Nie płacz Barbara Pawłowicz

Nie płacz
Pozwalasz nam miła
dotykać ukrytych skarbów
złotych kaczeńców
i brzóz srebrnowłosych
otwierasz podwoje
wielkiego świata
zapraszasz
w niezwykłe podróże
Jesteś niezawodną przyjaciółką
samotnych i zagubionych
prowadzisz przez życie
szukających drogi
biorą cię do ręki
w cierpieniu i euforii
przy tobie doznają wzruszeń
z tobą poznają świat marzeń
w objęciach twego szeptu
czują się kochani
Dziś świat się poplątał
zeszczuplało grono twoich przyjaciół
wkroczyłaś w niesprzyjającą
erę komputera
zestarzałaś się trochę
w XXI wieku
ze wstydem chowasz twarz
idąc przy boku
młodego Internetu
Nie płacz kochana moja
nie jesteś przegrana
przeżyjesz wkrótce
drugą młodość
zatęsknią jeszcze za tobą
zakochani w zimnym ekranie
wezmą ze sobą do łóżka
szukający snu weterani
Barbara Pawłowicz