KON RAD RA FA£ FIA£ KOW SKI

INSTYTUT INFORMATYKI
fiałkowski
KONRAD
RAFA£ FIA£KOWSKI
Konrad Rafa³ Fia³kowski urodzi³ siê 29 grudnia
1939 roku w Lublinie. Tam ukoñczy³ w 1957
roku Liceum Ogólnokszta³c¹ce im. Jana Zamoyskiego. W tym samym roku uzyska³ dyplom V Olimpiady Fizycznej i rozpocz¹³ studia
na Wydziale £¹cznoœci Politechniki Warszawskiej. W 1959 roku, niezale¿nie od studiów,
podj¹³ pracê zawodow¹ i by³ operatorem
pierwszej polskiej maszyny cyfrowej XYZ,
a nastêpnie programist¹ w Zak³adzie Aparatów Matematycznych Polskiej Akademii Nauk.
By³ wspó³autorem kompendiów programowania w jêzykach SAS (System Adresów Symbolicznych) i SAKO (System Automatycznego Kodowania) opracowanych w tym Zak³adzie.
W 1962 roku ukoñczy³ specjalnoœæ Maszyny Matematyczne i uzyska³ dyplom magistra
in¿yniera. Po przeniesieniu s³u¿bowym z Zak³adu Aparatów Matematycznych Polskiej
Akademii Nauk do Politechniki Warszawskiej
pracowa³ jako nauczyciel akademicki na stanowisku asystenta, starszego asystenta, a nastêpnie (od 1964 roku) adiunkta w Katedrze
Konstrukcji Telekomunikacyjnych i Radiowych
Wydzia³u £¹cznoœci, przekszta³conej póŸniej
w Katedrê Budowy Maszyn Matematycznych
Wydzia³u Elektroniki. W tym czasie opublikowa³ jedn¹ z pierwszych ksi¹¿ek w jêzyku polskim z zakresu maszyn matematycznych: Maszyna ZAM-2 (WNT, 1963). Stopnie doktora
i doktora habilitowanego uzyska³ odpowiednio w 1964 i 1966 roku na Wydziale Elektroniki za prace z arytmetyki maszyn cyfrowych.
Czêœæ pracy habilitacyjnej opublikowana zosta³a w „IEEE Transactions on Electronic Com-
puters” (1966). W 1966 roku, jako projektodawca specjalizowanej maszyny cyfrowej do
zastosowañ biomedycznych (ANOPS), uzyska³
nagrodê „Mistrz Techniki” oraz nagrodê Komitetu Nauki i Techniki. Jest autorem b¹dŸ wspó³autor oœmiu patentów (niektóre wykorzystane
zosta³y w maszynie ANOPS). Maszyna ta w latach szeœædziesi¹tych i siedemdziesi¹tych by³a produkowana w du¿ej liczbie egzemplarzy
w Politechnice Warszawskiej.
W 1966 roku uzyska³ stanowisko docenta
na Wydziale Elektroniki. W latach 1967–1968
by³ Prodziekanem ds. Ogólnych Wydzia³u
Elektroniki. Opracowa³ i prowadzi³ wyk³ady:
„Organizacja maszyn cyfrowych”, „Wprowadzenie do informatyki”, „Programowanie
w jêzyku ALGOL”, „Programowanie w jêzyku
FORTRAN”, oraz seminaria: „Arytmetyka komputerowa i modelowanie komputerowe”. Jest
wspó³autorem dwu skryptów. Poza Wydzia³em Elektroniki wyk³ada³ na Wydziale In¿ynierii Chemicznej. Opublikowa³ ksi¹¿kê Autokody
i programowanie maszyn cyfrowych (1965–
–1974, 3 wydania). W 1968 roku w semestrze
jesiennym prowadzi³ badania jako stypendysta
Fundacji Forda w Moore School, University of
Pennsylvania, a w 1969 roku pracowa³ jako
visiting associate professor w University of Kentucky. Badania dotyczy³y metod znanych póŸniej jako genetyczne algorytmy. Rezultaty badañ przedstawione zosta³y na Pierwszej i Drugiej International Joint Conference on Artificial
Intelligence (JICAI), w Washingtonie DC (1969)
i Londynie (1971).
W 1973 roku uzyska³ tytu³ i stanowisko
profesora nadzwyczajnego. Opublikowa³ (wraz
z Jackiem J. Bañkowskim) ksi¹¿ki: Wprowadzenie do informatyki (PWN, 1978, 1981) i Programowanie w jêzyku FORTRAN (PWN, 7 wydañ,
Słowa kluczowe
n informatyka
n programowanie
n modelowanie cyfrowe
n architektura i organizacja
maszyn cyfrowych
INSTYTUT INFORMATYKI
F
1972–1987). W 1972 roku stworzone zosta³o
w Politechnice Warszawskiej stanowisko Pe³nomocnika Rektora ds. Informatyki, na które
zosta³ powo³any. Z inicjatywy pe³nomocnika
wszystkie wydzia³y Politechniki Warszawskiej
(z wyj¹tkiem Wydzia³u Architektury) wprowadzi³y do swych programów wyk³ad wprowadzaj¹cy do informatyki uzupe³niony æwiczeniami programistycznymi w jêzyku ALGOL.
Do prowadzenia æwiczeñ uzupe³niony zosta³
sprzêt komputerowy w istniej¹cych oœrodkach obliczeniowych i powsta³ projekt du¿ego
oœrodka obliczeniowego dla „terenów po³udniowych” Politechniki.
W 1973 roku utworzony zosta³ Centralny
Oœrodek Obliczeniowy Politechniki Warszawskiej (COI) na prawach miêdzywydzia³owego
instytutu i Konrad Fia³kowski powo³any zosta³
na jego dyrektora. W COI zainstalowano dwie
koñcówki zdalnego dostêpu do komputera
CDC Cyber 70 umiejscowionego w Instytucie
Badañ J¹drowych w Œwierku. Prace badawcze
prowadzone w Politechnice uzyska³y w ten
sposób zaplecze obliczeniowe. W COI opracowany zosta³ równie¿ projekt rozwoju informatyki w Politechnice Warszawskiej. Konrad
Fia³kowski by³ koordynatorem wszystkich tych
przedsiêwziêæ.
W 1975 roku, wskutek likwidacji COI, Konrad Fia³kowski wraz z ca³ym zespo³em merytorycznym COI przeszed³ do Instytutu Informacji
Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej, gdzie
obj¹³ funkcjê dyrektora i koordynatora prac badawczych dla wdro¿enia systemu SINTO (jednego z czterech krajowych systemów informatycznych, obok PESEL-a, CENPLAN-u, i SPIS-u).
Oprócz koordynacji prac badawczych i wdro¿eniowych dla systemu SINTO, Instytut produkowa³ oprogramowanie sprzedawane do
przemys³u.
W 1981 roku Konrad Fia³kowski uzyska³
tytu³ profesora zwyczajnego. W latach 1977–
–1978 by³ profesorem kontraktowym Politechniki Wroc³awskiej, a w latach 1976–1981 konsultantem UNESCO. W tym czasie rozpocz¹³
badania z antropologii systemowej, które kontynuowane s¹ do chwili obecnej. W 1978 roku, opieraj¹c siê na niezawodnoœciowych postulatach von Neumanna, postawi³ tezê, ¿e
powstanie mózgu cz³owieka by³o efektem
ubocznym stresu cieplnego. Kilka jego artyku³ów zwi¹zanych z t¹ tez¹ ukaza³o siê w „Current Anthropology” i teza ta jest cytowana
w wielu publikacjach.
W latach 1970 –1980 by³ promotorem
10 zakoñczonych przewodów doktorskich.
Kilku cz³onków zespo³u kierowanego przez
niego w Centralnym Oœrodku Obliczeniowym
Politechniki Warszawskiej i Instytucie Informacji Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej
uzyska³o tytu³y profesorów.
W 1981 roku Konrad Fia³kowski obj¹³ stanowisko specjalisty ds. informatyki w United
Nation Industrial Development Organization
(UNIDO) w Wiedniu, a nastêpnie kierownika
Informatics Unit stworzonego w tej Organizacji. Prowadzi³ i nadzorowa³ wdro¿enia systemów informatycznych w krajach Azji, Ameryki
Po³udniowej, na Karaibach i w Afryce (1981–
–1995). By³ te¿ konsultantem Banku Œwiatowego, który finansowa³ niektóre z wdra¿anych
projektów.
W latach 1989 –1995 by³ cz³onkiem Kommission fuer Entwicklungsfragen, Osterrechische Akademie der Wissenschaften. Pozostaj¹c w kontakcie z Uniwersytetem Wiedeñskim,
prowadzi³ badania w zakresie modelowania
komputerowego specjacji sympatrycznej. Wyniki tych badañ opublikowa³ w dwu artyku³ach
zamieszczonych w „Journal of Theoretical Biology” (1988 i 1992).
Od 1995 roku Konrad Fia³kowski jest full
professor (adjunct) w Rensselear Polytechnic
Institute w Troy New Yersey, USA, a od 1997
roku profesorem zwyczajnym Uniwersytetu
Warszawskiego. Opracowa³ i opublikowa³
(1995) projekt ideowy konceptora — maszyny
przetwarzaj¹cej koncepty, niewykorzystuj¹cej
przy tym reprezentacji numerycznej. W 2000
roku wraz z Boles³awem Szymañskim, opieraj¹c siê na architekturze konceptora, zaproponowa³ mechanizm uzyskiwania kompetencji
gramatycznych jêzyka naturalnego w rozwoju
osobniczym cz³owieka.
By³ konsultantem w projekcie National
Science Foundation (NSF) w USA.
Od 1968 roku jest cz³onkiem (senior member) IEEE. W latach 1975–1982 by³ przewodnicz¹cym Polskiego Komitetu miêdzynarodowej
Fundacji Dokumentacji (FID).
Jest ¿onaty, ma jedno dziecko. W wolnych
chwilach zajmuje siê pisaniem ksi¹¿ek fabularnych (napisa³ dwie i kilkanaœcie opowiadañ).
Ostatnia publikacja fabularna (1999) zosta³a
zamieszczona w Czytam œwiat — Pierwsza
klasa gimnazjum — jêzyk polski. Jego utwory by³y t³umaczone na 13 jêzyków. W latach
1970 –1983 by³ cz³onkiem Zwi¹zku Literatów
Polskich. Obecnie cz³onek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.