Protokół - Program Innowacyjna Gospodarka

MINISTERSTWO
ROZWOJU REGIONALNEGO
E
s
Protokół z posiedzenia Komitetu Monitorującego Program Operacyjny
Innowacyjna Gospodarka, 2007 - 2013 w dniu 18 września 2012 r.
W dniu 18 września 2012 r. odbyło się posiedzenie Komitetu Monitorującego Program
Operacyjny Innowacyjna Gospodarka.
Porządek obrad przewidywał następujące punkty:
1. Otwarcie posiedzenia.
2. Zatwierdzenie porządku obrad posiedzenia.
3.
Przyjęcie protokołu z posiedzenia Komitetu Monitorującego Program Operacyjny
Innowacyjna Gospodarka w dniu 26 czerwca 2012 r.
4. Zatwierdzenie zmian do kryteriów wyboru finansowanych operacji w ramach
poddziałania 6.2.2 Wsparcie działań studyjno-koncepcyjnych w ramach przygotowania
terenów inwestycyjnych dla projektów inwestycyjnych.
5. Zatwierdzenie zmian do kryteriów wyboru finansowanych operacji w ramach działania
8.2 Wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B.
6. Przedstawienie informacji na temat stanu wdrażania działania 3.2 Wsparcie kapitału
podwyższonego ryzyka.
7. Sprawy różne.
Ad 1.
Pani Iwona Wendel, Przewodnicząca Komitetu Monitorującego PO IG, Podsekretarz
Stanu w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego, otworzyła XVII posiedzenie Komitetu
Monitorującego Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka i powitała członków,
zastępców, obserwatorów Komitetu oraz przedstawiciela Komisji Europejskiej.
Ad 2.
Pani Iwona Wendel poinformowała, że planowany porządek obrad został przesłany
do członków drogą elektroniczną w dniu 3 września oraz umieszczony w bazie wiedzy.
Członkowie Komitetu Monitorującego przyjęli planowany porządek obrad.
1
Ad 3.
Pani Iwona Wendel poinformowała, że do przesłanego do członków Komitetu protokołu
z posiedzenia Komitetu Monitorującego Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka
z dnia 26 czerwca 2012 r. nie zgłoszono uwag i zaproponowała jego przyjęcie.
Uchwała nr 73 Komitetu Monitorującego PO IG w sprawie przyjęcia Protokołu
z posiedzenia Komitetu Monitorującego Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka,
2007-2013 w dniu 26 czerwca 2012 r. została przyjęta w drodze konsensusu.
Uchwała nr 73 Komitetu Monitorującego PO IG stanowi załącznik do Protokołu.
Ad 4.
Pan Tomasz Wierzbicki, Zastępca Dyrektora Departamentu Funduszy Europejskich,
w Ministerstwie Gospodarki przestawił prezentację dotyczącą zmian do kryteriów wyboru
finansowanych operacji w ramach poddziałania 6.2.2 Wsparcie działań studyjnokoncepcyjnych
w
ramach
przygotowania
terenów
inwestycyjnych
dla
projektów
inwestycyjnych.
Pan Olgierd Hryniewicz, przedstawiciel Polskiej Akademii Nauk odnosząc się do kryterium
projekt jest zgodny ze strategią rozwoju województwa uznał, iż wykazanie takiej zgodności
może być albo bardzo trudne albo bardzo łatwe, gdyż nie ma sprecyzowanej żadnej
metodologii pomiaru zgodności projektu ze strategią. Zdaniem Pana Olgierda Hryniewicza,
z uwagi na fakt, iż strategie są dość ogólnymi dokumentami udowodnienie takiej zgodności
będzie zależało jedynie od odpowiedniego opisania takiej zgodności. Ponadto, niefortunna
jest też zaproponowana metodologia weryfikowania kryterium wartość uzbrajanego
i przygotowanego terenu inwestycyjnego (dotyczy projektów obejmujących uzbrojenie terenu),
zgodnie z którą stopień spełnienia kryterium będzie mierzony ilorazem wartości
dofinansowania EFRR oraz wskaźnika powierzchni uzbrajanego i przygotowanego terenu
inwestycyjnego w ramach projektu (w ha). Obecne brzmienie kryterium będzie preferowało
propozycje, które będą jedynie duże pod względem powierzchniowym. Zdaniem Pana
Olgierda Hryniewicza zachodzi obawa, że może dojść do sytuacji gdy pomysł dotyczący
inwestycji pod np. park technologiczny, który z założenia, jeżeli dotyczy technologii
nowoczesnych, nie będzie zajmował dużych powierzchni, przegra z większą powierzchniowo
koncepcją.
2
Pani
Małgorzata
Szczepańska,
Dyrektor
Departamentu
Wdrażania
Programów
Operacyjnych w Ministerstwie Gospodarki odnosząc się do pierwszej uwagi zgodziła się
z opinią o dużej ogólności strategii wojewódzkich. Jednakże to kryterium zaproponowano,
aby tereny inwestycyjne, które będą przygotowywane na obszarach województw były choć
w nieznacznym zakresie spójne ze strategiami regionalnymi, po to by wywołać
u potencjalnych wnioskodawców, nawyk by oprócz konieczności zapoznania się z takim
dokumentem podeszły do przedsięwzięcia kompleksowo i spójnie, w tym do strategii swojego
regionu. Uznano, iż dobrym rozwiązaniem będzie, jeżeli to kryterium otrzyma status
obligatoryjnego, obowiązkowego dla wszystkich aplikujących. Odnosząc się do drugiego
pytania,
Pani
Małgorzata
Szczepańska
poinformowała,
iż
celem wprowadzenia
wspomnianego kryterium fakultatywnego merytorycznego, jest zweryfikowanie skuteczności,
efektywności środków przyznanych na dane przedsięwzięcie i punktowanie pomysłów
o największej wartości dodanej, mając na uwadze stosunek nakładów publicznych
do korzyści z objęcia tymi środkami obszaru inwestycyjnego. Uwzględniając, iż na dzień
posiedzenia w podziałaniu 6.2.2 pozostało ok. 60 mln PLN środki te powinny zostać
przyznane najbardziej skutecznym przedsięwzięciom. Dofinansowanie powinny otrzymać
gminy, które zaproponują najbardziej ekonomiczne projekty, zarówno w przypadku
projektów uzbrojenia terenu, jak i projektów dotyczących przygotowania dokumentacji pod
inwestycję.
W
przypadku
projektów
dotyczących
przygotowania
dokumentacji,
poinformowała, iż większą efektywność będą miały projekty o szerszym zakresie i mniejszym
dofinansowaniu.
Uchwała nr 74 Komitetu Monitorującego PO IG w sprawie zatwierdzenia zmian do
kryteriów wyboru finansowanych operacji w ramach poddziałania 6.2.2 Wsparcie działań
studyjno-koncepcyjnych w ramach przygotowania terenów inwestycyjnych dla projektów
inwestycyjnych została przyjęta w drodze głosowania.
Pan Marek Przeor, przedstawiciel Komisji Europejskiej odnosząc się do niezadowalających
wyników w poddziałaniu w zakresie kontraktacji i płatności na rzecz beneficjentów, zapytał
o ewentualne problemy w implementacji tego instrumentu i projektów.
Pani Małgorzata Szczepańska poinformowała, iż w ramach poddziałania 6.2.2. obecnie są
realizowane 73 projekty miękkie polegające m.in na przygotowaniu opracowań, raportów
oddziaływania na środowisko. Częstym problemem zgłaszanym przez jednostki samorządu
terytorialnego są kwestie związane z przedłużającymi się procedurami przetargowymi, bądź
unieważnieniami prowadzonych procedur przetargowych, w następstwie których występuje
3
konieczności ich ponownego ogłoszenia. Drugą kwestią wpływającą na niski poziom
kontraktacji są oszczędności generowane w trakcie realizacji projektów i aneksy
pomniejszające przyznane dofinansowanie. Wynikają one bądź z przeszacowania kosztów
na etapie aplikowania bądź z działalności konkurencji na rynku, dzięki czemu usługi mogą
być nabywane po kosztach niższych niż planowano we wniosku.
Ad 5.
Pan
Rafał
Poździk,
Zastępca
Dyrektora
Departamentu
Funduszy
Strukturalnych
w Ministerstwie Administracji i Cyfryzacji, przestawił prezentację dotyczącą zmian
do kryteriów wyboru finansowanych operacji w ramach działania 8.2 Wspieranie wdrażania
elektronicznego biznesu typu B2B.
Uchwała nr 75 Komitetu Monitorującego PO IG w sprawie zatwierdzenia zmian do
kryteriów wyboru finansowanych operacji w ramach działania 8.2 Wspieranie wdrażania
elektronicznego biznesu typu B2B została przyjęta w drodze głosowania.
Pan Marek Przeor, podkreślił dużą wagę działania B2B, szczególnie w kontekście
wdrażania Europejskiej Agendy Cyfrowej. Następnie zwrócił się z pytaniem do Pana Rafała
Poździka, czy Instytucja Pośrednicząca dysponuje aktualną analizą rynku B2B w Polsce. Jeśli
nie, to czy mogłaby zlecić przeprowadzanie takiego badania i przesłać wynik Komisji
Europejskiej. W opinii Pana Marka Przeora wnioski i rekomendacje z badania
usprawniłyby proces podejmowania istotnych rozstrzygnięć KE w zakresie modyfikacji
decyzji ws. Programu Operacyjnego.
Pan Rafał Poździk, poinformował, iż obecnie IP nie dysponuje taką analizą.
Jej przeprowadzenie zostanie zlecone a wyniki przesłane do KE.
Ad 6.
Pan Piotr Ćwik, przedstawiciel Krajowego Funduszu Kapitałowego przedstawił prezentację
dotyczącą stanu wdrażania działania 3.2 Wsparcie kapitału podwyższonego ryzyka.
Pan Marek Daszkiewicz, przedstawiciel Rady Głównej Instytutów Badawczych zauważył,
iż w Polsce fundusze podwyższonego ryzyka nigdy nie były traktowane priorytetowo,
a pierwszeństwo przed nimi przysługuje bezpiecznym, gwarantującym zwrot inwestycjom.
Jego zdaniem za niepokojący należy uznać fakt, iż po 5 latach funkcjonowania instrumentu
KFK wsparciem zostało objętych zaledwie 15 przedsiębiorstw w wysokości stanowiącej
zaledwie 8% środków przekazanych KFK. Ponadto zauważył, że podmioty te nie mogą
4
wykazać wysokiego poziomu innowacyjności w realizowanych przedsięwzięciach. Zdaniem
Pana Marka Daszkiewicza, uwzględniając zbliżający się termin zakończenia realizacji
Programu, w ciągu pozostałych najbliższych 2,5 roku trzeba będzie osiągnąć docelowy
poziom przekazania do firm 80% środków przyznanych KFK, co uwzględniając
dotychczasowe tempo realizacji działania 3.2, wywołuje jego kolejne obawy co do pełnego
wykorzystania
środków.
Uwzględniając
powyższe
oraz
informacje
przedstawione
w prezentacji, Pan Marek Daszkiewicz zwrócił się z prośbą o udzielenie odpowiedzi
na następujące pytania. Kto dokonuje weryfikacji i w oparciu o jakie narzędzia wybór danego
przedsiębiorstwa do wsparcia przez fundusz? Jaka jest gwarancja, wydatkowania środków
na wysoce innowacyjne, w skali krajowej i światowej przedsięwzięcia realizowane tylko
przez małe i średnie firmy? Jak jest monitorowana prawidłowość wydawania środków przez
przedsiębiorców? W jaki sposób środki zainwestowane w firmę są z niej wycofywane?
Z czego wynikają tak wysokie koszty obsługi? Jaki jest cel udzielanej w wysokości 36 mln
PLN dotacji bezzwrotnej i kto jest jej beneficjentem?
Pan Kazimierz Siciński, przedstawiciel Krajowej Sekcji Nauki NSZZ Solidarność poparł
opinię przedmówcy, co do obawy o wykorzystanie wszystkich dostępnych w ramach
działania 3.2 środków. Jednocześnie uznał, iż polska nauka i przedsiębiorczość mogą odnieść
zdecydowane korzyści ze wspierania bardzo innowacyjnych choć jednocześnie wysoce
ryzykownych przedsięwzięć.
Pan Olgierd Hryniewicz, stwierdził, iż nie podziela obaw przedmówców odnośnie
do niskiego poziomu innowacyjności wspartych przez fundusze przedsiębiorstw. Już sam
fakt, iż zdecydowana większość z obecnie uruchomionych przedsięwzięć pochodzi z obszaru
ICT świadczy o wysokiej innowacyjności. W branży ICT jedynie nowatorskie pomysły
i rozwiązania mają szanse zaistnienia i utrzymania się na rynku oraz zdobycia
zainteresowania potencjalnych inwestorów. Zdaniem Pana Olgierda Hryniewicza, chcąc
oceniać skuteczność działania 3.2 należałoby się posługiwać jedynym wskaźnikiem
efektywności takich przedsięwzięć czyli liczbą utworzonych nowych miejsc pracy (którego
utworzenie kosztuje w Polsce ponad 1 mln PLN) mając na uwadze, że tego typu inwestycje
dotyczące sektora ICT nigdy nie generowały, nie generują i nie będą generowały dużej liczby
nowych miejsc pracy. Będą natomiast generowane innego rodzaju zyski. W przyszłej analizie
efektywności tego przedsięwzięcia, jakim jest działanie 3.2, KFK powinno postarać się
o przygotowanie znacznie szerszej analizy efektywności przedsięwzięcia uwzględniającej
również korzyści finansowe, jakie ma np. państwo chociażby przez wpływ z podatków.
5
Zdaniem Pana Olgierda Hryniewicza jest jeszcze jest za wcześnie by mówić o sukcesie
lub porażce instrumentu.
Pan Piotr Ćwik, poinformował, iż kwestia rodzaju podmiotów wpieranych ze środków
działania 3.2 została doprecyzowana ustawowo. Zgodnie z prawem, ustawą o Krajowym
Funduszu Kapitałowym i rozporządzeniem Ministra Gospodarki w sprawie wsparcia
finansowego udzielanego przez Krajowy Fundusz Kapitałowy, KFK może wspierać jedynie
fundusze inwestujące w znajdujące się we wczesnej fazie rozwoju małe i średnie
przedsiębiorstwa. Jest więc mało prawdopodobne, zdaniem Pana Piotra Ćwika, że środki
z działania 3.2 zostaną zainwestowane w przedsięwzięcie nie spełniające tych kryteriów.
Ponadto KFK ma nadzór korporacyjny nad wspieranymi funduszami podwyższonego ryzyka.
KFK nie przekazuje funduszom dotacji, tylko jest udziałowcem funduszy, odpowiednio
obejmując akcje, certyfikaty inwestycyjne. Z uwagi na to, że KFK ma uprawnienia
właścicielskie, ma też wpływ na to, co się dzieje w funduszu. Odpowiednie sformułowanie
umów z funduszami oraz nadzór właścicielski wyklucza, w opinii Pana Piotra Ćwika,
możliwości inwestowania w inne podmioty niż małe i średnie będące we wczesnej fazie
rozwoju.
Pan
Piotr
Ćwik
odnosząc
się
do
kwestii
małej
liczby
inwestycji
w przedsiębiorstwa, zaznaczył, iż faktycznie, na chwilę obecną, jest to 15 firm wspartych
ze środków PO IG, należy jednak dodać, iż te 15 inwestycji zostały zrealizowane przez
5 funduszy wspartych z PO IG, z których 3 powstały w połowie 2011 r. Z tego względu
dynamika inwestowania w przedsiębiorstwa nie jest jeszcze na pożądanym poziomie. Część
tych funduszy jest na etapie rozruchu. Choć zdarzają się wyjątki (finansowany z innych
środków), takie jak przedstawiony w prezentacji fundusz Helix Ventures Partners
funkcjonujący 3 lata, który zaangażował już ponad 80% środków, a na pozostałe 20%
potrzebuje jeszcze pół roku. Pan Piotr Ćwik odnosząc się do podnoszonego braku
odpowiedniego poziomu innowacyjności, przyznał, że idealistycznym rozwiązaniem byłoby,
gdyby wpierane firmy realizowały wysoce innowacyjne przedsięwzięcia, oparte na
najbardziej zaawansowanych technologiach. Tak innowacyjne przedsięwzięcia to najczęściej
projekty naukowe, które mają bardzo duży poziom ryzyka i co zdecydowanie podkreślił Pan
Piotr Ćwik, ich zdecydowana większość po prostu „nie wychodzi”, gdyż wysoce
innowacyjne przedsięwzięcia nie korelują z bezpieczeństwem osiągnięcia zysków. Pan Piotr
Ćwik wyjaśniał, że jeżeli zakłada się, by w ramach tych funduszy połowę środków dołożyli
partnerzy prywatni, to nikt nie podejmie się inwestowania w przedsięwzięcia o dużym stopniu
ryzyka, gdyż inwestorzy oczekują zysków i ryzyko musi być zbalansowane/ zrównoważone.
6
Wsparcie wysoce innowacyjnych przedsięwzięć, o którym mówił Pan Marek Daszkiewicz,
mogłoby być i powinno być uruchomione, ale w innym instrumencie pre-seed działającym
w fazie wcześniejszej projektu jeszcze przed KFK, a więc przed wczesną fazą rozwoju
przedsiębiorstwa. Założenie pozyskania inwestora prywatnego do przedsięwzięć o dużym
ryzyku jest nierealistyczne. Pan Piotr Ćwik zgodził się z Panem Markiem Daszkiewiczem,
że wysoce innowacyjne przedsięwzięcia także powinny mieć dostęp do wsparcia z funduszy,
ale fundusze KFK w tego typu przedsięwzięcia nie będą inwestować, gdyż to jest inny profil
ryzyka. W przypadku KFK liczy się to, aby zbalansować innowacyjność, po to, by produkt się
sprzedał i wygenerował zyski. Odnosząc się do kwestii przekazywania środków i wyjścia
z przedsiębiorstwa, Pan Piotr Ćwik przypomniał, że KFK i inwestorzy prywatni przekazują
środki do funduszy, które funkcjonują albo w formie spółek komandytowo-akcyjnych albo
funduszy inwestycyjnych zamkniętych, za ekwiwalent w postaci instrumentu finansowego.
Odpowiednio w spółce komandytowo-akcyjnej będzie to akcja lub obligacja, a w przypadku
funduszy inwestycyjnych zamkniętych będzie to certyfikat inwestycyjny. Następnie fundusze,
które inwestują w przedsiębiorstwa, na ogół funkcjonujące w formie spółek z ograniczoną
odpowiedzialnością, rzadziej jako spółki akcyjne, obejmują głównie udziały do 50%, na ogół
20%-30%, zdarza się czasami udzielenie pożyczki. W zakresie zgłoszonego zapytania
o nadzór nad prawidłowym wykorzystaniem środków przez przedsiębiorców, Pan Piotr
Ćwik poinformował, iż środki te fundusze przekazują sukcesywnie na realizację
poszczególnych celów. Poprawność, czy też prawidłowość wykorzystywania środków przez
małe i średnie przedsiębiorstwa zapewnia również system transzowania. Polega to na tym,
że środki dla firmy podzielone są na kilka transz i wypłata kolejnej jest uwarunkowana
osiągnięciem celów finansowanych z poprzedniej. Przykładowo, w jednym z projektów
kamieniem milowy było zdobycie potencjalnych klientów w Stanach Zjednoczonych
Ameryki Północnej. Transzowanie, wgląd w księgi przedsiębiorstwa czy pozycja funduszu
zagwarantowana
w umowie inwestycyjnej są, zadaniem Pana Piotra Ćwika, dobrym systemem
zabezpieczenia środków
przed
ich
nieprawidłowym wydatkowaniem.
W
zakresie
bezzwrotnych świadczeń, Pan Piotr Ćwik poinformował, że 90 % środków do funduszy
KFK przekazuje w zamian za ekwiwalent w postaci instrumentów finansowych, natomiast
pozostałe 10% jest przekazywanych, jako komponent dotacyjny. Celem tej dotacji jest
zwiększenie ekonomiki projektu. Bezzwrotne świadczenia, to wsparcie udzielane przez KFK
na refinansowanie części kosztów poniesionych przez fundusz kapitałowy lub przez podmiot
zarządzający funduszem. Chodzi o koszty poniesione na przygotowanie inwestycji
7
i monitorowanie inwestycji, takie jak wynagrodzenia zarządzających, koszty usług prawnych
itp. Dzięki takiemu działaniu wzrasta potencjalna zyskowność tego przedsięwzięcia.
Na obecnym etapie realizacji działania 3.2 jeszcze żaden Fundusz nie otrzymał wsparcia w tej
postaci. Odnosząc się do zagadnienia związanego z wychodzeniem funduszu z inwestycji,
Pan Piotr Ćwik poinformował, że fundusze najczęściej wychodzą poprzez sprzedaż swoich
udziałów. Odbywa się to poprzez upublicznienie spółki i zbycie pakietu, albo sprzedaż do
inwestora branżowego/finansowego lub innego funduszu, bądź też przedsiębiorca wykupuje
udziały funduszu. W zakresie pytania o koszty zarządzania, to zdaniem Pana Piotra Ćwika
należy podkreślić, że małe przedsięwzięcia, tj. fundusze o małej kapitalizacji, mają słabą
ekonomikę, co za tym idzie prawdopodobieństwo mniejszego zwrotu i wtedy koszty
zarządzania są dość duże. Z kolei niskie opłaty za zarządzanie rodzą obawy, iż fundusze będą
zarządzane przez osoby o niskich kompetencjach, które nie będą miały dobrego rozeznania,
co do przedmiotowych inwestycji. Chcąc mieć sprawnie zarządzany fundusz, który będzie
osiągał duże zyski, należy zainwestować w wysoko wykwalifikowana kadrę zarządzająca.
Na zakończenie Pan Piotr Ćwik podkreślił, że na ostateczne efekty działania 3.2 trzeba
jeszcze trochę poczekać. Przyjęte dla instrumentu 3.2, ambitne założenia zakładają,
że inwestycje funduszy w przedsiębiorców mają zapewnić zwrot z punktu widzenia KFK
przynajmniej zainwestowanego kapitału. Są one ambitne, ale zdaniem Pana Piotra Ćwika
mają szanse realizacji.
Pan Marek Daszkiewicz zauważył, iż Pan Piotr Ćwik w swoim wystąpieniu potwierdził
brak funkcjonowania w Polsce kapitału dla wysoce innowacyjnych i jednocześnie
ryzykownych przedsięwzięć. Nie jest usatysfakcjonowany przyjętymi założeniami, zgodnie
z którymi na rzecz obniżonego poziomu ryzyka zmniejszono innowacyjność w projektach.
Ponadto niepokoi go mała ilość czasu, jaka pozostała na nadrobienie zaległości w tym
działaniu. Na koniec zapytał o horyzont czasowy, kiedy KFK będzie wycofywało się
z przedsięwzięć.
Pan Piotr Ćwik, poinformował, iż czas przebywania funduszu w przedsięwzięciu, to jest
u przedsiębiorcy będącego docelowym kapitałobiorcą, to ok. 5 lat – mniej więcej po 5 latach,
po osiągnięciu oczekiwanej stopy zwrotu, fundusz wychodzi z inwestycji. Odnosząc się do
kwestii innowacyjności podkreślił, że musi ona być w projekcie, aby dany produkt zaistniał
na rynku. KFK liczy na nowe technologie, które będą w stanie przetrwać na rynku
przynajmniej 2 lata i by daną technologię można było później jeszcze wykorzystać do innych
celów. Pan Piotr Ćwik dodał, że obecnie w bardzo wysoce innowacyjne przedsięwzięcia
8
i jednocześnie bardzo ryzykowne wchodzą inkubatory z działania 3.1 PO IG. Wspierają
przedsiębiorstwa w bardzo wczesnej fazie rozwoju i zdarza się, że te przedsięwzięcia,
oczywiście na innym etapie, są również obejmowane wsparciem KFK.
Pan Profesor Józef Suchy, Zastępca Prezesa Naczelnej Organizacji Technicznej
podsumował, iż celem działania 3.2 było utworzenie mechanizmu, który umożliwiałby
wspieranie funduszy podwyższonego ryzyka i jego zdaniem ten cel, w postaci utworzenia
KFK został osiągnięty. KFK wydaje się narzędziem sprawnym, spełniającym swoje funkcje.
Niepokojące są dla niego problemy w obszarze funkcjonowania KFK w tym m.in. kwestia
zobowiązań podatkowych i zmniejszający się wskutek ich realizowania poziom środków
własnych KFK, które mogą spowodować przesłanki ogłoszenia przez KFK upadłości już
w 2013 r. Jego zdaniem tym problemem należy się niezwłocznie zająć i znaleźć rozwiązanie.
Pan Tomasz Wierzbicki, poinformował, iż problem ten jest znany Ministerstwu Gospodarki,
które jest w stałym kontakcie z KFK. Obecnie podejmowane są wspólnie prace nad
wypracowywaniem rozwiązań wszystkich obszarów problematycznych. Przewiduje się,
wdrożenie rozwiązań w krótkim horyzoncie czasowym.
Pani Iwona Wendel powiedziała, że Instytucja Zarządzająca jest zainteresowana
wypracowanymi rozwiązaniami oraz oczekuje ich szybkiego zastosowania.
Pan Marek Przeor powiedział w kontekście wdrażania działania 3.2 przez KFK, że trudno
być pionierem. Jednocześnie poprosił KFK o przygotowanie i przesłanie za pośrednictwem IZ
danych dotyczących: kwoty jaką otrzymało KFK od Ministerstwa Gospodarki w rozbiciu na
kwoty przekazane do funduszy na dzień posiedzenia, prognozę w tym zakresie na koniec
2012 r. - 2015 r. Odnośnie inwestycji w fundusze informacje o liczbie tych funduszy, liczbie
docelowej wspartych funduszy, środków im przekazanych oraz liczby i wartości wejść
w przedsiębiorstwa. Te informacje pozwolą KE poznać plan dalszego działania KFK.
Pani Iwona Wendel potwierdziła, że stosowna informacja zostanie przesłana do KE.
Pan Arkadiusz Lewicki, przedstawiciel Związku Banków Polskich odnosząc się do kwestii
potencjalnej upadłości KFK, poinformował, iż obecnie prowadzone są konsultacje
nowelizowanej ustawy o podatku dochodowym i jest to bardzo dobry moment, by Minister
Gospodarki zdecydowanie włączył się w ten proces.
9
Ad 7.
Pani Anna Kieracińska, przedstawicielka Forum Związków Zawodowych zgłosiła
zastrzeżenia odnośnie do opublikowanej przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju
dokumentacji konkursowej dla poddziałania 1.3.1 a w szczególności do definicji
wnioskodawcy. Zdaniem Pani Anny Kieracinskiej ograniczenie konsorcjum, które może
aplikować o wsparcie do jednego przedsiębiorcy i jednej jednostki naukowej jest bardzo
niekorzystne i może zdecydowanie ograniczyć liczbę składanych aplikacji.
Pan Marek Daszkiewicz wyraził poparcie dla przedmówczyni oraz wskazał na niepokojące,
jego zdaniem, efekty w działaniu 5.1, w którym, na ponad 200 złożonych wniosków zawarto
jedynie 12 umów. W jego opinii stało się tak na skutek niewłaściwych kryteriów dotyczących
wymogu udziału zbyt dużej, jego zdaniem liczby przedsiębiorców w projekcie. Pan Marek
Daszkiewicz zadał również pytanie o wyniki naboru instrumentu pilotażowego.
Pani Iwona Wendel poinformowała, iż w zakresie pytań dotyczących poddziałania 1.3.1
oraz 5.1 Instytucja Zarządzająca wystąpi
naboru do
do właściwych instytucji. Odnośnie wyników
instrumentu pilotażowego poinformowała, iż do PARP wpłynęło ponad 270
wniosków na kwotę dofinansowania prawie czterokrotnie przekraczającą dostępną alokację.
Co do dalszych wniosków należy wstrzymać się do wyników oceny formalnej
i merytorycznej. Ponadto, Pani Iwona Wendel przekazała informację o możliwości
odblokowania przez KE płatności w zakresie działań wdrażanych przez Departament
Programów Operacyjnych w Ministerstwie Gospodarki oraz w zakresie 7. osi priorytetowej
PO IG. Instytucja Zarządzająca oczekuje na oficjalne pismo z KE w tej sprawie. Pani Iwona
Wendel podziękowała Ministerstwu Gospodarki, Ministerstwu Finansów oraz Ministerstwu
Administracji i Cyfryzacji za sprawną i skuteczną współpracę w tym zakresie a także KE
za efektywne podejście do przedstawianych przez Instytucję Zarządzająca argumentów.
Na zakończenie Pani Iwona Wendel poinformowała o planowanym na 25 października br.
kolejnym posiedzeniu Grupy roboczej ds. gospodarki opartej na wiedzy, które będzie
poświęcone wnioskom i rekomendacjom z przeprowadzonych badań ewaluacyjnych oraz
perspektywie finansowej 2014-2020 a następnie podziękowała wszystkim za udział
w posiedzeniu.
10
Protokół przygotował:
Maciej Pękalski
Sekretarz Komitetu Monitorującego PO IG
Pan Marcin Łata
Przedstawiciel Instytucji Zarządzającej
w Komitecie Monitorującym PO IG
Iwona Wendel
Przewodnicząca Komitetu Monitorującego PO IG
Przedstawiciel ministra właściwego ds. rozwoju regionalnego
Załączniki:
1.
2.
3.
4.
Lista obecności na posiedzeniu Komitetu Monitorującego w dniu 18 września 2012 r.
Uchwała nr 73 Komitetu Monitorującego PO IG
Uchwała nr 74 Komitetu Monitorującego PO IG
Uchwała nr 75 Komitetu Monitorującego PO IG
11