20 Oszczędność energii czy ryzyko utraty

ARTYKUŁ SPONSOROWA N Y
ARTYKUŁ SPONSOROWANY
Oszczędność energii czy ryzyko
utraty zdrowia
20
Obecnie, gdy ciągle rosną koszty ogrzewania budynków, poprawa izolacyjności cieplnej ścian zewnętrznych staje się coraz bardziej popularna. Niestety,
nawet przy wykonaniu najlepszej izolacji termicznej
zdarzają się słabe miejsca, w których występują mostki cieplne.
Instytut Fizyki Budowli w Monachium prowadzi badania związane z poprawą izolacyjności cieplnej przegród budowlanych. Działania te mają na celu zmniejszenie strat ciepła, a w konsekwencji poprawę warunków bytowych mieszkańców. Niestety, występuje przy
tym konieczność zapewnienia stateczności obiektu
oraz gwarancji właściwego połączenia zewnętrznych
elementów konstrukcyjnych, takich jak: balkon, attyka z konstrukcją całego budynku. Na ogół jest ona
wykonywana z materiałów sztywniejszych o większej
gęstości, a więc jednocześnie o gorszych parametrach izolacyjności cieplnej.
Zwiększona wilgotność dobrze ocieplonych, ale równocześnie źle wentylowanych pomieszczeń prowadzi
do wystąpienia kondensacji pary wodnej na wewnętrznych powierzchniach zewnętrznych przegród. W konsekwencji istnieje niebezpieczeństwo pojawienia się
grzybów pleśniowych. Dlatego w innych krajach już
w latach osiemdziesiątych poprawiano nie tylko jakość
izolacji cieplnej budynków, ale także wentylacji.
Architekci, projektanci, konstruktorzy oraz wykonawcy
mają świadomość, że występowanie mostków cieplnych jest niekorzystne. Pojawiło się wiele rozwiązań
umożliwiających w znacznym zakresie ich eliminację. Pozwalają one w sposób swobodny kształtować
połączenia zewnętrznych elementów konstrukcyjnych
(balkony, loggie, gzymsy, attyki) z konstrukcją nośną
obiektu oraz eliminują konieczność wykonywania
zbędnych ociepleń zewnętrznych elementów konstrukcyjnych. Połączenia te z reguły przenoszą naprężenia ścinające i rozciągające w miejscach węzłów
na konstrukcję nośną budynku.
Jednym z najskuteczniejszych sposobów uniknięcia
mostka cieplnego w strefie przycokołowej obiektu
jest zastosowanie izolacyjnych pustaków cokołowych.
Firma Jordahl & Pfeifer
Technika
Budowlana
Sp. z o. o. wprowadziła
na polski rynek opatentowany produkt szwajcarskiej firmy Stahlton pod
charakterystyczną nazwą
ISOMUR®. Zastosowanie
PRZEGLĄD BUDOWLANY 2/2008
A R T Y KU Ł S PONSOROWANY
ARTYKUŁ SPONSOROWANY
tego typu pustaków izolacyjnych w części cokołowej każdego budynku powoduje zamknięcie przerwy
w izolacji pomiędzy ścianą zewnętrzną a stropem nad
piwnicą lub płytą przyziemia.
ISOMUR® zbudowany jest z nośnego szkieletu
z betonu zbrojonego włóknem szklanym i izolacji
ze styropianu. Dzięki oryginalnemu ukształtowaniu
przestrzennemu rdzenia nośnego może on przenosić znaczne naprężenia ściskające na ściany fundamentowe obiektu. Zastosowanie pustaków ISOMUR®
pozwala na budowanie obiektów nawet do czterech
naziemnych kondygnacji.
Jednocześnie uzyskuje się efekt dodatkowej poziomej izolacji przeciwwilgociowej. Osłona z twardego
styropianu obniża efektywny współczynnik przewo-
dzenia ciepła (nawet
do poziomu A = 0,19
W/mK). W wyniku zastosowania pustaków
ISOMUR® ogranicza się
występowanie mostków
cieplnych w tej części
muru, a jednocześnie
chroni przed zawilgoceniem jego wyższej
warstwy. Skuteczność
ISOMURU® określa się
na poziomie ok. 70%
rozwiązania teoretycznego.
Należy przy tym dodać,
że stosując ISOMUR®
można zrezygnować
z prowadzenia izolacji
cieplnej ścian zewnętrznych obiektu do poziomu fundamentów, której skuteczność ocenia
się na 26% rozwiązania
teoretycznego. Ponadto
stosując ISOMUR® można skorzystać z dokładnej metody obliczania zapotrzebowania obiektu na energię cieplną,
a zatem oszczędzić kolejne 5 lub nawet 10% wyliczonej wielkości.
Dzięki dużej efektywności pustaki ISOMUR® powodują:
• podniesienie poziomu temperatury na wewnętrznych powierzchniach ścian zewnętrznych w pomieszczeniach w części cokołowej i narożach;
• obniżenie zawilgocenia, które ogranicza powstawanie grzybów pleśniowych;
• minimalne straty ciepła, co ma ogromny wpływ
na obniżenie kosztów ogrzewania pomieszczeń;
• zdrowy mikroklimat w pomieszczeniach.
Warto sobie postawić kilka ważnych pytań!
Czy warto:
• ponosić ewentualne ryzyko utraty zdrowia przez
przyszłych mieszkańców związane z rozwojem grzybów pleśniowych w częściach cokołowych obiektów budowlanych dla ewentualnych oszczędności
na początkowym etapie wznoszenia budynku?
• narażać się na wysokie koszty „odgrzybiania”
budynku w przyszłości?
• stosować coraz grubsze warstwy ocieplenia, pozostawiając jednocześnie swobodny przepływ energii
przez mostki cieplne?
Z pewnością jedno jest bezdyskusyjne – łatwiej jest
zapobiegać pewnym zjawiskom niż później je eliminować.
PRZEG L Ą D B U D O W L A N Y 2/2008
21