Historia konstrukcji drewnianych i stolarki architektonicznej I ECTS 2
Transkrypt
Historia konstrukcji drewnianych i stolarki architektonicznej I ECTS 2
Rok akademicki: Grupa przedmiotów: 2015/2016 Numer katalogowy: Nazwa przedmiotu1): Historia konstrukcji drewnianych i stolarki architektonicznej I Tłumaczenie nazwy na jęz. angielski3): Introduction to history of wooden architectural methods I 4) Kierunek studiów : ECTS 2) 6 Technologia drewna Koordynator przedmiotu5): dr inż. Andrzej Kędzierski 6) Prowadzący zajęcia : dr inż. Andrzej Kędzierski Jednostka realizująca7): Wydział Technologii Drewna, Katedra Technologii i Przedsiębiorczości w Przemyśle Drzewnym, Zakład Konstrukcji i Technologii Wyrobów z Drewna Wydział, dla którego przedmiot jest realizowany8): Wydział Technologii Drewna Status przedmiotu9): a) przedmiot specjalistyczny 10) Cykl dydaktyczny : Semestr 2 (zimowy) b) stopień 2, rok 1 11) Jęz. wykładowy : c) stacjonarne polski Opanowanie podstawowej wiedzy z zakresu historii konstrukcji drewnianych i stolarki architektonicznej poczynając od dawnej obróbki drewna, połączeń ciesielskich stosowanych w budownictwie drewnianym. Zapoznanie się z konstrukcjami zabytkowych okien, drzwi ścian drewnianych, więźb. Zapoznanie się z metodyką konserwacji i restauracji ww. zabytków architektury. Nabycie podstawowych umiejętności wykonywania inwentaryzacji pomiarowo-rysunkowej zabytkowych obiektów stolarki architektonicznej. a) wykład; liczba godzin 30; 12) Założenia i cele przedmiotu : Formy dydaktyczne, liczba godzin13): b) ćwiczenia laboratoryjne; liczba godzin 45; przekazywanie i porządkowanie wiedzy, pokazy, pomiary, indywidualne projekty studenckie inwentaryzacji pomiarowo-rysunkowej zabytkowych obiektów stolarki architektonicznej, dyskusje, konsultacje Wykłady Stan zachowania poszczególnych typów budownictwa drewnianego oraz poszczególnych rodzajów rozwiązań na terenie Polski. Dawna obróbka drewna. Pozyskiwanie surowca i czynniki, które wpłynęły na jego długowieczność w zabytkach. Obróbka ręczna i dawna mechaniczna. Rodzaje drewnianych wyrobów i ich specyfika. Stolarka okienna. Elementy i podziały okien. Nadproża. Typy konstrukcyjne okien. Krzyże okienne właściwe i pozorne. Typy oszklenia w ołowiu i na kit. Okiennice i żaluzje. Kolorystyka okien i okna iluzjonistyczne. Okucia. Znaczenie stolarki okiennej dla kompozycji architektonicznej. Witryny sklepowe. Stolarka drzwiowa. Elementy i podziały drzwi. Konstrukcje drzwi: biegunowych, deskowych oraz ramowopłycinowych. Systemy dekoracyjne dla drzwi deskowych, dla drzwi ramowo-płycinowych oraz dla obu rodzajów konstrukcji. Charakterystyka rozwiązań stylistycznych. Stolarka otworowa - problematyka konserwatorska. Połączenia ciesielskie stosowane w budownictwie drewnianym. Połączenia: wzdłuż, pod kątem w jednym poziomie, pod kątem w różnych poziomach, pionowe wzdłuż, pionowe pod kątem, zwiększające przekrój belek. Łączniki metalowe. Połączenia ciesielskie - problematyka konserwatorska. Konstrukcje ścian drewnianych. Ściany kosznicowe, łątkowo-sumikowe, wieńcowe, szkieletowe. Konstrukcje przysłupowe. Konstrukcje dachów – więźby. Kształty dachów. Konstrukcje jętkowe i storczykowe. Więźby stolcowe o stolcach stojących i leżących. Więźby o konstrukcjach mieszanych. Dachy pulpitowe i podwójne (równoległe). Polski dach łamany i dach mansardowy. Konstrukcje wieszarowe i krążynowe. Więźby płatwiowe. Złącza i ciesielskie znaki montażowe. Odwiązanie i montaż więźby. Ściany drewniane i więźby – problematyka konserwatorska. Ćwiczenia Pokazy (w postaci slajdów, modeli i obiektów zabytkowych w terenie) wybranych zabytkowych okien, drzwi, połączeń ciesielskich, budynków drewnianych o konstrukcji kosznicowej, łątkowo-sumikowej, wieńcowej, szkieletowej, przysłupowej, konstrukcji dachów – więźb. Wprowadzenie do wykonywania inwentaryzacji pomiarowo-rysunkowej zabytkowych obiektów stolarki architektonicznej - dokumentacja fotograficzna, opisowa i pomiarowo-rysunkowa, rodzaje rysunku inwentaryzacyjnego, zasady rysunku technicznego stosowanego w inwentaryzacji zabytkowych okien, drzwi. Każdy student wykonuje wstępną inwentaryzację pomiaroworysunkowej zabytkowych drzwi lub okna. Metody dydaktyczne14): Pełny opis przedmiotu15): Wymagania formalne (przedmioty wprowadzające)16): Brak (nie) 17) Założenia wstępne : Brak (nie) 01 - Opanowanie podstawowej wiedzy z zakresu historii konstrukcji drewnianych i stolarki architektonicznej poczynając od dawnej obróbki drewna, połączeń ciesielskich stosowanych w budownictwie drewnianym. Zapoznanie się z konstrukcjami zabytkowych okien, drzwi, ścian drewnianych, więźb. 02 -.Zdobycie podstawowych umiejętności wykonywania inwentaryzacji pomiarowo-rysunkowej zabytkowych obiektów stolarki architektonicznej. 03 - Wyrobienie przekonania o potrzebie uczenia się przez całe życie poprzez wskazanie na ciągły rozwój wiedzy z zakresu omawianych zagadnień. 01, 03 - ocena wiedzy i umiejętności wykazanych na 2 kolokwiach w ciągu semestru z zakresu ww. zagadnień. 02 – ocena wstępnych indywidualnych inwentaryzacji pomiarowo-rysunkowych zabytkowych obiektów stolarki architektonicznej wykonywanych przez studentów Efekty kształcenia18): Sposób weryfikacji efektów kształcenia19): Forma dokumentacji osiągniętych efektów kształcenia 20): Elementy i wagi mające wpływ na ocenę końcową21): Miejsce realizacji zajęć22): 2 kolokwia oraz wstępna inwentaryzacja wybranego obiektu zabytkowej stolarki, imienne karty oceny studenta średnia ocena z 2 kolokwiów 50%, ocena za wstępną inwentaryzacja wybranego obiektu zabytkowej stolarki 50% zajęcia w terenie, sale dydaktyczne ZKiTWzD 23) Literatura podstawowa i uzupełniająca : 1. Kopkowicz F., 1948: Ciesiołka wiejska i małomiasteczkowa. Trzaska, Evert i Michalski, Warszawa. 2. Mączeński Z., 1953: Poradnik budowlany dla architektów. Warszawa. 3. Piaścik F. (red.), 1950: Cieśla, stolarz, dekarz. Poradnik dla rzemieślników wiejskich. PWT, Warszawa. 4. Raczyński J., 1930: Przyczynki do historii ciesielskich konstrukcji dachowych w Polsce. Studia do dziejów sztuki w Polsce, Warszawa. 5. Tajchman J., 1989: Stropy drewniane w Polsce. Warszawa. 6. Tajchman J., 1990: Stolarka drewniana w Polsce - rozwój i problematyka konserwatorska. Warszawa. 7. Tajchman J., 1993: Stolarka okienna - Słownik terminologiczny architektury. Warszawa. 8. Tajchman J., 2005: Kozioł wiązarowy czy wiązar pełny? Propozycja systematyki ciesielskich konstrukcji dachowych. 9. Żenczykowski W., 1956: Budownictwo ogólne, t. 3. Budownictwo i Architektura. UWAGI24): W ramach zajęć wykorzystywane są liczne pomoce dydaktyczne w postaci: - eksponatów wybranych obiektów omawianych na wykładach i ćwiczeniach, - próbek materiałów stosowanych w oknach, drzwiach, podłogach, boazeriach i schodach, - prezentacji multimedialnych dotyczących zagadnień omawianych na wykładach i ćwiczeniach Wykłady odbywają się co tydzień w cyklu dwugodzinnym. Zajęcia ćwiczeniowe odbywają się co tydzień w cyklu trzygodzinnym. Godziny kontaktowe to: 75 godzin zajęć i ok. 5 godzin konsultacji. Wskaźniki ilościowe charakteryzujące moduł/przedmiot25) : Szacunkowa sumaryczna liczba godzin pracy studenta (kontaktowych i pracy własnej) niezbędna dla osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia18) - na tej podstawie należy wypełnić pole ECTS2: 112 (82+30) h Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademicki 4,0 ECTS Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, takich jak zajęcia laboratoryjne, projektowe, itp.: 2,0 ECTS Tabela zgodności kierunkowych efektów kształcenia efektami przedmiotu 26) Nr /symbol efektu 01 02 03 Wymienione w wierszu efekty kształcenia: Opanowanie podstawowej wiedzy z zakresu historii konstrukcji drewnianych i stolarki architektonicznej poczynając od dawnej obróbki drewna, połączeń ciesielskich stosowanych w budownictwie drewnianym. Zapoznanie się z konstrukcjami zabytkowych okien, drzwi, ścian drewnianych, więźb. Zdobycie podstawowych umiejętności wykonywania inwentaryzacji pomiarowo-rysunkowej zabytkowych obiektów stolarki architektonicznej. Wyrobienie przekonania o potrzebie uczenia się przez całe życie poprzez wskazanie na ciągły rozwój wiedzy z zakresu omawianych zagadnień. Odniesienie do efektów dla programu kształcenia na kierunku KDTM_W12, KTDI_U01, KTDI_U15 KTDI_U15, KTDI_U16 KDTM_K07