TF Adaptive: nowatorskie podejście do opracowania - Lekarze

TF Adaptive: nowatorskie podejście do opracowania - Lekarze

TF Adaptive: nowatorskie podejście do
opracowania kanałów narzędziami
niklowo-tytanowymi
Prof. Gianluca Gambarini / Dr Gary Glassman
Prof. Gianluca Gambarini, MD, DDS
jest profesorem endodoncji na Uniwersytecie
Sapienza w Rzymie, kierownikiem Wydziału
Endodontycznego, naukowcem i międzynarodowym
wykładowcą. Szczególnie interesuje się zagadnieniami
z zakresu endodoncji klinicznej i materiałów w niej
stosowanych. Jest aktywnym konsultantem wielu
producentów, pomagając w rozwijaniu nowych
technologii, procedur zabiegowych i materiałów
do leczenia endodontycznego. Jest oficjalnym
członkiem Amerykańskiego Narodowego Instytutu
Normalizacji (ANSI)/ Amerykańskiego Towarzystwa
Stomatologicznego (ADA) oraz komitetu do spraw
materiałów
endodontycznych
Międzynarodowej
Organizacji Normalizacyjnej (ISO). Jest także aktywnym
członkiem
Międzynarodowego
Towarzystwa
Stomatologicznego (IADR), Włoskiego Towarzystwa
Endodontycznego
(SIE)
oraz
Europejskiego
Towarzystwa Endodontycznego (ESE), a także
Amerykańskiego
Stowarzyszenia
Endodontów
(AAE). Jest byłym redaktorem naukowym Italian
Journal of Endodontics, oficjalnego czasopisma
Włoskiego Towarzystwa Endodontycznego. Obecnie
jest przedstawicielem Włoch w ESE. Prowadzi
prywatną praktykę skupioną wyłącznie na leczeniu
endodontycznym w Rzymie, we Włoszech.
Dr Gary Glassman, DDS, FRCD(D)
ukończył studia na Wydziale Stomatologii na
Uniwersytecie w Toronto w 1984 roku. Przyznano
mu stypendium Jamesa B. Willmotta, Stypendium
Mosby’ego oraz Endodontyczne Stypendium George’a
Hare’a na czas specjalizacji w endodoncji. Ukończył
program specjalizacyjny w Temple University w 1987
roku, otrzymując nagrodę Luois I. Grossman Study
Club Award za osiągnięcia akademickie i kliniczne
w dziedzinie endodoncji. Jest autorem wielu publikacji
naukowych, prowadzi wykłady z dziedziny endodoncji
na całym świecie. Należy do kadry uniwersyteckiej na
Wstęp
Największą obawą lekarzy stosujących w swej praktyce rotacyjne
narzędzia niklowo-tytanowe jest złamanie instrumentów w kanale
w wyniku ich zużycia mechanicznego.1-2 Zwiększenie odporności
na złamania stało się więc nadrzędnym celem przy projektowaniu
i produkcji rotacyjnych narzędzi NiTi. Od 2008 roku jedyną
metodą zwiększenia wydajności i bezpieczeństwa instrumentów
była zmiana ich rozmiaru, konfiguracji wierzchołka, przekroju
i rowkowania. Rozwój technologii termicznej R-Phase (Twisted
File, SybronEndo, Orange, CA) oraz M-wire (Dentsply Maillefer,
Ballaigues, Szwajcaria), umożliwił wprowadzenie do sprzedaży
instrumentów opartych na stopach poddanych obróbce cieplnej,
z intencją poprawy ich właściwości mechanicznych. Ostatnio
nowy czynnik nabrał znaczenia w poszukiwaniu lepszych
i mocniejszych narzędzi – jest nim kinematyka.3
Przez ponad dekadę mechaniczne narzędzia NiTi stosowano
wyłącznie w ruchu ciągłym rotacyjnym. Dopiero niedawno
pojawiła się koncepcja ruchu recyprokalnego, zaproponowana
przez Yareda1. Ruch prawoskrętny (CW) i lewoskrętny (CCW)
stosowane przez Yareda stanowiły odpowiednio 4/10 i 2/10
okręgu przy prędkości rotacji 400 obr./min. W oparciu o tezę,
że ruch recyprokalny przyczynia się do zmniejszenia naprężeń
w narzędziach w trakcie pracy, powstały systemy wykorzystujące
pojedynczy pilnik NiTi do opracowania całego kanału.
Najnowsze doniesienia naukowe wskazują na ruch recyprokalny
jako metodę przedłużenia odporności instrumentów na zużycie
cykliczne w porównaniu z ciągłą rotacją4-5, głównie dzięki
6 Artykuł kliniczny
Wydziale Stomatologii w Uniwersytecie w Toronto
oraz jest adiunktem i przewodniczącym programu
endodoncji na Uniwersytecie Technologicznym na
Jamajce. Dr Glassman jest również członkiem Royal
College of Dentists w Kanadzie oraz redaktorem
działu endodoncji w Oral Health Dental Journal.
Prowadzi prywatną praktykę specjalizującą się
w endodoncji w Toronto, Ontario w Kanadzie. Kontakt
z dr. Glassmanem można uzyskać poprzez jego
stronę internetową www.rootcanals.ca.
zmniejszaniu naprężeń w narzędziach, powstających w czasie
pracy. Gdy narzędzie obraca się w jedną stronę (zwykle pod
większym kątem), tnie i angażuje się w ścianę kanału, a gdy
obraca się w kierunku przeciwnym (z reguły pod mniejszym
kątem) przestaje ciąć zębinę, co zmniejsza naprężenia.
Bazując na tej idei wprowadzono na rynek nowe pilniki:
Reciproc (VDW, Monachium, Niemcy) oraz WaveOne (Dentsply
Maillefer, Ballaigues, Szwajcaria), które wykorzystują specjalnie
opracowane endomotory wytwarzające ruch recyprokalny
(w przedziale 150-30°).
Zmniejszenie naprężeń podczas opracowywania (zarówno
podczas skręcania, jak i zginania narzędzi) jest główną zaletą
ruchu recyprokalnego, choć wiele różnych ruchów tego
typu mogłoby być stosowanych - każdy z nich ma wpływ na
wydajność i bezpieczeństwo instrumentów NiTi. Dlatego przy
omawianiu zalet i wad ruchu recyprokalnego należy wspomnieć
o precyzyjnym kierunku ruchu, ponieważ kąt pracy może mieć
kluczowy wpływ na kliniczne i eksperymentalne zachowanie
narzędzi NiTi. Inną potencjalną zaletą ruchu recyprokalnego może
być wierniejsze zachowanie oryginalnego przebiegu kanału,
głównie związane z mniejszymi naprężeniami instrumentów
w trakcie pracy i związanym z tym elastycznym powrotem
narzędzia do swojego kształtu. Należy jednak wspomnieć,
że ruch recyprokalny nie wpływa na pierwotną sztywność
instrumentów. Jeśli sztywniejszy pilnik o większej zbieżności
zostanie umieszczony w zagiętym kanale, doprowadzi do
większej zmiany krzywizny kanału - ze względu na swą tendencję
do prostowania - niż w przypadku doboru narzędzi giętkich.
Oprócz tego konstrukcja wierzchołka pilnika może w dużej mierze
wpłynąć na zmianę krzywizny kanału - końcówka tnąca jest w tym
przypadku bardziej niebezpieczna, niż końcówka nietnąca.
Choć na przestrzeni lat opublikowano wiele pozytywnych prac
na temat ruchu recyprokalnego, pojawiły się również badania
wskazujące na istnienie wad przedstawionej metody pracy.
Jak powszechnie wiadomo, częstym powikłaniem oczyszczania
i kształtowania kanałów podczas leczenia endodontycznego przy
pomocy narzędzi ręcznych ze stali nierdzewnej czy rotacyjnych NiTi
jest nieumyślne przepchnięcie zanieczyszczeń i środków płuczących
do tkanek okołowierzchołkowych 6-7. Ostatnie badania wykazały, że
dostępne komercyjnie techniki pracy recyprokalnej w znaczącym
stopniu zwiększają ilość zanieczyszczeń przedostających się poza
wierzchołek8,9 i w konsekwencji przyczyniają się do wystąpienia
dolegliwości bólowych po zabiegu10. Potwierdziły to badania
kliniczne porównujące Reciproc i narzędzia rotacyjne NiTi.
Ruch recyprokalny jest połączeniem dużego kąta cięcia
z mniejszym kątem uwalniającym, przy czym w trakcie ruchu
uwalniającego rowki narzędzia nie usuwają zanieczyszczeń, lecz
przepychają je w kierunku dowierzchołkowym. Reciproc i WaveOne
wykorzystują bardzo podobne ruchy (nawet jeśli nie jest to wyraźnie
ujawnione przez producentów) - fakt ten może wyjaśnić częstsze
występowanie i większą intensywność bólu pozabiegowego
odnotowywanego w trakcie najnowszych badań klinicznych. 10-11
Dodatkowo, w technikach WaveOne i Reciproc, wykorzystuje się
duże, pojedyncze i sztywne pilniki o zwiększonej zbieżności (taper
08 przy rozmiarze 25), które wprowadza się na długość roboczą.
W wielu przypadkach, aby osiągnąć pełną długość roboczą,
narzędzia recyprokalne stosuje się z jednoczesnym naciskiem
dowierzchołkowym. W takiej sytuacji pilnik działa jak tłok, który
przepycha zanieczyszczenia przez otwór wierzchołkowy oraz,
prawdopodobnie, w kierunku bocznym, utrudniając oczyszczanie
kanału.
Narzędzia są używane często bez wstępnego poszerzenia
koronowego, co może prowadzić do intensywniejszego
angażowania rowkowania pilnika w powierzchnię zębiny,
w konsekwencji indukując większy moment obrotowy
i powstawanie większych naprężeń.
Dodatkowo efektywność cięcia zębiny przez pilniki recyprokalne
jest mniejsza, niż w przypadku ciągłej rotacji. Usuwanie
zanieczyszczeń jest również mniej skuteczne, przez co zwiększa
się napięcie i moment obrotowy, jako skutek zalegania opiłków
pomiędzy rowkami pilnika.
Aby zredukować tę tendencję, część autorów sugeruje stosowanie
instrumentów NiTi do ustalienia drogi prowadzenia przed
użyciem pilników WaveOne lub Reciproc. W takim przypadku,
powyższa technika przestaje być jednopilnikową - staje się
bardziej skomplikowaną i kosztowną metodą wykorzystującą dwa
różne typy pilników NiTi do stworzenia drogi prowadzenia i do
opracowania kanału 12.
TF Adaptive
Technika TF Adaptive powstała z założeniem maksymalizacji
zalet ruchu recyprokalnego i minimalizacji jego wad. Poprzez
zastosowanie unikalnego ruchu - innowacyjnej technologii TF
Adaptive - wraz z unikalną trzypilnikową techniką pracy, system
ten umożliwia efektywne i bezpieczne postępowanie w większości
przypadków klinicznych. TF Adaptive oparty jest na opatentowanej
technologii ruchu automatycznie adaptującej się do naprężeń
powstających w narzędziach w czasie ich pracy. Kiedy siły
działające w kanale na narzędzie są zerowe lub bardzo niewielkie,
urządzenie zapewnia ciągły ruch rotacyjny, pozwalając na bardziej
skuteczne cięcie zębiny i usuwanie jej opiłków - kształt przekroju
i rowkowania zapewniają najlepszą efektywność podczas pracy
w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara.
Dokładniej rzecz biorąc jest to ruch przerywany z następującymi
po sobie ruchami prawo- i lewoskrętnymi o kątach 600-0°. Tego
rodzaju ruch przerywany jest równie skuteczny w cięciu bocznym
jak ciągła rotacja, co zapewnia działanie pilnika na całym obwodzie
i efekt wymiatający, a tym samym lepsze usuwanie opiłków
z kanałów owalnych. Minimalizuje on również błędy jatrogenne,
zmniejszając tendencję narzędzi niklowo- tytanowych o większej
zbieżności do wkręcania się w ściany kanałów. W przypadku
zwiększania naprężeń i zużycia mechanicznego materiału podczas
opracowywania kanału, pilnik TF Adaptive zaczyna pracować
ruchem recyprokalnym ze specjalnie zdefiniowanym ruchem
prawo- i lewoskrętnym, mieszczącym się w przedziale od 600-0°
do 370-50°. Kąty te nie są stałe, lecz zmieniają się w zależności
od struktur anatomicznych i naprężeń występujących w kanale.
Ta adaptacyjna zmiana sposobu pracy ma na celu redukcję
ryzyka powikłań wewnątrzkanałowych bez szkody dla jakości
i wydajności pracy - mikrosilnik Adaptive automatycznie wybiera
najodpowiedniejszy tryb pracy dla danej sytuacji klinicznej.
Interesującym wydaje się być fakt, że lekarze prawie nie zauważają
zmiany kierunku ruchu, dzięki złożonemu algorytmowi pracy, który
ułatwia płynne przechodzenie między różnymi kątami. Jeśli chodzi
o wady ruchu recyprokalnego, należy wspomnieć, że kąty tnące
w ruchach TF Adaptive (kąty prawoskrętne) są o wiele większe, niż
w przypadku konkurencyjnych urządzeń WaveOne/Reciproc.
W konsekwencji system TF Adaptive pracuje dłużej ruchami
prawoskrętnymi, przez co poprawia wydajność cięcia i usuwania
resztek oraz zmniejsza tendencję do przesuwania zanieczyszczeń
dowierzchołkowo lub na boki - rowki zaprojektowano w sposób
zapewniający usuwanie zanieczyszczeń w trakcie ruchów
zgodnych z ruchem wskazówek zegara.
W takim przypadku TF Adaptive wykorzystuje ruch podobny do
ciągłej rotacji w celu optymalnego usuwania zanieczyszczeń.
Oczywiście istnieją drobne zmiany w kącie pracy w zależności od
anatomii kanału (im bardziej skomplikowany przebieg, tym mniejszy
kąt zgodny z ruchem wskazówek zegara), jednak nie wydaje się to
mieć wpływu na wynik leczenia.
Zmiany te wpływają na odporność na zmęczenie materiału - pilniki
używane z ruchem adaptacyjnym wykazywały wyższą odporność
na zużycie w porównaniu do tych samych narzędzi TF poddanych
ciągłej rotacji13.
To wyjaśnia, dlaczego pilniki TF Adaptive osiągały lepsze wyniki
w badaniach klinicznych niż narzędzia działające na zasadzie ruchu
recyprokalnego.
Użycie sekwencji bardziej elastycznych instrumentów NiTi
jest również przydatne przy zapewnianiu niższej częstości
występowania i mniejszej intensywności bólu pooperacyjnego,
poprzez zmniejszenie ilości zanieczyszczeń przedostających
się poza wierzchołek podczas pracy instrumentem w kierunku
dowierzchołkowym. Narzędzia TF są najbardziej elastycznymi
pilnikami NiTi na rynku, przewyższającymi swą giętkością ProTaper
i M2 - narzędzia o bardzo podobnej masie i kształcie, jak WaveOne,
czy Reciproc.
Jak wcześniej wspomniano, giętkość jest podstawową właściwością
pilników umożliwiającą uniknięcie błędów jatrogennych w trakcie
opracowywania kanałów zarówno w ruchu rotacyjnym ciągłym,
jak i recyprokalnym. Ryc. 1 ukazuje, że nawet przy identycznym
ruchu recyprokalnym bardziej giętkie pilniki, takie jak pilniki TF,
umożliwiają utrzymanie oryginalnego przebiegu kanału zmniejszając
Artykuł kliniczny
7
ryzyko transportacji kanału. Ruch recyprokalny zatem nie
wspomaga w istotny sposób narzędzi niklowo-tytanowych
o większej zbieżności w opracowywaniu zagiętych kanałów
i zapobieganiu błędom jatrogennym. Redukuje jednak naprężenia
powstające w instrumentach w trakcie opracowywania kanałów
oraz zmniejsza ryzyko wystąpienia błędów w trakcie leczenia.
Technika TF Adaptive jest techniką opartą na trzech pilnikach
i umożliwia leczenie większości przypadków klinicznych,
spotykanych w codziennej praktyce. Dostępne są dwa zestawy
składające się z trzech pilników; jeden przeznaczony dla wąskich,
zwapniałych kanałów, drugi dla bardziej ‘standardowych’
i szerszych kanałów. Obywa zestawy umożliwiają uzyskanie
odpowiedniej zbieżności kanałów oraz optymalnego opracowania
okolicy wierzchołkowej.
Liczba narzędzi używanych w każdej sekwencji pracy może różnić
się w zależności od anatomii kanału - ostatni pilnik sekwencji
używany jest jedynie, gdy potrzebne jest szersze opracowanie
okolicy wierzchołkowej kanału o pierwotnie szerokim świetle
i/lub wdrożenie zaawansowanej techniki ostatecznego płukania.
Sekwencje pilników różnią się także koncepcją kształtowania
kanałów. Sekwencja dla kanałów średnich/szerokich stanowi
„prawdziwą” metodę crown-down, podczas gdy sekwencja
„wąska” zakłada wstępne użycie mniejszego, bardziej giętkiego
instrumentu (taper 04/tip 20) w celu poszerzenia kanału i zyskania
drogi prowadzenia, która gwarantuje zmniejszenie naprężeń
podczas pracy następnymi, większymi pilnikami w sekwencji.
Zapewnia to również utrzymanie oryginalnego przebiegu kanału
(Ryc. 2). Poszerzenie w okolicy przywierzchołkowej uzyskuje
się przy pomocy pilnika numer 35, co umożliwia prawidłowe
płukanie z zastosowaniem systemu EndoVac (SybronEndo) oraz
zapewnia poprawę ukształtowania kanału, dzięki kontaktowi
z większą powierzchnią ścian. Ryc. 3 pokazuje doskonalsze,
głębsze opracowanie przywierzchołkowej 1/3 kanału, gdy po pilniku
08 taper/25 tip użyje się pilnika 06 taper/35 tip. Z tego względu,
w większości przypadków, dwa narzędzia lepiej się sprawdzają,
niż technika opracowania z użyciem jednego pilnika, jeśli drugi
pilnik jest instrumentem giętkim. Lepsza giętkość instrumentów
w technologii TF daje przewagę pilnikom TF Adaptive i umożliwia
bezpieczne poszerzanie kanałów bez obaw o wystąpienie błędów
jatrogennych, takich jak osłabienie zęba, zmiana krzywizny
kanału lub przemieszczenie wierzchołka. Zastosowanie bardziej
sztywnego stopu uniemożliwiłoby prawidłowe opracowanie,
szczególnie w zagiętych kanałach.
1. Zmiana krzywizny kanałów w zakrzywionych kanałach w trakcie recyprokacji. Bardziej elastyczne pilniki, takie jak TF (Twisted File), umożliwiają
utrzymanie oryginalnego przebiegu kanału.
2. Skomplikowana krzywizna. Wstępne użycie bardzo giętkiego narzędzia o niewielkiej zbieżności (SM1) umożliwia udrożnienie skomplikowanej krzywizny kanału
bez jatrogennych skutków, takich jak powstawanie nacięć w okolicy wierzchołka, przemieszczenia wierzchołka, czy zmiany krzywizny kanału.
3. Głębokie kształtowanie. Kliniczne zastosowanie drugiego narzędzia (06/35) po pilniku 08/25 zwiększa opracowanie w przywierzchołkowej 1/3, poprawiając
ukształtowanie kanału i tworząc warunki dla lepszego płukania kanału. Umożliwia to również stosowanie narzędzi do irygacji za pomocą negatywnego ciśnienia,
takich jak EndoVac, które dostarczają obfitych ilości podchlorynu sodu do wierzchołka, bez ryzyka przepchnięcia substancji do tkanek okołowierzchołkowych.
4. Kod kolorystyczny intuicyjny, zaprojektowany dla wygody i skuteczności, oparty na sekwencji sygnalizacji świetlnej w ruchu drogowym - rozpoczyna się od
zielonego, a kończy na czerwonym.
5. LA Axxess HalfKit 2.0. Wszystko co jest potrzebne, by przygotować i udoskonalić dostęp do kanału.
1
4
8 Artykuł kliniczny
2
3
5
Technika TF Adaptive
TF Adaptive jest intuicyjną techniką, która wykorzystuje
wydajny i przyjazny dla użytkownika kod kolorystyczny oparty
na sekwencji sygnalizacji świetlnej ruchu drogowego (Ryc. 4).
Rozpoczyna się kolorem zielonym, kontynuuje lub zatrzymuje
kolorem żółtym i kończy czerwonym. Zielone światło oznacza
start. Żółte światło mówi kontynuuj lub zatrzymaj się. Czerwone
światło daje komunikat stop.
Dostęp do ujść kanałów i droga prowadzenia
1. Założenie koferdamu.
2. Uzyskanie prostego dostępu do ujścia kanału, z zapewnieniem
lekko rozbieżnych ścian osiowych. Do uzyskania dostępu
poleca się LA Axxess™ Diamond (SybronEndo) (Ryc. 5)
– ujście można oczyścić ultradźwiękami, stosując diamentową
końcówkę CT4 oraz urządzenie ultradźwiękowe MiniEndo II
(SybronEndo) (Ryc. 6).
3. Udrożnienie kanału i ustalenie drogi prowadzenia przy
pomocy pilników ręcznych, od pilnika 8, poprzez pilnik 10 do
pilnika o numerze 15. Uzyskanie drogi prowadzenia można
przyspieszyć stosując kątnicę M4 (SybronEndo) (Ryc. 7) oraz
SlickGelTM (SybronEndo), jako środek poślizgowy. Komorę
zęba należy wypełnić podchlorynem sodu (NaOCl).
Szerokość kanałów i ustalenie sekwencji pilników
(Ryc. 8 i 9) Kanały wąskie (SM)
Jeśli dotykowo stwierdza się trudność z wprowadzeniem
pilnika K 15 na pełną długość roboczą, kanał określa się jako
„wąski”, a opracowanie kanału wykonuje się sekwencją „Small”
(pojedynczy, kolorowy pasek na trzonku pilnika).
Kanały średnie/szerokie (ML)
Jeśli pilnik K o rozmiarze 15 zbyt łatwo uzyskuje długość
roboczą, kanał określa się jako „średni” lub „szeroki”. Należy
w takim przypadku podjąć leczenie sekwencją „Medium/Large”
(z dwoma kolorowymi paskami).
Ustalenie długości roboczej
Uzyskuje się z użyciem endometru (Ryc. 10). Dodatkowo, można
wykonać zdjęcia rtg, jako pomoc przy określaniu długości
roboczej.
Kształtowanie kanałów techniką TF Adaptive
1. W endomotorze Elements (SybronEndo) (Ryc. 11) wybrać
opcję „TF Adaptive”.
2. Upewnić się, że komora miazgi jest wypełniona NaOCl lub
EDTA oraz że pilnik obraca się w momencie wprowadzania
do kanału.
6. Ultradźwiękowy unit MiniEndo II.
7. Kątnica M4 safety.
8. Procedura pracy TF Adaptive. Ustalenie rozmiaru i sekwencji pracy.
9. Tabela rozmiarów pilników.
10. Endometr Apex ID.
7
6
9
SM1
SM2
SM3
Technique
Small Canals
Workflow
Medium / Large
Canals
K-File
Hand Files
8
Reprint z Oral Health, Maj 2013, Tom 13, Numer 5
ML1
ML2
ML3
10
Artykuł kliniczny
9
3. Powoli wprowadzić pilnik z zielonym oznaczeniem (SM1 lub
ML1) do kanału, do momentu zaangażowania zębiny. Następnie
wyjąć pilnik z kanału. Nie stosować nacisku w kierunku
dowierzchołkowym. Nie wykonywać ruchów dziobiących.
4. Oczyścić rowki, wprowadzić do komory środek płuczący
i potwierdzić drożność kanału pilnikiem ręcznym K 15.
5. Powtarzać etap 3 i 4 z zastosowaniem pilnika zielonego, do
momentu osiągnięcia pełnej długości roboczej.
6. Zastosować pilnik żółty, postępując zgodnie z etapami 3 i 4,
do uzyskania pełnej długości roboczej. Po uzyskaniu
odpowiedniego poszerzenia wierzchołka można na tym
etapie zakończyć pracę. W przypadku potrzeby mocniejszego
poszerzenia wierzchołka stosuje się pilnik czerwony, zgodnie
z etapem 3 i 4, do osiągnięcia długości roboczej.
Płukanie i suszenie kanałów
Płukanie wąskich kanałów przy pomocy EndoVac wymaga
poszerzenia kanału pilnikiem SM3, wprowadzanym na długość
roboczą. W przypadku średnich/szerokich kanałów należy
doprowadzić do długości roboczej przynajmniej pilnik ML2.
Do osuszenia kanałów należy zastosować odpowiednie sączki
papierowe TF Adaptive.
Obturacja
Ćwieki gutaperkowe lub obturatory pasujące do kształtu
kanałów opracowanych przy pomocy TF Adaptive.
Wnioski
Technologia Adaptive Motion Technology jest oparta na
opatentowanym, inteligentnym algorytmie współpracującym
z systemem pilników TF Adaptive. Technologia ta
umożliwia pilnikom TF Adaptive dostosowywanie się do
wewnątrzkanałowych sił skręcających, w zależności od nacisku
wywieranego na pilnik. Oznacza to, że pilnik pozostaje w ruchu
rotacyjnym lub recyprokalnym, w zależności od sytuacji.
W efekcie uzyskuje się wyjątkowo skuteczne usuwanie opiłków
zębiny wypróbowaną i potwierdzoną, klasyczną metodą
rotacyjną z zastosowaniem pilników Twisted File oraz mniejsze
prawdopodobieństwo wciągnięcia pilnika i przepchnięcia
opiłków przez wierzchołek, dzięki technologii Adaptive Motion.
Specjalny kształt pilników TF Adaptive jest oparty na
sprawdzonej klinicznie technologii Twisted File, co oznacza, że
pilniki są skręcone do odpowiedniego kształtu
dla zwiększenia ich odporności, że bazują na technologii
R-Phase, poprawiającej ich elastyczność oraz, że zapewniają
skuteczne usuwanie opiłków. Poprzez połączenie pilników TF
Adaptive z ruchem adaptacyjnym lekarz może korzystać z zalet
obu rozwiązań. System zapewnia „ruch obrotowy, kiedy jest
pożądany, ruch recyprokatywny, kiedy jest potrzebny”.
Piśmiennictwo
1 Yared G. In vitro study of the torsional properties of new and used ProFile nickel
titanium rotary files. J Endod. 2004 Jun;30(6):410-2.
2. Pruett JP, Clement DJ, Carnes DL Jr.Cyclic fatigue testing of nickel-titanium
endodontic instruments. J Endod 1997 Feb;23(2):77-85.
3. Gambarini G, Gergi R, Naaman A, Osta N, Al Sudani D. Cyclic fatigue analysis of
twisted file rotary NiTi instruments used in reciprocating motion. Int Endod J. 2012
[Epub ahead of print].
4. De-Deus, E. J. L. Moreira, H. P. Lopes & C. N. Elias. Extended cyclic fatigue life
of F2 ProTaper instruments used in reciprocating movement. Int Endod J. 2010
Dec;43(12):1063-8.
5. You SY, Bae KS, Baek SH, Kum KY, Shon WJ, Lee W. Lifespan of One NickelTitanium Rotary File with Reciprocating Motion in Curved Root Canals. J Endod.
2010; 36: 1991-4.
6. Oginni A, Udoye C. Endodontic flare-ups: comparison of incidence between
single and multiple visit procedures in patients attending a Nigerian teaching
hospital. BMC Oral Health. 2004; 4: 4–6.
7. Siqueira JF, Jr, Rocas IN, Favieri A, Machado AG, Gahyva SM, Oliveira JC,
Abad EC. Incidence of postoperative pain after intracanal procedures based on an
antimicrobial strategy. J Endod. 2002; 28: 457–460.
8. Bürklein S, Schäfer E. Apically extruded debris with reciprocating single-fileand
full-sequence rotary instrumentation systems. J Endod. 2012;38: 850-2.
9. Jaramillo, D. And Rraydolfo, A. (2013) Comparison of the Extrusion of Dentin
Debris Using a New Instrumentation. Publication Pending.
10. Gambarini, G., Sudani, D.A.L., Di Carlo, S., Pompa, G., Pacifici, A., Pacifici,
L., Testarelli, L.Incidence and intensivity of postoperative pain and periapical
inflammation after endodontic treatment with two different instrumentation
techniques. Europ. J. Inflam.2102 ; 10 :99-103.
11. Gambarini G, Testarelli L, De Luca M. Milana V, Plotino G, Grande NM,
Giansiracusa A, Al Sudani D, Sannino G. influence of three different instrumentation
techniques on the incidence of postoperative pain after endodontic treatment.
Annali di Stomatologia 2013:1; 138-41.
12 Berutti E, Paolino DS, Chiandussi G, Alovisi M, Cantatore G, Castellucci
A,Pasqualini D. Root canal anatomy preservation of WaveOne reciprocating files
with or without glide path. J Endod. 2012 Jan;38(1):101-4.
13.Gambarini G. Influence of a novel reciprocation movement on the cyclic fatigue
of twisted files (TF) instruments. Healthcare learning website. www.healthcarelearning. com London October 2012.
11
11. Elements Motor programy standardowe dla TF Adaptive, TF, Lightspeed, kątnicy M4 oraz ustawienia oraz opcje ustawień indywidualnych.
10 Artykuł kliniczny
Porównanie systemów Total-Etch
z systemami wiażącymi Self-Etch
- wybór zależny od sytuacji klinicznej
Dr Walter G. Renne
Dr Walter G. Renne, DMD
Dr Renne jest absolwentem College
of Charleston (2003) oraz Wydziału
Stomatologii Uniwersytetu Medycznego
w Południowej Karolinie (2008). Aktywnie
udziela się w zakresie edukacji studentów
stomatologii i prowadzi prężną praktykę
prywatną. Szczególne dziedziny jego
zainteresowania to technologia CAD/
CAM, stomatologia adhezyjna i ceramika.
Dr Renne zajmuje się leczeniem
ogólnostomatologicznym
pacjentów
z użyciem systemów CEREC AC
i E4D w klinice wydziałowej. Prowadzi
także klinikę CAD/CAM na MUSC.
Szczególnie interesuje się postępem
technologii CAD/CAM w stomatologii,
stomatologią adhezyjną oraz stomatologią
zachowawczą.
Aktywnie
prowadzi
badania naukowe, ostatnio zgłosił patent
na nowy system wiążący o właściwościach
przeciwbakteryjnych,
zawierający
składniki
zapobiegające
rozkładowi
enzymatycznemu warstwy hybrydowej,
zwiększając tym samym wytrzymałość
wiązania. Nowy system łączący może
w dalszej perspektywie zapobiegać
wystąpieniu próchnicy wtórnej i rozpadowi
połączenia między tkankami twardymi
zęba a wypełnieniem.
1. Opracowane ubytki.
2. Ubytki po izolacji i aplikacji dwuetapowego
systemu wiążącego typu Total-Etch.
3. Gotowe wypełnienia z materiału
kompozytowego.
1
Od czasów zaprezentowania przez Buonocore pierwszej techniki etch-and-rinse,
stosowanej w celu uzyskania adhezji wyłącznie do szkliwa, stomatologia adhezyjna
w zakresie wypełnień i uzupełnien protetycznych uległa dynamicznemu rozwojowi.
Współcześnie, wytrawianie kwasem oraz aplikacja systemu wiążącego na szkliwo
i zębinę stały się rutynowym zabiegiem, który, przy postępowaniu zgodnym
z odpowiednimi procedurami, zapewnia bezpieczeństwo i niezawodność.
Wraz z postępem technik adhezyjnych pojawiły się systemy typu etch-and-rinse
(znane również pod nazwą total-etch) oraz systemy samotrawiące. Technika total- etch
jest uważana za złoty standard pod względem siły wiązania do szkliwa, stanowiąc
punkt odniesienia podczas porównywania względnej siły wiązania systemów
samotrawiących. Uzyskanie adhezji jest najważniejszym etapem wszystkich procedur
związanych ze stomatologią adhezyjną. Duża liczba dostępnych opcji - od wiązania
z zębiną lub szkliwem oraz łączenia z obydwu tymi tkankami, poprzez wybór pomiędzy
systemami total-etch i systemami samotrawiącymi, aż do systemów jedno- bądź
wielobutelkowych – sprawia, że przed wybraniem danego systemu należy rozważyć
wiele aspektów. Zarówno systemy total-etch, jak i systemy samotrawiące, jeśli są
odpowiednio dobrane, zapewniają wiarygodne i powtarzalne efekty. Należy pamiętać, że
im mniej jest etapów postępowania, tym bardziej skuteczna jest procedura. Oszczędza
to czas lekarza i pacjenta, redukując przy okazji prawdopodobieństwo wystąpienia
błędu. Technikę wybiera się indywidualnie dla każdego przypadku klinicznego,
dlatego ważna jest analiza sytuacji wyjściowej. Często, w przypadku łączenia z dużą
ilością szkliwa i niewielką ilością zębiny, stosuje się z wyboru technikę total-etch, ze
względu na silniejsze połączenie ze szkliwem, niż w przypadku zastosowania systemu
samotrawiącego. W sytuacji, w której obszar preparacji stanowi znaczna powierzchnia
zębiny i mniejsza powierzchnia szkliwa (tak jak w przypadku klasy II), częściej
używa się systemów samotrawiących. Niezależnie od tego, który system zostanie
wybrany, musi zapewnić on wysokie siły wiązania, trwałą szczelność brzeżną i być
zgodny z używanym materiałem do wypełnień. Poniższe przypadki kliniczne ilustrują
zastosowanie uniwersalnych systemów wiążących do łączenia wypełnień z materiałów
kompozytowych oraz uzupełnień protetycznych.
Przypadek 1 - bezpośrednia rekonstrukcja w ubytku klasy II.
Pacjent zgłosił się z ubytkami próchnicowymi na powierzchniach interproksymalnych
zębów 24 i 25. Na zdjęciach rtg stwierdzono przekroczenie granicy szkliwno-zębinowej.
Na powierzchniach okluzyjnych widoczne również pozostałości uszczelniacza.
Zdecydowano o wykonaniu wypełnień z materiałów złożonych w obu zębach
przedtrzonowych. Podczas wizyty zabiegowej znieczulono pacjenta miejscowo
i, przed preparacją, założono koferdam w celu izolacji zębów oraz utrzymania suchości
pola podczas aplikacji systemu wiążącego i kompozytu (Ryc.1). W przedstawionym
przypadku zdecydowano się na zastosowanie techniki total-etch. Zarys ubytku
poszerzono minimalnie, w zakresie umożliwiajacym całkowite usunięcie wyłącznie
próchnicy, bez zbędnego usuwania zdrowych tkanek. Usunięto również stary
uszczelniacz. Adhezja uzyskiwana przy pomocy systemu wiążącego sprawia, że nie
ma potrzeby nadawania ubytkowi kształtu retencyjnego. W prezentowanym przypadku
zastosowano system wiążący OptiBond Solo Plus (Kerr Corporation).
2
3
Raport przypadku
11