Turcja Ayvalik

Turcja
Stolica:
Ankara
Powierzchnia:
783 562 km²
Ludność:
77 804 tys.
Waluta:
lira turecka (TRY), 1 TRY = 100 kuruszy
Napięcie:
220 V
Język:
turecki
Wiza:
wiza turystyczna jest wymagana (płatna na lotnisku lub granicy)
Regiony:
Alanya, Anatolia Centralna, Anatolia Południowo - Wschodnia, Anatolia Wschodnia,
Ankara, Antalya, Ayvalik, Belek, Bodrum, Cesme, Cukurova, Dalaman - Fethiye,
Istambuł , Izmir, Karadeniz, Kemer, Kusadasi, Marmara, Marmaris, Side, Tracja
Ayvalik
Krótka informacja
Uroczy kurort z grecką zabudową, lokalnym kolorytem i nadmorskimi knajpkami.
Informacje ogólne
Ayvalik – przyjemny i spokojny kurort z lokalnym kolorytem, pełen brukowanych uliczek, kolorowych domów i nadmorskich knajpek, w których można
skosztować ogromnych oliwek i pigw pochodzących z plantacji wokół miasta. Miasto może poszczycić się także widokiem na malowniczą zatokę, z
której wyłaniają się zielone wyspy, rybackim portem i charakterystycznymi targowiskami powiązanymi z lokalnym rzemiosłem. Idealnie zachowane
miasteczko handlowe może także pochwalić się kilkoma cerkwiami zmienionymi w meczety i starówką z drewnianymi domami, w której przed laty
skrywali się przemytnicy, a obecnie spacerują turyści. Ayvalik jest najlepszą bazą noclegową w okolicy oferującą doskonałe hotele. Letnicy
wypoczywają najczęściej na piaszczystych plażach sąsiedniego kurortu – Sarimsakli oraz w takich miejscowościach jak: Burhaniye, Kucukkoy, Namik
Kemal i Pelitkoy.
Kuchnia
Kuchnia Turecka, mimo wielu tradycji i popularności na świecie jest kuchnia dość zróżnicowaną w zależności od regionu. Tradycyjna kuchnia
wybrzeża egejskiego różni się, choć w nieznacznym stopniu od kuchni południowo-wschodniej części kraju, a jeszcze większe różnice zauważymy
przemieszczając się wgłąb kraju i na wschód.
Kuchnia Turecka jest swego rodzaju spuścizną kuchni Imperium Osmańskiego, w którego skład wchodziła przez wiele stuleci między innymi Azja
Mniejsza. Uważa się, że jej kolebką była kuchnia Pałacu Topkapi, gdzie urzędujący sułtani najmowali najlepszych mistrzów sztuki kulinarnej. Ze
względu na dość dużą ekspansywność Turcji kultura, ale także i tradycyjna kuchnia znalazła uznanie w wielu krajach Bliskiego Wschodu, na
Bałkanach, a także w centralnej Europie. Przenikanie tradycji kulinarnych odbywało się jednak w obie strony, toteż obecna kuchnia turecka
wzbogacona jest o tradycje greckie czy tez orientalne. W miejscowościach nadmorskich zauważyć można też silne wpływy kuchni śródziemnomorskiej
bogatej w warzywa i aromatyczne przyprawy.
Mimo wpływów tylu kultur kuchnia turecka nie jest zbyt skomplikowana i bazuje na prostych połączeniach smaków. Podstawą jest świeże mięso –
zwykle jagnięcina lub baranina, świeże warzywa i owoce i aromatyczne przyprawy: papryka, chili, świeża mięta czy pietruszka oraz przyprawy
korzenne (cynamon).
Najpopularniejszą potrawą, która rozpowszechniła się już w wielu krajach jest kebab, jednak tutejsza kuchnia to również wiele potraw, które można
zjeść tylko w określonych regionach Turcji. Na wybrzeżach do tradycji kuchennych należą ryby i owoce morza, a tereny górzyste, gdzie w dużej
mierze wypasane są owce, słyną z produkcji serów, jagnięciny i baraniny, a także warzyw.
Największa popularnością cieszy się, wspomniany wcześniej kebab – jest to baranina skrawana w pionowego rożna, podawana przeważnie z
chlebkiem pita z warzywami lub surówką. Typowe tureckie śniadanie składa się z chleba, nabiału w postaci serów owczych (beyaz peynir) lub żółtych
(kasar), miodu, oliwek i czasem warzyw. Dużą popularnością, zwłaszcza w obrębie miejscowości nadmorskich cieszą się przekąski (meze) popularne
również w innych krajach Morza Śródziemnego. Tureckie przekąski to głównie sałatki na bazie świeżych warzyw, warzywa zapiekane z serem i
tureckie placki pide lub lahmacun. Dla tego obszaru charakterystyczne są zupy, podawane jako drobna przekąska lub pierwsze z dań obiadowych, a
zwłaszcza, popularna również w Polsce zupa pomidorowa. Inne, cieszące się uznaniem to zupa rybna – balik oraz zupa z zielonego groszku –
bezelye.
Główny posiłek obiadowy opiera się na mięsie, do którego podawany jest ryż i warzywa. Ciekawym połączeniem jest też ryż duszony z mięsem
jagnięcym w rosole z dodatkiem cynamonu oraz pistacji. Innym daniem mięsnym, które króluje w kuchni tureckiej są pulpeciki Kofte, serwowane z
warzywami i chlebkiem pita, ryżem lub ziemniakami. Mimo wielu różnorodnych dań mięsnych uznaniem cieszą się tez gulasze warzywne.
Najważniejszym ich składnikiem jest bakłażan, który ma zastosowanie w sałatkach, marynuje się go w oliwie, zapieka, dusi z mięsem, czy serwuje
jako puree. Inne ważne składniki potraw to pomidory, papryka, cukinia, ogórki i oliwki.
Kuchnia turecka słynie również ze słodyczy, na których czele jest wytwarzana z masy sezamowej chałwa, a dzięki wpływom bałkańskim i arabskim
pełno w niej orzechów, bakalii, miodów i syropów dodawanych do ciast i ciastek. Na tureckich straganach spotkać też można rachatłukum – kolorowe
pudrowe galaretki.
Narodowym napojem, spożywanym w dużych ilościach jest cay – czarna, przeważnie słodzona herbata. Do trunków zalicza się popularną anyżową
Wydruk ze strony http://www.astur.net.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 1/4
wódkę raki o lekkim lukrecjowym smaku, którą nazywa się też „mlekiem lwa” ze względu na biały kolor, który ma po zmieszaniu z wodą.
Tureckie wybrzeże Morza Egejskiego obfituje w ryby i owoce morza, tak więc w okolicach Cesme poza typowymi tureckimi daniami i greckim
urozmaiceniom w meny znajdziemy wiele potraw zawierających morskie specjały. Tutejsza kuchnia słynie w regionalnych sposobów przyrządzania
potraw, stosowania świeżych ziół i dobrych, regionalnych trunków.
Obyczaje
Powszechnym zwyczajem jest dawanie napiwków każdej osobie wyświadczającej nam przysługę lub za dobrze wykonaną pracę, np. portierowi,
kelnerowi czy sprzątającym w hotelu. Przyjęte jest dawanie ok. 10-15% wartości usługi. Wyjątkiem są taksówkarze, którym nie daje się napiwku, ale
zawsze można zaokrąglić rachunek.
Przed wejściem do meczetu zawsze należy zdjąć buty – wierni klękają i dotykają czołem dywanów, dlatego zwracana jest duża uwaga na
zachowanie czystości. Jeżeli jednak nie ma dywanów można wejść do środka w butach. Wchodząc do meczetu, podobnie jak do innych obiektów
kultu różnych religii, należy mieć ubiór zasłaniający ramiona i kolana. W niektórych meczetach przy wejściu można wypożyczyć pelerynę, którą
ukryje nieodpowiedni ubiór. Piątek jest uznawany przez muzułmanów za święty dzień, dlatego zwiedzający w ten dzień nie są mile widziani.
W związku z dominującym w Turcji islamem, turyści muszą dostosować się do niektórych miejscowych zwyczajów. Podczas Ramadanu, kiedy
muzułmanie od świtu do zmierzchu wstrzymują się od spożywania potraw, nie należy jeść w miejscach publicznych. Bardziej jest to przestrzegane
we wschodniej części kraju, jednak w nadmorskich kurortach nie jest mile widziane spożywanie potraw w tym czasie poza wnętrzem restauracji.
Większość z nich jest jednak wtedy zamknięta do zachodu słońca.
W Turcji, podobnie jak w krajach arabskich istnieje zwyczaj targowania się, który jest elementem tradycji zwłaszcza na bazarach. Cena specjalnie
jest zawyżana, a niepodjęcie próby jej obniżenia czasem może zostać źle odebrane.
Aktywny wypoczynek
Region Północnego Wybrzeża Egejskiego słynie z fantastycznych warunków do uprawiania windsurfingu i kietesurfingu, a silne wiatry i bryza
morska sprawiają, że mimo wysokiej temperatury upały nie są bardzo odczuwalne. Długie, piaszczyste plaże łagodnie schodzące do morza,
turkusowa i czysta woda sprzyjają wakacjom z dziećmi oraz sportom wodnym. W okolicy znajduje się wiele szkół i wypożyczalni sprzętu wodnego.
Przystań jachtowa oraz rejsy guletami umożliwiają odkrywanie niewielkich zatoczek i jaskiń dostępnych tylko od strony morza.
Wycieczki Fakultatywne
Wyspa Bozcaada– interesująca wyspa położona zaledwie kilka kilometrów od wybrzeża cieszy się dużą popularnością wśród urlopowiczów za
sprawą pięknych krajobrazów i przyjemnych plaż. To właśnie na tej wyspie według homeryckich opowieści cumowała grecka flota, gdy Odyseusz
wraz z towarzyszami czekali w wielkim koniu na oblężenie słynnej Troi. Na jednodniowej wycieczce można zwiedzić uroczy port zaskakujący
elegancją i przytulnymi tawernami, grecką dzielnicę i bizantyjski zamek górujący nad miasteczkiem. Zagłębiając się dalej w wyspiarską przestrzeń
trafia się na malowniczo położone winnice i kilka czystych plaż z drobnym piaskiem.
Wyspa Gokceada– wyspa zwana przed laty Imbros dzięki unikalnym glebom sprzyja uprawie oliwek i winorośli. Uroczy skrawek lądu najlepiej
zwiedzić wynajętym pojazdem, gdyż na spacer odległości są zbyt duże, a ciekawe zakątki skrywają ruiny zamku pamiętające czasy Sulejmana
Wspaniałego – osmańskiego sułtana żyjącego w XVI w. Odnaleźć można również kilka miasteczek z dobrymi restauracyjkami serwującymi wyborną
kuchnię, najstarsze na wyspie, odrestaurowane ruiny kościoła i kilka wspaniałych plaż. Warto pojawić się na wyspie w sierpniu, podczas trwania
dorocznego festiwalu kultury greckiej, przyciągającego także Turków.
Gulpinar – prowincjonalne miasteczko, w którym warto zatrzymać się na chwilę, by zjeść potrawy na bazie warzyw, oliwy i serów własnej produkcji,
serwowane przez przyjemne knajpki oraz zwiedzić ruiny świątyni Apollina Smintheion, w której przed wiekami czczono osobliwe wcielenie „boga
myszy”.
Babakale – do najdalej na zachód wysuniętego punktu Azji warto zajechać, by nie tylko poczuć się wyjątkowo z racji samego położenia miasteczka,
ale również w celu zobaczenia pięknego XVIII-wiecznego osmańskiego zamku. Ciekawy jest także meczet i unikalne źródełka z pitną wodą, po
których zobaczeniu można udać się na jedyną w okolicy plażę.
Assos – starożytne miasto wzniesione w strategicznym punkcie na Zatoką Edremit często odwiedzają zorganizowane wycieczki zainteresowane
ruinami górującymi nad okolicą. Widok ze wzgórza jest niezwykle ujmujący, tym bardziej że później można zajść do przytulnej tawerny na smażoną
rybkę. Jako pierwsi osiedlili się tam przybysze z greckiej wyspy Lesbos i wybudowali w 540 r. p.n.e. olbrzymią świątynię Ateny – bogini mądrości,
wojny i rzemiosła. Chociaż osmańscy Turcy rozebrali przed wiekami część wspaniałego miasta, zwiedzić można pozostałości starożytnej osady z
murami i wieżami robiącymi imponujące wrażenie i doskonale nadającymi się na temat fotograficzny.
Manisa – do interesującego miasta prowadzi przez góry malownicza droga dostarczająca wielu emocji krajobrazowych. Z czasów homeryckich
zachowały się notki o bitwie stoczonej około 190 r. p.n.e. w okolicy miasta, podczas której Rzymianie wygrali z wojskami hellenistycznego króla
Antiocha Wielkiego. Magnezja weszła pod panowanie Rzymu i przeżywała złote lata, natomiast najstarsze zabytki pochodzą z okresu rządów
osmańskiego władcy Saruhana Beya, który w wieku XIV przybył ze Stambułu pędzić pałacowe życie. Chociaż część miasta została zniszczona
podczas XIX-wiecznych konfliktów, zwiedzić można meczet Sultan Camii wybudowany w XVI stuleciu dla matki Sulejmana Wspaniałego,
zachwycający bogatymi zdobieniami, a także grobowiec Saruhana Beya i Kompleks Muradiye z ozdobnymi witrażami i robiącymi wrażenie złotymi
dekoracjami. Jeżeli ktoś interesuje się architekturą sakralną powinien zobaczyć także Wielki Meczet Ulu Cami – zespół budynków wybudowanych w
parku widokowym. Zafascynować może liczba starożytnych kolumn zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz świątyni, a także minaret ozdobiony
zielonymi i fioletowymi cegłami. Po takiej uczcie dla oczu przychodzi czas na spacer labiryntem uliczek biegnących do stóp góry Sypilos i skały Niobe
Bolejącej o kształcie kobiecej głowy, która według legend roni łzy.
Pergamon – starożytne miasto, który niegdyś było ważnym centrum kulturalnym i stolicą imperium. W II w. p.n.e. rozpoczęto tu produkcję pergaminu
konkurującego z papirusem, który w tamtych czasach został obłożony zakazem wywozu z Egiptu. Szybko bogacące się miasto inwestowało w rozwój
nauki, sztuki i budownictwo. Założono tu bibliotekę (drugą po Bibliotece Aleksandryjskiej), przy której powstała słynna szkoła filozoficzna. Po
opanowaniu Pergamonu przez Rzymian miasto nadal rozwijało się jako stolica rzymskiej prowincji – Azja. Odbywały się tu również pielgrzymki, do
położonej poniżej głównego miasta świątyni Asklepiosa. W czasach bizantyjskich stracił większe znaczenie, a po ataku Arabów w VIII w. został
Wydruk ze strony http://www.astur.net.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 2/4
zniszczony. Pergamon został ponownie odkryty w XIX w. przez niemieckich archeologów. Do najciekawszych antycznych budowli można zaliczyć
zabytki wzgórza świątynnego (tzw. Akropolu): świątynię Ateny przy agorze, teatr, świątynię Dionizosa, kolumnowy dziedziniec z propylejami
(przeniesiony do Muzeum Pergamońskiego w Berlinie), pałace, arsenał i Ołtarz Pergamoński. Poniżej agory znajdowało się Średnie miasto z
sanktuarium Demeter, gimnazjum i własną agorą. Dolne miasto to świątynia Serapisa przebudowana na bazylikę św. Jana oraz Asklepjon –
sanktuarium, gdzie woda ze świętego źródła leczono chorych. Do ciekawszych zabytków Asklepionu należą: świątynia Telefosa, łaźnie, świątynia
Asklepjon, teatr. Znaleziono tu też dużo zdobień mozaikowych i wolno stojących rzeźb.
Sart (Sardes)– niegdyś była to niewielka osada nad jeziorem, która w czasach rzymskich rozrosła się i była jednym z głównych miast imperium.
Najbardziej imponującym zabytkiem jest świątynia Artemidy, której ogromne rozmiary porównywane są z największymi świątyniami Efezu, Samos i
Didyme. Nad miastem wznosi się wzgórze świątynne Bozdag, skąd rozciąga się przepiękny widok.
Milas – miasto, w którym przetrwały budowle osmańskie z bogato zdobionymi kominami, oraz 3 świątynie, w tym stary meczet Ulu Camii z XIV w.
Warto przyjechać tu na wtorkowe targowisko i zakupić słynące ze świetnej jakości tkaniny, torby na ramię wyrabiane z koziej skóry czy kolorowe
dywany w geometryczne wzory. Od. 13 km od Milas znajduje się starożytne Euromos z wspaniałą, koryncką świątynia Zeusa – jedna z 6 najlepiej
zachowanych na terenie Azji Mniejszej.
Troja – miejsce kojarzone przede wszystkim z „Iliadą” Homera, która nawiązuje do historii Parysa i pięknej Heleny, oraz podboju twierdzy przez
podstęp z drewnianym koniem. Miasto miało też ogromne znaczenie dla rzymian, gdyż przyszedł tu na świat Eneasz – uznawany za protoplastę rodu
julijskiego i założenie Rzymu zanim rozpowszechnił się kult Romulusa. Zobaczyć tu można wykopaliska legendarnego miasta oraz ruiny Assos z
niegdyś monumentalną świątynią Ateny.
Chios – grecka wyspa posiadająca połączenie promowe z tureckim kurortem Cesme. Znajduje się na niej klasztor Nea Moni – wpisany na Listę
Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. Jednym z najważniejszych produktów na wyspie jest mastic – odlewana z żywicy drzew rosnących tylko
na Chios substancja aromatyczna, z której wyrabia się naturalną gumę do żucia.
Lesbos – trzecia co do wielkości wyspą grecką, położona na Morzu Egejskim bardzo blisko wybrzeża Turcji, na wysokości starożytnej Troi.
Krajobraz wyspy jest górzysty, o jej wulkanicznym pochodzeniu przypominają liczne źródła termalne, a turystów zachwyca drugi co do wielkości na
świecie skamieniały las sekwoi położony w zachodniej części wyspy. Początki cywilizacji na wyspie sięgają 3000 r. p.n.e., kiedy osiedlili się na niej
mieszkańcy okolic Troi z sąsiedniego wybrzeża Azji Mniejszej. Największy rozkwit wyspy przypadł na VIII i VII w. p.n.e., kiedy swoje dzieła tworzyli:
Safona, Arion i Alkajos, niestety ich twórczość przerwały najazdy perskie, które z kolei zakończyła ateńska Liga Morska w 479 r. Wyspą rządzili także
Spartanie, Rzymianie, Bizantyjczycy oraz Turcy, a w rękach osmańskich pozostawała aż do roku 1912, kiedy po długiej nieobecności wróciła do
Grecji. Stolicą malowniczej wyspy jest miejscowość Mitilini położona na siedmiu wzgórzach, z których rozpościera się niepowtarzalny widok na
miasto i okolicę. Do gwarnego portu otoczonego dwoma zatoczkami, rozdzielonymi cyplem zwieńczonym murami twierdzy zawija wiele statków, a
turystów przybywających na wyspę witają kolorowe kamieniczki. Wzdłuż głównej ulicy Odos Ermou biegnącej od portu w kierunku miasta swoimi
towarami kuszą liczne sklepy. Turyści zatrzymują się w mieście przeważnie na kilka godzin i wyruszają w najodleglejsze zakątki wyspy, niemniej
warto zobaczyć zabytkową fortecę zmieniającą przez wieki swój wygląd, kościół Agios Theodoros z ciekawą kopułą, interesujące muzeum
archeologiczne, w którym można zobaczyć niezwykłe kolekcje pochodzące z czasów starożytnych, ruiny antycznego teatru, a także pozostałość po
rządach tureckich, czyli dawny meczet Geni Dżami pełniący funkcję galerii. Na wyspie znajduje się również kilka interesujących miasteczek godnych
odwiedzenia, takich jak: Plomari, Vatera, Sigri, Skala Kalloni czy Molivos.
Najczęściej Zadawane Pytania
Kiedy najlepiej wybrać się na Północne Wybrzeże Egejskie?
Sezon turystyczny w tej części wybrzeża rozpoczyna się już w połowie kwietnia i trwa średnio do połowy października. Na wiosnę i na jesień pogoda
jest łagodniejsza i mimo zdarzających się rzadko opadów zachęca do zwiedzania. Najwięcej turystów przybywa tu od połowy czerwca do końca
sierpnia, kiedy temperatura powietrza przekracza 30oC, choć dzięki morskiej bryzie i pobliskim lasom sosnowym nie jest tak uciążliwa. Udając się na
wycieczki w głąb kraju warto pamiętać, że w lecie temperatura rośnie wraz z odległością od morza.
Warto pamiętać, że centrum kulturalno-rozrywkowym jest Izmir i tam odbywa się najwięcej imprez takich jak chociażby czerwcowy Międzynarodowy
Festiwal w Izmirze.
Jaka waluta obowiązuje w Turcji i jakie są orientacyjne ceny?
W Turcji walutą jest lira turecka – TRY, wymienna na kunysze (1 lira
dolarami, ale tylko w kurortach nadmorskich. W porównaniu z cenami
produkty życia codziennego. Ceny jednak znacznie różnią się między
bazarach. Tam cena nie jest obowiązująca i wręcz należy się targować,
turecka = 100 kuruszy). Często można spotkać się z płaceniem w euro lub
w Polsce droższe jest podróżowanie (wyższa cena za benzynę) i niektóre
sklepami w kurortach czy przy hotelach od tych, które można spotkać na
gdyż jest to uważane zazwyczaj.
Gdzie i jakie pamiątki kupić na Północnym Wybrzeżu Egejskim?
Najlepszym miejscem na zakup pamiątek są bazary, gdzie istnieje zwyczaj targowania się. Najczęściej kupowane są dywany, wyroby skórzane i
rzemieślnicze, fajki z pianki morskiej, przyprawy oraz ozdoby rzeźbione z zielonym onyksie. Popularną pamiątką są fajki wodne – nargile, oraz Nazar
zwany „Okiem Proroka” - amulet mający bronić przed zawistnym spojrzeniem. Najczęściej umieszcza się go przy lustrze, drzwiach czy jako ozdoba
czyli wszędzie tam gdzie wędruje ludzki wzrok.
Jaki czas obowiązuje w Turcji?
Czas lokalny jest późniejszy o godzinę od obowiązującego w Polsce, więc po przylocie przestawiamy zegarek o godzinę do przodu.
Jak poruszać się po Północnym Wybrzeżu Egejskim?
Popularnym i dość tanim środkiem transportu są busy i autobusy kursujące między miejscowościami turystycznymi i większymi miastami. Z Cesme
wiedzie w głąb lądu dobra droga, która dojedziemy do Izmiru, a tam autostradą w wielu innych kierunkach.
Polskie prawo jazdy jest respektowane w Turcji, ale podróżując na własną rękę, np. wynajętym samochodem, musimy zwrócić uwagę na to, że
przepisy drogowe w Turcji są traktowane dość dowolnie. Ponadto, w razie stłuczki musimy być przygotowani na to, że poza miejscowościami
turystycznymi nie dogadamy się w innym języku niż turecki. Wyjeżdżając w dalszą podróż, dla własnego bezpieczeństwa warto też powiadomić hotel
o planowanej trasie i porze powrotu.
Podróżując w dalsze rejony, dzięki dogodnym połączeniom między większymi miastami, wygodnym i dość tanim rozwiązaniem jest kolej. Z portu w
Cesme kilka razy dziennie kursują promy na grecką wyspę Chios.
Jakie plaże są na Północnym Wybrzeżu Egejskim?
Najpiękniejsze plaże z drobnym piaskiem znajdują się w Sarimsakli i są najtłumniej odwiedzane również przez turystów z sąsiedniego kurortu
Wydruk ze strony http://www.astur.net.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 3/4
Ayvalik. Ustronne zatoczki kąpielowe można wypatrzyć w okolicy wyspy Alibey Adasi, natomiast turyści spragnieni spokoju i sympatycznych plaż
powinni wybrać się na wyspę Bozcaada, gdzie wypocząć można na piaszczystych Sullubahce, Ayazma i Habbelle.
Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich,
dlatego wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieli dostęp.
Jakie są ograniczenia celne w Turcji?
Do Turcji można wwieźć do 200 szt. papierosów, 50 cygar, 5 l wina lub innego alkoholu. Nie ma ograniczeń w przywożeniu ubrań, aparatów
fotograficznych, żywności, sprzętu turystycznego, o ile ich ilość wskazuje, że są przeznaczone na użytek osobisty. Z Turcji nie wolno wywozić nawet
najmniejszych przedmiotów o charakterze zabytkowym czy historycznym.
Ważne informacje MSZ
Od obywateli polskich wymagane są wizy uprawniające do wjazdu i pobytu na terenie Turcji. Do złożenia wniosku o wizę do Turcji podróżnym zaleca
się posiadanie dokumentu podróży/paszportu ważnego co najmniej 6 miesięcy od daty wjazdu. Wymagana jest wiza elektroniczna dostępna na
stronie www.evisa.gov.tr lub na lotnisku po przylocie do Turcji wielokrotna wiza typu wklejka. Aby wjechać do Turcji podróżni powinni posiadać
dokument podróży/paszport ważny co najmniej o 60 dni dłużej niż „długość pobytu” wskazana na wizie, wizie elektronicznej, w przepisach
dotyczących zwolnienia z wizy czy zezwoleniu na pobyt.
Szczegółowe i aktualne informacje można uzyskać na stronie MSZ: www.msz.gov.pl
Najbliższe ambasady i konsulaty:
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Turcji
Turcja, Ankara, Atatürk Bulvari 241, 06-650 Kavaklidere PK-20
Tel.: +90 312 4572000+90 312 4572000, +90 312 4572001+90 312 4572001,
Tel. dyżurny: +90 312 4572000+90 312 4572000, +90 312 4572001+90 312 4572001, +90 5304691 Faks: +90 312 4678963
Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Istambule
Turcja, Stambuł, GIZ 2000 PLAZA, Ayazaga Köyü Yolu N.7, Kat:5, 34 398 Maslak - Istanbul
Tel.: +90 212 290 66 30+90 212 290 66 30 Tel.: +90 212 290 66 31+90 212 290 66 31
Tel. dyżurny: +90 530 469 18 81+90 530 469 18 81 Faks: +90 212 290 66 32
Wydruk ze strony http://www.astur.net.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)
Strona 4/4