T25-Droga swiatla

APOSTOLSTWO:
„DROGA ŚWIATŁA”
Po uroczystej celebracji Świętego Triduum Paschalnego, przeŜywamy, równieŜ uroczyście, Oktawę
Zmartwychwstania. Świętujemy wraz z całym Kościołem zwycięstwo Chrystusa nad grzechem
i śmiercią. To czas, w którym chrześcijanie na nowo uczą się wiary paschalnej, a więc tej, która rodzi
się ze spotkania ze zmartwychwstałym Panem. Szczególną troską Kościoła jest pomóc wszystkim
wierzącym jeszcze głębiej zjednoczyć się z Tym, który zwycięŜył. On daje nadzieję, On stwarza nową
rzeczywistość, On otwiera groby. W Roku Wiary powinniśmy więcej uwagi poświęcić takim
przeŜyciom, które mają charakter osobistego spotkania z Panem. Wielką pomocą w coraz głębszym
doświadczeniu odnajdywania się wobec Tego, który jest, który był i który przychodzi, moŜe być
proponowana poniŜej „droga światła”. Nie ma ona charakteru medytacji o tajemnicy
zmartwychwstania, lecz jest rozmową ze Zmartwychwstałym. Jest spotkaniem, jest umocnieniem wiary
paschalnej.
Myśli do medytacji, homilii, konferencji i rozmowy
1. Droga światła to stosunkowo nowa, choć intensywnie rozwijająca się forma naboŜeństwa. Ma
ona charakter spotkań z Chrystusem zmartwychwstałym. W rozumieniu charakteru tego naboŜeństwa
pomaga porównanie go drogi krzyŜowej. To pasyjne naboŜeństwo jest nam dobrze znane, dlatego
w wielu propozycjach droga światła jest od strony zewnętrznej formy taka sama jak droga krzyŜowa,
a róŜni się tylko tematyką rozwaŜań, która w naboŜeństwie paschalnym jest związana z tajemnicą
zmartwychwstania.
2. Wspólnym elementem obydwu naboŜeństw jest niewątpliwie doświadczenie drogi. Człowiek
jest zaproszony do wędrowania i zatrzymywania się w wyznaczonych miejscach na modlitwę
i refleksję. Jednak tu podobieństwo omawianych naboŜeństw się kończy i zaczynają się róŜnice.
Najpierw róŜnica tematów. W drodze krzyŜowej rozwaŜamy mękę i śmierć Chrystusa, a w drodze
światła Jego zmartwychwstanie. Z rozwaŜanej prawdy rodzi się równieŜ pewien klimat towarzyszący
danej celebracji. Inne są przeŜycia człowieka, który wpatruje się w okrutną mękę Zbawiciela,
a w inne przeŜycia towarzyszą mu, gdy spotyka pełnego chwały Zmartwychwstałego Pana. Na
drodze krzyŜowej my dołączamy do Chrystusa idącego na Golgotę, natomiast na drodze światła On
nawiedza swoich uczniów przynosząc im owoce dokonanego dzieła odkupienia. By lepiej zrozumieć
to radosne, paschalne naboŜeństwo, przyjrzyjmy się uwaŜniej spotkaniom Zmartwychwstałego ze
swymi uczniami.
3. W opisie ewangelistów uderza nas fakt, Ŝe większość objawień Chrystusa po Jego
zmartwychwstaniu miała miejsce w pierwszym dniu tygodnia bądź po ośmiu dniach. Oto relacje
świadków: „Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria
Magdalena udała się do grobu […] odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, Ŝe to
Jezus” (J 20,1.14); „O świcie pierwszego dnia tygodnia przyszła Maria Magdalena i druga Maria
obejrzeć grób […]. A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: «Witajcie»” (Mt 28,1.9); „W pierwszy dzień
tygodnia dwaj uczniowie Jezusa byli w drodze do wsi, zwanej Emaus […]. Jezus przybliŜył się i szedł
z nimi” (Łk 24,13); „W tej samej godzinie wrócili do Jerozolimy […], opowiadali, co ich spotkało
w drodze, i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba. A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród
nich i rzekł do nich: «Pokój wam»” (Łk 24,33.36); „Było to wieczorem owego pierwszego dnia
tygodnia. […] Jezus stanął pośrodku nich i rzekł: «Pokój wam»” (J 20,19-20); „A po ośmiu dniach,
kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi
zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: Pokój wam!” (J 20,26).
4. Według tych przekazów ewangelicznych Chrystus zmartwychwstały nawiedzał swoich uczniów
w róŜnych porach „owego pierwszego dnia tygodnia”. Do niewiast, a potem samej Marii Magdaleny
przyszedł wczesnym rankiem, do uczniów z Emaus w ciągu dnia, do apostołów, gdy dzielili się
przeŜyciami po powrocie uczniów z Emaus, a więc zapewne po południu i wreszcie do apostołów
wieczorem. Św. Łukasz wspomina jeszcze, Ŝe Chrystus ukazał się w tym dniu Piotrowi (por. Łk
24,23). Tak więc od świtu do nocy zmartwychwstały Pan spotykał się ze swoimi uczniami. Po ośmiu
dniach nawiedził ich znowu, gdy był z nimi Tomasz. W opisach tych wyraźnie widać, Ŝe dzień
zmartwychwstania jest dla Chrystusa wypełniony spotkaniami. Od wczesnego ranka do wieczora
spotyka się z tymi, którzy są zaląŜkiem Kościoła. W tych spotkaniach odczytujemy teŜ Jego
pragnienie, aby kaŜde pokolenie uczniów uczestniczyło w tym pierwotnym doświadczeniu świadków
Jego zmartwychwstania. Wracamy więc myślą i modlitwą do tamtych wydarzeń, wczuwając się coraz
bardziej w pragnienie Jezusa, aby się spotkać ze swymi uczniami i ofiarować im to, czego najbardziej
potrzebują.
5. Chrystus zmartwychwstały ukazywał się swoim uczniom przez czterdzieści dni. Po swoim
wniebowstąpieniu ukazywał się takŜe niektórym z nich, szczególnie zaś świętemu Pawłowi. Jak
przeŜyć tę wielość spotkań na drodze światła? Pojawiają się róŜne propozycje. Niektórzy próbują
bardzo szczegółowo opisywać wszystkie objawienia się Zmartwychwstałego i proponują 20 stacji na
drodze światła. Najczęściej proponuje się 14 stacji na zasadzie analogii do drogi krzyŜowej. Są jednak
i inne propozycje. W niniejszym opracowaniu przedstawiona jest propozycja ośmiu spotkań ze
Zmartwychwstałym. Dlaczego taka liczba? Jest kilka racji, które do tego skłaniają.
Pierwsza z nich to odwołanie się do liturgii Kościoła, a dokładnie do oktawy zmartwychwstania
Pańskiego. Trwa ona od Niedzieli Zmartwychwstania do Niedzieli Miłosierdzia. W kaŜdym z tych
niezwykłych dni Kościół odczytuje Ewangelię o ukazywaniu się Chrystusa Apostołom i innym
uczniom. Ujmuje te wydarzenia razem, przeŜywa je w jednym tygodniu, choć miały one miejsce
w róŜnym czasie i trwały przez całe czterdzieści dni. Potem oczywiście wracamy do wielu z nich.
Odczytujemy je jeszcze raz w nowych okolicznościach. Jednak to pierwsze odczytanie całości
przesłania zawartego w przyjściu Chrystusa do swego Kościoła, dokonuje się w czasie oktawy
zmartwychwstania. Proponowana tu droga światła jest naboŜeństwem, które czerpie inspirację w tego
liturgicznego wzoru. Zawiera więc w ośmiu spotkaniach wszystkie objawienia się Chrystusa
zmartwychwstałego, opisane przez autorów biblijnych. Jest to skarbiec, z którego moŜna korzystać
przez wszystkie niedziele roku liturgicznego.
6. Drugą racją wyboru ośmiu stacji na drodze światła jest odwołanie się do symboliki liczby osiem.
Oznacza ona przekroczenie porządku stworzenia, który zamyka się w siedmiu dniach. Tydzień
w naszym ziemskim kalendarzu liczy siedem dni, a nie osiem. Kościół jednak, chcąc pokazać
znaczenie zmartwychwstania Chrystusa, mówi o ósmym dniu. Przez to określenie wyraŜa prawdę, Ŝe
wraz ze zmartwychwstaniem Chrystusa w nasz ziemski porządek wkroczyła nowa rzeczywistość,
która pochodzi nie z tego świata. Pojawia się tu na ziemi, w naszym siedmiodniowym rytmie pracy
i odpoczynku, ale mówi o wieczności, o przejściu do wiecznego spoczynku w Bogu. Dlatego niedzielę
nazywa się zarówno pierwszym jak i ósmym dniem tygodnia. Jest dniem pierwszym, gdyŜ
zmartwychwstanie Chrystusa jest odnowieniem wszystkiego, jest nowym stworzeniem, pierwszym
dniem nowej rzeczywistości. Jest takŜe dniem ósmym, gdyŜ daje nam udział w zmartwychwstaniu
Chrystusa, którego człowieczeństwo juŜ nie podlega ziemskim prawom, lecz naleŜy do wieczności.
W staroŜytności budowano baptysteria na planie ośmioboku, aby takŜe w ten sposób wyrazić prawdę,
Ŝe chrzest jest wejściem w tę nową rzeczywistość, która istnieje na tym świecie, ale nie jest z tego
świata.
7. MoŜna podać jeszcze inny argument za tym, aby droga światła miała charakter ośmiu spotkań ze
Zmartwychwstałym. Chodzi o praktyczne moŜliwości przeŜycia tego wydarzenia. PoniewaŜ
naboŜeństwo ma typowo niedzielny charakter i zaleca się przeŜywanie go w tym świętym dniu,
dlatego nie moŜe być zbyt długie. NajwaŜniejszym spotkaniem tego dnia jest Eucharystia. Inne
modlitwy i rozwaŜania są formą indywidualnego bądź wspólnotowego przygotowania do Eucharystii
oraz troski o pielęgnowanie jej owoców w codziennym Ŝyciu.
PoniŜej zaproponowana jest Droga światła z ośmioma spotkaniami z Chrystusem. Więcej tekstów
pomocniczych do przeŜywania tego naboŜeństwa indywidualnie oraz we wspólnocie znajduje się
w osobnym opracowaniu ksiąŜkowym oraz na stronie internetowej www.adoremus.pl w dziale
„Pomoce do adoracji”.