protokół z xi posiedzenia grupy roboczej
Transkrypt
protokół z xi posiedzenia grupy roboczej
PROTOKÓŁ Z XI POSIEDZENIA GRUPY ROBOCZEJ DS. SPOŁECZEŃSTWA OBYWATELSKIEGO PRZY KK NSRO, 11 MARCA 2011 r. ul. Wspólna 2/4, Warszawa, Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, sala 1107, I piętro Miejsce: Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, sala 1107, ul, Wspólna 2/4 Temat: Działania GRSO w 2011 roku w kontekście prac nad dokumentami strategicznymi i przyszłym okresem programowania Prowadzenie: Przewodnicząca GRSO - Agata Wiśniewska-Górczewska, Ogólnopolska Federacja Organizacji Pozarządowych 11.00 Otwarcie spotkania, przyjęcie program 11.10 Krajowy Program Reform – informacje o procesie – przedstawiciel Departamentu Rozwoju Gospodarki w Ministerstwie Gospodarki Dyskusja 11.40 Krajowa Sieć Tematyczna ds. Partnerstwa: Przygotowanie do spotkania regionalnego w Małopolsce (30-31 marca) Przygotowania do konferencji w lutym 2011 r. Przygotowania do kolejnych spotkań regionalnych w 2011 r. – tematy przewodnie 13.15 Przerwa 13.30 Wnioski z ewaluacji działalności komitetów monitorujących – prezentacja – Piotr Frączak, Ogólnopolska Federacja Organizacji Pozarządowych Dyskusja 14.10 Projekt Koncepcji Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030 – prezentacja Magdalena Zagrzejewska Naczelnik Wydziału Rozwoju Terytorialnego w Departamencie Koordynacji Polityki Strukturalnej Ministerstwa Rozwoju Regionalnego Dyskusja 14.50 Wnioski i podsumowanie, ustalenie terminów trzech spotkań w 2011 r. 15.00 Zakończenie posiedzenia Uczestnicy spotkania: CZŁONKOWIE GRUPY ROBOCZEJ I OSOBY REPREZENTUJĄCE: Forum Związków Zawodowych Zygmunt Mierzejewski Fundacja Rozwoju Demokracji Ludowej Włodzimierz Puzyna Związek Rzemiosła Polskiego Norbert Pruszanowski NSZZ Solidarność Jacek Smagowicz Urząd Marszałkowski Województwa Wielkopolskiego Agnieszka Chwalczuk Ogólnopolska Federacja Organizacji Pozarządowych Piotr Frączak Ogólnopolska Federacja Organizacji Pozarządowych Agata WiśniewskaGórczewska 1 OBSERWATORZY I GOŚCIE: Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej Departament Rozwoju Gospodarki Ministerstwo Ministerstwo Gospodarki Departament Koordynacji Polityki Strukturalnej Ministerstwo Rozwoju Regionalnego Związek Rzemiosła Polskiego Ministerstwo Rozwoju Regionalnego Ministerstwo Rozwoju Regionalnego Ministerstwo Rozwoju Regionalnego Protokołowała Ogólnopolska Federacja Organizacji Pozarządowych Małgorzata Saracyn Krystyna Wiaderny-Bidzińska Magdalena Zagrzejewska Dorota Chmielewska Rafał Laskowski Izabela Baraniecka Elżbieta Kowalczyk Anna Waśniewska O godzinie 11.10 Przewodnicząca Grupy roboczej, Pani Agata WiśniewskaGórczewska otworzyła zebranie. Zebrani przyjęli plan posiedzenia (jw.). Po czym nastąpiła prezentacja zebranych uczestników posiedzenia. Przedstawiciel Departamentu Rozwoju Gospodarki w Ministerstwie Gospodarki Pani dr Krystyna Wiaderny-Bidzińska przedstawiła prezentację dotyczącą Krajowego Programu Reform stanowiącą załącznik nr 1 do niniejszego protokołu. Prezentacja pokazywała założenia Krajowego Programu Reform na rzecz realizacji unijnej strategii „Europa 2020” w Polsce. Celem KPR jest budowa trwałych podstaw wzrostu gospodarczego, przy łączeniu celów unijnej strategii „Europa 2020” z krajowymi priorytetami i uwarunkowaniami. W strategii podkreśla się rolę wspólnego działania państw członkowskich w dobie kryzysu, globalizacji i starzenia się społeczeństw. Podstawowym instrumentem realizacji celów są przyjęte 3 priorytety: wzrost inteligentny oparty na wiedzy i innowacjach, wzrost zrównoważony przy założenie promowania gospodarki bardziej efektywnie wykorzystujący swoje zasoby, wzrost sprzyjający włączeniu społecznemu, skutkujący zwiększeniem zatrudnienia, spójnością ekonomiczną, społeczną i terytorialną. Podstawowym instrumentem realizacji zaproponowanych przez Komisję Europejską celów mają się stać inicjatywy przewodnie realizowane na poziomie EU, środowisk krajowych, lokalnych i regionalnych .W strategii Europa 2020 zaproponowano 7 inicjatyw: Unia Innowacji - rozumiana jako wykorzystanie szeroko pojętych innowacji; Młodzież w drodze, w której zakłada się poprawę jakości edukacji na wszystkich poziomach edukacji szkolnej, akademickiej oraz uczenia się przez całe życie; Europejska agenda cyfrowa oparta o dostęp do szerokopasmowego Internetu chodzi tu o uzyskanie trwałych korzyści gospodarczych i społecznych z jednolitego dostępu do Internetu; Europa efektywnie korzystająca z zasobów - rozumiana jako wsparcie dla gospodarki niskoemisyjnej, eliminacje zjawisk prowadzących do degradacji środowiska; Zintegrowana polityka przemysłowa - w erze globalizacji rozumiana jako poprawa warunków dla szeroko rozumianej przedsiębiorczości a szczególnie małych i średnich przedsiębiorstw; 2 Program na rzecz nowych umiejętności i zatrudnienia – stworzenie warunków dla unowocześnienia instrumentów rynku pracy, dostosowanie umiejętności do nowych wyzwań i technologii tak, aby zwiększyć poziom zatrudnienia i wspomóc europejskie modele społeczne; Europejski program walki z ubóstwem – kładący nacisk na zmniejszenie liczby osób wypadających z aktywności społecznej i zawodowej oraz niwelowanie/ zmniejszanie obszaru wykluczenia społecznego. KPR jest elementem nowego system zarządzania polityką gospodarczą Unii Europejskiej. Program w powiązaniu z paktem stabilności i wzrostu stanowi narzędzie koordynacji polityki gospodarczej państw członkowskich. Celem KPR na rzecz realizacji strategii Europa 2020 będzie łączenie celów Unijnych i celów krajowych. Polski KPR stanowi element systemu zarządzania krajową polityką rozwoju społecznogospodarczego, a zaproponowane w nim reformy w powiązaniu z długo- i średniookresową strategią rozwoju kraju raz 9 zintegrowanymi strategiami krajowymi mają umożliwić koncentrację na obszarach priorytetowych z punktu widzenia rozwoju społecznogospodarczego Polski. Punktem wyjścia jest dla KPR określenie działań dla usuwanie barier wzrostu zdefiniowanych w obszarach, finansów publicznych, infrastruktury, obciążeń regulacyjnych i administracyjnych, runku pracy i innowacyjności, jak również dążenie do osiągnięcia założonych wskaźników w obszarach zatrudnienia, innowacyjności, efektywności energetycznej, innowacyjności, edukacji i walki z ubóstwem. KPR będzie opierał się na scenariuszu makroekonomicznym zawartym w programie konwergencji. Część poświęcona nadzorowi makroekonomicznemu będzie spójna z zapisami programu konwergencji. Po zakończeniu prezentacji wywiązała się dyskusja na temat założeń KPR w kontekście celu polityki zatrudnienia jakim jest zapewnienie bezpieczeństwa zatrudnienia, opłacalności pracy legalnej. Pan Jacek Smagowicz, reprezentant NSZZ Solidarność, zwrócił uwagę na fakt niezrealizowania zapisów przyjętej przez Rząd Strategii Lizbońskiej, jak również na fakt niewypełniania przez kolejne Rządy konstytucyjnego obowiązku zabezpieczenia społecznego, dostępności usług oraz zapewnienia zatrudnienia. Zauważył też, powołując się na badanie Pani dr Golimowskiej z 2007 r., że dla kolejnych Rządów zatrudnienie i problemy bezrobocia nie były tematem priorytetowym. Zadał pytanie - Kiedy zostanie zainicjowane zarządzanie partycypacyjne oparte na dialogu, który jest podstawą tegoż zarządzania? W podsumowaniu swojej wypowiedzi Pan Jacek Smagowicz zaproponował, aby stworzyć obserwatoria do korekty wskaźników KPR. Zadał również kolejne pytania: Jak głęboka będzie interwencja Państwa w tworzenie nowych obszarów dla rozwoju polityki prorodzinnej? Kiedy zainicjowany zostanie dialog nad budżetem państwa który będzie wspierał strategie 2020 i KPR” Zygmunt Mierzejewski, przedstawiciel Forum Związków Zawodowych, postawił tezę, że realizacja reform zależna jest od rozwoju dialogu społecznego i obywatelskiego. W odpowiedzi na zarzut nie realizowania przez Rząd polityki zabezpieczenia społecznego i bezpieczeństwa zatrudnienia Pani dr Krystyna Wiaderny-Bidzińska omówiła działania podejmowane przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej podejmowane w celu wspomagania i niwelowania ww. zakresów tematycznych. Jednocześnie zwróciła uwagę na to, że żaden akt prawny nie jest stanowiony bez konsultacji, których narzędziem jest ustawa o lobbingu, ogłoszenia na stronach internetowych BIP i na stronach właściwego Ministerstw, co umożliwia każdemu obywatelowi wgląd w nie i możliwość zabrania głosu. Ww. stwierdzenie rozpoczęło wśród zebranych spotkania dyskusję na temat sposobu funkcjonowania dialogu społecznego i obywatelskiego w kontekście ustanawiania prawa. Głos w niej zabrał Pan Jacek Smagowicz NSZZ Solidarność, zwracając uwagę na potrzebę przebadania zaakceptowanych przez Rząd opinii społecznych. Następnie Pan 3 Zygmunt Mierzejewski poparł tezę, że realny dialog obywatelski nie istnieje, co wskazuje praktyka. Pani Agata Wiśniewska-Górczewska OFOP w podsumowaniu debaty na temat dialogu obywatelskiego stwierdziła, że dialog obywatelski czy społeczny jest w znacznej mierze fasadowy, a organizacje pozarządowe są inaczej traktowane, niż organizacje społeczne. Dlatego też zaproponowała, aby na kolejnych spotkaniach GRSO poświęcić temu zagadnieniu więcej należytej uwagi. W kontekście KPR padło pytanie, czy partnerzy społeczno-ekonomiczni mają szansę jeszcze wypowiedzieć się na temat KPR? Czy odbyły się konsultacje społeczne na ten temat? W związku z niejasnością sytuacji dot. konsultacji społecznych KPR skierowano do Pani dr Krystyny Wiaderny–Bidzińskiej jako przedstawiciela Ministerstwa Gospodarki prośbę o przesłanie informacji na adres sekretariatu GRSO, czy i kiedy takie konsultacje miały miejsce. W dalszej części głos zabrał Pan dr Włodzimierz Puzyna, reprezentant Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej zadając pytania: w jakim stopniu praca nad KPR jest skoordynowana z pracami nad strategią Europa 2030, czy ten dokument obejmuje działania w obszarze polityki społecznej? W jakim stopniu KPR obejmuje pole polityki społecznej jako obszar reform koniecznych dla spełnienia tych założeń.? Co zrobić, aby powiązać działania instytucji badawczych z gospodarką? Jaki jest związek KPR z pracą nad strategiami sektorowymi, na ile mają one przełożenie na program reform? Dotyczy to m.in. ustawy o szkolnictwie wyższym i związanej z tym podziałem sektorów i eliminacją sektora niepublicznego Komentując te wypowiedź głos zabrał Pan Jacek Smagowicz: stwierdzając, że projektodawca ustawy założył, że część uczelni, które podpiszą się pod tą ustawą, będzie dopuszczona do polityki grantowej a pozostałe padną. Kolejnym punktem spotkania było omówienie przygotowań do spotkania KSTP w Małopolsce w dniach 30-31 marca 2011 r. Pani Przewodnicząca omówiła części programu spotkania w Małopolsce, zwracając uwagę na fakt, że założeniem programowym tego spotkania jest to, aby główna praca odbywała się w czasie warsztatów. Każdy uczestnik będzie miał do wyboru dwa z trzech dostępnych warsztatów, które będą realizowane wg tego samego scenariusza. Warsztaty na temat komplementarności pomiędzy Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich a Regionalnymi Programami Operacyjnymi będą prowadziły Pani Konstancja Piątkowska i Pani Elżbieta Kowalczyk z Ministerstwa Rozwoju Regionalnego. Pan Łukasz Waszak będzie prowadził warsztat na temat Metodyki pracy członków komitetów i podkomitetów monitorujących. Na koniec spotkania zaplanowano część umożliwiającą członkom komitetów i podkomitetów monitorujących podzieleniem się doświadczeniem na temat problemów w pracy komitetów. Pani Przewodnicząca poprosiła Pana Zygmunta Mierzejewskiego, aby pełnił rolę moderatora tej części spotkania – co zostało przyjęte z aprobatą. Następna część spotkania GRSO była poświęcona organizacji konferencji pn.„Partnerstwo i dialog jako podstawa skutecznej Polityki Spójności organizowanej w ramach Krajowej Sieci Tematycznej ds. Partnerstwa w dniu 6 maja 2011 w ramach Forum Funduszy Europejskich. W tej części omawiano szczegółowo założenia, organizację, bloki tematyczne, scenariusz konferencji w kontekście zaproszonych gości, prelegentów. Pan dr Włodzimierz Puzyna zaproponował, aby założenia scenariusza obejmowały model strategii rozwoju regionalnego jako model polaryzacyjno-dyfuzyjny, gdzie pierwszym wyzwaniem jest mechanizm dyfuzji oparty na interakcji pomiędzy powiązaniami kapitału społecznego z metropolii a peryferii. Drugim wyzwaniem jest dobre rządzenie, w którym budowa kapitału społecznego i odpowiedzialne sterowanie procesem rozwoju. powinno się opierać na dialogu. 4 Organizacja konferencji powinna opierać się wg Pana dr Włodzimierza Puzyny o następujące działania: spotkanie z moderatorem, wysłanie propozycji scenariusza do konkretnych prelegentów, po zaakceptowaniu scenariusza rozdzielenie zadań i podzielenie ich na konkretne role, spotkanie ze wszystkimi, dopracowanie szczegółów. W kolejnej części posiedzenia GRSO Pan Piotr Frączak, reprezentant Ogólnopolskiej Federacji Organizacji Pozarządowych, omówił wnioski z analizy porównawczej dwóch badań dotyczących funkcjonowania komitetów monitorujących zawartych w materiale „Wnioski z ewaluacji działalności komitetów monitorujących”. Zakresy tematyczne badania dotyczyły m.in. następujących zagadnień: wniosków z badania ewaluacyjnego działalności Komitetów Monitorujących wykonanych w listopadzie 2010 przez PSDB pn. „Analiza efektywności funkcjonowania komitetów monitorujących programy operacyjne na lata 2007-2013” oraz badania przygotowanego przez Kompanię Dobrych Usług na zlecenie Ministerstwa Rozwoju Regionalnego wykonanego w 2009 r. pn. „Ocena realizacji zasady partnerstwa w ramach SPO RZL i PO KL”. Dwa analizowane badania odpowiadały na różne potrzeby i różniły się celami, pokazały jak różne są sposoby rozumienia partnerstwa w kontekście działalności w podkomitetach i komitetach monitorujących. Dlatego wskazane jest określenie, jaką rolę powinno pełnić partnerstwo we wdrażaniu funduszy europejskich oraz jaka rolę ma pełnić partnerstwo społeczno-ekonomiczne w kontekście funkcjonowania komitetów monitorujących. Prezentując wnioski z obu badań Pan Piotr Frączak zwrócił szczególną uwagę na prezentowane w obu badaniach modele partnerstwa w kontekście konieczności wypracowania jednego najbardziej efektywnego w pracach komitetów. W raporcie z badania KDU zaproponowano następujące modele partnerstwa: Partnerstwo jako kanał informacji, przestrzeń debaty, kontrola społeczna oraz przestrzeń negocjacji. W zależności od roli i składu komitetu, modele współpracy będą inne. Natomiast badanie .PSDB rekomendowało model partnerstwa jest forum kontroli społecznej. Reasumując, Pan Piotr Frączak zasugerował zebranym, aby w kontekście zaprezentowanych wyników badań rozpocząć pracę nad strategią wyboru modelu partnerstwa . Pozostałe zakresy tematyczne prezentowanych badań dotyczyły m.in. składu komitetów, kwestii relacji zarządzający - partnerzy, wyboru przedstawicieli do KM i PKM, działalności sekretariatów. Szczegółowe rekomendacje zawarte są w opracowaniu Pana Piotra Frączaka pn. „Wnioski z ewaluacji działalności komitetów monitorujących”, stanowiącym załącznik nr 2. Wystąpienie Pana Piotra Frączaka skomentował Pan Zygmunt Mierzejewski, przedstawiciel Forum Związków Zawodowych. Wyraził opinię, że KM powinny być niezależną większościową kontrolą społeczną tych, którzy realizują i wdrażają fundusze strukturalne. Liczebność KM powinna być wynikiem celu, jaki mają one realizować, jeżeli ma to być kontrola społeczna, to nie może być mowy o lobbingu. Obecna formuła struktury komitetów 1/3,1/3 1/3 nie sprawdza się w zakresie efektywnego funkcjonowania. Najważniejsze jest określenie roli, jaką ma pełnić KM, a z której będzie wynikał jego skład. Jednocześnie w swojej wypowiedzi Pan Zygmunt Mierzejewski stwierdził, że dziś komitety monitorujące nie pełnią funkcji, jaką miały pełnić w swoim założeniu. W wyniku wywiązania się dyskusji na temat kształtu i roli Komitetów padły głosy krytyczne dotyczące funkcjonowania i konstrukcji Komitetów dot. m.in. pomijania w ich działaniach głosu partnerów społecznych, traktowania głosowań jak ceremoniału, braku możliwości dialogu i współpracy. W związku z dyskusją i uwagami krytycznymi dotyczącymi pracy Komitetów, Pan Piotr Frączek OFOP zaproponował, aby już teraz zastanowić się i zaproponować inną koncepcję działania Komitetów w kontekście przyszłego programowania. Przyszła funkcja komitetów miałaby opierać się na doradztwie i kontroli społecznej. Z tym zgodził się Pan dr Puzyna, który jednocześnie zauważył, że wskazane byłoby, aby w komitetach będących organem kontroli społecznej znalazła się reprezentacja sejmiku, a została zredukowana strona rządowa. 5 Piotr Frączak OFOP w podsumowaniu dyskusji na temat Komitetów zaproponował, aby wypracować w ramach GRSO wspólną propozycję kształtu i działalności Komitetów w przyszłym okresie programowania, co zyskało aprobatę zebranych. Kolejnym punktem spotkania była prezentacja Projektu Koncepcji Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030 przez Panią Magdalenę Zagrzejewską - Naczelnika Wydziału Rozwoju Terytorialnego w Departamencie Koordynacji Polityki Strukturalnej MRR. W podsumowaniu spotkania Przewodnicząca zaproponowała, aby część spotkań GRSO połączyć z regionalnymi spotkaniami KSTP. W związku z tym najbliższe posiedzenie GRSO miałoby się odbyć 26 maja 2011 r. w czasie spotkania KSTP w Gdańsku. Pani Przewodnicząca zobowiązała się do przesłania tej informacji e-mailem. Termin wrześniowego spotkania w województwie kujawsko-pomorskim zostanie jeszcze ustalony w związku z licznymi imprezami i konferencjami organizowanymi z uwagi polską prezydencję w Radzie UE. Kolejny termin spotkania regionalnego KSTP został zaplanowany na 16-17 październik, a posiedzenia GRSO na 12 październik 2011 r. Załączniki: 1. Prezentacja dot. Krajowego Programu Reform (dr Krystyna Wiaderny-Bidzińska) 2. Analiza pt. „Wnioski z ewaluacji działalności komitetów monitorujących”, aut. Piotr Frączak. Przewodnicząca Grupy Roboczej Agata Wiśniewska-Górczewska Protokolantka Anna Waśniewska 6