WSZYSCY JESTEŚMY JEDNĄ RODZINĄ ÓSME URODZINY

NR 49 (287)/5
PO GÓRACH, DOLINACH...
WSZYSCY JESTEŚMY JEDNĄ RODZINĄ
powiedział proboszcz ks. kan. Antoni Sapota w niedzielne
popołudnie 14. XI. witając przybyłych do naszej wspólnoty
członków Stow. Rodzin Katolickich diec. Bielsko - śywieckiej.
Witając Gości podkreślił, Ŝe człowiek, aby mógł się rozwijać,
musi mieć rodzinę, musi być karmiony miłością, która najlepiej
wyraŜa się w małŜeństwie, w rodzinie. śyczył teŜ wszystkim dobrego wymodlenia się i wzajemnego uradowania ze spotkania.
Spotkanie Rodzin rozpoczęła Eucharystia koncelebrowana
przez ks. Jacka i ks. dr. Jana Dyrdę w intencji Stowarzyszenia.
Ks. dr Jan Dyrda - kapłan z 42 letnim staŜem. Kształcił się
w Krakowie; naukę z etyki społecznej pobierał u Karola Wojtyły.
Pełnił posługę w diec. częstochowskiej, a następnie przez
ponad 20 lat w gorzowskiej. W Papieskiej Akademii
Teologicznej obronił pracę doktorską z biblistyki.Wykładał
archeologie biblijną - historię zbawienia w gorzowskiej filii
papieskiego wydz. teolo-gicznego. Prowadził równieŜ
duszpasterstwo słuŜby zdrowia.
W homilii ks. Dyrda przypomniał synod poświęcony rodzinom, który odbył się w 1980 r., w czasie którego Matka Teresa
z Kalkuty zwróciła się do Ojców Synodu z posłaniem, aby dali
światu dobrych, świętych kapłanów, którzy by miłowali ludzi biednych i byli przykładem i dźwignią dla rodzin na całym świecie.
Ojciec Święty przysłuchujący się obradom, w jednym z wystąpień powiedział, Ŝe juŜ Pius XI w swej encyklice mówił o tym
samym - Ŝe rodziny chrześcijańskie mają dać świętych
kapłanów, którzy pociągną ku świętości rodziny i będą kontynuowali misję Jezusa Chrystusa w środowisku swojego Ŝycia.
To dobrze, Ŝe dzisiaj zebraliśmy się - mówił ks. Dyrda - na
modlitwie i rozwaŜaniu. Trwająca całe lata ateizacja Polski i
krajów na wschód od niej doprowadziła do powstania pustyni
religijnej odznaczającej się zwłaszcza olbrzymią ilością rozbitych małŜeństw, okaleczonych, osieroconych dzieci. Dzisiaj
wiary nikt nie usiłuje administracyjnie odebrać. śyjemy w
“klimacie”, kiedy człowiek moŜe opowiedzieć się za wiarą lub
przeciw niej, oby tylko ludzie nie dali się zwieść obiecywanymi
korzyściami materialnymi, bez odwoływania się do wartości
sięgających perspektywicznie w przyszłość. Wiara wzmacnia
się, gdy człowiek spełnia warunki poboŜości i miłosierdzia
względem bliźnich, gdy czyni wszystko by nie grzeszyć, gdyŜ
kaŜdy grzech przygniata naszą wiarę i niszczy ją. Nie mówmy,
Ŝe nic sie nie stało, gdy nie byliśmy na niedzielnej Mszy św.
Stało się bardzo wiele. Gdy przyjdzie godzina próby, człowiek
taki nie dotrzyma kroku, zawiedzie.
Ks. Jan wspomniał kapelana więziennego, który przeprowadził rozmowy z trzema tys. więźniów odnośnie ich Ŝycia religijnego. Okazało się, Ŝe 95% tych ludzi przed znalezieniem się
w tym miejscu nie praktykowało Ŝadnej religii. Pochodzili oni z
rodzin, w których nie było miejsca na wspólną modlitwę. Stąd
dramat tych ludzi, ale i tych, których skrzywdzili swoim
postępowaniem.
Pewien adwokat z Chicago prowadzący sprawy
rozwodowe podał, Ŝe w USA 40% to katolicy, pozostali są
protestantami, niewierzącymi, sekciarzami. Ludzie, którzy
przyjęli tam sakrament małŜeństwa byli silni wiarą, a modlitwą
odwdzięczali się Chrystusowi za łaskę. Wśród tych ludzi był
znikomy procent rozwodzących się. W sakramencie
małŜeństwa Chrystus stojąc przy boku młodych ludzi, otacza ich
swoją mocą i idzie z nimi przez całe Ŝycie - mówił ks. Dyrda.
MałŜeństwo to trudna słuŜba męŜa wobec Ŝony, Ŝony wobec
męŜa, obojga rodziców wobec dzieci. To jest tak twarda słuŜba,
Ŝe bez pomocy Pana Jezusa, bez sakramentu małŜeństwa, nikt
nie jest w stanie jej właściwie wypełnić. Chrystus nie moŜe
znaleźć się na marginesie małŜeń-skiego Ŝycia. Musi być w
jego centrum naszego Ŝycia, naszego serca. Zebraliśmy się na
modlitwę, aby nas Bóg oświecił, Ŝeby Duch Święty ogarnął nas
swoją mocą, byśmy wiedzieli co czynić, aby rodziny nasze były
silne Bogiem, byśmy w Ŝyciu codziennym byli przedłuŜeniem
misji Chrystusa - zakończył kazanie ks. Jan Dyrda.
5 grudnia 1999 r.
ÓSME URODZINY
7 i 8 grudnia mija ósma rocznica powstania
Radia Maryja - ogólnopolskiej ka-tolickiej
rozgłośni społecznej. Program Radia Maryja
oparty jest na trzech nurtach: mo-dlitwy,
katechezy i kontaktu ze słuchaczami.
Słuchacze znajdują w nim duŜo łagodnej muzyki, w tym
religijnej. Radio Maryja pobudza do modlitwy, uczy jak Ŝyć
Ewangelią, prowadzi do więzi rodzinnej, do miłości bliźniego, do
wyrozumiałości, humanizmu i uczy patriotyzmu. Jest trwałym
elementem Ŝycia duchowego i religijnego Narodu.
Radia Maryja moŜna słuchać w duŜej części naszej
Ojczyzny, w Europie, byłym Związku Radzieckim, Ameryce a
ostatnio, dzięki technice internetu, na całym świecie. Radio
utrzymuje się i rozwija z dobrowolnych ofiar ludzi dobrych serc.
W rozgłośni pracuje 7 kapłanów ze zgromadzenia Ojców
Redemptorystów, siostry zakonne i ponad 200 osób świeckich.
Wszyscy wykonują swoją posługę bezinteresownie w myśl
Chrystusa: “... darmo otrzymaliście, darmo dawajcie”.
Radio Maryja jest przykładem w jaki sposób środki
społecznego przekazu mogą włączać się w dzieło
ewangelizacji, do której tak często wzywa Ojciec Święty. PapieŜ
w czasie pielgrzymek Rodziny Radia Maryja do Rzymu
powiedział: ...ja Panu Bogu dziękuję codziennie, Ŝe jest w
Polsce takie Radio i Ŝe nazywa się RADIO MARYJA! /.../ /.../
Matce Najśw. zawierzam dalszą działalność i apostolstwo Radia
Maryja. Niech rozwija się Ono i przyczynia do utrwalenia tu na
ziemi cywilizacji prawdy i miłości, zgodnie z wolą Boga i dla
Jego chwały. 7 czerwca odwiedzając Toruń mówił: Na terenie
Torunia znajduje się siedziba Radia Maryja, szeroko znanej i
słuchanej radiostacji ojców redemptorystów. Powszechnie teŜ
wiadomo ile dobra duchowego, zwłaszcza poprzez modlitwę i
katechezę, wnosi Radio w Ŝycie poszczególnych osób i rodzin,
gdy słuŜy tej właśnie sprawie “aŜeby kaŜdy człowiek mógł
odnaleźć Chrystusa i aby Chrystus mógł z kaŜdym iść przez
Ŝycie”.
Prośmy Maryję Gwiazdę Nowej Ewangelizacji, aby nadal
otaczała swą opieką to Radio, aby Go prowadziła, by mogło
głosić Chrystusa, szerzyć miłość i słuŜyć Kościołowi i Ojczyźnie.
Zapraszamy wszystkich do słuchania RADIA MARYJA.
Zapraszamy równieŜ bardzo serdecznie do wspólnej modlitwy w
kaŜdy drugi wtorek miesiąca o godz. 17.00 w intencji Ojca
Świętego, Ojczyzny i Radia Maryja.
Maria Siedloczek z Koła Przyjaciół Radia Maryja
MODLITWA CZŁONKÓW I KANDYDATÓW
Krucjaty Wyzwolenia Człowieka
Niepokalana, Matko Kościoła! Wpatrując się w Ciebie,
jako wzór Człowieka w pełni odkupionego i wyzwolonego i
dlatego przez miłość bezgranicznie oddanego w Duchu
Świętym Chrystusowi, uświadamiamy sobie wieloraką niewolę,
w której są uwikłane nasze serca. Pragnąc w pełni wyzwolić
siebie i podać rękę naszym braciom oczekującym objawienia
się w nich wolności Synów BoŜych, zbliŜamy się do Ciebie i
oddajemy się Tobie, aby wraz z Tobą, mocą tego samego
Ducha, który bez przeszkód działał w Tobie, pełniej zrealizować
swoją wolność w oddawaniu się Chrystusowi, a przez Niego
Ojcu.
W Twoje ręce składamy przyrzeczenie abstynencji od
alkoholu i postanowienie całkowitego uniezaleŜnienia się od
niego, abyśmy mogli swoją wolnością wyzwalać naszych braci,
którzy nie mogą się wyzwolić juŜ o własnych siłach. Pragniemy
przez ten czyn miłości podać rękę i słuŜyć naszym bliźnim tak
jak Chrystus, który z miłości ku nam uniŜył samego siebie,
przyjąwszy postać sługi.
Oddajemy Ci całe dzieło Krucjaty Wyzwolenia Człowieka
pragnąc, aby było ono Twoim dziełem i narzędziem w Twoim
ręku dla wyzwolenia narodu.
NR 49 (287)/6
PO GÓRACH, DOLINACH...
BYĆ WOLNYM...
KRUCJATA
WYZWOLENIA
CZŁOWIEKA
Osoby, które pragną włączyć się do Krucjaty Wyzwolenia
Człowieka proszone są, aby w tym celu wypełniły odpowiednią
deklarację: członkowską (do czasu zakończenia Krucjaty) lub
kandydacką (na okres 1 roku).
Natomiast dla dzieci, dla których picie alkoholu jest
moralnie złe, powstała “Dziecięca Krucjata Niepokalanej,
Królowej Polski”, której idee szerzy m. in. miesięcznik dla
dzieci pt. “Promyk Jutrzenki”.
Z kolei Paul Lauer, redaktor katolickiego pisma dla
młodzieŜy - “YOU!”, zaproponował dla niej Krucjatę Czystości.
Dotyka ona wolności w sferze poŜycia seksualnego, przez co jej
idee były zawsze obecne w duchowości KWC.
opr. Roman Langhammer
DEKLARACJA PRZYSTĄPIENIA DO
KRUCJATY WYZWOLENIA CZŁOWIEKA
Pragnąc odpowiedzieć na apel PapieŜa Jana Pawła II, aby
Polacy “przeciwstawiali się wszystkiemu, co uwłacza ludzkiej
godności, poniŜa obyczaje zdrowego społeczeństwa, co
czasem moŜe aŜ zagraŜać jego egzystencji i dobru wspólnemu”
deklaruję przystąpienie
do Krucjaty WYZWOLENIA CZŁOWIEKA
zobowiązuję się na czas przynaleŜenia do niej solidnie
zachowywać dobrowolną i całkowitą abstynencję od wszelkich
napojów alkoholowych. Czynię to w poczuciu odpowiedzialności
za dobro narodu i w przekonaniu, Ŝe w ten sposób mogę podać
rękę tym, którzy pragną się wyzwolić od wewnętrznego i
zewnętrznego przymusu.
P o s t a n a w i a m równieŜ:
nie częstować nikogo alkoholem,
nie wydawać pieniędzy na zakup napojów alkoholowych,
uczestniczyć w miarę moŜliwości w spotkaniach i akcjach, do
których będę zapraszany przez najbliŜszą placówkę lub stanicę
KRUCJATY WYZWOLENIA CZŁOWIEKA.
Podpis ........................................................................................
Data ...........................................................................................
ZGŁOSZENIE
przystąpienia do Krucjaty Wyzwolenia Człowieka*
kandydat
członek
Zgłaszam, Ŝe w dniu...............................................
podpisałem (łam) deklarację przystąpienia do
Krucjaty Wyzwolenia Człowieka.
Imię i nazawisko .....................................................
Rok urodzenia ........................................................
Wykształcenie ........................................................
Adres .....................................................................
................................................................................
PrzynaleŜność do parafii ........................................
w diecezji ................................................................
* Odciąć i odesłać pod adresem:
Centrum “Światło - śycie” , ul. Kościuszki 28
34 - 450 KROŚCIENKO
5 grudnia 1999 r.
NASZE ROZMOWY O LIŚCIE PAPIEśA
DO OSÓB STARSZYCH
Alinko, moŜe zastanowiłybyśmy się wspólnie dlaczego
list Ojca Świętego skierowany do ludzi w podeszłym wieku
został opublikowany w Małym Gościu Niedzielnym, piśmie
adresowanym przecieŜ do uczniów starszych klas szkoły
podstawowej i gimnazjum?
- Małego Gościa jeszcze nie przeczytałam, ale po
przeczytaniu zastanowię się.
To samo pytanie skierowałam do Ani, Basi, Izy,
Martyny i Tadeusza. Zgodnie przyrzekli: przeczytamy zastanowimy się - odpowiemy.
Alinka, lat 13. Na kartce napisała: “Gdyby młodość
wiedziała, gdyby starość mogła...” Potem - juŜ w rozmowie porównywała starość do przeszłości. Ludzie starsi Ŝyjąc
dłuŜej wiele juŜ w Ŝyciu przeszli, przeŜyli wojnę, a niektórzy
nawet dwie wojny światowe, i trudny okres po wojnie.
Posiadają więc duŜe doświadczenie i na róŜne sprawy
głębsze i mądre spojrzenie. My jesteśmy przyszłością podkreśla - ucząc się samodzielności moŜemy korzystać z
ich rad.
Ja mam dziadków i babcię, których bardzo kocham, z
którymi lubię przebywać. WyjeŜdŜając do nich najchętniej
słu-cham opowiadań z ich młodości. Wiem, Ŝe dziadek
pracował na kopalni i uczył chłopców zawodu górnika.
Babcia Agata, to mama mojej mamy. Ona jest wesoła i lubi
opowiadać o róŜ-nych starych zwyczajach, o modlitwie i jak
dziewczyny chłopaków podrywały.
- Czy Ty czasem denerwujesz babcię?
- Nigdy. Czasem mi się zdarza zdenerwować mamę,
ale wtenczas “cmok w jeden policzek - cmok w drugi
policzek” i zarazem mówię przepraszam. Mama się
uśmiecha, ja teŜ się uśmiecham - bo mamę bardzo
kocham - ale i tak czasem - za karę - przez tydzień nie
oglądam telewizji.
Iza jest studentką i zwróciła uwagę, Ŝe Ojciec Święty
w swoim Liście nawiązuje do Pisma Świętego, które
zachowuje pozytywną wizję wartości Ŝycia. Człowiek jest
stworzony “na obraz BoŜy”, a kaŜdy wiek ma swoje zalety i
zadania. W Piśmie Świętym - zaznacza - synonimem
starości jest mądrość. Ogrom doświadczeń, który niesie z
sobą człowiek starszy, jest bardzo cennym skarbem - często
niedocenionym.
Dane mi jest słuŜyć człowiekowi starszemu,
cierpiącemu. I tak naprawdę, to sama więcej otrzymuję niŜ
daję z siebie. Wiele mogę się nauczyć i niejednokrotnie
zawstydza mnie pełna ufności, cierpliwości i pokory postawa
osób starszych wobec cierpienia.
Myślę, Ŝe ta ich cicha słuŜba modlitwą, zanoszoną w
tak wielu intencjach, jest dla nas ogromnym wsparciem i
darem.
Ludzie w podeszłym wieku - adresaci listu Ojca
Świętego - są dla młodszych źródłem Ŝyciowego
doświadczenia, którego niejednokrotnie nie dostrzegamy i z
którego nie zawsze potrafimy korzystać. Dlatego słowa Ojca
Świętego skierowane do swoich rówieśników, są
równocześnie kierowane do osób młodszych i bardzo