Podatki - Profus
Transkrypt
Podatki - Profus
Nr 06/2015 (131) Podatki Czy zmieni się limit do zwolnienia z VAT od 2016 r.? Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Na podstawie decyzji wykonawczej Rady z dnia 4 grudnia 2012 r. zmieniającej decyzję 2009/790/WE upoważniającą Rzeczpospolitą Polską do stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 287 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (2012/769/UE), limit zwolnienia podmiotowego w podatku VAT w wysokości 150.000 zł obowiązuje do dnia 31 grudnia 2015 r. Z odpowiedzi udzielonej przez Ministerstwo Finansów z dnia 8 maja 2015 r. wynika, że do Komisji Europejskiej został skierowany wniosek o derogację na stosowanie omawianego limitu zwolnienia do dnia 31 grudnia 2018 r. W sytuacji gdyby Komisja Europejska nie wyraziła zgody na przedłużenie stosowania limitu w kwocie 150.000 zł, wówczas od 1 stycznia 2016 r. obowiązywałby limit 10.000 euro (limit taki obowiązywał do końca 2007 r.). Jak wynika z art. 399 dyrektywy 2006/112/WE, równowartość w walutach krajowych kwot wyrażonych w euro przewidzianych w tej dyrektywie jest określana w odniesieniu do państw członkowskich, które przystąpiły do UE po 1 stycznia 1999 r. i nie przyjęły euro jako jednej waluty - według kursu euro obowiązującego w dniu ich przystąpienia. W przypadku Polski jest to dzień 1 maja 2004 r. W tym dniu obowiązywał kurs euro z dnia 30 kwietnia 2004 r., który wynosił 4,8122 zł. Przy zastosowaniu tych reguł kwota zwolnienia wyniosłaby 48.122 zł. Przy czym dokonując przeliczeń na waluty krajowe państwa członkowskie mogą zaokrąglać otrzymane kwoty do 10% w górę lub w dół. Grażyna Swedura [email protected] Faktura pro forma a zapisy w księgach rachunkowych Do ksiąg rachunkowych okresu sprawozdawczego należy wprowadzić, w postaci zapisu, każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym. Podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej - dowody źródłowe. Takimi dowodami mogą być np. dowody zewnętrzne obce otrzymane od kontrahentów. Faktura pro forma nie dokumentuje żadnego zdarzenia gospodarczego, tj. nie dokumentuje ona transakcji sprzedażykupna, nie jest również zapłatą. Pełni ona w praktyce funkcję informacyjną, określającą, jaką zaliczkę (przedpłatę) nabywca powinien wpłacić przed dostawą towaru (wykonaniem usługi). Z tego względu faktura pro forma nie stanowi dowodu księgowego, Wszystko pod kontrolą co przesądza o tym, że nie ujmuje się jej w księgach rachunkowych jednostki. W księgach rachunkowych jednostka zaewidencjonuje natomiast zapłatę zaliczki (przedpłaty) na poczet przyszłej dostawy towarów, dokonaną na podstawie faktury pro forma. Marta Cieślik [email protected] Bat na firmy wróci. Specjalna klauzula. Przed wyborami resort finansów nie wprowadził ostro krytykowanej klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania, ale nie zrezygnował z niej całkowicie. Przepis, który może drogo kosztować firmy, pojawi się w ustawie prawdopodobnie już w sierpniu albo po wakacjach. Zmiany mają pomóc wycisnąć z podatników dodatkowe 7 mld zł w ciągu 10 lat od wejścia zmian w życie. Najważniejszym celem projektu jest nałożenie na polskie firmy powiązane z zagranicznymi szeregu obowiązków informacyjnych o zawieranych między sobą transakcjach. Rzeczniczka resortu finansów, Wiesława Dróżdż, zapowiedziała jego powrót razem z kompleksową zmianą ordynacji, co ma nastąpić w sierpniu tego roku. Eksperci, resortu przyglądają się teraz propozycjom i uwzględniają postulaty płynące z różnych stron. Wiesława Dróżdż przyznaje, że polska klauzula, w porównaniu z tymi stosowanymi w innych krajach jest rozbudowana, ale jej zdaniem jest to konsekwencja wcześniejszych wyroków Trybunału Konstytucyjnego. Urzędnicy chcą, żeby rozwiązanie znalazło się w nowej ordynacji podatkowej. ,,Klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania" ma ograniczyć optymalizacje podatkowe przedsiębiorstw, czyli obniżanie daniny płaconej fiskusowi za pomocą legalnych metod. Według przyjętego w ub.r. projektu zmian w Ordynacji podatkowej przedsiębiorca, który tym sposobem zaoszczędził ponad 50 tys. zł podatku rocznie, musiałby liczyć się z karami. Pomysł lansowany jeszcze przez ministra Jacka Rostowskiego spotkał się z ostrą krytyką ze strony organizacji przedsiębiorców. Rządowe Centrum Legislacji uznało, że klauzula jest sprzeczna z konstytucją. Według resortu nowy przepis miał być wykorzystany przeciwko korporacjom, które stosują zabiegi księgowe w celu unikania podatków, ale środowiska biznesowe obawiały się, że w praktyce uderzy on w małe i średnie przedsiębiorstwa, bo duzi, których stać na dobrych prawników, poradzą sobie z nową bronią fiskusa. Po tym, jak o klauzuli zrobiło się głośno, resort wycofał ją z projektu nowelizacji ustawy, ale nie zarzucił całkowicie tej koncepcji. Obecnie trwają prace nad nowym kształtem przepisów. Rzecznika resortu finansów obiecuje, że zgłoszone uwagi zostaną uwzględnione. Na efekt prac nie trzeba będzie długo czekać, bo nowe przepisy przeciwko ,,unikaniu opodatkowania" powinny zostać wprowadzone w sierpniu do znowelizowanej ordynacji podatkowej. 1 Kadry, Płace, ZUS Podział urlopu wypoczynkowego na części W myśl art. 152 K.p. pracownik ma prawo do corocznego nieprzerwanego urlopu wypoczynkowego. Powyższe prowadzi do wniosku, że zasadą jest udzielanie jednorazowo pełnego urlopu. Normę tę potwierdza jego cel, którym jest wypoczynek i regeneracja sił psychofizycznych pracownika. Powyższemu nie sprzyja rozdrobnienie uprawnienia, tym niemniej ustawodawca dopuścił jego podział na mniejsze części. Zobowiązał jednak strony do zapewnienia co najmniej 1 raz w roku 14-dniowego wypoczynku urlopowego. Do wskazanych w przepisie 14 dni zalicza się zarówno dni urlopu, jak i bezpośrednio do niego przylegające lub występujące w trakcie dni wolne, co oznacza, że dyspozycja powołanej normy może być wypełniona także przy udziale mniejszej liczby dni urlopu wypoczynkowego. Urlop może być podzielony tylko wtedy, gdy z wnioskiem w tej sprawie wystąpi pracownik. Wniosek może zostać złożony w dowolnej formie przed rozpoczęciem urlopu, jednak dla celów dowodowych wskazana jest forma pisemna. Wniosek nie wymaga uzasadnienia i nie jest wiążący dla pracodawcy. Od zasady, że urlop wypoczynkowy powinien być nieprzerwany, czyli udzielony w pełnym przysługującym wymiarze, istnieje szereg odstępstw, z których najistotniejsze dotyczy urlopu w pierwszym roku zatrudnienia pracownika. Obowiązujący sposób nabywania prawa do tego pierwszego urlopu pozwala na jego rozdrobnienie, w zależności od momentu podjęcia pierwszego zatrudnienia w roku kalendarzowym, nawet na kilkanaście ułamkowych części. Wnioski o podział urlopu są zwykle składane na etapie planowania urlopów, np. przez wskazanie propozycji ich wykorzystania. Pracodawca może też wprowadzić zasadę wyraźnego, pisemnego wnioskowania o podział urlopu. Ważne: W myśl art. 162 K.p. na wniosek pracownika urlop może być podzielony na części. W takim przypadku co najmniej jedna część wypoczynku powinna trwać nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych. Agnieszka Warchocka [email protected] Skrócenie wypowiedzenia na dwa sposoby Wiele okoliczności może skłaniać pracodawcę i pracownika do wcześniejszego niż planowano zakończenia stosunku pracy. Powodami leżącymi po stronie pracodawcy są najczęściej kłopoty finansowe firmy, po stronie pracownika zaś chęć podjęcia nowej pracy, przeprowadzka czy sprawy osobiste. Typowym sposobem rozwiązania umowy w takich sytuacjach jest wypowiedzenie, którego okres można skrócić przy zachowaniu określonych warunków. Bez zgody, ale za odszkodowaniem Pracodawca znajdujący się w trudnej sytuacji finansowej może zmniejszyć obciążające go koszty zatrudnienia, skracając okres dokonanego przez niego wypowiedzenia umowy o pracę. Takie uprawnienie przysługuje mu tylko w odniesieniu do najdłuższych, tj. trzymiesięcznych wypowiedzeń. Na mocy art. 361 K.p. pracodawca może je skrócić do maksymalnie miesiąca. Wskazany przepis zawęża przy tym zakres przypadków, w których 2 dopuszczalne jest takie skrócenie do wystąpienia upadłości lub likwidacji pracodawcy bądź innych przyczyn niedotyczących pracowników. Jeżeli powyższe przesłanki zostaną spełnione, pracodawca może skrócić okres wypowiedzenia w trybie art. 361 K.p. bez pytania się pracownika o zgodę. Należy podkreślić, że pracodawca musi złożyć oświadczenie o skróceniu wypowiedzenia na podstawie art. 361 K.p. jednocześnie z oświadczeniem o wypowiedzeniu umowy. W zamian za "zabrane" miesiące wypowiedzenia pracodawca jest zobowiązany wypłacić pracownikowi odszkodowanie. Prawo do niego przysługuje niezależnie od tego, czy po rozwiązaniu stosunku pracy były pracownik pozostaje bez pracy. Wysokość odszkodowania oblicza się tak jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy. Odszkodowanie nie zapewni urlopu Przejawem ochrony pracownika, któremu pracodawca niejako narzucił decyzję o skróceniu wypowiedzenia, jest nie tylko przyznanie odszkodowania za miesiące, o które skrócono wypowiedzenie. Okres, za który wypłacono odszkodowanie podlega też zaliczeniu do stażu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze - pod warunkiem, że w okresie tym były pracownik pozostawał bezrobotny (art. 361 § 2 K.p.). Przytoczona regulacja bywa niekiedy błędnie interpretowana, zwłaszcza przez pracowników. Mylnie przyjmują oni, że z powodu zaliczania okresu, za który przyznano odszkodowanie do stażu pracy, mogą w tym czasie nabywać uprawnienia pracownicze, np. do urlopu wypoczynkowego. Traktują bowiem okres bez pracy zrekompensowany odszkodowaniem za równoznaczny z okresem pracy - co nie jest prawidłowe. W okresie, za który wypłacono odszkodowanie, stron nie wiąże już stosunek pracy, a należne odszkodowanie nie jest wynagrodzeniem. Pracownik nie może więc za ten okres nabyć uprawnień nierozerwalnie związanych z pozostawaniem w stosunku pracy, np. prawa do urlopu wypoczynkowego czy jubileuszówki (patrz uchwała SN z dnia 9 lipca 1992 r., sygn. akt I PZP 20/92). Porozumienie po wypowiedzeniu Pracodawca i pracownik mają jeszcze jeden sposób na przyśpieszenie upływu wypowiedzenia. Po złożeniu oświadczenia o wypowiedzeniu mogą się porozumieć co do tego, że skończy się ono szybciej niż to wynika z jego ustawowego okresu. Termin zakończenia umowy w takim przypadku strony mogą wyznaczyć dowolnie, wskazując go w porozumieniu. Postawą prawną jego zawarcia jest art. 36 § 6 K.p. Co ważne, zawarcie porozumienia nie zmienia trybu rozwiązania umowy, nadal jest to więc wypowiedzenie. Taki też tryb ustania zatrudnienia należy wskazać w świadectwie pracy, nie wykazując faktu zawarcia porozumienia na podstawie art. 36 § 6 K.p. Ponieważ strony zgodnie ustaliły wcześniejszą datę zakończenia umowy, za skrócony okres wypowiedzenia nie przysługuje żadne odszkodowanie. Okres ten nie jest też zaliczany do stażu pracy. Oktawia Bogdziewicz [email protected] Napoje profilaktyczne w okresie upałów Pracodawca jest zobowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym stale lub okresowo w warunkach szczególnie uciążliwych oprócz wody, inne napoje, tzw. profilaktyczne, których ilość, rodzaj i temperatura powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy i potrzeb fizjologicznych pracowników. Wszystko pod kontrolą Stanowiska uprawniające oraz szczegółowe zasady wydawania napojów pracodawca ustala z zakładowymi organizacjami związkowymi, a w razie ich braku, po uzyskaniu opinii przedstawicieli pracowników. Napoje wydaje się m.in. pracownikom zatrudnionym na stanowiskach pracy, na których temperatura spowodowana warunkami atmosferycznymi przekracza 28°C. Pracodawca zapewnia napoje w ilości zaspokajającej potrzeby pracowników. Powinny być one dostępne przez całą zmianę roboczą. Joanna Rożenko [email protected] Zmiany w Kodeksie pracy – umowy na czas określony 25 czerwca br. Sejm przegłosował ważną nowelizację Kodeksu pracy (ustawa o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw). Przepisy ustawy wejdą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia jej ogłoszenia. Zakres przepisów przejściowych W pierwszej kolejności należy wskazać, iż zgodnie z art. 18 ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia. Przepisy przejściowe można podzielić na kilka podstawowych kategorii: – zaliczanie umów trwających w dniu wejścia w życie ustawy do czasowego oraz ilościowego limitu, – zasady wypowiadania umów na czas określony (w tym długość okresu wypowiedzenia), – umowy na czas wykonania określonej pracy – wykreślenie ich z katalogu umów terminowych, – konieczność zaktualizowania treści umowy o pracę, – obowiązek powiadomienia Państwowej Inspekcji Pracy, – postępowania dotyczące odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę, rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia oraz wygaśnięcia umowy o pracę. Do umów o pracę na czas wykonania określonej pracy, trwających w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe. Warto zwrócić szczególną uwagę na działania, które pracodawca będzie musiał podjąć w związku z przepisami przejściowymi. Obowiązek uzupełnienia treści umowy o pracę Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy treść umowy o pracę zostanie poszerzona. W przypadku bowiem zawarcia umowy o pracę na czas określony w celu zastępstwa, wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym, wykonywania pracy przez okres kadencji lub w okolicznościach, gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie, w umowie określa się ten cel lub te okoliczności, poprzez zamieszczenie informacji o przyczynach obiektywnie uzasadniających zawarcie takiej umowy. W świetle natomiast art. 15 ustawy strony trwających w dniu wejścia w życie ustawy umów o pracę na czas określony zawartych w opisanych powyżej okolicznościach, w terminie 3 miesięcy od tego dnia, uzupełnią te umowy o te informacje. Obowiązek poinformowania PIP Z treści nowego art. 25 § 5 wynika, iż pracodawca zawiadamia właściwego okręgowego inspektora pracy, w formie pisemnej lub Wszystko pod kontrolą elektronicznej, o zawarciu umowy o pracę na czas określony wraz ze wskazaniem przyczyn zawarcia takiej umowy, w terminie 5 dni roboczych od dnia jej zawarcia (art. 25 § 4). W przypadku umowy o pracę na czas określony trwającej w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, zawartej w celu, o którym mowa w „nowym” art. 251 § 4 pkt 4 ustawy, pracodawca zawiadamia właściwego okręgowego inspektora pracy, w formie pisemnej lub elektronicznej, o takiej umowie wraz ze wskazaniem przyczyn jej zawarcia, w terminie 5 dni roboczych od dnia uzupełnienia umowy o pracę o informacje o przyczynach zawarcia tej umowy. Podsumowując Mając na uwadze zakres i doniosłość zmian, warto zwrócić szczególną uwagę na przepisy przejściowe. Pomimo iż stosunki pracy zawarto przed nową ustawą, prawodawca wymaga kilku formalnych aktualizacji. Wspomnieć należy, iż w ustawie przewiduje się, że brak zawiadomienia PIP o obiektywnych przyczynach leżących po stronie pracodawcy może skutkować nawet odpowiedzialnością wykroczeniową (art. 281 pkt 1a). Anna Kalenkiewicz [email protected] Pracodawca spóźnia się z wypłatą wynagrodzenia? Zobacz, ile wyniosą odsetki za zwłokę i odszkodowanie. Kodeks pracy nakłada na pracodawcę obowiązek wypłaty wynagrodzenia pracownikom co najmniej raz w miesiącu, w stałym i ustalonym z góry terminie. Przepisy dotyczące daty wypłaty wynagrodzenia mają przy tym charakter bezwzględnie obowiązujący - dla pracownika nie ma więc znaczenia, jakie powody podaje pracodawca, aby usprawiedliwić zwłokę w przekazaniu pensji. Nawet, jeśli opóźnienie jest więc spowodowane okolicznościami, na które firma nie miała wpływu, dana osoba poza żądaniem wypłaty zaległego wynagrodzenia - może domagać się określonych świadczeń od pracodawcy. Przede wszystkim pracownik ma prawo żądać odsetek za czas opóźnienia w wypłacie wynagrodzenia (art. 481 Kodeksu cywilnego powiązany z art. 300 Kodeksu pracy). Przy czym powodem wystąpienia o odsetki jest samo pozbawione podstaw prawnych uniemożliwienie pracownikowi korzystania z jego pieniędzy - nie musiała powstać żadna szkoda po stronie zatrudnionego. Sam pracownik musi natomiast wystąpić z żądaniem odsetek, pracodawca nie ma bowiem bezwzględnego obowiązku ich wypłaty, chyba że kwestia ta została uregulowana w przepisach wewnątrzzakładowych lub w umowie o pracę. Jeżeli te dokumenty nie stanowią inaczej, pracownik ma również prawo do odsetek w wysokości ustawowej - obecnie 8 proc. w skali roku. Zaległe odsetki nalicza się od pierwszego dnia uchybienia terminu płatności od zaległego wynagrodzenia brutto, ponieważ odsetki za czas opóźnienia w wypłacie wynagrodzenia za pracę przysługują pracownikowi także w części, od której pracodawca odprowadził składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Jednocześnie same odsetki nie podlegają opodatkowaniu ani oskładkowaniu. Na podstawie tych samych przepisów Kodeksu Cywilnego i Kodeksu pracy poszkodowany pracownik może domagać się od pracodawcy odszkodowania. Przed sądem musi jednak wykazać, że w wyniku postępowania pracodawcy poniósł szkodę, określić jej rozmiar oraz wykazać związek przyczynowo-skutkowy między opóźnieniem w wypłacie wynagrodzenia a powstaniem tej szkody. 3 Co ważne, w jednym pozwie można żądać zarówno zaległego wynagrodzenia i odsetek, jak i odszkodowania za szkodę. Ponadto niewypłycanie pensji stanowi ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracodawcy i w związku z tym pracownik może rozwiązać umowę z pracodawcą bez zachowania terminu wypowiedzenia, czyli w trybie natychmiastowym. W takim przypadku pracownikowi także przysługuje prawo do odszkodowania w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia, a jeżeli umowa o pracę została zawarta na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy - w wysokości wynagrodzenia za okres 2 tygodni. To odszkodowanie wylicza się tak, jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy, czyli w tym wypadku uwzględniając też zmienne składniki wynagrodzenia wypłacone w okresie bezpośrednio poprzedzających moment nabycia prawa do odszkodowania. Odszkodowanie to wypłaca się w kwocie, bez potrącania składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, a także zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. o dofinansowanie projektu dotyczącego utrzymania zdolności pracowników do pracy przez cały okres aktywności zawodowej". Wniosek ten jest dostępny na stronie internetowej ZUS (www.zus.pl/prewencja). Wnioski należy przesyłać na adres: Zakład Ubezpieczeń Społecznych Departament Prewencji i Rehabilitacji ul. Szamocka 3, 5 01-748 Warszawa Wniosek podlega ocenie formalnej przez pracownika ZUS, a następnie merytorycznej - przez eksperta z dziedziny, która ma być przedmiotem działań naprawczych i prewencyjnych (zadanie ZUS). Po pozytywnej ocenie wniosku nastąpi podpisanie umowy i przekazanie pierwszej transzy środków w ciągu 14 dni od podpisania umowy. Po zakończeniu realizacji przedsięwzięcia nastąpi odbiór projektu przez eksperta z dziedziny, której dotyczył projekt. W ciągu 30 dni od pozytywnego odbioru projektu następuje wypłata drugiej transzy dofinansowania. Agnieszka Raszkowska [email protected] Izabela Charchalis [email protected] ZUS dofinansuje projekt dotyczący utrzymania zdolności pracowników do pracy przez cały okres aktywności zawodowej ZUS w dniu 30 czerwca br. na stronie internetowej (www.zus.pl) zamieścił komunikat w sprawie programu dofinansowania działań skierowanych na utrzymanie zdolności do pracy przez cały okres aktywności zawodowej, prowadzonych przez płatników składek. Ważne: Program jest adresowany do wszystkich płatników składek, którzy odprowadzają składki na ubezpieczenie wypadkowe ze szczególnym uwzględnieniem sektora małych i średnich przedsiębiorstw. Poziom dofinansowania został zróżnicowany ze względu na wielkość podmiotu (mierzoną liczbą osób, za które odprowadzana jest składka na ubezpieczenie wypadkowe): – dla mikroprzedsiębiorstw (1-9 osób) - do 90% kosztów projektu, – dla przedsiębiorstw małych (10- 49 osób) - do 80% kosztów projektu, – dla przedsiębiorstw średnich (50- 249 osób) - do 60% kosztów projektu, – dla przedsiębiorstw dużych (250 osób i więcej) - do 20% kosztów projektu. W ramach programu obejmującego działania na rzecz poprawy bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy ZUS finansuje: – projekty inwestycyjne, które odnoszą się przede wszystkim do bezpieczeństwa technicznego (rozwoju, modyfikacji i usprawnienia stanu technicznego maszyn, urządzeń oraz systemów i środków ochronnych), – projekty o charakterze doradczym, zorientowane na poprawę zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy, w tym w szczególności realizację oceny ryzyka zawodowego, wprowadzenie procedur bezpiecznej pracy oraz planowanie i monitorowanie działań prewencyjnych w zakresie bhp, – projekty inwestycyjno-doradcze, łączące działania ww. Przedsiębiorcy ubiegający się o przyznanie dofinansowania powinni złożyć do ZUS „Wniosek płatnika składek 4 Po godzinach "Oczywiście, że jako szef jestem za równouprawnieniem. Dlatego też pozwalam mojej żeńskiej grupie pracowników pracować dłużej, żeby mogły zarobić tyle, co mężczyźni." **** Prezes zwolnił pracownika i na pożegnanie mówi: - Muszę panu wyznać, że był pan dla mnie jak syn - leniwy, bezczelny i niewdzięczny. **** Poniedziałek rano, szef: - Co masz takie czerwone oczy, piłeś? - Nie! Płakałem cały weekend, bo brakowało mi pracy! **** Rozmowa kwalifikacyjna: - Proszę wymienić swoją 1 mocną cechę. - Jestem wytrwały. - Dziękuję, skontaktujemy się z panem później. - Zaczekam tutaj. Dowcipy przygotowała Joanna Grześkiewicz [email protected] PROFUS Kancelarie podatkowe i prawne Siedziba: 59-220 Legnica, ul. Kościuszki 18/2 tel./fax 076 723 88 00 do 03 e-mail: [email protected] 58-500 Jelenia Góra, ul. Jasna 14 tel. 075 64 22 162, tel./fax 075 64 22 161 e-mail: [email protected] 53-653 Wrocław, ul. Inowrocławska 21/3 tel. 071 707 29 50 lub 533 396 400 e-mail: [email protected] www.profus.eu Wszystko pod kontrolą