cmentarz w Oosterhout

Wystąpienie Ambasadora RP, dra Jana Borkowskiego,
podczas obchodów 69. rocznicy wyzwolenia Bredy i okolic
(Oosterhout, 26 października 2013 r.)
Czcigodni Weterani,
Szanowny Panie Burmistrzu,
Panowie Generałowie,
Panie i Panowie,
Z dużym wzruszeniem przyjeżdżam tutaj do Oosterhout już
drugi raz podczas mojej misji Ambasadora RP w Holandii, żeby w
imieniu Państwa Polskiego pokłonić się na grobach polskich
żołnierzy. Chcę wszystkich oficjalnie powitać i podziękować za
przybycie. To dobrze, że spotykamy się tutaj co roku, dziś już
sześćdziesiąt dziewięć lat po wyzwoleniu Bredy, żeby pamiętać o
żołnierzach generała Stanisława Maczka. O tych, którzy polegli koło
Bredy i teraz leżą na tym cmentarzu, a też o tych, którzy przeżyli i
potem osiedlili się tutaj, w Holandii albo w Belgii, albo którzy
wyjechali do Wielkiej Brytanii, do USA i innych krajów.
Serdecznie dziękuję moim rodakom – potomkom wyzwolicieli
Bredy, którzy z wielkim zaangażowaniem pielegnują pamięć o
naszych
bohaterach,
upamiętniające
otaczają
historyczne
troską
wydarzenia,
cmentarze
gromadzą
i
miejsca
się
w
stowarzyszeniach, fundacjach, gromadzą się wokół Muzeum Generała
Maczka. Dzięki tej aktywności w ubiegłym roku wspólnie
odsłoniliśmy ten piękny i wymowny pomnik “budowniczych
mostów”, mostów między narodami. Proszę, żeby ta obywatelska
działalność rozwijała się dalej, żeby do tej wielkiej pracy angażować
kolejne pokolenia, młodzież i dzieci, by budować pamięć i więzi
między pokoleniami.
Dear Dutch Friends! I wish to thank the local authorities, Mr.
Mayor, the City Council and all Dutch friends who cultivate so
eagerly the memory of General Maczek and his troops. Please accept
the words of my gratitude on behalf of the Republic of Poland.
Drodzy Państwo! Za rok będziemy obchodzić okrągłą,
siedemdziesiątą rocznicę lądowania Aliantów w Normandii i
wyzwolenia Bredy. Dlatego stoi przed nami bardzo ważne zadanie.
Musimy zastanowić się, jak zbudować na tej rocznicy trwały przekaz
dla przyszłych pokoleń. Tak aby nikt nigdy nie zapomniał, że wojna w
Europie miała swoje konkretne podłoże, że wyrosła na ksenofobii,
uprzedzeniach wobec obcych, na poczuciu własnej wyższości.
Dlatego każde kolejne pokolenie musi traktować pokój i współpracę
europejską jako wartość w pewnej mierze nieoczywistą, wartość
zadaną do realizacji. Proszę wszystkich obecnych o zastanowienie, co
możemy konkretnie uczynić, żeby te przyszłoroczne obchody stanęły
pod znakiem budowania wspólnej, polsko-holenderskiej przyszłości w
zjednoczonej Europie.
Dziękuję za uwagę.