SENS ¯YCIA

ODRODZENIE W DUCHU ŚWIĘTYM
1. Jezus umarł na krzyżu za grzechy każdego z nas, oddał swoje życie za ciebie, abyś mógł
cieszyć się nowym życiem. On udziela nam swojego Ducha. Czy chcesz Go przyjąć?
A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: Wykonało się! I skłoniwszy głowę oddał ducha.
(J19,30)
2. Bóg ma moc ożywiać to, co obumarło, ma moc ożywiać twoje serce i przemienić twoje życie.
Pozwól działać w sobie Jego Duchowi i Jego słowu.
Potem spoczęła na mnie ręka Pana, i wyprowadził mnie On w duchu na zewnątrz,
i postawił mnie pośród doliny. Była ona pełna kości. I polecił mi, abym przeszedł dokoła
nich, i oto było ich na obszarze doliny bardzo wiele. Były one zupełnie wyschłe. I rzekł do
mnie: Synu człowieczy, czy kości te powrócą znowu do życia? Odpowiedziałem: Panie
Boże, Ty to wiesz. Wtedy rzekł On do mnie: Prorokuj nad tymi kośćmi i mów do nich:
Wyschłe kości, słuchajcie słowa Pana! Tak mówi Pan Bóg: Oto Ja wam daję ducha po to,
abyście się stały żywe. Chcę was otoczyć ścięgnami i sprawić, byście obrosły ciałem,
i przybrać was w skórę, i dać wam ducha po to, abyście ożyły i poznały, że Ja jestem Pan.
I prorokowałem, jak mi było polecone, a gdym prorokował, oto powstał szum i trzask,
i kości jedna po drugiej zbliżały się do siebie. I patrzyłem, a oto powróciły ścięgna i wyrosło
ciało, a skóra pokryła je z wierzchu, ale jeszcze nie było w nich ducha. I powiedział On do
mnie: Prorokuj do ducha, prorokuj, o synu człowieczy, i mów do ducha: Tak powiada Pan
Bóg: Z czterech wiatrów przybądź, duchu, i powiej po tych pobitych, aby ożyli. Wtedy
prorokowałem tak, jak mi nakazał, i duch wstąpił w nich, a ożyli i stanęli na nogach - wojsko
bardzo, bardzo wielkie. I rzekł do mnie: Synu człowieczy, kości te to cały dom Izraela. Oto
mówią oni: Wyschły kości nasze, minęła nadzieja nasza, już po nas. Dlatego prorokuj
i mów do nich: Tak mówi Pan Bóg: Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów,
ludu mój, i wiodę was do kraju Izraela, i poznacie, że Ja jestem Pan, gdy wasze groby
otworzę i z grobów was wydobędę, ludu mój. Udzielę wam mego ducha po to, byście ożyli,
i powiodę was do kraju waszego, i poznacie, że Ja, Pan, to powiedziałem i wykonam wyrocznia Pana Boga.
(Ez 37,1-14)
3. Zmartwychwstały Jezus zesłał na Apostołów swojego Ducha Świętego. Jego obecność
i działanie było widoczne dla świadków tego wydarzenia. Od tamtego czasu Bóg nieustannie
wylewa swojego Ducha na swoje dzieci. Wylewa Go na Kościół dzisiaj. Jego obietnica dotyczy
także ciebie. Potrzeba, abyś się nawrócił - uznał swoją słabość, bezradność, grzech, abyś
przyjął Jezusa jako jedynego Zbawiciela i Pana swojego życia i przyjął w darze Jego Ducha.
Wtedy stanął Piotr razem z Jedenastoma i przemówił do nich donośnym głosem: Mężowie
Judejczycy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, przyjmijcie do wiadomości i posłuchajcie
uważnie mych słów. Ci ludzie nie są pijani, jak przypuszczacie, bo jest dopiero trzecia
godzina dnia, ale spełnia się przepowiednia proroka Joela: W ostatnich dniach - mówi Bóg
- wyleję Ducha mojego na wszelkie ciało, i będą prorokowali synowie wasi i córki wasze,
młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, a starcy - sny. Nawet na niewolników i niewolnice
moje wyleję w owych dniach Ducha mego, i będą prorokowali. I sprawię dziwy na górze na niebie, i znaki na dole - na ziemi. Krew i ogień, i kłęby dymu, słońce zamieni się
w ciemności, a księżyc w krew, zanim nadejdzie dzień Pański, wielki i wspaniały. Każdy, kto
wzywać będzie imienia Pańskiego, będzie zbawiony. Mężowie izraelscy, słuchajcie tego, co
mówię: Jezusa Nazarejczyka, Męża, którego posłannictwo Bóg potwierdził wam
niezwykłymi czynami, cudami i znakami, jakich Bóg przez Niego dokonał wśród was,
o czym sami wiecie, tego Męża, który z woli postanowienia i przewidzenia Bożego został
wydany, przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście. Lecz Bóg wskrzesił Go,
zerwawszy więzy śmierci, gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim, bo Dawid
mówił o Nim: Miałem Pana zawsze przed oczami, gdyż stoi po mojej prawicy, abym się nie
zachwiał. Dlatego ucieszyło się moje serce i rozradował się mój język, także i moje ciało
spoczywać będzie w nadziei, że nie zostawisz duszy mojej w Otchłani ani nie dasz
Świętemu Twemu ulec skażeniu. Dałeś mi poznać drogi życia i napełnisz mnie radością
przed obliczem Twoim. Bracia, wolno powiedzieć do was otwarcie, że patriarcha Dawid
umarł i został pochowany w grobie, który znajduje się u nas aż po dzień dzisiejszy. Więc
jako prorok, który wiedział, że Bóg przysiągł mu uroczyście, iż jego Potomek zasiądzie na
jego tronie, widział przyszłość i przepowiedział zmartwychwstanie Mesjasza, że ani nie
pozostanie w Otchłani, ani ciało Jego nie ulegnie rozkładowi. Tego właśnie Jezusa
wskrzesił Bóg, a my wszyscy jesteśmy tego świadkami. Wyniesiony na prawicę Boga,
otrzymał od Ojca obietnicę Ducha Świętego i zesłał Go, jak to sami widzicie i słyszycie. Bo
Dawid nie wstąpił do nieba, a jednak powiada: Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy
mojej, aż położę nieprzyjaciół Twoich podnóżkiem stóp Twoich. Niech więc cały dom
Izraela wie z niewzruszoną pewnością, że tego Jezusa, którego wyście ukrzyżowali, uczynił
Bóg i Panem, i Mesjaszem. Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: Cóż mamy czynić,
bracia? - zapytali Piotra i pozostałych Apostołów. Nawróćcie się - powiedział do nich Piotr i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów
waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego. Bo dla was jest obietnica i dla dzieci
waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, a których powoła Pan Bóg nasz. W wielu też
innych słowach dawał świadectwo i napominał: Ratujcie się spośród tego przewrotnego
pokolenia! Ci więc, którzy przyjęli jego naukę, zostali ochrzczeni. I przyłączyło się owego
dnia około trzech tysięcy dusz.
(Dz 2,14-41
4. Duch Święty pragnie udzielić ci mocy do życia w jedności z Jezusem i do świadczenia o Nim
wszędzie, gdziekolwiek ciebie pośle, "aż po krańce ziemi"
...gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami
w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi. (Dz1,8)
5. Duch Święty chce ciebie prowadzić przez życie. On też pragnie uzdalniać cię do
dziecięcego, pełnego ufności zwracania się do Boga, nie tylko jako Ojca, ale jako twojego
"Tatusia". W języku aramejskim, którego używał Pan Jezus, słowo "Abba" oznacza właśnie
"Tatusiu"
Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście
przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha
przybrania za synów, w którym możemy wołać: Abba, Ojcze! Sam Duch wspiera swym
świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to
i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro wspólnie z Nim
cierpimy po to, by też wspólnie mieć udział w chwale. (Rz 8,14-17)
6. Duch Święty oczekuje twojego zdania się na Niego. Chce być w Tobie źródłem
i przewodnikiem w modlitwie. Chce troszczyć się o Ciebie i wyprowadzać dobro z różnych
wydarzeń twojego życia, które będą twoim udziałem
Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się
modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można
wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, [wie], że przyczynia się
za świętymi zgodnie z wolą Bożą. Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała
we wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według [Jego] zamiaru. Albowiem
tych, których od wieków poznał, tych też przeznaczył na to, by się stali na wzór obrazu
Jego Syna, aby On był pierworodnym między wielu braćmi. Tych zaś, których przeznaczył,
tych też powołał, a których powołał - tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił - tych
też obdarzył chwałą.
(Rz 8,26-30)
7. Zbliża się czas modlitwy o odrodzenie w Duchu Świętym. Jezus kieruje dzisiaj do
ciebie swoje zaproszenie
W ostatnim zaś, najbardziej uroczystym dniu święta, Jezus stojąc zawołał donośnym
głosem: Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak
rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza. A powiedział to o Duchu,
którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był /dany/, ponieważ
Jezus nie został jeszcze uwielbiony.
(J 7,37-39)