Lekcja ekonomii Anglicy patrzą nam na ręce

Lekcja ekonomii Anglicy patrzą nam na ręce
Wpisany przez Richard Mbewe
W angielskich gazetach można przeczytać, że brytyjski podatnik płaci teraz podwójnie na
utrzymanie Polaków. Raz w samej Anglii, kiedy imigranci korzystają z systemu zdrowotnego i
edukacyjnego, a po raz drugi poprzez wielkie dotacje, jakie otrzymujemy z UE.
Fundusze
strukturalne UE są na drugim miejscu w rankingu największych wydatków Unii Europejskiej, po
wydatkach na rolnictwo. Przy czym fundusze strukturalne są tak zaprojektowane, aby wspomóc
biedniejsze regiony zjednoczonej Europy w doganianiu regionów bogatszych. A zatem
fundusze strukturalne mają trzy podstawowe cele. Po pierwsze, finansowanie rozwoju w tych
obszarach geograficznych, które są mniej rozwinięte w porównaniu z najbogatszymi regionami
UE poprzez doprowadzenie do wyrównania parytetu gospodarczego i infrastrukturalnego. Po
drugie, finansowanie zarówno ekonomicznego, jak i społecznego rozwoju tych regionów, które
ulegają degradacji w wyniku zmian otoczenia gospodarczego, w szczególności obszarów
wiejskich, obszarów uzależnionych od rybołówstwa, czy nawet w miastach. Ostatnio fundusze
strukturalne przeznacza się na zmianę polityki edukacyjnej i modernizację systemów
edukacyjnych, w tym dotyczących szkolenia i zatrudnienia.
Jednym z głównych powodów, dla których Polska przystąpiła do UE w 2004 r. była właśnie
możliwość uzyskania dotacji, które mogą być przeznaczone na finansowanie rozwoju i
modernizacji infrastruktury, rolnictwa oraz podniesienie poziomu życia obywateli. Premier
Kazimierz Marcinkiewicz zdążył wynegocjować dla Polski ogromne dotacje (oprócz tych
określonych już w ramach wspólnej polityki rolnej) w wysokości ponad 67 mld euro na
przestrzeni siedmiu lat - od 2007 do 2013. Te pieniądze mają być przeznaczone na budowę
infrastruktury oraz modernizację gospodarczą, aby polska gospodarka była bardziej
konkurencyjna oraz przyjazna dla środowiska naturalnego.
Najwyraźniej nie każdemu to się spodobało w UE, bo powszechna jest opinia, że Polska wzięła
dużo więcej dotacji niż jest w stanie wykorzystać. Ba! Ostatnio przeczytałem nawet w jednej z
angielskich gazet opinię, że brytyjski podatnik płaci teraz podwójnie na utrzymanie Polaków.
Raz w samej Anglii, kiedy imigranci korzystają z systemu zdrowotnego i edukacyjnego, a po raz
drugi poprzez właśnie te wielkie dotacje, jakie Polacy mają dostać z UE. Podobne są opinie w
krajach, które najwięcej dokładają do budżetu UE, np. w Niemczech i Holandii.
1/2
Lekcja ekonomii Anglicy patrzą nam na ręce
Wpisany przez Richard Mbewe
A zatem Polsce nie pozostaje nic innego, jak dobrze wykorzystać pieniądze unijne. Pokierować
rozwojem polskiej gospodarki tak, aby ci najwięksi unijni ,,fundatorzy'' mogli odnosić korzyści
poprzez dostęp do polskiego rynku, który będzie oznaczał bogatego konsumenta. Nie wygląda
jednak na to, że Polacy spieszą się do osiągnięcia wyższego poziomu życia. Rodzimi urzędnicy
robią wszystko, aby jak najpóźniej przygotować dokumentację dla różnorodnych projektów
infrastrukturalnych. Nawet możliwość zostania gospodarzem EURO 2012 jest już zagrożona po prostu może się okazać, że Polska nie zdąży zbudować nowych stadionów oraz 2500 km
autostrad!
Jedną z możliwości wyjścia z tego impasu jest szybkie wprowadzenie w życie działań
określanych jako Partnerstwo Publiczno-Prywatne. Ustawa jest, jak mi wiadomo są akty
wykonawcze. Natomiast brakuje „pioniera", który zrealizuje pierwszy projekt, który dla
większości będzie stanowił przykład do naśladowania. Po złamaniu tej psychologicznej bariery
szybciej powstałyby różne konsorcje z udziałem kapitału zagranicznego, krajowego oraz
odpowiednią instytucją publiczną. Instytucje państwowe i samorządowe muszą być jednak tak
dobrane, aby spełniały podstawowe warunki, takie jak posiadanie kapitału i technologii oraz
doświadczenie w realizacji projektów infrastrukturalnych finansowanych z funduszy UE. Polskie
podmioty muszą mieć doświadczenie w realizacji podobnych projektów zarówno w kraju, jak i
za granicą.
Należy przy tym pamiętać, że pieniądze z Unii mogą mieć też negatywny wpływ na gospodarkę,
powodując chociażby wzmocnienie kursu złotego wobec walut zagranicznych, zwiększenie
ilości pieniądza w obiegu. Dotacje mogą zmusić w konsekwencji bank centralny do utrzymania
wysokich stóp procentowych, które z kolei doprowadzą do dalszego wzmocnienia złotego.
Pozytywnym aspektem unijnego dofinansowania - trudnym do przecenienia - jest jednak fakt,
że eurodotacje doprowadzą do dalszego spadku bezrobocia oraz zmuszą małe i średnie
przedsiębiorstwa do zwiększenia konkurencyjności, wprowadzenia nowych produktów oraz
szybszego dotarcia do klienta. Jednym słowem Polska ma niepowtarzalną okazję, która jest
powoli marnowana wskutek inercji chorego biurokratycznego systemu.
2/2