D - Sąd Okręgowy w Olsztynie

Sygn. akt VII Ka 967/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 10 października 2013 roku
Sąd Okręgowy w Olsztynie VII Wydział Karny Odwoławczy, w składzie:
Przewodniczący: SSO Karol Radaszkiewicz (spr.)
Protokolant: st. sekr. sąd. Rafał Banaszewski
po rozpoznaniu w dniu 10 października 2013 roku
sprawy Z. N.,
obwinionego o wykroczenie z art.77kw.,
na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego
od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 19 lipca 2013 roku w sprawie IX W 1761/13
Uchyla zaskarżony wyrok, przekazując sprawę Sądowi Rejonowemu w Olsztynie do ponownego rozpoznania.
Sygn. akt VII Ka 967/13
UZASADNIENIE
Z. N. obwiniony został o to, że:
w dniu 17.04.2013r. około godziny 14:00 w miejscowości G.(...) nie zachował zwykłych i nakazanych środków
ostrożności przy trzymaniu 5 krów
- tj. o wykroczenie z art.77kw.
Wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 19 lipca 2013r. w sprawie IX W 1761/13:
I. obwinionego Z. N. uznano za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to z mocy art.77kw skazano go na
karę 200 (dwieście) złotych grzywny;
II. na podstawie art.624§1kpk w zw. z art.119kpw zwolniono obwinionego od kosztów postępowania i opłaty.
Apelacja obwinionego Z. N., zaskarżyła wyrok w całości. Skarżący wskazał, iż to, że ogrodzenie zostało
uszkodzone przez ciężarówkę przywożącą piasek na budowę jest prawdą. Prawdą jest też to, że funkcjonariusze straży,
pomimo, że prosił, by sprawdzili, ponieważ ślad uszkodzenia ogrodzenia przez ciężarówkę był niezatarty, twierdząc,
że nie muszą oglądać śladów, wobec czego odmówił zapłacenia mandatu. Twierdzenia, że zwierzęta często wychodzą,
nie są prawdą. Gdyby tak było to świadek E. N. zgłaszałaby na Policję lub straż miejską każde takie zdarzenie, gdyż jest
do skarżącego uprzedzona. Gdyby nie była do niego źle nastawiona, to jest logiczne, że nie zgłaszałaby do straży, gdyż
zwierzęta nie wyrządziły jej żadne szkody, a jej dziećmi zaopiekowała się żona skarżącego i przyprowadziła je do jej
domu. Gdyby świadek E. N. nie była źle do niego nastawiona tego by nie uczyniła. Uważa zatem, iż nie jest prawdą, że
nie zachował podstawowych środków ostrożności gdyż zwierzęta jego nie chodzą samopas, ale są ogrodzone dobrym
ogrodzeniem i nie zdarzało się by same przerwały ogrodzenie. Zaznaczył, iż najbardziej krzywdzące dla niego jest to,
że strażnicy nie chcieli zbadać przyczyny uszkodzenia ogrodzenia, co po stwierdzeniu faktu, który był widoczny jeszcze
w następnym dniu zdarzenia mogłoby dyskwalifikować karę. Wobec powyższego, uważa, że jest niewinny i dlatego
wniósł odwołanie.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelację uznać należy zasadną o tyle, że otwierając drogę do kontroli poprawności całego wyroku wskazała na braki
w ustaleniach faktycznych przyjętych wyrokiem, uniemożliwiających dokonanie kontroli instancyjnej poprawności
przyjętych ustaleń faktycznych, skutkiem czego, niezbędnym stało się skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania
celem możliwego stosownego uzupełnienia przyjmowanych ustaleń.
Już bowiem tylko lektura opisu czynu zarzucanego obwinionemu wnioskiem o ukaranie, następnie przyjętego w
takim samym kształcie jako czyn zarzucany, wskazuje, iż w rzeczywistości sprowadzał się on i ograniczał wyłącznie
do niemal wiernego przytoczenia treści przepisu art.77kw., niestety nie wskazał już ani na czym miało polegać
inkryminowane zachowanie obwinionego mające skutkować nie zachowaniem czy to zwykłych czy też nakazanych
środków ostrożności wymaganych przy trzymaniu przez obwinionego krów, ani jakie konkretnie środki ostrożności
w szczególności nakazane obowiązywały obwinionego.
W rzeczywistości nie wiadomo bowiem nawet wymaganiom jakich nakazanych środków ostrożności obwiniony miał
uchybić, w uzasadnieniu wyroku próżno by szukać odpowiedzi w tym względzie, podobnie zresztą jak i niezbędnego
rozważenia na czym miało ewentualnie polegać już tylko naruszenie zwykłych środków ostrożności.
Z materiału dowodowego sprawy, w tym także wyjaśnień obwinionego wynika bowiem, iż teren pastwiska na którym
przebywały jego krowy, co do zasady został przez niego ogrodzony, co zdaje się wskazywać, iż obwiniony stara
się wywiązać z obowiązku zachowania zwykłych środków ostrożności przy ich trzymaniu, skoro teren na którym
zwykle przebywają jest ogrodzony. W świetle powyższego aktualnym jawi się pytanie o sposób w jaki obwiniony
miał nie zachować wymaganych środków ostrożności, skoro co do zasady wymóg ten respektował ogradzając teren
na którym przetrzymywał swoje krowy, zaś w inkryminowanym czasie wydostać się one miały poza teren pastwiska
wykorzystując uszkodzenie ogrodzenia przez pojazd dowożący materiał budowlany na teren sąsiedniej działki, Sąd
zaś nie zbadał i nie rozważył dotyczących tego okoliczności podnoszonych przez obwinionego wg jakich sytuacja taka
miała mieć charakter wyjątkowy i w znacznym stopniu bądź nawet w całości być niezależną od woli obwinionego. Jeśli
tak, to należy również wyjaśnić na czym miałoby polegać zawinione przez obwinionego nie przestrzeganie środków
ostrożności przy trzymaniu przez niego krów. Z pewnością wymogu tego nie spełnia wielokrotne odwoływanie się
Sądu do relacji świadków wskazujących, iż sytuacje w których krowy obwinionego wychodzą poza teren pastwiska i
chodzą luzem, zdarzały się już wcześniej.
Brak zbadania i rozważenia tych okoliczności i kwestii na czym polegać miało nie zachowanie przez obwinionego
we wskazanym czasie, środków ostrożności, nie tylko nie pozwala rozstrzygnąć czy i jakie rzeczywiste działanie
obwinionego wyczerpywało znamiona wykroczenia z art.77kw., ale również uniemożliwia kontrolę poprawności
uznania obwinionego winnym popełnienia zarzucanego czynu, zwłaszcza, iż jak już na wstępie wskazano, skarżony
wyrok, nie wyjaśnia na czym w rozumieniu przepisu art.77kw. polegać miało nie zachowanie przez obwinionego
środków ostrożności wymaganych przy trzymaniu krów, w sytuacji gdy opis czynu przypisanego sprowadził się niemal
wyłącznie do przytoczenia treści przepisu typizującego wykroczenie z art.77kw., nie zawierał zaś jakiegokolwiek
jego wypełnienia wskazaniem konkretnych zachowań bądź zaniedbań ze strony obwinionego, jakimi miałby on
ewentualnie wypełnić znamiona zarzucanego wykroczenia.
Wskazane braki w treści przyjętych wyrokiem ustaleń faktycznych, w efekcie uniemożliwiają kontrolę zarówno
poprawności oceny ujawnionych dowodów oraz przeprowadzonego przez Sąd wnioskowania, wskazując w
konsekwencji na konieczność uzupełnienia we wskazanym zakresie ustaleń faktycznych, czemu służyć będzie
wyjaśnienie w niezbędnym zakresie wymienionych okoliczności, wypełnienie czego ewentualnie umożliwi dopiero
uzyskanie odpowiedzi czy i w jaki sposób obwiniony ewentualnie popełnił wykroczenie z art.77kw., a w konsekwencji
umożliwić podjęcie trafnych rozstrzygnięć.
Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy zaskarżony wyrok uchylił, przekazując sprawę Sądowi Rejonowemu w
Olsztynie do ponownego rozpoznania (art.437§2kpk. w zw. z art.438 pkt.2 i 3kpk.).