h ttp ://w w w .ep p -ed .o rg

W Y D AW C A :
ADRES:
I N T E R N E T:
P R O J E K T:
ROZSZERZENI E
http://www.epp-ed.org
1
B I U R O P R A S O W E F R A K C J I E P L - E D W PA R L A M E N C I E E U R O P E J S K I M
PA R L A M E N T E U R O P E J S K I
60, RUE WIERTZ
B-1047 BRUSSELS
H Y P E R L I N K « H T T P: / / W W W. E P P - E D. O R G »
FINLANDE GRAPHIC DESIGN
F R A K C J A E U R O P E J S K I E J PA R T I I LU D O W E J
( C H R Z E Ś C I J A Ń S C Y D E M O K R A C I ) I E U R O P E J S K I C H D E M O K R ATÓ W
W PA R L A M E N C I E E U R O P E J S K I M
F R A K C J A E U R O P E J S K I E J PA R T I I LU D O W E J
( C H R Z E Ś C I J A Ń S C Y D E M O K R A C I ) I E U R O P E J S K I C H D E M O K R ATÓ W
W PA R L A M E N C I E E U R O P E J S K I M
1
1
R O Z S Z E R Z ENIE
W uroczystej deklaracji z dnia 9 maja 2000 r. Frakcja EPL-ED ogłosiła:
„Aktualne rozszerzenie jest kontynuacją wielkiej idei przyświecającej
założycielom Unii Europejskiej. Rozszerzenie to przyczyni się do dalszego
zjednoczenia kontynentu i będzie punktem kulminacyjnym wizji Roberta
Schumana, Konrada Adenauera, Alcide de Gasperiego i innych mężów stanu,
którzy widzieli integrację europejską jako wielki projekt cywilizacyjny».
Państwa Europy Środkowo i Wschodniej, po doświatczeniach katastrofy II
wojny światowej i jażma komunizmu odzyskały wolność. Kraje te, wrazem
z Cyprem i Maltą, wyraziły wolę uczestniczenia w budowie Europy, gdyż
wierzą i wspierają wspólne wartości, które popiera Frakcja EPL-ED a zarazem
są jednoznaczne z celami Unii Europejskiej: takie jak demokracja, prawa
człowieka, rządy prawa, wolny rynek i solidarność. Frakcja EPL-ED, świadoma
przynależnosci do swiata tych samych wartości postawiła sobie za zadanie
wspomagać te państwa,wspierać je i towarzyszyć im w dążeniu do akcesji.
W styczniu 2001 r. na XIV. Kongresie Europejskiej Partii Ludowej w Berlinie
przyjęto rezolucję zaproponowaną przez frakcję parlamentarną EPL, dotyczącą
historycznego, moralnego i politycznego obowiązku przeprowadzenia
rozszerzenia. Głosi ona, że: „Poszerzenie Unii Europejskiej jest kamieniem
milowym i stanowi historyczne spotkanie na drodze ku coraz ściślejszej unii
między narodami Europy. Poszerzona Europa stanowi wyjątkową szansę
mogącą zagwarantować pokój w naszym regionie świata».
Przystąpienie krajów Europy Środkowo-Wschodniej do UE leży nie tylko w ich
własnym politycznym i gospodarczym interesie, ale również w interesie Unii
Europejskiej i jej Państw Członkowskich. Frakcja EPL-ED będzie dążyć do tego,
aby rozszerzenie nie sparaliżowało pracy w instytucjach Unii Europejskiej,
przede wszystkim w procesie podejmowania decyzji oraz aby nie zagroziło
pogłębianiu integracji europejskiej. Stanowisko Frakcji aby pogodzić te dwa
pozornie przeciwstawne cele, pogłębioną integrację i rozszerzenie, zyskało
poparcie licznych szczytów UE.
Komisja przyjęła raport na temat postępów krajów kandydujących i zaleciła
zakończenie negocjacji akcesyjnych z dziesięcioma krajami do końca 2002
r., co faktycznie nastąpiło na szczycie Rady Europejskiej w Kopenhadze 12 i
13 grudnia (2002 roku). Parlament Europejski 9 kwietnia 2003 r. zatwierdził
podpisanie Traktatu Akcesyjnego z dziesięcioma krajami. Był to historyczny
moment uroczyście obchodzony przez Frakcję EPL-ED. Obywatele nowych
Państw Członkowskich wyrazili swoje jednoznaczne poparcie dla tej decyzji
głosując w referendach za przystąpieniem ich krajów do UE.
Frakcja EPL-ED uważa, że akcesja powinna zostać przeprowadzona z
uwzględnieniem podstawowych celów Unii Europejskiej: poszanowania
wolności, bezpieczeństwa, stabilizacji i rozwoju ekonomicznego, które
równoważone są przez sprawiedliwość społeczną i zasadę solidarności.
Dlatego też Frakcja EPL-ED poparła rezultat szczytu w Kopenhadze (21-22
czerwca 1993 r.), gdzie ustalone zostały polityczne i gospodarcze kryteria
członkostwa.
16 kwietnia 2003 r. na nieformalnym posiedzeniu Rady Europejskiej w
Atenach podpisano Traktat Akcesyjny i wygłoszono następującą deklarację:
„My, przedstawiciele obywateli i państw Unii Europejskiej, spotykamy się
dzisiaj w tym symbolicznym miejscu, pod Akropolem, aby uczcić wydarzenie
rangi historycznej: podpisanie Traktatu o przystąpieniu Cypru, Czech, Estonii,
Litwy, Łotwy, Malty, Polski, Słowacji, Słowenii i Węgier do Unii Europejskiej».
Frakcja EPL-ED zaproponowała przyspieszenie terminów negocjacji, co co
zostało zaaprobowane przez Parlament Europejski. Komisja Europejska i
Rada Europejska w Göteborgu w czerwcu 2001 r. również poparły propozycje
Frakcji.
Premierzy i komisarze wywodzący się z partii zrzeszonych w EPL wspierali
proces rozszerzenia na Szczytach EPL odbywających się w przeddzień
posiedzeń Rady Europejskiej. Na szczycie w Atenach, 15 kwietnia, EPL wydała
następujące oświadczenie: „Europa 25 państw nie jest już tylko marzeniem,
ale rzeczywistością. Pragniemy budować przyszłość naszego rosnącego i
coraz bardziej różnorodnego kontynentu. Rozszerzenie jest wielką szansą dla
Unii Europejskiej na progu XXI wieku».
Od 1 maja 2003 r. 162 deputowanych z 10 krajów kandydujących uczestniczy
w pracach Parlamentu Europejskiego w charakterze obserwatorów,
nominowanych przez ich parlamenty krajowe. Spośród nich największa
grupa, aż 65 obserwatorów, przystąpiła do Frakcji EPL-ED w Parlamencie
Europejskim. Frakcja poczyniła wiele starań, aby dobrze przygotować swoje
partie siostrzane do rozszerzenia przy pomocy specjalnego „Programu
Współpracy» oraz regularnych kontaktów podczas całego procesu negocjacji
akcesyjnych. Kraje kandydujące będą uczestniczyć jako pełnoprawni
członkowie UE w wyborach do Parlamentu Europejskiego w czerwcu 2004 r.
4 października 2003 r. rozpoczęła się w Rzymie Konferencja Międzyrządowa,
która przygotuje przyjęcie Konstytucji przez Państwa Członkowskie. Na
posiedzeniu Rady UE w Laeken w grudniu 2001 r. zadecydowano, że aby
przeprowadzić reformę Unii Europejskiej, zanim nastąpi jej rozszerzenie,
należy ustanowić Konstytucję. Na Szczycie, EPL 19 czerwca 2003, zaapelowano
„aby głowy państw i szefowie rządów wypełnili swój obowiązek i zakończyli
jak najszybciej negocjacje nad przyjęciem Konstytucji europejskiej w oparciu
o projekt przedstawiony przez Konwent».
Andreas-Renatus Hartmann
Luigi Mazza
Juan Salafranca
1