Alfabet formy
Transkrypt
Alfabet formy
1 Przestrzeń komunikacyjna percepcji • Janusz Pacuda Alfabet formy Mechanizm percepcji na poziomie nerwów przewodzących informację sprowadza ją do wartości binarnej. Bez względu czy widzimy, czy słyszymy, na tym poziomie informacja o rzeczywistości jest impulsem przesyłanym z różną częstotliwością. System przewodzenia nerwowego nie funkcjonuje w sposób, którego analogią mógłby być alfabet Morse’a. Tu istnieje impuls oraz różna, w zależności od informacji, częstotliwość jego przesyłania, ale też swoista gra pomiędzy nimi. Wartość binarna to taka, która uwzględnia w rzeczywistości trzy elementy będące we wzajemnym napięciu: „tak”, „nie” oraz przestrzeń pomiędzy nimi. Dźwięk w naszym doznaniu oraz cisza jako jego brak, ale dopiero stosunki między nimi stworzą muzykę. Rysunek węglem jest niemożliwy bez drugiej jakości, jaką jest np. biel papieru. To, co stanowi rysunek wyłoni się z wzajemnych relacji jednego z drugim. Rozmowy – dyskursu ostrej linii z obszarem płaszczyzny bieli, szarości, będącej wynikiem przenikania okruchów bieli płaszczyzny przez siatkę linii i plam węgla, białych śladów podłoża pojawiających się jako wartość kreski lub plamy, wydobywającą się jak negatyw z zakreskowanej płaszczyzny szarości lub czerni. Kontur jest także efektem, nieobecnym samoistnie, a który powstaje na styku dwóch różnych plam.