Program Pofilaktyki

Transkrypt

Program Pofilaktyki
PROGRAM PROFILAKTYKI
LICEUM PLASTYCZNEGO
W NOWYM WIŚNICZU
NOWY WIŚNICZ 2016
1
SPIS TREŚCI
WSTĘP
Rozdział I.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Podstawa prawna
Założenia ogólne
Pojęcie profilaktyki
Strategie profilaktyczne
Czynniki ryzyka a czynniki chroniące
Diagnoza sytuacji wychowawczej
Cel główny
Cele szczegółowe
Procedury postępowania nauczycieli i wychowawców w przypadkach zagrożeń
w Liceum Plastycznym im. Jana Matejki w Nowym Wiśniczu (załącznik nr 4)
10. Program antynikotynowyrealizowany w Liceum Plastycznym im. Jana Matejki (załącznik nr 5)
Spodziewane efekty
Rozdział II.
1. Harmonogram działań obejmujący:
Przeciwdziałanie negatywnym zachowaniom młodzieży
Kształtowanie pozytywnych postaw społecznych
Profilaktyka uzależnień
Promowanie zdrowego stylu życia
Działania stymulujące rozwój indywidualny uczniów
2
Rozdział III.
1. Ewaluacja programu
Wstęp:
Szkolny Program Profilaktyki Liceum Plastycznego im. Jana Matejki w Nowym Wiśniczu dostosowany jest do potrzeb rozwojowych uczniów oraz
potrzeb naszego środowiska, obejmuje treści i działania o charakterze profilaktycznym. Szkoła, realizując zadania dydaktyczno – wychowawcze oraz
wspierając wszechstronny rozwój ucznia, wyposaża młodego człowieka w wiedzę, budzi aktywność intelektualną oraz rozwija postawy i zachowania
cenione i pożądane w społeczeństwie.
Program:
- jest dostosowany do potrzeb rozwojowych ucznia oraz potrzeb środowiska szkolnego;
- jest ramowy, co oznacza że, nie wszystkie jego założenia muszą być realizowane;
- ma charakter otwarty: będzie mógł być poddawany modyfikacjom i unowocześnieniom.
Rozdział I
1.Podstawa prawna:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256. poz. 2572, z póź. zm).
Ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi z dnia 26 października 1982r.
Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego z dnia 19 sierpnia 1994r.
Ustawa o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych z dnia 9 listopada 1995r.
Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 25 lipca 2005r.
Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawie nieletnich (tj. Dz. U. z 2002 r. Nr 11, poz. 109 ze zm.).
Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowych form działalności wychowawczej
i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem.
8. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (art. 72).
9. Konwencja Praw Dziecka (art.,3, 19, 33 ).
10. Statut szkoły.
3
2. Założenia ogólne:
•
•
•
•
Budując i modyfikując program opierano się na systemowy model profilaktyki zakładającym, iż niewłaściwe zachowania ucznia są wypadkową
zależności zachodzących w środowisku szkolnym i domowym, a do osiągnięcia pożądanych efektów konieczna jest współpraca pomiędzy
nauczycielami, dyrekcją szkoły, uczniami i rodzicami;
Profilaktyka jest ochroną człowieka przed zagrożeniami i reagowaniem na nie. Obejmuje eliminację lub redukcję czynników ryzyka oraz
wzmacnianie czynników chroniących;
Program Profilaktyki Szkolnej obejmuje działania podejmowane w trakcie realizacji programów nauczania i programu wychowawczego szkoły, gdy
są realizowane ogólne zadania szkoły, a także działania specyficzne dla profilaktyki;
Szkoła jest miejscem realizacji profilaktyki pierwszorzędowej i drugorzędowej, skierowanej do grupy niskiego i podwyższonego ryzyka.
3. Pojęcie profilaktyki:
Profilaktyka to szereg bardzo zróżnicowanych strategii oddziaływań adresowanych zarówno do osób, których dotyczy dany problem, jak i do grup
ryzyka oraz do całej populacji. W nowoczesnej profilaktyce wyraźne jest pozytywne definiowanie problemów, w którym nie tylko chodzi o zapobieganie,
przeciwdziałanie negatywnym zjawiskom, ale również o pomnażanie, wykorzystywanie potencjału ludzi.
W pedagogice „jedną z pierwszych” definicji profilaktyki podaje H. Radlińska, stwierdzając, że profilaktyka oznacza zapobieganie powstawaniu zjawisk
i stanów niekorzystnych dla człowieka. (A. Nowak, E. Wysocka, Problemy i zagrożenia społeczne we współczesnym świecie, „Elementy patologii
społecznej i kryminologii”, Katowice 2001).
Szkolny Program Profilaktyki Liceum Plastycznego im. Jana Matejki opiera się na rozumieniu profilaktyki jako procesu zmierzającego do:
• wspierania pełnego rozwoju uczniów w zakresie zdrowia fizycznego, psychicznego i społecznego;
• wspomagania uczniów w radzeniu sobie z trudnościami zagrażającymi prawidłowemu rozwojowi i zdrowemu życiu;
• ograniczania i likwidowania czynników zaburzających ten rozwój i zdrowe życie.
Profilaktyka realizowana jest na trzech poziomach: pierwszo, drugo i trzeciorzędowym.
• profilaktyka pierwszorzędowa adresowana jest do grupy niskiego ryzyka, jej celem jest kształtowanie postaw społecznych za pośrednictwem
powszechnej edukacji, działań kulturalno - oświatowych.
• profilaktyka drugorzędowa ma na celu ujawnianie osób o najwyższym ryzyku popadnięcia w uzależnienie oraz pomaganie im w redukcji tego
ryzyka.
4
•
profilaktyka trzeciorzędowa rozumiana jest jako interwencja po wystąpieniu uzależnienia, ma ona na celu z jednej strony przeciwdziałanie
pogłębieniu się procesu chorobowego, z drugiej zaś – umożliwienie osobie leczącej się, powrotu do społeczeństwa, prowadzenia w nim
satysfakcjonującego i społecznie akceptowanego trybu życia, wolnego od środków odurzających.
Działania profilaktyczne w Liceum Plastycznym im. Jana Matejki mają charakter profilaktyki pierwszorzędowej oraz drugorzędowej, czyli są przeznaczone
dla tej młodzieży, która nie ma zaburzeń w postaci utrwalonej.
Działania na poziomie trzecim mają charakter głębszy i zindywidualizowany i są realizowane przez specjalistów.
Profilaktyka powinna być realizowana równolegle w środowisku domowym i szkolnym, wtedy może stanowić przeciwwagę dla wpływów negatywnych.
Opracowane formy działań są skierowane do:
- nauczycieli i wychowawców;
- rodziców;
- uczniów.
4.Strategie profilaktyczne:
Profilaktyka w Liceum Plastycznym im. Jana Matejki w Nowym Wiśniczu realizowana jest poprzez stosowanie określonych strategii profilaktycznych:
1. Informacyjnej, dostarczającej wiedzy na temat skutków zachowań ryzykownych.
2. Edukacyjnej, uczącej niezbędnych umiejętności psychologicznych i społecznych.
3. Alternatywnej, pomagającej w zaspokojeniu ważnych potrzeb psychicznych.
5. Czynniki ryzyka a czynniki chroniące:
Planując działania zapobiegawcze, udzielono odpowiedzi na pytanie: Czym uwarunkowane są zachowaniaproblemowe młodych ludzi, a costanowi
zabezpieczenie przed nimi? Wyłoniono czynniki ryzyka i czynniki chroniące.
Czynniki ryzyka:
- środowisko społeczne promujące niepożądane wzorce zachowań;
- normy społeczne (promujące, prowokujące pewne zachowania);
- modelowanie takich zachowań w domu i w szkole;
5
- konflikty i doświadczenie izolacji w dzieciństwie;
- grupa rówieśnicza, w której normą są zachowania dysfunkcyjne;
- niskie wyniki osiągane w szkole;
- łatwy dostęp do substancji psychoaktywnych;
- wczesna inicjacja i zachowania ryzykowne.
Czynniki chroniące:
- silna więź emocjonalna z rodzicami;
- zainteresowanie nauką szkolną;
- regularne praktyki religijne;
- stała opieka sprawowana przez kompetentną osobę dorosłą;
- umiejętność rozwiązywania problemów;
- wrażliwość społeczna;
- poczucie własnej skuteczności.
6.Diagnoza sytuacji wychowawczej:
Modyfikacja programu poprzedzona została ewaluacją oraz diagnozą przeprowadzoną w roku szkolnym 2014/2015 wśród nauczycieli,
uczniówi rodziców, mającą na celu bieżącą identyfikację czynników ryzyka i przejawów zachowań dysfunkcjonalnych występujących wśród uczniów
Liceum Plastycznego im. Jana Matejki w Nowym Wiśniczu.
Podstawową metodą badań był sondaż diagnostyczny. Główną cechą metody sondażu jest zbieranie informacji lub sondowanie opinii. Składową
częścią tej metody są pytania zadawane respondentom.
Przeprowadzono badania przy pomocy kwestionariusza ankiety. Kwestionariusze składały się zarówno z pytań otwartych, półotwartych i zamkniętych.
Za podstawę diagnozy przyjęto wyniki uzyskane przy pomocy trzech kwestionariuszy:
• Kwestionariusza ankiety dla nauczycieli (Załącznik 1).
• Kwestionariusza ankiety dla uczniów (Załącznik 2).
• Kwestionariusza ankiety dla rodziców (Załącznik 3).
6
Przeprowadzona diagnoza wyłoniła następujące zagrożenia i zachowania problemowe, które zaburzają i zakłócają prawidłowy rozwój młodzieży:
• używanie alkoholu, szczególnie piwa, które nie jest przez wielu uważane za alkohol;
• model rozładowywania napięcia emocjonalnego używkami;
• palenie papierosów (ucieczki z lekcji, spóźnianie się, jawne poza szkołą);
• zainteresowanie narkotykami (sporadyczne przypadki);
• tolerowanie nałogów u innych;
• zachowania agresywne, wobec kolegów - szczególnie wulgaryzmy, brak kultury wobec młodszych, rówieśników i dorosłych;
• brak systematycznego zainteresowania nauką u wielu uczniów (próby wagarowania, lekceważenie nauczycieli i innych pracowników szkoły;
• brak zdyscyplinowania, nieprzestrzeganie zasad zdrowego stylu życia - z własnej woli lub nieświadomości;
• niesystematyczność kontaktów rodziców ze szkołą - lęk przed negatywną informacją o dziecku, trudność dojazdu do szkoły (duża odległość, brak
pieniędzy na bilet), brak zainteresowania problemami dziecka;
Wymienione wyżej zachowania problemowe zostały poszerzone o takie, któremogą być początkiem zachowań ryzykownych, np. wulgaryzmy mogą
byćpoczątkiem agresji.
Proponowane zalecenia:
• Kształtować i wyrabiać w uczniach wartości takie jak: przyjaźń, koleżeństwo;
• Wyrabiać umiejętności współżycia w grupie, poszanowania dla innych;
• Wdrażać i wyrabiać zasady kultury osobistej;
• Doskonalić w uczniach umiejętność dokonywania samooceny;
• Uczyć szacunku do drugiej osoby, wzorowania się na autorytetach;
• Motywować do nauki poprzez różnorodne formy pracy oraz współpracę z rodzicami;
• Uczyć konstruktywnych sposobów wyrażania emocji i radzenia sobie ze stresem;
• Propagować wśród młodzieży „MODĘ NA TRZEŹWY UMYSŁ”. Zachęcać do udziału w rozwijających zajęciach pozalekcyjnych (twórczych,
sportowych, edukacyjnych);
• Przeprowadzić zajęcia w ramach wsparcia psychologiczno – pedagogicznego dla uczniów mających trudności w nauce i zachowaniu w celu
podniesienia efektów edukacyjno – wychowawczych uczniów;
• Przestrzegać przyjęte przez Radę Pedagogiczną procedury usprawiedliwiania nieobecności uczniów w szkole przez ich rodziców;
• Przeprowadzić pogadanki na temat kulturalnego zachowania się w szkole, poza szkołą (w uroczystościach miejskich, na wystawach, itp.) oraz
różnych formach spędzania czasu wolnego;
7
•
•
•
Przeprowadzić pogadanki dla rodziców i uczniów o szkodliwości palenia, spożywania alkoholu, środków psychoaktywnych;
Przeprowadzić pogadanki i warsztaty dla rodziców i uczniów w celu większego zmotywowania dzieci i młodzieży do nauki;
Wdrażać wśród młodzieży profilaktykę rówieśniczą poprzez cykliczne zajęcia twórcze ukazujące wpływ uzależnień od używek, komputerów,
telewizji, gier .
W ramach diagnozy były i będą wykorzystywane (wg uznania) następujące metody i techniki.:
- obserwacja;
- wywiad;
- analiza dokumentów;
- sondaż diagnostyczny.
7. Cel główny:
Tworzenie wspólnego środowiska wychowawczego i profilaktyka zachowań ryzykownych wynikających z okresu adolescencji.
8.Cele szczegółowe:
I.
Przeciwdziałanie negatywnym zachowaniom młodzieży..
II.
Kształtowanie pozytywnych postaw społecznych.
III.
Profilaktyka uzależnień.
IV.
Promowanie zdrowego stylu życia
V.
Działania stymulujące rozwój indywidualny uczniów.
9. Procedury postępowania nauczycieli i wychowawców w przypadkach zagrożeń w Liceum Plastycznym im. Jana Matejki w Nowym Wiśniczu:
(Załącznik nr 4)
10.Program antynikotynowy realizowany w Liceum Plastycznym im. Jana Matejki w Nowym Wiśniczu:
(Załącznik nr 5)
8
Spodziewane efekty:
Przewidywane rezultaty podejmowanych przez szkołę działań profilaktycznych:
Uczniowie :
- zdobędą istotne umiejętności psychologiczne i społeczne, tj.: asertywność, empatię, umiejętności komunikacyjne;
- utrwalą postawę odrzucającą nałogi oraz przemoc i agresję;
- posiądą określoną wiedzę na temat zdrowego stylu życia;
- zdobędą odpowiedni poziom wiedzy o szkodliwości środków uzależniających.
Rodzice :
- usystematyzują swoją wiedzę na temat uzależnień i ich skutków;
- podwyższą swoje kompetencje wychowawcze i profilaktyczne.
Nauczyciele :
- będą posiadali wiedzę z zakresu profilaktyki oraz umiejętności postępowania w konkretnych przypadkach i stosować będą różnorodne formy pomocy;
- będą lepiej komunikować się i współdziałać z uczniami i rodzicami.
9
Rozdział II.
HARMONOGRAM DZIAŁAŃ
CEL GŁÓWNY: TWORZENIE WSPÓLNEGO ŚRODOWISKA WYCHOWAWCZEGO ORAZ ZAPOBIEGANIE ZAGROŻENIOM
WYNIKAJĄCYM Z WIEKU ADOLESCENCJI
CEL SZCZEGÓŁOWY: PRZECIWDZIAŁANIE NEGATYWNYM ZACHOWANIOM MŁODZIEŻY
Zadania prowadzące do realizacji celu szczegółowego
1. Poznanie uczniów i ich sytuacji rodzinnej oraz
warunków życia.
2. Pomoc rodzicom dysfunkcyjnymi niewydolnym
wychowawczo.
3. Ograniczenie zjawiska wagarowania uczniów.
4. Rozpoznanie sytuacji ryzykownych i otoczenie
opieką uczniów, u których takie zachowania
występują.
Formy realizacji
Obserwacje uczniów i rozpoznanie sytuacji rodzinnej.
Indywidualne rozmowy wychowawców, nauczycieli, pedagoga z uczniami na temat
sytuacji rodzinnej i osobistej uczniów pod kątem problemów dydaktycznych,
opiekuńczych i zdrowotnych.
Analiza dokumentów uczniów w celu wyłonienia osób z potencjalnymi problemami.
Spotkania i rozmowy z rodzicami uczniów mających problemy oraz określenie
ewentualnych formy pomocy.
Umożliwienie uczniom indywidualnych spotkań z pedagogiem szkolnym oraz
pracownikami Poradni PP.
Kierowanie do innych placówek służących fachową pomocą.
Stałe monitorowanie frekwencji uczniów, profilaktyczne rozmowy z uczniami, rodzicami
na temat skutków wagarowania.
Kontrola dzienników pod katem uczniów wagarujących.
Dostarczanie rzetelnej informacji o frekwencji i postępach w nauce rodzicom poprzez
rozmowy telefoniczne, indywidualne oraz podczas zebrań klasowych.
Spotkania pedagoga z wychowawcami i nauczycielami uczącymi w danej klasie.
Stworzenie pomocy koleżeńskiej w nauce uczniom mającym trudności.
10
Osoby realizujące
i instytucje
wspierające
Grono
pedagogiczne,
w szczególności
wychowawcy
i pedagog oraz
PPP.
5. Informacja o instytucjach, miejscach pomocy
dla rodziców i uczniów borykających się z
trudnościami.
6. Zapewnienie bezpieczeństwa ucznióww świetle
przepisów szkolnych.
Udostępnianie zainteresowanym rodzicom i uczniom informacji dotyczących adresów,
numerów telefonów oraz zakresu pomocy udzielanej przez odpowiednie placówki.
Podniesienie standardów związanych z bezpieczną szkołą, właściwa organizacja pracy
szkoły – dyżury nauczycieli, video – monitoring.
CEL SZCZEGÓŁOWY: KSZTAŁTOWANIE POZYTYWNYCH POSTAW SPOŁECZNYCH
Zadania prowadzące do realizacji celu szczegółowego
Formy realizacji
1. Kształtowanie umiejętności radzenia sobie z trudnymi
sytuacjami.
Przeprowadzanie zajęć n/t komunikacji interpersonalnej, asertywności
oraz technik rozwiązywania konfliktów dla uczniów.
2. Poprawienie umiejętności w zakresie komunikacji
interpersonalnej. Kształtowanie nawyków zachowań
asertywnych.
Wykorzystywanie technik negocjacyjnych w pracy lekcyjnej.
Uświadamiane uczniom konieczności kształtowania w sobie postaw
asertywnych.
3. Poznanie przyczyn stresu i uświadomienie wpływu stresu na
organizm człowieka.
Indywidualne poradnictwo i pomoc psychologiczno – pedagogiczna.
Prowadzenie zajęć na temat stresu maturalnego podczas, których
uczniowie: pogłębiają wiedzę na temat stresu maturalnego, rozwijają
umiejętności redukowania stresu doraźnego i długofalowego, kształtują
umiejętności radzenia sobie ze stresem i zapobiegania jego
niekorzystnym skutkom.
4. Kształtowanie umiejętności wśród uczniów, dotyczących
prawidłowego współżycia w grupie, kultury bycia, szacunku do
Rozmowy indywidualne, pogadanki, zajęcia grupowe, zebrania.
Uczestnictwo w akcjach charytatywnych.
Programy profilaktyczne, prelekcje, rozmowy indywidualne, realizacja
tematycznych godzin wychowawczych.
11
Osoby realizujące
i instytucje
wspierające
Wychowawcy,
pedagog, specjaliści,
sekcja profilaktyki
promocji zdrowia.
dorosłych, tolerancji wobec inności.
Pogadanki, rozmowy indywidualne, zajęcia w grupach, obserwacje,
prelekcje, zajęcia socjoterapeutyczne.
5. Uczenie umiejętności przeciwstawiania się negatywnej presji
grupy.
Rozmowy indywidualne.
6. Pomoc uczniom będącym w konflikcie z rówieśnikami,
nauczycielami, rodzicami.
Prelekcje, rozmowy indywidualne, kierowanie do innych instytucji lub
poradni.
Wspólne spotkania z rodzicami i dziećmi, udział rodzicóww pracach na
rzecz internatu i szkoły.
7. Pedagogizacja rodziców na temat zagrożeń wynikających
z okresu adolescencji.
Pomoc w rozwiązywaniu problemów rodzinnych,
wychowawczych, materialnych.
Wzmacnianie więzi rodziców z dziećmi.
CEL SZCZEGÓŁOWY: PROFILAKTYKA UZALEŻNIEŃ
Zadania prowadzące do realizacji celu szczegółowego
1. Dostarczenie wiedzy na temat mechanizmów uzależnień.
Zapoznanie z formami pomocy osobom uzależnionym
i zagrożonym uzależnieniami. Zapoznanie uczniówz negatywnym
wpływem substancji psychoaktywnych na organizm i relacje
interpersonalne oraz społeczne.
2. Dostarczenie wiedzy na temat wpływu alkoholu na organizm,
chorób będących następstwem nadużywania alkoholu.
Zapoznanie uczniów z opisem uzależnienia od alkoholu.
Zapoznanie uczniów z negatywnym wpływem alkoholizmu na
relację w obrębie rodziny i najbliższego środowiska.
Formy realizacji
Organizacja zajęć wychowawczych o tematyce profilaktycznej
ukazujących problem uzależnień.
Prowadzenie zajęć na temat uzależnień podczas lekcji wychowawczych.
Udostępnianie materiałów propagujących wiedzę o skutkach nałogów
(broszurki, ulotki, plakaty, gazetki ścienne, tablice informacyjne).
Przestrzeganie zakazu spożywania alkoholu, używania środków
odurzających i palenia papierosów na terenie szkoły oraz wycieczkach
12
Osoby realizujące
i instytucje
wspierające
Wychowawcy,
pedagog, specjaliści,
sekcja profilaktyki
uzależnień.
klasowych.
3. Promowanie zdrowego stylu życia i mody na niepalenie.
Uświadomienie zagrożeń wynikających z palenia tytoniu.
Rozwijanie umiejętności radzenia sobie w sytuacji presji
rówieśniczej.
E-papierosy jako szkodliwe i bardziej uzależniające środki
psychoaktywne.
4. Pedagogizacja rodziców w zakresie uzależnień.
Zapoznanie rodziców z czynnikami ryzyka, objawami zażywania
środków psychoaktywnych i profilaktyką.
Zapoznanie rodziców z prawnymi konsekwencjami
niedostosowania społecznego u młodzieży.
Uświadomienie rodzicom konsekwencji prawnych stosowania.
Przemocy i agresji wobec dziecka.
5. Zapoznanie się uczniów z konsekwencjami prawnymi
niedostosowania społecznego.
6. Wyrabianie umiejętności unikania i przeciwstawiania się
przejawom niedostosowania społecznego wśród rówieśników.
Zapoznawanie uczniów z innymi rodzajami uzależnień
i wynikających z tego konsekwencji (itp. uzależnienie od massmediów, lekomani itp. ).
7. Zorganizowanie grupy wsparcia dla osób, którzy borykają się z
różnymi problemami.
RALIZACJA PROGRAMU ANTYNIKOTYNOWEGO
- lekcje wychowawcze, pogadanki, plakaty, ankiety diagnozujące
problem.
Aktywne dyżury na korytarzach szkolnych.
Spotkania z rodzicami, rozmowy, prelekcje, rozmowy indywidualne.
Uczestniczenie w kursach, szkoleniach, warsztatach, korzystanie
z fachowej literatury. Spotkania ze specjalistami.
Lekcje wychowawcze, prelekcje, prezentacje materiałów
informacyjnych, filmy edukacyjne, programy profilaktyczne, rozmowy
indywidualne.
Pozalekcyjne zajęcia sztuki walki taekwondo w miarę posiadania
środków.
CEL SZCZEGÓŁOWY: PROMOWANIE ZDROWEGO STYLU ŻYCIA
Osoby realizujące
13
Zadania prowadzące do realizacji celu szczegółowego
Formy realizacji
1. Dostarczanie uczniom wiedzy na temat różnych aspektów
zdrowia.
Uwzględnianie tematyki zdrowotnej na lekcjach wychowawczych,
lekcjach biologii, zajęciach profilaktycznych (filmy, dyskusje).
2. Promowanie racjonalnego odżywiania, uświadamianie roli
właściwego żywienia.
Uwzględnianie tematyki zdrowotnej na lekcjach wychowawczych,
lekcjach biologii, przyrody, zajęciach profilaktycznych (filmy,
dyskusje). Pogadanki, udział w układaniu prawidłowych jadłospisów,
prelekcje na temat wegetarianizmu, anoreksji, bulimii.
3. Działania promujące rozwój fizyczny, kondycję i poprawę
sylwetki ucznia.
4. Motywowanie uczniów do dbałości o higienę osobistą.
5. Promocja zdrowia poprzez turystykę.
Kształtowanie postaw proekologicznych
i instytucje
wspierające
Wychowawcy,
nauczyciele w-f ,
sekcja promocji
zdrowia.
Utworzenie gabloty promującej zdrowy styl życia.
Liczenie kalorii, analiza piramidy żywieniowej.
Wprowadzenie do treści lekcji biologii, wychowania fizycznego i godzin
wychowawczych tematyki związanej z higieną osobistą.
Uczestnictwo uczniów w zajęciach WF, zajęciach pozalekcyjnych typu
sportowego, branie udziału w zawodach sportowych.
Uczestnictwo w wycieczkach krajoznawczych, rajdach, uczestnictwo w
akcjach proekologicznych na przykład „Sprzątanie Świata”, promowanie
segregacji śmieci. Uwzględnienie tematyki ochrony środowiska na
lekcjach geografii i przyrody.
CEL SZCZEGÓŁOWY: DZIAŁANIA STYMULUJĄCE ROZWÓJ INDYWIDUALNY UCZNIÓW
Zadania prowadzące do realizacji celu szczegółowego
Formy realizacji
14
Osoby realizujące
i instytucje
wspierające
1. Prowadzenie zajęć pozalekcyjnych, kół zainteresowań.
Zajęcia w kołach.
2. Krzewienie tradycji literackich w szkole.
Organizowanie konkursów literackich, recytatorskich, pokazów małych
form teatralnych.
3. Rozwijanie inicjatywy uczniowskiej oraz aktywności twórczej.
Praca w samorządzie szkolnym, organizowanie i udział w imprezach.
4. Rozwijanie zainteresowań czytelniczych, filmowych i teatralnych
itp.
Grupowe wyjścia do teatru, muzeów, na wystawy, działalność szkolnego
DKF itp.
5. Wzbogacenie wiedzy ucznia dotyczącej orientacji zawodowej.
Prezentacje uczelni wyższych. Spotkania uczniów z doradcą
zawodowym podczas godzinach wychowawczych, rozmowy
indywidualne, udostępnianie materiałów informacyjnych i broszur.
Sekcja kulturalnooświatowa, bibliotekarz,
poloniści, n-l
prowadzący kółka,
opiekun samorządu
uczniowskiego.
Rozdział III.
Ewaluacja programu:
Dokonanie ewaluacji jest niezbędnym elementem każdego programu. Ewaluacja jest sposobem rozpoznawania i rozwiązywania różnych niejasnych
zagadnień, by działania profilaktyczne były skuteczne i efektywniejsze. Ewaluacja w Liceum Plastycznym im. Jana Matejki w Nowym Wiśniczu
przeprowadza się przy pomocy następujących metod zbierania informacji:
- metody bezpośrednie
• obserwacja;
• analiza dokumentów szkolnych;
• analiza osiągnięć uczniów;
• wywiady.
- metody pośrednie
• badania kwestionariuszowe: ankiety, kwestionariusze badania postaw, sondaże.
Po ewaluacji końcowej wyniki badań są opracowane przez pedagogów szkolnych i zaprezentowane na posiedzeniu rady pedagogicznej. Wnioski
z przeprowadzonej ewaluacji są podstawa do opracowania szkolnego programu profilaktyki na kolejne lata nauki.
15
Program profilaktyczny pozytywnie zaopiniowany przez Radę Pedagogiczną w dniu 15 czerwca 2016 r. Uchwała nr 23/2015/2016.
Rada Rodziców wyraziła pozytywną opinię.
Dyrektor Elżbieta Kucybała
16