Turcja Karadeniz
Transkrypt
Turcja Karadeniz
Turcja Stolica: Ankara Powierzchnia: 783 562 km² Ludność: 77 804 tys. Waluta: lira turecka (TRY), 1 TRY = 100 kuruszy Napięcie: 220 V Język: turecki Wiza: wiza turystyczna jest wymagana (płatna na lotnisku lub granicy) Regiony: Alanya, Anatolia Centralna, Anatolia Południowo - Wschodnia, Anatolia Wschodnia, Ankara, Antalya, Ayvalik, Belek, Bodrum, Cesme, Cukurova, Dalaman - Fethiye, Istambuł , Izmir, Karadeniz, Kemer, Kusadasi, Marmara, Marmaris, Side, Tracja Karadeniz Krótka informacja Świadectwo dawnych kultur, perły architektury osmańskiej i spokojne, nadmorskie kurorty. Informacje ogólne W regionie Kardeniz pojawiają się najczęściej turyści, którzy poznali już uroki Turcji i chcą przyjrzeć się nieco innej krainie oddzielonej od reszty kraju pasmem gór. Ziemie te wyróżnia nie tylko geografia, ale także żywiołowa muzyka i taniec, objawiające się w kulturze i obyczajach regionalnej społeczności. Spokojne życie wiodą tam Lazowie o jasnej skórze i dużym poczuciu humoru, posługujący się w niektórych rejonach na wschodzie dialektem ormiańskim i gruzińskim. W Kardeniz nie brakuje odludnych plaż i tradycyjnych osad rybackich zmagających się z dosyć kapryśną pogodą wybrzeża. Znad morza labirynt dróg prowadzi do wnętrza kraju, gdzie na podróżników czeka dziewicza przyroda skrywająca zabytkowe budowle i urokliwe miasteczka. Pas wybrzeża Morza Czarnego, zwany również Karadeniz, zajmuje północną Turcję i oddzielony jest od reszty kraju Górami Pontyjskimi graniczącymi na południu z Anatolią Centralną i Wschodnią. Królestwo porośnięte bujną roślinnością zawdzięcza swój wyjątkowy krajobraz wiatrom wiejącym od strony Morza Czarnego i częstym opadom deszczu nękającym delty rzek. Jeżeli ktoś nie ma możliwości zwiedzania regionu od strony lądu, alternatywnie może wybrać się w ciekawy rejs z Istambułu do Rize, zahaczający o kilka najciekawszych miast wybrzeża. Dla starożytnych Greków Morze Czarne było przerażającym akwenem połączonym jaskiniami z Hadesem, z którego wyłaniali się złowrodzy barbarzyńcy. Wybrzeże miało być także domem bojowych Amazonek, ojczyzną Madei – zdradzonej kochanki mitologicznego Jazona i celem Argonautów poszukujących słynnego „złotego runa”. Z Rzymianami potyczki o Anatolię prowadził król Pontu Mitrydates VI Eupator, a mieszkańcy bizantyjskich ośrodków nad morzem nieustannie wywoływali religijne wojny. Karadeniz pamięta także okres Zdobycia Konstantynopola w roku 1204 oraz zakładane tam kolonie genueńskie i weneckie. Stabilizacja przyszła wraz z panowaniem osmańskim, które wyparło ludność chrześcijańską, chociaż jeszcze w wieku XIX doszło tam do imperialnych wojen między Turcją a Rosją. Region nigdy nie należał do najbogatszych, dlatego nie rozwinęła się tam masowa turystyka, niemniej w wielu miejscach można natknąć się na nienaruszone ludzką obecnością plaże, tradycyjne, rybackie osady oraz miejsca ważne dla rozwoju chrześcijaństwa. Obok Istambułu jednym z najważniejszych i największych miast tureckiego wybrzeża Morza Czarnego jest Trabzon, antyczny Trapezunt, którym byli oczarowani podróżnicy zaglądający tam z różnych stron świata. Pierwszą osadę na płaskim szczycie (stąd pierwotna nazwa: „trapeza”), założyli w VIII w. p.n.e. koloniści z Miletu. Rozwijający się w czasach rzymskich i bizantyjskich ośrodek funkcjonował jako jedna z odnóg „jedwabnego szlaku”. Złota era trwała długo za sprawą kupców pojawiających się w coraz większym mieście oraz dzięki Mongołom, którzy swoje wpływy przesunęli na Turcję. Piękne księżniczki cementowały polityczne więzi między chrześcijańskimi i muzułmańskimi władcami, a w Trapezuncie nieustannie pojawiały się wybitne osobistości z zachodu. Miastem władali między innymi Selim I i Sulejman Wspaniały, za czasów których wzniesiono wiele wystawnych gmachów publicznych i prywatnych. Chociaż okres morskiej świetności skończyły się w wieku XIX, warto zatrzymać się tam na dłużej, by zwiedzić rzymskie mury, bizantyjskie świątynie, cytadelę i pałac cesarki oraz katolicki kościół św. Marii – ostatni zabytek z czasów zachodniej dominacji. Interesujące pamiątki można kupić na deptaku Kunduracilar prowadzącym do egzotycznego bazaru ozdobionego największym w mieście meczetem Carsi Camii z późnogotyckim wnętrzem. Skarbem architektury jest także sam budynek Muzeum Trabzonu z salami przybliżającymi styl życia osmańskiej burżuazji i prezentującymi znaleziska archeologiczne. Jeżeli ktoś ma więcej czasu powinien przespacerować się także po Ortahisarze – dzielnicy Starego Miasta, gdzie podziwiać można pozostałe zabytki Trabzonu. Większość turystów stacjonuje w mieście dysponującym dobrą bazą noclegową w drodze do zwiedzania najważniejszego zabytku w regionie – bizantyjskiego klasztoru Sumela. Warto także zatrzymać się przy wyjątkowym kościele Aya Sofia z XIII wieku, by z turystyczną ciekawością wpatrywać się w płaskorzeźby noszące wpływy gruzińskie i armeńskie oraz freski nieustępujące najznamienitszym malunkom z europejskich świątyń. Amasra – wyjątkowo urokliwy kurort usytuowany na skalistym cyplu pomiędzy dwoma zatokami. Panują tam czasy wielowiekowej historii i turystyczna atmosfera udzielająca się zwiedzającym pozostałości dwóch bizantyjsko-genueńskich zamków, sąsiednie wyspy z murami obronnymi i cytadelą, bizantyjskie kościoły i dobrze prosperujące muzeum. W kurorcie znajduje się przyjemne, piaszczyste wybrzeże osłonięte falochronem oraz baza turystyczna na przyzwoitym poziomie. Wieczorny spacer wąskimi, brukowanymi uliczkami skrywającymi przytulne restauracje i tawerny z widokiem na zatokę jest esencją wypoczynku w tym miejscu. W nadmorskiej dzielnicy można także znaleźć sklepy z pamiątkami, dyskotekę i lunapark. Sinop – główną zaletą niewielkiego miasteczka jest niewątpliwie malownicze położenie na półwyspie najdalej wybijającym się z linii brzegowej Morza Czarnego. Nazwa Sinop pochodzi od imienia mitycznej królowej Amazonek, która zapragnęła zostać wieczną dziewicą. Stamtąd pochodził również słynny greckie filozof Diogenes mieszkający przez większość życia w beczce. Historia miasta sięga aż VIII w. p.n.e., kiedy osiedlili się w tym miejscu jońscy koloniści, a przez kolejne stulecia stacjonowali władcy Pontu, Rzymu, Bizancjum, Persów i Arabów. Wypoczynek w tym miejscu urozmaica zwiedzanie murów miejskich, najpiękniejszego portu na wybrzeżu, XIII-wiecznego meczetu Alaettin Camii i muzeum prezentującego archeologiczne znaleziska. Nie brakuje tam hoteli i pensjonatów o różnym standardzie, a miejskie plaże z czarnym piaskiem w niektórych miejscach uchodzą za Wydruk ze strony http://czoporholiday.pl Informacje przygotowane przez MerlinX Strona 1/4 najpiękniejsze na wybrzeżu. Unye – szerokie, piaszczyste plaże, wspaniałe zabytki i dobra baza noclegowa – takie turystyczne atuty określają kurort spowity historyczną aurą. Z czasów bizantyjskich pozostał między innymi zamek, interesujące są pontyjskie grobowce wykute w skale, a ciekawym wnętrzem zaprasza do siebie zabytkowa łaźnia turecka. Z zakwaterowaniem nie ma problemu dzięki rozmaitej bazie noclegowej, natomiast głównym powodem ściągającym turystów w upalne dni są najlepsze i najdłuższe plaże w tej części rozbujanego wiatrem Morza Czarnego. Akcakoca – jeżeli komuś będzie dane wypoczywać w tym miejscu, z pewnością skorzysta z długiego, piaszczystego i dobrze zagospodarowanego wybrzeża nagradzanego nagrodami turystycznymi za czystość i dobre utrzymanie. Szczególnie latem hotele wypełniają się tam gośćmi spacerującymi do późnych godzin po głównej promenadzie kurortu. Na piwo najlepiej wybrać się wieczorem do którejś z tawern ustawionych na piasku, by z zadumą obserwować widowisko prezentowane przez zachodzące słońce. Giresun – ufortyfikowane urwiska nadmorskiego kurortu sprawiają, że obok typowo wypoczynkowej, można poczuć tam historyczną atmosferę sięgającą czasów rzymskich, bizantyjskich i perskich. Przyjemne jest także położenie wśród czereśniowych sadów oraz łagodna zabudowa z bazą noclegową na każdą kieszeń. Oprócz zamku z miejskim parkiem można tam zwiedzić muzeum, kilka meczetów i mauzoleum tureckiego komendanta. Miasto jest dobrą bazą wypadową na wyprawy w góry Pontyjskie oraz na zwiedzanie wyspy Ares, którą Amazonki uważały za miejsce święte. Tirebolu – piękny kurort położony nad zatoką między dwoma półwyspami ozdabia zamek św. Jana zbudowany w XIV w. dla genueńskiego garnizonu i okoliczne uprawy orzechów laskowych. W starożytności był to ważny port handlowy, który przekształcił się w przyjemną miejscowość z kilkoma piaszczystymi plażami i bazą noclegową o zróżnicowanym standardzie. W wolnym czasie można wybrać się na zwiedzanie okolicznych twierdz. Gerze – jedna z niewielu miejscowości wypoczynkowych na tureckim Wybrzeżu Morza Czarnego, która zachowała charakter rybackiej wioski. Przy kamienistym wybrzeżu wznoszą się restauracje i hotele, natomiast jadąc na zachód można trafić na kilka interesujących piaszczystych plaż. Kuchnia Kuchnia Turecka, mimo wielu tradycji i popularności na świecie jest kuchnia dość zróżnicowaną w zależności od regionu. Tradycyjna kuchnia wybrzeża egejskiego różni się, choć w nieznacznym stopniu od kuchni południowo-wschodniej części kraju, a jeszcze większe różnice zauważymy przemieszczając się wgłąb kraju i na wschód. Kuchnia Turecka jest swego rodzaju spuścizną kuchni Imperium Osmańskiego, w którego skład wchodziła przez wiele stuleci między innymi Azja Mniejsza. Uważa się, że jej kolebką była kuchnia Pałacu Topkapi, gdzie urzędujący sułtani najmowali najlepszych mistrzów sztuki kulinarnej. Ze względu na dość dużą ekspansywność Turcji kultura, ale także i tradycyjna kuchnia znalazła uznanie w wielu krajach Bliskiego Wschodu, na Bałkanach, a także w centralnej Europie. Przenikanie tradycji kulinarnych odbywało się jednak w obie strony, toteż obecna kuchnia turecka wzbogacona jest o tradycje greckie czy tez orientalne. W miejscowościach nadmorskich zauważyć można też silne wpływy kuchni śródziemnomorskiej bogatej w warzywa i aromatyczne przyprawy. Mimo wpływów tylu kultur kuchnia turecka nie jest zbyt skomplikowana i bazuje na prostych połączeniach smaków. Podstawą jest świeże mięso – zwykle jagnięcina lub baranina, świeże warzywa i owoce i aromatyczne przyprawy: papryka, chili, świeża mięta czy pietruszka oraz przyprawy korzenne (cynamon). Najpopularniejszą potrawą, która rozpowszechniła się już w wielu krajach jest kebab, jednak tutejsza kuchnia to również wiele potraw, które można zjeść tylko w określonych regionach Turcji. Na wybrzeżach do tradycji kuchennych należą ryby i owoce morza, a tereny górzyste, gdzie w dużej mierze wypasane są owce, słyną z produkcji serów, jagnięciny i baraniny, a także warzyw. Największa popularnością cieszy się, wspomniany wcześniej kebab – jest to baranina skrawana w pionowego rożna, podawana przeważnie z chlebkiem pita z warzywami lub surówką. Typowe tureckie śniadanie składa się z chleba, nabiału w postaci serów owczych (beyaz peynir) lub żółtych (kasar), miodu, oliwek i czasem warzyw. Dużą popularnością, zwłaszcza w obrębie miejscowości nadmorskich cieszą się przekąski (meze) popularne również w innych krajach Morza Śródziemnego. Tureckie przekąski to głównie sałatki na bazie świeżych warzyw, warzywa zapiekane z serem i tureckie placki pide lub lahmacun. Dla tego obszaru charakterystyczne są zupy, podawane jako drobna przekąska lub pierwsze z dań obiadowych, a zwłaszcza, popularna również w Polsce zupa pomidorowa. Inne, cieszące się uznaniem to zupa rybna – balik oraz zupa z zielonego groszku – bezelye. Główny posiłek obiadowy opiera się na mięsie, do którego podawany jest ryż i warzywa. Ciekawym połączeniem jest też ryż duszony z mięsem jagnięcym w rosole z dodatkiem cynamonu oraz pistacji. Innym daniem mięsnym, które króluje w kuchni tureckiej są pulpeciki Kofte, serwowane z warzywami i chlebkiem pita, ryżem lub ziemniakami. Mimo wielu różnorodnych dań mięsnych uznaniem cieszą się tez gulasze warzywne. Najważniejszym ich składnikiem jest bakłażan, który ma zastosowanie w sałatkach, marynuje się go w oliwie, zapieka, dusi z mięsem, czy serwuje jako puree. Inne ważne składniki potraw to pomidory, papryka, cukinia, ogórki i oliwki. Kuchnia turecka słynie również ze słodyczy, na których czele jest wytwarzana z masy sezamowej chałwa, a dzięki wpływom bałkańskim i arabskim pełno w niej orzechów, bakalii, miodów i syropów dodawanych do ciast i ciastek. Na tureckich straganach spotkać też można rachatłukum – kolorowe pudrowe galaretki. Narodowym napojem, spożywanym w dużych ilościach jest cay – czarna, przeważnie słodzona herbata. Do trunków zalicza się popularną anyżową wódkę raki o lekkim lukrecjowym smaku, którą nazywa się też „mlekiem lwa” ze względu na biały kolor, który ma po zmieszaniu z wodą. Obyczaje Powszechnym zwyczajem jest dawanie napiwków każdej osobie wyświadczającej nam przysługę lub za dobrze wykonaną pracę, np. portierowi, kelnerowi czy sprzątającym w hotelu. Przyjęte jest dawanie ok. 10-15% wartości usługi. Wyjątkiem są taksówkarze, którym nie daje się napiwku, ale zawsze można zaokrąglić rachunek. Przed wejściem do meczetu zawsze należy zdjąć buty – wierni klękają i dotykają czołem dywanów, dlatego zwracana jest duża uwaga na zachowanie czystości. Jeżeli jednak nie ma dywanów można wejść do środka w butach. Wchodząc do meczetu, podobnie jak do innych obiektów kultu różnych religii, należy mieć ubiór zasłaniający ramiona i kolana. W niektórych meczetach przy wejściu można wypożyczyć pelerynę, którą ukryje nieodpowiedni ubiór. Piątek jest uznawany przez muzułmanów za święty dzień, dlatego zwiedzający w ten dzień nie są mile widziani. W związku z dominującym w Turcji islamem, turyści muszą dostosować się do niektórych miejscowych zwyczajów. Podczas Ramadanu, kiedy muzułmanie od świtu do zmierzchu wstrzymują się od spożywania potraw, nie należy jeść w miejscach publicznych. Bardziej jest to przestrzegane Wydruk ze strony http://czoporholiday.pl Informacje przygotowane przez MerlinX Strona 2/4 we wschodniej części kraju, jednak w nadmorskich kurortach nie jest mile widziane spożywanie potraw w tym czasie poza wnętrzem restauracji. Większość z nich jest jednak wtedy zamknięta do zachodu słońca. W Turcji, podobnie jak w krajach arabskich istnieje zwyczaj targowania się, który jest elementem tradycji zwłaszcza na bazarach. Cena specjalnie jest zawyżana, a niepodjęcie próby jej obniżenia czasem może zostać źle odebrane. Aktywny wypoczynek Region Karadeniz słynie z dobrych warunków do uprawiania windsurfingu i kietesurfingu, a silne wiatry i bryza morska sprawiają, że mimo wysokiej temperatury upały nie są bardzo odczuwalne. Długie, piaszczyste plaże łagodnie schodzące do morza, turkusowa i czysta woda sprzyjają wakacjom z dziećmi oraz sportom wodnym. W okolicy znajduje się wiele szkół i wypożyczalni sprzętu wodnego. Przystań jachtowa oraz rejsy guletami umożliwiają odkrywanie niewielkich zatoczek i jaskiń dostępnych tylko od strony morza. Wycieczki Fakultatywne Klasztor Sumela – era bizantyjska pozostawiła po sobie wiele klasztorów, które miały militarne znaczenie. Jednym z nich jest owiany legendą i zadziwiający swoim położeniem klasztor Czarnej Madonny wzniesiony w miejscu, gdzie w roku 385 n.e. ateński mnich Barnaba odnalazł ikonę namalowaną według przypowieści przez św. Łukasza. Rozbudowywana przez lata niewielka świątynia stała się siedmiopiętrową budową zawieszoną na skalnej półce między niebem a ziemią. Do miejsca cudownego objawienia przez lata przybywali i składali ofiary pielgrzymi, a obecnie zjawiają się tam turyści z aparatami fotograficznymi, uwieczniający na cyfrowych matrycach XII-wieczne wnętrza z unikalnymi freskami, świątynie, groty, kapliczki i przede wszystkim ujmującą panoramę całej okolicy. Do klasztoru bowiem prowadzi dosyć wymagająca droga, ale bez względu na predyspozycje kondycyjne warto ją pokonać z turystycznym zapałem. Jezioro Uzungol– wśród gór Pontyjskich i lasów skrywa się malowniczo położone jezioro ze scenerią wzbogaconą przez drewniane chatki i pensjonaty. Pojawiają się tam najczęściej turyści miłujący ciszę i spokój oraz wędrowcy organizujący wyprawy na okoliczne trzytysięczniki Ziyaret i Halizden. Okolice Sinopu – miejscowe agencje turystyczne organizują między innymi jednodniowe wycieczki poświęcone zwiedzaniu trudnodostępnych wodospadów Tatlica i rezerwatu przyrody Sarikum oraz wyprawy nurkowe do wraków bizantyjskich statków. Najczęściej Zadawane Pytania Kiedy najlepiej wybrać się do Karadeniz? Sezon turystyczny w tej części wybrzeża rozpoczyna się już w połowie kwietnia i trwa średnio do połowy października. Na wiosnę i na jesień pogoda jest łagodniejsza i mimo zdarzających się rzadko opadów zachęca do zwiedzania. Najwięcej turystów przybywa tu od połowy czerwca do końca sierpnia, kiedy temperatura powietrza przekracza 30°C, choć dzięki morskiej bryzie i pobliskim lasom sosnowym nie jest tak uciążliwa. Udając się na wycieczki w głąb kraju warto pamiętać, że w lecie temperatura rośnie wraz z odległością od morza. Jaka waluta obowiązuje w Turcji i jakie są orientacyjne ceny? W Turcji walutą jest lira turecka – TRY, wymienna na kunysze (1 lira turecka = 100 kuruszy). Często można spotkać się z płaceniem w euro lub dolarami, ale tylko w kurortach nadmorskich. W porównaniu z cenami w Polsce droższe jest podróżowanie (wyższa cena za benzynę) i niektóre produkty życia codziennego. Ceny jednak znacznie różnią się między sklepami w kurortach czy przy hotelach od tych, które można spotkać na bazarach. Tam cena nie jest obowiązująca i wręcz należy się targować, gdyż jest to uważane zazwyczaj. Gdzie i jakie pamiątki kupić w regionie Karadeniz? Najlepszym miejscem na zakup pamiątek są bazary, gdzie istnieje zwyczaj targowania się. Najczęściej kupowane są dywany, wyroby skórzane i rzemieślnicze, fajki z pianki morskiej, przyprawy oraz ozdoby rzeźbione z zielonym onyksie. Popularną pamiątką są fajki wodne – nargile, oraz Nazar zwany „Okiem Proroka” - amulet mający bronić przed zawistnym spojrzeniem. Najczęściej umieszcza się go przy lustrze, drzwiach czy jako ozdoba czyli wszędzie tam gdzie wędruje ludzki wzrok. Jaki czas obowiązuje w Turcji? Czas lokalny jest późniejszy o godzinę od obowiązującego w Polsce, więc po przylocie przestawiamy zegarek o godzinę do przodu. Jak poruszać się po Karadeniz? Popularnym i dość tanim środkiem transportu są busy i autobusy kursujące między miejscowościami turystycznymi i większymi miastami. Polskie prawo jazdy jest respektowane w Turcji, ale podróżując na własną rękę, np. wynajętym samochodem, musimy zwrócić uwagę na to, że przepisy drogowe w Turcji są traktowane dość dowolnie. Ponadto, w razie stłuczki musimy być przygotowani na to, że poza miejscowościami turystycznymi nie dogadamy się w innym języku niż turecki. Wyjeżdżając w dalszą podróż, dla własnego bezpieczeństwa warto też powiadomić hotel o planowanej trasie i porze powrotu. Podróżując w dalsze rejony, dzięki dogodnym połączeniom między większymi miastami, wygodnym i dość tanim rozwiązaniem jest kolej Jakie plaże są w Karadeniz? Najciekawsze plaże można znaleźć w pobliżu miasteczka Sinop. Plaża Karakum charakteryzuje się wyjątkowo czarnym piaskiem, niemniej wypoczynkowi sprzyja zaplecze rekreacyjne, natomiast Akliman od północnej strony półwyspu odznacza się pasem jasnego piasku, do którego przylegają lasy sosnowe. Piaszczyste i bezludne plaże można także znaleźć jadąc wzdłuż wybrzeża przy Garzy, z kolei w samym miasteczku znajduje się kamieniste wybrzeże, z którego rybacy wypływają w morze. Najpopularniejszymi kurortami, w których znajduje się piaszczyste wybrzeże są: Amasra, Unye, Akcakoca i Tirebolu. Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieli dostęp. Wydruk ze strony http://czoporholiday.pl Informacje przygotowane przez MerlinX Strona 3/4 Ważne informacje MSZ Od obywateli polskich wymagane są wizy uprawniające do wjazdu i pobytu na terenie Turcji. Do złożenia wniosku o wizę do Turcji podróżnym zaleca się posiadanie dokumentu podróży/paszportu ważnego co najmniej 6 miesięcy od daty wjazdu. Wymagana jest wiza elektroniczna dostępna na stronie www.evisa.gov.tr lub na lotnisku po przylocie do Turcji wielokrotna wiza typu wklejka. Aby wjechać do Turcji podróżni powinni posiadać dokument podróży/paszport ważny co najmniej o 60 dni dłużej niż „długość pobytu” wskazana na wizie, wizie elektronicznej, w przepisach dotyczących zwolnienia z wizy czy zezwoleniu na pobyt. Szczegółowe i aktualne informacje można uzyskać na stronie MSZ: www.msz.gov.pl Najbliższe ambasady i konsulaty: Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Turcji Turcja, Ankara, Atatürk Bulvari 241, 06-650 Kavaklidere PK-20 Tel.: +90 312 4572000+90 312 4572000, +90 312 4572001+90 312 4572001, Tel. dyżurny: +90 312 4572000+90 312 4572000, +90 312 4572001+90 312 4572001, +90 5304691 Faks: +90 312 4678963 Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Istambule Turcja, Stambuł, GIZ 2000 PLAZA, Ayazaga Köyü Yolu N.7, Kat:5, 34 398 Maslak - Istanbul Tel.: +90 212 290 66 30+90 212 290 66 30 Tel.: +90 212 290 66 31+90 212 290 66 31 Tel. dyżurny: +90 530 469 18 81+90 530 469 18 81 Faks: +90 212 290 66 32 Wydruk ze strony http://czoporholiday.pl Informacje przygotowane przez MerlinX Powered by TCPDF (www.tcpdf.org) Strona 4/4