docPrognoza śrdowiskowa - Urząd Miejski w Świdnicy
download 
Reklamacja Transkrypt
Prognoza śrdowiskowa - Urząd Miejski w Świdnicy
PROGNOZA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru Świdnicy – Osiedle Młodych Autorzy: dr Grzegorz Synowiec Wrocław, grudzień 2015 SPIS TREŚCI: I. PODSTAWA PRAWNA OPRACOWANIA PROGNOZY....................... 3 II. MATERIAŁY WYJŚCIOWE, METODA PRZYJĘTA W OPRACOWANIU .................................................................................. 4 III. OCENA STANU I FUNKCJONOWANIA ŚRODOWISKA .................... 6 1. 2. 3. Charakterystyka środowiska przyrodniczego............................................................... 6 Stan środowiska.......................................................................................................... 11 Uwarunkowania ekofizjograficzne ............................................................................ 18 IV. ANALIZA USTALEŃ MIEJSCOWEGO PLANU .................................. 20 1. Ustalenia projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego............... 20 2. Analiza i ocena wpływu rozwiązań funkcjonalno-przestrzennych na środowisko.... 24 3. Analiza i ocena wpływu na poszczególne komponenty środowiska we wzajemnym powiązaniu ......................................................................................................................... 25 4. Stan środowiska na obszarach przewidywanego znaczącego oddziaływania ustaleń dokumentu .......................................................................................................................... 28 5. Oddziaływanie na obszary chronione ........................................................................ 29 V. PROPOZYCE ROZWIĄZAŃ OGRANICZAJĄCYCH NEGATYWNE ODDZIAŁYWANIE NA ŚRODOWISKO ORAZ ROZWIĄZAŃ ALTERNATYWNYCH ............................................................................ 30 VI. METODY ANALIZY REALIZACJI POSTANOWIEŃ PROJEKTU PLANU ...................................................................................................... 31 VII. CELE OCHRONY ŚRODOWISKA USTANOWIONE NA SZCZEBLU MIĘDZYNARODOWYM, WSPÓLNOTOWYM I KRAJOWYM, ISTOTNE Z PUNKTU WIDZENIA PROJEKTOWANEGO DOKUMENTU ......................................................................................... 33 VIII. PROGNOZA ZMIAN ŚRODOWISKA W WYNIKU REALIZACJI USTALEŃ MIEJSCOWEGO PLANU ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO ............................................................................... 36 1. Przyjęte założenia....................................................................................................... 36 2. Prognoza skutków wpływu ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na środowisko przyrodnicze...................................................................... 36 3. Oddziaływanie MPZP poza obszarem opracowania .................................................. 38 4. Środowiskowe skutki zaniechania realizacji ustaleń planu........................................ 39 5. Oddziaływanie transgraniczne ................................................................................... 39 IX. STRESZCZENIE....................................................................................... 40 X. LITERATURA .......................................................................................... 41 2 I. PODSTAWA PRAWNA OPRACOWANIA PROGNOZY Projekt planu opracowany został w oparciu o uchwałę nr XLI/475/14 Rady Miejskiej w Świdnicy z dnia 27 czerwca 2014 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru Świdnicy – Osiedle Młodych. Podstawą prawną opracowania prognozy oddziaływania na środowisko ustaleń projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (MPZP) stanowią: ⇒ Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r., poz. 1235); ⇒ Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska, (Dz. U. z 2013 r., poz. 1232); ⇒ Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r. poz. 199 z późn. zm.). Prognoza oddziaływania na środowisko dla projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ma na celu dokonanie oceny skutków realizacji ustaleń planu w odniesieniu do poszczególnych komponentów środowiska przyrodniczego, wskazanie potencjalnie uciążliwych lub korzystnych dla środowiska ustaleń urbanistycznych i stanowi integralną część opracowania planu i podaje rozwiązanie poprawiające istniejący i planowany sposób zagospodarowania. 3 II. MATERIAŁY WYJŚCIOWE, W OPRACOWANIU METODA PRZYJĘTA Przy sporządzaniu Prognozy wykorzystano następujące materiały: 1. Projekt uchwały Rady Miejskiej w Świdnicy w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru Świdnicy – Osiedle Młodych, Wrocław 2015; 2. Rysunek projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru Świdnicy – Osiedle Młodych, Wrocław 2015; 3. Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Świdnicy, przyjęte uchwałą Nr XXXV/422/09 Rady Miejskiej w Świdnicy z dnia 3 lipca 2009 r. Obowiązek sporządzenia Prognozy, a także jej ogólny zakres, wynika z ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (art. 46 53). Zgodnie z nim prognoza: - - określa, analizuje i ocenia istniejący stan środowiska oraz potencjalne zmiany tego stanu w przypadku braku realizacji projektowanego dokumentu, stan środowiska na obszarach objętych przewidywanym znaczącym oddziaływaniem, istniejące problemy ochrony środowiska istotne z punktu widzenia realizacji projektowanego dokumentu, w szczególności dotyczące obszarów podlegających ochronie na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, cele ochrony środowiska ustanowione na szczeblu międzynarodowym, wspólnotowym i krajowym, istotne z punktu widzenia projektowanego dokumentu, oraz sposoby, w jakich te cele i inne problemy środowiska zostały uwzględnione podczas opracowywania dokumentu, przewidywane znaczące oddziaływania, w tym oddziaływania bezpośrednie, pośrednie, wtórne, skumulowane, krótkoterminowe, średnioterminowe i długoterminowe, stałe i chwilowe oraz pozytywne i negatywne, na cele i przedmiot ochrony obszaru Natura 2000 oraz integralność tego obszaru, a także na środowisko, a w szczególności na: różnorodność biologiczną, ludzi, zwierzęta, rośliny, wodę, powietrze, powierzchnię ziemi, krajobraz, klimat, zasoby naturalne, zabytki, dobra materialne z uwzględnieniem zależności między tymi elementami środowiska i między oddziaływaniami na te elementy; przedstawia rozwiązania mające na celu zapobieganie, ograniczanie lub kompensację przyrodniczą negatywnych oddziaływań na środowisko, mogących być rezultatem realizacji projektowanego dokumentu, w szczególności na cele i przedmiot ochrony obszaru Natura 2000 oraz integralność tego obszaru, a także biorąc pod uwagę cele i geograficzny zasięg dokumentu oraz cele i przedmiot ochrony obszaru Natura 2000 oraz integralność tego obszaru - rozwiązania alternatywne do rozwiązań zawartych w projektowanym dokumencie wraz z uzasadnieniem ich wyboru oraz opis metod dokonania oceny prowadzącej do tego wyboru albo wyjaśnienie braku rozwiązań alternatywnych, w tym wskazania napotkanych trudności wynikających z niedostatków techniki lub luk we współczesnej wiedzy. Zakres merytoryczny prognozy jest bardzo szeroki i obejmuje kompleks zagadnień związanych z problematyką ochrony i kształtowania środowiska przyrodniczego i kulturowego, ochroną zdrowia mieszkańców i zasobów naturalnych, kształtowaniem i ochroną walorów krajobrazowych. 4 W trakcie sporządzania prognozy przeanalizowano rozwiązania funkcjonalnoprzestrzenne i pozostałe ustalenia projektu planu pod kątem ich zgodności z uwarunkowaniami określonymi w opracowaniu ekofizjograficznym oraz pod kątem ochrony walorów środowiska kulturowego. Analizie poddano również ustalenia projektu planu dotyczące warunków zagospodarowania teren. Podjęto również próbę oceny stanu i funkcjonowania środowiska, jego walorów i zasobów, określonych w opracowaniu ekofizjograficznym. Oddziaływanie na środowisko przyrodnicze zainwestowania przewidzianego projektem planu miejscowego oceniano, posługując się następującymi kryteriami: ⇒ charakterem zmian (bardzo korzystne, korzystne, niekorzystne, niepożądane, bez znaczenia), ⇒ intensywności przekształceń (nieistotne, nieznaczne, zauważalne, duże, zupełne), ⇒ bezpośredniości oddziaływania (bezpośrednie, pośrednie, wtórne, skumulowane), ⇒ okresu trwania oddziaływania (długoterminowe, średnioterminowe, krótkoterminowe), ⇒ częstotliwości oddziaływanie (stałe, okresowe, epizodyczne), ⇒ zasięgu oddziaływania (miejscowe, lokalne, ponadlokalne, regionalne, ponadregionalne), ⇒ trwałości przekształceń (nieodwracalne, częściowo odwracalne, odwracalne, możliwe do rewaloryzacji). Załącznikiem do tekstu Prognozy jest mapa w skali planu (1:1000). Zgodnie z procedurą zawartą w ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, na mocy art. 53 oraz art. 57 i 58, dział IV, rozdz. 2, otrzymano uzgodnienie zakresu i stopnia szczegółowości przygotowywanej prognozy oddziaływania na środowisko z właściwym Regionalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska oraz Państwowym Powiatowym Inspektorem Sanitarnym. 5 III. OCENA STANU I FUNKCJONOWANIA ŚRODOWISKA 1. Charakterystyka środowiska przyrodniczego Położenie geograficzne i administracyjne Obszar planu zlokalizowany jest w północno – zachodniej części miasta i ograniczony jest od północy i zachodu granicą administracyjną miasta, od południa ul. Zamenhofa, od wschodu ul. W. Sikorskiego. Południowo-zachodnią granicą terenu przebiega główny szlak komunikacyjny, jakim jest droga krajowa nr 35 Wrocław – Mieroszów. Obszar planu posiada zróżnicowaną strukturę przestrzenną i funkcjonalną. W jego granicach głównie zlokalizowane są tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej, pojawia się zabudowa jednorodzinna wolnostojąca oraz tereny zabudowy usługowej a także drobne zakłady produkcyjne. Znajdują się tu także tereny usług oświaty: technikum mechaniczne, gimnazjum, szkoła podstawowa, przedszkola oraz żłobek. Znaczną część terenu zajmują ogrody działkowe. We wschodniej części obszaru planu znajduje się zadrzewiony teren w miejscu dawnego wydobycia kruszywa. Obszar objęty opracowaniem to w większości osiedle wielomieszkaniowe z wielkiej płyty zrealizowane w latach 60-80 ubiegłego wieku. Z uwagi na zużycie techniczne technologii oraz zmiany moralne przestrzeni kształtowanej w takich blokowiskach, obszar ten w przyszłości winien być poddany rewaloryzacji oraz rewitalizacji. W zachodniej części planu przepływa potok Jabłoniec, który jest uregulowany. Północną część planu stanowią rozległe obszary ogrodów działkowych. Budowa geologiczna i rzeźba terenu Świdnica położona jest na Równinie Świdnickiej stanowiącej przedpole Sudetów, u podnóża Gór Sowich. Równina Świdnicka jest to teren lekko falisty, prawie bezleśny z nielicznymi niewysokimi wierzchołkami. Równina Świdnicka nachylona jest w kierunku północno-wschodnim. Rzeźba terenu na obszarze planu nie jest zbytnio urozmaicona. Obszar jest stosunkowo płaski i lekko opada w kierunku doliny potoku i w kierunku północnowschodnim. Obszar opracowania położony jest w obrębie wysoczyzny na wysokości 242 – 254 m npm. W zachodniej części przepływa przez niego potok Jabłoniec będący dopływem Bystrzycy. Jest to rejon przekształceń antropogenicznych rzeźby w wyniku prowadzonego osadnictwa i regulacji rzeki. Tereny biologicznie czynne występują w granicach ogrodów działkowych, niezabudowanych terenach nieużytków w południowo-zachodniej części planu oraz w granicach terenu zadrzewionego na północnym-wschodzie. Obejmują także tereny zieleni towarzyszącej zabudowie mieszkaniowej i usługowej a także ciągom komunikacyjnym. Obszar planu położony jest w obrębie jednostki geologicznej określanej jako blok przedsudecki, na przedpolu Sudetów Środkowych. Blok ten jest silnie obniżony względem Sudetów, wzdłuż uskoku sudeckiego brzeżnego, który przebiega w odległości 3,5 km na południe od Świdnicy. Podłoże stanowią utwory kenozoiczne, pod którymi zostały opisane karbońsko – permskie granity wraz z ich proterozoiczno – paleozoiczną osłoną metamorficzną. Granity są częścią pobliskiego masywu Strzegom – Sobótka. Ponadto podłoże krystaliczne w okolicach Świdnicy jest silnie obniżone tworząc zapadlisko usytuowane w południowo – wschodniej części rowu tektonicznego Roztoki - Mokrzeszowa. Wypełnione jest ono m. in. osadami trzeciorzędu i czwartorzędu. Utwory paleogenu i neogenu (trzeciorzęd) cechują się dużą zmiennością litofacjalną w kierunku pionowym jak i poziomym. Zmienność ta najprawdopodobniej była spowodowana zmiennymi warunkami sedymentacyjno- erozyjnymi. Największa ich miąższość stwierdzona została o osi rowu 6 Roztoki - Mokrzeszowa na odcinku od Świdnicy w kierunku Milikowic, gdzie ich miąższość przekracza 630 m. Osady czwartorzędowe całkowicie pokrywają teren miasta Świdnica, w tym również obszar planu. Leżą one niezgodnie na zdenudowanej powierzchni osadów paleogenu i neogenu, które są z reguły wyrównane opadając łagodnie w kierunku północy. Utwory czwartorzędowe na obszarze planu wykształcone są w postaci glin zwałowych, ich zwietrzelin oraz piasków i żwirów. Są utwory geologiczne związane ze starszym zlodowaceniem środkowopolskim. Z uwagi na przekształcenia antropogeniczne znacznych powierzchni na obszarze planu duża część gruntów ma charakter nasypów mineralnych. Uwarunkowania geotechniczne Warunki gruntowo - wodne proste i jednorodne - generalnie w rejonie tym występują grunty o dobrej nośności i prostych warunkach gruntowych. Woda gruntowa występuje w formie zróżnicowanych pod względem obfitości i głębokości sączeń. Jest to spowodowane obecnością w utworach gliniastych wkładek piasków i żwirów. Topoklimat Warunki klimatyczne w rejonie opracowania są kształtowane czynnikami radiacyjnymi, barycznymi i opadowymi, które determinowane są w ogólnym zarysie przez dwa czynniki: geograficzny wynikający z lokalizacji obszaru opracowania w środkowej Europie (klimat umiarkowany) i położenia u podnóża bariery orograficznej Sudetów Wschodnich i Środkowych, oraz czynnik cyrkulacyjny związany z ruchami morskich, i kontynentalnych mas powietrza, a sporadycznie także mas powietrza zwrotnikowego i arktycznego (klimat o cechach przejściowych między klimatem morskim i kontynentalnym). Świdnica, zgodnie z regionalizacją klimatyczną opracowaną przez Wosia należy do regionu: Dolnośląski Środkowy (podobnie jak Wrocław, czy pobliski Dzierżoniów), który obejmuje Nizinę Śląską i Przedgórze Sudeckie. Klimat miasta jest wypadkową położenia geograficznego oraz czynników antropogenicznych modyfikujących podstawowe parametry pogodowe. Wpływ na miasto ma bliskość masywu Sudetów, co objawia się wzmożonym występowaniem silnego wiatru o charakterze fenowym, występujących po zawietrznej stronie gór (średnio 71 dni w roku z silnym wiatrem). Geograficzne położenie na Nizinie Śląskiej sprawia, że dominującym kierunkiem wiatru jest wiatr z sektora zachodniego. Udział wiatru z kierunku zachodniego w okresie wieloletnim wg A. Kosiby wynosi 18,7%, a z kierunku północno-zachodniego – 18,4%. Trzecim pod względem częstotliwości kierunkiem wiatru jest południowy-wschód (17,7%), natomiast czwartym – południowy-zachód (11,3%). Znamienny jest również wzrost częstotliwości wiatru z sektora północno – zachodniego w lecie i południowo-zachodniego w zimie. Badania z lat 1981-1990 również wskazują na dominujący wiatr z sektora zachodniego (NW-26%, W-17%, SE-16%, SW-8%). W regionalizacji klimatycznej Dolnego Śląska opracowanej w 1957 roku przez A. Schmucka, okolice Świdnicy leżą w obrębie III regionu przedgórskiego (przejściowego). Obejmuje on pas terenu pomiędzy Równiną Wrocławską a poziomicą 400 m wraz z Przedgórzem Sudeckim. Zagospodarowanie przestrzenne i stopień urbanizacji miasta mają duży wpływ na mezoklimat miejski, głównie na dystrybucję ciepła, zanieczyszczenie powietrza. Obszary zabudowane wpływają na pojemność i przewodnictwo cieplne, magazynując energię słoneczną, ograniczają infiltracje wód opadowych, modyfikują przepływ powietrza i wymianę ciepła. Emisja zanieczyszczeń pyłowych i gazowych zaburza bilans promieniowania. 7 Warunki klimatyczne na obszarze opracowania Obszar opracowania można podzielić na dwa odrębne rejony ze względu na zagospodarowanie, a co za tym idzie lokalne warunki topoklimatyczne. Część południowa to obszar regularnej zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej oraz usługowej z dużym udziałem powierzchni utwardzonych. Budynki i pokryta asfaltem powierzchnia mają znacznie większą pojemność cieplną niż powierzchnie pokryte roślinnością i dlatego akumulują, a następnie emitują większe ilości ciepła. Wychładzanie powierzchni zabudowanej przebiega wolniej niż oziębianie terenów niezabudowanych. Zabudowa wielopiętrowa i powierzchnie utwardzone sprzyjają rozwojowi „miejskiej wyspy ciepła” oraz występowaniu silniejszego wiatru wymuszonego zmiennymi warunkami termicznymi. Zjawisko miejskiej wyspy ciepła jest na obszarze planu łagodzone przez dość duży udział terenów biologiczni czynnych oraz obecność rozległych obszarowo ogrodów działkowych. W przestrzeniach pomiędzy budynkami obserwuje się dobowe zmiany w kierunku i sile wiatru uzależnione od wymiany powietrza pomiędzy terenami zurbanizowanymi a terenami otwartymi. Północna część obszaru planu to rozległe tereny ogrodów działkowych z dużym udziałem zieleni wysokiej oraz tereny dolinne. Ta część obszaru planu graniczy z otwartymi terenami rolnymi znajdującymi się poza granicami miasta. Tereny ogrodów działkowych i tereny rolne nie podlegają tak silnym wahaniom temperatury w cyklu dobowym zwłaszcza w okresie letnim dlatego charakteryzują się bardziej wyrównanym przebiegiem temperatury i mniejszą zmiennością kierunku i prędkości wiatru. Wody powierzchniowe i podziemne Wody powierzchniowe Obszar planu znajduje się w zlewni rzeki Bystrzycy. Zgodnie z podziałem na jednostki planistyczne gospodarowania wodami – jednolite części wód powierzchniowych (JCWP) obszar planu znajduje się w granicach jednostki Jabłoniec. Jest to niewielki potok będący dopływem Bystrzycy. Zgodnie z typologią jcw jest to potok nizinny lessowy lub gliniasty. Jest uregulowany i nie ma wyznaczonych terenów zalewowych. Okresowo, w czasie deszczy nawałnicowych lub okresach roztopowych może powodować powstawanie podmokłości na sąsiadujących tereny rolnych (poza granicami planu) lub terenach ogrodów działkowych. Stan wód w potoku Jabłoniec został określony jako zły, a wody potoku nie są zagrożone nieosiągnięciem celu środowiskowego. Cele środowiskowe dla jednolitych części wód ustalone zostały w „Planie gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Odry” (M.P. 2011 nr 40 poz. 451). Opracowanie planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy wynika z ustaleń Ramowej Dyrektywy Wodnej. Plany są narzędziem polityki wodnej w Polsce i stanowią podstawę do podejmowania decyzji mających wpływ na stan zasobów wodnych oraz określają zasady gospodarowania wodami w trakcie 6-letniego cyklu planistycznego. Cele środowiskowe dla jednolitych części wód zostały oparte głównie na wartościach granicznych poszczególnych wskaźników fizyko-chemicznych, biologicznych i hydromorfologicznych określających stan ekologiczny wód powierzchniowych oraz wskaźników chemicznych świadczących o stanie chemicznym wody, odpowiadających warunkom osiągnięcia przez te wody dobrego stanu, z uwzględnieniem kategorii wód. Dla jednolitych części wód, będących obecnie w bardzo dobrym stanie/potencjale ekologicznym, celem środowiskowym będzie utrzymanie tego stanu/potencjału. Ponadto, ustalając cele uwzględniano także różnicę pomiędzy naturalnymi, a silnie zmienionymi oraz sztucznymi częściami wód. Dla naturalnych części wód celem będzie osiągnięcie co najmniej dobrego stanu ekologicznego, dla silnie zmienionych i sztucznych części wód – co najmniej dobrego potencjału ekologicznego. Ponadto, w obydwu przypadkach, w celu osiągnięcia dobrego stanu/potencjału konieczne będzie dodatkowo utrzymanie co najmniej dobrego stanu chemicznego. 8 Wody podziemne Obszar opracowania znajduje się w regionie wrocławskim występowania wód podziemnych, w subregionie przedsudeckim. Obszar opracowania należy do piętra wodonośnego czwartorzędu reprezentowanego jest przez jeden lub dwa poziomy wodonośne. Występuje on w piaszczysto – żwirowych utworach wodnolodowcowych. Ogólna ich miąższość dochodzi do 20 m w dolinach rzecznych. Zwierciadło wód podziemnych charakteryzuje się warunkami swobodnymi, rzadziej subartezyjskim. Wydajności ujęć wahają się od kilku do kilkunastu m3/h, a współczynniki filtracji około 0,00003 m/s. Obszar objęty opracowaniem położony jest w granicach jednolitej części wód podziemnych o symbolu JCWPd nr 114. Przedmiotowa JCWPd położona jest w rejonie wodnym Środkowej Odry. Stan ilościowy i jakościowy JCWPd nr 114 oceniony jest jako dobry. Wody te nie są zagrożone nieosiągnięciem celów środowiskowych. Obszar planu położony jest poza granicami głównych zbiorników wód podziemnych. Cele środowiskowe dla jednolitych części wód podziemnych również ustalone zostały w „Planie gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Odry” (M.P. 2011 nr 40 poz. 451). Dla wód podziemnych ustalono następujące cele środowiskowe: zapobieganie dopływowi lub ograniczenia dopływu zanieczyszczeń do wód podziemnych, zapobieganie pogarszaniu się stanu wszystkich części wód podziemnych, zapewnienie równowagi pomiędzy poborem a zasilaniem wód podziemnych, wdrożenie działań niezbędnych dla odwrócenia znaczącego i utrzymującego się rosnącego trendu stężenia każdego zanieczyszczenia powstałego w skutek działalności • człowieka. Dla spełnienia wymogu niepogarszania stanu części wód, dla części wód będących w co najmniej dobrym stanie chemicznym i ilościowym, celem środowiskowym będzie utrzymanie tego stanu. Gleby Na obszarze planu, ze względu na przekształcenia antropogeniczne tereny klasyfikowane jako rolne występują w bardzo niewielkim zasięgu. Są to grunty dość dobrych klas bonitacyjnych (klasa II). Dominują jednak tereny zurbanizowane i występujące na nich gleby antropogeniczne w postaci gleb kulturoziemnych i gleb urbanoziemnych (Systematyka Gleb Polski Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego, 1989). Gleby te charakteryzują się przekształceniami mechanicznymi profilu (przemieszanie poziomów i warstw glebowych, domieszki materiałów obcych, usunięcie poziomu próchnicznego, ubicie warstw glebowych), a także zmianami właściwości fizyko-chemicznych (zasolenie, zmiany odczynu gleby i wzajemnego stosunku do siebie jonów, obecność pierwiastków śladowych, substancji organicznych oraz toksycznych produktów rozkładu i mikrobiologicznej przemiany materii). Na terenach zurbanizowanych w miejscach występowania zieleni miejskiej wykształciły się gleby kulturoziemne na podłożu z nasypów mineralno – organicznych lub na glebach inicjalnych. Innym rodzajem gleb antropogenicznych, występujących na terenach ogrodów działkowych, są hortisole oraz rigosole, tj. gleby ukształtowane pod wpływem wieloletniej intensywnej uprawy ogrodniczej lub rolniczej. Gleby te posiadają poziom próchniczny o dużej głębokości, zasobny w próchnicę i składniki nawozowe (szczególnie fosfor). Są to gleby typowe dla ogrodów działkowych, ogrodów przydomowych i niektórych gospodarstw rolniczych oraz ogrodniczych. 9 Szata roślinna i świat zwierzęcy Szata roślinna Na obszarze objętym planem roślinność występuje w kilku zbiorowiskach związanych z formami zagospodarowania terenu: obecnością cieku wodnego, zabudowy mieszkaniowo – usługowej oraz ciągami komunikacyjnymi. Zieleń przyuliczna jest dobrze wykształcona, zarówno wzdłuż drogi krajowej jak i dróg osiedlowych. Dominują szpalery drzew i zakrzewień. Lokalnie mają one charakter niezorganizowany. Występują też skwery z zielenią różnopiętrową. Na terenach zabudowanych zieleń wysoka występuje dość licznie i ma charakter dekoracyjny. Drzewa są narażone na dewastacje i muszą egzystować w trudnych warunkach siedliskowych. Również tereny ogrodów działkowych są wartościowym ekosystemem na granicy miasta. We wschodniej części obszaru planu znajduje się teren zieleni gdzie na dawnych terenach wydobywczych rozwinęła się zieleń wysoka. Są to głównie gatunki pionierskie, ruderalne takie jak brzoza, topola osika, wierzba, a także czereśnia, czeremcha i głóg. Uzupełniająco występują na tym obszarze klon pospolity, lipa dąb szypułkowy, grochodrzew, jesion wyniosły i inne odmiany topoli. Na terenie ogrodów działkowych oraz w ich otoczeniu poza gatunkami drzew owocowych i ozdobnych występują także zbiorowiska roślin synantropijnych. Ponadto niewielkie powierzchnie w graniach obszaru planu zajmują pola uprawne z agrocenozami. Uprawom zbożowym poza zbiorowiskami chwastów towarzyszyć mogą zbiorowiska rzędu Centauretalia cyani. Gatunki charakterystyczne tego rodzaju zbiorowisk to m. in. chaber bławatek, mak polny, ostróżeczka polna, owies głuchy, wyka płotowa i owłosiona. Z kolei uprawom okopowym mogą towarzyszyć zbiorowiska rzędu Polygono-Chenopodietalia. Gatunki charakterystyczne to: komosa biała, chwastnica pospolita, mlecz polny, łoboda rozłożysta. W rejonach niezagospodarowanych tworzących nieużytki rozwijają się zbiorowiska klasy Artemisietea vulgaris, złożone głównie z okazałych bylin i pnączy. Rośliny wchodzące w skład tych zbiorowisk to: bylica pospolita, wrotycz pospolity, ostrożeń polny, szczaw tępolistny, nawłoć kanadyjska i olbrzymia, krwawnik pospolity. Świat zwierzęcy Obszar opracowania zawiera w swoich granicach potok Jabłoniec, który zapewnia możliwość ograniczonych migracji wzdłuż rzeki. Na obszarze występować może awifauna oraz drobne gryzonie. Przeważającą część obszaru opracowania zajmują tereny silnie zurbanizowane, w związku z tym zróżnicowanie gatunkowe ssaków nie jest duże. W obszarach zurbanizowanych należy spodziewać się różnych gatunków nietoperzy, szczególnie synantropijnych, wybierających na schronienie strychy kościołów i innych budowli, w tym bloków mieszkalnych. Na terenie zabudowanym ale także na terenach zieleni towarzyszącej zabudowie czy na ternach ogrodów działkowych mogą występować następujące gatunki ptaków: gołąb skalny, kawka, gawron, sroka, wróbel, mazurek, szpak, rudzik, drozd, kos, kopciuszek, jeżyk, jaskółka oknówka, sikorka bogatka i modraszek oraz pustułka. Na terenach mniej zurbanizowanych, na obrzeżach miasta, oprócz większości wymienionych gatunków obserwuje się również: sójkę, skowronka, drozda śpiewaka, pliszkę szarą, myszołowa. Ze względu na ograniczoną obecność terenów wód powierzchniowych lub terenów podmokłych na obszarze nie występują płazy i gady. Z kolei fauna bezkręgowców jest typowa dla terenów otwartych poza miastem z dominacja gatunków pospolitych. Chronione elementy środowiska Na obszarze planu nie występują chronione elementy środowiska, zarówno punktowe jak i powierzchniowe. Natomiast w odległości do 10 km od granic planu znajdują się 10 następujące obszary chronione tworzące sieć Natura 2000: „Modraszki koło Opoczki” położony jest ok. 7 km od obszaru opracowania, „Ostoja nietoperzy Gór Sowich” - w odległości około 8 km od obszaru opracowania oraz Obszar Chronionego Krajobrazu „Góry Bardzkie i Sowie” znajdujący się w odległości 5 km. Obszar planu nie posiada bezpośrednich i pośrednich połączeń ekologicznych z wymienionymi obszarami chronionymi. W strukturze przyrodniczej miasta Świdnica obszar planu nie pełni istotnej roli środowiskowej. Obszary zurbanizowane mimo obecności zieleni osiedlowej i przyulicznej nie pełnią funkcji ekologicznej. Za to obszary ogrodów działkowych położone nad potokiem Jabłoniec tworzą zewnętrzny pierścień tego typu zagospodarowania oddzielający tereny zurbanizowane od terenów rolnych położonych poza granicami miasta. Na wschód od obszaru planu znajduje się Park Strzelnica, który jest elementem systemu zieleni miasta. Pośrednio przez ciąg ogrodów działkowych obszar planu łączy się z tym systemem. 2. Stan środowiska Powietrze atmosferyczne Dopuszczalne wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu, określone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 24 sierpnia 2012 r. (Dz. U. poz. 1031) przedstawiono w tabeli poniżej (tab. 1). Tab. 1. Wartości dopuszczalnych stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu, określone ze względu na ochronę zdrowia ludzi i roślin. Nazwa substancji Benzen Dwutlenek azotu Tlenki azotud) Dwutlenek siarki Ołówf) Pył zawieszony PM 2,5g) Pył zawieszony PM 10h) Tlenek węgla Okres uśredniania wyników pomiarów rok kalendarzowy jedna godzina rok kalendarzowy rok kalendarzowy jedna godzina 24 godziny rok kalendarzowy i pora zimowa (okres od 01 X do 31 III) rok kalendarzowy rok kalendarzowy 24 godziny rok kalendarzowy osiem godzin i) Poziom dopuszczalny substancji w powietrzu [µg/m3] Margines tolerancji [%] ---------[µg/m3] 2011 2012 2013 2010 5c) - - - - - 200c) 2014 - - - - - c) - - - - - 30e) - - - - - 350c) 125c) - - - - - 20e) - - - - - 0,5c) - - - - - 25c), j) 20c), k) 50c) 4 - 3 - 2 - 1 - 1 - 40c) - - - - - 10.000c), i) - - - - - 40 c) Poziom dopuszczalny ze względu na ochronę zdrowia ludzi; d) Suma dwutlenku azotu i tlenku azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu; e) Poziom dopuszczalny ze względu na ochronę roślin; f) Suma metalu i jego związków w pyle 11 zawieszonym PM10; g) Stężenie pyłu o średnicy aerodynamicznej ziaren do 2,5 µm (PM2,5) mierzone metodą wagową z separacją frakcji lub metodami uznanymi za równorzędne; h) Stężenie pyłu o średnicy aerodynamicznej ziaren do 10 µm (PM10) mierzone metodą wagową z separacją frakcji lub metodami uznanymi za równorzędne; i) Maksymalna średnia ośmiogodzinna, spośród średnich kroczących, obliczanych co godzinę z ośmiu średnich jednogodzinnych w ciągu doby. Każdą tak obliczoną średnią ośmiogodzinną przypisuje się dobie, w której się ona kończy; pierwszym okresem obliczeniowym dla każdej doby jest okres od godziny 1700 dnia poprzedniego do godziny 100 danego dnia; ostatnim okresem obliczeniowym dla każdej doby jest okres od godziny 1600 do 2400 tego dnia czasu środkowoeuropejskiego CET; j) Poziom dopuszczalny dla pyłu zawieszonego PM2,5 do osiągnięcia do dnia 1 stycznia 2015 r. (faza I); k) Poziom dopuszczalny dla pyłu zawieszonego PM2,5 do osiągnięcia do dnia 1 stycznia 2020 r. (faza II). Główny wpływ na zanieczyszczenie powietrza w Świdnicy, w tym także na obszarze planu ma emisja niska z indywidualnych palenisk domowych, emisja komunikacyjna oraz w mniejszym stopniu emisja przemysłowa. Emisja niska jest znacznie zróżnicowana w zależności od pory roku, natomiast rozkład zanieczyszczeń komunikacyjnych pozostaje na podobnym poziomie bez względu ona okres w roku. Na terenie miasta sukcesywnie maleje udział emisji przemysłowych w bilansie zanieczyszczeń. Na terenie opracowania wykonuje się pomiary stężeń zanieczyszczeń w powietrzu na automatycznej stacji pomiarów przy ul. Marcinkowskiego. Ponadto pomiary manualne są prowadzone na stacji pomiarowej na świdnickim Rynku (tylko pył zawieszony PM10). W przeszłości stacja monitoringu pasywnego WIOŚ znajdowała się przy ul. Siostrzanej w centrum Świdnicy, na której w 2010 roku nie stwierdzono przekroczeń dopuszczalnych norm stężenia dwutlenku siarki i dwutlenku azotu (WIOŚ, 2011). Ze względu na położenie z dala od dużych emitorów zanieczyszczeń należy stwierdzić, że na terenie opracowania nie są przekroczone dopuszczalne stężenia zanieczyszczeń tymi substancjami w powietrzu w cyklu rocznym. W warunkach inwersyjnych może jednak dochodzić do kumulacji zanieczyszczeń pochodzących z przyległych terenów komunikacyjnych (dwutlenek azotu). Na terenie całej Świdnicy, w tym także na obszarze planu, problemem pozostaje wysoki poziom zanieczyszczenia powietrza pyłem zawieszonym PM10. Główną przyczyną wystąpienia przekroczeń pyłu zawieszonego PM10 w okresie zimowym jest emisja z indywidualnego ogrzewania budynków, w okresie letnim natomiast emisja wtórna pyłu. Poziom zanieczyszczenia powietrza pyłem zawieszonym PM10 ze względu na ochronę zdrowia ludzi ocenia się w odniesieniu do poziomów dopuszczalnych ustalonych dla czasów uśredniania: 24 godziny (50 µg/m3) i rok kalendarzowy (40 µg/m3). Dodatkowo dla stężeń 24-godzinnych dopuszcza się możliwość przekraczania danego poziomu z częstością nie większą niż 35 razy w roku. W 2014 roku zanotowano przekroczenia dopuszczalnej liczby przekroczeń normy średniodobowej na stanowisku Świdnica, Rynek przez 74 dni w roku. Nie są natomiast przekroczone wartości średnioroczne. Na obszarze planu na stacji pomiarowej przy ul. Marcinkowskiego średniodobowe stężenia pyłu zawieszonego mieściły się w dopuszczalnej normie. Jest to spowodowane tym, że istniejąca na obszarze planu zabudowa jest ogrzewana z wykorzystaniem ciepła sieciowego. 12 Tab. 2. Wyniki pomiarów pyłu zawieszonego PM10 na stacji pomiarowej w Świdnicy w 2014 r. Stężenie maksymalne (1sze) Stężenie maksymalne (36te) µm/m3 µm/m3 µm/m3 µm/m3 - 35 88 48 20 172 68 74 Liczba przypadków powyżej poziomu dopuszczalnego Średnia w sez. pozagrzewczym % % normy Średnia w sez. grzewczym Świdnica Rynek µm/m3 Średnia roczna Stanowisko pomiarowe Stężenie 24 – godzinowe pyłu zawieszonego PM10 Jak wskazują modelowania prowadzone przez WIOŚ we Wrocławiu na obszarze Świdnicy, w tym także obszarze planu, istnieje ryzyko przekroczenia dopuszczalnych stężeń pyłu zawieszonego PM2,5 oraz benzo(a)pirenu zawartego w pyle PM10. Rys. 1. Rozkład stężeń średniorocznych benzo(a)pirenu na terenie województwa dolnośląskiego na podstawie wyników modelowania jakości powietrza za 2014 r. (Ocena jakości powietrza na terenie województwa dolnośląskiego w roku 2014, WIOŚ, 2015). Na podstawie klasyfikacji stref województwa dolnośląskiego za rok 2014 stwierdzono potrzebę opracowywania programów ochrony powietrza ze względu na ochronę zdrowia ludzi dla wszystkich 4 stref województwa, w tym dla strefy dolnośląskiej w granicach której 13 znajduje się Świdnica. Programy te powinny zawierać działania związane z redukcją stężeń pyłu zawieszonego PM10, arsenu, benzo(a)pirenu i ozonu. Na podstawie klasyfikacji stref województwa dolnośląskiego według kryteriów dla ochrony roślin wskazane jest opracowanie programu ochrony powietrza w strefie dolnośląskiej ze względu na ponadnormatywne stężenia ozonu (współczynnik AOT 40). Strefa dolnośląska została zaklasyfikowana do klasy C na podstawie wyników krajowego modelowania stężeń ozonu. Zgodnie z wynikami ww. modelowania obszar ponadnormatywnych stężeń ozonu leży w północnej i zachodniej części województwa (poza granicami planu). Istniejąca na obszarze planu zabudowa mieszkaniowa i usługowa jest podłączona do miejskiej sieci ciepłowniczej, dlatego na tym obszarze nie są przekroczone dopuszczalne poziomy pyłów związanych z emisją niską. Jednak w trakcie niesprzyjających warunków meteorologicznych nad obszar planu mogą przemieszczać się zanieczyszczenia pyłowe z innych rejonów miasta. Jest to zjawisko, ze względu na położenie geograficzne w zachodniej części miasta, występujące bardzo rzadko. Ze względu na niewielki udział terenów aktywności gospodarczej na obszarze opracowania nie notuje się także znaczących emisji ze źródeł przemysłowych. W południowej i wschodniej części obszaru znajduje się ciąg komunikacyjny drogi krajowej (ul. Zamenhofa) i gminnej (ul. Sikorskiego), który jest źródłem emisji komunikacyjnej, liniowej. Wartości emisji komunikacyjnej nie są monitorowane. W przypadku drogi krajowej można przypuszczać, że emisja komunikacyjna jest dość znaczna. Korzystną funkcję izolacyjną i przechwytującą część zanieczyszczeń pełni zieleń przyuliczna. Klimat akustyczny Wskaźniki dotyczące dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku znajdują się w Rozporządzeniu Ministra Środowiska w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. z 2014, poz. 112). W przypadku planowania przestrzennego, które jest działaniem długookresowym zasadnym jest wykorzystywanie wskaźników długookresowych LDWN i LN, które odnoszą się do wszystkich dób w ciągu roku. Z kolei wskaźniki dobowe LAeqD i LAeqN wskazują hałas „chwilowy” odnotowany w danym miejscu w obrębie jednej konkretnej doby i są skutecznie stosowane w celach kontrolnych. Na klimat akustyczny wpływ ma głównie hałas komunikacyjny (drogowy, kolejowy). Hałas komunikacyjny można oceniać wg subiektywnej skali uciążliwości (opracowanej przez PZH). Dla niektórych terenów poziom dopuszczalny należy do kategorii o średniej, a nawet dużej uciążliwości. Tab. 3. Skala subiektywnej uciążliwości hałasu komunikacyjnego Uciążliwość mała średnia duża bardzo duża Laeq [dB] < 52 52...62 63......70 > 70 Obszar opracowania jest penetrowany jedynie przez hałas komunikacyjny (drogowy). W Świdnicy i powiecie świdnickim pomiary hałasu komunikacyjnego przeprowadzono w 2003 i 2013 roku. W 2003 były one prowadzone w 10 punktach zlokalizowanych na terenach zurbanizowanych południowej części powiatu świdnickiego oraz w samej Świdnicy. Pomiary hałasu komunikacyjnego objęły rejony w których spodziewano się stwierdzić oddziaływanie 14 akustyczne w porze dziennej pochodzące od głównych tras komunikacyjnych wyrażone równoważnym poziomem dźwięku A powyżej 70 dB. W Świdnicy zlokalizowano 5 punktów pomiarowych na ul. Zamenhofa, Westerplatte, Wałbrzyskiej, 1 Maja i Wrocławskiej. Tab. 4. Wyniki badań hałasu drogowego na terenie objętym opracowaniem na podstawie badań przeprowadzonych w 2003 roku przez WIOŚ we Wrocławiu. Lokalizacja punktu Świdnica, ul. Zamenhofa Świdnica, ul. Westerplatte Świdnica, ul. Wałbrzyska Świdnica, ul. 1 Maja Świdnica, ul. Wrocławska Natężenie ruchu [poj/h] lekkie ciężkie 1206 780 509 665 700 77 57 32 42 60 LAeq [dB] Zasięg oddziaływania hałasu > 60dB 73,9 74,6 73,5 70,8 75,0 50 m 60 m 45 m 25 m 63 m Zasięg oddziaływania ponadnormatywnego dla pory dziennej dla punktów zlokalizowanych wzdłuż głównych ciągów komunikacyjnych Świdnicy zawiera się w przedziale 25 m – 95 m. Zabudowa mieszkaniowa podlegająca ochronie przeciwhałasowej usytuowana wzdłuż tych ciągów komunikacyjnych w tym przedziale odległości jest narażona na hałas przekraczający wartości dopuszczalne. Dla obszaru opracowania oznacza to, że od strony ul. Zamenhofa część zabudowy mieszkaniowej znajduje się w zasięgu ponadnormatywnego hałasu. Wzdłuż ul. Zamenhoffa, od ul. Sowińskiego do ul. Riedla, tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej są częściowo chronione przed hałasem najpierw przez antropogeniczną skarpę a następnie na niektórych odcinkach przez ściany betonowe pełniące funkcje ekranów akustycznych (budynki przy ul. Wróblewskiego). Ponadto wzdłuż ulicy Zamenhofa występuje zieleń wysoka, która pośrednio spełnia rolę zieleni izolacyjnej. W roku 2013 pomiary prowadzono w powiecie świdnickim na 9 stanowiskach usytuowanych w Strzegomiu, Nowym Jaworowie, Świebodzicach, Świdnicy oraz Rogoźnicy. Tab. 5. Wyniki badań hałasu drogowego na terenie powiatu świdnickiego na podstawie badań przeprowadzonych w 2013 roku przez WIOŚ we Wrocławiu. Natężenie ruchu [poj/h] ciężkie LAeq na granicy terenu chronionego [dB] 165 66,0 41 67,6 10 66,9 80 65,2 Lokalizacja punktu ogółem Świdnica, ul. Willowa/Szarych 1046 Szeregów Świdnica, ul. 645 Łączna/Wrocławska Świdnica, ul. Ofiar 673 Oświęcimskich 36 Świdnica, ul. Wróblewskiego 782 57 (na obszarze planu) W obrębie obszaru planu punkt pomiarowy znajdował się na skrzyżowaniu ul. Wróblewskiego 57 i Zamenhoffa, przy drodze krajowej nr 35, która jest drogą wyjazdową w kierunku Świebodzic, o nawierzchni asfaltowej, w bardzo dobrym stanie technicznym. Stwierdzony poziom równoważny odpowiadał 65,2 dB przy 11,0% udziale pojazdów ciężkich w ogólnym natężeniu ruchu sięgającym 782 poj/h. Zabudowa zwarta obustronna, teren 15 chroniony usytuowany ok. 3 m od krawędzi jezdni. W strefie oddziaływania znajduje się 15 budynków wielorodzinnych. Oszacowana liczba mieszkańców narażona na ponadnormatywny hałas wynosi 800. Jakość wód powierzchniowych Wody potoku Jabłoniec nie są kontrolowane. Można przypuszczać, że dopływają do niego zanieczyszczenia pochodzące z terenu ogrodów działkowych oraz terenów rolnych znajdujących się poza granicami miasta. Zgodnie z podziałem na jednolite części wód podziemnych wody potoku Jabłoniec są w złym tanie, ale nie występuje ryzyko nieosiągnięcia celów środowiskowych dla jcw. Jakość wód podziemnych Na obszarze opracowania występuje czwartorzędowe piętro wodonośne, które monitorowane było na terenie miasta w 2010 roku (WIOŚ, 2011). Wody te zawierały 4,18 mlNO3/l (azotanów), miały podwyższone (w klasie III) wskaźniki zawartości manganu (MN) i żelaza (Fe), zostały zakwalifikowane do II klasy czystości czyli są to wody dobrej jakości, w których: wartości niektórych elementów fizykochemicznych są podwyższone w wyniku naturalnych procesów zachodzących w wodach podziemnych lub wartości elementów fizykochemicznych nie wskazują na wpływ działalności człowieka albo jest to wpływ bardzo słaby. Zgodnie z podziałem na jednolite części wód podziemnych wody podziemne w jednostce nr 114, w granicach której znajduje się obszar opracowania są dobrej jakości. Promieniowanie jonizujące i elektromagnetyczne Dopuszczalne poziomy elektromagnetycznego promieniowania niejonizującego, dla pól stałych oraz zmiennych o częstotliwości 50 Hz i o częstotliwości od 0,001 do 300 000 MHz zostały określone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 30 października 2003 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku oraz sposobów sprawdzania dotrzymania tych poziomów (Dz. U. 2003, nr 192, poz. 1883 z dnia 14 listopada 2003 r.). Linie wysokiego napięcia powyżej 110 kV są źródłami pola elektromagnetycznego mogącego powodować przekroczenie wartości dopuszczalnych na terenach zamieszkałych. Największa wartość natężenia pola elektrycznego, jaka może wystąpić pod linią lub w jej pobliżu, zgodnie z przepisami, nie powinna przekraczać składowej elektrycznej 1 kV/m i składowej magnetycznej 60A/m. Szacuje się na podstawie badań pomiarowych, że granica strefy, w obrębie, której nie dopuszcza się do lokalizowania budynków przeznaczonych na stały pobyt ludzie wynosi, co najmniej 14 m od osi linii (mierząc na poziomie 2 m npt. lub 1,6 m od krawędzi balkonu, tarasu, dachu albo ściany budynku mieszkalnego). Ostatecznie o zachowaniu norm rozstrzygać powinny stosowne pomiary. Ustawa Prawo ochrony środowiska w art.121 określa zasady ochrony środowiska przed oddziaływaniem pól elektromagnetycznych. Ochrona ta polega na zapewnieniu jak najlepszego stanu środowiska poprzez utrzymanie poziomów pól elektromagnetycznych poniżej dopuszczalnych lub co najmniej na tych poziomach oraz zmniejszenie poziomów pól elektromagnetycznych co najmniej do dopuszczalnych, gdy poziomy te nie są dotrzymane. Zgodnie z art. 123 ustawy POŚ oceny poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku i obserwacji zmian dokonuje się w ramach państwowego monitoringu środowiska. Monitoring środowiska obejmuje uzyskiwane na podstawie badań monitoringowych informacje w zakresie i poziomie pól elektromagnetycznych. Potencjalnym źródłem emisji promieniowania elektromagnetycznego mogą być tzw. stacje bazowe telefonii komórkowej, czyli instalacje wytwarzające pole elektromagnetyczne 16 w zakresie 100MHz – 60 GHz. Promieniowanie emitowane przez anteny fal elektromagnetycznych jest stosunkowo niewielkie i poddawane jest szczegółowym analizom na etapie projektowania inwestycji oraz po jej wykonaniu. Rozkład pola w terenie wokół stacji bazowych był przedmiotem pomiarów wykonywanych w wielu krajach i w różnych warunkach. Wyniki tych badań wskazują, że intensywność promieniowania MF wokół stacji bazowych jest bardzo niewielka i wynosi zwykle poniżej 1 mW/m2. W ocenie specjalistów, stacje bazowe telefonii komórkowej nie przedstawiają problemu z punktu widzenia oddziaływania na stan zdrowia ludności i na środowisko. Również w Polsce wykonano wiele pomiarów natężenia pól MF w otoczeniu stacji bazowych, zarówno zlokalizowanych na dachach budynków, jak i na specjalnych wieżach. Zmierzone wartości na zewnątrz budynków i w mieszkaniach wahały się w granicach 0,1 – 0,5 mW/m2 (0.0001 – 0.0005 W/m2), a więc 200 – 1000 razy mniej niż dopuszczalna w Polsce norma. Nawet na balkonach w budynkach zlokalizowanych naprzeciw stacji bazowych na dachu sąsiedniego budynku natężenie pola nie przekraczało 1 mW/m2 (0.001 W/m2). Tab. 6. Natężenia pól mikrofalowych 900 MHz i 1800 MHz w okolicy anten stacji bazowych telefonii komórkowej (na podstawie 10 protokółów pomiarowych wykonanych w Polsce). Przez obszar opracowania przebiega linia wysokiego napięcia 110 kV (zachodnia części), która biegnie przez tereny ogrodów działkowych od głównego punktu zasilania (GPZ) zlokalizowanego przy ulicy Prądzyńskiego. Ponadto znajdują się na tym obszarze dwie stacje bazowe telefonii komórkowej – jedna w północnej części planu przy ul. Sikorskiego a druga obok wspomnianego GPZ (ul. Prądzyńskiego). Dla stacji bazowej przy ul. Prądzyńskiego w roku 2013 przeprowadzono pomiary pól elektromagnetycznych w zakresie 100 MHz – 60 GHz zarówno dla celów BHP jak i w otoczeniu instalacji. Dla celów BHP pomiary dokonywane były w obrębie samego masztu telekomunikacyjnego i elementów służących do jego obsługi lub konserwacji. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężen czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz. U. z 2002 r., nr 127, poz. 1833) ustala się trzy strefy ochronne dla pracowników zatrudnionych przy pracy z instalacjami emitującymi pola. Jest to strefa niebezpieczna – w której przebywanie jest zabronione, strefa zagrożenia – obszar w którym dopuszczone jest przebywanie pracowników zatrudnionych przy źródłach przez ściśle określony czas, strefa pośrednia – obszar w którym dopuszczone jest przebywanie pracowników przez okres całej zmiany oraz strefa bezpieczna znajdująca się poza zasięgiem stref ochronnych. Na podstawie przeprowadzonych pomiarów stwierdzono występowanie w pobliżu stacji bazowej występowanie strefy pośredniej, w której pracownicy mogą przebywać w ciągu całej zmiany roboczej. Zmierzone wartości natężenia pola elektrycznego wynosiły powyżej 6,7 [V/m] do 20 [V/m], natężenia pola magnetycznego 17 powyżej 0,017 [A/m] do 0,053 [A/m] i występowały na całym podeście roboczym oraz drabinie (Sprawozdanie nr 172/B/2013 z pomiarów pól elektromagnetycznych w zakresie 100 MHz – 60 GHz wykonanych dla celów BHP, 2013). W tym samym roku wykonano także pomiary natężenia pól elektromagnetycznych w środowisku w otoczeniu stacji bazowej. Punkty pomiarowe zlokalizowane były na terenach mieszkaniowych i usługowych. Przeprowadzone pomiary w otoczeniu stacji bazowej wykazały że w miejscach dostępnych dla ludzi nie występują obszary o przekroczonej wartości granicznej 7 [V/m]. Na wszystkich punktach pomiarowych wartości te wynosiły poniżej 2 [V/m] (Sprawozdanie nr 172/S/2013 z pomiarów pól elektromagnetycznych w środowisku w otoczeniu instalacji wytwarzającej pole zakresie 100 MHz – 60 GHz, 2013). 3. Uwarunkowania ekofizjograficzne W planie zagospodarowania przestrzennego należy uwzględnić następujące ograniczenia i uwarunkowania: • nie zaleca się lokalizacji przedsięwzięć zawsze negatywnie oddziaływujących na środowisko, • kształtowanie układu funkcjonalno – przestrzennego powinno uwzględniać stan środowiska oraz ochronę walorów przyrodniczych i krajobrazowych, w tym terenów ogrodów działkowych i terenu zadrzewionego we wschodniej części obszaru planu; • nie zaleca się lokalizowania obiektów wrażliwych na hałas, w tym nowej zabudowy mieszkaniowej, w zasięgu uciążliwości hałasowych pochodzenia komunikacyjnego; • w przypadku istniejącej zabudowy chronionej przed hałasem znajdującej się w zasięgu ponadnormatywnego hałasu (budynki przy ul. Zamenhofa, wzdłuż drogi krajowej) zaleca się prowadzenie działań zmierzających do ograniczenia hałasu do wartości dopuszczalnych zgodnie z przepisami odrębnymi; • w zakresie gospodarki ściekowej obowiązuje zorganizowany sposób odprowadzania ścieków i pełnoprofilowe ich oczyszczanie; • nie dopuszcza się odprowadzania nieoczyszczonych ścieków do wód powierzchniowych, wód gruntowych i gruntu; • wody opadowe z nawierzchni terenów utwardzonych, zanieczyszczone substancjami ropopochodnymi lub zawiesinami, muszą być podczyszczone na terenie inwestora, przed odprowadzeniem ich do odbiornika; • zaleca się wzmocnienie i pielęgnację terenów zieleni przyulicznej z możliwością realizacji nasadzeń alejowych. W przypadku realizacji nowych ulic zaleca się nasadzenia o charakterze alejowym drzewami odpowiednimi dla warunków siedliskowych; • dla terenów zabudowy należy określić minimalny udział powierzchni biologicznie czynnej, powierzchnie biologicznie czynne mogą m. in. tworzyć kompleksy zieleni izolacyjnej lub zieleni towarzyszącej zabudowie; • w odniesieniu do istniejącej zieleni wysokiej zaleca się zachowanie jej kompozycji oraz pielęgnacje; • dla linii energetycznej wysokiego napięcia obowiązuje strefa ograniczonego użytkowania zgodnie z przepisami odrębnymi; • zaleca się retencjonowanie czystych wód opadowych na terenach zabudowy mieszkaniowej i usługowej i wykorzystywanie ich do nawodnień terenów zieleni; • zakazuje się lokalizacji składowisk i zakładów utylizacji odpadów; 18 • • • zaleca się utrzymanie dużego udziału zieleni wysokiej i średniowysokiej w ramach powierzchni biologicznie czynnych na obszarach mieszkaniowych i usługowych. W szczególności dotyczy to nie zabudowywania przestrzeni międzyblokowych. Dopuszcza się zmiany funkcjonalne na niektórych terenach zdegradowanych urbanistycznie; zaleca się zagospodarowanie zielenią, małą architekturą i tworzenie miejsc ogólnodostępnych skwerów i placów; zaleca się zachowanie istniejących ogrodów działkowych. 19 IV. 1. ANALIZA USTALEŃ MIEJSCOWEGO PLANU Ustalenia projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Ustalenia planu znajdują się w czterech rozdziałach zawierających przepisy ogólne (rozdział 1), ustalenia ogólne (rozdział 2), a także rozdział 3 zawierający ustalenia szczegółowe oraz rozdział 4 zawierający ustalenia końcowe. W rozdziale 1 zawarto przepisy ogólne, w tym oznaczenia graficzne przedstawione na rysunku planu, które są obowiązującymi ustaleniami planu miejscowego: granica obszaru objętego planem, linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania, główne przejścia piesze, obiekty wpisane do wojewódzkiej i gminnej ewidencji zabytków, akcent architektoniczny, dominanta architektoniczna, nieprzekraczalne i obowiązujące linie zabudowy, symbol przeznaczenia terenu oraz strefa lokalizacji budowli związanych z infrastruktura techniczną w zakresie telekomunikacji. Pozostałe oznaczenia graficzne na rysunku planu są elementami informacyjnymi planu. W zakresie zasad ochrony i kształtowania ładu przestrzennego oprócz ustaleń dotyczących gabarytów i estetyki zabudowy oraz obiektów reklamowych znalazły się także zasady kształtowania nowych zespołów zieleni. Ustalają one że: w obrębie linii rozgraniczających ulic publicznych szpalery drzew, kształtowane mają być w sposób regularny, z jednakowymi odległościami między drzewami, dostosowanymi do gatunku i pokroju drzewa. Ponadto wzdłuż ulic mają występować ciągi żywopłotów lub komponowane zgrupowania zieleni niskiej. Na terenach zieleni urządzonej (ZP, ZP/US) ustala się nakaz kształtowania zieleni w formie swobodnie komponowanych układów oraz układów regularnych (szpalerów) od strony ulic publicznych. Na terenie zabudowy mieszkaniowej (MN, MN/U, U, MW) zieleń kształtować należy w formie układów pasmowych, usytuowanych na obrzeżach terenów lub w formie swobodnie komponowanych układów w miejscach reprezentacyjnych oraz niezainwestowanych, a także na terenach MW w formie niskich drzew i krzewów. Na terenach parkingów i garaży zieleń należy kształtować w formie pojedynczych drzew i zgrupowań zieleni niskiej, usytuowanych w ciągach miejsc parkingowych lub w miejscach oddzielających poszczególne ciągi, przyjmując zasadę, że na każde 10 stanowisk parkingowych winno przypadać, co najmniej 1 drzewo. Do nasadzeń należy wykorzystywać roślinność gatunkowo zróżnicować ze względu na wysokość, walory ozdobne oraz zmienne właściwości w różnych porach roku. W zakresie zasad ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego ustala się wymóg zachowania poziomów hałasu nie większy niż określony w przepisach odrębnych dotyczących ochrony środowiska: na terenach MN i MN/U - jak dla terenów zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, MW i MW/U - jak dla terenów zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i zamieszkania zbiorowego, Uo - jak dla terenów zabudowy związanej ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży, U - w przypadku lokalizowania domów opieki społecznej jak dla terenów domów opieki społecznej, US, ZD i ZP - jak dla terenów rekreacyjno – wypoczynkowych. Na obszarze planu zakazuje się lokalizacji obiektów i urządzeń, których oddziaływanie na środowisko określone dopuszczalnymi poziomami emisji wykracza poza granice działki, do której inwestor posiada tytuł prawny. Ponadto na obszarze planu zakazuje się lokalizacji przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu przepisów odrębnych z zakresu ochrony. Na terenach objętych planem dopuszcza się przedsięwzięcia mogące potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, dla których przeprowadzona ocena oddziaływania na środowisko wykazała brak negatywnego wpływu i oddziaływania na środowisko oraz przedsięwzięcia dla których odstąpiono od sporządzenia oceny oddziaływania na środowisko. W ramach gospodarowania odpadami dopuszcza się magazynowanie odpadów jedynie przez ich wytwórcę, stosownie do 20 przepisów odrębnych oraz zakazuje się tworzenia nowych miejsc przeznaczonych na tymczasowe magazynowanie odpadów przez prowadzącego zbieranie odpadów. W zakresie zasad modernizacji, rozbudowy i budowy systemów infrastruktury technicznej: odprowadzanie ścieków - ustala się odprowadzanie ścieków do zbiorowego systemu odprowadzania ścieków, zgodnie z przepisami odrębnymi, a na terenie 1MN dopuszcza się odprowadzanie ścieków do przydomowych oczyszczalni ścieków oraz zbiorników bezodpływowych; odprowadzanie wód opadowych i roztopowych - ustala się odprowadzanie niezanieczyszczonych wód opadowych i roztopowych do systemu kanalizacji deszczowej, której odbiornikiem jest rzeka Bystrzyca oraz dopuszcza się retencjonowanie wód opadowych; zaopatrzenie w gaz - ustala się zaopatrzenie z rozdzielczej sieci gazowej, a dla projektowanych i istniejących gazociągów ustala się strefę kontrolowaną zgodnie z przepisami odrębnymi; zaopatrzenie w energię elektryczną - ustala się zaopatrzenie z sieci elektroenergetycznej, prowadzenie nowych i przebudowywanych linii średniego oraz niskiego napięcia pod powierzchnią terenu oraz ograniczenia w zabudowie wg przepisów odrębnych; zaopatrzenie w energię cieplną - ustala się zaopatrzenie z sieci ciepłowniczej, na terenach MW, MW/U oraz U dopuszcza się zaopatrzenie w ciepłą wodę użytkową z systemów zbiorowych uzyskujących energię cieplną z kolektorów słonecznych, a dla terenów MN, MN/U oraz U/P dopuszcza się zaopatrzenie z indywidualnych, niskoemisyjnych lub bezemisyjnych źródeł ciepła; w ramach infrastruktury technicznej – telekomunikacji ustala się prowadzenie infrastruktury telekomunikacyjnej w zakresie linii kablowych pod powierzchnią terenu. Ponadto na obszarze planu dopuszcza się realizację infrastruktury telekomunikacyjnej z wyjątkiem słupów, wież i masztów. Dla infrastruktury telekomunikacyjnej w zakresie słupów, wież i masztów wyznacza się strefę lokalizacji w terenie ZP/US na zasadach określonych w ustaleniach szczegółowych oraz dopuszcza się lokalizację na terenach 2E i 1Uo, z uwzględnieniem zasad określonych w ustaleniach szczegółowych. Wysokość nowych instalacji radiokomunikacyjnych wraz z konstrukcją wsporczą nie może przekroczyć wysokości ustalonej dla poszczególnych terenów. W rozdziale 3 znajdują się ustalenia szczegółowe. Na obszarze planu wyznaczono: Tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej – 1MN – 5MN – w formie wolnostojącej i bliźniaczej (4MN), minimalna powierzchni działki – 1000 m2 (1MN), 600 m2 (2MN, 3MN, 5MN), 500 m2 (4MN), wysokość zabudowy do 6 m (4MN), 9 m (1MN, 2MN, 5MN), 10 m (3MN), udział terenu biologicznie czynnego - nie mniej niż 70% (1MN), 60 % (3MN, 4MN), 50% (2MN, 5MN) powierzchni działki budowlanej. Teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej – 1MN/U – przeznaczenie uzupełniające – istniejąca zabudowa ogrodnicza, w formie wolnostojącej, minimalna powierzchni działki – 800 m2, wysokość zabudowy do 9 m, udział terenu biologicznie czynnego - nie mniej niż 45% powierzchni działki budowlanej. Tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej – 1MW – 35MW – dopuszcza się istniejące garaże oraz zakazuje ich rozbudowy i nadbudowy, zabudowa usługowa w parterze budynku (6MW, 34MW), wysokość zabudowy do 13 m (35MW), 14 m (34MW), 16 m (1MW, 5MW, 7MW, 8MW, 9MW, 10MW, 11MW, 12MW, 14MW, 15MW, 16MW, 20MW, 21MW, 22MW, 23MW, 24MW, 25MW, 26MW, 27MW, 28MW, 29MW, 31MW, 32MW, 33MW), 17 m (2MW, 3MW, 4MW), 18 m (6MW, 17MW), 37 m (13MW, 18MW, 19MW, 30MW), udział terenu biologicznie czynnego - nie mniej niż 10% (6MW), 20% (34MW), 40% (1MW, 3MW, 5MW, 13MW, 16MW, 17MW, 18MW, 19MW, 21MW, 26MW, 30MW, 31MW, 32MW), 50% (2MW, 10MW, 12MW, 20MW, 29MW, 33MW, 35MW), 60% (4MW, 7MW, 8MW, 9MW, 11MW, 14MW, 15MW, 22MW, 23MW, 24MW, 25MW, 27MW, 28MW) powierzchni działki budowlanej, minimalną powierzchnię działki: 3000m2 (17MW). 21 Tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i usługowej – 1MW/U – wysokość zabudowy do 12 m, udział terenu biologicznie czynnego - nie mniej niż 40% powierzchni działki budowlanej, minimalną powierzchnię działki: 2000 m2. Tereny zabudowy usługowej – 1U – 29U - dopuszczenie usług oświaty (17U), dopuszczenie działalności w zakresie dystrybucji paliw, myjni samochodowych (26U), dopuszczenie działalności w zakresie usług pogrzebowych (27U), zabudowa w formie wolnostojącej (1U, 2U, 3U, 4U, 5U, 6U, 7U, 8U, 9U, 10U, 11U, 12U, 13U, 14U, 15U, 16U, 17U, 18U, 19U, 20U, 21U, 22U, 23U, 24U, 25U, 26U, 27U, 28U), szeregowej (2U, 3U, 4U, 5U, 6U, 7U, 8U, 11U, 14U, 16U, 17U, 18U, 19U, 22U, 23U, 24U, 25U), wysokość zabudowy do 5 m (2U, 3U, 4U, 5U, 6U, 7U, 8U, 14U, 16U, 17U, 18U, 20U, 22U, 23U, 24U, 25U, 26U, 27U), 6 m (11U, 21U), 7 m (9U, 10U, 28U), 9 m (1U, 12U, 13U, 15U, 19U), udział terenu biologicznie czynnego - nie mniej niż 5% (11U), 10 % (3U, 7U, 8U, 13U, 14U, 15U, 16U, 17U, 22U, 23U, 24U, 25U, 26U, 27U), 15% (2U, 5U, 6U, 9U, 10U, 18U, 20U, 21U), 20% (1U, 4U, 28U, 29U), 25% (12U, 19U) powierzchni działki budowlanej. Tereny zabudowy usług oświaty – 1Uo – 7Uo - przeznaczenie uzupełniające - zabudowa usługowa stanowiąca nie więcej niż 25 % powierzchni zabudowy oraz budynki zamieszkania zbiorowego stanowiące nie więcej niż 20 % powierzchni zabudowy (1Uo), wysokość zabudowy do 6 m (7Uo), 9 m (2Uo, 5Uo, 6Uo), 14 m (1Uo), 15 m (3Uo, 4Uo), udział terenu biologicznie czynnego - nie mniej niż 25% (1Uo, 2Uo, 3Uo, 4Uo, 5Uo, 6Uo i 7Uo) powierzchni działki budowlanej. Teren usług kultu religijnego – 1Uk - zabudowa usługowa – usługi kultu religijnego wraz z budynkami parafii, zabudowa usługowa w zakresie: zamieszkania zbiorowego, oświaty, nauki, opieki zdrowotnej, pomocy społecznej, kultury, wysokość dla budynku sakralnego nie większa niż 75 m, dla pozostałej istniejącej zabudowy – nie większa niż 18 m, dla nowopowstającej zabudowy – nie większa niż 17 m, udział terenu biologicznie czynnego - nie mniej niż 60% powierzchni działki budowlanej. Teren zabudowy usługowej, obiektów produkcyjnych, składów i magazynów – 1U/P przeznaczenie podstawowe: zabudowa, dopuszczenie działalności zakładów kamieniarskich i stolarni, dopuszczenie istniejącej funkcji mieszkaniowej, wysokość zabudowy do 12 m, udział terenu biologicznie czynnego - nie mniej niż 10% powierzchni działki budowlanej. Teren zabudowy usługowej i teren parkingów – 1U/KP - przeznaczenie podstawowe: zabudowa usługowa oraz tereny parkingów, dopuszczenie działalności w zakresie myjni samochodowych, wysokość zabudowy do 5 m, udział terenu biologicznie czynnego - nie mniej niż 10% powierzchni działki budowlanej. Teren sportu i rekreacji – 1US - zabudowa w formie wolnostojącej, wysokość zabudowy do 15 m, udział terenu biologicznie czynnego - nie mniej niż 40% powierzchni działki budowlanej. Tereny zieleni urządzonej oraz sportu i rekreacji – 1ZP/US, 2ZP/US - przeznaczenie uzupełniające – zabudowa usługowa stanowiącą nie więcej niż 10% powierzchni działki, przeznaczenie uzupełniające – tereny infrastruktury technicznej – telekomunikacja, stanowiące nie więcej niż 30% powierzchni działki (2ZP/US), w ramach przeznaczenia podstawowego dopuszcza się: budowle sportowe, obiekty sanitarnohigieniczne, obiekty gospodarcze służące obsłudze terenów sportowych (1ZP/US, 2ZP/US), wysokość zabudowy do 10 m (1ZP/US), dla budowli infrastruktury technicznej – telekomunikacja: wysokość zabudowy – nie większa niż 52 m (2ZP/US), wysokość zabudowy innej do 5 m (2ZP/US), udział terenu biologicznie czynnego - nie mniej niż 50% (2ZP/US), 70% (1ZP/US) powierzchni działki budowlanej. 22 Teren ogrodów działkowych oraz zieleni urządzonej – 1ZD/ZP - przeznaczenie uzupełniające – tereny sportu i rekreacji, dopuszczenie infrastruktury ogrodowej i altan działkowych, zgodnie z przepisami odrębnymi, w ramach przeznaczenia uzupełniającego dopuszcza się: budowle sportowe, obiekty sanitarnohigieniczne, obiekty gospodarcze służące obsłudze terenów sportowych, wysokość zabudowy nie będącej altaną działkową do 10 m, udział terenu biologicznie czynnego - nie mniej niż 50% powierzchni działki budowlanej. Tereny zieleni urządzonej – 1ZP, 2ZP - udział terenu biologicznie czynnego - nie mniej niż 90% powierzchni działki budowlanej, lokalizację akcentu architektonicznego w miejscu oznaczonym na rysunku planu (2ZP). Teren parkingów i zieleni urządzonej - 1KP/ZP - realizację parkingów w formie parkingów terenowych, udział terenu biologicznie czynnego – nie mniej niż 15% powierzchni działki budowlanej, ochrona istniejących lip szerokolistnych. Teren ogrodów działkowych - 1ZD, 2ZD - dopuszcza się infrastrukturę ogrodową i altany działkowe, wysokość zabudowy nie będącej altaną działkową - nie większa niż 8 m, udział terenu biologicznie czynnego – nie mniej niż 50%. Teren wód powierzchniowych śródlądowych - 1WS – dopuszcza się budowę urządzeń melioracyjnych, przepustów, kładek, przejść, urządzeń służących ochronie przeciwpowodziowej. Tereny infrastruktury technicznej – elektroenergetyka – 1E - 14E - przeznaczenie uzupełniające - tereny infrastruktury – telekomunikacja, stanowiące nie więcej niż 10% powierzchni działki budowlanej (2E), wysokość zabudowy - nie większa niż 5 m (1E, 3E, 4E, 5E, 6E, 7E, 8E, 9E, 10E, 11E, 12E, 13E, 14E), 6 m (2E), budowli – 42 m (2E), udział terenu biologicznie czynnego - nie mniej niż 5% (1E, 3E, 4E, 5E, 6E, 7E, 8E, 9E, 10E, 11E, 12E, 13E, 14E ), 10% (2E) powierzchni działki budowlanej. Teren infrastruktury technicznej – wodociągi - 1W - wysokość budowli nie większa niż 26 m. Tereny komunikacji: Tereny dróg publicznych klasy głównej ruchu przyspieszonego - 1KDGP, 2KDGP. Tereny dróg publicznych klasy zbiorczej – 1KDZ, 2KDZ, 3KDZ, 5KDZ - tereny stanowiące poszerzenie istniejącej drogi publicznej klasy zbiorczej. Tereny dróg publicznych klasy zbiorczej – 4KDZ Tereny dróg publicznych klasy lokalnej - 1KDL - 10KDL. Tereny dróg publicznych klasy dojazdowej - 1KDD - 8KDD. Tereny dróg wewnętrznych - 1KDW - 6KDW. Tereny ogólnodostępnego placu - 1KDPL - udział terenu biologicznie czynnego - nie mniej niż 20% powierzchni działki. Tereny publicznych ciągów pieszo-jezdnych - 1KDP, 2KDP. Tereny ogólnodostępnych ciągów pieszych - 1K-P - 4K-P. Tereny parkingów - 1KP - 16KP - realizacja parkingów w formie parkingów terenowych (1KP, 3KP, 4KP, 5KP, 6KP, 7KP, 8KP, 9KP, 11KP, 13KP, 16KP), tereny parkingów i garaży (2KP, 10KP, 12KP, 14KP, 15KP), dopuszczenie lokalizacji wielopoziomowych parkingów nadziemnych lub podziemnych, garaży mechanicznych (2KP, 10KP, 12KP, 14KP, 15KP), wysokość zabudowy: dla nowopowstających budynków na terenach 10KP i 15KP nie 23 mniejsza niż 6 m, dla istniejących budynków na terenach 10KP, 15KP nie większa niż 3 m, dla terenu 12KP nie większa niż 9 m, dla terenu 2KP i 14KP nie większa niż 3 m, udział terenu biologicznie czynnego – nie mniej niż 10% powierzchni działki budowlanej. W rozdziale 4 znajdują się ustalenia końcowe w ramach, m. in. których powierza się wykonanie uchwały planu Prezydentowi Miasta Świdnica. 2. Analiza i ocena wpływu rozwiązań funkcjonalno-przestrzennych na środowisko Obszar objęty planem to w południowej części tereny zagospodarowane a w części północnej obszar ogrodów działkowych. Projekt planu utrzymuje istniejącą strukturę przestrzenną obszaru. Przekształceniom strukturalnym ulegają jedynie niewielki obszary nieużytków rolnych lub pól uprawnych oraz funkcjonalnym – zdegradowane tereny usługowo-produkcyjne. W części północnej oprócz rozległych ogrodów działkowych znajdują się także tereny zieleni nieurządzonej powstałe samoistnie w miejscu dawnego wyrobiska. Część południowa obszaru planu to osiedle mieszkaniowe złożone z zabudowy wielorodzinnej i terenów usług, w tym edukacji i usług komercyjnych. Zieleń towarzysząca zabudowie mieszkaniowej i usługowej tworzy atrakcyjne kompozycje i zapewnia odpowiednie przewietrzanie terenom zabudowanym oraz łagodzi efekty miejskiej wyspy ciepła. Na obszarze planu występują obszary zieleni urządzonej w formie skwerów, zieleńców i szpalerów drzew. Zieleń wysoka i niska tworzy atrakcyjne układy kompozycyjne i jest wynikiem przemyślanego działania na etapie projektowania całej struktury osiedla mieszkaniowego. Zieleń ta wymaga ciągłych zabiegów pielęgnacyjnych i stopniowej wymiany gatunkowej. Zieleń na terenach mieszkaniowo – usługowych oraz zieleń przyuliczna powinna być poddawana sukcesywnej pielęgnacji i stale uzupełniana ze względu na trudne warunki siedliskowe i presję antropogeniczną. Ustalenia planu zachowują istniejący układ urbanistyczny i zawierają zapisy chroniące istniejące kompozycje zieleni na tym obszarze. Oznacza to m.in. niedopuszczenie do dogęszczania zabudowy kosztem terenów biologicznie czynnych. Ustalenia planu zachowują tereny ogrodów działkowych, zieleni nieurządzonej i urządzonej oraz wód powierzchniowych. Tereny te stanowią o walorach przyrodniczych i krajobrazowych obszaru planu czyniąc go bardziej atrakcyjnym dla okolicznych mieszkańców. Na obszarach zurbanizowanych ustala się duży udział powierzchni biologicznie czynnych nawet do 70% powierzchni działki. Jest to ustalenie korzystne dla jakości środowiska na obszarze planu. W celu ochrony akustycznej na terenie planu określa się standardy akustyczne dla zabudowy mieszkaniowej, zabudowy związanej ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży oraz terenów rekreacyjno-wypoczynkowych. Na obszarze planu jakość klimatu akustycznego jest uzależniona od natężenia ruchu na drodze krajowej. Hałas komunikacyjny stanowi uciążliwość dla terenów mieszkaniowych zlokalizowanych w pierwszej linii zabudowy wzdłuż drogi. Zgodnie ze stanem faktycznym projekt planu wskazuję na odsunięcie linii zabudowy od drogi krajowej co ogranicza liczbę osób narażonych na hałas. Nadal jednak są przekroczone dopuszczone poziomy hałasu dla terenów mieszkaniowych. Ograniczenia uciążliwości hałasu komunikacyjnego niestety wykracza poza ramy analizowanego planu miejscowego, gdyż realizacja czynnych form ochrony przed hałasem realizowana jest na podstawie przepisów odrębnych. Ustalenia planu w ramach swoich kompetencji kwalifikują tereny pod względem akustycznym stwarzając ramy do podejmowania dalszych działań ograniczających hałas. Ustalenia planu wykorzystują instrumenty planistyczne do ochrony terenów wrażliwych (standardy akustyczne, linie zabudowy, zieleń przyuliczna, dopuszczenie stosowania urządzeń ochrony przed hałasem). 24 W sprawie odprowadzania ścieków komunalnych i wód opadowych ustalenia planu nakazują odprowadzanie do sieci kanalizacji sanitarnej i deszczowej. Jedynie na terenie 1MN dopuszcza się odprowadzanie ścieków do przydomowych oczyszczalni ścieków oraz zbiorników bezodpływowych. Ponadto ustala się odprowadzanie niezanieczyszczonych wód opadowych i roztopowych do systemu kanalizacji deszczowej, której odbiornikiem jest rzeka Bystrzyca oraz dopuszcza się retencjonowanie wód opadowych. Zapisy planu w sposób prawidłowy i wystarczający chronią jakość środowiska gruntowo-wodnego i stwarzają warunki do poprawy jakości wody w ciekach powierzchniowych. W zakresie ochrony atmosfery ustala się zaopatrzenie z sieci ciepłowniczej, na terenach MW, MW/U oraz U dopuszcza się zaopatrzenie w ciepłą wodę użytkową z systemów zbiorowych uzyskujących energię cieplną z kolektorów słonecznych, a dla terenów MN, MN/U oraz U/P dopuszcza się zaopatrzenie z indywidualnych, niskoemisyjnych lub bezemisyjnych źródeł ciepła. Ustalenia planu nie regulują szczegółowo rodzaju dopuszczalnego paliwa oraz wskaźników emisyjności zastosowanych urządzeń grzewczych. Zastosowanie wskazanych rozwiązań pozwoli zredukować ilość zanieczyszczeń na terenach zurbanizowanych i korzystnie wpłynie na jakość powietrza atmosferycznego. Planowany, niewielki rozwój zabudowy mieszkaniowej, odbywać się będzie kosztem terenów nieużytkowanych lub terenów rolniczych. Nie powinno to mieć znaczącego negatywnego wpływu na środowisko przyrodnicze, choć pojawią się dodatkowe uciążliwości związane z urbanizacją w postaci wzrostu ilości ścieków komunalnych, wód opadowych z terenów utwardzonych, wzrostu ilości odpadów, zużycia energii, ciepła, poboru wody. W stosunku jednak do stopnia zainwestowania obszaru planu będę to przekształcenia stosunkowo niewielki. Na obszarze planu znajdują się tereny usługowo-produkcyjne oraz obiekty infrastruktury technicznej, które nie stanowią uciążliwości lub zagrożenia dla zabudowy mieszkaniowo-usługowej. Ustalenia planu ograniczają możliwość lokalizacji nowych przedsięwzięć szczególnie uciążliwych dla środowiska na tych obszarach. Ustalenia dla terenów zabudowy na obszarze planu nakazują dbałość o jakość środowiska w otoczeniu (wymóg powierzchni biologicznie czynnej, ograniczenia uciążliwości do zajmowanego terenu, retencjonowanie wód opadowych, itd.). Lokowanie terenów usługowych i terenów mieszkaniowych w zwartych obszarach urbanistycznych jest korzystne z punktu widzenia jakości środowiska gdyż nie dokonuje się ich rozproszenia i zmniejsza zasięg przestrzenny potencjalnych uciążliwości. 3. Analiza i ocena wpływu na poszczególne komponenty środowiska we wzajemnym powiązaniu Wpływ na gleby i powierzchnię ziemi Tereny objęte planem są w większości zainwestowane (zabudowa mieszkaniowa, usługi, komunikacja) oraz stanowią tereny ogrodów działkowych, upraw rolnych, zieleni niskiej i nieużytków. Ustalenia planu potwierdzają istniejące zagospodarowanie, ale również wprowadzają zabudowę o niskiej intensywności i skali na obszary niezabudowane, w tym na użytki rolne. Wprowadzenie nowej zabudowy spowoduje bardzo nieznaczne ograniczenie powierzchni biologicznie czynnych. Przekształcenia rzeźby w wyniku prowadzonych prac ziemnych przygotowujących tereny na posadowienie nowej zabudowy będą pomijalne. Obszar planu położony jest na terenie o korzystnych warunkach geotechnicznych gdzie ewentualne prace ziemne nie będą zauważalne. Ustalenia planu chronią środowisko glebowe przed zanieczyszczeniami nakazując odprowadzanie wód opadowych i roztopowych do sieci kanalizacji deszczowej. 25 Obecność na obszarze planu zabudowy usługowej i usługowo-przemysłowej może spowodować możliwość pojawienia się lokalnych ognisk zanieczyszczeń gleb substancjami ropopochodnymi oraz osadami. Uciążliwości tego typu powinny być jednak bardzo niewielkie i nie będę czynnikami zmieniającymi właściwości wód gruntowych na terenie gminy. Nie prognozuje się negatywnego wpływu ustaleń planu na gleby i powierzchnie ziemi lub wpływ ten będzie ograniczony przez realizację ustaleń planu. Wpływ na wody powierzchniowe i podziemne Ustalenia planu zobowiązują do odprowadzania wód opadowych i roztopowych do kanalizacji deszczowej. Natomiast czyste wody opadowe mogą być retencjonowane i zatrzymywane na terenach. Stosowanie przepisów odrębnych dotyczących jakości odprowadzanych wód deszczowych i roztopowych oraz realizacja ustaleń planu powinno uchronić wody powierzchniowe przed degradacją. Zabudowa i zabetonowanie terenu ogranicza możliwość zasilania wód gruntowych, a jednocześnie przyczynia się do zwiększenia przepływu w okolicznych ciekach. Ustalenia planu zezwalają na retencjonowanie wód opadowych i wykorzystania ich do nawadniania terenów zieleni, co zmniejszy ilość odprowadzanych ścieków deszczowych do wód powierzchniowych oraz poprawi bilans wód gruntowych, zapobiegając przesuszeniu gruntu. Ponadto na obszarach zabudowy mieszkaniowej i usługowej przeznaczono duże powierzchni terenu na tereny biologicznie czynne, co ułatwi infiltracje wód opadowych i zapobiegnie nadmiernemu ich zanieczyszczeniu. Na obszarze planu zachowane zostaną ponadto tereny ogrodów działkowych, zieleni urządzonej, który będą stanowiły naturalny filtr dla wód opadowych i roztopowych. Istniejąca i planowana zabudowa będzie wiązała się z przebywaniem na tym terenie dużej liczby osób (zamieszkiwanie, obiekty usługowe). Zabudowa mieszkaniowa i usługowa będzie źródłem pewnej ilości ścieków komunalnych. Ustalenia planu określają sposób odprowadzania ścieków komunalnych - siecią kanalizacyjną. Jedynie dla jednego obszaru MN dopuszcza się realizację indywidualnych zbiorników na nieczystości lub przydomowych oczyszczalni ścieków. Ewentualna uciążliwość dla środowiska z tytułu odprowadzenia oczyszczonych ścieków może wystąpić w miejscu zrzutu z oczyszczalni do wód powierzchniowych. Istniejące i planowane na terenie planu inwestycje komunikacyjne powinny być, zgodnie z przepisami odrębnymi, zabezpieczone przed przedostawaniem się zanieczyszczeń ropopochodnych z nawierzchni jezdni bezpośrednio do wód powierzchniowych. Na obszarze planu może dochodzić lokalnie do pojawienia się ognisk zanieczyszczeń dla wód powierzchniowych i podziemnych. Stosowanie ustaleń planu oraz przepisów odrębnych powinno jednak neutralizować lub ograniczać uciążliwości tych terenów. Odprowadzanie ścieków komunalnych oraz wód opadowych i roztopowych regulowane będzie przez odpowiednie decyzje administracyjne, których kontrolę sprawują organa gminy jak i państwowe organy ochrony środowiska. Wpływ na powietrze atmosferyczne Na obszarze objętym planem obowiązuje zaopatrzenie w ciepło z sieci ciepłowniczej dla terenów zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i usługowej. Natomiast dla terenów mieszkaniowych jednorodzinnych i usługowo-produkcyjnych dopuszcza się zaopatrzenie z indywidualnych, niskoemisyjnych lub bezemisyjnych źródeł ciepła. Ponadto na terenach zabudowy wielorodzinnej i usługowej dopuszcza się zaopatrzenie w ciepłą wodę użytkową z systemów zbiorowych uzyskujących energię cieplną z kolektorów słonecznych. Nie planuje się znaczącego przyrostu terenów mieszkaniowych, dlatego nie prognozuje się wzrostu emisji 26 do atmosfery z systemów grzewczych w stopniu zauważalnym. W stosunku do innych terenów zurbanizowanych w Świdnicy obszar planu nie stanowi powierzchniowego źródła emisji zanieczyszczeń dla atmosfery ze względu na dobrze rozwinięty system ciepłowniczy. Potwierdzają to wyniki otrzymywane na stacji pomiarowej, które nie wykazują przekroczeń dopuszczalnych poziomów zanieczyszczeń w powietrzu zarówno w cyklu rocznym jak i dobowym. Źródłem emisji do atmosfery są drogi w tym szczególnie droga krajowa. Nie są to jednak emisje na tyle duże aby wpływać na stan atmosfery na całym obszarze planu. Tereny zabudowy mieszkaniowej wzdłuż drogi krajowej są wyposażone z zieleń przyuliczną i izolacyjną, która skutecznie pochłania zanieczyszczenia gazowe i pyłowe. Nie prognozuje się znacząco negatywnego wpływu na jakość powietrza ustaleń projektu planu. Wpływ na klimat akustyczny Na obszarze planu jakość klimatu akustycznego jest uzależniona od natężenia ruchu na drodze krajowej oraz w mniejszym stopniu na innych drogach zbiorczych i lokalnych. Hałas komunikacyjny stanowi uciążliwość dla terenów mieszkaniowych zlokalizowanych w pierwszej linii zabudowy wzdłuż drogi krajowej. Ustalenia planu wykorzystują instrumenty planistyczne do ochrony terenów wrażliwych (standardy akustyczne, linie zabudowy, zieleń przyuliczna). Realizacja ustaleń planu nie spowoduje wzrostu hałasu na tym obszarze. Prognozuje się utrzymanie dopuszczalnych standardów akustycznych dla zabudowy chronionej zlokalizowanej w granicach MPZP. Istniejące tereny zabudowy usługowoprodukcyjnej mogą stanowić uciążliwości dla sąsiadujących terenów mieszkaniowych. Niewielkie przekroczenia hałasu powinny mieć charakter okresowy i lokalny. Wpływ na różnorodność biologiczną, świat roślinny i zwierzęcy oraz obszary chronione w tym Natura 2000 W Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Świdnica wskazano systemy funkcjonalne miasta, wśród których znalazł się system przyrodniczy. Składa się on: (...) z terenów chronionej zieleni miejskiej, parków, ogrodów działkowych, terenów rekreacyjnych, zieleni łęgowej wzdłuż cieków wodnych a zwłaszcza rzeki Bystrzycy oraz cmentarzy. Głównym szkieletem tego systemu są parki miejskie i planty wokół świdnickiej starówki.” Na obszarze planu znajdują się ogrody działkowe wchodzące w skład tego systemu. Stanowią one element nieciągłego pierścienia w zachodniej części miasta oddzielającego tereny zurbanizowane od terenów rolnych poza granicami miasta. Natomiast na obszarze osiedla mieszkaniowego w południowej części planu istnieje układ zieleni osiedlowej, która zgodnie z ustaleniami planu ma być zachowana . Zieleń towarzysząca zabudowie mieszkaniowo-usługowej tworzy uporządkowaną strukturę przestrzenną jednak nie łączy się z podobnymi obszarami w innych częściach miastach. Zieleń osiedlowa składa się głównie z pospolitych gatunków drzew często stosowanych w obszarach zurbanizowanych ze względu na ich dużą tolerancję na zanieczyszczenia i słabe warunki glebowo-siedliskowe. Na obszarze opracowania mamy do czynienie z zielenią o przeciętnych walorach przyrodniczych nie tworzącą ciągłych układów przestrzennych, która wymaga stałej pielęgnacji i uzupełniania i jest poddawana zauważalnej presji antropogenicznej. Jedynie obszary ogrodów działkowych zachowują seminaturalne cechy krajobrazowe i przyrodnicze. Jednocześnie tereny zieleni osiedlowej spełniają bardzo ważne funkcje kompozycyjne, rekreacyjne, klimatyczne i izolacyjne na obszarach zurbanizowanych. Na obszarze planu nie ma istniejących i proponowanych obszarów sieci Natura 2000 oraz innych form ochrony przyrody. Istniejące i planowane zagospodarowanie nie będzie 27 oddziaływać na obszary chronione, a tym bardziej nie będzie na niego oddziaływać znacząco negatywnie. Nie prognozuje się znaczącego negatywnego oddziaływania na świat zwierzęcy i roślinny oraz różnorodność biologiczną. Ustalenia planu nie będą wywierać istotnego negatywnego oddziaływania na cele, przedmiot ochrony i integralność obszarów Natura 2000 oraz innych obszarów chronionych na terenie gminy. Wpływ na klimat lokalny Istniejąca zabudowa ma i będzie miała nieznaczny wpływ na modyfikację klimatu lokalnego, szczególnie w odniesieniu do zaburzeń pola wiatru oraz emisji ciepła. Zabudowa mieszkaniowo-usługowa nie jest zwarta i nie ogranicza w sposób istotny przewietrzania. Duży udział terenów biologicznie czynnych na obszarach zabudowy zapobiega tworzeniu się miejskiej wyspy ciepła. Sąsiedztwo terenów otwartych korzystnie wpływa na warunki bioklimatyczne. Nie prognozuje się znaczących zmian klimatu lokalnego. Wpływ na krajobraz, zabytki i zasoby naturalne Ustalenia planu w zakresie ukształtowania zabudowy i zagospodarowania terenu zapewniają ograniczenie skali zabudowy (ograniczenie wysokości zabudowy), charakteru zabudowy. Planowana zabudowa nie będzie stanowić dominant krajobrazowych zaburzających osie widokowe. Należy więc uznać, że w wyniku realizacji ustaleń planu nastąpi umiarkowane przekształcenie krajobrazu. Nie prognozuje się istotnego negatywnego wpływu ustaleń planu na krajobraz. Uciążliwości dotyczyć mogą obecności zabudowy kubaturowej na terenach usługowoprodukcyjnych. Wpływ na zdrowie ludzi Zachowanie istniejącej zabudowy i układu komunikacyjnego nie spowoduje zwiększenia zasięgu uciążliwości z tym związany (m.in. emisje zanieczyszczeń powietrza, emisje hałasu, ograniczenie powierzchni otwartych). Korzystnie na zdrowie mieszkańców powinno wpływać sąsiedztwo terenów ogrodów działkowych. Bardzo korzystnym zapisem jest także wprowadzenie standardów akustycznych dla terenów mieszkaniowych, mieszkaniowo-usługowych oraz budynków związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży, które to standardy powinny być wyegzekwowane w trakcie modernizacji dróg. 4. Stan środowiska na obszarach przewidywanego znaczącego oddziaływania ustaleń dokumentu Stan środowiska przyrodniczego na obszarze objętym planem miejscowym został przeanalizowany w rozdziale III Prognozy. Na obszarze planu nie przewiduje się realizacji inwestycji, które w sposób znacząco negatywny oddziaływałyby na stan środowiska przyrodniczego. Na obszarze opracowanie nie stwierdzono terenów przewidywanego znaczącego oddziaływaniu na środowisko. Planowane nowe zagospodarowanie nie będzie powodować znaczących zmian w jakości środowiska na terenie gminy oraz na samym terenie objętym planem. Potencjalne uciążliwości mieszczą się w granicach procesów urbanizacyjnych na obszarach miejskich oraz są ograniczane i eliminowane przez ustalenia planu i przepisy odrębne. 28 5. Oddziaływanie na obszary chronione Obszar planu nie posiada bezpośrednich i pośrednich połączeń ekologicznych z obszarami chronionymi. W strukturze przyrodniczej miasta Świdnica obszar planu nie pełni istotnej roli środowiskowej. Obszary zurbanizowane mimo obecności zieleni osiedlowej i przyulicznej nie pełnią funkcji ekologicznej. Za to obszary ogrodów działkowych położone nad potokiem Jabłoniec tworzą zewnętrzny pierścień tego typu zagospodarowania oddzielający tereny zurbanizowane od terenów rolnych położonych poza granicami miasta. Na wschód od obszaru planu znajduje się Park Strzelnica, który jest elementem systemu zieleni miasta. Pośrednio przez ciąg ogrodów działkowych obszar planu łączy się z tym systemem. Istniejące i planowane zagospodarowanie, w postaci zabudowy mieszkaniowej, usługowo-przemysłowej, usługowej nie będzie wywierać znaczącego wpływu na obszary chronione, zarówno bezpośredniego jak i pośredniego. Planowane zagospodarowanie nie będzie mieć wpływu na integralność sieci Natura 2000 i innych obszarów chronionych. Ewentualne uciążliwości związane z emisją zanieczyszczeń do atmosfery czy emisją hałasu nie mają i nie będą miały wpływu na obszary chronione przyrodniczo. 29 V. PROPOZYCE ROZWIĄZAŃ OGRANICZAJĄCYCH NEGATYWNE ODDZIAŁYWANIE NA ŚRODOWISKO ORAZ ROZWIĄZAŃ ALTERNATYWNYCH Ustalenia analizowanego planu miejscowego nie powodują negatywnych oddziaływań na środowisko ponad te oddziaływania, które obecnie występują, a są wynikiem istniejącego zagospodarowania. Zaprezentowane rozwiązania są zgodne z ustawodawstwem odrębnym, dokumentami planistycznymi obowiązującymi na terenie gminy i wykorzystują instrumenty planistyczne służące do zrównoważonego rozwoju terenów zurbanizowanych. Ustalenia planu zachowują obszary biologicznie czynne, w tym ogrody działkowe, tereny zieleni urządzonej oraz wód powierzchniowych. Przekształceniu w tereny zabudowane mają podlegać niewielkie powierzchnie gruntów rolnych. W ustaleniach projektu planu znajdują się zapisy chroniące istniejącą zieleń na terenach mieszkaniowo-usługowych. Z uwagi na brak negatywnych oddziaływań będących bezpośrednio wynikiem ustaleń planu prognoza nie prezentuje rozwiązań alternatywnych do proponowanych w ustaleniach planu uznając, że zaproponowane ustalenia są korzystne lub obojętne lub nie zmieniają istniejącego stanu środowiska. Dla obszaru planu nie ma konieczności stosowania kompensacji przyrodniczych gdyż obszar planu nie znajduje się w obrębie terenów o wysokich walorach przyrodniczych, a realizacja potencjalnych inwestycji na podstawie ustaleń planu nie spowoduje zniszczenia cennych siedliska roślinnych czy zwierzęcych. 30 VI. METODY ANALIZY PROJEKTU PLANU REALIZACJI POSTANOWIEŃ Przewidywane metody analizy realizacji postanowień projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego pod kątem wpływu na środowisko mogą się odnosić do: 1. oddziaływania projektowanego zagospodarowania terenu, 2. przestrzegania ustaleń dotyczących przeznaczenia terenu, ukształtowania zabudowy i zagospodarowania terenu, ustaleń dotyczących wyposażenia w infrastrukturę techniczną, ochrony i kształtowania środowiska i ładu przestrzennego, ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków. Ad 1) W zakresie oddziaływania projektowanego zagospodarowania terenu na środowisko: w odniesieniu do przedsięwzięć, dla których wydano decyzję o uwarunkowaniach środowiskowych, obowiązywać będzie monitoring środowiska w zakresie i metodach określonych w wydanej decyzji, w odniesieniu do pozostałych terenów może to być monitoring państwowy środowiska, prowadzony przez odpowiednie organy administracji państwowej, powołane do badania stanu środowiska, w przypadku skarg mieszkańców na uciążliwości prowadzonej działalności w oparciu o uchwalony plan, analizę realizacji mpzp i badanie skażenia środowiska powinien przeprowadzić odpowiedni organ administracji samorządowej. Ad. 2) W zakresie realizacji ustaleń mpzp powinny być okresowe przeglądy zainwestowania obszaru i realizacji mpzp, wykonywane przez administrację samorządową na potrzeby oceny prowadzonej polityki przestrzennej. Częstotliwość okresowych przeglądów powinna być zgodna z przepisami szczególnymi (ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym). Zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym: „W celu oceny aktualności studium i planów miejscowych wójt, burmistrz albo prezydent miasta dokonuje analizy zmian w zagospodarowaniu przestrzennym gminy, ocenia postępy w opracowywaniu planów miejscowych i opracowuje wieloletnie programy ich sporządzania w nawiązaniu do ustaleń studium, z uwzględnieniem (…) wniosków w sprawie sporządzenia lub zmiany planu miejscowego. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta przekazuje radzie gminy wyniki analiz, o których mowa w ust. 1, po uzyskaniu opinii gminnej (…) komisji urbanistyczno-architektonicznej, co najmniej raz w czasie kadencji rady. Rada gminy podejmuje uchwałę w sprawie aktualności studium i planów miejscowych, a w przypadku uznania ich za nieaktualne, w całości lub w części, podejmuje działania, o których mowa w art. 27 ustawy. Przy podejmowaniu uchwały, o której mowa w ust. 2, rada gminy bierze pod uwagę w szczególności zgodność studium albo planu miejscowego z wymogami wynikającymi z przepisów art. 10 ust. 1 i 2, art. 15 oraz art. 16 ust. 1.” Wskazane przepisy dotyczą m.in. uwzględniania w miejscowych planach zasad ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego. Propozycje dotyczące przewidywanych metod analizy skutków realizacji postanowień projektu: - rejestrowanie wniosków o sporządzenie miejscowych planów lub ich zmianę, gromadzenie materiałów z nimi związanych, - ocenę zgodności wydanych decyzji i pozwoleń budowlanych z projektem, - ocena i aktualizacja form ochrony przyrody i najcenniejszych siedlisk przyrodniczych, 31 - oceny rozwoju gospodarczego (przedsiębiorczości, przemian struktury agrarnej, rozwoju budownictwa, wzrostu lesistości), ocena warunków i jakości klimatu akustycznego wykonywane 1 raz na 4 lata. W zakresie monitoringu poszczególnych elementów środowiska odpowiedzialne są jednostki i instytucje związane z gospodarką wodną, zarządy dróg, starostwa powiatowe, urzędy wojewódzkie, a w zakresie ochrony środowiska Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska oraz jednostki wspomagające, zatrudniające ekspertów w dziedzinie ochrony środowiska, np. IMGW, RZGW i inne. Zgodnie z art. 10 Dyrektywy 2001/42/WE z dnia 27 czerwca 2001 r. w celu uniknięcia powielania monitoringu raporty o stanie i jakości poszczególnych elementów środowiska powinny być przekazywane do gminy. Biorąc pod uwagę charakter analizowanego obszaru mpzp, który jest już w znacznej części zagospodarowany, przeprowadzanie monitoringu jego wpływu na środowisko częściej niż w ustawowym terminie nie jest konieczne. Zmiana planu miejscowego ma głównie porządkować strukturę przestrzenną tego terenu. W celu oceny wpływu zagospodarowania na środowisko i człowieka można zastosować wskaźniki monitoringu. Poza przyjętymi w przepisach odrębnych wskaźnikami dotyczącymi jakości poszczególnych komponentów środowiska można wykorzystać następujące parametry: - jakość powietrza - liczba instalacji ogrzewania i podgrzewania wody gospodarczej w oparciu o paliwa ekologiczne (gaz, olej opałowy, energia elektryczna); - jakość wód, gospodarka wodno-ściekowa - gospodarstwa podłączone do kanalizacji, gospodarstwa podłączone do bezodpływowych zbiorników na nieczystości (szamb); - gospodarka odpadami - ilość wytwarzanych odpadów komunalnych na 1 mieszkańca; - ochrona przyrody, bioróżnorodności, krajobrazu - obszar gminy objęty ochrona przyrody lub krajobrazu; - klimat akustyczny - uciążliwość akustyczna dróg (na podstawie pomiarów zarządców). 32 VII. CELE OCHRONY ŚRODOWISKA USTANOWIONE NA SZCZEBLU MIĘDZYNARODOWYM, WSPÓLNOTOWYM I KRAJOWYM, ISTOTNE Z PUNKTU WIDZENIA PROJEKTOWANEGO DOKUMENTU Projekt miejscowego planu zgodny jest z zapisami Planu zagospodarowania przestrzennego województwa dolnośląskiego oraz z ustaleniami obowiązującego Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Świdnica oraz z uwarunkowaniami ekofizjograficznymi, określonymi w opracowaniu ekofizjograficznym dla planu. Dla planu miejscowego istotne z punktu widzenia ochrony środowiska są priorytety wynikające z dokumentów ustanowionych na szczeblu rządowym, samorządowym, porozumień międzynarodowych oraz dokumentów i dyrektyw Unii Europejskiej. Do najważniejszych dokumentów zaliczyć należy: - Koncepcję Przestrzennego Zagospodarowania Kraju do roku 2030, Strategia Rozwoju Kraju 2020, Krajowa Strategia Rozwoju Regionalnego 2010 - 2020, Dyrektywy Unii Europejskiej: 1. 98/83/UE z dnia 3 listopada 1998 r. w sprawie jakości wód przeznaczonych do spożycia przez ludzi, 2. Dyrektywy Ramowej UE dotyczącej wody, przyjętej w 1997 r., 3. Dyrektywy 98/15/EC z 27 lutego 1998 r. dot. wprowadzania zanieczyszczeń do wód, 4. Dyrektywy Ramowej w sprawie ogólnych zasad gospodarowania odpadami 75/442/EWG z 15 lipca 1975 r., Dyrektywy 9/31 WE w sprawie odpadów niebezpiecznych, 5. Dyrektywy 43/92 EEC z 21 maja 1992 r. (z późn. zm.) w sprawie ochrony siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny i flory oraz Dyrektywy 79/409/EWG z 2 kwietnia 1979 r. o ochronie ptaków, będąca podstawą tworzenia Europejskiej Sieci Ekologicznej NATURA 2000, Dokumentami rangi międzynarodowej o charakterze przestrzennym, stanowiącym podstawę do formułowania celów ochrony środowiska w programach krajowych są konwencje międzynarodowe, przyjęte przez stronę polską, m. n.: - Konwencja Genewska w sprawie transgranicznego zanieczyszczenia powietrza na dalekie odległości z 1979 r. wraz z II protokołem siarkowym z 1994 r. (Oslo), - Konwencja Berneńska o ochronie dzikiej fauny i flory europejskiej oraz ich siedlisk naturalnych z 1979 r., - Ramowa Konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu z Kioto, 1997 r. wraz Protokółem., - Konwencja Ramsarska o obszarach wodno – błotnych z 1971 r. ze zmianami w Paryżu (1982 r.) i Regina (1987 r.), - Konwencja ONZ o ochronie różnorodności biologicznej z Rio de Janeiro, 1992 r., - Ramowa Konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu z Rio de Janeiro, 1992 r., - Protokół Montrealski w sprawie substancji zubażających warstwę ozonową z 1987 r. wraz z poprawkami londyńskimi (1990 r.), wiedeńskimi (1992 r.). 33 Ponadto ustalenia planu uwzględniają zapisy dokumentów strategicznych o randze krajowej. Są to między innymi: - - - - Polityka ekologiczna państwa na lata 2009-2012 z perspektywą do roku 2016 przedstawia cele w zakresie rozwiązań systemowych, wśród których wyróżnia włączenie aspektów ekologicznych do polityk sektorowych, a przede wszystkim do energetyki, przemysłu, transportu, gospodarki komunalnej i budownictwa, rolnictwa, leśnictwa i turystyki, aktywizację rynku na rzecz ochrony środowiska, zarządzanie środowiskiem, udział społeczeństwa w działaniach na rzecz ochrony środowisk, rozwój badań i postęp techniczny oraz ponoszenie odpowiedzialności za szkody w środowisku. Dokument ten dostrzega ważną rolę w ekologizacji planowania przestrzennego i użytkowania terenu oraz w edukacji ekologicznej i dostępie do informacji. Podstawą polityki jest respektowanie zasady zrównoważonego rozwoju w różnych dziedzinach gospodarowania oraz poprawa jakości środowiska. Polityka wskazuje potrzebę racjonalnego wykorzystania surowców, wody i energii z rozwojem energetyki odnawialnej, poprawę jakości powietrza atmosferycznego i klimatu akustycznego, ochronę przed oddziaływaniem pola elektromagnetycznego i ochronę przed awariami przemysłowymi, zapobieganie zmianom klimatu oraz uporządkowanie gospodarowania odpadami i zachowanie różnorodności biologicznej. Krajowa strategia ochrony i umiarkowanego użytkowania różnorodności biologicznej wraz z Programem działań mówi o zachowaniu całej rodzimej przyrody, bez względu na jej formę użytkowania oraz stopień jej przekształcenia lub zniszczenia. Krajowy Plan Gospodarki Odpadami określa zakres działania niezbędny do zaplanowania zintegrowanej gospodarki odpadami w kraju, w sposób zapewniający ochronę środowiska z uwzględnieniem obecnych i przyszłych możliwości technicznych, organizacyjnych. Krajowy Program Oczyszczania Ścieków Komunalnych jest programem inwestycji rozbudowy systemów oczyszczalni ścieków w sektorze komunalnym. Program pozwoli na wyeliminowanie nieoczyszczonych ścieków (pochodzących ze źródeł miejskich i aglomeracji) z wód powierzchniowych. Dokument dotyczy także poprawy jakości wód powierzchniowych, będących potencjalnym źródłem poboru ujęć komunalnych. Zamierzeniem Programu jest również pobudzenie inicjatyw lokalnych (nowe miejsca pracy) oraz pełne dostosowanie do wymogów Unii Europejskiej w zakresie wyposażenia w system oczyszczalni ścieków i kanalizacji. Ustanowione na poziomach międzynarodowym i krajowym cele polityki ekologicznej znalazły swoje odzwierciedlenie w opracowanych na poziomie regionalnym dokumentach strategicznych, takich jak: „Program Ochrony Środowiska Województwa Dolnośląskiego” czy „Wojewódzki Plan Gospodarki Odpadami”. Z sześciu Programów Operacyjnych – jeden ma istotne znaczenie dla niniejszej planu - PO Infrastruktura i Środowisko. Głównym celem Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko jest podniesienie atrakcyjności inwestycyjnej Polski i jej regionów poprzez rozwój infrastruktury technicznej przy równoczesnej ochronie i poprawie stanu środowiska, zdrowia społeczeństwa, zachowaniu tożsamości kulturowej i rozwijaniu spójności terytorialnej. Cele szczegółowe PO Infrastruktura i Środowisko istotne dla województwa dolnośląskiego to: - budowa infrastruktury zapewniającej, że rozwój gospodarczy Polski będzie dokonywał się przy równoczesnym zachowaniu i poprawie stanu środowiska naturalnego, - zwiększenie dostępności głównych ośrodków gospodarczych w Polsce poprzez powiązanie ich siecią autostrad i dróg ekspresowych oraz alternatywnych wobec transportu drogowego środków transportu, 34 - zapewnienie długookresowego bezpieczeństwa energetycznego Polski poprzez dywersyfikacje dostaw, zmniejszenie energochłonności gospodarki i rozwój odnawialnych źródeł energii. Ponadto Regionalny Program Operacyjny Województwa Dolnośląskiego na lata 2014 – 2020 stawia sobie za cel poprawę stanu, zachowanie bioróżnorodności oraz zapobieganie degradacji środowiska naturalnego, wspieranie kompleksowych projektów z zakresu ochrony środowiska przyrodniczego (ekosystemów) na obszarach chronionych oraz zachowanie bioróżnorodności, gdzie wspierane będą działania mające na celu zachowanie zagrożonych wyginięciem gatunków oraz różnorodności genetycznej roślin, zwierząt i grzybów oraz przywracania drożności korytarzy ekologicznych, aby umożliwić prawidłowe funkcjonowanie sieci Natura 2000, a także kształtowanie postaw społecznych sprzyjających ochronie środowiska. Plan miejscowy realizuje zapisy zawarte w art. 71-73 ustawy Prawo ochrony środowiska w odniesieniu do sposobów zagospodarowania terenów oraz form ochrony przyrody. Ponadto z Prawa ochrony środowiska i z ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wynika wprowadzenie w planach miejscowych standardów akustycznych dla poszczególnych typów zabudowy chronionej przed hałasem, natomiast z Prawa budowanego i Ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wskazanie udziału powierzchni biologicznie czynnych dla poszczególnych przeznaczeń terenów. W kontekście tych przepisów w tekście planu uwzględnia się aspekty środowiskowe w zakresie ogólnych zasad ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego. Ponadto aspekty środowiskowe uwzględniane są w ramach zapisów dotyczących infrastruktury technicznej, systemów komunikacji i wreszcie przeznaczeń poszczególnych terenów. Plan miejscowy jest także zgodny z kierunkami zagospodarowania przestrzennego zawartymi w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Świdnica oraz pozostałymi dokumentami strategicznymi w obrębie gminy, powiatu, województwa i kraju. Analizowany plan miejscowy dotyczy w znacznym stopniu utrzymania istniejącego zagospodarowania oraz niewielkich zmian przestrzenno-funkcjonalnych na obszarach rolnych lub związanych z aktywnością gospodarczą. Dopuszczone w planie przeznaczenia nie będą stanowić przedsięwzięć zawsze znacząco negatywnie oddziaływujących na środowisko, a w przypadku przedsięwzięć potencjalnie mogących znacząco negatywnie oddziaływać na środowisko tylko, kiedy ocena oddziaływania na środowisko nie wykaże negatywnych oddziaływań. Ustalenia planu miejscowego nie odnoszą się bezpośrednio do ochrony środowiska, jednak pośrednio realizują idee zrównoważonego rozwoju wskazując przeznaczenia dla poszczególnych terenów z uwzględnieniem aspektów środowiskowych i walorów przyrodniczych obszaru (np. zachowując tereny ogrodów działkowych czy zieleni urządzonej). Analizowany plan miejscowy nie zmienia przeznaczeń terenów na tyle, aby wywołać znacząco negatywne oddziaływanie na środowisko. W aspekcie ochrony przyrody w kontekście prawa wspólnotowego na terenie planu nie ma obszarów Natura 2000. 35 VIII. PROGNOZA ZMIAN ŚRODOWISKA W WYNIKU REALIZACJI USTALEŃ MIEJSCOWEGO PLANU ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO 1. Przyjęte założenia Zapisy ustaleń projektu planu przygotowane zostały tak, by w możliwie maksymalnym stopniu ograniczyć negatywne oddziaływanie przyszłych aktywności na stan środowiska naturalnego i zdrowie mieszkańców. Szczegółowe lokalizacje nowych inwestycji muszą być ustalane z uwzględnieniem przepisów szczególnych, dotyczących m.in. ochrony środowiska, co stanowi dodatkowe zabezpieczenie przed potencjalną degradacją środowiska. W celu otrzymania metodologicznej przejrzystości prognozy oddziaływania ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na środowisko przyrodnicze dokonano klasyfikacji poszczególnych terenów pod kątem potencjalnych zagrożeń stanu środowiska, mogących wystąpić w wyniku realizacji planu. Określono również przewidywany zasięg oddziaływania, jego rodzaj oraz trwałość i odwracalność. Ponadto scharakteryzowano wpływ ustaleń MPZP oraz rodzaj oddziaływania na tereny przyległe do obszaru opracowania. Wydzielono trzy grupy przeznaczeń terenów ze względu na stopień oddziaływania na środowisko, które przedstawiono na załączonej mapie w skali 1:1000 oraz opisano w niniejszym tekście. A Tereny zieleni urządzonej oraz sportu i rekreacji – 1ZP/US, 2ZP/US, teren ogrodów działkowych oraz zieleni urządzonej – 1ZD/ZP, tereny zieleni urządzonej – 1ZP, 2ZP, teren parkingów i zieleni urządzonej - 1KP/ZP, teren ogrodów działkowych 1ZD, 2ZD, teren wód powierzchniowych śródlądowych - 1WS. B Tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej – 1MN – 5MN, teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej – 1MN/U, tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej – 1MW – 35MW, tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i usługowej – 1MW/U, tereny zabudowy usługowej – 1U – 29U, tereny zabudowy usług oświaty – 1Uo – 7Uo, teren usług kultu religijnego – 1Uk, teren sportu i rekreacji – 1US, tereny dróg publicznych klasy lokalnej - 1KDL 10KDL, tereny dróg publicznych klasy dojazdowej - 1KDD - 8KDD, tereny dróg wewnętrznych - 1KDW - 6KDW, tereny ogólnodostępnego placu - 1KDPL, tereny publicznych ciągów pieszo-jezdnych - 1KDP, 2KDP, tereny ogólnodostępnych ciągów pieszych - 1K-P - 4K-P, tereny parkingów - 1KP - 16KP. C Teren zabudowy usługowej, obiektów produkcyjnych, składów i magazynów – 1U/P, teren zabudowy usługowej i teren parkingów – 1U/KP, tereny infrastruktury technicznej – elektroenergetyka – 1E - 14E, teren infrastruktury technicznej – wodociągi – W, tereny dróg publicznych klasy głównej ruchu przyspieszonego 1KDGP, 2KDGP, tereny dróg publicznych klasy zbiorczej – 1KDZ – 5KDZ. 2. Prognoza skutków wpływu ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na środowisko przyrodnicze Prognozę oddziaływań na środowisko przedstawiono w odniesieniu do wydzielonych grup, oznaczonych na mapie „Prognozy ...” literami A, B i C. Przewiduje się następujące 36 oddziaływanie ustaleń projektu planu na środowisko przyrodnicze, krajobraz i zdrowie mieszkańców: A Tereny istniejących ogrodów działkowych, istniejącej zieleni wysokiej i zieleni urządzonej oraz tereny wód powierzchniowych będą miały pozytywne oddziaływanie na środowisko. W ramach terenów biologicznie czynnych zachowane zostaną istniejące tereny zadrzewione i związane z ogrodami działkowymi. Nie będą one przekształcane pod zabudowę. Zachowanie obszarów biologicznie czynnych korzystnie wpływa na warunki bioklimatyczne sąsiadujących terenów zurbanizowanych. Tereny te, w ograniczonym zakresie, będą pełnić rolę korytarzy ekologicznych. Oddziaływanie planu na środowisko można ocenić w następujący sposób: pod względem charakteru – jako korzystne, pod względem intensywności przekształceń – jako nieznaczne, pod względem bezpośredniości oddziaływania – jako bezpośrednie, pod względem okresu trwania oddziaływania – jako długoterminowe, pod względem częstotliwości oddziaływania – jako stałe, pod względem zasięgu przestrzennego – jako miejscowe, pod względem trwałości oddziaływania – jako odwracalne. Oddziaływanie planu na krajobraz można ocenić w następujący sposób: pod względem charakteru – jako korzystne, pod względem intensywności przekształceń – jako nieznaczne, pod względem bezpośredniości oddziaływania – jako bezpośrednie, pod względem okresu trwania oddziaływania – jako długoterminowe, pod względem częstotliwości oddziaływania – jako stałe, pod względem zasięgu przestrzennego – jako miejscowe, pod względem trwałości oddziaływania – jako odwracalne. B Tereny planowanej i istniejącej zabudowy mieszkaniowej i usługowej oraz istniejące tereny dróg wraz z ternami parkingowymi będą miały nieznacznie uciążliwe oddziaływanie na środowisko. Wskazane tereny są obecnie w znaczącej większości zainwestowane a przeznaczenia w projekcie planu albo potwierdzają stan istniejący albo dokonują przekształceń funkcjonalnych lub przestrzennych w kierunku terenów mieszkaniowych lub usługowych kosztem terenów niezagospodarowanych lub zdegradowanych urbanistycznie. Ustalenia planu nie wprowadzają nowych dróg na tym obszarze. Na terenach mieszkaniowo-usługowych i usługowych przeznacza się co najmniej do 10% do 70% powierzchni działki na powierzchnię biologicznie czynną, co w większości przypadków wpłynie korzystnie na walory krajobrazowe obszarów zabudowanych. Planowane zagospodarowanie może być lokowane na obszarze planu przy zachowaniu przepisów odrębnych odnoszących się do ochrony środowiska i przyrody. Stopień przekształcenia środowiska będzie ograniczony ze względu na już zmienione jego parametry. Oddziaływanie planu na środowisko można ocenić w następujący sposób: pod względem charakteru – jako bez znaczenia, pod względem intensywności przekształceń – jako zauważalne, pod względem bezpośredniości oddziaływania – jako pośrednie, pod względem okresu trwania oddziaływania – jako długoterminowe, pod względem częstotliwości oddziaływania – jako stałe, pod względem zasięgu przestrzennego – jako miejscowe, pod względem trwałości oddziaływania – jako częściowo odwracalne. Oddziaływanie planu na krajobraz można ocenić w następujący sposób: pod względem charakteru – jako bez znaczenia, pod względem intensywności przekształceń – jako zauważalne, pod względem bezpośredniości oddziaływania – jako bezpośrednie, pod 37 względem okresu trwania oddziaływania – jako długoterminowe, pod względem częstotliwości oddziaływania – jako stałe, pod względem zasięgu przestrzennego – jako miejscowe, pod względem trwałości oddziaływania – jako częściowo odwracalne. C Tereny istniejącej zabudowy usługowej, obiektów produkcyjnych, składów i magazynów, planowane tereny usługowe z parkingami, istniejące tereny infrastruktury energetycznej i wodociągowej oraz istniejące tereny dróg głównych i zbiorczych mają i będą miały uciążliwe oddziaływanie na środowisko. Przeznaczenia z tej grupy powodują uciążliwości dla terenów mieszkaniowych i usługowych w zakresie misji zanieczyszczeń do powietrza, emisji hałasu komunikacyjnego i przemysłowego. Niewystarczającą rekompensatą dla środowiska przyrodniczego i krajobrazu jest przeznaczenie niewielkich powierzchni działek (od 5% do 10%) na powierzchnię biologicznie czynną, co wpływa niekorzystnie na warunki siedliskowe zieleni i walory krajobrazowe obszarów zurbanizowanych. Tereny aktywności gospodarczej sąsiadują z istniejącymi terenami mieszkaniowymi i usługowymi, dlatego ich uciążliwość może być zauważalna. Ustalenia projektu planu ograniczają możliwość realizacji na tym obszarze przedsięwzięć szczególnie uciążliwych dla środowiska oraz dopuszczają te przedsięwzięcia, których oddziaływanie zostanie dopuszczone po przeprowadzeniu oceny oddziaływania na środowisko. Na obszarze planu zlokalizowana jest stacja bazowa, która nie powoduje zagrożenia dla zdrowia mieszkańców wynikającego z emisji pól elektromagnetycznych, co zostało potwierdzone badaniami pomiarowymi. Obszary dróg głównych i zbiorczych są źródłem emisji spalin i hałasu. Oddziaływanie ciągów komunikacyjnych jest częściowo łagodzone przez zieleń przyuliczna i oddalenie linii zabudowy od krawędzi jezdni. Oddziaływanie planu na środowisko można ocenić w następujący sposób: pod względem charakteru – niepożądane, pod względem intensywności przekształceń – jako zauważalne, pod względem bezpośredniości oddziaływania – jako bezpośrednie, pod względem okresu trwania oddziaływania – jako długoterminowe, pod względem częstotliwości oddziaływania – jako stałe, pod względem zasięgu przestrzennego – jako miejscowe, pod względem trwałości oddziaływania – jako częściowo odwracalne. Oddziaływanie planu na krajobraz można ocenić w następujący sposób: pod względem charakteru – niepożądane, pod względem intensywności przekształceń – jako zauważalne, pod względem bezpośredniości oddziaływania – jako bezpośrednie, pod względem okresu trwania oddziaływania – jako długoterminowe, pod względem częstotliwości oddziaływania – jako stałe, pod względem zasięgu przestrzennego – jako miejscowe, pod względem trwałości oddziaływania – jako częściowo odwracalne. 3. Oddziaływanie MPZP poza obszarem opracowania Realizacja ustaleń planu będzie miała nieznaczny wpływ na zmiany środowiska poza obszarem MPZP. Rozwój terenów zainwestowanych odbywał się będzie w otoczeniu istniejącej zabudowy o podobnym charakterze. Istniejąca zabudowa powoduje uciążliwości dla otoczenia, które dotyczą głównie emisja spalin, pyłów, produkcji ścieków i zanieczyszczonych wód opadowych. Uciążliwości hałasowe obejmują stosunkowo niewielkie tereny i występują jedynie okresowo i nie powinny wpływają na przekroczenie dopuszczalnych norm hałasu dla zabudowy mieszkaniowej w cyklu długookresowym. Nie 38 prognozuje się wpływu ustaleń projektu planu na obszary chronione ze względu na brak takich obszarów w sąsiedztwie obszaru planu. 4. Środowiskowe skutki zaniechania realizacji ustaleń planu Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest podstawowym aktem prawa miejscowego umożliwiającym kontrolowany i zrównoważony rozwój gminy i jej poszczególnych jednostek urbanistycznych. W przypadku analizowanego projektu planu należy stwierdzić, że obejmuje on obszary w większości zainwestowane a planowane przekształcenia przestrzenne i funkcjonalne dotyczą stosunkowo niewielkich powierzchni terenów rolnych lub terenów zdegradowanych urbanistycznie. 5. Oddziaływanie transgraniczne Zgodnie z przepisami zawartymi w ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, z rozdziału 3, działu VI dotyczącego postępowanie w sprawie transgranicznego oddziaływania pochodzącego z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w przypadku projektów polityk, strategii, planów i programów opracowywany dokument nie będzie miał oddziaływania transgranicznego. 39 IX. STRESZCZENIE Prognoza oddziaływania na środowisko obejmuje zagadnienia związane z problematyką ochrony i kształtowania środowiska przyrodniczego i kulturowego, ochroną zdrowia mieszkańców, ochroną zasobów naturalnych, a także kształtowaniem i ochroną walorów krajobrazowych. Analizuje stan funkcjonowania środowiska i jego poszczególnych elementów oraz określa potencjalne zmiany w przypadku braku realizacji ustaleń planu, zarówno w obszarze opracowania, jak i w obszarach objętych przewidywanym oddziaływaniem. Ponadto zawiera informacje o przewidywanych przyrodniczych skutkach gospodarowania przestrzenią związanych z ustaleniami planu miejscowego. Tereny objęte planem są w większości zainwestowane (zabudowa mieszkaniowa, usługi, komunikacja) oraz stanowią tereny ogrodów działkowych, upraw rolnych, zieleni niskiej i nieużytków. Ustalenia planu potwierdzają istniejące zagospodarowanie, ale również wprowadzają zabudowę o niskiej intensywności i skali na obszary niezabudowane, w tym na użytki rolne. Prognoza oddziaływania na środowisko stwierdza, że ustalenia planu w sposób prawidłowy ograniczają uciążliwości planowanego zagospodarowania w zakresie jakości środowiska gruntowo-wodnego, jakości powietrza, klimatu akustycznego i ochrony przyrody. Stwarza to warunki do zachowania jakości środowiska przyrodniczego oraz jakości przestrzeni miejskiej. Prognoza stwierdza, że dla obszaru planu nie ma konieczności stosowania kompensacji przyrodniczych gdyż obszar planu nie znajduje się w obrębie terenów o wysokich walorach przyrodniczych a planowane zagospodarowanie nie powoduje zniszczenia cennych siedliska roślinnych czy zwierzęcych. Na obszarze planu nie stwierdzono występowania cennych przyrodniczo siedlisk roślinnych i zwierzęcych. Są to obszary w większości zagospodarowane w sąsiedztwie terenów zurbanizowanych. Charakteryzują się niską lub przeciętną bioróżnorodnością. Funkcje przyrodnicze tych obszarów są ograniczone. Zgodnie z ustaleniami prognozy wskazano trzy grupy terenów o odmiennym oddziaływaniu na środowisko. W tym kontekście uznano w prognozie oddziaływania na środowisko, że istniejące i planowane zagospodarowanie jest możliwe do realizacji a jego wpływ na jakość środowiska będzie mieścił się w granicach procesów urbanizacyjnych. Na obszarze planu nie stwierdzono terenów przewidywanego znaczącego oddziaływaniu na środowisko. 40 X. 1. 2. 3. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. LITERATURA Dyrektywa 79/409/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. o ochronie dziko żyjących ptaków, Dyrektywa 85/337 EEC z dnia 27 czerwca 1985 r., w sprawie oceny skutków niektórych publicznych i prywatnych przedsięwzięć dla środowiska, Dyrektywa 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. o ochronie siedlisk przyrodniczych oraz dziko żyjącej fauny i flory, Dyrektywa Komisji Europejskiej 97/11/EC z dnia 3 marca 1997r. wnoszącej poprawki do Dyrektywy 85/337 EEC, Dyrektywa Rady i Parlamentu Europejskiego 2001/77/EC z dnia 27 września 2001 w sprawie promowania energii elektrycznej produkowanej z odnawialnych źródeł energii na wewnętrznym rynku energetycznym. Konwencja o ochronie dzikiej fauny i flory europejskiej oraz ich siedlisk naturalnych (Konwencja Berneńska) (Dz. U. z 1996 r. Nr 58, poz. 263, 264), Konwencja o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt (Konwencja Bońska), Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206), Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 26 stycznia 2010 r. w sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu (Dz. U. 2010 nr 16 poz. 87), Rozporządzenie Ministra Środowiska w sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku oraz sposobów sprawdzania dotrzymania tych poziomów, z dnia 30 października 2003 r. – Dz. U. Nr 192 poz. 1883. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących grzybów objętych ochroną (Dz. U. Nr 168, poz. 1765), Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków roślin dziko występujących roślin objętych ochroną (Dz. U. Nr 168, poz. 1764), Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 21 lipca 2004 r. w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 (Dz. U. Nr 229, poz. 2313), Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących zwierząt objętych ochroną (Dz. U. Nr 220, poz. 2237), Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 marca 2005 r. w sprawie ustalenia listy gatunków zwierząt łownych (Dz. U. Nr 45, poz. 433), Rozporządzenie Nr 4/2005 Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 22 marca 2005 r. w sprawie obszarów chronionego krajobrazu (Dz. Urz. Woj. Zach. z 2005 r. Nr 25, poz. 497), Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 maja 2005 r. w sprawie typów siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt, wymagających ochrony w formie wyznaczenia obszarów Natura 2000 (Dz. U. Nr 94, poz. 795), Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 213, poz. 1397 z póź. zm.), Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 1 października 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. z 2012 r., poz. 1109), Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 27 października 2008 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 (Dz. U. Nr 198, poz. 1226), Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 2004 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. 2004 nr 121 poz. 1266), 41 21. 22. 23. 24. 25. 26. 27. 28. 29. 30. 31. 32. 33. 34. 35. 36. 37. 38. 39. 40. 41. Ustawa z dnia 31 sierpnia 1995 r. o ratyfikacji Konwencji o różnorodności biologicznej (Dz. U. z 1995 r. Nr 58, poz. 565), Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 sierpnia 2013 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy – Prawo ochrony środowiska (Dz.U. 2013 poz. 1232), Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r., poz. 21), Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz.647), Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 maja 2013 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o ochronie przyrody (Dz. U. 2013 poz. 627), Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (Dz. U. Nr 75, poz. 493). Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r., poz. 1235). Kondracki J., Geografia regionalna Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1998; Gumiński R., Meteorologia i klimatologia dla rolników, PWRiL, Warszawa, 1951; Szafer W., Szata roślinna Polski. T. 2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1972; Kwiatkowski J., (1975), Zasięg fenów sudeckich i ich wpływ na mezoklimat południowo-zachodniej i środkowej Polski, Przegląd Geograficzny, 20 (28), 1; Kozłowska-Szczęsna T., Błażejczyk K., Krawczyk B., (1997), Bioklimatologia człowieka, IGiPZ PAN, Warszawa, s. 200; Raport o stanie środowiska w województwie dolnośląskim w 2010, 2011 roku. Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska we Wrocławiu; Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Świdnica, 2009; Atlas Śląska Dolnego i Opolskiego, Uniwersytet Wrocławski, Pracownia Atlasu Dolnego Śląska, Wrocław, 1997; Blachowski J., Markowicz- Judycka E. Zięba D. – redakcja (2005). Opracowanie ekofizjograficzne dla województwa dolnośląskiego. Zarząd Województwa Dolnośląskiego, Wojewódzkie Biuro Urbanistyczne we Wrocławiu, http://eko.wbu.wroc.pl; Program ochrony środowiska gminy miejskiej Świdnica, BMT Polska z o.o., 2004; Studium ochrony przed powodzią zlewni rzeki Bystrzycy. IMGW oddział we Wrocławiu, Wrocław 2007 r; Program Ochrony Środowiska dla gminy miasta Świdnica– aktualizacja na lata 20082011 z uwzględnieniem perspektywy do roku 2015; Ekofizjografia miasta Świdnica, 2008 r.; Inwentaryzacja dendrologiczna dla działki nr 17, ob. 1, ar. 7 w Świdnicy przy ul. Sikorskiego, 2011. 42 43
