036_Brunon Szpica_Pielgrzym

Gród Wejhera jako miasto najpiękniejsze
Z woli króla Jana Kazimierza w 1650 roku jako miasto datowane,
Przez o. Grzegorza Gdańskiego kronikarza opisane.
Jaki to piękny kaszubskiej ziemi zakątek,
któremu założycie! miasta Jakub Wejher dał początek.
Tu słychać wdzięczny szum rzeki Redy i Cedronu płynące przez okolice,
Pozwól mi wargi umoczyć, odsłonić swego początku tajemnice.
Wejherowo to: rynek, ratusz, przepiękne kamienice, centrum kultury,
Kościoły, kalwarie, pałac renesans architektury.
Miasto Wejherowo słynie sławą.
Tutaj pielgrzymki przychodzą ze wszystkich kaszubskich stron,
Z radosnym śpiewem, muzyką, do wejherowskiej Pani przed jej ton.
Wejherowo to miejsce edukacji młodzieży, wychowanie,
biblioteki, szkoły to dobre wezwanie.
Jest tu basen, kręgielnia i korty,
To miejsca wspaniałe na wszelkiego rodzaju sporty
W mieście tym kultura brani bogato,
Czy to w zimie, czy też w lato.
Tutaj w Duchowej stolicy Kaszub rozbrzmiewały: pierwsza „Kaszubska Pasja",
„Kaszubska Verba Sacra", które po brzegi świątynie wypełniały
Które w śpiewie i w tekstach biblijnych w całości dzieła w mowie starrków dopełniały.
W tyrri kalwaryjskkn mieście spełnią się słowa
Ze spotkania Jana Pawła II z Kaszubami, gdzie była mowa:
„Drodzy Bracia i Siostry Kaszubi strzeżcie tego dziedzictwa i tych wartości,
Które stanowią o Waszej tożsamości".
Na rynku dumnie wartę trzymajego założyciel Jakub Wejher, który bronił Polski i żył sprawiedliwie
I dlatego na Wejherowskiej ziemi żyje się szczęśliwie.
To jest miasto najpiękniejsze pośród łąk, rzek i lasów..
Tutaj okazja jest wspaniała,
Dla gościny, dobrych wczasów.
Wiele wkładu w upiększaniu miasta władze dają
I co roku konkursy zielone i świąteczne urządzają
I dlatego w mieście tym tak przytulnie mają.
Powiem, że żadne poznane miasta inne,
Nie są tak piękne jak wejherowskie ziemie nizinne.
Moje uwielbienie do przyrody
Wielbię Pana za słońce powietrze i wody
I te olbrzymie obszary przyrody.
Za płody ziemi w trudzie zebrane,
Życie w zdrowiu, spokoju nam dane.
Kocham ziemię od serca radośnie.
Zawsze ufnie, by prędzej ku wiośnie.
Wiosna to powiew radości, przebudziła się z zimnego końca
I nagle trysnęła ogromną energią, życiodajnymi promieniami słońca.
Gdzie niegdzie słychać klekot bociana,
To znale, że wiosna nam jest dana.
Przyroda i ludzie –
Budzą się po zimowej grudzie,
Słońce przygrzewa –
Zielenieją drzewa.
W ogrodach i parkach kwitną iglaki zwane bzami,
W runie lasów fiołki z drobnymi kwiatkami.
Łąki zielenieją, pokrywają się kwiatami,
Wyraźnie słychać świat owadów z pracowitymi pszczołami.
Ptaki w większości gatunków wysiadają jaja,
Z ciepłych krajów powracają jaskółki w okresie maja.
W maju przychodzą na świat małe żubry,
Sarny, jelenie, żbiki, tchórze, wydry,
Żaby wodne odkrywają koncerty śpiewające,
Melodyjne pięknie odzywające.
Przyroda łono radości jako natura otwarła,
W jej wszelkie przyjemności wszystkich przygód zawarta.
Ją chwalą ptaki wszechobecne zanim nie wpadną w drapieżne sidła,
Ona jest w wodach przezroczystych
gdzie ryby, zwierzęta mają swe poidła.
Dlatego uwielbiam chwałę Pana swego,
Ojca tak bardzo dobrego.
Wejherowo miasto na północy świętuje Narodzenie Pana wśród nocy
Nadszedł czas dekoracji okien i balkonów,
Mieszkańcy upiększają miasto, co przynosi radość w przystrajaniu domów.
Wszędzie widać ten świąteczny nastrój,
Szopka już na rynku ustawiona, w której widać piękny wystrój,
Chociaż postacie w niej jednakowoś nie są żywe,
Wzorem wiary z Pisma Świętego opisane - prawdziwe.
Nakład pracy w upiększaniu miasta włodarze dostrzegają,
Za najlepsze dekoracje w konkursie- świątecznym mieszkańców nagradzają.
Oto nastała godzina,
Narodził się nam Zbawiciel,
Wszech ludów całego świata - nadzieja i odkupiciel.
Miasto oświetlone, światłość nad światłości,
Narodził się Jezus Chrystus
Bóg niezmierzonej miłości.
Jak anioł pasterzom mówił?
Tak, dziś dzień wesoły,
Grają, tańczą i śpiewają
Ludzie wszechświata żywioły.
Wiwat dziś Narodzonemu,
Kornie chylimy swe czoła.
Wiwat dziś Narodzonemu,
Kto żyw wielbi Pana woła?
Wiwat, wiwat dzieciąteczku,
Całe miasto w światłach tonie.
Kościoły w tym mieście
Wrą śpiewem w najdostojniejszym pokłonie.
I Wejherowo z wielką radością całe się cieszy.
Wszak Boże Narodzenie
Kto żyje na pasterkę spieszy.
Dziecię w żłóbeczku wita,
Błogosławi mieszkańców tej ziemi,
Wielbiący Pana swego śpiewami swymi.