Feliks Ganowicz (1882

www.formanowicz.pl [start]
© Mariusz Formanowicz, 2013-2015
Feliks Ganowicz (1882-1953) – gnieźnieński hotelarz i restaurator, uczestnik Powstania
Wielkopolskiego
Feliks był najmłodszym dzieckiem w licznej rodzinie Wincentego Ganowicza i Apolonii z
domu Formanowicz. Ojciec familii był płóciennikiem (tkaczem), a jednocześnie wieloletnim
kościelnym w Farze gostyńskiej. Feliks urodził się w Gostyniu 20 listopada 1882 roku1.
Pierwszą żoną Feliksa była Małgorzata z domu Fishe, urodzona 21 stycznia 1872 roku w
Gdańsku. Jedynym znanym mi obecnie dokumentem potwierdzającym ten związek małżeński, jest
poznańska karta meldunkowa Feliksa Ganowicza2. Małgorzata zmarła 20 lutego 1920 roku w Oliwie.
Od lutego 1920 roku Feliks mieszkał w Poznaniu. Jego drugą żoną została nauczycielka Waleria
Formanowicz, córka Jana i Bronisławy z d. Lück, urodzona w Siemowie pod Gostyniem 30 listopada
1883. Ojciec Walerii i matka Feliksa byli rodzeństwem. Aby się pobrać przyszli małżonkowie –
kuzynowie w trzecim stopniu pokrewieństwa – musieli starać się o dyspensę. Ślubowali w Poznaniu
28 maja 1920 roku3. Doczekali się dwójki dzieci: Stefana Kazimierza, urodzonego 30 sierpnia 1921
roku (zmarł w 1980) i Melanii Antoniny, urodzonej 16 grudnia 1923 roku. Oboje przyszli na świat w
Poznaniu. Feliks w tym czasie trudnił się handlem („kupiec”). Służył również w Straży Ogniowej. Był
ogniomistrzem.
Feliks miał duże doświadczenie wojskowe. Brał udział w I wojnie światowej, a tuż po jej
zakończeniu walczył w szeregach powstańców wielkopolskich. Zgodnie ze „Spisem
Zweryfikowanych” miał stopień sierżanta4. Jego status podoficerski potwierdzają także inne
dokumenty5. W późniejszych latach należał do Związku Weteranów Powstań Narodowych
Rzeczypospolitej Polskiej6.
W 1924 roku rodzina Ganowiczów przeniosła się do Gniezna. Od 1925 roku Feliks dzierżawił
restaurację „Strzelnica” przy ul. Trzemeszeńskiej 635,7. Należał w tym czasie do gnieźnieńskiego
Bractwa Kurkowego8. W 1934 roku kupił Hotel Europejski, którego poprzednim właścicielem był
Bolesław Nowak9.
1
AP Leszno, USC w Gostyniu, akt urodzenia, poz. 137/1882.
Karta meldunkowa Feliksa Ganowicza i jego rodziny. APP, zespół 53/474/0/19.3/14419, s. 154-155.
3
USC w Poznaniu, księga zaślubionych, poz. 564/1920.
4
Spis zweryfikowanych, APP, Zespół: 53/884/0 Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, Zarząd
Główny, Jednostka 32, poz. 6657.
5
„Lech. Gazeta Gnieźnieńska” 1925.03.03 R.27 Nr 51.
6
Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej, APP, Zespół:
53/884/0 Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu » Seria: 1 Zarząd Główny » Jednostka: 44.
7
„Orędownik Polski” 1933.08.26 R.63 Nr 195.
8
„Lech. Gazeta Gnieźnieńska” 1928.03.17 R.30 Nr 64.
9
„Orędownik” 1936.12.23 R.66 Nr 298, s. 6/10.
2
Hotel Europejski w Gnieźnie. Zdjęcie z 1929 roku
Podczas okupacji Feliks z rodziną został wysiedlony do Generalnej Guberni. W Krakowie
otworzył w tym czasie restaurację (Gaststätte Feliks Ganowicz, Kommandanturstr. 5)10. Po wojnie
wrócił do Gniezna i prowadził restaurację przy Hotelu Europejskim.
Feliks Ganowicz zmarł 5 maja 1953 roku w Gnieźnie. Jego żona Waleria z Formanowiczów
przeżyła Feliksa o kilkanaście lat. Zmarła w Gnieźnie 10 kwietnia 1969 roku.
10
Amtliches Fernsprechbuch fűr das Generalgouvernement, 1942, s. 46.