Pracownia komputerowa 3

Pracownia komputerowa 3
Uczymy się, jak się uczyć.
Termin wysłania: 10 XI 2011
Adres: [email protected]
Już umiemy sobie poradzić z grą o określonej ilości partii. Jednak takie
rozgrywki mają pewną wadę: przy pewnych wynikach nie warto grać dalej.
Przy rozgrywce składającej się z 10 partii przy wyniku 6:0 możemy poddać
grę. Z tą sytuacją nieraz stykamy się przy rozgrywkach grupowych, gdy
drużyna wcześniej zapewni sobie awans. Ostatni mecz jest wtedy
wypadkową waleczności, siły rezerwowych, podejścia trenera, kalkulacji
(na którym miejscu wyjść z grupy), ewentualnie faworyzowania jednego z
przeciwników. Znacznie ciekawsze są rozgrywki, gdy do samego końca nie
możemy być pewni, kto wygra. Dlatego tak fascynujące są rozgrywki
bezpośrednie, w których zwycięzca przechodzi dalej, czy też rozgrywki do
ustalonej liczby zwycięstw. Zaplanowanie właśnie takiej rozgrywki Wam
proponujemy.
Zadanie: Niech gra między Pimpkiem a Wydmuszką toczy się do pięciu
zwycięstw.
Takie podejście jednak nastręcza pewnych problemów. Po pierwsze
musimy na bieżąco zliczać ogólną uzyskaną liczbę zwycięstw przez
każdego z nich. Nie da się zatem uczynić tego w komórce pod kolumną
wyników wszystkich partii. Druga rzecz to zakończenie gry w odpowiednim
momencie. Gra nie powinna się toczyć, gdy już ktoś odniósł zwycięstwo.
Generowanie rzutów w danej partii musimy więc uzależnić od wyniku
wszystkich poprzednich. I tak prosta gra w kości zapętla nam się
programistycznie.
Proponujemy spróbować samemu pogłówkować, jak zaplanować kolumny
pomocnicze (o ile są potrzebne). Dla zniechęconych zamieszczamy naszą
propozycję, która może okazać się pomocna.
PROGRAMISTYCZNY WARSZTAT
Różnice między odwołaniami względnymi i bezwzględnymi.
Odwołania względne
Odwołanie względne do komórki w formule, takie jak
A1, ma za podstawę względne pozycje komórki zawierającej formułę i komórki, do
której następuje odwołanie. Gdy zmienia się pozycja komórki zawierającej
formułę, zmienia się też odwołanie. Gdy formuła jest kopiowana w wierszach lub
kolumnach, odwołanie automatycznie zostaje dopasowane. Domyślnie nowe
formuły używają odwołań względnych. Na przykład odwołanie względne po
skopiowaniu z komórki B2 do komórki B3 automatycznie zmieni się z =A1 na
=A2.
Kopiowana formuła z odwołaniem względnym
Odwołania bezwzględne
Odwołanie bezwzględne w formule, takie jak
$A$1, zawsze odwołuje się do komórki w określonej lokalizacji. Gdy zmienia się
pozycja komórki zawierającej formułę, odwołanie bezwzględne pozostaje
niezmienione. Gdy formuła jest kopiowana w wierszach lub kolumnach, odwołanie
bezwzględne nie zostanie dopasowane. Domyślnie nowe formuły używają
odwołań względnych, zatem w odwołania bezwzględne musi je zmieniać
użytkownik. Na przykład po skopiowaniu odwołania bezwzględnego z komórki B2
do komórki B3 pozostanie ono to samo w obu komórkach =$A$1.
Kopiowana formuła z odwołaniem bezwzględnym
Odwołania mieszane Odwołanie mieszane ma albo bezwzględne odwołanie do
kolumny i względne do wiersza, albo bezwzględne do wiersza i względne do
kolumny. Bezwzględne odwołanie do kolumny przybiera postać $A1, $B1 i tak
dalej. Bezwzględne odwołanie do wiersza przybiera postać A$1, B$1 i tak dalej.
Gdy zmieni się pozycja komórki zawierającej formułę, zmieni się odwołanie
względne, zaś odwołanie bezwzględne nie zmieni się. Gdy formuła zostanie
skopiowana w wierszach lub w kolumnach, odwołanie względne zostanie
automatycznie dopasowane, zaś odwołanie bezwzględne nie zostanie
dopasowane. Na przykład po skopiowaniu odwołania mieszanego z komórki A2 do
komórki B3 to odwołanie to zostanie dopasowane z =A$1 na =B$1.
Kopiowana formuła z adresem mieszanym
Skopiowano ze strony: http://office.microsoft.com/pl-pl/excel-help/odwoania-do-komorek-izakresow-informacje-HP005198323.aspx