PORADNIK Dziecko – Trener - Rodzic
Transkrypt
PORADNIK Dziecko – Trener - Rodzic
PORADNIK Dziecko – Trener - Rodzic European Soccer Academy by White Eagles Rola rodzica w rozwoju piłkarskim młodego sportowca! Poniższy poradnik ma na celu, wypracowanie standardów, w relacjach: dziecko – trener – rodzic, które w europejskich klubach są normą i nie wzbudzają żadnych wątpliwości. Kilka uwag i porad, które pomogą Wam być najlepszymi „sportowymi” rodzicami oraz aby pomóc Wam, w zapewnieniu Waszym dzieciom radości z uprawiania sportu i rozwijania ich talentu poza granice , które sobie wymarzyły. Najczęściej rodzice angażują się w uprawianą przez dziecko dyscyplinę i we wszystko co jest z nią związane tak bardzo, że czasem trudno im zachować: -dystans, -odsunąć emocje, -spojrzeć na sytuację obiektywnie. Relacje trenera z rodzicami są niemal tak ważne, jak relacje z zawodnikami. Śmiało można powiedzieć, że kompletny zespół to trener – sportowiec – rodzic. Aby taki złożony organizm mógł dobrze funkcjonować konieczne jest jednoznaczne i wyraźne określenie ról. Rolą trenera jest trenowanie, udzielanie instrukcji, wzmacnianie właściwego zaangażowania zarówno modach sportowców jak i ich rodziców. Rolą rodziców jest kibicowanie, zachęcanie, wspieranie, wychowywanie swoich dzieci, a także szanowanie stanowiska trenera. 8 podstawowych zasad! 1. Podczas zajęć treningowych nie należy kontaktować się z dzieckiem. Koncentracja dziecka na treningu jest bardzo słaba przy kontakcie z rodzicem i powinna się skupić na trenerze, oraz czynnościach treningowych. 2. Przed meczem, a także po jego zakończeniu nie należy wchodzić do szatni. Dziecko potrafi się przebrać i przed meczem potrzebuje koncentracji na tym co do przekazania ma trener. 3. Podczas rozgrywania meczu, należy powstrzymać się od udzielania wskazówek dziecku. „strzelaj”, „podaj”, „wracaj”, „uderz po ziemi”, „kryj go”, itd. Bądź rodzicem, a nie trenerem! A najlepiej kibicem z dobrym humorem 4. W czasie rozgrywania meczów należy powstrzymać się od komentarzy, krytyki sędziów prowadzących mecz, a także wymuszania na nich decyzji. Od zgłaszania zażaleń do pracy sędziego jest trener/asystent. 5. Podczas rozgrywek, turniejów, lub meczów kontrolnych należy przebywać na trybunach po przeciwnej stronie, niż trener z zawodnikami /jeżeli warunki pozwalają/. 6. Jeśli rozmawiasz z dzieckiem o sporcie i analizujesz jego ewentualne postępy, nigdy nie porównuj jego osiągnięć do innych kolegów. Nie wzbudzaj w dziecku poczucia zazdrości w stosunku do rywali/kolegów. 7. Rodzice mają prawo do oceny trenera przed, lub po treningu/meczu. 8. Wynik w szkoleniu dzieci nie jest celem, tylko efektem! 8. Po meczu, a także przed jego rozpoczęciem nie należy zwracać uwagi na wynik tylko na poziom gry. Nie pytaj, które miejsce zajęło Twoje dziecko, ale jakie ma samopoczucie i jak ocenia swoją grę. Daj dziecku odczuć, ze zależy Ci na nim, a nie na osiągniętym wyniku. To, że dziecko garnie się do sportu i chętnie przychodzi na zajęcia treningowe już powinno być największym sukcesem! 8. Przykładowe sformułowania: „postarajcie się dziś wygrać” -> „byłoby fajnie jakbyście dziś dobrze zagrali” „szkoda, że przegraliście” -> „super graliście w drugiej połowie” „mogliście to wygrać” -> „pamiętaj, że wynik nie jest najważniejszy” „Brawo! Wygraliście!” -> „Brawo, dobrze graliście” Nie należy wyolbrzymiać zbytnio sukcesów swojego dziecka. Trzeba się z nich cieszyć, ale nie podkreślać, że są najważniejsze. Porażki są bardzo ważnym elementem procesu szkolenia, uczą szacunku do innych, pokory i skromności. Traktuj je jako element nieodzowny w kształtowaniu młodego sportowca. Dziękuję za uwagę