Standard przechowywania obrazów medycznych DICOM

I Wyjazdowa Sesja Naukowa Doktorantów
Politechniki Łódzkiej
Kwiecień 17 – 19, 2011; Rogów – Polska
STANDARD PRZECHOWYWANIA OBRAZÓW MEDYCZNYCH DICOM –
PRZETWARZANIE OBRAZU.
Doktorant: Mirosław Zając
Promotor: Zbigniew Gmyrek
* Instytut Mechatroniki i Systemów Informatycznych, Wydział Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki
i Automatyki, Politechnika Łódzka Politechnika Łódzka, Polska,
e-mail: [email protected]
Streszczenie:
DICOM jest standardem opracowanym w 1985 roku przez American College of Radiology
oraz NEMA (ang. National Electrical Manufacturers Association). Standard miał ujednolicić spsób
przekazywania informacji z różnych cyfrowych urządzeń np: ultrasonografu ,elektrokadiografu,
tomografu i innych. Standard oferuje bardzo szerokie możliwości przechowywania informacji. Przy
czym informacje czy to w postaci obrazu, nagrań wideo, czy w postaci pliku dzwiękowego wrzucane
są do kontenera, który przechowuje całość. Standard oferuje nie tylko możliwość przechowywania
danych z badania ale także informacje dotyczące danych adresowych pacjenta, lekarza
przeprowadzającego badanie, urządzenia na którym badanie wykonano, a także jego parametrów
i wiele innych. Wszystkich parametrów nie sposób wyliczyć gdyż standard zawiera ich około 200.
Można powiedzieć że standard ma zapewnić pełną funkcjonalność karty choroby pacjenta.
To powoduje, że gdziekolwiek przemieszcza sie człowiek może zabrać ze sobą całą dokumentacje
medyczną. Może także wysłać ją drogą elektroniczną w dowolne miejsce świata, zapewniając sobie
porade eksperta, który nie musi być dostępny fizycznie w miejscu pobytu pacjenta. Standard ciągle się
rozwija zapeniając coraz większe możliwości, obecnie ma numer 3.0. Podkreślić należy że sam
standard to dużo ale ważne też są metody pozwalające na odczyt tych danych a także ich obróbkę.
Przecież lekarz jest specjalistą w swojej dziedzinie, ale nie musi być specjalistą z matematyki czy
przetwarzania obrazu. Należy zapewnić lekarzowi maksymalną łatwość przeglądania danych
i jednocześnie możliwość jak najwierniejszego oddania i ukazania szczegóów, które mogą interesować
lekarza i świadczyć o zmianach chorobowych.
Praca podejmuje temat operacji matemtycznych na obrazie oraz oprogramowania
przeznaczonego do współpracy ze standardem DICOM , a także poprawy jakośći obrazów zapisanych
w tym standardzie, ich zobrazowania.
I Wyjazdowa Sesja Naukowa Doktorantów
Politechniki Łódzkiej
Kwiecień 17 – 19, 2011; Rogów – Polska
DICOM STANDARD FOR MEDICAL IMAGES STORAGE – IMAGE PROCESSING.
PhD Student: Mirosław Zając
Supervisor: Zbigniew Gmyrek
* Institute of Mechatronics and Information Systems, Faculty of Faculty of Electrical, Electronic,
Computer and Control Engineering, Technical University of Lodz, Poland, The author is a
scholarship holder of project entitled "Innovative education ..." supported by European Social Fund.
e-mail address: [email protected]
Abstract:
DICOM is a standard drawn up in 1985 by the American College of Radiology and NEMA
(National Electrical Manufacturers Association). The standard was to unify the way of transmitting
information from various digital devices, e.g. ultrasound scanner, electrocardiograph, tomograph and
other. The standard offers very broad possibilities of information storage. The information, either in
the form of an image, video or audio file, is placed in a container where all files are stored. The
standard offers not only the possibility to store data from medical tests, but also information
concerning patient‟s address details, the doctor who carried out the test, the device on which the test
was carried out, its parameters, and many other. It is impossible to enumerate all parameters, because
the standard comprises nearly 200 of them. It may be said that the standard is to ensure full
functionality of patient‟s history. Due to the above, wherever a patient goes, he/she may take the entire
medical documentation along with him/her. It is also possible to send it via electronic mail to any
place in the world in order to seek advice by an expert who does not have to be physically present
where the patient is. The standard undergoes constant development, and its possibilities keep growing.
The number of its recent version is 3.0. It should be emphasized that the standard itself is much, but
the methods that allow reading and processing the data are equally important. A doctor is a specialist
in his field, but does not have to be an expert in mathematics or image processing. Thus the doctor
should be ensured maximum simplicity in browsing the data, as well as the possibility to reflect and
present, as faithfully as possible, the details that he/she might find of interest and that may prove a
disease.
The paper tackles the issues of mathematical operations on an image, software compatible
with the DICOM standard, and improving the quality of images saved in this standard as well as their
imaging.