stanowi podstawę do zamknięcia istniejących ksiąg wieczystych scalanych nieruchomości, założenia nowych ksiąg wieczystych dla nieruchomości powstałych po podziale, ujawnienia nowego stanu faktycznego w katastrze nieruchomości, wyznaczenia i utrwalenia granic nowych nieruchomości oraz wprowadzenia uczestników postępowania na nowe nieruchomości. W zamian za nieruchomości, które zostały opięte procedurą scalania i podziału właściciele i użytkownicy wieczyści dotychczasowych nieruchomości otrzymują taką ilość nowo powstałych nieruchomości, która odpowiada powierzchni nieruchomości, którą posiadali przed scaleniem i podziałem. Jeżeli nie da się w pełni zrównoważyć powierzchni nieruchomości poddanej procesowi scalani i podziału w nowo powstałych nieruchomościach, to właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu przysługuje stosowna dopłata. Służebności gruntowe ustanowione na nieruchomościach objętych scaleniem i podziałem podlegają zniesieniu, jeżeli stały się zbędne do korzystania z nowo wydzielonych nieruchomości. • • Opłaty adiacenckie z tytułu wzrostu wartości nieruchomości: Zgodnie z art. 4, p. 11) Ustawy o gospodarce nieruchomościami przez pojęcie opłaty adiacenckiej należy rozumieć „opłatę ustaloną w związku ze wzrostem wartości nieruchomości spowodowanym budową urządzeń infrastruktury technicznej z udziałem środków Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi, albo opłatę ustaloną w związku ze scaleniem i podziałem nieruchomości, a także podziałem nieruchomości”. Z opłatą adiacencką mamy do czynienie w przypadku wzrostu wartości nieruchomości. Wzrost wartości nieruchomości może być spowodowany wieloma czynnikami. Najczęstszymi przyczynami takiego wzrostu jest zbudowanie na nieruchomości nowych urządzeń infrastruktury technicznej z udziałem środków Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej. Opłatą adiacencką będzie również opłata ustalona w wyniku scalenia i podziału nieruchomości oraz samego podziału nieruchomości. Opłaty adiacenckie są pewnym rodzajem daniny publicznej. Nie mają one charakteru podatków. Brak im bowiem cechy nieodpłatności, która jest jedną z cech konstrukcyjnych podatków. Opłata adiacencka jest bowiem należna w zamian za określone działania jednostek samorządu terytorialnego, skutkujące wzrostem wartości nieruchomości. Wywłaszczenia nieruchomości, odszkodowania i zwroty: Zgodnie z art. 112, u. 2 i 3 Ustawy o gospodarce nieruchomości „wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości. Wywłaszczenie nieruchomości może być dokonane, jeżeli cele publiczne nie mogą być zrealizowane w inny sposób niż przez pozbawienie albo Kancelaria Radcy Prawnego Elżbieta Liberda Lex Perfecta ul. Krakowskie Przedmieście 22, 20-002 Lublin, Tel.: +48 81 532 67 60, Mobile: +48 607 504 320 11 ograniczenie praw do nieruchomości, a prawa te nie mogą być nabyte w drodze umowy”. Organem właściwym w sprawach wywłaszczenia jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej. Nieruchomość może być wywłaszczona tylko na rzecz Skarbu Państwa albo na rzecz jednostki samorządu terytorialnego. Nieruchomość stanowiąca własność Skarbu Państwa nie może być wywłaszczona. Nie dotyczy to wywłaszczenia prawa użytkowania wieczystego oraz ograniczonych praw rzeczowych obciążających nieruchomość. Wywłaszczeniem może być objęta cała nieruchomość albo jej część. Wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw. Wysokość odszkodowania ustala się według stanu, przeznaczenia i wartości, wywłaszczonej nieruchomości w dniu wydania decyzji o wywłaszczeniu. Ustalenie wysokości odszkodowania następuje po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego, określającej wartość nieruchomości. Nieruchomość wywłaszczona nie może być użyta na cel inny niż określony w decyzji o wywłaszczeniu. W przypadku użycia wywłaszczonej nieruchomości w innym celu niż ten określony w decyzji o wywłaszczeniu, właściwy organ zawiadamia poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę o zaistnieniu takiej sytuacji i przekazuje mu równocześnie informacje o możliwości zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. Poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą również sami żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Z wnioskiem o zwrot nieruchomości lub jej części występuje się do starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, który zawiadamia o tym właściwy organ. W przypadku niezłożenia wniosku o zwrot wywłaszczonej nieruchomości lub jej części w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania zawiadomienia o możliwości zwrotu, uprawnienie do zwrotu nieruchomości lub jej części wygasa. INFORMACJE O NIERUCHOMOŚCIACH • Kataster nieruchomości (ewidencja gruntów i budynków). Powiązanie między katastrem nieruchomości a księgami wieczystymi: Zgodnie z art. 2, p. 8) Ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U.2016.1629 j.t. z dnia 2016.10.06) Katastrem nieruchomości nazywamy "system informacyjny zapewniający gromadzenie, aktualizację oraz udostępnianie, w sposób jednolity dla kraju, informacji o gruntach, budynkach i lokalach, ich właścicielach Kancelaria Radcy Prawnego Elżbieta Liberda Lex Perfecta ul. Krakowskie Przedmieście 22, 20-002 Lublin, Tel.: +48 81 532 67 60, Mobile: +48 607 504 320 12 oraz o innych podmiotach władających lub gospodarujących tymi gruntami, budynkami lub lokalami.” Kataster jest prowadzony w systemie informatycznym. Prowadzony jest przez starostów. Ewidencja gruntów i budynków nazywana katastrem nieruchomości, to obok ksiąg wieczystych najważniejsze źródło informacje o stanie danej nieruchomości. Wypis z ewidencji gruntów i budynków jest często niezbędny do zawarcia jakiejkolwiek transakcji na rynku nieruchomości. Kataster składa się z ewidencji: - gruntów, - budynków, - lokali. Ewidencja gruntów obejmuje informacje dotyczące ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenie ksiąg wieczystych lub zbioru dokumentów. W ewidencji gruntów wskazuje się także właściciela nieruchomości, jego miejsce zamieszkania oraz wartość nieruchomości, jak również informacje o wpisaniu do rejestru zabytków. Ewidencja budynków obejmuje informacje dotyczące ich położenia, przeznaczenia, funkcji użytkowych i ogólnych danych technicznych. Podobnie jak w ewidencji gruntów, wskazuje się tu właściciela nieruchomości, jego miejsce zamieszkania oraz wartość budynku, jak również informacje o wpisaniu do rejestru zabytków. Danymi ewidencyjnymi budynku są: numer ewidencyjny budynku, numer porządkowy (adres), numery działek ewidencyjnych, na których położony jest budynek oraz oznaczenie funkcji podstawowej budynku (np. budynek mieszkalny, budynek przemysłowy, budynek handlowo-usługowy). Ewidencja lokali obejmuje informacje dotyczące ich położenia funkcji użytkowych oraz powierzchni użytkowej. Danymi ewidencyjnymi lokalu są: numer lokalu, numer ewidencyjny budynku, w którym znajduje się lokal, oznaczenie funkcji użytkowej lokalu (lokal mieszkalny, niemieszkalny), liczba izb wchodzących w skład lokalu oraz liczba i rodzaj pomieszczeń przynależnych do lokalu, powierzchnia lokalu oraz pomieszczeń przynależnych. Dane zawarte w katastrze stanowią podstawę do dokonywania wpisów do pierwszego działu ksiąg wieczystych. Ponadto dane zawarte w katastrze stanowią podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych. W katastrze, w przeciwieństwie do księgi wieczystej, zostaje uwidoczniony tylko stan rzeczywisty nieruchomości. Podstawowym obiektem w katastrze jest działka gruntu, a w księdze wieczystej jest to nieruchomość. • Ewidencja sieci uzbrojenia terenu oraz mapa zasadnicza: Zgodnie z art. 2, p 7) Ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne mapą zasadniczą jest „wielkoskalowe opracowanie kartograficzne, zawierające informacje o przestrzennym usytuowaniu: punktów osnowy geodezyjnej, działek ewidencyjnych, budynków, konturów użytków gruntowych, konturów klasyfikacyjnych, sieci uzbrojenia terenu, Kancelaria Radcy Prawnego Elżbieta Liberda Lex Perfecta ul. Krakowskie Przedmieście 22, 20-002 Lublin, Tel.: +48 81 532 67 60, Mobile: +48 607 504 320 13 budowli i urządzeń budowlanych oraz innych obiektów topograficznych, a także wybrane informacje opisowe dotyczące tych obiektów”. Mapy zasadnicze przeważnie zawierają informacje archiwalne, gdyż są rzadko aktualizowane. Zwykle wykorzystywane są na etapie uzyskiwania decyzji o warunkach zabudowy. • Analizy (raporty, oceny) wpływu czynników środowiskowych na nieruchomość: Czynniki środowiska mają znaczenie głównie przy wycenie danej nieruchomości. Bliskie sąsiedztwo zakładów przemysłowych lub słabe nasłonecznienie mogą poważnie wpłynąć na atrakcyjność danej działki. Istnieje duża grupa czynników naturalnych, które wpływają mniej lub bardziej na nieruchomość. Możemy zaliczyć do nich m. in. ukształtowanie terenu, zasób złóż naturalnych, klimat, nasłonecznienie, sąsiedztwo działki, poziom wód gruntowych, emisja pyłów i zanieczyszczeń w powietrzu, eksploatacja górnicza, sąsiedztwo parków i terenów rekreacyjnych czy też poziom hałasu. Rzeczoznawca sporządzający wycenę nieruchomości jest zobowiązany do dokonania analizy czynników środowiska, które mogą mieć wpływ na wartość nieruchomości zwłaszcza, jeżeli wpływ ten może być znaczący dla danej nieruchomości. Analiza taka dotyczy zarówno czynników negatywnych, jak i pozytywnych. Zmniejszenie wartości wskutek oddziaływania czynników środowiskowych określa się przy użyciu tych samych metod i technik, jak przy mierzeniu utraty wartości na podstawie określania stopnia zużycia spowodowanego innymi czynnikami. W szczególności koszt oczyszczenia nieruchomości z odpadów toksycznych lub naprawienia szkód wynikających z eksploatacji górniczej może być porównywany do kosztów doprowadzenia do stanu poprzedniego nieruchomości zużytych wskutek upływu czasu. Powinno się jednakże wziąć pod uwagę, że wartość rynkowa nieruchomości, po potrąceniu kosztów jej oczyszczenia, może być większa lub mniejsza, niż wynikałoby to z dokonanych obliczeń. • Mapy tematyczne: Mapy tematyczne są to opracowania kartograficzne mające na celu przedstawienie konkretnego elementu lub kilku elementów treści ogólno geograficznej. Podstawowym zadaniem przy sporządzaniu map tematycznych jest przekazanie informacji o konkretnym zagadnieniu. Mapy te są wykorzystywane przy planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz przy rozwiązywaniu problemu administracyjnych. Podkładem geograficznym dla przedstawienia treści mapy tematycznej są często mapy ogólnogeograficzne lub mapy zasadnicze albo wybrane elementy tych map. Kluczową treścią mapy jest jej temat przewodni, natomiast tło mapy stanowią główne elementy krajobrazu obszaru. Opracowania te najczęściej uzupełniane są o dodatkowe tabele, wykresy i przekroje. • Inne źródła informacji o nieruchomościach: Kancelaria Radcy Prawnego Elżbieta Liberda Lex Perfecta ul. Krakowskie Przedmieście 22, 20-002 Lublin, Tel.: +48 81 532 67 60, Mobile: +48 607 504 320 14 Oprócz katastru nieruchomości oraz ksiąg wieczystych ważnymi źródłami informacji o nieruchomościach są: - plan zagospodarowania przestrzennego, - mapa zasadnicza i inne materiały geodezyjne, - zasób geodezyjny i kartograficzny – mapy, operaty, rejestry, wykazy, katalogi i bazy, - ewidencja ludności, - świadectwa charakterystyki energetycznej budynków Kancelaria Radcy Prawnego Elżbieta Liberda Lex Perfecta ul. Krakowskie Przedmieście 22, 20-002 Lublin, Tel.: +48 81 532 67 60, Mobile: +48 607 504 320 15