Odpowiedzi na pytania skierowane do Krakowskiego Holdingu

Odpowiedzi na pytania skierowane do Krakowskiego Holdingu
Komunalnego przez Komitet Protestacyjny Mogiły i Lesiska
Przeciwko Budowie Spalarni
1. Na stronie internetowej KHK (www.spalarnia.krakow.pl) w dziale aktualności z
dnia 9 stycznia 2009 czytamy: „Do końca stycznia Krakowski Holding Komunalny
wybierze lokalizację Zakładu Termicznego Przekształcania Odpadów w Krakowie.
Ekologiczna Spalarnia powstanie w jednym spośród czterech, rozważanych obecnie
miejsc. Lokalizację przy ul. Giedroycia mieszkańcy oraz radni dzielnicy XVIll
przedstawili Holdingowi pod koniec listopada. Zaraz po zgłoszeniu została ona
poddana analizie wielokryterialnej. Wyniki takiej analizy zadecydowały o
wskazaniu pozostałych trzech lokalizacji.” Natomiast Przewodniczący Rady
Dzielnicy XVIII, Pan Edward Porębski, stwierdził w rozmowie z przedstawicielami
Komitetu w dniu 22 stycznia 2009, że propozycja lokalizacji padła ze strony KHK.
Kiedy zatem i w jaki sposób KHK jako jedną z możliwych lokalizacji zaczął
rozpatrywać teren przy ul. Giedroycia?
W dniu 01.12.2008 r. odbyło się spotkania w Radzie Dzielnicy XVIII, w którym
uczestniczyli przedstawiciele Krakowskiego Holdingu Komunalnego S.A. Podczas
spotkania, korzystając z mapy inwestycyjnej Miasta Krakowa, omawiano
potencjalną lokalizację Zakładu Termicznego Przekształcania Odpadów na
terenie osadników huty Arcelor Mittal w pobliżu oczyszczalni Kujawy a także
rozwiązania komunikacyjne umożliwiające transport odpadów do tej lokalizacji.
Zauważono, że w bliskim sąsiedztwie obwodnicy S7, której budowa ma się
rozpocząć w połowie 2009 r., pomiędzy składowiskiem żużla EC Kraków i stacją
transformatorową Wanda znajduje się działka gminna. W drodze dyskusji padła
propozycja żeby wziąć tę działkę pod uwagę, jako potencjalną lokalizację dla
Zakładu Termicznego Przekształcania Odpadów ze względu m.in. na sąsiedztwo
przyszłej obwodnicy (szybki i nieuciążliwy transport odpadów), stacji
transformatorowej Wanda (dostarczenie i późniejszy odbiór wyprodukowanej
energii elektrycznej), sieci ciepłowniczej (odbiór wyprodukowanej energii
cieplnej), sprawy własnościowe (właścicielem działki jest Gmina Kraków) oraz
przeznaczenie terenu (w studium zagospodarowania przestrzennego Miasta
Krakowa jest to teren pod zabudowę przemysłową). W związku z tym
lokalizację przy ul. Giedroycia poddano analizie wielokryterialnej w celu
sprawdzenia i porównania z pozostałymi propozycjami lokalizacji Zakładu
Termicznego Przekształcania Odpadów.
2. Czy KHK może podać wyniki rzeczonej analizy wielokryterialnej dotyczącej
lokalizacji przy ul. Giedroycia?
str. 1
Dokument pod nazwą „AKTUALIZACJA WYBORU LOKALIZACJI ZTPOK NA
PODSTAWIE ANALIZY WIELOKRYTERIALNEJ” jest w trakcie opracowywania. Po
zamknięciu dokumentu zostanie on Państwu udostępniony.
3. Na stronie internetowej www.dialogspoleczny.krakow.pl w artykule z dnia 9
stycznia 2009, który powstał w oparciu o relację przygotowań przez Sławomira
Pietrzyka „Szansa dla dzielnicy i pomoc dla mieszkańców” („Głos Tygodnik
Nowohucki” z dnia 08.01.2009) czytamy: „Po raz pierwszy od 70 lat ktoś wreszcie
pyta mieszkańców o zgodę na lokalizację inwestycji na tej ziemi” stwierdził Henryk
Bugajski, uczestnik konsultacji społecznych. Czy KHK zamierza wybudować
spalarnię nawet bez zgody mieszkańców tego terenu?
W dzielnicy XVIII meszka 70 tys. mieszkańców. Krakowski Holding Komunalny
S.A. bierze pod uwagę wszystkie głosy mieszkańców, zarówno zwolenników jak
i przeciwników budowy Zakładu Termicznego Przekształcania Odpadów.
Krakowski Holding Komunalny S.A. poszerza wymagane prawem konsultacje
społeczne organizując spotkania z mieszkańcami i Radnymi Dzielnic, które
odbywają się zarówno w punktach konsultacyjnych jak i poza nimi.
Zorganizowany został również wyjazd studyjny do Szwecji w celu wizytacji
kilku instalacji termicznego przekształcania odpadów.
Oprócz oponentów są również mieszkańcy opowiadający się za budową Zakładu
Termicznego Przekształcania Odpadów w tym osoby mieszkające w
bezpośrednim sąsiedztwie proponowanej lokalizacji. Z inicjatywy tych
mieszkańców powstał „Komitet TAK dla rozwoju Mogiły”.
W dniu 29.01.2009 r. Rada Dzielnicy XVIII podjęła pozytywną opinię w sprawie
lokalizacji Zakładu Termicznego Przekształcania Odpadów na terenie dzielnicy.
4. Dlaczego na oficjalnej stronie www.spalarnia.krakow.pl KHK informuje, że do
plusów trzeba zapisać brak zagrożenia powodziowego", jeżeli do niedawna teren
ten był uznawany za obszar zagrożony powodzi (mapa Miejskiego Komitetu w u
Przeciwpowodziowego przy Zespole Zarządzania Kryzysowego i Ochrony Urzędu
Miasta Krakowa)? Co wpłynęło na zmianę tej informacji?
Odległość od rzeki Wisły – około 500 m, Wisła posiada obwałowania, rzędna
korony 200,72m n.p.m. Obliczeniowy zasięg wód powodziowych:
Obliczeniowy zasięg wód powodziowych w przekroju obliczeniowym km
90+400 :
Q1%
198,94 n.p.m. (tzw. woda stuletnia)

RZGW w Krakowie OKI-533/99/jo/08
str. 2
Q0,1%
200,13 m n.p.m.(tzw. woda tysiącletnia)
Działka znajduje sie na zawalu rzeki Wisły i nie jest narażona na bezpośrednie
zalanie podanymi powyżej wodami powodziowymi.
Opisywana teren oddzielony jest od Wisły przez składowisko żużla i popiołu EC
Kraków, które posiada kilkumetrowe skarpy ograniczające teren składowania.
5. W Rzeszowie uznano, że standardowe metody spalania należy wyeliminować, bo
są one szczególnie groźne dla środowiska. Przed odrzuceniem planów budowy w
Rzeszowie najnowocześniejszej spalarni plazmowej, która ze swoich funduszy
chcieli wybudować Amerykanie, przedstawiciele Rady Miasta Rzeszowa byli w
Niemczech oglądać najnowocześniejsze rozwiązania związane z gospodarką
odpadami. Dlaczego KHK nie podjął takich działań? (artykuł dotyczący tego pytania
załączono jako trzystronicowy załącznik numer l).
Budowa Zakładu Termicznego Przekształcania Odpadów w Krakowie doprowadzi
gospodarkę odpadami na terenie objętym projektem do pełnej zgodności z
przepisami Unii Europejskiej, a zwłaszcza Dyrektywy 2006/12/WE z dnia 5
kwietnia 2006 r. w sprawie odpadów, Dyrektywy 1999/31/WE z dnia 26
kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów, Dyrektywy 1994/62/WE z
dnia 20 grudnia 1994 r. w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (zm.
1882/2003/WE, 2004/12/WE, 2005/20/WE) oraz prawa polskiego.
Zakład Termicznego Przekształcania Odpadów Komunalnych zgodnie z
„Krajowym Planem Gospodarki Odpadami 2010” jest preferowaną metodą
zagospodarowania odpadów w miastach o liczbie mieszkańców przekraczającej
300 tys.
Działania w zakresie budowy Zakładu Termicznego Przekształcania Odpadów
Komunalnych w Krakowie planowane są od dawna, co potwierdzają następujące
uchwały Rady Miasta Krakowa:
Uchwała Nr XLVI/325/92 RMK z dnia 20.03.1992 r. w sprawie kierunków i metod
utylizacji odpadów komunalnych dla Miasta Krakowa, gdzie za przyszłościową
metodę utylizacji uznaje się spalanie;
Strategia gospodarki odpadami komunalnymi z 1998 roku;
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta
Kraków przyjętego Uchwała Nr XII/87/03 RMK z dnia 16.04.2003 r., który zaleca
budowę ZTPO;
Plan gospodarki odpadami dla miasta Krakowa - plan 2005-2007 oraz
perspektywa na lata 2008-2011 przyjęty Uchwałą Nr LXXV/737/05 RMK z dnia
13.04.2005 r., który zakłada budowę spalarni odpadów;
str. 3
Strategia Rozwoju Krakowa przyjęta Uchwałą Nr LXXV/742/05 RMK z dnia
13.04.2005 r., która w ramach Program gospodarki odpadami w celu
operacyjnym „Rozwój infrastruktury technicznej”, jako zadanie metropolitarne
zakłada budowę ZTPO;
Wieloletni Plan Inwestycyjny Miasta Krakowa na lata 2007-2016 przyjęty
Uchwałą Nr VII/108/07 RMK z dnia 28.02.2007 r., który w ramach zadań
strategicznych S.09 zakłada budowę ZTPO przy udziale środków z funduszy UE.
Termiczne przekształcanie odpadów ma na celu waloryzację energetyczną
odpadów komunalnych, redukcję masową i objętościową odpadów, a także
osiągnięcie najlepszych standardów sanitarnych poprzez likwidację zawartych
w odpadach organizmów chorobotwórczych. Metoda ta pozwala na osiągnięcie
najwyższych standardów ekologicznych dzięki zastosowaniu rygorystycznych
standardów oczyszczania gazów spalinowych z procesu technologicznego
spalania. Powstałe po procesie odpady stanowiące do 5 % masy odpadów na
wejściu, po stabilizacji są unieszkodliwiania na składowisku odpadów.
Natomiast odpady żużla po waloryzacji i odzysku metali, są wykorzystywane w
drogownictwie.
Zakład Termicznego Przekształcania Odpadów Komunalnych w Krakowie ma być
budowany w oparciu o najnowocześniejsze rozwiązania techniczne. Dlatego też
proces technologiczny będzie oparty na rozwiązaniu spalania w piecach z
rusztem mechanicznym gdyż jest to najczęściej stosowana, a nawet dominująca
technologia spalania odpadów komunalnych w instalacjach termicznego
przekształcania (ponad 400 instalacji w krajach UE i w Szwajcarii), o
przepustowości powyżej 100 000 Mg/rok odpadów (optimum ekonomiczne),
wartości opałowej odpadów od 7000 do 13000 kJ/kg.
Nowo budowane instalacje zapewniają odzysk energetyczny
skojarzonej tj. odzysk energii elektrycznej i ciepła.
w postaci
Obok technologii opartych na procesie spalania odpadów komunalnych na
ruszcie, można wskazać jedynie kilka przykładów zastosowań technologii
opartych na spalaniu odpadów w złożu fluidalnym. Tego rodzaju technologia
wymaga wydzielenia już na wstępie zawartych w odpadach resztkowych metali,
a następnie wstępnego przygotowania strumienia odpadów, głównie ich
odpowiedniego rozdrobnienia, co komplikuje proces podawania odpadów do
instalacji i podnosi wysokość kosztów inwestycyjnych i eksploatacyjnych.
Technologie fluidalne znajdują najlepsze zastosowanie w przypadku osadów
ściekowych, których skład, rozmiar ziaren oraz duża homogeniczność idealnie
pasują do tego rodzaju technologii.
Inną techniką termicznego przekształcania odpadów, również bardzo rzadko
stosowaną, są różne odmiany procesu pirolizy (rozkład termicznego substancji
organicznej bez udziału tlenu). Efektem pirolitycznego rozkładu odpadów jest
str. 4
gaz pirolityczny, który spalany jest źródłem energii cieplnej oraz stały produkt
pirolizy - mocno zanieczyszczony o stosunkowo niskiej wartości opałowej. W
okresie lat 1990 - 2002 wiązano duże nadzieje z tymi technologiami, które
stanowiły kombinację kilku, oddzielnie realizowanych, procesów termicznych
takich jak piroliza, zgazowanie i spalanie. Poprzez rozdzielenie tych procesów
oczekiwano na skuteczne nimi sterowanie oraz skuteczną ich kontrolę, a przez
to na zwiększenie efektywności tak realizowanego procesu termicznego
przekształcania odpadów w stosunku do procesu opartego na spalaniu na
ruszcie. Do najbardziej typowych przedstawicieli tego rodzaju technologii
należała technologia Thermoselect oraz Schwell – Brenn – Verfahren. Wdrożenie
obu tych instalacji, jako instalacji przemysłowych (Thermoselect w Karlsruhe,
S-B-V pod Norymbergą), poprzedzone było żmudnymi badaniami na instalacjach
pilotażowych.
Niestety próby uruchomienia wybudowanych pod klucz
instalacji, przy nakładach inwestycyjnych liczonych w setkach mln Euro,
zakończyły się niepowodzeniem, zarówno w odniesieniu do instalacji S-B-V
(1999) jak i Thermoselect (2004). Przyczyną były głównie problemy techniczne
występujące podczas próbnej eksploatacji, wynikające głownie z braku
potwierdzenia ich dojrzałości technicznej.
Bardzo ekspansywnie są ostatnio w wielu krajach i miastach promowane
instalacje plazmowe. Technologia tego rodzaju nie posiada udowodnionych,
popartych kilkuletnimi doświadczeniami eksploatacyjnymi, aplikacji w
zastosowaniu do termicznego przekształcania zmieszanych odpadów
komunalnych w Europie. Faktem jest natomiast, że istnieją i pracują
pojedyncze instalacje plazmowe przeznaczone do unieszkodliwiania wysoce
toksycznych substancji jak np. PCB, przeterminowanych środków ochrony roślin
czy nieprzydatnych już środków bojowych itp., jednak ich przepustowości są
nieporównywalne
do
przepustowości
wymaganych
dla
instalacji
przekształcających odpady komunalne (około 5000 -10 000 Mg/rok).
Przekształcanie wysoce niebezpiecznych odpadów w bardzo wysokiej
temperaturze wytworzonej plazmy zapewnia efektywne wypalenie substancji
organicznych zawartych w odpadach, zeszkliwienie ich stałych produktów i
neutralizację większości zanieczyszczeń.
6. Czy KHK wie, że w miastach, które wybierają metody alternatywne (np. Drezno,
Berlin) koszty obciążeń mieszkańców opłatami za wywóz śmieci są 3-krotnie niższe
niż w miastach ze spalarniami (np. Hamburg, Wiedeń)? (wykres dotyczący tego
pytania załączono jako jednostronicowy załącznik numer 2)
Metody mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów stosowane są w
mniejszych aglomeracjach. Dla dużych miast zalecane jest stosowanie
termicznego przekształcania odpadów. Ponadto faktem jest, że Niemcy powoli
str. 5
odchodzą od rozwiązań MB na rzecz nowych instalacji termicznych, których
obecnie mają 66.
Z przeprowadzonych analiz wynika, że koszty funkcjonowania systemów
gospodarki odpadami w 2015 roku charakteryzowały będą się następującymi
parametrami:
1. Obciążenie na 1 mieszkańca dla:
opcji nr 1 - 20.53 zł/m-c
opcji nr 2 - 15,08 zł/m-c
2. Koszt utylizacji 1 tony odpadów dla:
opcji nr 1 - 911 zł/Mg
opcji nr 2 – 669 zł/Mg
Opcja 1 - Mechaniczno – biologiczne przekształcanie odpadów z beztlenową
stabilizacją oraz termicznym unieszkodliwianiem frakcji energetycznej.
Opcja 2 - Rozbudowa systemu odzysku odpadów oraz
unieszkodliwianie odpadów resztkowych z odzyskiem energii.
termiczne
Z powyższego wynika, że termiczne przekształcanie jest najtańszą metodą
utylizacji odpadów komunalnych.
7. Czy KHK kwestionuje informacje przekazane na konferencji zorganizowanej
przez Komitet Protestacyjny os. Przewóz, Rybitwy i Złocień, na której Joan Marc
Simon (z 2 Globalnego Porozumienia na Rzecz Alternatyw Wobec Spalarni), że
wyniki badań przeprowadzonych wśród osób mieszkających w pobliżu spalarni
mówi, iż zanotowano u nich wzrost zachorowalności o 44% na raka mięsaka i o 27%
na chłoniaka? (artykuł dotyczący tego pytania załączono jako jednostronicowy
załącznik numer 3).
Żadne badania przeprowadzone w okolicach Zakładów Termicznego
Przekształcania Odpadów Komunalnych nie potwierdziły szkodliwości tych
instalalacji na zdrowie ludzkie. Wręcz przeciwnie, funkcjonowanie tych
zakładów spowodowało polepszenie jakości środowiska ze względu na
ograniczenie lub całkowitą rezygnację ze stosowania paliw kopalnych oraz
bardzo niską emisję substancji szkodliwych w porównaniu z innymi metodami
pozyskiwania energii.
Unia Europejska uznaje metody termicznego przekształcania odpadów
komunalnych za w pełni bezpieczne a poszczególne kraje energię pozyskaną w
str. 6
procesie spalania odpadów w zakresie od 40 % do 100 % klasyfikują, jako
„energię zieloną”.
8. 33 000 lekarzy z Unii Europejskiej dnia 11 czerwca 2008 podpisało apel, w
którym protestuje przeciwko uznawaniu ZTPO za zakłady bezpieczne dla zdrowia
(treść apelu w języku angielskim dotyczący tego pytania załączono jako
dwustronicowy załącznik numer 4). Czy KHK. może odnieść się do tego apelu?
Krakowski Holding Komunalny S.A. nie dysponuje żadnymi dokumentami
przygotowanymi przez instytucje zajmujące się szeroko rozumianą ochroną
środowiska naturalnego, które świadczyłyby o szkodliwości funkcjonowania
instalacji termicznego przekształcania odpadów komunalnych.
9. Czy spalarnia w Warszawie spełniała po wybudowaniu najnowsze normy unijne i
czy zignorowano protesty przeciwników spalarni? Czy prawdą jest to, co napisał
ekspert miasta p. dr. Pająk o warszawskiej spalarni? "W najbardziej zasadniczej
kwestii, a mianowicie w zakresie dopuszczalnej do wprowadzenia do powietrza
ilości zanieczyszczeń gazowych i pyłowych warszawską spalarnię obowiązuje
Decyzja Wojewody Mazowieckiego z dnia 6 marca 2001 r. Decyzja ta została oparta
na normach dopuszczalnej emisji określonych wg wspomnianego prawa
niemieckiego - Rozporządzenie 17. BImSch V. Dzięki wspomnianej zbieżności prawa
niemieckiego z dyrektywą 2000/76/EC dopuszczalne stężenia substancji
zanieczyszczających dla warszawskiej spalarni stały się bezpośrednio zbieżne z
zapisami najnowszej dyrektywy. W ten sposób instalacja warszawska w zakresie
dopuszczalnej emisji do powietrza oparta została na najnowszych przepisach UE".
"Obecny, wysoki standard techniczny i ekologiczny warszawskiej spalarni nie był
zapewniony w pierwotnej wersji tej instalacji (była to typowa spalarnia
zaprojektowana wg standardów technicznych lat osiemdziesiątych i spełniającą
wymogi dyrektywy 89/369/EEC). Kilku lat dyskusji, stanowcze stanowisko Gminy
Targówek, a także słuszne w tym przypadku protesty organizacji ekologicznych,
spowodowały, że z końcem 1997 roku inwestor rozpoczął procedurę przetargów
obejmującą istotną modernizację pierwotnej wersji projektu, zdecydowanie
podwyższając w ten sposób dotychczasowe bezpieczeństwo ekologiczne instalacji
spalania odpadów". (opracowanie dotyczące tego pytania załączono jako
trzystronicowy załącznik numer 5)
10. Dlaczego KHK. nie zorganizował wizyty studyjnej do spalarni w Warszawie?
Wzorem dla budowy Zakładu Termicznego Przekształcania Odpadów w Krakowie
są zakłady o podobnej mocy przerobowej, wykorzystujące najnowocześniejsze
rozwiązania w zakresie spalania i oczyszczania spalin oraz spełniające aktualnie
obowiązujące normy prawne w zakresie ochrony środowiska.
str. 7
11. Czy planowana budowa spalarni w Mogile zgodna jest z zasadą zrównoważonego
rozwoju.
Przy wyborze lokalizacji zasadą powinno stać się dążenie do uzyskania
równowagi pomiędzy stratami i zyskami wynikającymi z danej inwestycji dla jej
otoczenia. Równowaga w tym zakresie może być wstępnie uzyskiwana na
gruncie zapisów kompensacyjnych Uchwały RMK XLI /502/08 z dnia 23 kwietnia
2008r.
Zasada Zrównoważonego Rozwoju jest normą prawną nakazująca tak prowadzić
gospodarowanie (a więc i gospodarkę odpadami) by zachować zasoby i energię
dla przyszłych pokoleń. Ma być to osiągane z minimalizacją wpływu na
środowisko w skojarzeniu działań; ekonomicznych, prawnych, kulturowych itd.
Zasad ta wymaga też by zrównoważenie racji ekologicznych nastąpiło w
rezultacie porównania różnych racji argumentów. To pociąga za sobą
bezwzględny wymóg rzetelnej konsultacji i to nie wszystkiego ze wszystkimi a
zamiarów i skutków formułowanych w ogólnie rozumianym języku.
12. Czy KHK brał pod uwagę inne, niż termiczne przekształcanie odpadów,
technologie, które mogą rozwiązać problem gospodarki odpadami w Krakowie? Jeśli
tak, to jakie i na jakim etapie planowania?
Realizacja przedsięwzięcia – organizacja systemu gospodarki odpadami – była
przewidziana w prognozach Planu Gospodarki Odpadami dla Województwa
Małopolskiego na lata 2008-2011 z perspektywą na lata 2012-2019
(aktualizacja), jak również w Planie Gospodarki Odpadami dla Miasta Krakowa.
W Krakowie produkujemy obecnie 327 tys. Mg/rok, z czego segregujemy i
odzyskujemy 11% (35 tys. Mg/rok), w tym kompostujemy 4% (13 tys. Mg/rok).
Na wysypiska trafia 89% śmieci (292 tys. Mg/rok), z czego poza Kraków wywozi
się ok. 25% (81 tys. Mg/rok), a na Baryczy deponuje się 65% (211 tys. Mg/rok).
W Krakowie, co roku przybywa od 1-2% odpadów i w 2020 roku będzie ich 420
tys. Mg/rok.
Odpady przyjmowane są przez zakłady odzysku i/lub unieszkodliwiania
odpadów posiadających decyzje administracyjne zezwalające na odzysk i/lub
unieszkodliwianie odpadów.
Poniżej przedstawiono instalacje, na które trafiają poszczególne kategorie
odpadów:
1. Niesegregowane odpady komunalne zebrane z terenu Gminy Miejskiej
Kraków, które nie mogą być poddane odzyskowi na:
 Składowisko odpadów komunalnych Barycz w Krakowie
 lub na inne składowiska spełniające wymagania art. 9 ust. 3 i ust. 4
ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach.
str. 8
2. Odpady roślinne do:
 Kompostowni Ekokonsorcjum Efekt w Krakowie,
 Kompostowni Barycz w Krakowie
 lub do innych instalacji bądź miejsc spełniających wymagania art. 9
ust. 3 i ust. 4 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach ((Dz.
U. z 2007 r., Nr 39, poz. 251 z póź. zm.).
3. Odpady z selektywnej zbiórki prowadzonej na terenie Gminy Miejskiej
Kraków do:
 Sortowni odpadów komunalnych Barycz w Krakowie
 lub do innych instalacji bądź miejsc spełniających wymagania art. 9
ust. 3 i ust. 4 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U.
z 2007 r., Nr 39, poz. 251 z póź. zm.).).
4. Odpady wielkogabarytowe na:
 Składowisko odpadów komunalnych - Barycz w Krakowie
 lub do innych instalacji bądź miejsc spełniających wymagania art. 9
ust. 3 i ust. 4 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U.
z 2007 r., Nr 39, poz. 251 z póź. zm.).
5. Odpady z remontów do:
 Zakładu Odzysku Surowców „Madrohut” Sp. z o.o. w Krakowie,
 Slag Recykling Sp. z o.o. w Krakowie
 lub do innych miejsc i instalacji, zgodnie z dyspozycją art. 9 ust. 1
i ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. z
2007 r., Nr 39, poz. 251 z póź. zm.)
6. Przeterminowane leki należy przekazywać do aptek uczestniczących w
ich zbiórce.
Następnym elementem systemu mają być Centra Recyclingu, czyli nowoczesne
punkty do bezpłatnego odbioru surowców wtórnych. W celu chronienia
środowiska naturalnego, poprawy estetyki miasta, zapewniania skutecznej
formy odbioru odpadów nadających się do ponownego przetworzenia oraz dla
wygody mieszkańców miasto Kraków zaplanowało budowę 7 do 9 Centrów
Recyclingu zwanych inaczej Zbiorczymi Punktami Gromadzenia Odpadów.
Pierwszy taki punkt ma powstać do końca 2009 r.
Kolejnym elementem systemu gospodarki odpadami ma być Zakład Termicznego
Przekształcania Odpadów Komunalnych w Krakowie.
Wyboru technologii dokonano w oparciu o porównanie różnych rozwiązać
technologicznych stosowanych obecnie w krajach UE i ich ocenie pod kątem
osiąganych efektów ekologicznych i ekonomicznych.
str. 9
Przepisy prawa unijnego jak i polskiego wymagają ograniczenia masy odpadów
komunalnych ulegających biodegradacji kierowanych na składowiska. W
stosunku do masy odpadów wytwarzanych w roku 1995 ograniczenie musi
nastąpić do następujących wielkości:
w 2010 r. więcej niż 75%, tj. 87 tys. Mg/rok, (ok. 153 tys. Mg z obecnie
składowanych 292 tys. Mg)
w 2013 r. więcej niż 50%, tj. 58 tys. Mg/rok,
w 2020 r. więcej niż 35%, tj. 40 tys. Mg/rok,
Ponadto zgodnie z Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 94/62/WE w
sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych, na Polskę zostały nałożone
poziomy odzysku i recyklingu, które należy osiągnąć w 2014 r. tj.: 60% poziomu
odzysku opakowań i 55% poziomu ogólnego recyklingu.
W dniu 7 maja 2008 r. Uchwałą Nr XLIII/529/08 Rady Miasta Krakowa w sprawie
Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Miejskiej
Kraków, określony został minimalny zakres selektywnej zbiórki odpadów, który
ma obejmować rozdzielenie odpadów na frakcje: „suche” (papier i tektura,
szkło, metale, tworzywa sztuczne) i „mokre” (pozostałe odpady).
Zakład Termicznego Przekształcania Odpadów Komunalnych nie tylko utylizuje
śmieci, ale również pozwala na odzyskanie energii, która będzie
wykorzystywana w miejskiej sieci ciepłowniczej i energetycznej. Ze spalenia
jednej tony odpadów komunalnych można osiągnąć tyle energii, co z 200 litrów
ropy naftowej lub ok. 0,4 tony węgla.
Pragniemy zauważyć, że Zakład Termicznego Przekształcania Odpadów
Komunalnych zgodnie z „Krajowym Planem Gospodarki Odpadami 2010” jest
nie tylko zalecanym, co wymaganym sposobem utylizacji odpadów w miastach o
liczbie mieszkańców przekraczającej 300 tys.
str. 10
KRAKOWSKI SYSTEM GOSPODARKI ODPADAMI
Wytwórcy
odpadów
surowce
wtórne
odpady
komunalne
zmieszane
zestawy
pojemników
(1994r.)
zbiórka 2pojemnikowa
(2006r.)
system
workowy
(2008r.)
sortownia BARYCZ
(2005r.)
odpady
zielone
kompostownia
Ekokonsorcjum
Efekt
(2000r.)
odpady
wielkogabarytowe
przeterminowane
lekarstwa
wystawka chodnikowa
(2005r.)
wystawka kontenerowa
(2004r.)
odpady
budowlane
zbiórka w aptekach
(2000r.)
kompostownia
BARYCZ
(2005r.)
składowisko odpadów
komunalnych BARYCZ
(1974-2005r.)
spalarnia odpadów
medycznych
(1995r.)
zakład odzysku
surowców
(2001r.)
13. Jaki jest obszar oddziaływania na środowisko planowanej inwestycji? Jaka liczba
ludzi mieszka na tym obszarze?
14. Jakie jest oddziaływanie na środowisko wywołane przez spalarnię kumulujące
się z oddziaływaniem m.in. innych bieżących lub planowanych przedsięwzięć w
tej samej okolicy i na jakim obszarze?
15. Jakie są główne i uboczne, bezpośrednie i pośrednie, oddziaływania na:
a. zdrowie ludzi (np. wpływ na zdrowie spowodowany emisją substancji
toksycznych, zagrożenie dla zdrowia Wynikające z głównych
niebezpieczeństw związanych z przedsięwzięciem, skutki spowodowane
zmianami
czynników
przenoszących
zarazki
wynikającymi
z
funkcjonowania spalarni, zmiany warunków życiowych, oddziaływanie na
grupy zwiększonego ryzyka)
b. środowisko (np. oddziaływanie na zwierzęta, roślinność lub siedliska
naturalne, zanieczyszczenia powietrza, gleby lub wód, zagrożenia
hałasem, w tym w związku z nasileniem ruchu komunikacyjnego?
16. W jaki sposób przewidziane jest przeciwdziałanie najpoważniejszym,
negatywnym oddziaływaniom spalarni na ludzi i środowisko?
str. 11
17. Jakie są długotrwałe skutki dla ludzi (zwiększona zapadalność na choroby
nowotworowe związane ze wzrostem emisji dioksyn) oraz środowiska
spowodowane w całym okresie eksploatacji spalarni lub nagromadzeniem
zanieczyszczeń po spaleniu?
13. 14.15.16.17. Zakład Termicznego Przekształcania Odpadów Komunalnych
jest przedsięwzięciem kwalifikującym się do grupy przedsięwzięć, dla których
sporządzenie raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko jest
wymagane. W związku z powyższym przed uzyskaniem pozwolenia na budowę
wymagane jest przeprowadzenie procedury postępowania w sprawie ocen
oddziaływania na środowisko, w której zostaną uwzględnione wszystkie
uwarunkowania wynikające z lokalizacji przedmiotowej inwestycji, a w
szczególności przewidywane wielkości emisji wynikające z funkcjonowania
planowanego przedsięwzięcia oraz zakres ich oddziaływania na środowisko.
Organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach
zapewnia możliwość udziału społeczeństwa w przedmiotowym postępowaniu.
Jednocześnie informujemy, że wszystkie instalacje albo urządzenia spalania lub
współspalania odpadów podlegają obowiązkowi monitoringu emisji do
powietrza.
Termiczne przekształcanie odpadów komunalnych przyczynia się do
ograniczenia szkodliwych odpadów komunalnych poprzez: redukcję ich
objętości, likwidację uciążliwości zapachowych, eliminację zanieczyszczeń
biologicznych (wirusów, mikrobów, bakterii, prionów), jak i wychwycenie i
skoncentrowanie zanieczyszczeń chemicznych.
Odpady komunalne stanowią surowiec energetyczny. Powstające w wyniku
procesu termicznego przekształcania odpadów pozostałości stałe tj.: żużle,
popioły przeznaczone są do wykorzystania dla celów budowlanych.
Wielkość
emitowanych
zanieczyszczeń
(wielkości
mierzalne)
przez
funkcjonujące w krajach europejskich Zakłady Termicznego Przekształcania
Odpadów Komunalnych, na których ma być wzorowany krakowski zakład są
znacząco niższe od regulowanych prawem norm emisyjnych (Dyrektywa
2000/76/WE), a uciążliwości zapachowe na obszarze tego typu przedsięwzięcia
praktycznie nie występują, ze względu na zastosowany system podciśnień.
18. Jakie są wyniki analizy porównawczej technologii spalarni z alternatywnymi
technologiami m.in. termicznej stabilizacji MPS czy też mechaniczno-biologicznej
stabilizacji MBS pod względem:
a) ekonomicznym - w fazie budowy oraz eksploatacji
b) poziomu emisji metali ciężkich, dioksyn i innego oddziaływania na
środowisko
c) poziomu odzyskiwania energii?
str. 12
W 2007 r. przygotowany został dokument pn. „Ocena Strategiczna Systemu
Gospodarki Odpadami Miasta Krakowa wraz z wyborem wariantów lokalizacji
zakładu termicznego przekształcania odpadów komunalnych”, w którym
poddano analizie różne opcje w celu umożliwienia podjęcia właściwej decyzji,
co do wyboru technologii unieszkodliwiania odpadów komunalnych.
19. Na podstawie jakich metod dokonano ustaleń, o których mowa w pytaniach o
numerach od 13 do 18?
„Studium Wykonalności” i „Ocena Strategiczna Systemu Gospodarki Odpadami
Miasta Krakowa wraz z wyborem wariantów lokalizacji zakładu termicznego
przekształcania odpadów komunalnych” wykonywane były przez specjalistów z
zakresu gospodarki odpadami.
20. Jaki będzie dobowy, miesięczny oraz roczny przerób odpadów?
21. Jaka będzie ilość (dobowo, miesięcznie, rocznie) i jak zostaną wykorzystane
pozostałości po spaleniu? Gdzie będą składowane, transportowane? Czy KHK
może udostępnić plan dowozu śmieci i wywozu odpadów?
22. Jaka będzie planowana inftastruktura dla eksploatacji spalarni oraz pozostałości
po procesie spalania?
20. 21. 22. Transport odpadów do Zakładu Termicznego Przekształcania
Odpadów oraz transport pozostałości po procesie spalania (żużle i pyły) będzie
odbywał się głównymi arteriami miasta. W połowie 2009 r. rozpocznie się
budowa trasy S7 wraz z Węzłem Igołomskim i odcinkiem ul. Igołomskiej do
skrzyżowania z ul. Giedroycia.
Trasy śmieciarek będą monitorowane przy pomocy systemu GPS, co pozwoli na
takie ustalenie marszruty i kontrolę, aby ich ruch nie odbywał się drogami
prowadzącymi przez centrum miasta czy też drogami osiedlowymi.
Obciążenie ruchem dowozu odpadów do ZTPO
Lp.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
Wyszczególnienie
nominalna roczna liczba godzin pracy ZTPO
nominalna liczba dni pracy ZTPO
liczba tygodni dostaw odpadów
liczba dni roboczych w tygodniu
liczba dni dowozów odpadów
zakładana zdolność przerobu ZTPO
dzienna ilość przywożonych odpadów
średnia ładowność samochodu (śmieciarki)
średnia dzienna ilość śmieciarek
godziny pracy śmieciarek (od 6-16)
średnie godzinowe natężenie ruchu
j.m.
godzin
dni/rok
tydzień
dni
dni/rok
ton/rok
ton/dzień
ton
szt./dzień
godz.
szt./godz.
min
x
x
x
x
x
200 000
862
8
108
10
10,8
max
x
x
x
x
x
220 000
948
8
119
10
11,9
średnia
7 800
325
46
5
232
210 000
905
8
113
10
11,3
str. 13
23. Jaki będzie skład chemiczny spalin i szczegółowa wysokość emisji metali
ciężkich, dioksyn i innych substancji?
Poziomy emisji określają akty prawne: Dyrektywa 2000/76/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów,
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 21 marca 2002 w sprawie wymagań
dotyczących prowadzenia procesu termicznego przekształcania odpadów (Dz.
U. Nr 37, poz. 339) oraz Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 20 grudnia
2005 w sprawie standardów emisyjnych z instalacji (Dz. U. Nr 260, poz. 2181).
Emisja z instalacji termicznego przekształcania odpadów jest dużo mniejsza niż
np. z elektrociepłowni opalanych węglem.
24. Jaka będzie technologia zabezpieczeń przed emisjami spalin i zanieczyszczeń
(substancji toksycznych, w szczególności zwłaszcza dioksyn, metali ciężkich) i
monitoringu tych emisji?
System oczyszczania spalin
Podstawowe założenia
Dla Zakładu Termicznego Przekształcania Odpadów zostały zaproponowane
następujące systemy oczyszczania spalin:
 Odsiarczania spalin metodą pół-suchą w celu redukcji kwaśnych
związków SO2, HF, HCl, pyłów, połączonej z metodą
strumieniowo-pyłową z wykorzystaniem węgla aktywnego w celu
redukcji metali ciężkich, dioksyn i furanów,
 Odpylania spalin z wykorzystaniem filtra tkaninowego,
 Odazotowania spalin metodami pierwotnymi oraz wtórną SNCR z
wykorzystaniem mocznika w celu redukcji emisji NOx.
Systemy te pozwalają na przestrzeganie rygorystycznych poziomów emisji
szkodliwych związków w spalinach wymaganych przez dyrektywę 2000/76/WE z
dnia 4 grudnia 2000 r. (Dz. Urz. WE L 332 z 28.12.2000, str. 91) w sprawie
spalania odpadów jak i kompatybilne z tą dyrektywą prawo polskie rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie
standardów emisyjnych z instalacji (Dz. U. Nr 260, poz. 2181).
Oczyszczanie spalin metodą pół–suchą
Szczegółowy opis metody
Proces oczyszczania spalin metodą pół-suchą, wspomagany filtrem workowym,
pozwoli sprostać aktualnie obowiązującym i przyszłym standardom emisyjnym,
str. 14
dzięki bardzo wydajnej redukcji ilości kwaśnych składników spalin (HCI, HF,
SO2), metali ciężkich, pyłów, dioksyn i furanów zawartych w spalinach,
powstających w trakcie procesu spalania odpadów komunalnych.
W metodzie pół-suchej spaliny wchodzą w kontakt w komorze reakcyjnej z
odczynnikiem redukującym kwaśne składniki spalin (HCl, HF, SO2) oraz
wtryskiwanym odczynnikiem adsorpcyjnym redukującym metale ciężkie,
dioksyny i furany. Proponowanymi odczynnikami jest wapno palone (CaO) i
węgiel aktywny. Kwaśne zanieczyszczenia będą neutralizowane poprzez
kontakt i reakcję z drobnymi cząstkami zasadowymi.
Proces można podzielić na następujące części:
 spaliny schładzane będą w wieży reakcyjnej poprzez wtrysk wody,
do optymalnej temperatury w której będzie mogła zajść reakcja z
odczynnikami. Podstawowy odczynnik (CaO) wprowadzany będzie
do komory reakcyjnej z wodą chłodząca, gdzie będzie mieszany ze
spalinami w wyniku czego dojdzie do reakcji neutralizacji
kwaśnych gazów (reakcja absorpcyjna),
 węgiel aktywny wtryskiwany będzie do spalin aby umożliwić
adsorpcję gazowych zanieczyszczeń na jego powierzchni,
 mieszanka spalin, reagentów i produktów powstałych w wyniku
reakcji wprowadzana jest do filtra workowego. Funkcja filtra
workowego jest podwójna:
o pozwala na zakończenie neutralizacji kwaśnych gazów i
adsorpcję gazowych zanieczyszczeń w czasie perkolacji
spalin przechodzących przez „placek filtracyjny” na
powierzchni filtrów. „Placek filtracyjny” tworzą stałe cząstki
uwięzione na powierzchni filtrującej (lotny pył, produkty
uboczne reakcji, nadmiar odczynników). „Placek filtracyjny
jest stałym i suchym produktem.
o zapewni odpylenie spalin, z separacją stałych cząstek z
oczyszczonych spalin.
 Obieg oczyszczania spalin utrzymywany jest w podciśnieniu
poprzez wentylator wyciągowy kierujący spaliny do komina.
Spaliny wchodzą w kontakt ze sproszkowanym odczynnikiem w komorze
reakcyjnej w obecności wody chłodzącej. Reakcje zachodzące z odczynnikami
są aktywną fazą procesu.
Optymalny zakres temperatur, wymagany do zajścia odpowiednich reakcji jest
uzyskiwany poprzez kontrolę przepływu wody chłodzącej.
Ilość mleczka wapiennego wtryskiwanego do reaktora jest kontrolowana
zgodnie z zawartością kwasów w spalinach, aby osiągnąć wymagane poziomy
emisji w kominie.
Kwaśne gazy, głównie HCI, HF i SO2 są neutralizowane, w kontakcie z
odczynnikiem, zgodnie z poniższymi reakcjami:
str. 15
2 HCl + Ca (OH)2  Ca Cl2 + 2 H2O
2 HF + Ca (OH)2  Ca F2 + 2 H2O
SO2 + 1/2 O2 + Ca (OH)2  Ca SO4 + H2O
Metale ciężkie w formie gazowej jak rtęć i frakcja kadmu adsorbowane są
częściowo na powierzchni cząstek wapna.
Węgiel aktywny pozwala na zwiększenie redukcji ciężkich metali, a także
wychwycenie dioksyn i furanów.
Silos i stacja dozowania pozwala na wtryskiwanie reagenta (węgiel aktywny) do
strumienia spalin. Wtryskiwanie węgla aktywnego, który ma bardzo dużą
powierzchnię właściwą BET (700 – 800 m2/g) pozwala na wychwytywanie
gazowych zanieczyszczeń takich jak lotne metale ciężkie (zwłaszcza rtęć), jak
również części dioksyn i furanów dzięki fizyko – chemicznemu zjawisku
adsorpcji molekuł tych substancji na powierzchni węgla aktywnego.
W mieszalniku statycznym, spaliny wchodzą w kontakt ze sproszkowanymi
odczynnikami. Reakcja z tymi odczynnikami jest fazą aktywną procesu.
Parametry wpływające na wydajność oczyszczania spalin:
Fizyczne właściwości odczynników:
Rozproszenie cząstek w spalinach: Urządzenia do wtryskiwania odczynnika
muszą zapewnić optymalne rozproszenie cząstek w spalinach, co ułatwi kontakt
zanieczyszczeń z odczynnikami.
Czas kontaktu:
Ponieważ reakcja nie następuje natychmiast, konieczne będzie zastosowanie
komory reakcyjnej, gwarantującej wymagany czas przebywania spalin w
komorze, a przez to niezbędny czas reakcji, dla docelowej wydajności.
W filtrze workowym, perkolacja spalin przechodzących przez filtr workowy
pozwoli zwiększyć efektywność reakcji i zminimalizować zużycie reagentów i
produkcję stałych pozostałości.
Temperatura spalin:
Wapno reagujące zachowuje bardzo dobre własności między 110°C i 250°C,
najlepsze wyniki oczyszczania osiągane są w zakresie 140°C - 160°C.
Temperatura taka będzie osiągnięta przez obniżenie temperatury spalin w
komorze reakcyjnej.
str. 16
Filtr workowy
Stałe cząsteczki wychodzące z kanału homogenizującego będą się osadzać na
powierzchniach worków filtra. Filtr workowy stanowi ważny etap oczyszczania
spalin, ponieważ nie tylko spełnia rolę odpylania spalin, ale dodatkowo nadmiar
odczynników obecny na powierzchniach worków będzie nadal reagował ze
spalinami. Spaliny przechodzące przez warstwę „placka filtracyjnego”,
utworzoną przez nadmiar odczynników (wapno i węgiel aktywny), pyły i
produkty reakcji pozwalają na kontynuację reakcji neutralizujących w filtrze.
Obiegi procesu oczyszczania spalin metodą pół-suchą
Obieg odczynnika:
Wszystkie odczynniki dostarczane będą do spalarni
transportowane pneumatycznie do odpowiedniego silosu.
ciężarówkami
i
Odczynnik będzie transportowany z silosu do stacji przygotowanie mleczka
wapiennego.
Mleczko wapienne będzie transportowane do komory reakcyjnej z dodatkiem
wody chłodzącej.
Obieg węgla aktywnego:
Węgiel aktywny, magazynowany w metalowym silosie, wspólnym dla obu linii,
będzie wprowadzany do obiegu za pomocą śluzy dozującej.
Obieg spalin:
Spaliny będą schładzane do odpowiedniej temperatury i wejdą w kontakt z
odczynnikami w komorze reakcyjnej.
Na wyjściu z reaktora, spaliny z nadmiarem odczynników i stałymi
pozostałościami poreakcyjnymi przemieszczają się do filtra workowego.
Strzepywanie worków w filtrze workowym, zapewnią maksymalną efektywność
procesu odpylania.
Obieg popiołu i produktów reakcji:
Lotne popioły gromadzone w lejach pod rusztem i pozostałości z filtra
workowego będą transportowane za pomocą przenośników mechanicznych lub
pneumatycznych do silosów. Po stabilizacji muszą być one składowane na
składowisku przystosowanym do składowanie tego typu odpadów.
str. 17
Redukcja NOx
W celu redukcji stężeń tlenków azotu NOx, proponowany jest proces
selektywnej niekatalitycznej ich redukcji (SNCR – Selective Non Catalytic
Reduction), pozwalający na bezproblemowe osiągnięcie wymaganego
przepisami standardu emisyjnego dla NOx przeliczonych na NO2, równego 200
mg/m3u
Redukcja stężeń tlenków azotu może być osiągnięta dwoma, wyraźnie
różniącymi się metodami:
 poprzez redukcję, którą zaliczamy do metod pierwotnych, polegającą na
redukcji tlenków azotu « u źródła » ich powstawania. Polega ona głównie
na optymalizacji procesu spalania,
 poprzez redukcję, którą zaliczamy do metod wtórnych, polegającą na
chemicznej redukcji tlenków azotu na skutek poddania ich działaniu
mocznika CO(NH2)2, zgodnie z poniższymi reakcjami:
Reakcje z mocznikiem:
4 NO + 2 CO(NH2)2 + O2
2 NO2 + 2 CO(NH2)2 + O2


4 N2 + 4 H2O + 2 CO2 (3)
3 N2 + 4 H2O + 2 CO2 (4)
Produktami reakcji redukującej są gazowy neutralny dla środowiska azot, para
wodna (także dwutlenek węgla z mocznikiem).
Istnieją dwie metody redukcji tlenków azotu metodami wtórnymi: selektywna
redukcja katalityczna (SCR) i selektywna redukcja niekatalityczna (SNCR).
Przyjęty dla przedmiotowej koncepcji instalacji termicznego przekształcania
odpadów komunalnych proces redukcji NOx bazuje na procesie selektywnej,
nie-katalitycznej redukcji (SNCR – Selective Non-Catalytic Reduction)
Proponowane jest rozwiązanie SNCR z wtryskiem roztworu mocznika lub
suchego mocznika do komory paleniskowej. Ta selektywna, niekatalityczna
redukcja, umożliwia właściwą kontrolę wtryskiwania odczynnika oraz dobre
wymieszanie go ze spalinami, dzięki czemu uzyskuje się zmniejszenie jego
zużycia.
W przypadku stosowania roztworu mocznika, wprowadza się wodę, która
wyraźnie zmniejsza wydajność termiczną pieca-kotła, co w konsekwencji
powoduje również zmniejszenie produkcji energii o około 1% w stosunku do
rozwiązania z zastosowaniem suchego mocznika.
SNCR z roztworem mocznika
Mocznik CO(NH2)2 będzie produkowany przez odparowanie wody z roztworu
ciekłego w kontakcie z gorącymi spalinami w komorze paleniskowej.
str. 18
W niskich temperaturach, odczynnik nie reaguje z tlenkami azotu, gdy
tymczasem pali się w temperaturach wyższych zwiększając w ten sposób emisję
tlenków azotu.
Ważne jest aby odczynnik był wtryskiwany dokładnie we właściwym zakresie
temperatur.
Dysze wtryskujące, z rozpylaniem wspomaganym sprężonym powietrzem,
powodują ciągłe, dokładne i dogłębne rozprowadzenie odczynnika w palenisku.
Wtryskiwanie odczynnika do paleniska powinno odbywać się na dwóch
poziomach dysz, tak aby zawsze znajdywać się w optymalnym przedziale
temperatur reakcji i to niezależnie od obciążenia pieca-kotła.
Wtryskiwanie w optymalnym zakresie temperatur będzie nadzorowane w
sposób ciągły przez pomiar temperatury na poziomach wtrysku.
SNCR z mocznikiem stałym
W przypadku używania stałego mocznika, gazowy amoniak NH3 jest
produkowany poprzez rozkład termiczny mocznika w kontakcie z gorącymi
spalinami w komorze paleniskowej.
CO(NH2)2 + H2O 
CO2 + 2 NH3
Z uwagi na to, że reakcja będzie przebiegała w wysokich temperaturach spalin,
zawartych pomiędzy 850 i 1000 °C, proces ten nie będzie wymagał
katalizatora.
Podstawowa reakcja chemiczna, na której opiera się proces redukcji tlenków
azotu jest taka sama jak w metodzie SNCR « ciekłej ».
4 NO + 4 NH3 + O2

4 N2 + 6 H2O
W niskich temperaturach, odczynnik nie reaguje z tlenkami azotu, gdy
natomiast temperatura procesu zostanie podwyższona to wówczas
automatycznie następuje przyrost stężenia tlenków azotu.
Ważne jest, więc aby mocznik był wtryskiwany we właściwym zakresie
temperatur.
Dysze wtryskowe zaprojektowane będą w taki sposób, żeby ich głowice
pracujące w jednolitych warunkach powodowały stałe, dokładne i dogłębne
rozprowadzenie (homogenizację) reagenta w objętości spalin przepływających
przez komorę paleniskową. Otrzymuje się w ten sposób dużą powierzchnię
reakcji,
konieczną
do
osiągnięcia
wysokiego
stopnia
redukcji
i
zminimalizowania zawartości nieprzereagowanego NH3.
str. 19
Wtryskiwanie odczynnika do komory paleniskowej powinno odbywać się na
dwóch poziomach dysz tak, aby znajdować się zawsze w optymalnym przedziale
temperatur reakcji i to niezależnie od obciążenia pieca-kotła.
Wtryskiwanie w optymalnym oknie temperatur będzie nadzorowane w sposób
ciągły, przez pomiar temperatury spalin na różnych poziomach wtrysku.
Komin
Przewidziane jest zaprojektowanie systemów kominowych dla planowanych
linii. Oczyszczone spaliny będą kierowane przez wentylator ciągu do komina i
dalej do atmosfery.
W obecnej chwili analizowane są różne metody oczyszczania spalin. Wyniki
tych analiz wskażą najlepszą metodę, która zostanie zastosowana w Zakładzie
Termicznego Przekształcania Odpadów.
25. Jaka instytucja będzie się zajmowała badaniami emisji spalin i zanieczyszczeń?
Zakład Termicznego Przekształcania Odpadów będzie prowadzić całodobowy
monitoring emisji. Jego wyniki będą dostępne on-line w Internecie oraz na
tablicy przed zakładem. Regularne kontrole będą prowadzone przez
inspektorów Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska oraz Unię
Europejską.
Krakowski Holding Komunalny S.A. proponuje powołanie Rady Społecznej
działającej we współpracy z Radą Dzielnicy, złożonej między innymi z
mieszkańców Nowej Huty, która uczestniczyłaby w czynnościach kontrolnych.
26. W jakim promieniu od lokalizacji przewidywanej inwestycji nastąpi wykup
nieruchomości? W jaki sposób zostanie zrekompensowany spadek wartości działek w
okolicy planowanej inwestycji?
Doświadczenia krajów europejskich w tym Szwecji wskazują, że sąsiedztwo
Zakładu Termicznego Przekształcania Odpadów nie ma wpływu na spadek
wartości nieruchomości. Jednocześnie zaznaczyć należy, że realizacja
inwestycji z tzw. Listy Rekompensat (remonty dróg i chodników, budowa boiska
i basenu, rozbudowa sieci cieplnej i cwu oraz inne) znacząco podniosą
atrakcyjność okolicznych terenów.
Po wskazaniu ostatecznej lokalizacji dla Zakładu Termicznego Przekształcania
Odpadów w Krakowie, Krakowski Holding Komunalny S.A. będzie prowadził
indywidualne rozmowy z osobami, które będą chciały skorzystać z możliwości
wykupu działek w najbliższej okolicy budowanego zakładu.
str. 20
27. Dlaczego KHK na swojej stronie internetowej zamieścił informację tylko o
niepełnych wynikach sondy przeprowadzonej na stronie www.krakow.pl. w której
pytano: "Która z proponowanych lokalizacji spalarni odpadów wydaje ci się
najlepsza"? Dlaczego rzetelnie nie podano końcowych wyników tejże sondy, które
zasadniczo różniły się od tych zaprezentowanych przez KHK ze wstępnego etapu
glosowania? Jakie znaczenie w kontekście krakowskiej lokalizacji ma zdanie
internautów, którzy teoretycznie w komplecie mogli głosować np. z Chicago?
Czemu służyć ma ta nierzetelna informacja, a raczej dezinformacja społeczeństwa?
Informacja na temat sondy przygotowanej przez portal Magiczny Kraków miała
zachęcić wszystkich zainteresowanych do wzięcia udziału w głosowaniu,
dlatego zawierała link aktywny do strony źródłowej.
28. Dlaczego KHK zamierza realizować w pierwszej kolejności ostatni w hierarchii
gospodarki odpadami punkt, czyli spalarnię?
Krakowski Holding Komunalny decyzją Rady Miasta Krakowa z dnia 5 listopada
realizuje zadanie polegające na „przygotowaniu, budowie i eksploatacji Zakładu
Termicznego Przekształcania Odpadów w Krakowie”. Uchwała nr LVI/710/08
RMK określa, że KHK odpowiada za akcję informacyjną, konsultacje społeczne,
ustalenie lokalizacji zakładu, opracowanie wstępnej koncepcji budowy oraz
projektu
architektoniczno-budowlanego,
opracowanie
szczegółowego
harmonogramu prac, pozyskanie gruntów, pozyskiwanie środków na budowę
ZTPO, budowę i oddanie do użytku zakładu oraz jego eksploatację.
Wskazanie lokalizacji pod budowę Zakładu Termicznego Przekształcania
Odpadów rozpoczyna proces przygotowania dokumentacji prowadzącej do
uzyskania pozwolenia na budowę. Budowa zakładu przewidziana jest na lata
2011-2013 r. a rozruch planowany jest na przełomie 2013-2014 r.
Budowa Zakładu Termicznego Przekształcania Odpadów w Krakowie jest
ostatnim elementem programu gospodarki odpadami. Elementy systemu zostały
opisane w odpowiedzi do pytania nr 12.
Zarządzanie pozostałymi
kompetencjach KHK.
elementami
systemu
gospodarki
nie
leży
w
29. Dlaczego KHK nie zorganizował proponowanej przez Społeczny Komitet
Protestacyjny osiedli Przewóz, Rybitwy i Złocień wizyty studyjnej do Niemiec,
gdzie można byłoby zapoznać się z różnymi technologiami, a zamiast tego
zorganizował taką wizytę do szwedzkich spalarni?
Organizując wyjazd do Szwecji, (która ze względu na rygorystyczne normy
ekologiczne będzie wzorem dla krakowskiej inwestycji) Krakowski Holding
Komunalny S.A. podkreślał, że celem kolejnej wizyty studyjnej będą Niemcy.
str. 21