Projekt adaptacji akustycznej oraz wytyczne izolacyjności

Projekt adaptacji akustycznej oraz wytyczne
izolacyjności przegród dla sal wykładowych 0.21 oraz
1.27 i 1.30
W katedrze Telekomunikacji AGH w Krakowie – faza
wykonawcza.
Kraków, listopad 2011 r
Spis treści:
1.
Wstęp - Cel wykonywania opracowania .............................................................. 4
2.
Podstawy wykonywania opracowania ................................................................. 4
4.
5
3.1.
Charakterystyka czasu pogłosu – RT ........................................................... 5
3.2.
Charakterystyka zrozumiałości mowy - wskaźnik STI .................................... 5
3.3.
Poziom ciśnienia akustycznego - SPL .......................................................... 7
3.4.
Izolacyjność od dźwięków powietrznych - R ................................................. 7
3.5.
Izolacyjność akustyczna od dźwięków uderzeniowych – Ln. ........................... 7
Wytyczne izolacyjności akustycznych przegród. .................................................. 8
4.1.
Hałas zewnętrzny. .................................................................................... 8
4.2.
Wymagania normowe. .............................................................................. 8
4.3.
Wymagania odnośnie ścian zewnętrznych i okien. ....................................... 9
4.4.
Wymagania odnośnie ścian wewnętrznych. ................................................10
4.5.
Wymagania odnośnie drzwi. .....................................................................10
4.6.
Stropy ...................................................................................................10
4.7.
Sposoby ograniczenia hałasu wewnętrznego ...............................................11
Sala wykładowa 0.21 ......................................................................................12
5.1 Oszacowanie osiągniętego czasu pogłosu .......................................................12
5.2 Sufit .........................................................................................................13
5.3 Panele ścienne ...........................................................................................14
5.4 Wyniki symulacji ........................................................................................16
6.
5.5.
Hałas przenikający do pomieszczenia .........................................................19
5.6.
Ścianka oddzielająca wentylatornie od sali wykładowej 0.21 .........................19
Sale wykładowe 1.27 i 1.30.............................................................................20
6.1.
Oszacowanie osiągniętego czasu pogłosu ...................................................20
6.2.
Sufit ......................................................................................................21
6.3.
Panele ścienne ........................................................................................22
6.4.
Wyniki symulacji .....................................................................................23
6.5.
Hałas przenikający do pomieszczenia .........................................................25
2
6.6.
7.
Ścianka oddzielająca wentylatornie od sal wykładowych 1.27, 1.30 ...............25
Podsumowanie ..............................................................................................26
3
1. Wstęp - Cel wykonywania opracowania
W salach wykładowych katedry telekomunikacji przeprowadzane są zajęcia
dydaktyczne, prelekcje oraz wykłady.
Zatem niniejsze opracowanie zostało wykonane przede wszystkim w oparciu o
główne założenia dobrej zrozumiałości mowy, obniżenie czasu pogłosu
zapewnienie ochrony przed hałasem poprzez dobranie odpowiednich
izolacyjności akustycznych przegród budowlanych.
Do niniejszego opracowania przyjęto jedno źródło wszechkierunkowe i pobudzanie sali
szumem różowym. W przypadku określenia hałasu od urządzeń wewnętrznych widmo
oraz poziom ciśnień akustycznych został dobrany wg
obliczonych sumarycznych
poziomów hałasu na podstawie kart katalogowych, a jeśli nie posiadano dokładnych
informacji o widmie i poziomie hałasu, wartości te założono po konsultacjach z
pracownikami wydziału telekomunikacji AGH lub projektantami wentylacji. Odbiornik
został umieszczony na wysokości 170 cm nad poziomem posadzki.
2. Podstawy wykonywania opracowania
Podstawą wykonywania opracowania adaptacji akustycznej było:
-
konsultacje z Głównym Projektantem - Panią Jolantą Kulewicz
konsultacje telefoniczne z Głównym Projektantem – Panią Jolantą Kulewicz
konsultacje z pracownikami wydziału Telekomunikacji AGH
4
3. Wyznaczenie parametrów akustycznych
W opracowaniu rozpatrywane będą takie parametry jak: czas pogłosu RT, zrozumiałość
mowy STI, poziom ciśnienia akustycznego SPL, izolacyjność od dźwięków powietrznych
R, izolacyjność od dźwięków uderzeniowych Ln.
3.1.
Charakterystyka czasu pogłosu – RT
Czas pogłosu jest ważnym parametrem określającym jakość akustyczną wnętrz.
Definiowany jest jako czas, wyrażony w sekundach, w którym poziom dźwięku maleje o
60, 30, 20, 10 dB od momentu wyłączenia źródła, gdy w pomieszczeniu panował stan
ustalony. Czas pogłosu wpływa na zrozumiałość mowy, brzmienie muzyki oraz poziom
dźwięku. Zmiana wartości RT60, 30, 20, 10 w pomieszczeniu jest uzależniona od rodzaju
i kształtu materiałów składających się na jego wystrój, stopnia wypełnienia publicznością,
warunków atmosferycznych. Temperatura i wilgotność ma jednak zdecydowanie mniejszy
wpływ w porównaniu do pozostałych czynników. Istnieją zalecane wartości czasu
pogłosu, jakie powinny istnieć w pomieszczeniach przeznaczonych dla muzyki i form
słownych w funkcji objętości.
Współczynnik m pochłaniania dźwięku przez powietrze o wilgotności względnej 50% i
temperaturze 200C
3.2.
Charakterystyka zrozumiałości mowy - wskaźnik STI
Wartość tego wskaźnika określa w sposób bezpośredni stopień zrozumiałości mowy na
drodze transmisji sygnału w danym pomieszczeniu. W skutek wielokrotnego nakładania
się różnych warstw sygnału, która zachodzą wskutek bliższych i dalszych odbić, maleje
głębokość modulacji transmitowanego sygnału.
Do wyznaczenia odpowiedzi impulsowej h(t) wykorzystuje się zazwyczaj pobudzenie
akustyczne w postaci sekwencji szumowych o stałej gęstości widmowej. Szczególnie
przydatne do tego celu są sygnały MLS (Maximum Length Sequence). Cechą wspólną
tych sekwencji jest stała amplituda sygnału przyjmująca tylko wartości Umax i Umin oraz
funkcją autokorelacji w postaci delty Diraca. Z tego powodu uzyskany przebieg
odpowiedzi impulsowej wykazuje dużą odporność na działanie zewnętrznych zakłóceń.
Metoda RASTI opiera się na 9 pomiarach przeprowadzonych w 2 pasmach oktawowych
o częstotliwościach środkowych 500 i 2000 Hz (dla f = 500 Hz częstotliwości modulacji
zawierają się w zakresie 1- 8 Hz z odstępem tercjowym, natomiast dla f = 2000 Hz
częstotliwości modulacji zawierają się w zakresie 0,7 - 11,2 Hz również z odstępem
5
tercjowym) co powoduje znaczne skrócenie czasu pomiaru. Metoda ta opiera się na
wyznaczeniu modulacyjnej funkcji przejścia MTF (ang. modulation transfer function):


2
- jt
dt
p (t) e
0
MTF =

p2(t) dt


0
mout
MTF =
min
gdzie m - głębokość modulacji.
System transmisji jakim jest pomieszczenie zmniejsza stopień modulacji sygnału,
natomiast nie zmniejsza kształtu sinusoidalnej fali modulacyjnej.
Poniżej przedstawiono zależność między współczynnikiem RASTI a zrozumiałością
mowy:
RASTI
Zrozumiałość mowy
0,00 - 0,30
zła
0,30 - 0,45
uboga
0,45 - 0,60
dostateczna
0,60 - 0,75
dobra
0,75 - 1,00
doskonała
6
3.3.
Poziom ciśnienia akustycznego - SPL
Poziom ciśnienia akustycznego [dB] jest to
wielkość przedstawiona w skali
logarytmicznej, stosowana do określenia stanu akustycznego w dowolnym punkcie
ośrodka, wyznaczana ze wzoru:
Gdzie:
p- wartość skuteczna ciśnienia akustycznego, [Pa],
p0 – ciśnienie odniesienia, 2*10-5 [Pa]
Ze względu na to, że ucho ludzkie inaczej reaguje na dźwięki o różnych
częstotliwościach tj. ma małą wrażliwość na niskie tony, a najlepiej odbiera dźwięki z
zakresu 2-4 kHz wprowadzono charakterystyki korekcyjne.
Korekcja częstotliwościowa A, odpowiada krzywej progu słyszenia, a korekcja C
odpowiada charakterystyce słyszenia dla wyższych poziomów dźwięku.
3.4.
Izolacyjność od dźwięków powietrznych - R
Izolacyjność akustyczna przegrody od dźwięków powietrznych to różnica pomiędzy
średnim poziomem ciśnienia akustycznego L1 w pomieszczeniu nadawczym a średnim
poziomem ciśnienia akustycznego L2 w pomieszczeniu odbiorczym:
D= L1-L2= 10log(I1/I2),
gdzie: I1, I2 – natężenia dźwięku w pomieszczeniu odbiorczym i nadawczym.
Tak zdefiniowana izolacyjność niejednoznacznie określa jakość przegrody, ponieważ nie
uwzględnia warunków pomieszczenia odbiorczego.
Izolacyjność akustyczna właściwa R, uwzględnia warunki w pomieszczeniu
odbiorczym – chłonność akustyczna pomieszczenia- A oraz pole powierzchni przegrody –
S. Wówczas wzór na izolacyjność przedstawia się następująco:
R= L1-L2 + 10log(S/A)=D+10log(S/A)
Powyższy wzór stosowany jest tylko w przypadku braku bocznego przenikania
energii. W rzeczywistości prawie zawsze występuje przenikanie boczne. Wtedy
izolacyjność określa wzór:
R’= L’1-L’2 + 10log(S/A)=D’+10log(S/A)
gdzie,
R’ – przybliżona izolacyjność akustyczna właściwa przegrody, [dB]
L’1 – średni poziom dźwięku w pomieszczeniu nadawczym w warunkach występowania
przenikania bocznego dźwięku, [dB],
L’2 – średni poziom dźwięku w pomieszczeniu odbiorczym w warunkach występowania
przenikania bocznego dźwięku, [dB].
3.5.
Izolacyjność akustyczna od dźwięków uderzeniowych – Ln.
Izolacyjność akustyczna od dźwięków uderzeniowych określa właściwości
akustyczne przegród budowlanych w przypadku przenikania dźwięków uderzeniowych,
7
które powstają np przy chodzeniu, toczeniu, uderzeniu lub przesuwaniu twardymi
przedmiotami.
Określa się ją za pomocą poziomu uderzeniowego znormalizowanego wytworzonego pod
stropem przez znormalizowane źródło dźwięków uderzeniowych.
Wyznacza się ze wzoru:
Ln=Li+10log(A/A0), gdzie
Li – uśredniony w czasie i przestrzeni poziom ciśnienia akustycznego wytworzonego pod
stropem przez znormalizowane n źródło dźwięków uderzeniowych,
A- chłonność akustyczna komory odbiorczej,
A0 – 10 m2 - chłonność akustyczna odniesienia.
W warunkach rzeczywistych należy uwzględniać przenoszenie boczne dźwięku wynikające
z przenikania dźwięku drogami bocznymi za pośrednictwem
przegród bocznych
połączonych ze stropem.
4.
Wytyczne izolacyjności akustycznych przegród.
4.1.
Hałas zewnętrzny.
Budynek katedry telekomunikacji zlokalizowany jest na ulicy Czarnowiejskiej 78 w
Krakowie.
Poziom hałasu drogowego od strony ulicy Czarnowiejskiej wg cyfrowych map
akustycznych oscyluje w zakresie około 60 – 65 dBA.
Poziom hałasu drogowego z drugiej strony budynku (od parkingu) jest niższy o około 10
– 15 dBA.
4.2.
Wymagania normowe.
Poziomy dźwięku A w pomieszczeniach do przebywania ludzi przedstawia norma PN87/B-02151/02. Dopuszczalne wartości dla sal konferencyjnych, wykładowych i
pomieszczeń administracyjnych do pracy umysłowej bez i ze źródłami hałasu przedstawia
tablica 1:
Tab.1 Dopuszczalne poziomy dźwięku A w pomieszczeniu do przebywania ludzi wg normy PN-87/B02151/02
8
Poniżej przedstawiono tabele określającą wymagania normowe izolacyjności od
dźwięków powietrznych i uderzeniowych stropów, ścian bez drzwi oraz drzwi.
Tab. 2 Wymagana izolacyjność akustyczna przegród wewnętrznych w budynkach zamieszkania
zbiorowego i użyteczności publicznej..
Poniżej przedstawiono tabele określającą wymagania normowe izolacyjności od
dźwięków powietrznych ścian zewnętrznych w zależności od poziomu dźwięku A na
zewnątrz budynku.
Tab. 3 Wymagana izolacyjność akustyczna właściwa przybliżona ścian zewnętrznych z oknami.
4.3.
Wymagania odnośnie ścian zewnętrznych i okien.
Wymagane wartości wskaźników izolacyjności akustycznej dla ścian zewnętrznych są
uzależnione od poziomów hałasu występującego w otoczeniu budynku przy uwzględnieniu
zmienności hałasu w okresie doby podzielonej na dwie części: dzień godz. 6.00-22.00 i
noc godz. 22.00- 6.00. Na podstawie normy PN-B 02151 – 3:1999 dla placówek
naukowo-badawczych dla ścian bez okien należy przyjąć minimalny wskaźnik oceny
wypadkowej
izolacyjności
akustycznej właściwej przybliżonej R’A2
na poziomie
minimum 33 dB.
9
Natomiast wymaganą izolacyjność części pełnych przegrody zewnętrznej i okien
stanowiących nie więcej niż 50% wielkości powierzchni przegrody zewnętrznej w
pomieszczaniu należy przyjąć odpowiednia dla części pełnej min 40 dB, a dla okien min
30 dB.
Nowoprojektowana stolarka okienna powinna zapewnić izolacyjność akustyczną R’A2 min
30 dB. Zaleca się stosowanie podwójnych szyb o współczynniku izolacyjności R’A2 33
dB.
Uwaga:
Należy zwrócić szczególną uwagę na montaż stolarki, odpowiednie uszczelnienie, gdyż
błędy wykonawcze mają istotny wpływ na izolacyjność akustyczną.
4.4.
Wymagania odnośnie ścian wewnętrznych.
Z uwagi na to, że laboratoria i sale wykładowe, konferencyjne sąsiadują z
pomieszczeniami gdzie są urządzenia hałasujące na poziomie nawet ok. 80 dBA,
wszystkie ściany w pomieszczeniu należy wykonać jako ściany masywne o wskaźniku
izolacyjności akustycznej właściwej R’A1 nie mniejszej niż 55 dB.
Pozostałe ściany wykonać z płyt G-K z wypełnieniem wełną mineralną o gęstości > 50
k/m3.
4.5.
Wymagania odnośnie drzwi.
Wszystkie drzwi do sal wykładowych należy wykonać jako drzwi akustyczne.
Odpowiednie drzwi to wszelkie drzwi o wskaźniku izolacyjności właściwej nie mniejszym
niż Rwmin= 40 dB(A) (EN 717).
Uwaga:
Podczas osadzania drzwi należy zwrócić szczególną uwagę na dokładność przylegania
wszelkich opasek, uszczelek czy dokładnego wypełnienia wszelkich szczelin otworu
drzwiowego z ramą drzwi. Najlepiej powyższe powierzyć doświadczonej firmie.
4.6.
Stropy
Stropy powinny mieć izolacyjność akustyczną od dźwięków powietrznych R’A2=50 dB,
od dźwięków uderzeniowych L’n,w nie wyższy niż 63 dB.
Zaleca się wykonanie podłóg pływających, dylatowanych od ścian.
Jako warstwę wibroizolacyjną należy zastosować płyty izolacyjne z mineralnej wełny
szklanej; nielaminowane; paroprzepuszczalne o grubości 28 mm lub elastyczny styropian
akustyczny o grubości 33mm. Jako płytę dociążającą
należy stosować wylewki o
grubości nie mniejszej niż 35mm. Przy wylewaniu „na mokro” należy zwrócić szczególną
uwagę na wyprowadzenie izolacji wibroakustycznej na ściany. Niewłaściwe wykonanie
(lub jego brak) powoduje zmniejszenie skuteczności tłumienia dźwięków, gdyż płyta
dociskowa zostaje trwale połączona ze ścianami i następuje przenoszenie dźwięku do
pomieszczenia chronionego drogami bocznymi, po konstrukcji.
10
4.7.
Sposoby ograniczenia hałasu wewnętrznego
W celu zbliżenia się do wymaganych warunków akustycznych należy ograniczyć wpływ
hałasujących urządzeń i instalacji technicznych w danych pomieszczeniach.
centrale klimatyzacyjne należy posadzić na wibroizolatorach, na osobnych
fundamentach, które będą oddylatowane od posadzki, w celu zminimalizowanie
przenoszenia drgań.
stosować tłumiki akustyczne w kratkach wlotowych wentylacyjnych.
stosować w pomieszczeniach wysokiej klasy przepustnice oraz anemostaty o
odpowiednim przekroju, które ograniczą poziom hałasu.
w razie potrzeby dokonać zabezpieczenia akustycznego instalacji kanalizacyjnej
oraz innych urządzeń takich jak : windy, wymienniki, pompy.
przejścia pionów instalacyjnych przez stropy i ściany należy prowadzić w tulejach
metalowych, a przestrzeń między przewodem a tuleją wypełnić ubitą wełną mineralną i
uszczelnić kitem trwale plastycznym
wszelkie przejścia kabli, przewodów urządzeń informatycznych z pomieszczeń
głośnych do pomieszczeń izolowanych należy zabezpieczyć ubitą wełną mineralną i
uszczelnić kitem plastycznym
Należy zwrócić szczególną uwagę na mostki wibroakustyczne. Wystąpienie ich może w
znacznie obniżyć komfort akustyczny w pomieszczeniach.
11
5 Sala wykładowa 0.21
Jest to sala o objętości około 600 m3. Będą w niej przeprowadzane wykłady, słowne
prezentacje. Zatem adaptacja została wykonana pod kątem bardzo dobrej zrozumiałości
mowy i obniżenia czasu pogłosu. W symulacji uwzględniono hałas zewnętrzny i od
instalacji wentylacyjnej. Założono hałas na poziomie 40 dB.
5.1
Oszacowanie osiągniętego czasu pogłosu
Po wykonaniu modelu sali, przeprowadzono symulację komputerową rozchodzenia się
dźwięku we wnętrzu sali. Na podstawie posiadanych kart katalogowych i zasugerowanych
przez Zamawiającego rodzajów materiałów wyposażenia wnętrza oraz na podstawie
dostarczonych przez poszczególnych Producentów tych produktów współczynników
pochłaniania poszczególnych materiałów wykonanych i przeprowadzonych w komorach
pogłosowych wyznaczono parametry akustyczne wnętrza sali.
Symulacje przeprowadzono dla sali pełnej.
12
Poniżej przedstawiono wyniki symulacji czasu pogłosu dla stanu przed adaptacją
akustyczną:
5.2
Sufit
Do obliczeń przyjęto następujące założenia:
Sufit akustyczny podwieszany:
Wykonany z wełny szklanej o wysokiej gęstości. Grubość 4 cm. Powierzchnia licowa
pokryta jest malowaną powłoką o odpowiedniej strukturze i porowatości, która umożliwia
transmisje
fal dźwiękowych do rdzenia z wełny szklanej. Powierzchnię tylną
zabezpieczono welonem szklanym. Krawędzie są zagruntowane. Całkowita wysokość
konstrukcyjna: 200mm. Na rysunku zaznaczony kolorem ciemnozielonym.
13
Sufit powinien charakteryzować się współczynnikiem pochłaniania nie gorszym niż
podany poniżej.
współczynnik pochłaniania Alfa śr
Akustyczny sufit podwieszany, c.w.k 200 mm
1,2
1
0,8
0,6
0,4
0,2
0
125
250
500
1000
2000
4000
f [Hz]
Akustyczny sufit podwieszany, c.w.k 200 mm
Do symulacji przyjęto 160 m2 sufitu.
Ściany przyjęto jako wykonane z tynku cementowego. Na podłodze przyjęto PVC.
5.3
Panele ścienne
Do symulacji przyjęto okładziny ścienne panele z płyty mdf zabezpieczonej ogniowo o
perforacji 9,38%, rodzaju nacięć 13/ 3 mm. Za panelami przyjęto 50 mm wełnę
mineralną o gęstości 53 kg/m3. Odległość paneli od ściany 67 mm.
Na rysunku oznaczone kolorem jasno zielonym.
14
Panele powinien charakteryzować się współczynnikiem pochłaniania nie gorszym niż
podany poniżej.
współczynnik pochłaniania Alfa
śr
Panele akustyczne - s13n3 h67d50
1,2
1
0,8
0,6
0,4
0,2
0
125
250
500
1000
2000
4000
f [Hz]
Panele akustyczne - s13n3 h67d50
Do symulacji przyjęto 45 m2 paneli.
15
5.4
Wyniki symulacji
Po zastosowaniu się do w/w rozwiązań uzyskano bardzo dobre wyniki czasu pogłosu jak
poniżej:
Rozkład parametru wyrazistości D50:
16
Rozkład parametru zrozumiałości mowy RASTI:
Mapa rozkładu ciśnienia akustycznego bezpośredniego z uwzględnieniem charakterystyki
korekcyjnej A:
17
Rozkład parametru zrozumiałości mowy STI:
Mapa rozkładu ciśnienia akustycznego z uwzględnieniem charakterystyki korekcyjnej A:
18
5.5.
Hałas przenikający do pomieszczenia
Zgodnie z polską normą dopuszczalny równoważny poziom dźwięku A (LAeq) hałasu
przenikającego do pomieszczenia od wszystkich źródeł hałasu łącznie w przypadku sal
wykładowych, audytoriów nie może przekraczać 40 dB.
5.6.
Ścianka oddzielająca wentylatornie od sali wykładowej 0.21
W celu zapewnienia odpowiedniego komfortu akustycznego w sali wykładowej 0.21
sugeruje się zwiększenie izolacyjności akustycznej ścianki oddzielającej te pomieszczenie
od wentylatorni.
Pierwotnie ścianka ta wykonana jest z płyt GK na konstrukcji z profili z wypełnieniem
wełną mineralną.
Z racji tego że nie ma informacji o tym, jakiej gęstości i jakiej grubości jest zastosowana
w ściance wełna, należy dokonać odkrywki ściany w celu ustalenie w/w parametrów
wełny mineralnej. Jeśli okażę się, że grubość wełny będzie mniejsza niż 60 mm a gęstość
inna niż z zakresu 30 –60 kg/m3 należy w przestrzeń między płyty GK wtłoczyć celulozę o
gęstości z zakresu 30- 60 kg/m3.
Sugeruje się również obłożenie istniejącej ścianki GK z obu stron płytą gipsowowłóknową o gęstości 1150 kg/m3 i grubości 12,5 mm.
W w/w układzie płyty na styku ze ścianą i sufitem należy posadowić na matach
akustycznych 2 x 0,5 cm z pianki polietylowej lub innych równoważnych w celu
wytłumienia dźwięków uderzeniowych, drgań.
Wszystkie przejścia kabli, kanałów wentylacyjnych, przewodów urządzeń informatycznych
z pomieszczeń głośnych do pomieszczeń izolowanych należy zabezpieczyć ubitą wełną
mineralną i uszczelnić kitem plastycznym.
19
6.
Sale wykładowe 1.27 i 1.30
Z racji tego, że sale te są symetryczne względem siebie opracowaniu poddana została
sala 1.27.
Jest to sala o objętości ok. 163 m 3. Będą w niej przeprowadzane wykłady, słowne
prezentacje. Zatem adaptacja została wykonana pod kątem bardzo dobrej zrozumiałości
mowy i obniżenia czasu pogłosu. W symulacji uwzględniono hałas zewnętrzny i od
instalacji wentylacyjnej.
6.1.
Oszacowanie osiągniętego czasu pogłosu
Po wykonaniu modelu sali, przeprowadzono symulację komputerową rozchodzenia się
dźwięku we wnętrzu sali. Na podstawie posiadanych kart katalogowych i zasugerowanych
przez Zamawiającego rodzajów materiałów wyposażenia wnętrza oraz na podstawie
dostarczonych przez poszczególnych Producentów tych produktów współczynników
pochłaniania poszczególnych materiałów wykonanych i przeprowadzonych w komorach
pogłosowych wyznaczono parametry akustyczne wnętrza sali.
Symulacje przeprowadzono dla sali pustej.
20
Sufit
6.2.
Do obliczeń przyjęto następujące założenia:
Sufit akustyczny podwieszany:
Wykonany z wełny szklanej o wysokiej gęstości. Grubość 4 cm. Powierzchnia licowa
pokryta jest malowaną powłoką o odpowiedniej strukturze i porowatości, aby umożliwić
transmisje
fal dźwiękowych do rdzenia z wełny szklanej.
Powierzchnię tylną
zabezpieczono welonem szklanym. Krawędzie są zagruntowane. Całkowita wysokość
konstrukcyjna: 200mm. Na rysunku zaznaczony kolorem pomarańczowym.
Sufit powinien charakteryzować się współczynnikiem pochłaniania nie gorszym niż
podany poniżej.
współczynnik pochłaniania Alfa śr
Akustyczny sufit podwieszany, c.w.k 200 mm
1,2
1
0,8
0,6
0,4
0,2
0
125
250
500
1000
2000
4000
f [Hz]
Akustyczny sufit podwieszany, c.w.k 200 mm
21
Do symulacji przyjęto 42 m2 sufitu.
Ściany przyjęto jako wykonane z tynku cementowego. Na podłodze przyjęto PVC.
6.3.
Panele ścienne
Do symulacji przyjęto okładziny ścienne panele z płyty mdf zabezpieczonej ogniowo o
perforacji 9,38%, rodzaju nacięć 13/ 3 mm. Za panelami przyjęto 50 mm wełnę
mineralną o gęstości 53 kg/m3. Odległość paneli od ściany 67 mm.
Na rysunku oznaczone kolorem zielonym.
Panele powinien charakteryzować się współczynnikiem pochłaniania nie gorszym niż
podany poniżej.
współczynnik pochłaniania Alfa
śr
Panele akustyczne - s13n3 h67d50
1,2
1
0,8
0,6
0,4
0,2
0
125
250
500
1000
2000
4000
f [Hz]
Panele akustyczne - s13n3 h67d50
Do symulacji przyjęto 21 m2 paneli.
22
6.4.
Wyniki symulacji
Po zastosowaniu się do w/w rozwiązań uzyskano bardzo dobre wyniki czasu pogłosu jak
poniżej:
Rozkład parametru wyrazistości D50:
23
Rozkład parametru zrozumiałości mowy RASTI:
Rozkład parametru zrozumiałości mowy STI:
24
6.5.
Hałas przenikający do pomieszczenia
Zgodnie z polską normą dopuszczalny równoważny poziom dźwięku A (L Aeq) hałasu
przenikającego do pomieszczenia od wszystkich źródeł hałasu łącznie w przypadku sal
wykładowych, audytoriów nie może przekraczać 40 dB.
6.6.
Ścianka oddzielająca wentylatornie od sal wykładowych 1.27, 1.30
W celu zapewnienia odpowiedniego komfortu akustycznego w salach wykładowych 1.27
oraz 1.30 sugeruje się zwiększenie izolacyjności akustycznej ścianki oddzielającej te
pomieszczenia od wentylatorni.
Pierwotnie ścianka ta wykonana jest z płyt GK na konstrukcji z profili z wypełnieniem
wełną mineralną.
Z racji tego że nie ma informacji o tym, jakiej gęstości i jakiej grubości jest zastosowana
w ściance wełna, należy dokonać odkrywki ściany w celu ustalenie w/w parametrów
wełny mineralnej. Jeśli okażę się, że grubość wełny będzie mniejsza niż 60 mm a gęstość
inna niż z zakresu 30 –60 kg/m3 należy w przestrzeń między płyty GK wtłoczyć celulozę o
gęstości z zakresu 30- 60 kg/m3.
Sugeruje się również obłożenie istniejącej ścianki GK z obu stron płytą gipsowowłóknową o gęstości 1150 kg/m3 i grubości 12,5 mm.
W w/w układzie płyty na styku ze ścianą i sufitem należy posadowić na matach
akustycznych 2 x 0,5 cm z pianki polietylowej lub innych równoważnych w celu
wytłumienia dźwięków uderzeniowych, drgań.
Wszystkie przejścia kabli, kanałów wentylacyjnych, przewodów urządzeń informatycznych
z pomieszczeń głośnych do pomieszczeń izolowanych należy zabezpieczyć ubitą wełną
mineralną i uszczelnić kitem plastycznym.
25
7.
Podsumowanie
Niniejsze wyniki są szacunkowe i mogą nieco odbiegać od przyjętych w niniejszym
opracowaniu wartości wzorcowych. Wynika to z faktu:
trudności występowania i w doborze takich materiałów, które posiadałyby
zakładane wartości współczynników pochłaniania tylko i wyłącznie w żądanych pasmach
oktawowych lub tercjowych.
rozbieżności wynikającej z podanych współczynników pochłaniania w kartach
katalogowych a stanem faktycznym,
sposobu mocowania tych elementów,
Jakiekolwiek inne rozwiązania czy materiały
ponownych obliczeń i opracowania akustycznego.
wymagają
wykonania
Niniejsze opracowanie należy rozpatrywać w całości.
Niniejsze opracowanie zawierające łącznie 26 stron sporządzono w 2 jednobrzmiących
egzemplarzach z czego 1 sztukę przekazano dnia 30 listopada 2011 roku Zamawiającemu
drogą mailową i pocztą.
Wykonawca zastrzega sobie możliwość dokonywania zmian do wytycznych na
etapie realizacji niniejszego opracowania. Wszelkie zmiany lub uzupełnienia do
niniejszego opracowania zostaną wniesione i przekazane Zamawiającemu na
piśmie do jego siedziby.
26