Oznaczanie palności odpadów przez gwałtowne reakcje chemiczne

Oznaczanie palności odpadów przez pochłanianie wilgoci
Właściwości palne substancji obejmują następujące pojęcia:
piroforyczność, łatwopalność i łatwopalność w kontakcie z wodą.
Substancja piroforyczna to substancja, która samorzutnie zapala się
w powietrzu w ciągu 5 minut, w warunkach badań ustandaryzowanych
(warunki otoczenia).
Pojecie łatwopalność substancji obejmuje:

gaz łatwopalny, którego zakres palności obejmuje warunki przy
temperaturze powietrza 20°C i ciśnieniu 101,3 kPa.

ciecz łatwopalną – ciecz o temperaturze zapłonu poniżej górnej
granicy określonej w kryteriach klasyfikacji i oznakowania substancji.
Aparatura i szkło laboratoryjne
Waga analityczna.
Naczyńko wagowe, parownica o średnicy 100 cm3, zlewka o pojemności
500 cm3, filtr papierowy, pipeta o pojemności 5 cm3.
Odczynniki
Woda destylowana.
Wykonanie oznaczenia
Doświadczenie wykonuje się w temperaturze pokojowej (około 20°C).
łatwopalną substancję stałą, która łatwo ulega zapłonowi (w postaci
proszku, granulek lub o konsystencji pasty), może łatwo ulec
zapłonowi wskutek krótkotrwałego kontaktu ze źródłem zapłonu (np.
paląca się zapałka), a płomień rozprzestrzenia się szybko.
Łatwopalność w kontakcie z wodą wykazują substancje, które
w kontakcie z wodą są podatne na samorzutny zapłon lub emitują palne
gazy w niebezpiecznych ilościach.
Etap I:
Cel ćwiczenia
 Jeżeli gaz się zapali, dalsze badania odpadu nie są wymagane.
 Ze względu na możliwość nastąpienia zapłonu próbek odpadów

Celem ćwiczenia jest ustalenie, czy następuje reakcja odpadu z wodą
lub wilgocią zawartą w powietrzu, prowadząca do wydzielania
niebezpiecznych ilości gazu lub gazów, które mogą być wysoce łatwopalne.
Zakres materiału
Oznaczenie polega na zbadaniu palności odpadów niebezpiecznych,
które nie są cieczą i w standardowych warunkach ciśnienia i temperatury
powodują zapłon przez pochłanianie wilgoci. W czasie zapłonu odpad pali
się intensywnym i trwałym płomieniem, stwarzając zagrożenie.
 Odważyć 3 g badanych odpadów w naczyńku wagowym.
 Odważoną próbkę przenieść do zlewki o pojemności 600 cm3.
 Badaną próbkę zalać wodą destylowaną aż do momentu uzyskania
stanu nasączenia.
 Obserwować, czy zachodzi wydzielanie gazu i czy następuje jego
zapalenie.
niebezpiecznych
w
kontakcie
z
substancjami
doświadczenia należy prowadzić pod wyciągiem.
chemicznymi,
Etap II:
 Odważyć 3 g badanych odpadów w naczyńku wagowym.
 Do parownicy o średnicy 100 cm3 nalać wody destylowanej i na
powierzchni wody umieścić filtr papierowy.
 Odważone odpady umieścić na środku filtra papierowego.
 Obserwować, czy zachodzi wydzielanie się gazu i czy następuje jego
zapalenie.
 Jeżeli gaz się zapali, to dalsze badanie odpadu nie jest wymagane.
 Ze względu na możliwość nastąpienia zapłonu próbek odpadów
niebezpiecznych
w
kontakcie
z
substancjami
doświadczenia należy prowadzić pod wyciągiem.
chemicznymi,
Etap III:
 Badany odpad należy uformować w stożek o wysokości 2 cm i średnicy
3 cm z wgłębieniem na szczycie.
 Do wgłębienia wprowadzić należy kilka kropli wody destylowanej.
 Obserwować, czy zachodzi wydzielanie gazu i czy następuje jego
zapalenie.
 Jeżeli gaz się zapali, to dalsze badanie odpadu nie jest wymagane
 Ze względu na możliwość nastąpienia zapłonu próbek odpadów
niebezpiecznych
w
kontakcie
z
substancjami
doświadczenia należy prowadzić pod wyciągiem.
chemicznymi,
Opracowanie wyników
Sprawozdanie powinno zawierać opisy dotyczące procesów, jakie
zachodziły na kolejnych etapach przeprowadzanego doświadczenia.
BHP
Ze względu na możliwość wystąpienia wydzielania gazów oraz
płomienia, zaleca się stosowanie okularów ochronnych, maseczek
i rękawiczek jednorazowych. Doświadczenie prowadzić pod wyciągiem.