JAK ZACHĘCIĆ DZIECKO DO SPRZĄTANIA?

Transkrypt

JAK ZACHĘCIĆ DZIECKO DO SPRZĄTANIA?
JAK ZACHĘCIĆ DZIECKO DO SPRZĄTANIA?
Małe dzieci nie mają poczucia ładu, nie utrzymują stałych miejsc dla
poszczególnych przedmiotów. Jednak im dziecko starsze, tym większe postępy czyni w
tej dziedzinie.
Sama czynność sprzątania nie jest atrakcyjna dla nikogo. Nie możemy oczekiwać,
że dziecko odnajdzie przyjemność w porządkach, nawet jeśli będzie świadome, że w
uporządkowanym otoczeniu przyjemniej się przebywa. Jenak istnieją sposoby, które
ułatwią nam zachęcenie dziecka do utrzymywania czystości i ładu wokół siebie.
Oto kilka wskazówek:
1. Pokaż – dziecko nie potrafi wykonywać nowej czynności samo z siebie. Musi się
jej najpierw nauczyć. Pokaż dziecku prawidłowy sposób robienia porządków (np.
jak segregować zabawki, co zrobić z brudnymi ubraniami, gdzie umieścić zużyte
kartki).
2. Pomóż – szczególnie przy pierwszych próbach sprzątania.
3. Naucz dziecko, że porządki robi się dla siebie i innych. Dziecko musi wiedzieć,
że niesprzątane zabawki się niszczą, gubią, mieszaja ze sobą.
4. Stawiaj oczekiwania zgodne z możliwościami dziecka! Nie oczekuj, że
wysprząta od razu cały pokój. Na początek wyznacz mu dwa, trzy miejsca i
stopniowo zwiększaj zakres, jednak nie od razu – niech opnowana czynność ma
czas wejść dziecku w nawyk.
5. Wymagaj – jeśli dziecko opanuje czynność sprzatania swojego pokoju, wymagaj
jej od niego.
6. Pochwal – zauważ i doceń każdy sukces dziecka, szczególnie wtedy, gdy
wcześniej sprzątanie było dla dzieka zbyt trudne i wywoływało u niego niechęć.
Doceniaj nawet najmniejszy wysiłek dziecka.
7. Pozwól dziecku odczuć skutki bałaganiarstwa – jeśli nie potrafi ono znaleźć
części puzzli lub kredek, nie rzucajmy się od razu na poszukiwania, lecz
pozwólmy dziecku, by samo pomęczyło się trochę przy szukaniu.
8. Najbardziej opornym stawiaj ultimatum – powiedzmy np."Jeśli nie odłożysz
swoich rzeczy na miejsca, spakuję wszystkie i wyniosę do piwnicy", i co
najważniejsze, bądźmy konsekwentni. Jeśli wygłosimy takie ultimatum, musimy
je wprowadzić w czyn.
9. Postaraj się, aby sprzątanie nie było nudne- urządźmy np. konkurs – kto odłoży
najwięcej zabawek na miejsce.
Unikaj:
1. Ciągłego powtarzania "posprzątaj wreszcie" – dziecko w końcu uodporni się
na nasze słowa.
2. Nazywania dziecka bałaganiarzem – dziecko uzna, że nie musi się starać skoro i
tak jest bałaganiarzem.
3. Porównywania dziecka do innych – spowoduje to jedynie niechęć naszego
dziecka do osoby, którą podajemy jako wzór do naśladowania.
4. Wyręczania dziecka w porządkach – dziecko stanie się wygodnickie i nie
będzie chciało nic robić.
5. Nie pośpieszaj i nie okazuj zniecierpliwienia – posprzatanie przestrzeni, którą
wyznaczyliśmy dziecku może być dla niego naprawde trudne, dlatego zajmuje mu
tyle czasu. W takiej sytuacji lepiej udzielić dziecku drobnej pomocy aby dodać
mu sił do dlaszej pracy.
6. Nie stój nad dzieckiem i nie wytykaj mu błedów, które popełnia – zamiast
poprawy zachowania wywołamy zapewne u dziecka złość i spadek motywacji.
7. Nie używaj czynności sprzątania jako kary – utrzymywanie czystości i ładu
wokół siebie należy do jego obowiązków.
Pamiętajmy! Całkowite utrzymanie porządku jest kwestią czasu, sporego wysiłku ze
strony dziecka i dużej dozy cierpliwości ze strony rodziców czy nauczycieli.
ŹRÓDŁO:
Ireana Obuchowska "Bałagan" [w:] bliżej przedszkola, listopad 2012, s. 96
Małgorzata Broniszewska-Warzkiewicz "Ujarzmić małego bałaganiarza" [w:] Doradca
Nauczyciela Przedszkola, luty 2012, s. 54-56