Maj 2015: Święty Stanisław Biskup i Męczennik

Drodzy Parafianie.
„Witaj majowa jutrzenko, świeć naszej Polskiej krainie” tymi
słowami zwracam się do Was u początków nowego miesiąca. Miesiąc
maj rozpoczyna się uroczystością liturgiczną Najświętszej Maryi Panny
Królowej Polski, przypadającą na dzień 3 maja. Jest to również dzień,
kiedy wspominamy uchwalenie Konstytucji 3 Maja i jak to zwykle w
naszej Ojczyźnie bywa „sprawy Boże” przeplatają się ze „sprawami
ludzkimi”. Zapraszam więc Drogich Parafian abyśmy przyjrzeli się
kolejnej postaci Bohatera Wiary, który inspirował naszych przodków
mianowicie postaci św. Stanisława Biskupa i Męczennika.
Fresk przedstawiający jego postać znajduje się w Małym
Kościółku nad wejściem na chór. Mniej uważny uczestnik liturgii może,
go nawet nie zauważyć. Na jego niekorzyść przemawia również fakt,
że jest obecnie najbardziej zniszczonym malowidłem, które potrzebuje
naszej odnowy. Zanim przyjrzymy się samemu freskowi spójrzmy na
postać Stanisława ze Szczepanowa.
Przyszedł na świat w roku 1030 we wsi Szczepanowo pod
Bochnią niedaleko Krakowa. Dla swoich rodziców był prawdziwym
Bożym darem ponieważ urodził się w 30 roku pożycia małżeńskiego
rodziców. Uczył się w Gnieźnie i w Paryżu. Był człowiekiem
wykształconym. Kiedy powrócił do Krakowa zapragnął poświęcić się
życiu mniszemu, uległ jednak prośbie ówczesnego biskupa Krakowa
Lamberta, który widział w młodym Stanisławie diecezjalnego księdza.
Po śmierci bpa Lamberta Stanisław zostaje wybrany jego następcą a w
roku 1072 zostaje konsekrowany na biskupa Krakowa. Jako nowy
biskup daje się poznać z ogromnej wrażliwości na potrzeby ludzi
ubogich i potrzebujących. Miał np. sporządzoną listę wdów, które
zamieszkiwały jego diecezję i udzielał im materialnego wsparcia.
Troszczył się również o rozwój struktur Kościoła w Polsce: sprowadza
legatów rzymskich, zorganizował na nowo metropolię gnieźnieńską,
wspiera działalność ewangelizacyjną naszych rodaków, również za
przyczyną benedyktynów, których klasztory istniejące umacniał i
wspierał powstawanie nowych. Walczył o niezależność życia
kościelnego od Kościoła w Niemczech. Sam nosił włosiennicę pod
koszulą, był też mężem żarliwej modlitwy. Jako człowiek wykształcony
znał Boże prawo, kościelne i cywilne. Domagał się jego przestrzegania
od wszystkich: od duchownych, od możnych i szlachetnie urodzonych
także od władcy Bolesława Śmiałego (Szczodrego). Niestety między
tymi dwoma silnymi osobowościami doszło do konfliktu (jego
przyczyny okryte są milczeniem ówczesnych). Żywoty Świętego
Stanisława oraz Kronika Wincentego Kadłubka podają, że przyczyną
konfliktu były napomnienia, i groźba klątwy, którymi Stanisław biskup
próbował powstrzymać niepochamowane postępowanie Króla) Finał
konfliktu był straszny obu skonfliktowanych stron. Dla Biskupa
Stanisława który został zamordowany, przez siepaczy Króla, albo przez
samego Króla podczas celebracji Eucharystii w Kościele na Skałce w
Krakowie w maju 1079 roku. Dla Króla Bolesława, który został
wygnany z kraju i zginął wraz ze swoim synem w tajemniczych
okolicznościach 2 lata później na Węgrzech. Najbardziej jednak
ucierpiała Polska, która straciła wybitnego Biskupa i Dobrego, choć
popędliwego władcę. Historia naszej Ojczyzny mogła by biec zupełnie
inaczej, gdyby do konfliktu nie doszła, albo gdyby został inaczej
rozwiązany.
Kościół kanonizował Stanisława w Asyżu w 1253. Niecały rok
później 8 maja 1254 roku w Krakowie odbyła się uroczystość
wyniesienia relikwii Św. Stanisława do czci publicznej. Polska
przeżywała wtedy trudny czas rozbicia dzielnicowego. Władcy
poszczególnych księstw skłóceni ze sobą prowadzili nieustanne wojny
i podsycali konflikty. Nikt nie myślał o Polsce zjednoczonej. Dopiero
tam przy trumnie Świętego męczennika obudziła się tęsknota za
zjednoczoną silną Ojczyzną. I od tamtego czasu patronuje Stanisław
naszej Ojczyźnie. Jest pierwszym kanonizowanym Polakiem, był
pierwszym rodowitym polskim biskupem, który nie pochodził z obcego
rodu.
Jego wstawiennictwo było przywoływane we wszystkich
trudnych chwilach naszej Ojczyzny. Jan Paweł II w liście napisanym ku
uczczeniu 750 rocznicy Kanonizacji św. Stanisława nazwał Go
„patronem ładu moralnego i ładu społecznego w naszej Ojczyźnie.”
Dla nas, którzy żyjemy w wolnej Polsce św. Biskup Stanisław jest
przypomnieniem, że miłość do Ojczyzny wyraża się również w
poszanowaniu Praw Boskich, władza natomiast musi mieć
świadomość, że uczniowie Jezusa nie będą zamykali oczu na sytuacje
gdzie deptane są prawa Boskie i Ludzkie. Kościół stoi na straży jednych
i drugich. Dlatego proszę Was Drodzy Parafianie abyście przez
najbliższy miesiąc odmawiali modlitwę w intencji naszej Ojczyzny.
Rok jubileuszowy z okazji 550 lat Kościoła Parafialnego
w Parafii pw. Wszystkich Świętych w Tarnowie
Podgórnym.
„Oni inspirowali wiarę naszych Przodków.”
Modlitwa za Ojczyznę ks. Piotra Skargi
Boże, Rządco i Panie narodów,
z ręki i karności Twojej racz nas nie wypuszczać,
a za przyczyną Najświętszej Panny, Królowej naszej,
błogosław Ojczyźnie naszej, by Tobie zawsze wierna,
chwałę przynosiła Imieniowi Twemu, a syny swe wiodła ku
szczęśliwości.
Wszechmogący wieczny Boże,
wzbudź w nas szeroką i głęboką miłość ku braciom
i najmilszej Matce, Ojczyźnie naszej, byśmy jej i ludowi Twemu,
swoich pożytków zapomniawszy, mogli służyć uczciwie.
Ześlij Ducha Świętego na sługi Twoje, rządy kraju naszego
sprawujące, by wedle woli Twojej ludem sobie powierzonym
mądrze i sprawiedliwie zdołali kierować.
Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen
Jednoczę się z Wami wszystkimi w modlitwie i służbie dla naszej
Ojczyzny wraz z Księdzem Kanonikiem Zdzisławem i prezbiterem
Michałem. Wasz w Mesjaszu prezbiter Adam. Gaude Mater Polonia.
Wiara w służbie ziemskiej Ojczyzny
Św. Stanisław Bp Męczennik maj 2015