TYNK MASZYNOWY TEO324

Transkrypt

TYNK MASZYNOWY TEO324
KARTA TECHNICZNA TDS_TEO_324/05/2010
TEO 324
TYNK MASZYNOWY TEO324
CEMENTOWO-WAPIENNY
 do nakładania maszynowego i ręcznego
 doskonały jako tynk podkładowy
 wysokowytrzymały
ZASTOSOWANIE
Tynk Maszynowy TEO324 przeznaczony jest do maszynowego i ręcznego nakładania na wszystkie
typowe rodzaje podłoży budowlanych. Cechuje się bardzo dobrą przyczepnością i łatwą obróbką.
Produkt zalecany do tradycyjnej obróbki oraz do tynkowania podstawowego i renowacyjnego podłoży
mineralnych. Może być nakładany w jednej warstwie na podłoża o niskiej nasiąkliwości. Szczególnie
zalecany w miejscach o podwyższonych wymogach wytrzymałościowych.
PRZYGOTOWANIE PODŁOŻA
Podłoże powinno być nośne i stabilne, czyste, bez wykwitów solnych, niepylące, suche i wysezonowane.
Wszelkie nienośne lub wystające elementy należy usunąć, ubytki uzupełnić minimum 3 doby wcześniej. Przed
rozpoczęciem pracy sprawdzić czy podłoże nie jest przemarznięte. Na wszystkich tradycyjnych podłożach
budowlanych, z wyjątkiem betonu, przed tynkiem zasadniczym należy wykonać obrzutkę wstępną z zaprawy
TYTAN TEO 314. Ściany chłonne, wykonane np. z betonu komórkowego, wcześniej zwilżyć wodą. Stopień
zwilżenia podłoża zależy od jego chłonności, temperatury otoczenia i cyrkulacji powietrza. Na podłożach
wykonanych ze szczelnego i mało chłonnego betonu jako warstwę zwiększającą przyczepność należy
zastosować preparat TYTAN TEO 304. Nanoszenie mostka adhezyjnego jest dozwolone, kiedy wilgotność
betonu nie przekracza 4%. Zasadnicze prace tynkarskie można rozpocząć po stwardnieniu i osiągnięciu
odpowiedniej wytrzymałości przez warstwę obrzutki. W przeciętnych warunkach pogodowych przerwa
technologiczna na związanie obrzutki wynosi ok. 3 dni.
SPOSÓB UŻYCIA
Metoda maszynowa:
Tynk maszynowy TEO324 nanosić na ścianę za pomocą agregatu mieszająco-pompującego z pompą śrubową
o średnicy 14-16 mm. Dozowanie suchej mieszanki do urządzenia wykonać zgodnie z zaleceniami producenta
agregatu do tynkowania a podawanie wody ustawić na poziomie 400-450 litrów na godzinę pracy. Przy
nakładaniu maszynowym po aplikacji tynku należy go wyrównać łatą typu H. Po wstępnym związaniu
powierzchnię wyrównać łatą trapezową, zatrzeć pacą z gąbką lub filcem i poddać pielęgnacji.
Metoda ręczna:
Zaprawę przygotowuje się mieszając ją za pomocą mieszadła lub w betoniarce przez stopniowe wsypanie całej
zawartości worka do odmierzonej precyzyjnie ilości czystej i chłodnej wody (4,0-5,0 l) aż do momentu otrzymania
jednolitej konsystencji bez grudek. Tak przygotowana zaprawa jest gotowa do użycia przez ok. 2 godziny. Jeżeli
podczas nakładania nastąpi wstępne związanie zaprawy, nie dodawać wody. W przypadku nakładania ręcznego
należy używać stalowej kielni trapezowej lub trójkątnej, zwracając szczególną uwagę na równomierne nałożenie
zaprawy na powierzchnię. Następnie tynk należy wyrównać łatą tynkarską, po wstępnym związaniu powierzchnię
zatrzeć i poddać pielęgnacji.
Uwagi dodatkowe:
Na podłożach mieszanych i niejednorodnych, w miejscach łączenia ścian z innymi materiałami, w narożach
otworów okiennych, drzwiowych i innych oraz w bruzdach instalacyjnych w warstwie nakładanego tynku należy
wtopić specjalną siatkę zbrojącą, a na podłożach krytycznych zastosować tzw. nośniki tynku. Na dużych
powierzchniach, gdy warstwa tynku przekracza 15 mm, tynk należy nakładać w dwóch warstwach stosując
metodę „mokre na mokre”. Metoda ta zalecana jest również na sufitach przy mniejszych grubościach. W trakcie
obróbki i pielęgnacji należy stosować się do ogólnych zasad sztuki budowlanej i BHP. Świeżo wytynkowane
powierzchnie należy chronić przed zbyt szybkim wysychaniem i oddawaniem wody. Na zewnątrz należy
zabezpieczyć tynki przed bezpośrednim działaniem niekorzystnych warunków atmosferycznych (słońce, deszcz,
KARTA TECHNICZNA TDS_TEO_324/05/2010
niska i wysoka temperatura, wiatr i przeciągi), wewnątrz - przed intensywnym ogrzewaniem i nadmiernym
przeciągiem. Tynk można poddać dalszej obróbce (malowanie, tynkowanie strukturalne) po pełnym jego
o
wyschnięciu, przyjmując jeden dzień schnięcia na każdy mm grubości tynku przy temperaturze +20 C i względnej
wilgotności powietrze 65% oraz po jego wysezonowaniu.
DANE TECHNICZNE
proporcje mieszania-metoda maszynowa
proporcje mieszania-metoda ręczna
ziarno
temperatura stosowania (podłoża, powietrza, materiału)
wytrzymałość na ściskanie
wytrzymałość na zginanie
zużycie
czas zużycia
kolor
400-450 litrów wody na 1h pracy
agregatu tynkarskiego
5,0-5,5 litrów wody na 25 kg suchej
mieszanki
do 0,5 mm
o
o
od +5 C do +25 C
≥ 2,5 MPa
≥ 1,2 MPa
2
1,4 kg/1mm/m
2h
naturalnie szary
SKŁADOWANIE I TRANSPORT
Zaprawę należy przewozić i przechowywać w suchych warunkach na paletach i w oryginalnych, nie
uszkodzonych opakowaniach. Tak przechowywany produkt posiada okres przydatności do użycia 12 miesięcy.
Chronić przed wilgocią.
ZGODNOŚĆ Z NORMAMI I WYMAGANIAMI JAKOŚCIOWYMI
Produkt posiada Deklarację Właściwości Użytkowych nr 13v01/13
Zgodny z Polską Normą PN-EN 998-1:2012P
10
SELENA SA,
53-012 Wrocław, Wyścigowa 56 E
EN 998-1
Zaprawa tynkarska ogólnego przeznaczenia (GP) do stosowania
wewnątrz i na zewnątrz budynków
Reakcja na ogień: klasa A1
2
Przyczepność do podłoża ≥ 0,2 N/mm FP:B
Absorpcja wody: W0
Współczynnik przepuszczalności pary wodnej µ: 9
Wytrzymałość na ściskanie: CS II
Współczynnik przewodzenia ciepła λ: 0,45W/m*K
Ubytek masy po 25 cyklach: max. 15%.
Spadek wytrzymałości na zginanie: max. 55%
Aktualizacja 16.12.2013
Powyższe dane, zalecenia i wskazówki opierają się na naszej najlepszej wiedzy, badaniach oraz doświadczeniach i zostały udzielone w dobrej wierze zgodnie z zasadami
obowiązującymi w naszej firmie i u naszych dostawców. Zaproponowane sposoby postępowania uznane są za powszechne, jednak każdy z użytkowników tego materiału
powinien upewnić się na wszelkie możliwe sposoby, włącznie ze sprawdzeniem produktu końcowego w odpowiednich warunkach, o przydatności dostarczanych
materiałów dla osiągnięcia celów przez niego zamierzonych. Ani Spółka, ani jej upoważnieni przedstawiciele nie mogą ponosić odpowiedzialności za jakiekolwiek straty
poniesione na skutek nieprawidłowego, bądź błędnego użycia jej materiałów.