wysłano dn. 8.09.2009 r. - Komisja Wspólna Rządu i Samorządu

Transkrypt

wysłano dn. 8.09.2009 r. - Komisja Wspólna Rządu i Samorządu
16.04.2009.
PROJEKT
USTAWA
z dnia ……………………………
o ryboáówstwie
Rozdziaá 1
Przepisy ogólne
Art. 1. 1. Ustawa okreĞla:
1) wáaĞciwoĞü organów do realizacji zadaĔ w sprawach:
a) nadawania i cofania uprawnieĔ do wykonywania ryboáówstwa,
b) racjonalnego wykonywania ryboáówstwa, w tym ochrony Īywych
zasobów morza,
c) kontroli i nadzoru nad wykonywaniem ryboáówstwa oraz obrotem
produktami ryboáówstwa
- okreĞlonych w przepisach Unii Europejskiej dotyczących Wspólnej Polityki
Rybackiej;
2) zasady wykonywania ryboáówstwa w wodach morskich oraz tryb
postĊpowania, w tym zakres zadaĔ i wáaĞciwoĞü organów w sprawach, o których
mowa w pkt 1, w zakresie nieuregulowanym w przepisach Unii Europejskiej
dotyczących Wspólnej Polityki Rybackiej lub nakazanym albo umoĪliwionym w tych
przepisach do uregulowania przez paĔstwo czáonkowskie Unii Europejskiej.
2. Przepisy ustawy stosuje siĊ do:
1) wáaĞcicieli
i
armatorów
statków
rybackich
o
polskiej
przynaleĪnoĞci,
wykonujących ryboáówstwo tymi statkami w polskich obszarach morskich lub
poza granicami tych obszarów;
2) armatorów statków rybackich o obcej przynaleĪnoĞci:
a) wykonujących ryboáówstwo morskie w polskiej wyáącznej strefie ekonomicznej,
b) prowadzących skup lub przetwórstwo organizmów morskich w polskich
obszarach morskich;
3) osób
fizycznych,
osób
prawnych
oraz
jednostek
organizacyjnych
nieposiadających osobowoĞci prawnej, które prowadzą poáowy organizmów
morskich w celach szkoleniowych albo sportowo-rekreacyjnych, dokonują
zarybiania, prowadzą chów lub hodowlĊ ryb i innych organizmów morskich,
1
16.04.2009.
wprowadzają gatunki obce lub przenoszą gatunki niewystĊpujące miejscowo w
polskich obszarach morskich;
4) osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowoĞci
prawnej, które prowadzą poáowy organizmów morskich w celach naukowobadawczych.
3. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa ogáosi, w drodze obwieszczenia,
wykaz przepisów Unii Europejskiej dotyczących Wspólnej Polityki Rybackiej, o
których mowa w ust. 1.
Art. 2. UĪyte w ustawie okreĞlenia oznaczają:
1) ryboáówstwo – ryboáówstwo morskie, skup lub przetwórstwo na morzu
organizmów morskich, poáów organizmów morskich w celach naukowobadawczych, szkoleniowych albo sportowo-rekreacyjnych, zarybianie oraz chów
lub hodowlĊ ryb lub innych organizmów morskich, wprowadzanie gatunków
obcych lub gatunków niewystĊpujących miejscowo w polskich obszarach
morskich;
2) ryboáówstwo morskie - poáów organizmów morskich w celach zarobkowych;
3) historyczna baza poáowowa - udokumentowane wykorzystywanie przez armatora
kwot poáowowych danego gatunku organizmów morskich lub wystawianie lub
uĪywanie odpowiednich narzĊdzi poáowowych, w okreĞlonym czasie w
przeszáoĞci, stanowiące podstawĊ do ubiegania siĊ o prowadzenie poáowów
okreĞlonego gatunku organizmów morskich w okreĞlonym obszarze lub
wystawianie lub uĪywanie okreĞlonej liczby narzĊdzi poáowowych danego
rodzaju;
4) obrót produktami ryboáówstwa – wyáadunek, sprzedaĪ detaliczną lub hurtową,
transport, lub magazynowanie produktów ryboáówstwa na lądzie, a takĪe
przeáadunek produktów ryboáówstwa ze statku rybackiego na statek w morzu;
5) organizacja spoáeczno-zawodowa rybaków – uznaną organizacjĊ producentów, o
której mowa w art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia
1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów ryboáówstwa i
akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000, str. 22, z póĨn. zm.; Dz. Urz. UE
Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198) lub stowarzyszenie w
rozumieniu ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z
2001 r. Nr 79, poz. 855, z 2003 r. Nr 96, poz. 874, z 2004 r. Nr 102, poz. 1055
2
16.04.2009.
oraz z 2007 r. Nr 112, poz. 766), do którego celów statutowych naleĪy dziaáanie
na rzecz ryboáówstwa i zrzeszające co najmniej 20 armatorów statków rybackich
o polskiej przynaleĪnoĞci wykonujących ryboáówstwo;
6) wycofanie statku rybackiego z wykonywania ryboáówstwa morskiego zaprzestanie wykonywania ryboáówstwa morskiego z powodu rezygnacji przez
wáaĞciciela tego statku z wykonywania ryboáówstwa morskiego przy uĪyciu tego
statku albo z powodu zatoniĊcia, zaginiĊcia lub zniszczenia danego statku
rybackiego.
Art. 3. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze
rozporządzenia, granice miĊdzy wodami morskimi a wodami Ğródlądowymi do celów
wykonywania ryboáówstwa, mając na wzglĊdzie zróĪnicowanie metod zarządzania
Īywymi zasobami morza i wód Ğródlądowych.
Art. 4. 1. W sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji
stosuje siĊ przepisy Kodeksu postĊpowania administracyjnego, chyba Īe przepisy
ustawy stanowią inaczej.
2. Przepisy ustawy okreĞlające warunki wykonywania ryboáówstwa nie
naruszają przepisów o ochronie przyrody.
Rozdziaá 2
Wykonywanie ryboáówstwa w wodach morskich
Art. 5. 1. Ryboáówstwo morskie statkami rybackimi o polskiej przynaleĪnoĞci
moĪe byü wykonywane przez armatora, którego siedziba albo oddziaá, albo miejsce
zamieszkania znajduje siĊ na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Ryboáówstwo morskie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej moĪe byü
wykonywane wyáącznie statkami rybackimi o polskiej przynaleĪnoĞci.
Art. 6. Wykonywanie ryboáówstwa morskiego przez armatora, o którym mowa
w art. 5 ust. 1, odbywa siĊ przy uĪyciu statku rybackiego wpisanego do rejestru
statków rybackich, zwanego dalej „rejestrem”, na który zostaáa wydana licencja
poáowowa oraz specjalne zezwolenie poáowowe.
3
16.04.2009.
Art. 7. 1. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa prowadzi rejestr zgodnie z
rozporządzeniem Komisji (WE) nr 26/2004 z dnia 30 grudnia 2003 r. dotyczącym
rejestru statków rybackich Wspólnoty (Dz. Urz. UE L 5 z 09.01.2004, str. 25, z póĨn.
zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 4, t. 7, str. 3), zwanym dalej
„rozporządzeniem nr 26/2004”.
2. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa realizuje obowiązki i uprawnienia
paĔstwa czáonkowskiego Unii Europejskiej związane z prowadzeniem rejestru, o
których mowa w rozporządzeniu nr 26/2004.
3. Rejestr jest prowadzony w formie elektronicznej, przy wykorzystaniu
systemu teleinformatycznego obejmującego urząd obsáugujący ministra wáaĞciwego
do spraw ryboáówstwa oraz okrĊgowe inspektoraty ryboáówstwa morskiego.
Art. 8. 1. Wpisu statku rybackiego do rejestru dokonuje siĊ na wniosek
wáaĞciciela statku.
2. Wniosek o wpis statku rybackiego do rejestru zawiera:
1) dane wymienione w zaáączniku nr I do rozporządzenia nr 26/2004;
2) poprzednią nazwĊ statku rybackiego, jeĪeli byáa nadana;
3) poprzednią oznakĊ rybacką, jeĪeli byáa nadana;
4) numer statku rybackiego we wspólnotowym rejestrze floty rybackiej, o którym
mowa w rozporządzeniu nr 26/2004, jeĪeli taki numer zostaá nadany - w
przypadku statku pochodzącego z innego niĪ Rzeczpospolita Polska paĔstwa
czáonkowskiego Unii Europejskiej;
5) wskazanie szerokoĞci i zanurzenia statku rybackiego;
6) nazwy producentów, typy, numery seryjne i rok zamontowania silników
gáównych i pomocniczych;
7) datĊ zakoĔczenia ostatniej modernizacji statku rybackiego – w przypadku gdy
byáy przeprowadzane modernizacje;
8) rok poáoĪenia stĊpki statku rybackiego;
9) nazwĊ, typ, numer seryjny oraz numer identyfikacyjny w systemie satelitarnym
urządzenia do satelitarnego monitorowania ruchu statków rybackich, jeĪeli
takie urządzenia jest zamontowane na statku rybackim;
10) informacjĊ, czy wprowadzanie statku rybackiego do wykonywania ryboáówstwa
morskiego jest dokonywane z wykorzystaniem pomocy publicznej.
3. Do wniosku o wpis statku rybackiego do rejestru doáącza siĊ:
4
16.04.2009.
1) dokumenty potwierdzające dane zawarte we wniosku;
2) waĪny dokument bezpieczeĔstwa statku rybackiego, wydany zgodnie z
przepisami o bezpieczeĔstwie morskim;
3) dokumenty, o których mowa w art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji (EWG) nr
1381/87 z dnia 20 maja 1987 r. ustanawiającego szczegóáowe zasady dotyczące
oznakowania i dokumentacji statków rybackich (Dz. Urz. (WE) L 132 z
21.05.1987, str. 9; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 1, str.
222), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1381/87, potwierdzone przez
okrĊgowego
inspektora
ryboáówstwa
morskiego
wáaĞciwego
dla
portu
macierzystego danego statku rybackiego.
Art. 9. 1. Wniosek o wpis statku rybackiego do rejestru skáada siĊ do
okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego wáaĞciwego dla portu macierzystego
statku.
2. OkrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego, w terminie 7 dni od dnia
otrzymania wniosku o wpis statku rybackiego do rejestru, dokonuje sprawdzenia:
1) kompletnoĞci wniosku;
2) zgodnoĞci danych podanych we wniosku z wymaganiami okreĞlonymi w
zaáączniku nr I do rozporządzenia nr 26/2004.
3. JeĪeli okrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego stwierdzi, Īe wniosek o
wpis statku rybackiego do rejestru nie speánia wymagaĔ, o których mowa w art. 8 ust.
2 i 3, wzywa wnioskodawcĊ, w formie pisemnej, do usuniĊcia braków w terminie
okreĞlonym w wezwaniu, nie krótszym jednak niĪ 7 dni od dnia dorĊczenia
wezwania.
4. JeĪeli wnioskodawca, pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nie
usunąá braków w terminie, wniosek pozostawia siĊ bez rozpoznania, o czym naleĪy
pouczyü w wezwaniu.
5. JeĪeli wniosek o wpis statku rybackiego do rejestru jest kompletny oraz
dane podane we wniosku są zgodne z wymaganiami okreĞlonymi w zaáączniku nr I
do rozporządzenia nr 26/2004, okrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego:
1) wprowadza dane podane we wniosku do systemu teleinformatycznego, o którym
mowa w art. 7 ust. 3, zgodnie z przepisami rozporządzenia nr 26/2004;
2) przekazuje wniosek ministrowi wáaĞciwemu do spraw ryboáówstwa.
5
16.04.2009.
Art. 10. OkrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego wáaĞciwy dla portu
macierzystego statku:
1) nadaje, na wniosek wáaĞciciela statku rybackiego, oznakĊ rybacką, którą stanowi
trzyliterowy skrót nazwy portu macierzystego statku rybackiego oraz kolejny numer w
spisie oznak rybackich, prowadzonym dla danego portu przez wáaĞciwego
okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego;
2) potwierdza dokumenty, o których mowa w art. 3 ust. 2 rozporządzenia nr 1381/87.
Art. 11. 1. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa, po przekazaniu przez
okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego, wniosku o wpis statku rybackiego do
rejestru, dokonuje wpisu tego statku do rejestru poprzez zatwierdzenie w systemie
teleinformatycznym rejestru danych, o których mowa w art. 9 ust. 5 pkt 1.
2. Statek rybacki o polskiej przynaleĪnoĞci moĪe byü wpisany do rejestru,
jeĪeli wpis tego statku nie spowoduje przekroczenia dopuszczalnej wielkoĞci
zdolnoĞci poáowowej floty rybackiej, ustalanej zgodnie z przepisami rozporządzenia
Komisji (WE) nr 1438/2003 z dnia 12 sierpnia 2003 r. ustanawiającego przepisy
wykonawcze do polityki dotyczącej floty wspólnotowej, okreĞlonej w rozdziale III
rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 (Dz. Urz. UE L 204 z 13.08.2003, str. 21;
Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 6, str. 30), zwanego dalej
„rozporządzeniem nr 1438/2003”.
Art. 12. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa odmawia, w drodze decyzji,
wpisania statku rybackiego do rejestru, jeĪeli:
1) nie zostaáy speánione warunki okreĞlone w art. 13 rozporządzenia Rady (WE)
nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównowaĪonej
eksploatacji zasobów w ramach wspólnej polityki ryboáówstwa (Dz. Urz. UE L
358 z 31.12.2002, str. 59; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t.
5, str. 460), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 2371/2002”, zdolnoĞü
poáowowa, o której mowa w art. 11 ust. 6 tego rozporządzenia lub w art. 15
ust. 3 i art. 16 ust. 2 ustawy, nie zostaáa przyznana;
2) zostaáa przyznana zdolnoĞü poáowowa, o której mowa w
art. 11 ust. 6
rozporządzenia nr 2371/2002 lub w art. 15 ust. 3 i art. 16 ust. 2, ale wpis
statku rybackiego do rejestru spowodowaáby przekroczenie dopuszczalnej
wielkoĞci zdolnoĞci poáowowej floty rybackiej, o której mowa w art. 11 ust. 2.
6
16.04.2009.
Art. 13. 1. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa jest wáaĞciwy w sprawach
przyznawania zdolnoĞci poáowowej, o której mowa w art. 11 ust. 6 rozporządzenia nr
2371/2002.
2. ZdolnoĞü poáowową, o której mowa w art. 11 ust. 6 rozporządzenia nr
2371/2002, minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa przyznaje, w drodze decyzji,
zgodnie z celami i zasadami okreĞlonymi w tym przepisie, na wniosek wáaĞciciela
statku rybackiego, na który jest wydana licencja poáowowa.
3. W decyzji, o której mowa w ust. 2, okreĞla siĊ okres, w którym przyznana
zdolnoĞü poáowowa moĪe byü wykorzystana, nie dáuĪszy niĪ 5 lat.
4. ZdolnoĞü poáowowa, o której mowa w art. 11 ust. 6 rozporządzenia nr
2371/2002, moĪe byü przyznana na dany statek rybacki nie wczeĞniej niĪ po upáywie
5 lat od dnia:
1) zmiany wpisu w rejestrze z powodu jej przeprowadzenia – w przypadku
modernizacji tego statku albo
2) wpisu do rejestru wprowadzonego statku rybackiego – w przypadku
wycofania bez pomocy publicznej z wykonywania ryboáówstwa morskiego tego
statku rybackiego i wprowadzenia innego statku rybackiego, zwanego dalej
„wymianą statku rybackiego”
- dokonanych w związku z uprzednim przyznaniem zdolnoĞci poáowowej, o której
mowa w art. 11 ust. 6 rozporządzenia nr 2371/2002.
Art. 14. 1. Wniosek o przyznanie zdolnoĞci poáowowej, o której mowa w art.
11 ust. 6 rozporządzenia nr 2371/2002, zawiera:
1) imiĊ, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwĊ, siedzibĊ i adres
wáaĞciciela statku rybackiego;
2) numer statku rybackiego we wspólnotowym rejestrze floty rybackiej;
3) oznakĊ rybacką;
4) uzasadnienie, okreĞlające związek modernizacji albo wymiany statku rybackiego,
planowanych z wykorzystaniem zdolnoĞci poáowowej, której dotyczy wniosek, z
realizacją lub osiągniĊciem celów okreĞlonych w art. 11 ust. 6 rozporządzenia nr
2371/2002.
2. Wniosek o przyznanie zdolnoĞci poáowowej skáada siĊ do ministra
wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa, za poĞrednictwem okrĊgowego inspektora
7
16.04.2009.
ryboáówstwa morskiego wáaĞciwego dla portu macierzystego statku rybackiego.
3. Wnioski o przyznanie zdolnoĞci poáowowej są rozpatrywane raz w kwartale,
przy czym w danym kwartale są rozpatrywane wnioski záoĪone do ostatniego dnia
poprzedniego kwartaáu.
4. Wniosek o przyznanie zdolnoĞci poáowowej, którego rozpatrzenie w danym
kwartale nie zostaáo zakoĔczone wydaniem decyzji, o której mowa w art. 13 ust.
2, jest ponownie rozpatrywany w nastĊpnym kwartale, nie dáuĪej jednak niĪ przez
kolejne 4 kwartaáy.
5. Rozpatrując wniosek o przyznanie zdolnoĞci poáowowej, minister wáaĞciwy
do spraw ryboáówstwa bierze pod uwagĊ cele i zasady przyznawania zdolnoĞci
poáowowej, okreĞlone w art. 11 ust. 6 rozporządzenia nr 2371/2002, oraz:
1) wielkoĞü zdolnoĞci poáowowej okreĞlonej we wniosku;
2) dáugoĞü caákowitą statku rybackiego;
3) rodzaje narzĊdzi poáowowych wpisanych w rejestrze dla danego statku
rybackiego;
4) wymogi restrukturyzacji floty rybackiej, pod wzglĊdem zgodnoĞci z celami
przyznawania zdolnoĞci poáowowej.
6. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa odmawia, w drodze decyzji,
przyznania zdolnoĞci poáowowej, w przypadku gdy:
1) modernizacja albo wprowadzenie do wykonywania ryboáówstwa morskiego
statku rybackiego, wskazane we wniosku o przyznanie zdolnoĞci poáowowej, nie
są zgodne z celami i zasadami przyznawania zdolnoĞci poáowowej, okreĞlonymi
w art. 11 ust. 6 rozporządzenia nr 2371/2002, albo
2) przyznanie zdolnoĞci poáowowej spowodowaáoby przekroczenie wielkoĞci
zdolnoĞci poáowowej ustalonej zgodnie z art. 11 ust. 6 rozporządzenia
nr 2371/2002, na podstawie danych zawartych w rejestrze w ostatnim dniu
kwartaáu poprzedzającego miesiąc, w którym wniosek o przyznanie zdolnoĞci
poáowowej jest rozpatrywany.
7. Odmowa przyznania zdolnoĞci poáowowej z przyczyny, o której mowa w ust.
6 pkt 2, nastĊpuje nie póĨniej niĪ po upáywie czwartego kwartaáu nastĊpującego po
kwartale, w którym zostaá záoĪony wniosek o przyznanie zdolnoĞci poáowowej.
Art. 15. 1. W przypadku wycofania bez pomocy publicznej z wykonywania
ryboáówstwa morskiego statku rybackiego wpisanego do rejestru, wáaĞciciel
8
16.04.2009.
wycofanego statku rybackiego albo jego nastĊpca prawny, w okresie 5 lat od dnia
ostatniego wyáadunku organizmów morskich záowionych przy uĪyciu tego statku
rybackiego, moĪe záoĪyü wniosek o dokonanie:
1) wpisu do rejestru innego statku rybackiego, którego jest wáaĞcicielem; lub
2) zmiany wpisu w rejestrze polegającej na:
a) zwiĊkszeniu zdolnoĞci poáowowej statku rybackiego, na który jest wydana licencja
poáowowa, lub
b) przywróceniu uprzednio wycofanego bez pomocy publicznej statku rybackiego do
wykonywania ryboáówstwa morskiego.
2. W przypadku zmniejszenia zdolnoĞci poáowowej statku rybackiego, na który
jest wydana licencja poáowowa, wáaĞciciel statku rybackiego albo jego nastĊpca
prawny, moĪe w okresie 5 lat od dnia dokonania zmiany wpisu w rejestrze dotyczącej
zdolnoĞci poáowowej tego statku, záoĪyü wniosek, o którym mowa w ust. 1.
3. Po bezskutecznym upáywie terminu, o którym mowa w ust. 1 lub 2, lub w
przypadku
wczeĞniejszego
záoĪenia
przez
wáaĞciciela
statku
rybackiego
oĞwiadczenia o rezygnacji z moĪliwoĞci záoĪenia wniosku zgodnie z ust. 1 lub 2,
zdolnoĞü poáowową równą wielkoĞci zdolnoĞci poáowowej wycofanego statku
rybackiego albo równą zmniejszeniu zdolnoĞci poáowowej statku rybackiego
przeznacza siĊ do wykorzystania w celach okreĞlonych w art. 11 ust. 6
rozporządzenia nr 2371/2002, lub w celu zwiĊkszenia zdolnoĞci poáowowej innego
statku rybackiego, na który jest wydana licencja poáowowa, w związku z jego
modernizacją albo wymianą statku rybackiego na statek o wiĊkszej zdolnoĞci
poáowowej,
przeprowadzaną
w
ramach
restrukturyzacji
floty
rybackiej.
Do
przyznawania zdolnoĞci poáowowej stosuje siĊ przepisy art. 13 i 14.
Art. 16. 1. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa uznaje, w drodze decyzji,
statek rybacki za wycofany z wykonywania ryboáówstwa morskiego, jeĪeli nie byá on
uĪywany do wykonywania ryboáówstwa morskiego przez okres dáuĪszy niĪ 3 lata.
2. PostĊpowanie w sprawie, o której mowa w ust. 1, wszczyna siĊ z urzĊdu.
3. ZdolnoĞü poáowową równą wielkoĞci zdolnoĞci poáowowej statku rybackiego
wycofanego z wykonywania ryboáówstwa morskiego zgodnie z ust. 1, przeznacza siĊ
do wykorzystania w celach okreĞlonych w art. 11 ust. 6 rozporządzenia nr
2371/2002, lub w celu zwiĊkszenia zdolnoĞci poáowowej innego statku rybackiego,
na który jest wydana licencja poáowowa, w związku z jego modernizacją albo
9
16.04.2009.
wymianą
statku
rybackiego
na
statek
o
wiĊkszej
zdolnoĞci
poáowowej,
przeprowadzaną w ramach restrukturyzacji floty rybackiej. Do przyznawania
zdolnoĞci poáowowej stosuje siĊ przepisy art. 13 i 14.
Art. 17. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa, po zasiĊgniĊciu opinii
organizacji spoáeczno-zawodowych rybaków, okreĞli, w drodze rozporządzenia,
szczegóáowe warunki, sposób i tryb przyznawania zdolnoĞci poáowowej wáaĞcicielom
statków rybackich mając na wzglĊdzie ochronĊ i racjonalne wykorzystanie
dostĊpnych Īywych zasobów morza w poszczególnych akwenach poáowowych oraz
dostosowanie floty rybackiej do tych zasobów.
Art. 18. 1. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa dokonuje zmiany wpisu w
rejestrze:
1) na wniosek wáaĞciciela statku rybackiego w przypadku:
a) zmiany danych zawartych w rejestrze,
b) wycofania statku rybackiego z wykonywania ryboáówstwa morskiego,
c) przywrócenia do wykonywania ryboáówstwa morskiego statku rybackiego
wycofanego bez pomocy publicznej;
2) w przypadku gdy decyzja o uznaniu statku rybackiego za wycofany z wykonywania
ryboáówstwa morskiego, o której mowa w art. 16 ust. 1, staáa siĊ ostateczna.
2. Zmiana wpisu w rejestrze, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, moĪe byü
dokonana w odniesieniu do statku rybackiego, na który jest wydana licencja
poáowowa albo statku rybackiego przywracanego do wykonywania ryboáówstwa
morskiego.
3. Wniosek o dokonanie zmiany wpisu w rejestrze w przypadku, o którym
mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a lub b, wáaĞciciel statku rybackiego jest obowiązany záoĪyü w
terminie 30 dni od dnia wystąpienia okolicznoĞci uzasadniającej dokonanie tej
zmiany.
4. W przypadku gdy zmiana wpisu w rejestrze dotyczy zmiany wáaĞciciela
statku rybackiego zaistniaáej w wyniku nastĊpstwa prawnego, nastĊpca prawny moĪe
záoĪyü wniosek o dokonanie zmiany w rejestrze równieĪ po upáywie terminu, o którym
mowa w ust. 3, jeĪeli zachowanie tego terminu nie byáo moĪliwe z powodu
postĊpowania dotyczącego ustalenia nastĊpstwa prawnego toczącego siĊ na
podstawie odrĊbnych przepisów, a nastĊpstwo prawne dotyczące statku rybackiego
10
16.04.2009.
zostanie wykazane odpowiednimi dokumentami.
Art. 19. 1. Wniosek o dokonanie zmiany wpisu w rejestrze, o której mowa w
art. 18 ust. 1 pkt 1, skáada siĊ do okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego
wáaĞciwego dla portu macierzystego statku rybackiego.
2. Wniosek o dokonanie zmiany wpisu w rejestrze zawiera:
1) numer statku rybackiego we wspólnotowym rejestrze floty rybackiej;
2) oznakĊ rybacką;
3) nazwĊ statku rybackiego, jeĪeli zostaáa nadana;
4) dane, których dotyczy zmiana lub informacjĊ o przyczynach wycofania statku
rybackiego z wykonywania ryboáówstwa morskiego.
3. Do wniosku o dokonanie zmiany w rejestrze doáącza siĊ:
1) dokumenty potwierdzające dane, których dotyczy zmiana wpisu w rejestrze;
2) dokument okreĞlający zakres wykonanych prac modernizacyjnych wydany przez
instytucjĊ, pod nadzorem której zostaáa przeprowadzona modernizacja statku
rybackiego; oraz
3) dokument stwierdzający speánienie warunków okreĞlonych w art. 8 lit. d i f
rozporządzenia nr 1438/2003, potwierdzony przez okrĊgowego inspektora
ryboáówstwa morskiego wáaĞciwego dla portu macierzystego statku rybackiego w przypadku gdy zmiana dotyczy zwiĊkszenia pojemnoĞci brutto statku
rybackiego o dáugoĞci caákowitej co najmniej 15 m, w wyniku przeprowadzenia
jego modernizacji zgodnie z art. 11 ust. 5 rozporządzenia nr 2371/2002;
4) waĪny dokument bezpieczeĔstwa statku rybackiego wydany zgodnie z
przepisami o bezpieczeĔstwie morskim - w przypadku zmiany, o której mowa w
art. 18 ust. 1 pkt 1 lit. c.
4. Do rozpatrywania wniosku o dokonanie zmiany w rejestrze przepisy art. 9
ust. 2 – 5 stosuje siĊ odpowiednio.
Art. 20. 1. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa dokonuje zmiany wpisu w
rejestrze poprzez zatwierdzenie w systemie teleinformatycznym, wprowadzonych
przez okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego danych lub informacji, o
których mowa w art. 19 ust. 2 pkt 4.
2. W przypadku dokonania w rejestrze zmiany, o której mowa w art. 18 ust. 1
pkt 1 lit. b, minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa, w terminie 7 dni od dnia jej
11
16.04.2009.
dokonania powiadamia o tym, w formie pisemnej, wáaĞciciela statku rybackiego.
Art. 21. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa odmawia, w drodze decyzji,
dokonania zmiany wpisu w rejestrze w przypadku, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt
1 lit. a w zakresie zwiĊkszenia zdolnoĞci poáowowej statku rybackiego, na który jest
wydana licencja poáowowa, lub lit. c, jeĪeli:
1) nie są speánione warunki okreĞlone w art. 11 ust. 5 rozporządzenia nr
2371/2002 i art. 8 rozporządzenia nr 1438/2003 - w przypadku zmiany dotyczącej
zwiĊkszenia pojemnoĞci brutto statku rybackiego o dáugoĞci caákowitej co najmniej
15 m w wyniku przeprowadzenia modernizacji tego statku na podstawie tych
przepisów; albo
2) nie są speánione warunki okreĞlone w art. 13 rozporządzenia nr 2371/2002, a
wáaĞcicielowi statku rybackiego nie zostaáa przyznana zdolnoĞü poáowowa na ten
statek;
3) wáaĞcicielowi statku rybackiego zostaáa przyznana zdolnoĞü poáowowa na ten
statek, ale dokonanie zmiany wpisu w rejestrze spowodowaáoby przekroczenie
dopuszczalnej wielkoĞci zdolnoĞci poáowowej floty rybackiej.
Art. 22. 1. Licencja poáowowa, zwana dalej „licencją”, jest wydawana przez
ministra wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa, w drodze decyzji, na dany statek rybacki,
na wniosek wáaĞciciela tego statku, w przypadku:
1) dokonania wpisu statku rybackiego do rejestru;
2) dokonania zmiany wpisu w rejestrze z przyczyn okreĞlonych w art. 18 ust.1 pkt 1
lit. a - jeĪeli skutkuje ona zmianą danych zawartych w wydanej licencji oraz lit. c;
3) utraty licencji wydanej na dany statek rybacki.
2. Licencja jest wydawana na czas nieokreĞlony.
3. Licencja wydawana w przypadku dokonania zmiany wpisu w rejestrze:
1) z przyczyn, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1 lit. a, z wyáączeniem przypadku
zmiany wáaĞciciela statku rybackiego lub
2) z powodu utraty licencji wydanej na dany statek rybacki
- zachowuje numer, jaki miaáa dotychczasowa licencja wydana na ten statek rybacki.
Art. 23. 1. Wniosek o wydanie licencji, o którym mowa w art. 22 ust. 1,
zawiera:
12
16.04.2009.
1) imiĊ, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwĊ, siedzibĊ i adres
wáaĞciciela statku rybackiego;
2) numer statku rybackiego we wspólnotowym rejestrze floty rybackiej, jeĪeli zostaá
nadany przed záoĪeniem wniosku o wydanie licencji;
3) oznakĊ rybacką.
2. W przypadku, o którym mowa w art. 22 ust. 1 pkt 3, do wniosku o wydanie
licencji doáącza siĊ oĞwiadczenie o utracie dotychczasowej licencji wydanej na dany
statek rybacki.
3. Wniosek o wydanie licencji skáada siĊ do okrĊgowego inspektora
ryboáówstwa morskiego wáaĞciwego dla portu macierzystego statku rybackiego.
4. OkrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego, w terminie 7 dni od dnia
otrzymania wniosku o wydanie licencji, dokonuje sprawdzenia wniosku.
5. JeĪeli okrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego stwierdzi, Īe wniosek nie
speánia wymagaĔ, o których mowa w ust. 1 lub 2, wzywa wnioskodawcĊ, w formie
pisemnej, do usuniĊcia braków w terminie okreĞlonym w wezwaniu, nie krótszym
jednak niĪ 7 dni od dnia dorĊczenia wezwania.
6. JeĪeli wnioskodawca pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 5, nie
usunąá braków w terminie, wniosek pozostawia siĊ bez rozpoznania, o czym naleĪy
pouczyü w wezwaniu.
7. Po dokonaniu czynnoĞci, o których mowa w ust. 4 lub 5, okrĊgowy inspektor
ryboáówstwa morskiego przekazuje ministrowi wáaĞciwemu do spraw ryboáówstwa
wniosek speániający wymagania okreĞlone w ust. 1 i 2.
8.
WáaĞciciel
statku
rybackiego
odbiera
licencjĊ
za
poĞrednictwem
okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego wáaĞciwego dla portu macierzystego
statku rybackiego albo w siedzibie urzĊdu obsáugującego ministra wáaĞciwego do
spraw ryboáówstwa.
9. W czasie wykonywania ryboáówstwa morskiego licencja znajduje siĊ na
statku rybackim, na który zostaáa wydana.
Art. 24. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa odmawia, w drodze decyzji,
wydania licencji, w przypadku:
1) gdy statek rybacki, którego dotyczy wniosek o wydanie licencji, nie jest wpisany
do rejestru;
2) odmowy dokonania zmiany wpisu w rejestrze zgodnie z art. 21.
13
16.04.2009.
Art. 25. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze
rozporządzenia, wzór licencji, mając na wzglĊdzie przepisy rozporządzenia Komisji
(WE) nr 1281/2005 z dnia 3 sierpnia 2005 r. w sprawie zarządzania licencjami
poáowowymi oraz minimum informacji, jakie mają byü w nich zawarte (Dz. Urz. UE L
203 z 4.08.2005, str. 3, z póĨn. zm.; Dz. Urz. UE L 57 z 1.03.2008, str. 38), zwanego
dalej „rozporządzeniem nr 1281/2002”, oraz zapewnienie moĪliwoĞci identyfikacji
statku rybackiego.
Art. 26. Licencja traci waĪnoĞü w przypadku:
1) wycofania statku rybackiego z wykonywania ryboáówstwa morskiego - z dniem:
a) dorĊczenia decyzji, o której mowa w art. 16 ust. 1, lub
b) dokonania zmiany wpisu w rejestrze, o której mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1 lit. b;
2) odmowy dokonania zmiany wpisu w rejestrze w zakresie zwiĊkszenia zdolnoĞci
poáowowej statku rybackiego - z dniem dorĊczenia decyzji, o której mowa w art. 21;
3) gdy zdolnoĞü poáowowa statku rybackiego jest wiĊksza od okreĞlonej w licencji
wydanej na ten statek, a wáaĞciciel statku nie záoĪyá w terminie wniosku o dokonanie
zmiany wpisu w rejestrze, o której mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1 lit. a - z dniem upáywu
tego terminu;
4) wydania nowej licencji na dany statek rybacki z powodu:
a) dokonania zmiany wpisu w rejestrze, o której mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1 lit. a,
jeĪeli skutkuje ona zmianą danych zawartych w dotychczasowej licencji wydanej
na ten statek rybacki, lub
b) utraty dotychczasowej licencji wydanej na ten statek rybacki
- z dniem dorĊczenia nowej licencji.
Art.
27.
1.
Wykonywanie
ryboáówstwa
morskiego
w
danym
roku
kalendarzowym wymaga uzyskania specjalnego zezwolenia poáowowego.
2. W przypadku prowadzenia poáowów poza polskimi obszarami morskimi
zgodnie z postanowieniami umów i porozumieĔ miĊdzynarodowych, specjalne
zezwolenie poáowowe moĪe zostaü wydane równieĪ na okres inny niĪ rok
kalendarzowy, jednak nie krótszy niĪ 6 miesiĊcy i nie dáuĪszy niĪ 12 miesiĊcy.
3. Specjalne zezwolenie poáowowe jest wydawane na wniosek armatora, na
statek rybacki, na który wydano licencjĊ.
14
16.04.2009.
4. Wniosek o wydanie specjalnego zezwolenia poáowowego na statek rybacki,
na który nie zostaáa wydana licencja, armator skáada nie wczeĞniej niĪ w dniu
záoĪenia przez wáaĞciciela tego statku rybackiego wniosku o wydanie licencji na ten
statek.
Art. 28. 1. Specjalne zezwolenie poáowowe wydaje, w drodze decyzji:
1) minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa - na poáowy w polskiej wyáącznej strefie
ekonomicznej, na morzu terytorialnym, w Zatoce Puckiej i w Zatoce GdaĔskiej
oraz poza polskimi obszarami morskimi;
2) okrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego wáaĞciwy dla portu macierzystego
statku rybackiego - na poáowy na obszarze Zalewu WiĞlanego, Zalewu
SzczeciĔskiego oraz Zalewu KamieĔskiego i Jeziora Dąbie.
2. Wniosek o wydanie specjalnego zezwolenia poáowowego, o którym mowa w
art. 27 ust. 3, skáada siĊ za poĞrednictwem okrĊgowego inspektora ryboáówstwa
morskiego, wáaĞciwego dla portu macierzystego statku rybackiego.
3. Wniosek o wydanie specjalnego zezwolenia poáowowego skáada siĊ w terminie
do dnia 31 paĨdziernika roku poprzedzającego rok, na który ma byü wydane
specjalne zezwolenie poáowowe.
4. Po upáywie terminu, o którym mowa w ust. 3, armator, który nabyá uprawnienie
do wykonywania ryboáówstwa morskiego na podstawie umowy miĊdzynarodowej
albo z innego tytuáu, moĪe ubiegaü siĊ o wydanie specjalnego zezwolenia
poáowowego.
5. Wniosek o wydanie specjalnego zezwolenia poáowowego zawiera:
1) imiĊ, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwĊ, siedzibĊ i adres
armatora statku rybackiego;
2) numer licencji poáowowej albo datĊ záoĪenia wniosku o wydanie licencji;
3) okreĞlenie organizmów morskich, które bĊdą celem poáowu;
4) wnioskowaną liczbĊ sztuk lub masĊ organizmów morskich, w przypadku
gatunków organizmów morskich objĊtych ogólną kwotą poáowową;
5) obszar prowadzenia poáowów;
6) rodzaj i iloĞü narzĊdzi poáowowych;
7) okres, na jaki ma byü wydane specjalne zezwolenie poáowowe – w przypadku
gdy jest wydawane na okres inny niĪ rok kalendarzowy zgodnie z art. 27 ust. 2.
6. W czasie wykonywania ryboáówstwa morskiego specjalne zezwolenie
15
16.04.2009.
poáowowe znajduje siĊ na statku rybackim, na który zostaáo wydane.
Art. 29. 1. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze
rozporządzenia, wzór specjalnego zezwolenia poáowowego, mając na wzglĊdzie
przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1627/94 z dnia 27 czerwca 1994 r.
ustanawiającego ogólne przepisy dotyczące specjalnych zezwoleĔ poáowowych (Dz.
Urz. WE L 171 z 6.07.1994, str. 7; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t.
2, str. 173), a takĪe moĪliwoĞü identyfikacji armatora statku rybackiego, obszaru
prowadzenia poáowów oraz organizmów morskich, które bĊdą celem poáowu.
Art. 30. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa, po zasiĊgniĊciu opinii
organizacji spoáeczno-zawodowych rybaków, okreĞli, w drodze rozporządzenia:
1) sposób i warunki wykorzystania ogólnej kwoty poáowowej w polskiej wyáącznej
strefie ekonomicznej, na morzu terytorialnym, w Zatoce Puckiej i w Zatoce GdaĔskiej,
2) sposób i warunki wykorzystania ogólnej kwoty poáowowej na akwenach
poáoĪonych poza polskimi obszarami morskimi
- mając na wzglĊdzie ochronĊ i racjonalne wykorzystanie Īywych zasobów morza
oraz ekonomicznoĞü i opáacalnoĞü prowadzonych poáowów.
Art. 31. W przypadku gdy na obszarach, o których mowa w art. 28 ust. 1 pkt 2,
zasoby danego gatunku organizmu morskiego wymagają w danym roku wzmoĪonej
ochrony, wáaĞciwy okrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego moĪe okreĞliü, w
drodze zarządzenia, gatunki objĊte ogólną kwotą poáowową oraz wysokoĞü kwoty
poáowowej w danym roku, a takĪe, po zasiĊgniĊciu opinii organizacji spoáecznozawodowych rybaków, sposób i warunki wykorzystania tej kwoty.
Art. 32. Organy, o których mowa w art. 30 i 31, okreĞlając sposób i warunki
wykorzystania ogólnej kwoty poáowowej, mogą uwzglĊdniü historyczną bazĊ
poáowową armatorów.
Art. 33. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa, w przypadku zagroĪenia
wyczerpania ogólnej kwoty poáowowej danego gatunku organizmu morskiego lub w
przypadku wyczerpania tej kwoty moĪe wprowadziü, w drodze rozporządzenia,
czasowy zakaz prowadzenia poáowów okreĞlonych gatunków organizmów morskich
16
16.04.2009.
na okreĞlonym obszarze lub prowadzenia poáowów okreĞlonymi narzĊdziami
poáowowymi lub przez okreĞlone statki rybackie, kierując siĊ stopniem wykorzystania
ogólnej kwoty poáowowej danego gatunku organizmu morskiego oraz mając na
wzglĊdzie zapewnienie ciągáoĞci prowadzenia poáowów, odbudowĊ Īywych zasobów
morza, ich ochronĊ i racjonalne wykorzystywanie.
Art. 34. 1. OkreĞlona w
specjalnym zezwoleniu poáowowym maksymalna
liczba sztuk lub masa organizmów morskich poszczególnych gatunków, zwana dalej
„indywidualną kwotą poáowową”, moĪe byü przekazywana w caáoĞci lub w czĊĞci
innym armatorom oraz na inne statki rybackie tego samego armatora.
2. Indywidualne kwoty poáowowe mogą byü przekazywane wyáącznie na rzecz
armatorów, którym w specjalnym zezwoleniu poáowowym przyznano indywidualne
kwoty poáowowe na ten sam gatunek organizmów morskich, których dotyczy
przekazanie.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje siĊ w przypadku wykonywania ryboáówstwa
morskiego na akwenach poáoĪonych poza polskimi obszarami morskimi.
4. Przekazanie indywidualnych kwot poáowowych, o których mowa w ust. 1,
nastĊpuje:
1) na wniosek armatora zainteresowanego przekazaniem indywidualnej kwoty
poáowowej, a w przypadku przekazywania indywidualnych kwot poáowowych
innym armatorom, na wspólny wniosek do organu, który wydaá specjalne
zezwolenie poáowowe;
2) po wyraĪeniu zgody przez organ, o którym mowa w pkt 1.
5. Wniosek, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, skáada siĊ wraz z wnioskiem o
zmianĊ specjalnego zezwolenia poáowowego.
Art. 35. 1. Uznana organizacja producentów moĪe dokonywaü przekazania
lub wymiany kwot poáowowych gatunków organizmów morskich, stanowiących sumĊ
indywidualnych kwot poáowowych armatorów bĊdących czáonkami tej organizacji, z
inną uznaną organizacją producentów.
2. Przekazanie lub wymiana kwot poáowowych, o których mowa w ust. 1,
nastĊpuje:
1) na wspólny wniosek uznanych organizacji producentów, o których mowa w ust. 1
skáadany do organu, który wydaá specjalne zezwolenie poáowowe;
17
16.04.2009.
2) po wyraĪeniu zgody przez organ, o którym mowa w pkt 1.
3. Kwoty poáowowe uzyskane w wyniku przekazania lub wymiany, o których
mowa w ust. 1, są przyznawane wyáącznie armatorom bĊdącym czáonkami uznanych
organizacji producentów dokonujących przekazania lub wymiany.
4. Wraz z wnioskiem, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, armatorzy bĊdący czáonkami
uznanych organizacji producentów dokonujących przekazania lub wymiany:
1) których indywidualne kwoty poáowowe podlegaáy przekazaniu lub wymianie, lub
2) którym mają byü przyznane kwoty poáowowe uzyskane w wyniku dokonania
przekazania lub wymiany
- skáadają wnioski o zmianĊ specjalnego zezwolenia poáowowego do organu, który je
wydaá.
Art. 36. Przekazanie lub wymiana kwoty poáowowej okreĞlonego gatunku
organizmu morskiego, w trybie okreĞlonym w art. 35, nie ma wpáywu na historyczną
bazĊ poáowową armatora.
Art. 37. 1. Organ, który wydaá specjalne zezwolenie poáowowe zawiesza je, w
drodze decyzji, na czas okreĞlony w tej decyzji, nie dáuĪszy jednak niĪ 6 miesiĊcy, w
przypadku:
1) stosowania niedozwolonych narzĊdzi poáowowych, lub
2) jeĪeli w okresie ostatnich 6 miesiĊcy dwukrotnie zostaáa naáoĪona na armatora
kara pieniĊĪna z tytuáu naruszania przepisów o ryboáówstwie.
2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podlega natychmiastowemu wykonaniu.
Art. 38. 1. W przypadku gdy
1) pozostaną niewykorzystane indywidualne kwoty poáowowe z powodu:
a) wydania decyzji, o których mowa w art. 37 ust. 1, w terminie
uniemoĪliwiającym wykorzystanie indywidualnych kwot poáowowych okreĞlonych
w specjalnym zezwoleniu poáowowym w okresie, na jaki specjalne zezwolenie
poáowowe zostaáo wydane, lub
b) wycofania statku rybackiego z wykonywania ryboáówstwa morskiego;
2) w wyniku wymiany dokonanej z innym paĔstwem czáonkowskim Unii Europejskiej,
zgodnie z art. 20 ust. 5 rozporządzenia nr 2371/2002 zostaną uzyskane kwoty
poáowowe
18
16.04.2009.
- minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa podaje do publicznej wiadomoĞci
informacjĊ o wysokoĞci tych kwot poáowowych oraz o terminie skáadania wniosków o
zmianĊ specjalnego zezwolenia poáowowego.
2. Kwoty poáowowe, o których mowa w ust. 1, minister wáaĞciwy do spraw
ryboáówstwa przyznaje, w czĊĞciach równych, armatorom statków rybackich, którzy
záoĪyli wnioski w terminie wskazanym w informacji, o której mowa w ust. 1.
3. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa odmawia, w drodze decyzji,
przyznania kwoty poáowowej w przypadku gdy wniosek zostaá záoĪony po terminie.
Art. 39. 1. Prowadzenie skupu lub przetwórstwa organizmów morskich w
polskich obszarach morskich wymaga uzyskania zezwolenia.
2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje minister wáaĞciwy do spraw
ryboáówstwa, w drodze decyzji, na czas okreĞlony nie dáuĪszy niĪ 12 miesiĊcy, na
pisemny wniosek armatora statku rybackiego, przy uĪyciu którego prowadzony jest
skup lub przetwórstwo na morzu organizmów morskich.
3. Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) imiĊ, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwĊ, siedzibĊ i adres
armatora statku rybackiego;
2) nazwĊ, oznaczenie, miĊdzynarodowy sygnaá wywoáawczy, port macierzysty
oraz przynaleĪnoĞü paĔstwową statku rybackiego;
3) rodzaj napĊdu statku rybackiego oraz moc w kW silników gáównych i
pomocniczych;
4) dáugoĞü caákowitą statku rybackiego;
5) pojemnoĞü
áadowni
przeznaczonych
do
przechowywania
produktów
ryboáówstwa;
6) okreĞlenie iloĞci oraz gatunku organizmów morskich, które bĊdą celem
prowadzonego skupu lub przetwórstwa;
7) planowany obszar prowadzenia skupu lub przetwórstwa organizmów morskich;
8) numery identyfikacyjne oraz oznaki rybackie statków rybackich, z których
bĊdzie prowadzony skup lub przetwórstwo.
4. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) imiĊ, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwĊ, siedzibĊ i adres
armatora statku rybackiego;
2) nazwĊ, oznaczenie, miĊdzynarodowy sygnaá wywoáawczy, port macierzysty oraz
19
16.04.2009.
przynaleĪnoĞü paĔstwową statku rybackiego;
3) okreĞlenie iloĞci i gatunku organizmów morskich, bĊdących celem prowadzonego
skupu lub przetwórstwa;
4) okreĞlenie obszaru prowadzenia skupu lub przetwórstwa organizmów morskich;
5) oznaki rybackie statków rybackich, z których bĊdzie prowadzony skup lub
przetwórstwo;
6) okres waĪnoĞci zezwolenia.
5. W czasie prowadzenia skupu lub przetwórstwa organizmów morskich na
morzu zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, znajduje siĊ na statku rybackim.
Art. 40. 1. Poáowy organizmów morskich w polskich obszarach morskich w
celach naukowo-badawczych albo szkoleniowych mogą byü prowadzone po
uzyskaniu pozwolenia wydawanego, w drodze decyzji, przez ministra wáaĞciwego do
spraw ryboáówstwa.
2. Z wnioskiem o wydanie pozwoleĔ, o których mowa w ust. 1, mogą wystąpiü
instytuty naukowo - badawcze, szkoáy wyĪsze i wyĪsze szkoáy zawodowe ksztaácące
w zakresie ryboáówstwa morskiego oraz szkoáy ponadgimnazjalne o profilu
ryboáówstwo morskie, których siedziba znajduje siĊ na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej.
3. Wniosek o wydanie pozwolenia na poáowy organizmów morskich w celach
naukowo-badawczych zawiera:
1) nazwĊ, siedzibĊ i adres wnioskodawcy;
2) planowany zakres i sposób badaĔ;
3) przewidywany obszar poáowów;
4) okreĞlenie organizmów morskich, które bĊdą celem poáowów;
5) planowaną wielkoĞü poáowów;
6) przewidywany czas trwania badaĔ;
7) oznaczenie statku, przy uĪyciu którego bĊdą prowadzone poáowy.
4. Wniosek o wydanie pozwolenia na poáowy organizmów morskich w celach
szkoleniowych zawiera okreĞlenie organizmów morskich, które bĊdą celem poáowów,
oraz przewidywany obszar poáowów i ich planowaną wielkoĞü.
5. Wnioski, o których mowa w ust. 3 i 4, skáada siĊ nie póĨniej niĪ na miesiąc
przed planowanym dniem rozpoczĊcia poáowów organizmów morskich w celach
naukowo-badawczych albo szkoleniowych.
20
16.04.2009.
6. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa przed wydaniem pozwolenia na
poáowy w celach naukowo-badawczych informuje o planowanych badaniach KomisjĊ
Europejską.
7. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa moĪe odmówiü, w drodze decyzji,
wydania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, jeĪeli prowadzenie planowanych
poáowów spowodowaáoby negatywne skutki dla Īywych zasobów morza lub
przeprowadzenie planowanych badaĔ jest nieuzasadnione lub niecelowe ze wzglĊdu
na ochronĊ Īywych zasobów morza.
Art. 41. 1. Pozwolenie na poáowy organizmów morskich w celach naukowobadawczych okreĞla rodzaje organizmów morskich bĊdących celem poáowów,
wielkoĞü poáowów, termin, obszar i sposób prowadzenia poáowów oraz moĪe
przewidywaü odstĊpstwa od przepisów dotyczących:
1) okresów ochronnych;
2) obwodów ochronnych;
3) wymiarów ochronnych;
4) rodzaju sprzĊtu poáowowego.
2. Pozwolenie na poáowy organizmów morskich w celach szkoleniowych
okreĞla gatunki organizmów morskich bĊdących celem poáowów, wielkoĞü poáowów,
termin, obszar oraz sposób prowadzenia poáowów.
3. W czasie prowadzenia poáowów organizmów morskich w celach naukowobadawczych albo szkoleniowych pozwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, znajdują
siĊ na statku.
4. Organizmy morskie pochodzące z poáowów w celach naukowo-badawczych
albo
szkoleniowych nie mogą byü wprowadzane do obrotu, chyba Īe zostaáy
záowione w ramach kwoty poáowowej danego gatunku organizmu morskiego
wyodrĊbnionej z ogólnej kwoty poáowowej w przepisach wydanych na podstawie art.
29 pkt 1 na prowadzenie poáowów w celach naukowo-badawczych albo
szkoleniowych.
Art. 42. Podmiot, który przeprowadziá poáowy organizmów morskich w celach
naukowo-badawczych, jest obowiązany przedstawiü ministrowi wáaĞciwemu do spraw
ryboáówstwa wyniki i wnioski z wykonanych badaĔ, w terminie 3 miesiĊcy od dnia ich
zakoĔczenia.
21
16.04.2009.
Art. 43. 1. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa moĪe cofnąü pozwolenie
na
poáowy
organizmów
morskich
w
celach
naukowo-badawczych
albo
szkoleniowych, w drodze decyzji, w przypadku raĪącego naruszania przepisów o
ryboáówstwie.
2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podlega natychmiastowemu wykonaniu.
Art. 44. 1. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa odmawia, w drodze
decyzji, ponownego wydania pozwolenia na poáowy organizmów morskich w celach
naukowo-badawczych, w przypadku gdy:
1) wnioskodawca ubiegający siĊ o pozwolenie nie przedstawiá wyników i wniosków,
o których mowa w art. 42; lub
2) podczas przeprowadzania poprzednich badaĔ zostaáy raĪąco naruszone przepisy
o ryboáówstwie lub warunki okreĞlone w pozwoleniu na poáowy organizmów
morskich w celach naukowo-badawczych.
2. Ponowne pozwolenie na poáowy organizmów morskich w celach
szkoleniowych w przypadku, gdy podczas przeprowadzania poprzednich badaĔ
zostaáy raĪąco naruszone przepisy o ryboáówstwie lub warunki okreĞlone w
pozwoleniu na poáowy organizmów morskich w celach szkoleniowych, moĪe zostaü
wydane nie wczeĞniej niĪ po upáywie 3 lat od dnia wydania poprzedniego
pozwolenia.
Art. 45. 1. Poáowy w celach sportowo - rekreacyjnych w polskich obszarach
morskich mogą byü prowadzone wyáącznie po:
1) uzyskaniu sportowego zezwolenia poáowowego przez:
a) organizatora zawodów sportowych na prowadzenie poáowów z brzegu albo
b) armatora statku – na prowadzenie poáowów z jego statku;
2) wniesieniu opáaty - w przypadku osób fizycznych niebĊdących podmiotami, o
których mowa w pkt 1 - na prowadzenie poáowów z brzegu, ze statku lub
innych urządzeĔ páywających.
2. W czasie prowadzenia poáowów w celach sportowo – rekreacyjnych:
1) podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są obowiązane posiadaü sportowe
zezwolenie poáowowe;
2) osoba fizyczna, o której mowa w ust. 1 pkt 2, jest obowiązana posiadaü
22
16.04.2009.
dokument toĪsamoĞci oraz dowód wniesienia opáaty, zawierający jej adres i numer
dokumentu toĪsamoĞci.
3. OkrĊgowy
inspektor
ryboáówstwa
morskiego
wáaĞciwy
dla
miejsca
prowadzenia poáowów sportowo-rekreacyjnych:
1) wydaje, w drodze decyzji, sportowe zezwolenie poáowowe na wniosek
podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 1;
2) prowadzi rejestr sportowych zezwoleĔ poáowowych.
4. Rejestr, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, jest prowadzony w formie
elektronicznej i zawiera:
1) imiĊ, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwĊ, siedzibĊ i adres
podmiotu, któremu wydano sportowe zezwolenie poáowowe;
2) okres, na jaki zostaáo wydane sportowe zezwolenie poáowowe;
3) iloĞü i rodzaj narzĊdzi wykorzystywanych do prowadzenia poáowów sportowo –
rekreacyjnych;
4) okreĞlenie gatunków organizmów morskich podanych we wniosku o wydanie
sportowego zezwolenia poáowowego;
5) seriĊ i numer dokumentu toĪsamoĞci lub numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub
numer REGON - przypadku podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a;
6) nazwĊ statku, a dla statku rybackiego oznakĊ rybacką oraz nazwĊ, jeĪeli zostaáa
nadana - w przypadku podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.
Art. 46. 1. Wniosek o wydanie sportowego zezwolenia poáowowego, o którym
mowa w art. 45 ust. 3 pkt 1, zawiera:
1) imiĊ, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwĊ, siedzibĊ i adres
wnioskodawcy;
2) seriĊ i numer dokumentu toĪsamoĞci lub numer identyfikacji podatkowej (NIP)
lub numer REGON;
3) wskazanie okresu, na jaki ma byü wydane zezwolenie;
4) w przypadku armatora statku – nazwĊ tego statku, a dla statku rybackiego oznakĊ rybacką oraz nazwĊ – jeĪeli zostaáa nadana;
5) w przypadku organizatora zawodów sportowych - listĊ uczestników zawodów
oraz miejsce i czas trwania zawodów;
6) okreĞlenie gatunku organizmów morskich, które bĊdą celem poáowu;
7) iloĞü i rodzaj narzĊdzi, które bĊdą wykorzystywane do prowadzenia poáowów.
23
16.04.2009.
2. Sportowe zezwolenie poáowowe zawiera w szczególnoĞci:
1) imiĊ, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwĊ, siedzibĊ i adres
wnioskodawcy;
2) okres waĪnoĞci zezwolenia;
3) okreĞlenie iloĞci i gatunku organizmów morskich oraz sposobu prowadzenia
poáowów.
3. Sportowe zezwolenie poáowowe wydaje siĊ na czas okreĞlony nie dáuĪszy
niĪ 12 miesiĊcy albo na czas trwania zawodów sportowych.
4. OkrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego wáaĞciwy dla miejsca
prowadzenia poáowów sportowo-rekreacyjnych odmawia, w drodze decyzji, wydania
sportowego zezwolenia poáowowego, w przypadku gdy kwota poáowowa danego
gatunku ryb zostaáa wyczerpana.
Art. 47. 1. Wniesienie opáaty, o której mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2, w
zaleĪnoĞci od jej wysokoĞci, uprawnia osoby fizyczne do prowadzenia poáowów w
celach sportowo – rekreacyjnych przez okres tygodnia, miesiąca lub kolejnych 12
miesiĊcy od dnia wniesienia tej opáaty.
2. Opáata, o której mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2, stanowi dochód budĪetu
paĔstwa i jest wnoszona na rachunek wáaĞciwego okrĊgowego inspektora
ryboáówstwa morskiego.
3. WysokoĞü opáaty, o której mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2, nie przekracza jednej
dwudziestej przeciĊtnego wynagrodzenia miesiĊcznego w gospodarce narodowej za
rok poprzedzający, ogáaszanego przez Prezesa Gáównego UrzĊdu Statystycznego.
4. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze rozporządzenia:
1) szczegóáowy sposób i warunki prowadzenia poáowów w celach sportowo –
rekreacyjnych,
2) wysokoĞü opáaty, o której mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2, oraz tryb jej wnoszenia,
3) formĊ oraz sposób prowadzenia rejestru, o którym mowa w art. 45 ust. 3 pkt 2,
4) wzory sportowych zezwoleĔ poáowowych oraz wzór raportu poáowowego, o
którym mowa w art. 45 ust. 3 pkt 3
-
mając
na
wzglĊdzie
ochronĊ
Īywych
zasobów
morza
i
zapewnienie
bezpieczeĔstwa i porządku podczas prowadzenia poáowów.
Art. 48. Do prowadzenia poáowów w celach sportowo-rekreacyjnych nie mogą
24
16.04.2009.
byü uĪywane narzĊdzia poáowowe wykorzystywane do wykonywania ryboáówstwa
morskiego.
Art. 49. 1. Prowadzenie chowu lub hodowli ryb i innych organizmów morskich
albo zarybiania w polskich obszarach morskich wymaga uzyskania zezwolenia
wydawanego, w drodze decyzji, przez ministra wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa, z
zastrzeĪeniem ust. 7.
2. Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) imiĊ, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwĊ, siedzibĊ i adres
wnioskodawcy;
2) w przypadku zezwolenia na prowadzenie chowu lub hodowli ryb i innych
organizmów morskich - miejsce, okres i sposób planowanego prowadzenia chowu
lub hodowli organizmów morskich oraz ich gatunek;
3) w przypadku zezwolenia na prowadzenie zarybiania:
a) iloĞü, gatunek i rodzaj materiaáu zarybieniowego oraz miejsce i czas
planowanego zarybiania,
b) rodzaj, iloĞü, miejsce, czas i sposób planowanego pozyskania materiaáu
biologicznego - jeĪeli zarybianie wymaga jego pozyskania.
3. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera okreĞlenie:
1) rodzaju, iloĞci, miejsca, czasu i sposobu pozyskania materiaáu biologicznego;
2) iloĞci, gatunku i rodzaju materiaáu zarybieniowego oraz wskazanie miejsca i
czasu zarybiania albo
3) miejsca, okresu i sposobu prowadzenia chowu lub hodowli organizmów
morskich oraz ich gatunku.
4. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa, w drodze decyzji:
1) odmawia wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, jeĪeli planowana
dziaáalnoĞü stanowiáaby zagroĪenie dla trwaáoĞci lub równowagi Ğrodowiska
morskiego;
2) cofa zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, jeĪeli chów lub hodowla albo zarybianie
są prowadzone niezgodnie z warunkami w nim okreĞlonymi lub dziaáalnoĞü ta
stanowi zagroĪenie dla trwaáoĞci lub równowagi Ğrodowiska morskiego.
5. Decyzja, o której mowa w ust. 4 pkt 2, podlega natychmiastowemu
wykonaniu.
25
16.04.2009.
6. Zezwolenia nie wymaga zarybianie w polskich obszarach morskich, o
którym mowa w art. 50.
Art. 50. 1. Utrzymanie i odtwarzanie zasobów ryb w polskich obszarach
morskich jest dokonywane przez planowane zarybianie, zwane dalej „zarybianiem
polskich obszarów morskich”.
2. Zarybianie polskich obszarów morskich prowadzi minister wáaĞciwy do
spraw ryboáówstwa.
3. Koszty wykonania zarybiania polskich obszarów morskich są ponoszone
corocznie przez budĪet paĔstwa, z czĊĞci, której dysponentem jest minister wáaĞciwy
do spraw ryboáówstwa w formie dotacji celowej.
4. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa moĪe powierzyü, w drodze
porozumienia, wykonanie czĊĞci lub caáoĞci zarybiania polskich obszarów morskich
jednostce badawczo-rozwojowej posiadającej doĞwiadczenie w zakresie badaĔ nad
doskonaleniem metod zarybiania.
5. W przypadku powierzenia wykonania czĊĞci lub caáoĞci zarybiania polskich
obszarów morskich jednostce badawczo-rozwojowej, podmiotowi temu przysáuguje
dotacja celowa na pokrycie kosztów wykonania tego zarybiania.
6. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa moĪe wyznaczyü, w drodze
rozporządzenia, jednostkĊ badawczo - rozwojową, upowaĪnioną do wydawania
opinii w sprawie zgodnoĞci miejsca, czasu i sposobu wprowadzenia materiaáu
zarybieniowego ryb dwuĞrodowiskowych do wód powierzchniowych z zaáoĪeniami
planu, o którym mowa w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1100/2007 z dnia 18 wrzeĞnia
2007 r. ustanawiającym Ğrodki sáuĪące odbudowie zasobów wĊgorza europejskiego
(Dz. Urz. UE L 168 z 22.09.2007, str. 17), mając na wzglĊdzie potrzebĊ zapewnienia
ochrony róĪnorodnoĞci biologicznej zasobów ryb dwuĞrodowiskowych w wodach
powierzchniowych.
7. Przepis ust. 3 nie dotyczy zarybiania, na które jest wymagane zezwolenie, o
którym mowa w art. 49 ust. 1.
Art. 51. 1. Wprowadzenie gatunku obcego lub przeniesienie gatunku
niewystĊpującego miejscowo, w rozumieniu rozporządzenia Rady (WE) nr 708/2007
z dnia 11 czerwca 2007 r. w sprawie wykorzystania w akwakulturze gatunków obcych
i niewystĊpujących miejscowo (Dz. Urz. UE L 248 z 28.06.2007, str. 1), zwanego
26
16.04.2009.
dalej „rozporządzeniem nr 708/2007”, w polskich obszarach morskich wymaga
uzyskania zezwolenia wydawanego, w drodze decyzji, przez ministra wáaĞciwego do
spraw ryboáówstwa.
2. Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) imiĊ, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwĊ, siedzibĊ i adres
wnioskodawcy;
2) miejsce, okres i sposób planowanego wprowadzenia gatunku obcego lub
przeniesienia gatunku niewystĊpującego miejscowo;
3) okreĞlenie gatunku, który bĊdzie wprowadzany lub przeniesiony i jego iloĞü.
3. Zezwolenie zawiera okreĞlenie:
1) gatunku, który bĊdzie wprowadzany lub przeniesiony i jego iloĞci;
2) miejsca, czasu i sposobu wprowadzenia gatunku obcego lub przeniesienia
gatunku niewystĊpującego miejscowo.
4. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa, w drodze decyzji:
1)
odmawia wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, jeĪeli planowana
dziaáalnoĞü stanowiáaby zagroĪenie dla trwaáoĞci lub równowagi Ğrodowiska
morskiego;
2) cofa zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, jeĪeli wprowadzenie gatunku obcego
lub
przeniesienie
gatunku
niewystĊpującego
miejscowo
jest
realizowane
niezgodnie z warunkami w nim okreĞlonymi lub dziaáalnoĞü ta stanowi zagroĪenie
dla trwaáoĞci lub równowagi Ğrodowiska morskiego.
5. Decyzja, o której mowa w ust. 4 pkt 2, podlega natychmiastowemu
wykonaniu.
6. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa prowadzi, w formie elektronicznej,
rejestr wprowadzeĔ i przeniesieĔ, o którym mowa w art. 23 rozporządzenia nr
708/2007.
Art. 52. 1. W przypadku gdy przepisy Unii Europejskiej dotyczące Wspólnej
Polityki Rybackiej lub przepisy umów lub porozumieĔ miĊdzynarodowych, których
Rzeczpospolita Polska jest stroną, wprowadzają obowiązki w zakresie monitorowania
lub kontroli poáowu okreĞlonych gatunków organizmów morskich, dokonanie takiego
zgáasza siĊ do okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego wáaĞciwego ze
wzglĊdu na miejsce poáowu lub wyáadunku , najpóĨniej w czasie dokonywania poáowu
lub wyáadunku.
27
16.04.2009.
2. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze rozporządzenia,
na morzu terytorialnym i w polskiej wyáącznej strefie ekonomicznej:
1) wymiary i okresy ochronne organizmów morskich,
2) szczegóáowe warunki wykonywania ryboáówstwa morskiego, w tym:
a) rodzaj i iloĞü narzĊdzi poáowowych oraz ich konstrukcjĊ,
b) sposób prowadzenia poáowów,
c) sposób prowadzenia poáowów w obszarach Natura 2000, w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92,
poz. 880, z póĨn. zm.1)), zwanych dalej „obszarami Natura 2000”, które zostaáy
wyznaczone na obszarach morskich, biorąc pod uwagĊ cel ochrony wyznaczony
dla tych obszarów,
d) sposób postĊpowania w przypadku poáowu oznakowanych ryb pochodzących z
zarybieĔ polskich obszarów morskich,
e) wielkoĞü dopuszczalnego przyáowu, oraz gatunki organizmów morskich, których
przyáów podlega obowiązkowi zgáoszenia do okrĊgowego inspektora ryboáówstwa
morskiego,
f) sposób oznakowania narzĊdzi poáowowych uĪywanych wyáącznie do poáowów
w strefie 12 Mm od linii brzegu,
g) miejsca i czas wyáadunku okreĞlonych gatunków organizmów morskich
- które nie są objĊte Wspólną Polityką Rybacką Unii Europejskiej, mając na
wzglĊdzie efektywne wykorzystywanie narzĊdzi poáowowych oraz ochronĊ Īywych
zasobów morza.
Art. 53. WáaĞciwy okrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego, po zasiĊgniĊciu
opinii jednostki badawczo-rozwojowej lub szkoáy wyĪszej wskazanej przez ministra
wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa, organizacji spoáeczno-zawodowych rybaków oraz
wáaĞciwego miejscowo wojewody, okreĞli, w drodze zarządzenia, w odniesieniu do
wykonywania ryboáówstwa na morskich wodach wewnĊtrznych:
1) staáe obwody ochronne lub obwody ochronne na czas okreĞlony oraz
szczegóáowe warunki prowadzenia w nich poáowów;
1)
Zmiany wymienionej ustawy zostaáy ogáoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 113, poz. 954 i Nr 130, poz.
1087, z 2007 r. Nr 75, poz. 493, Nr 176, poz. 1238 i Nr 181, poz. 1286 oraz z 2008 r. Nr 154, poz.
958, Nr 199, poz. 1227 i Nr 201, poz. 1237.
28
16.04.2009.
2) wymiary i okresy ochronne organizmów morskich,
3) szczegóáowy sposób wykonywania ryboáówstwa morskiego na tych wodach oraz
wyznaczonych na nich obszarach Natura 2000, w tym:
a) rodzaj i iloĞü narzĊdzi poáowowych oraz ich konstrukcjĊ,
b) porządek przy poáowach oraz oznakowanie narzĊdzi poáowowych,
c) sposób zajmowania miejsc przez rybaków
- mając na wzglĊdzie ochronĊ i racjonalne wykorzystanie Īywych zasobów morza.
Art. 54. WáaĞciwy okrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego, po zasiĊgniĊciu
opinii organizacji spoáeczno-zawodowych rybaków oraz wáaĞciwego miejscowo
wojewody, okreĞli, w drodze zarządzenia, liczbĊ narzĊdzi poáowowych, które mogą
byü jednoczeĞnie wystawione na danym obszarze.
Art. 55. Przepisy wydane na podstawie art. 53 dotyczące obwodów
ochronnych, wymiarów i okresów ochronnych oraz rodzaju narzĊdzi poáowowowych
nie dotyczą poáowów organizmów morskich w celach naukowo-badawczych, w
zakresie okreĞlonym w pozwoleniu, o którym mowa w art. 40 ust. 1.
Art. 56. Zabrania siĊ:
1) niszczenia tarlisk, ikry oraz narybku;
2) poáowu organizmów morskich w obwodzie ochronnym, niezgodnie z warunkami
okreĞlonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 53 pkt 1;
3) poáowu organizmów morskich, które:
a) nie przekroczyáy ustanowionych dla nich wymiarów ochronnych,
b) znajdują siĊ w ustanowionych dla nich okresach ochronnych;
4) poáowu gatunku organizmów morskich :
a) którego ogólna kwota poáowowa zostaáa wyczerpana;
b) dla którego zostaá wprowadzony zakaz poáowów lub zakaz poáowów w danym
okresie lub na danym obszarze;
5) uĪywania materiaáów wybuchowych, Ğrodków odurzających, trujących ub
zanieczyszczających Ğrodowisko morskie;
6) wyrzucania za burtĊ statku rybackiego wyáowionych organizmów morskich
okreĞlonych gatunków, z wyáączeniem organizmów, które nie przekroczyáy
ustanowionych dla nich wymiarów ochronnych, lub záowionych w okresie
29
16.04.2009.
ochronnym;
7)
wprowadzania do obrotu organizmów morskich pochodzących z poáowów w
celach sportowo – rekreacyjnych, z wyáączeniem przypadku ich przeznaczenia
na rzecz organizacji poĪytku publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia
2003 r. o dziaáalnoĞci poĪytku publicznego i wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz.
873, z póĨn. zm.2));
8) wprowadzania do obrotu organizmów morskich záowionych na podstawie
pozwoleĔ, o których mowa w art. 40 ust. 1, z wyáączeniem przypadku, o którym
mowa w art. 41 ust. 4;
9) prowadzenia chowu lub hodowli albo zarybiania w polskich obszarach morskich
bez zezwolenia, o którym mowa w art. 49 ust. 1;
10) wprowadzania gatunku obcego lub przenoszenia gatunku niewystĊpującego
miejscowo bez zezwolenia, o którym mowa w art. 51 ust. 1.
Art. 57. Zabrania siĊ prowadzenia poáowów bez licencji lub specjalnego
zezwolenia poáowowego, wyáadowywania na ląd, wprowadzania do obrotu,
magazynowania, transportu i przeáadunku w morzu organizmów morskich záowionych
z naruszeniem przepisów o ryboáówstwie.
Art. 58. 1. Zabrania siĊ naruszania stanowiących cudzą wáasnoĞü narzĊdzi
poáowowych, chyba Īe jest to konieczne ze wzglĊdu na dziaáanie siáy wyĪszej,
bezpieczeĔstwo
Īeglugi
oraz
na
potrzeby
ratownictwa
lub
nadzoru
nad
wykonywaniem ryboáówstwa.
2. NarzĊdzia poáowowe wystawione w polskich obszarach morskich, które nie
są oznakowane, uznaje siĊ za porzucone z zamiarem wyzbycia siĊ wáasnoĞci.
3. NarzĊdzia poáowowe, o których mowa w ust. 2, są przekazywane
dyrektorowi urzĊdu morskiego wáaĞciwemu ze wzglĊdu na miejsce znalezienia tych
narzĊdzi.
4. Organizmy morskie znajdujące siĊ w narzĊdziach poáowowych, o których
mowa w ust. 2, nadające siĊ do spoĪycia, okrĊgowy inspektor ryboáówstwa
2)
Zmiany wymienionej ustawy zostaáy ogáoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593, Nr 116, poz.
1203 i Nr 210, poz. 2135, z 2005 r. Nr 155, poz. 1298, Nr 169, poz. 1420, Nr 175, poz. 1462 i Nr 249,
poz. 2104, z 2006 r. Nr 94, poz. 651 oraz z 200 8 r. Nr 209, poz. 1316.
30
16.04.2009.
morskiego wáaĞciwy ze wzglĊdu na miejsce znalezienia tych narzĊdzi sprzedaje z
wolnej rĊki albo przekazuje nieodpáatnie organizacjom poĪytku publicznego.
5. ĝrodki finansowe uzyskane ze sprzedaĪy, o której mowa w ust. 4, są
przekazywane na rachunek dochodów budĪetu paĔstwa wáaĞciwego okrĊgowego
inspektora ryboáówstwa morskiego.
Art. 59. 1. Zabrania siĊ wydawania lub wystawiania narzĊdzi poáowowych w
taki sposób lub w takim miejscu, aby:
1) powodowaáy uszkodzenia innych narzĊdzi poáowowych lub
2) utrudniaáy poáów innym rybakom.
2. NarzĊdzia poáowowe mogą byü uĪywane do prowadzenia poáowów przez:
1) armatorów, o których mowa w art. 5 ust. 1, po uzyskaniu licencji i specjalnego
zezwolenia poáowowego;
2) podmioty, o których mowa w art. 40 ust. 2, po uzyskaniu odpowiedniego
pozwolenia;
3) podmioty posiadające odpowiednie zezwolenia, o których mowa w art. 45 ust. 1
pkt 1 i art. 49 ust. 1.
Art. 60. 1. Dziennik poáowowy, o którym mowa w art. 6 rozporządzenia Rady
(EWG) nr 2847/93 z dnia 12 paĨdziernika 1993 r. ustanawiającego system kontroli
mający zastosowanie do wspólnej polityki ryboáówstwa (Dz. Urz. WE L 261 z
20.10.1993, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 2, str. 70),
zwanego dalej „rozporządzeniem nr 2847/1993”, wydaje, na wniosek armatora statku
rybackiego, okrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego wáaĞciwy dla portu
macierzystego danego statku.
2. Za wydanie dziennika poáowowego pobiera siĊ opáatĊ stanowiącą dochód
budĪetu paĔstwa.
3. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze rozporządzenia,
wysokoĞü oraz sposób wnoszenia opáaty, o której mowa w ust. 2, mając na wzglĊdzie
zapewnienie, aby opáata ta stanowiáa równowartoĞü kosztów wykonania dziennika
poáowowego.
4. Dziennik poáowowy przechowuje siĊ na statku rybackim w sposób
zapewniający jego ochronĊ przed uszkodzeniem lub zniszczeniem.
31
16.04.2009.
Art. 61. 1. Do dziennika poáowowego wpisuje siĊ:
1) dane wymagane przepisami Unii Europejskiej ustanawiającymi szczegóáowe
zasady dla zapisu informacji dotyczących poáowów dokonywanych przez paĔstwa
czáonkowskie Unii Europejskiej;
2) liczbĊ operacji poáowowych dokonanych w danym dniu;
3) rozmiar albo iloĞü uĪytych do poáowów narzĊdzi poáowowych;
4) czas poáowów;
5) iloĞü organizmów morskich danego gatunku wyrzuconych za burtĊ statku
rybackiego.
2.
Oryginaá
strony
dziennika
poáowowego
kapitan
statku
rybackiego
przekazuje za poĞrednictwem okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego
wáaĞciwego dla portu macierzystego tego statku, a w przypadku zakoĔczenia rejsu w
innym porcie – za poĞrednictwem okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego
wáaĞciwego dla portu zakoĔczenia rejsu, do Centrum Monitorowania Ryboáówstwa, o
którym mowa w art. 3 rozporządzenia nr 2847/1993, po kaĪdym rejsie, w terminie 48
godzin od zakoĔczenia wyáadunku.
Art. 62. 1. DeklaracjĊ wyáadunkowo-przeáadunkową, o której mowa w art. 8
ust. 1
rozporządzenia nr 2847/1993, kapitan statku rybackiego przekazuje
okrĊgowemu
inspektorowi
ryboáówstwa
morskiego
wáaĞciwemu
dla
portu
macierzystego tego statku, a w przypadku zakoĔczenia rejsu w innym porcie –
okrĊgowemu
inspektorowi
ryboáówstwa
morskiego
wáaĞciwemu
dla
portu
zakoĔczenia rejsu, w terminie okreĞlonym w tym przepisie.
2. W przypadku rejsów poáowowych trwających dáuĪej niĪ 15 dni kapitan statku
rybackiego
przekazuje
deklaracjĊ
wyáadunkowo-przeáadunkową
okrĊgowemu
inspektorowi ryboáówstwa morskiego, o którym mowa w ust. 1, drogą radiową lub
elektroniczną.
3. Deklaracje wyáadunkowo-przeáadunkowe, o których mowa w ust. 1 i 2,
okrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego, w terminie 24 godzin od ich otrzymania,
przekazuje do Centrum Monitorowania Ryboáówstwa.
Art. 63. Centrum Monitorowania Ryboáówstwa:
1) przyjmuje i rejestruje dane podawane w dzienniku poáowowym oraz w
deklaracji
wyáadunkowo-przeáadunkowej
rejestrowane
zgodnie
z
32
16.04.2009.
rozporządzeniem Rady (WE) nr 1966/2006 z dnia 21 grudnia 2006 r. w
sprawie elektronicznej rejestracji i raportowania dziaáalnoĞci poáowowej oraz w
sprawie Ğrodków teledetekcji (Dz. Urz. UE L 409 z 30.12.2006, str. 1), zwanym
dalej „rozporządzeniem nr 1966/2006”;
2) przyjmuje elektroniczne raporty, o których mowa w art. 3 rozporządzenia nr
1966/2006.
Art. 64.
Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze
rozporządzenia:
1) wzór
dziennika
poáowowego,
w
tym
wzór
deklaracji
wyáadunkowo-
przeáadunkowej, która stanowi czĊĞü strony dziennika poáowowego,
2) gatunki organizmów morskich, których wyrzucenie za burtĊ wymaga wykazania w
dzienniku poáowowym
- mając na wzglĊdzie racjonalne wykorzystanie oraz ochronĊ Īywych zasobów
morza.
Art. 65. 1. Kapitan statku rybackiego o dáugoĞci caákowitej poniĪej 10 m, z
wyáączeniem przypadku, o którym mowa w art. 11 rozporządzenia Rady (WE) nr
1098/2007 z dnia 18 wrzeĞnia 2007 r. ustanawiającego wieloletni plan w zakresie
zasobów dorsza w Morzu Baátyckim oraz poáowów tych zasobów, zmieniające
rozporządzenie (EWG) nr 2847/93 i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 779/97
(Dz. Urz. UE L 248 z 22.09.2007, str. 1), jest obowiązany do sporządzania
miesiĊcznego raportu poáowowego.
2. Do miesiĊcznego raportu poáowowego wpisuje siĊ:
1) oznakĊ rybacką;
2) nazwĊ miesiąca, za który raport zostaá sporządzony;
3) imiĊ i nazwisko oraz adres kapitana;
4) iloĞü i gatunek záowionych organizmów morskich;
5) obszar poáowów;
6) rodzaj i liczbĊ uĪytych narzĊdzi poáowowych;
7) czas trwania poáowów;
8) datĊ i godzinĊ wyáadunków.
2. Wpisu do miesiĊcznego raportu poáowowego dokonuje siĊ kaĪdorazowo,
przed upáywem 24 godzin, po powrocie z áowiska.
33
16.04.2009.
3. Po zakoĔczeniu poáowów w danym miesiącu miesiĊczny raport poáowowy
kapitan statku rybackiego przekazuje okrĊgowemu inspektorowi ryboáówstwa
morskiego wáaĞciwemu dla portu macierzystego statku rybackiego, nie póĨniej niĪ do
5 dnia miesiąca nastĊpującego po miesiącu, za który sporządzany jest raport.
4. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze rozporządzenia,
wzór
miesiĊcznego
raportu
poáowowego,
mając
na
wzglĊdzie
prawidáowe
raportowanie poáowów oraz usprawnienie kontroli.
Art. 66. OkrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego, wáaĞciwy ze wzglĊdu na
miejsce wyáadunku, jest wáaĞciwy do przyjmowania zawiadomienia, o którym mowa w
art. 7 rozporządzenia nr 2847/1993.
Art. 67. 1. W przypadku transportu produktów ryboáówstwa przewoĨnik jest
obowiązany posiadaü dokument, o którym mowa w art. 13 rozporządzenia nr
2847/1993, zwany dalej „dokumentem transportowym”.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje siĊ w przypadku gdy transport produktów
ryboáówstwa odbywa siĊ na terenie portu lub na odlegáoĞü nie wiĊkszą niĪ 20 km od
miejsca wyáadunku tych produktów ze statku rybackiego.
3. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze rozporządzenia,
wzór dokumentu transportowego, mając na wzglĊdzie zapewnienie skutecznoĞci
kontroli obrotu produktami ryboáówstwa.
Art. 68. 1. Dokument transportowy wystawia przewoĨnik na formularzach
udostĊpnianych w okrĊgowym inspektoracie ryboáówstwa morskiego.
2. Za wydanie formularzy, o których mowa w ust. 1, pobiera siĊ opáatĊ, która
stanowi dochód budĪetu paĔstwa.
3. OkrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego wáaĞciwy dla miejsca
wyáadunku nadaje kaĪdemu dokumentowi transportowemu niepowtarzalny numer,
który skáada siĊ z trzech pierwszych liter nazwy jego siedziby oraz z cyfr, które
stanowią kolejny numer wydawanego formularza w danym inspektoracie w danym
roku i czterech cyfr oznaczających rok wydania.
4.
Dokument
transportowy
przewoĨnik
przekazuje
za
poĞrednictwem
okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego, który nadaá temu dokumentowi
34
16.04.2009.
numer okreĞlony w ust. 3, do Centrum Monitorowania Ryboáówstwa, w terminie 24
godzin od dokonania wyáadunku produktów ryboáówstwa.
5. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze rozporządzenia,
wysokoĞü oraz sposób wnoszenia opáaty pobieranej za wydanie formularzy
dokumentu transportowego, mając na wzglĊdzie zapewnienie, aby opáata ta
stanowiáa równowartoĞü kosztów wykonania tych formularzy.
Art. 69. 1. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa:
1) sprawuje nadzór nad ruchem statków rybackich przy pomocy satelitarnego
systemu monitorowania, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr
2244/2003 z dnia 18 grudnia 2003 r. ustanawiającym szczegóáowe przepisy
dotyczące satelitarnych systemów monitorowania statków (Dz. Urz. UE L 333
z 20.12.2003, str. 17; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 6,
str. 98), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 2244/2003”;
2) oraz zbiera, gromadzi, przetwarza i udostĊpnia dane w zakresie wykonywania
ryboáówstwa morskiego;
3) realizuje obowiązki paĔstwa czáonkowskiego Unii Europejskiej dotyczące
przypadkowych poáowów waleni, okreĞlone w rozporządzeniu Rady (WE) nr
812/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. okreĞlającym Ğrodki dotyczące
przypadkowego odáawiania waleni podczas poáowów ryb, oraz zmieniającym
rozporządzenie (WE) nr 88/98 (Dz. Urz. UE L 150 z 30.04.2004, str. 12; Dz.
Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 7, str. 91), zwanym dalej
„rozporządzeniem nr 812/2004”.
2. Centrum Monitorowania Ryboáówstwa peáni rolĊ oĞrodka monitorowania
ryboáówstwa, o którym mowa w rozporządzeniu nr 2244/2003.
Art. 70. 1. Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej program:
1) zbierania, gromadzenia i zarządzania danymi niezbĊdnymi do realizacji
Wspólnej Polityki Rybackiej Unii Europejskiej,
2) program monitorowania przypadkowych poáowów waleni, o którym mowa w
rozporządzeniu nr 812/2004,
- są realizowane przez jednostkĊ badawczo-rozwojową prowadzącą badania
naukowe w zakresie objĊtym Wspólną Polityką Rybacką Unii Europejskiej oraz
posiadającą odpowiednie warunki techniczno-organizacyjne do zbierania danych
35
16.04.2009.
objĊtych tymi programami oraz zarządzania tymi danymi.
2. Programy, o których mowa w ust. 1, są finansowane z budĪetu paĔstwa, w
formie dotacji celowej, w przypadku programu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1.
3. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze rozporządzenia,
jednostkĊ badawczo-rozwojową, o której mowa w ust. 1, biorąc pod uwagĊ warunki
techniczno-organizacyjne niezbĊdne do zbierania i zarządzania danymi w zakresie
Wspólnej Polityki Rybackiej Unii Europejskiej oraz do zbierania danych w zakresie
przyáowu maáych waleni.
Art. 71. 1. Armator statku rybackiego o polskiej przynaleĪnoĞci jest
obowiązany do przyjĊcia na pokáad swojego statku obserwatora lub obserwatorów,
wyznaczonych przez jednostkĊ badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 70 ust. 1,
do przeprowadzenia czynnoĞci niezbĊdnych do realizacji programu, jeĪeli ich
obecnoĞü nie spowoduje koniecznoĞci zmniejszenia liczby zaáogi tego statku.
2. Udokumentowane przez armatora statku rybackiego, o którym mowa w ust.
1, koszty pobytu obserwatora lub obserwatorów oraz koszty przeprowadzonych
przez nich czynnoĞci są pokrywane ze Ğrodków przeznaczonych na realizacjĊ
programu.
3. CzynnoĞci związane z realizacją programu nie powinny przeszkadzaü w
normalnej eksploatacji statku rybackiego, a ewentualne utrudnienia powinny byü
uzgodnione z armatorem danego statku.
4. Jednostka badawczo-rozwojowa, o której mowa w art. 70 ust. 1, jest
obowiązana, co najmniej 48 godzin przed zamierzonym terminem wysáania
obserwatora lub obserwatorów, zgáosiü ten zamiar armatorowi statku rybackiego, na
którym jest planowane przeprowadzenie czynnoĞci związanych z realizacją
programu.
Rozdziaá 3
Organy administracji ryboáówstwa morskiego i ich kompetencje
Art. 72. Organami administracji ryboáówstwa morskiego są:
1) minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa;
2) okrĊgowi inspektorzy ryboáówstwa morskiego - jako organy administracji
niezespolonej.
36
16.04.2009.
Art. 73. 1. OkrĊgowi inspektorzy ryboáówstwa morskiego podlegają ministrowi
wáaĞciwemu do spraw ryboáówstwa.
2. OkrĊgowych inspektorów ryboáówstwa morskiego powoáuje i odwoáuje
minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa, po zasiĊgniĊciu opinii wáaĞciwego
miejscowo wojewody.
3. ZastĊpców okrĊgowych inspektorów ryboáówstwa morskiego powoáuje i
odwoáuje minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa, na wniosek okrĊgowych
inspektorów ryboáówstwa morskiego.
4. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa w porozumieniu z ministrem
wáaĞciwym do spraw administracji publicznej okreĞli, w drodze rozporządzenia,
siedziby i terytorialny zakres dziaáania okrĊgowych inspektorów ryboáówstwa
morskiego, mając na wzglĊdzie zwiĊkszenie efektywnoĞci dziaáania tych organów.
Art. 74. 1. OkrĊgowi inspektorzy ryboáówstwa morskiego wykonują swoje
zadania przy pomocy okrĊgowych inspektoratów ryboáówstwa morskiego.
2. OkrĊgowe inspektoraty ryboáówstwa morskiego tworzy i znosi, w drodze
rozporządzenia, minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa, mając na wzglĊdzie
siedziby i terytorialny zakres dziaáania okrĊgowych inspektorów ryboáówstwa
morskiego
oraz
zwiĊkszenie
efektywnoĞci
dziaáania
organów
administracji
ryboáówstwa morskiego.
3. OrganizacjĊ okrĊgowego inspektoratu ryboáówstwa morskiego okreĞla statut
nadany, w drodze zarządzenia, przez ministra wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa.
Art. 75. 1. W sprawach naleĪących do wáaĞciwoĞci organów administracji
ryboáówstwa morskiego, rozstrzyganych w trybie postĊpowania administracyjnego,
decyzje w pierwszej instancji wydaje okrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego,
chyba Īe na podstawie przepisu szczególnego organem wáaĞciwym w pierwszej
instancji jest minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa.
2. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa jest organem wyĪszego stopnia w
rozumieniu Kodeksu postĊpowania administracyjnego w stosunku do okrĊgowych
inspektorów ryboáówstwa morskiego.
Art. 76. 1. Organy administracji ryboáówstwa morskiego dziaáają na terytorium
37
16.04.2009.
Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Organy administracji ryboáówstwa morskiego są wáaĞciwe takĪe w sprawach
wykonywania zadaĔ poza polskimi obszarami morskimi okreĞlonych umowami
miĊdzynarodowymi i przepisami Unii Europejskiej dotyczącym Wspólnej Polityki
Rybackiej.
Art. 77.
W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie, jeĪeli jest to
niezbĊdne dla ochrony Īywych zasobów morza i zachowania porządku przy
poáowach, okrĊgowi inspektorzy ryboáówstwa morskiego mogą wydawaü zarządzenia
porządkowe, zawierające zakazy lub nakazy okreĞlonego zachowania.
Art. 78. 1. OkrĊgowi inspektorzy ryboáówstwa morskiego, za poĞrednictwem
inspektorów ryboáówstwa morskiego, zwanych dalej "inspektorami", sprawują nadzór
nad przestrzeganiem przepisów o ryboáówstwie oraz realizują zadania okreĞlone w
przepisach o organizacji rynku rybnego.
2. Rada Ministrów okreĞli, w drodze rozporządzenia, sposób, zakres i warunki
wspóádziaáania inspektorów ryboáówstwa morskiego z organami inspekcji jakoĞci
Handlowej
Artykuáów
Rolno-SpoĪywczych,
SáuĪby
Celnej,
UrzĊdów
Kontroli
Skarbowej, UrzĊdu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Inspekcji Weterynaryjnej,
Inspekcji Sanitarnej, Policji PaĔstwowej, PaĔstwowej StraĪy Rybackiej, StraĪy
Granicznej, StraĪy Miejskiej, Inspekcji Transportu Drogowego, zarządów Portów oraz
terenowymi organami administracji morskiej w celu skoordynowania kontroli w
zakresie przestrzegania przepisów o ryboáówstwie na terytorium i w wyáącznej strefie
ekonomicznej
Rzeczypospolitej
Polskiej,
mając
na
wzglĊdzie
zwiĊkszenie
efektywnoĞci kontroli i obniĪenie jej kosztów, a takĪe biorąc pod uwagĊ realizacjĊ
Ğrodków
sáuĪących
przeciwdziaáaniu
nielegalnym,
nieraportowanym
i
nieuregulowanym poáowom, o których mowa w rozporządzeniu Rady (WE) nr
1005/2008 z dnia 29 wrzeĞnia 2008 r. ustanawiającym wspólnotowy system
zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym poáowom oraz ich
powstrzymywania i eliminowania, zmieniającym rozporządzenia (EWG) nr 2847/93,
(WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylającego rozporządzenia (WE) nr
1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz. Urz. UE L 286 z 29.10.2008, str. 1).
38
16.04.2009.
Art. 79. 1. CzynnoĞci kontrolne podejmowane przez okrĊgowych inspektorów
ryboáówstwa morskiego są wykonywane po okazaniu legitymacji sáuĪbowej.
2. W czasie wykonywania czynnoĞci kontrolnych inspektor jest obowiązany
okazywaü legitymacjĊ sáuĪbową na Īądanie osoby, której czynnoĞci dotyczą oraz
nosiü na widocznym miejscu oznakĊ sáuĪbową.
3. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze rozporządzenia,
wzór legitymacji i oznaki sáuĪbowej inspektorów, mając na wzglĊdzie uáatwienie
identyfikacji sáuĪb kontrolnych.
Art. 80. W czasie wykonywania czynnoĞci kontrolnych inspektor jest uprawniony
do:
1) zatrzymania statku rybackiego i wejĞcia na jego pokáad;
2) kontroli dokumentów, w szczególnoĞci, dokumentu toĪsamoĞci, dziennika
poáowowego, dokumentu transportowego oraz dokumentów uprawniających do
wykonywania ryboáówstwa morskiego, prowadzenia skupu lub przetwórstwa na
morzu organizmów morskich, poáowów organizmów morskich w celach naukowobadawczych, szkoleniowych, sportowo-rekreacyjnych lub prowadzenia zarybiania
lub chowu lub hodowli ryb i innych organizmów morskich;
3) sprawdzania, czy ryboáówstwo jest wykonywane zgodnie z obowiązującymi
przepisami, w tym z umowami miĊdzynarodowymi, których Rzeczpospolita
Polska jest stroną;
4) kontroli narzĊdzi poáowowych i záowionych organizmów morskich;
5) kontroli pomieszczeĔ statków rybackich, Ğrodków transportu, magazynów,
przetwórni i innych pomieszczeĔ sáuĪących do przechowywania organizmów
morskich na lądzie;
6) Īądania pisemnych lub ustnych wyjaĞnieĔ;
7) wykonywania innych czynnoĞci niezbĊdnych do przeprowadzenia kontroli, a w
przypadkach uzasadnionego podejrzenia naruszenia przepisów ustawy - do
zatrzymania:
a) dokumentów, o których mowa w pkt 2, z wyjątkiem dokumentów toĪsamoĞci,
b) organizmów morskich i narzĊdzi poáowowych oraz ich zabezpieczenia.
Art. 81. 1. JeĪeli zachodzi uzasadnione podejrzenie naruszenia przepisów o
ryboáówstwie, inspektor moĪe zatrzymaü i skontrolowaü oraz doprowadziü do portu
39
16.04.2009.
polskiego statek rybacki o obcej przynaleĪnoĞci znajdujący siĊ w polskich obszarach
morskich.
2. O zatrzymaniu i doprowadzeniu statku rybackiego o obcej przynaleĪnoĞci do
portu
polskiego
inspektor
zawiadamia
okrĊgowego
inspektora
ryboáówstwa
morskiego, który informuje niezwáocznie wáaĞciwy organ paĔstwa bandery tego
statku.
Art. 82. 1. Dokonujący poáowu organizmów morskich w polskich obszarach
morskich jest obowiązany, na wezwanie inspektora zatrzymaü siĊ i na jego Īądanie
umoĪliwiü wykonanie czynnoĞci kontrolnych, a w szczególnoĞci:
1) udzieliü niezbĊdnych wyjaĞnieĔ;
2) przedstawiü do wglądu Īądane dokumenty;
3) umoĪliwiü obejrzenie záowionych organizmów morskich, narzĊdzi poáowowych,
sprzĊtu uĪywanego do badaĔ oraz pobranych w trakcie badaĔ próbek i
wykonanych analiz;
4) umoĪliwiü dokonanie wpisów w dzienniku poáowowym;
5) umoĪliwiü korzystanie ze Ğrodków áącznoĞci;
6) udzieliü wszelkiej innej pomocy niezbĊdnej do prawidáowego przeprowadzenia
kontroli.
2. Podmiot kontrolowany jest obowiązany umoĪliwiü wykonanie czynnoĞci
kontrolnych, o których mowa w ust. 1, równieĪ na wezwanie osoby upowaĪnionej do
przeprowadzania kontroli przez KomisjĊ Europejską lub Wspólnotową AgencjĊ
Kontroli Ryboáówstwa, o której mowa w rozporządzeniu Rady (WE) nr 768/2005 z
dnia
26
kwietnia
2005
r.
ustanawiającym
Wspólnotową
AgencjĊ
Kontroli
Ryboáówstwa oraz zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 2847/93 ustanawiające
system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki ryboáówstwa (Dz. Urz. UE
L 128 z 21.05.2005, str. 1), zwaną dalej „WAKR”.
3. Kapitan statku rybackiego jest obowiązany udzielaü inspektorowi oraz
osobie upowaĪnionej przez KomisjĊ Europejską lub WAKR, pomocy w czasie
wykonywania przez nie czynnoĞci kontrolnych.
4. CzynnoĞci kontrolne wykonuje siĊ w taki sposób, aby w jak najmniejszym
stopniu zakáóciü prowadzenie poáowów.
Art. 83. 1. Inspektor, osoba upowaĪniona przez KomisjĊ Europejską lub
40
16.04.2009.
WAKR, o której mowa w art. 82 ust. 2, inspektor paĔstwa nadbrzeĪnego albo
inspektor upowaĪniony przez miĊdzynarodową regionalną organizacjĊ rybacką moĪe
dokonaü kontroli statku rybackiego o polskiej przynaleĪnoĞci, poáawiającego poza
polskimi obszarami morskimi, w celu stwierdzenia, czy na tym statku są
przestrzegane
przepisy
o
ryboáówstwie,
a
takĪe
postanowienia
umów
miĊdzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną.
2. Kapitan statku rybackiego poáawiającego poza polskimi obszarami morskimi
jest obowiązany zapewniü osobom dokonującym kontroli, o których mowa w ust. 1,
niezbĊdne zakwaterowanie i wyĪywienie.
3. Koszty zakwaterowania i wyĪywienia inspektora, o których mowa w ust. 2,
są pokrywane z budĪetu wáaĞciwego okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego.
Art. 84. 1. Po zakoĔczeniu czynnoĞci kontrolnych inspektor sporządza
protokóá, który zawiera w szczególnoĞci:
1) datĊ jego sporządzenia;
2) imiĊ i nazwisko wykonującego czynnoĞci kontrolne;
3) dane dotyczące podmiotu kontrolowanego;
4) oznaczenie miejsca kontroli, a w przypadku kontroli statku rybackiego oznakĊ
rybacką tego statku;
5) opis czynnoĞci kontrolnych;
6) stwierdzone naruszenia przepisów o ryboáówstwie.
2. Protokóá, o którym mowa w ust. 1, podpisują inspektor oraz podmiot
kontrolowany albo inna osoba upowaĪniona do wystĊpowania w imieniu tego
podmiotu.
3. Podmiot, o którym mowa w ust. 2, ma prawo wnieĞü zastrzeĪenia do treĞci
protokoáu w terminie 7 dni od dnia przedáoĪenia mu protokoáu do podpisu.
4. W protokole umieszcza siĊ informacjĊ o braku zastrzeĪeĔ albo o
wniesionych zastrzeĪeniach lub o odmowie podpisania protokoáu.
5. W razie uwzglĊdnienia zastrzeĪeĔ inspektor uzupeánia protokóá.
6. Odmowa podpisania protokoáu przez podmiot kontrolowany nie stanowi
przeszkody do podpisania protokoáu przez inspektora.
7. Protokóá sporządza siĊ w dwóch egzemplarzach, z których jeden
przekazuje siĊ podmiotowi kontrolowanemu.
41
16.04.2009.
Art. 85. W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie, do kontroli
przeprowadzanych przez inspektorów stosuje siĊ przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004
r. o swobodzie dziaáalnoĞci gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z póĨn.
zm.3)).
Rozdziaá 4
Kary pieniĊĪne
Art. 86. 1. Kto:
1) wbrew zakazowi okreĞlonemu w:
a) art. 56 pkt 1, niszczy tarliska, ikrĊ oraz narybek,
b) art. 56 pkt 2, prowadzi poáowy organizmów morskich w obwodzie
ochronnym, niezgodnie z warunkami okreĞlonymi w przepisach wydanych
na podstawie art. 53 pkt 1,
c) art. 56 pkt 3, prowadzi poáowy organizmów morskich, które:
- nie przekroczyáy ustanowionych dla nich wymiarów ochronnych,
- znajdują siĊ w ustanowionych dla nich okresach ochronnych,
d) art. 56 pkt 4, prowadzi poáowy organizmów morskich, których:
- okreĞlona odrĊbnymi przepisami kwota poáowowa zostaáa wyczerpana,
- zakaz poáowów w zakresie gatunku, czasu lub obszaru poáowu zostaá
wprowadzony odrĊbnymi przepisami,
e) art. 56 pkt 5, uĪywa materiaáów wybuchowych, Ğrodków odurzających,
trujących lub zanieczyszczających Ğrodowisko morskie,
f) art. 56 pkt 6, wyrzuca za burtĊ statku wyáowione organizmy morskie
okreĞlonych
gatunków,
z
wyjątkiem
tych,
które
nie
przekroczyáy
ustanowionych dla nich wymiarów ochronnych, lub záowione w okresie
ochronnym,
g) art. 56 pkt 7, wprowadza do obrotu organizmy morskie pochodzące z
poáowów w celach sportowo – rekreacyjnych,
h) art. 56 pkt 8, wprowadza do obrotu organizmy morskie záowione na
3)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostaáy ogáoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 127, poz. 880 i Nr 180,
poz. 1280, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 116, poz. 732, Nr 141, poz. 888, Nr 171, poz. 1056 i Nr 216, poz. 1367
oraz z 2009 r. Nr 3, poz. 11 i Nr 18, poz. 97.
42
16.04.2009.
podstawie pozwoleĔ, o których mowa w art. 40 ust. 1, z wyáączeniem
przypadku, o którym mowa w art. 41 ust. 4,
i) art. 56 pkt 9, prowadzi chów lub hodowlĊ albo zarybianie w polskich
obszarach morskich bez zezwolenia, o którym mowa w art. 49 ust. 1
j)
art. 57, wyáadowuje na ląd, wprowadza do obrotu, magazynuje,
transportuje lub dokonuje przeáadunku w morzu organizmów morskich
záowione z naruszeniem przepisów o ryboáówstwie,
k) art. 58 ust. 1, narusza stanowiące cudzą wáasnoĞü narzĊdzia poáowowe, w
sytuacji gdy nie jest to konieczne ze wzglĊdu na dziaáanie siáy wyĪszej,
bezpieczeĔstwa Īeglugi lub potrzeby ratownictwa lub nadzoru nad
wykonywaniem ryboáówstwa,
l) art. 59 ust. 1, wydaje lub wystawia narzĊdzia poáowowe w taki sposób lub
w takim miejscu, Īe:
- powodują one uszkodzenie innych narzĊdzi poáowowych,
- utrudniają poáów innym rybakom,
2) wystawia dokument transportowy z naruszeniem przepisów dotyczących jego
zakresu lub terminu przekazywania wáaĞciwym organom, okreĞlonych w art.
13 rozporządzenia nr 2847/93 i w ustawie,
3) prowadzi skup i przetwórstwo organizmów w polskich obszarach morskich:
- z naruszeniem przepisu art. 39 ust. 1,
- wbrew warunkom okreĞlonym w zezwoleniu o którym mowa w art. 39 ust. 4,
4) prowadzi poáowy bez licencji poáowowej lub specjalnego zezwolenia
poáowowego,
5) wbrew obowiązkowi, o którym mowa art. 18 ust. 3, nie wypeánia obowiązku
dotyczącego zgáoszenia zmiany danych w rejestrze statków rybackich,
6) przerabia lub ukrywa oznakĊ rybacką,
7) utrudnia pracĊ inspektorów podczas wykonywania ich obowiązków lub pracĊ
obserwatorów,
8) narusza inne obowiązki lub warunki wykonywania ryboáówstwa okreĞlone w
przepisach Unii Europejskiej dotyczących Wspólnej Polityki Rybackiej,
9) nie wypeánia obowiązku dotyczącego zgáoszenia zmiany danych w rejestrze
statków rybackich,
10) nie dokonuje zgáoszenia przyáowu dopuszczalnego lub gatunków organizmów
morskich podlegających obowiązkowi zgáoszenia,
43
16.04.2009.
11) nie znakuje w przewidziany sposób narzĊdzi poáowowych uĪywanych do
poáowów w strefie 12 Mm od linii brzegu,
12) prowadzi poáowy nie posiadając na statku dziennika poáowowego,
13) prowadzi dziennik poáowowy nieprawidáowo, wadliwie, niekompletnie
wypeániając lub faászując wymagane dane,
14) nie wypeánia obowiązku dotyczącego rejestracji, zgáoszenia poáowu lub
danych dotyczących poáowu, w tym danych przekazywanych przez satelitarny
system monitorowania statków, lub uprzednich zgáoszeĔ
- podlega karze pieniĊĪnej do wysokoĞci nieprzekraczającej dwudziestokrotnego
przeciĊtnego wynagrodzenia miesiĊcznego w gospodarce narodowej za rok
poprzedzający, ogáaszanego przez Prezesa Gáównego UrzĊdu Statystycznego.
2. Kto dopuszcza siĊ naruszeĔ, o których mowa w ust. 1, bĊdąc armatorem
statku rybackiego o dáugoĞci caákowitej równej albo wiĊkszej niĪ 10 m – podlega
karze
pieniĊĪnej
do
wysokoĞci
nieprzekraczającej
piĊüdziesiĊciokrotnego
przeciĊtnego wynagrodzenia miesiĊcznego w gospodarce narodowej za rok
poprzedzający, ogáaszanego przez Prezesa Gáównego UrzĊdu Statystycznego.
3. Kto dopuszcza siĊ naruszeĔ, o których mowa w ust. 1, bĊdąc kapitanem
statku rybackiego o dáugoĞci caákowitej równej albo wiĊkszej niĪ 10 m – podlega
karze pieniĊĪnej do wysokoĞci nieprzekraczającej dwudziestokrotnego przeciĊtnego
wynagrodzenia miesiĊcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający,
ogáaszanego przez Prezesa Gáównego UrzĊdu Statystycznego.
4. Kto dopuszcza siĊ naruszeĔ, o których mowa w ust. 1, bĊdąc armatorem
lub kapitanem statku rybackiego o dáugoĞci caákowitej mniejszej niĪ 10 m – podlega
karze pieniĊĪnej do wysokoĞci nieprzekraczającej dziesiĊciokrotnego przeciĊtnego
wynagrodzenia miesiĊcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający,
ogáaszanego przez Prezesa Gáównego UrzĊdu Statystycznego.
5. Kto z naruszeniem przepisów o ryboáówstwie morskim prowadzi poáowy w
celach
sportowo-rekreacyjnych,
podlega
karze
pieniĊĪnej
do
wysokoĞci
nieprzekraczającej dwukrotnego przeciĊtnego wynagrodzenia miesiĊcznego w
gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogáaszanego przez Prezesa Gáównego
UrzĊdu Statystycznego.
6. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze rozporządzenia,
wysokoĞü kar pieniĊĪnych, o których mowa w ust. 1-5, za naruszenia, o których
mowa w ust. 1 i ust. 5, zróĪnicowane w zaleĪnoĞci od rodzaju naruszeĔ i ich wpáywu
44
16.04.2009.
na stan Īywych zasobów morza oraz moĪliwej do osiągniĊcia korzyĞci finansowej
wynikającej z danego naruszenia.
Art. 87. 1. Kary pieniĊĪne, o których mowa w art. 86 ust. 1-5, wymierzają, w
drodze decyzji, okrĊgowi inspektorzy ryboáówstwa morskiego.
2. Od decyzji, o których mowa w ust. 1, przysáuguje odwoáanie do ministra
wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa.
3. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje siĊ rygor natychmiastowej
wykonalnoĞci.
Art. 88. 1. Kary pieniĊĪnej nie nakáada siĊ, jeĪeli od dnia popeánienia czynu
upáynĊáo 5 lat.
2. Wymierzonej kary pieniĊĪnej nie pobiera siĊ po upáywie 5 lat od dnia
wydania ostatecznej decyzji o naáoĪeniu kary.
3. Bieg przedawnienia, o którym mowa w ust. 2, przerywa siĊ przez dokonanie
pierwszej czynnoĞci egzekucyjnej, o której ukarany zostaá powiadomiony.
4. Po przerwaniu biegu przedawnienia biegnie ono na nowo od dnia
nastĊpującego po dniu, w którym zakoĔczono postĊpowanie egzekucyjne.
5. Kolejne wszczĊcie postĊpowania egzekucyjnego nie przerywa biegu
przedawnienia.
Art. 89. 1. Od nieuiszczonych w terminie wymierzonych kar pieniĊĪnych
pobiera siĊ odsetki za zwáokĊ w wysokoĞci i na zasadach obowiązujących dla
zalegáoĞci podatkowych.
2. Egzekucja wymierzonych kar pieniĊĪnych wraz z odsetkami za zwáokĊ
nastĊpuje w trybie przepisów o postĊpowaniu egzekucyjnym w administracji.
45
16.04.2009.
Rozdziaá 5
Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejĞciowe i koĔcowe
Art. 90. W ustawie z dnia 16 listopada 2006 r. o opáacie skarbowej (Dz. U. Nr
225, poz. 1635, z póĨn. zm.[1])) w zaáączniku do ustawy w czĊĞci III:
1) po pkt 21 dodaje siĊ pkt 21a, 21 b, 21c i 21d w brzmieniu:
1
2
3
4
21a. Zmiana licencji poáowowej w związku ze
decyzja umarzająca
zwiĊkszeniem zdolnoĞci poáowowej statku
postĊpowanie lub
rybackiego lub zmianą narzĊdzi poáowowych
wydawana w
podanych w licencji:
postĊpowaniu
1) na statek rybacki o dáugoĞci caákowitej 298 zá
odwoáawczym albo w
mniejszej lub równej 10 m
trybie szczególnym
2) na statek rybacki o dáugoĞci caákowitej 593 zá
wiĊkszej niĪ 10 m
21b. Specjalne zezwolenie poáowowe
82 zá
decyzja umarzająca
postĊpowanie lub
wydawana w
postĊpowaniu
odwoáawczym albo w
trybie szczególnym
21c.
Zmiana
poáowowego
specjalnego
zezwolenia 41 zá
decyzja umarzająca
postĊpowanie lub
wydawana w
postĊpowaniu
odwoáawczym albo w
trybie szczególnym,
wygaszenie decyzji w
okreĞlonym zakresie w
[1])
Zmiany wymienionej ustawy zostaáy ogáoszone w Dz. U. z 2007 r. 64, poz. 427, Nr 124, poz. 859,
Nr 127, poz. 880 i Nr 128, poz. 883 oraz z 2008 r. Nr 44, poz. 262 Nr 63, poz. 394, Nr 182, poz. 1121,
Nr 195, poz. 1198 i Nr 216, poz. 1367.
46
16.04.2009.
przypadku wyczerpania
kwoty danego gatunku
21d. Zezwolenie na skup lub przetwórstwo 616 zá
decyzja umarzająca
organizmów morskich
postĊpowanie lub
wydawana w
postĊpowaniu
odwoáawczym albo w
trybie szczególnym
b) pkt 22 i 23 otrzymują brzmienie:
22.
Sportowe
zezwolenie
poáowowe
wydawane:
1) armatorom statków
82 zá
2) organizatorom zawodów sportowych
50 zá
23. Pozwolenie albo zezwolenie na:
1) poáowy organizmów morskich w celach
naukowo-badawczych albo szkoleniowych
2) prowadzenie chowu lub hodowli
3) prowadzenie zarybiania
4) wprowadzanie
przenoszenie
gatunku
gatunku
419 zá
obcego
lub 15 zá
niewystĊpującego 400 zá
miejscowo
Art. 91. 1. Do spraw wszczĊtych i niezakoĔczonych decyzją ostateczną do
dnia wejĞcia w Īycie niniejszej stosuje siĊ przepisy dotychczasowe, z zastrzeĪeniem
ust. 2 - 4.
2. W przypadku dokonania, na podstawie przepisów dotychczasowych,
wykreĞlenia statku rybackiego z rejestru statków rybackich na wniosek wáaĞciciela
albo zmniejszenia zdolnoĞci poáowowej statku rybackiego wpisanego do rejestru
47
16.04.2009.
statków rybackich i niewykorzystania do dnia wejĞcia w Īycie niniejszej ustawy
zdolnoĞci poáowowej równej wielkoĞci zdolnoĞci poáowowej wycofanego statku
rybackiego albo zmniejszeniu zdolnoĞci poáowowej statku, do wykorzystania tej
zdolnoĞci stosuje siĊ przepis art. 15 ust. 1 i 2, przy czym okres 5 lat liczy siĊ od dnia
wejĞcia w Īycie niniejszej ustawy.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje siĊ w przypadku gdy statek rybacki, na
podstawie przepisów dotychczasowych, zostaá z urzĊdu wykreĞlony z rejestru
statków rybackich.
4. Wydane po dniu 1 maja 2004 r. decyzje dotyczące przyznania zdolnoĞci
poáowowej w związku z modernizacją albo wymianą statku rybackiego, w przypadku
gdy do dnia wejĞcia w Īycie niniejszej ustawy nie dokonano modernizacji lub
wymiany, zachowują waĪnoĞü przez okres w nich okreĞlony.
Art. 92. Rejestr statków rybackich, prowadzony na podstawie przepisów
dotychczasowych, staje siĊ z dniem wejĞcia w Īycie niniejszej ustawy rejestrem, o
którym mowa w art. 7 ust. 1 niniejszej ustawy.
Art.
93.
1.
Licencje
poáowowe
wydane
na
podstawie
przepisów
dotychczasowych armatorom statków rybackich, z dniem wejĞcia w Īycie niniejszej
ustawy, uznaje siĊ za licencje w rozumieniu niniejszej ustawy, przy czym zachowują
one waĪnoĞü do dnia wydania licencji zgodnie z ust. 2.
2. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa z urzĊdu wyda, w formie decyzji,
licencje wáaĞcicielom statków rybackich na statki, na które zostaáy wydane licencje
poáowowe na podstawie przepisów dotychczasowych, w terminie 6 miesiĊcy od dnia
wejĞcia w Īycie ustawy.
Art. 94. Specjalne zezwolenia poáowowe wydane na podstawie przepisów
dotychczasowych zachowują waĪnoĞü przez okres, na jaki zostaáy wydane.
Art. 95. Traci moc ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o ryboáówstwie (Dz. U. Nr
62, poz. 574, z 2005 r. Nr 96, poz. 807, z 2006 r. Nr 220, poz. 1600 oraz z 2007 r. Nr
21, poz. 125 oraz z 2009 Nr 18, poz.97).
48
16.04.2009.
Art. 96. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 3, art. 13, art. 16
ust. 10, art. 17, art. 28 ust. 7, art. 31, art. 42 ust. 5, art. 44, art. 46, art. 48 ust. 3, art.
51 ust. 4, art. 57 ust. 2 i art. 63 ust. 4 ustawy wymienionej w art. 95 zachowują moc
do dnia wejĞcia w Īycie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 3, art.
25, art. 29 ust. 1, art. 30, art. 47 ust. 3, art. 52, art. 60 ust. 3, art. 64, art. 65 ust. 4, art.
67 ust. 3, art. 68 ust. 5, art. 70 ust. 3, art. 73 ust. 4, art. 78 ust. 2 i art. 86 ust. 6
niniejszej ustawy, jednak nie dáuĪej niĪ przez okres 18 miesiĊcy od dnia jej wejĞcia w
Īycie.
Art. 97. Ustawa wchodzi w Īycie po upáywie 30 dni od dnia ogáoszenia.
49
UZASADNIENIE
Obowiązująca ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o ryboáówstwie (Dz. U. Nr 62,
poz.574) byáa dotychczas czterokrotnie nowelizowana.
Pierwsza zmiana, dokonana ustawą z dnia 6 maja 2005 r. o zmianie ustawy o
ryboáówstwie (Dz. U. Nr 96, poz. 807) dotyczyáa wprowadzenia moĪliwoĞci
przekazywania kwot poáowowych okreĞlonych gatunków organizmów morskich przez
armatorów statków rybackich pod warunkiem, Īe armatorom tym przyznano w
specjalnych zezwoleniach poáowowych prawo do poáowu organizmów morskich, których
dotyczy przekazanie.
Kolejna nowelizacja, dokonana ustawą z dnia 18 paĨdziernika 2006 r. o zmianie i
uchyleniu niektórych upowaĪnieĔ do wydawania aktów wykonawczych (Dz. U. Nr 220,
poz. 1600) wprowadziáa delegacjĊ ustawową dla ministra wáaĞciwego do spraw
rolnictwa, do okreĞlenia potencjaáu poáowowego floty lub poszczególnych segmentów
floty z uwzglĊdnieniem ochrony Īywych zasobów morza oraz umoĪliwieniem
uzyskiwania dochodów przez armatorów wykonujących ryboáówstwo morskie.
Trzecia zmiana, dokonana ustawą z dnia 12 stycznia 2007 r. o zmianie ustawy o
dziaáach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 21, poz. 125),
wiązaáa siĊ z wydzieleniem, z istniejącego dziaáu administracji rządowej – rolnictwo,
nowego dziaáu - ryboáówstwo. Na podstawie tej ustawy przekazano sprawy obejmujące
swym zakresem ryboáówstwo morskie, które dotychczas byáy w kompetencjach ministra
wáaĞciwego do spraw rolnictwa – ministrowi wáaĞciwemu do spraw ryboáówstwa.
Ostatnia natomiast zmiana zostaáa wprowadzona ustawą z dnia 19 grudnia 2008
r. o zmianie ustawy o swobodzie dziaáalnoĞci gospodarczej oraz o zmianie niektórych
innych ustaw (Dz. U. z 2009 r. Nr 18, poz. 97). W wyniku tej nowelizacji uchylony zostaá
przepis
dotyczący
moĪliwoĞci
okreĞlenia
przez
RadĊ
Ministrów,
w
drodze
rozporządzenia, wspóápracy okrĊgowych inspektorów z innymi organami, inspekcjami i
sáuĪbami (art. 56 ust. 3 ustawy o ryboáówstwie), a takĪe wprowadzone zostaáy zmiany
dotyczące
sposobu
przeprowadzania
kontroli
przez
okrĊgowych
inspektorów
ryboáówstwa morskiego.
1
Z uwagi na fakt, Īe z dotychczasowych doĞwiadczeĔ obowiązywania ustawy z
dnia 19 lutego 2004 r. o ryboáówstwie wynika, iĪ wymienione nowelizacje byáy
niewystarczające
dla
zapewnienia
wáaĞciwego
funkcjonowania
i
wykonywania
ryboáówstwa, zostaá opracowany projekt nowej ustawy o ryboáówstwie.
Funkcjonowanie przedmiotowych przepisów pokazaáo, Īe wciąĪ pozostają
zagadnienia wymagające doprecyzowania bądĨ zmiany, czy teĪ wáączenia do
przedmiotowej ustawy.
Mając na wzglĊdzie, Īe zakres projektowanych zmian, uzupeánieĔ i uaktualnieĔ
obecnie obowiązujących przepisów jest szeroki i dotyczy róĪnych fragmentów ustawy,
jak równieĪ przez wzgląd na przejrzystoĞü i czytelnoĞü przepisów oraz zapewnienie
spójnoĞci
ustawy,
postanowiono,
Īe
najkorzystniejszym
rozwiązaniem
bĊdzie
opracowanie i przedáoĪenie nowego projektu ustawy, niĪ dokonywanie kolejnej
nowelizacji.
Istotny jest fakt, Īe wykonywanie ryboáówstwa morskiego w duĪym stopniu,
regulowane jest przez przepisy Unii Europejskiej, przede wszystkim dotyczące Wspólnej
Polityki Rybackiej. Przepisy te mogą byü wprawdzie stosowane wprost, jednakĪe czĊsto
wymagają doprecyzowania przez paĔstwo czáonkowskie Unii Europejskiej. W związku z
powyĪszym zachodzi potrzeba usystematyzowania w jednym akcie prawa krajowego
zagadnieĔ ujĊtych w szeregu rozporządzeĔ Unii Europejskiej, co równieĪ uáatwi
stosowanie tych przepisów.
Projektowana ustawa bĊdzie regulowaü te zagadnienia z zakresu prawa
wspólnotowego, które są pozostawione do rozstrzygniĊcia dla paĔstwa czáonkowskiego
Unii Europejskiej, jak równieĪ okreĞlaü wáaĞciwoĞü organów i tryb postĊpowania w
sprawach uregulowanych w przepisach wspólnotowych.
Rozdziaá pierwszy projektu – Przepisy ogólne, wskazuje zakres przedmiotowy i
podmiotowy projektowanej ustawy, czyli zadania, wáaĞciwoĞü organów oraz tryb
postĊpowania w sprawach związanych z ryboáówstwem morskim. Zamieszczono
równieĪ sáowniczek, w którym wyjaĞniono definicje niektórych pojĊü stosowanych w
projekcie ustawy,
które generalnie odzwierciedlają
definicje ujĊte
w obecnie
2
obowiązującej ustawie. Niemniej wprowadzono równieĪ definicjĊ okreĞlenia „organizacje
spoáeczno – zawodowe rybaków”, obejmując nią organizacje producentów, o których
mowa w art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w
sprawie wspólnej organizacji rynków produktów ryboáówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE
L 17 z 21.01.2000, str. 22, z póĨn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz.
4, t. 4, str. 198) oraz stowarzyszenia w rozumieniu ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855, z 2003 r. Nr 96, poz. 874,
z 2004 r. Nr 102, poz. 1055 oraz z 2007 r. Nr 112, poz. 766), do którego celów
statutowych naleĪy dziaáanie na rzecz ryboáówstwa i zrzeszające co najmniej 20
armatorów statków rybackich o polskiej przynaleĪnoĞci wykonujących ryboáówstwo.
Kryterium zrzeszania przez stowarzyszenie co najmniej 20 armatorów wprowadzono
z uwagi na specyfikĊ struktury wáasnoĞci polskiej floty rybackiej, charakteryzującej siĊ
duĪym
stopniem
rozdrobnienia.
Wprowadzony
próg
pozwoli
na
stworzenie
reprezentatywnej grupy wyraĪającej opiniĊ Ğrodowiska przy jednoczesnym zachowaniu
proporcji wynikających z potencjaáu ekonomicznego.
Wskazano takĪe, Īe w sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji
stosuje siĊ co do zasady przepisy Kodeksu postĊpowania administracyjnego. A ponadto
okreĞlono w celu zapewnienia spójnoĞci systemu, Īe przepisy projektowanej ustawy nie
naruszają przepisów o ochronie przyrody. Ze wzglĊdu na fakt, Īe regulacje tak
przepisów o ryboáówstwie, jaki i o ochronie przyrody dotyczą czĊstokroü wspólnych
obszarów, przedmiotowy przepis powinien uáatwiaü ich stosowanie przez adresatów.
Rozdziaá drugi – Wykonywanie ryboáówstwa, okreĞla w sposób szczegóáowy
sposób wykonywania ryboáówstwa, w tym przede wszystkim ryboáówstwa morskiego.
Rozdziaá
wykonywania
ten
obejmuje
ryboáówstwa,
okreĞlenie
warunków,
podmiotów,
jakie
trzeba
które
są
speániaü,
uprawnione
aby
do
wykonywaü
ryboáówstwo oraz dokumenty, jakie naleĪy uzyskaü.
Zasadnicze zmiany w rozdziale drugim w stosunku do obecnie obowiązującej
ustawy są związane z koniecznoĞcią:
- wprowadzenia regulacji prawnych w zakresie zarządzania zdolnoĞcią poáowową
polskiej floty rybackiej, oraz
3
- dostosowania ustawy o ryboáówstwie do nowych lub zmienionych, w okresie po
uzyskaniu przez PolskĊ czáonkowstwa w Unii Europejskiej, przepisów unijnych,
zwáaszcza do regulacji zawartych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1281/2005 z
dnia 3 sierpnia 2005 r. w sprawie zarządzania licencjami poáowowymi oraz minimum
informacji, jakie mają byü w nich zawarte (Dz. Urz. UE L 203 z 4.08.2005, str. 3; Dz.
Urz. UE L 57 z 1.03.2008, str. 38), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 1281/2002”.
Zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2371/2002 (Dz. Urz. UE L 358 z
31.12.2002, str. 59; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 4, t. 5, str. 460),
zwanym dalej „rozporządzeniem nr 2371/2002”, zdolnoĞü poáowowa jest okreĞlana
pojemnoĞcią brutto statku (GT) i mocą napĊdu statku (kW).
Rozporządzenie Komisji nr 1281/2005 zmienia charakter licencji poáowowej w
porównaniu
do
licencji,
której
dotyczyáy
poprzednio
obowiązujące
przepisy,
wprowadzając Ğcisáy związek miĊdzy licencją poáowową a zdolnoĞcią poáowową, która
jest jednym z zasadniczych wskaĨników wykorzystywanych w realizacji zaáoĪeĔ
Wspólnej Polityki Rybackiej.
WielkoĞü zdolnoĞci poáowowej warunkuje wpis statku
rybackiego do rejestru statków rybackich Wspólnoty, którego czĊĞcią jest rejestr
polskich statków rybackich.
Na podstawie rozporządzenia nr 1281/2005 wáaĞciciel statku rybackiego ma
prawo do wykorzystywania zdolnoĞci poáowowej, okreĞlonej w licencji poáowowej, do
wykonywania ryboáówstwa morskiego przy uĪyciu statku, na który zostaáa wydana
licencja. Tym samym przepisy rozporządzenia wiąĪą licencjĊ poáowową, poprzez
wspomnianą relacjĊ do zdolnoĞci poáowowej, która jest okreĞlona ww. parametrami
statku rybackiego, z wáaĞcicielem statku i jednoczeĞnie wprowadzają wáaĞciciela statku
do licencji poáowowej, obok dotychczas wymienionego w niej jedynie armatora tego
statku. W związku z tym projekt ustawy okreĞla, Īe to wáaĞciciel statku rybackiego
wystĊpuje o wydanie licencji poáowowej, a nie - jak to jest w obecnie obowiązującej
ustawie - armator (art. 22 projektu).
àączna zdolnoĞü poáowowa floty rybackiej paĔstwa czáonkowskiego Unii
Europejskiej, okreĞlona w wydanych licencjach poáowowych, która jest wykorzystywana
4
do wykonywania ryboáówstwa morskiego, nie moĪe przekraczaü dopuszczalnej
wielkoĞci zdolnoĞci poáowowej floty rybackiej, ustalanej dla kaĪdego paĔstwa zgodnie z
przepisami rozporządzenia Komisji (WE) nr 1438/2004 z dnia 12 sierpnia 2003 r.
ustanawiającego przepisy wykonawcze do polityki dotyczącej floty wspólnotowej,
okreĞlonej w rozdziale III rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 (Dz. Urz. UE L 204 z
13.08.2003, str. 21, z póĨn. zm.). Warunki, jakie muszą byü speánione, aby nie nastąpiáo
przekroczenie dopuszczalnej wielkoĞci zdolnoĞci poáowowej są okreĞlone w art. 13
rozporządzenia nr 2371/2002. Wynika z tego koniecznoĞü nadzorowania przez paĔstwo
czáonkowskie Unii Europejskiej zmian w zakresie zdolnoĞci poáowowej floty rybackiej. W
myĞl rozwiązaĔ proponowanych w projektowanej ustawie realizacja tego obowiązku
paĔstwa czáonkowskiego Unii Europejskiej spoczywaü bĊdzie na ministrze wáaĞciwym
do spraw ryboáówstwa, który zarządza zdolnoĞcią poáowową polskiej floty rybackiej
poprzez prowadzenie rejestru statków rybackich (art. 7 projektu), wydawanie decyzji
dotyczących przyznawania zdolnoĞci poáowowej (art. 13 projektu) i wycofywania statków
rybackich z wykonywania ryboáówstwa morskiego (art. 16 projektu) oraz wydawanie
licencji poáowowych (art. 22 projektu).
Przepisy rozporządzenia nr 2371/2002, zmienionego w przedmiotowym zakresie
rozporządzeniem Rady (WE) nr 865/2007 z dnia 10 lipca 2007 r. (Dz. Urz. UE L 192 z
24.07.2007, str. 1), przyznają paĔstwom czáonkowskim Unii Europejskiej dodatkową
zdolnoĞü poáowową, wyáącznie w zakresie pojemnoĞci brutto (GT), która zwiĊksza
dopuszczalną
wielkoĞü
zdolnoĞci
poáowowej
floty
rybackiej.
Zgodnie
z
tym
rozporządzeniem, ta zdolnoĞü poáowowa jest przeznaczona na modernizacjĊ floty
rybackiej. W związku z tym wprowadzono do projektu ustawy przepisy o przyznawaniu
tej zdolnoĞci przez ministra wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa, w drodze decyzji, na
wniosek skáadany przez wáaĞciciela statku rybackiego, na który jest wydana licencja
poáowowa, z przeznaczeniem wyáącznie na cele wskazane w rozporządzeniu, tzn. na
modernizacje i wymiany statków rybackich, zapewniające poprawĊ bezpieczeĔstwa oraz
warunków pracy i higieny na statku lub podniesienie jakoĞci produktów rybnych (art. 13
projektu).
W ramach dopuszczalnej zdolnoĞci poáowowej floty rybackiej, oprócz zdolnoĞci
5
poáowowej okreĞlonej w wydanych licencjach poáowowych oraz przewidzianej zgodnie z
rozporządzeniem nr 2371/2002, w projekcie ustawy okreĞlono warunki i sposób
wykorzystania zdolnoĞci poáowowej w przypadku wycofania bez pomocy publicznej
statku rybackiego wpisanego do rejestru statków rybackich z wykonywania ryboáówstwa
morskiego i niewprowadzenia w jego miejsce, bezpoĞrednio po wycofaniu, innego statku
rybackiego, albo wprowadzenia w miejsce statku wycofanego statku o mniejszej
zdolnoĞci poáowowej. Przy czym wycofanie statku rybackiego moĪe mieü charakter
losowy (np. zatoniĊcie, zniszczenie.) albo celowy, związany np. z wymianą na inny
statek rybacki. Uzasadnione jest w takich przypadkach zapewnienie wáaĞcicielowi statku
rybackiego moĪliwoĞci wykorzystania zdolnoĞci poáowowej wycofanego statku. Zgodnie
z zaproponowanymi w projekcie ustawy przepisami (art. 15 projektu) wskazana
zdolnoĞü poáowowa moĪe byü wykorzystana, nienaruszając przepisów unijnych, w celu
dokonania wpisu statku rybackiego do rejestru statków rybackich, zwiĊkszenia zdolnoĞci
poáowowej statku rybackiego wpisanego do tego rejestru, poprzez przeprowadzenie
jego modernizacji (przebudowy), bądĨ wymiany na statek o wiĊkszej zdolnoĞci
poáowowej, lub przywrócenia do wykonywania ryboáówstwa morskiego statku rybackiego
wpisanego do rejestru i wycofanego z wykonywania ryboáówstwa bez pomocy
publicznej. Wobec powyĪszego w celu unikniĊcia sytuacji, w której inny wáaĞciciel statku
rybackiego mógáby wykorzystaü tĊ tymczasowo „wolną” zdolnoĞü poáowową statku
wycofanego, np. skáadając wniosek o wpis statku rybackiego do rejestru statków
rybackich w ramach tej zdolnoĞci, wprowadzono do projektu ustawy przepis (art. 15)
uprawniający do wykorzystania tej zdolnoĞci tylko wáaĞciciela wycofanego statku
rybackiego, albo jego nastĊpcĊ prawnego, jednoczeĞnie ograniczając w czasie
moĪliwoĞü takiego jej wykorzystania do 5 lat od dnia, w którym dokonano ostatniego
wyáadunku organizmów morskich záowionych przy uĪyciu tego statku rybackiego.
Takie rozwiązanie pozwala wáaĞcicielowi statku rybackiego podjąü odpowiednie
dziaáania, w bardziej dogodnym dla niego (z przyczyn np. ekonomicznych) terminie, ale
z drugiej strony okres ten jest na tyle ograniczony, by pozwalaá na odpowiednie
zarządzanie caáoĞcią zdolnoĞci poáowowej floty rybackiej.
Z dotychczasowej praktyki wynika bowiem, Īe minimalnym okresem jest okres 3 – 4 lat,
potrzebny m.in. na zgromadzenie odpowiednich Ğrodków finansowych na inwestycjĊ, na
6
przygotowanie dokumentacji i proces budowy nowego statku, itp., ale zdarzają siĊ
przypadki, w których taki okres jest niewystarczający dla wáaĞcicieli statków. Z uwagi na
wprowadzenie tego ograniczenia i jego restrykcyjny charakter, powinien byü ustalony
dáuĪszy okres, w celu uwzglĊdnienia skrajnych sytuacji, zwáaszcza spowodowanych
trudnoĞciami o charakterze ekonomicznym, w jakich mogą znajdowaü siĊ rybacy,
szczególnie gdy nastĊpuje niespodziewana utrata statku, jedynego Ĩródáa utrzymania.
Dlatego w projekcie ustawy przewidziano okres 5 lat.
Na zasadnoĞü takiego podejĞcia wskazuje dodatkowo fakt wydáuĪenia w przepisach
unijnych z 3 do 5 lat okresu, w którym mogą nastąpiü wpisy statków do rejestru oraz
modernizacje statków, na podstawie decyzji podjĊtych w tym zakresie przez
administracje nowych paĔstw czáonkowskich przed dniem uzyskania przez nie
czáonkostwa w Unii Europejskiej.
W konsekwencji zastosowania powyĪszego ograniczenia wprowadzony zostaá do
projektu ustawy przepis dotyczący przeznaczenia zdolnoĞci poáowowej statku
wycofanego z wykonywania ryboáówstwa, w przypadku bezskutecznego upáywu okresu
5 lat, w pierwszej kolejnoĞci na modernizacjĊ polskiej floty rybackiej, w którym to
zakresie zgáaszane jest przez rybaków szczególnie duĪe zapotrzebowanie, oraz na jej
restrukturyzacjĊ.
Ponadto, zgodnie z obowiązującą obecnie ustawą z dnia 19 lutego 2004 r. o
ryboáówstwie, statki rybackie, które nie są uĪywane do wykonywania ryboáówstwa przez
okres dáuĪszy niĪ 12 miesiĊcy, są z urzĊdu wykreĞlane (w rozumieniu przepisów tej
ustawy) z rejestru przez ministra wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa. KoniecznoĞü
zachowania przepisu o takim charakterze wynika z wprowadzenia do projektu ustawy
ograniczenia do 5 lat okresu dysponowania zdolnoĞcią poáowową przez wáaĞcicieli
statków rybackich, które zostaáy zgáoszone jako wycofane z wykonywania ryboáówstwa
morskiego, co jest równoznaczne z nieprowadzeniem poáowów w tym okresie, przy
czym okres ten jest liczony od dnia, w którym. dokonano ostatniego wyáadunku
organizmów morskich záowionych przy uĪyciu tego statku rybackiego. W związku z tym
okres nieprowadzenia poáowów z innych przyczyn niĪ utrata lub wymiana statku
rybackiego, niezgáaszany administracji rybackiej, a bĊdący podstawą do wycofania z
urzĊdu statku rybackiego z wykonywania ryboáówstwa, wymaga wydáuĪenia z 12
7
miesiĊcy, jak to jest zgodnie z obowiązującą ustawą do – z uwagi na ww. piĊcioletni
okres dysponowania zdolnoĞcią poáowową - maksymalnie 5 lat. W projekcie ustawy
przyjĊto, Īe optymalnym okresem są 3 lata. Po upáywie tego okresu statek zostanie z
urzĊdu wycofany z wykonywania ryboáówstwa, a zdolnoĞü poáowowa równa wielkoĞci
zdolnoĞci poáowowej tego statku przeznaczona w pierwszej kolejnoĞci na modernizacjĊ
polskiej floty rybackiej oraz na jej restrukturyzacjĊ (art. 16 projektu).
Inne zmiany wprowadzane w projektowanej ustawie w stosunku do obecnie
obowiązującej ustawy z dnia 19 lutego 2004 r. o ryboáówstwie dotyczą:
- trybu wpisywania statków rybackich do rejestru statków rybackich, dokonywania zmian
w tym rejestrze, wydawania licencji poáowowych oraz dokonywania zmian w tych
dokumentach,
- zakresu danych i informacji, które powinien zawieraü wniosek o wpis statku rybackiego
do rejestru statków rybackich, oprócz danych i informacji wymaganych przez przepisy
rozporządzenia Komisji (WE) nr 26/2004 z dnia 30 grudnia 2003 r. dotyczącego
rejestru statków rybackich Wspólnoty (Dz. Urz. UE L 5 z 09.01.2004, str. 25, z póĨn.
zm.: Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 4, t. 7, str. 3),
- wycofania statku rybackiego z wykonywania ryboáówstwa morskiego, czyli usuniĊcia
okreĞlenia „wykreĞlenie statku z rejestru” i potraktowania wycofania statku rybackiego
jako zmiany w rejestrze, z uwagi na to, Īe w Ğwietle przepisów rozporządzenia
nr 26/2004 nie „wykreĞla siĊ” statku z rejestru, to znaczy nie usuwa siĊ danych z
rejestru, lecz w rejestrze nadaje siĊ statkowi, wedáug okreĞlonych w tym
rozporządzeniu zasad, charakter (status) statku wycofanego z wykonywania
ryboáówstwa morskiego,
- odmowy dokonania wpisu statku rybackiego do rejestru statków rybackich, dokonania
zmiany w tym rejestrze oraz wydania licencji poáowowej,
- utraty waĪnoĞci licencji poáowowych,
- wspóápracy z okrĊgowymi inspektorami ryboáówstwa morskiego przy prowadzeniu
rejestru statków rybackich, dokonywaniu zmian w rejestrze i wydawaniu licencji
poáowowych.
8
W zakresie wspóápracy okrĊgowych inspektorów ryboáówstwa morskiego przy
dokonywaniu zmian w rejestrze proponuje siĊ w projekcie ustawy przepisy
zobowiązujące inspektorów do:
- potwierdzania dokumentów, o których mowa w art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji
(EWG) nr 1381/87 z dnia 20 maja 1987 r. ustanawiającego szczegóáowe zasady
dotyczące oznakowania i dokumentacji statków rybackich (Dz. Urz. WE L 132 z
20.05.1987, str. 9; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 4, t. 1, str. 222) (art.
10 pkt 2 projektu),
- potwierdzania dokumentu stwierdzającego speánienie warunków okreĞlonych w art. 8
lit. d i f rozporządzenia nr 1438/2003, w przypadku gdy zmiana wpisu w rejestrze
dotyczy zwiĊkszenia pojemnoĞci brutto statku rybackiego o dáugoĞci caákowitej co
najmniej 15 m, w wyniku przeprowadzenia prac modernizacyjnych na tym statku
zgodnie z art. 11 ust. 5 rozporządzenia nr 2371/2002 (art. 19 ust. 3 pkt 2 projektu).
Ponadto,
wynikające
z
przepisów
rozporządzenia
nr
1281/2005
oraz
rozporządzenia nr 2371/2002, Ğcisáe powiązanie zdolnoĞci poáowowej z wpisem statku
do rejestru oraz z licencją poáowową, która jest wydawana w dniu dokonywania wpisu
statku rybackiego do rejestru statków rybackich, uzasadnia rezygnacjĊ z wydawanego
obecnie zaĞwiadczenia o wpisie statku do rejestru.
Projektowana ustawa, jako dokumenty, których wydanie jest niezbĊdne do
wykonywania ryboáówstwa okreĞla, poza licencją poáowową:
- specjalne zezwolenia poáowowe uprawniające do dokonywania poáowów na
polskich obszarach morskich oraz poza tymi obszarami;
- zezwolenie na prowadzenie skupu lub przetwórstwa organizmów morskich w
polskich obszarach morskich;
- pozwolenie na prowadzenia poáowów w celach naukowo-badawczych;
- pozwolenie na prowadzenie poáowów w celach szkoleniowych;
- sportowe zezwolenia poáowowe;
- zezwolenie na prowadzenie chowu lub hodowli ryb i innych organizmów albo
zarybiania wód w granicach polskich obszarów morskich,
9
- zezwolenie na wprowadzanie gatunków obcych lub przenoszenie gatunków
niewystĊpujących miejscowo w polskich obszarach morskich.
Ponadto, w stosunku do osób fizycznych prowadzących poáowy sportoworekreacyjne przewiduje siĊ - w miejsce wydawanych na podstawie obecnie
obowiązującej ustawy - sportowych zezwoleĔ poáowowych, jedynie wnoszenie opáaty w
okreĞlonej wysokoĞci.
W odniesieniu do specjalnych zezwoleĔ poáowowych projektowana ustawa
przewiduje wydawanie tych zezwoleĔ nie tylko na dany rok kalendarzowy, ale takĪe na
czas okreĞlony od 6 do maksymalnie 12 miesiĊcy - w przypadku prowadzenia poáowów
poza polskimi obszarami morskimi zgodnie z postanowieniami umów i porozumieĔ
miĊdzynarodowych.
miĊdzynarodowych
Sezon
nie
poáowowy
zawsze
bowiem
rozpoczyna
siĊ
w
niektórych
wraz
z
organizacjach
rozpoczĊciem
roku
kalendarzowego, co powoduje potrzebĊ wydawania licencji obowiązujących w innych
okresach.
W projekcie ustawy przewiduje siĊ rozszerzenie moĪliwoĞci przekazywania i
dokonywania wymian indywidualnych kwot poáowowych okreĞlonych w specjalnych
zezwoleniach poáowowych. W art. 34 projekt ustawy powtarza uregulowania obecnie
obowiązującej ustawy, zaĞ art. 35 projektu przewiduje moĪliwoĞü dokonywania przez
uznane organizacje producentów przekazania lub wymiany kwot poáowowych gatunków
organizmów morskich okreĞlonych jako indywidualne kwoty poáowowe armatorów
bĊdących czáonkami tych organizacji.
PowyĪsze rozwiązanie pozwoli na bardziej efektywne wykorzystywanie kwot
poáowowych oraz poĞrednio wáączy organizacje producentów do zarządzania kwotami
poáowowymi, co przyczyni siĊ do lepszego planowania poáowów okreĞlonych gatunków
organizmów morskich, tak by w perspektywie okresu, na jaki są wydawane specjalne
zezwolenia poáowowe prowadzone poáowy odpowiadaáy na zapotrzebowanie rynku, co
w konsekwencji powinno pozytywnie wpáywaü na stabilizowanie siĊ cen produktów
rybnych.
JednoczeĞnie w art. 36 projektu ustawy zastrzeĪono, Īe zarówno przekazania jak i
10
wymiany kwot poáowowych nie zmieniają historycznej bazy poáowowej
armatorów.
Podyktowane jest to faktem, iĪ uznane organizacje producentów planując poáowy bĊdą
braáy pod uwagĊ moĪliwoĞci techniczne statków rybackich poszczególnych armatorów
oraz sprzĊt poáowowy, jakim dysponują, tak aby statki mogáy prowadziü poáowy takich
gatunków ryb, do poáawiania których są odpowiednio przystosowane (odpowiednio
poáowy ryb dennych i pelagicznych).
Kolejna zmiana proponowana w projekcie ustawy w stosunku do obecnie
obowiązującej ustawy z dnia 19 lutego 2004 r. o ryboáówstwie dotyczy sposobu
dokonywania podziaáu niewykorzystanych kwot poáowowych.
W odniesieniu do art. 21 obecnie obowiązującej ustawy o ryboáówstwie,
stanowiącego, Īe kwoty poáowowe niewykorzystane po wydaniu decyzji, o której mowa
w art. 15 ust. 1 pkt 1 i art. 20 tej ustawy (to jest zawieszenie lub cofniĊcie licencji
poáowowej oraz czasowy zakaz poáowów), minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa
moĪe rozdzieliü po zasiĊgniĊciu opinii organizacji spoáeczno-zawodowych rybaków,
stwierdziü naleĪy, iĪ regulacja taka okazaáa siĊ niewystarczająca poniewaĪ odnosi siĊ
ona tylko do kwot, jakie pozostaáy z powodu zawieszenia specjalnego zezwolenia
poáowowego. Proponowana w projekcie zmiana obejmuje równieĪ kwoty poáowowe,
niewykorzystane z powodu wycofania statku rybackiego z wykonywania ryboáówstwa
morskiego. W projekcie ustawy przewiduje siĊ objĊcie tą regulacją równieĪ kwot
uzyskanych w wyniku wymiany dokonanej z innym paĔstwem czáonkowskim Unii
Europejskiej, zgodnie z art. 20 ust. 5 rozporządzenia nr 2371/2002.
Ponadto okreĞlono tryb przyznawania tych kwot, obejmujący podawanie przez
ministra wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa do publicznej wiadomoĞci informacji o ich
wielkoĞci oraz o terminie skáadania wniosków o kwot zmianĊ specjalnego zezwolenia
poáowowego. Zakáada siĊ, Īe podziaá bĊdzie dotyczyá wszystkich armatorów, którzy
záoĪą wnioski w terminie, a kwota poáowowa bĊdzie podzielona w równych czĊĞciach
pomiĊdzy wnioskodawców.
Projekt ustawy przewiduje zmiany stosunku do obecnie obowiązującej ustawy w
procedurze wydawania zezwoleĔ na poáowy w celach sportowo-rekreacyjnych, choü
organem wáaĞciwym do ich wydawania pozostają okrĊgowi inspektorzy ryboáówstwa
11
morskiego. W obecnym stanie prawnym sportowe zezwolenie poáowowe jest decyzją
administracyjną, wydawaną przez okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego.
Takie rozwiązanie w praktyce nastrĊcza jednak istotne trudnoĞci tak po stronie
administracji, jak i osób ubiegających siĊ o wydanie zezwolenia. Dlatego teĪ projekt
ustawy przewiduje utrzymanie sportowych zezwoleĔ poáowowych jedynie w przypadku,
gdy są one wydawane armatorom i organizatorom zawodów sportowych, a w przypadku
osób fizycznych, dla których ta dziaáalnoĞü nie wiąĪe siĊ z ich dziaáalnoĞcią zarobkową
wnoszenie odpowiedniej opáaty uprawniającej te osoby do prowadzenia poáowów w
celach sportowo-rekreacyjnych przez okreĞlony okres. Projektowane rozwiązanie
nakáada na te osoby obowiązek posiadania podczas dokonywania poáowów dowodu
potwierdzającego wniesienie tej opáaty.
Takie
uproszczenie
procedury
odpowiada
oczekiwaniom
osób
fizycznych
prowadzących poáowy sportowo – rekreacyjne, dla których - ze wzglĊdu na specyfikĊ i
godziny pracy inspektorów - uzyskanie zezwolenia stanowiáo trudnoĞü, a takĪe, w
pewnym stopniu, powinno wpáywaü korzystnie na poprawĊ efektywnoĞci czasu pracy
inspektorów w odniesieniu do nadzoru nad wykonywaniem ryboáówstwa.
Projekt ustawy wprowadza równieĪ zmianĊ organu wáaĞciwego w sprawach
wydawania pozwoleĔ na poáowy organizmów morskich w polskich obszarach morskich
przez instytuty naukowo-badawcze, szkoáy wyĪsze i wyĪsze szkoáy zawodowe
ksztaácące w zakresie ryboáówstwa morskiego oraz szkoáy ponadgimnazjalne w celach
naukowo-badawczych albo szkoleniowych.
Obowiązujące dotychczas przepisy wskazują, jako organ wáaĞciwy, OkrĊgowych
Inspektorów Ryboáówstwa Morskiego wáaĞciwych ze wzglĊdu na port macierzysty statku.
W
celu
usystematyzowania
i
ujednolicenia
przepisów
zaproponowano,
analogicznie do art. 32a ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich
Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, zgodnie z którym wáaĞciwy do
wydawania zezwoleĔ na prowadzenie badaĔ obejmujących Īywe zasoby morza, jest
minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa, aby na poáowy naukowo-badawcze
prowadzone przez polskie podmioty pozwolenie równieĪ byáo wydawane przez ministra
wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa.
12
Mając na uwadze rozporządzenie Rady (WE) nr 708/2007 z dnia 11 czerwca 2007
r. w sprawie wykorzystania w akwakulturze gatunków obcych i niewystĊpujących
miejscowo (Dz. Urz. UE L. 168 z 28.06.2007, str. 1), naleĪaáo wprowadziü w projekcie
ustawy przepis okreĞlający organ wáaĞciwy do wydania zezwolenia na wprowadzanie w
polskich obszarach morskich gatunków obcych lub przemieszczanie gatunków
niewystĊpujących miejscowo. W art. 51 ust. 1 projektu ustawy przewidziano, Īe
organem tym bĊdzie minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa.
W art. 52 ust. 1 projektowana ustawa wprowadza obowiązek zgáaszania w
przypadku, gdy przepisy Unii Europejskiej dotyczące Wspólnej Polityki Rybackiej lub
przepisy umów lub porozumieĔ miĊdzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest
stroną, wprowadzają obowiązki w zakresie monitorowania lub kontroli poáowu
okreĞlonych gatunków organizmów morskich, dokonania poáowu takiego gatunku do
okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego wáaĞciwego ze wzglĊdu na port
macierzysty
statku
rybackiego,
najpóĨniej
w
czasie
dokonywania
wyáadunku
organizmów morskich záowionych przy uĪyciu tego statku rybackiego. Chodzi tutaj
przede wszystkim o dokonanie poáowów morĞwinów (Phocoena phocoena).
Projektowana
ustawa
okreĞla
równieĪ
zadania
Centrum
Monitorowania
Ryboáówstwa (CMR), które dziaáa na podstawie rozporządzenia Rady (EWG) Nr
2847/93 z 12 paĨdziernika 1993 r. ustanawiającego system kontroli mający
zastosowanie do wspólnej polityki ryboáówstwa (Dz. Urz. WE L 261 z 20.10.1993, str. 1:
Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 2, str. 70), w brzmieniu nadanym
rozporządzeniem Rady (WE) nr 686/97 z dnia 14 kwietnia 1997 r. (Dz. Urz. WE L 102 z
19.04.1997, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 4, t. 3, str. 150).
Gáównymi
celami
funkcjonowania
CMR
jest
obsáuga
satelitarnego
systemu
monitorowania pozycji statków rybackich (VMS), oraz wprowadzanie do systemu
informatycznego (System Informacji Ryboáówstwa Morskiego - SIRM) danych o
poáowach, wyáadunkach i sprzedaĪy produktów rybnych. W oparciu o wprowadzone
przez pracowników CMR dane do SIRM, rozliczany jest stopieĔ wykorzystania kwot
poáowowych, opracowywane są obligatoryjne okresowe raporty o poáowach dla instytucji
13
polskich, wspólnotowych i organizacji miĊdzynarodowych. W projekcie ustawy
przewiduje siĊ rozszerzenie zakresu obowiązków CMR o przyjmowanie, rejestrowanie i
archiwizowanie
danych zawartych w dzienniku poáowowym oraz w deklaracji
wyáadunkowo-przeáadunkowej i dokumentach sprzedaĪy przekazywanych zgodnie z
rozporządzeniem Rady (WE) nr 1966/2006 z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie
elektronicznej rejestracji i raportowania dziaáalnoĞci poáowowej oraz w sprawie Ğrodków
teledetekcji (Dz. Urz. UE L 409 z 30.12.2006, str. 1), a takĪe o przyjmowanie i
rejestrowanie elektronicznych raportów, o których mowa w art. 3 tego rozporządzenia.
Projektowana
ustawa
(art.
70
projektu)
przewiduje,
Īe
na
terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej realizowane są nastĊpujące programy:
- program zbierania, gromadzenia i zarządzania danymi niezbĊdnymi do realizacji
Wspólnej Polityki Rybackiej Unii Europejskiej,
- program monitorowania przypadkowych poáowów waleni, o którym mowa w
rozporządzeniu Rady (WE) nr 812/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. okreĞlającym Ğrodki
dotyczące przypadkowego odáawiania waleni podczas poáowów ryb, oraz zmieniającego
rozporządzenie (WE) nr 88/98 (Dz. Urz. UE L 150 z 30.04.2004, str. 12; Dz. Urz. UE
Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 7, str. 91).
Regulacja dotycząca programu zbierania danych rybackich zawarta w projekcie
ustawy powtarza co do zasady uregulowania obecnie obowiązującej ustawy o
ryboáówstwie. Celem realizacji tego programu jest zebranie danych niezbĊdnych do
prowadzenia Wspólnej Polityki Rybackiej, zgodnie z zasadami i celami okreĞlonymi w
rozporządzeniu Rady (WE) nr 1543/2000 z dnia 29 czerwca 2000 ustanawiającym ramy
wspólnotowe w zakresie zbierania i zarządzania danymi niezbĊdnymi do prowadzenia
wspólnej polityki ryboáówstwa (Dz. Urz. WE L 176 z 15.07.2000, str. 1; Dz. Urz. UE
Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 288) i rozporządzeniu Komisji (WE) nr
1639/2001 z dnia 25 lipca 2001 ustanawiającym minimalne i rozszerzone programy
wspólnotowe w zakresie zbierania danych w sektorze ryboáówstwa oraz ustanawiającym
szczegóáowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1543/2000 (Dz. Urz. WE
L 222 z 17.08.2001, str. 53, Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 5, str.
161).
Wáączenie
natomiast
do
regulacji
ustawowych
programu
monitorowania
14
przypadkowych poáowów waleni, o którym mowa w art. 70 ust. 1 pkt 2 projektu ustawy,
ma na celu realizacjĊ zadaĔ i obowiązków paĔstwa czáonkowskiego Unii Europejskiej
naáoĪonych rozporządzeniem nr 812/2004 .
Rozdziaá trzeci projektowanej ustawy obejmuje przepisy dotyczące organów
administracji ryboáówstwa morskiego i ich kompetencje. Regulacje w tym zakresie są
podobne do obecnie obowiązującej ustawy.
Zmiana zostaáa zaproponowana w art. 78 ust. 2 projektu ustawy, który przywraca
(uchylony ustawą z dnia 19 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie dziaáalnoĞci
gospodarczej) przepis zawierający upowaĪnienie dla Rady Ministrów do wydawania
rozporządzenia w sprawie sposobu, zakresu i warunków wspóádziaáania inspektorów
ryboáówstwa morskiego z organami, instytucjami i sáuĪbami wymienionymi w tym
artykule, przy czym rozszerzonego go co do zakresu tej wspóápracy o uwzglĊdnienie
realizacji celów wynikających z rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29
wrzeĞnia 2008 r. ustanawiającego wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym,
nieraportowanym
i
nieuregulowanym
poáowom
oraz
ich
powstrzymywania
i
eliminowania, zmieniającego rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i
(WE) nr 601/2004 oraz uchylającego rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr
1447/1999 (Dz. Urz. UE L 286 z 29.10.2008, str. 1). Wspóápraca róznych organów,
sáuĪb i instytucji, które na róĪnych etapach prowadzą kontrole podmiotów zajmujących
siĊ wykonywaniem ryboáówstwa morskiego lub obrotem produktami rybnymi stanowiü
bowiem moĪe afektywną, tak pod wzglĊdem skutecznoĞci, jaki kosztów, formĊ
przeciwdziaáania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym poáowom.
WáaĞciwoĞü organów administracji ryboáówstwa morskiego obejmuje terytorium i
wyáączną strefĊ ekonomiczną Rzeczypospolitej Polskiej, natomiast w sprawach
wykonywania zadaĔ okreĞlonych umowami miĊdzynarodowymi, równieĪ obszary poza
polskimi obszarami morskimi.
Zgodnie z art. 75 projektu ustawy organami ryboáówstwa morskiego są minister
wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa i okrĊgowi inspektorzy ryboáówstwa morskiego – jako
organy administracji niezespolonej. Uprawnienia w zakresie powoáywania, odwoáywania
15
oraz okreĞlenia siedziby i terytorialnego zakresu dziaáania pozostaną w gestii ministra
wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa.
Sposób dziaáania terenowych organów administracji ryboáówstwa regulują art. 81 i
nastĊpne projektu ustawy, w których zachowane zostaáy dotychczasowe rozwiązania w
zakresie sprawowania kontroli i nadzoru nad wykonywaniem ryboáówstwa morskiego,
prowadzeniem poáowów organizmów morskich w celach naukowo – badawczych,
szkoleniowych albo sportowo rekreacyjnych, zarybianiem, prowadzeniem chowu lub
hodowli ryb i innych organizmów morskich, prowadzeniem skupu lub przetwórstwa na
morzu, Przepisy te zostaáy takĪe uzupeánione o uregulowania dotyczące wprowadzania
gatunków obcych lub niewystĊpujących miejscowo oraz realizacji zadaĔ okreĞlonych w
przepisach o organizacji rynku rybnego.
Ponadto,
zostaną
zachowane
szczegóáowe
regulacje
dotyczące
procedury
obowiązującej podczas wykonywania czynnoĞci kontrolnych, które są okreĞlone nie
tylko jako uprawnienia i obowiązki prowadzących czynnoĞci inspektorów ryboáówstwa
morskiego, ale równieĪ uprawnienia i obowiązki podmiotów podlegających kontroli.
Natomiast art. 88 projektu ustawy w przypadkach nieuregulowanych w projekcie ustawy,
a odnoszących siĊ do kontroli przeprowadzanych przez inspektorów, odsyáa wprost do
stosowania przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie dziaáalnoĞci
gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z póĨn. zm.).
Ponadto, zgodnie z rozporządzeniem nr 2847/1993 oraz rozporządzeniem nr
2371/2002, w czynnoĞciach kontrolnych i inspekcyjnych prowadzonych przez krajowe
sáuĪby kontrolne mogą równieĪ uczestniczyü inspektorzy Komisji Europejskiej. W
powyĪszego tym celu Komisja Europejska kontaktuje siĊ z danym paĔstwem
czáonkowskim i jest opracowywany program inspekcji. Inspektorzy Komisji Europejskiej
mają prawo oceniaü i kontrolowaü stosowanie zasad Wspólnej Polityki Rybackiej przez
paĔstwo czáonkowskie. Komisja moĪe przeprowadzaü inspekcje statków rybackich, jak
równieĪ pomieszczeĔ przedsiĊbiorstw i innych instytucji prowadzących dziaáalnoĞü
związaną ze Wspólną Polityką Rybacką oraz ma dostĊp do wszelkich informacji i
dokumentów potrzebnych do wypeániania jej zobowiązaĔ.
16
W związku z powyĪszym w projekcie ustawy naleĪaáo doprecyzowaü ująü
regulacje dotyczące przeprowadzania dziaáaĔ kontrolnych przez inspektorów Komisji
Europejskiej i związane z tym obowiązki kapitanów statków rybackich
Ponadto, zgodnie z rozporządzeniem nr 2847/1993 oraz rozporządzeniem nr
2371/2002, w czynnoĞciach kontrolnych i inspekcyjnych prowadzonych przez krajowe
sáuĪby kontrolne mogą równieĪ uczestniczyü inspektorzy Komisji Europejskiej. W tym
celu Komisja Europejska kontaktuje siĊ z danym paĔstwem czáonkowskim i jest
opracowywany program inspekcji. Inspektorzy Komisji Europejskiej mają prawo oceniaü
i
kontrolowaü
stosowanie
zasad
Wspólnej
Polityki
Rybackiej
przez
paĔstwo
czáonkowskie. Inspektorzy Komisji mogą uczestniczyü w inspekcjach statków rybackich,
jak równieĪ pomieszczeĔ przedsiĊbiorstw i innych instytucji prowadzących dziaáalnoĞü
związaną ze Wspólną Polityką Rybacką oraz mają dostĊp do wszelkich informacji i
dokumentów potrzebnych do wypeániania ich obowiązków. Zgodnie z zaáoĪeniem
reformy systemu kontroli WPRyb Komisja Europejska bĊdzie sporządzaáa wykaz
inspektorów
wspólnotowych,
którzy
bĊdą
inspektorami
(urzĊdnikami)
paĔstwa
czáonkowskiego, Komisji lub Wspólnotowej Agencji Kontroli Ryboáówstwa.
W związku z powyĪszym w projekcie ustawy naleĪaáo doprecyzowaü regulacje
dotyczące przeprowadzania dziaáaĔ kontrolnych przez inspektorów Komisji Europejskiej
i związane z tym obowiązki kapitanów statków rybackich, podmiotów zajmujących siĊ
przetwarzaniem, wprowadzaniem do obrotu, transportem itp. produktów ryboáówstwa.
lub inspektorów upowaĪnionych przez nią (WAKR) w celu dostosowania do
zasad Wspólnej Polityki rybackiej z zakresu kontroli a w szczególnoĞci mając na
uwadze reformĊ Wspólnej Polityki Rybackiej.
W rozdziale czwartym projektu ustawy okreĞlono kary pieniĊĪne za naruszenia
przepisów ustawy o ryboáówstwie, przepisów wydanych na jej podstawie oraz przepisów
Wspólnej Polityki Rybackiej (WPR) Unii Europejskiej. Wykaz naruszeĔ przepisów WPR
Unii Europejskiej, które mogą skutkowaü sankcjami okreĞla rozporządzenie Rady (WE)
17
nr 1447/1999 z dnia 24 czerwca 1999 r. z dnia 24 czerwca 1999 r. ustanawiające wykaz
rodzajów zachowaĔ, które powaĪnie naruszają zasady wspólnej polityki ryboáówstwa
(Dz. Urz. UE L 167 z 02.07.1999, str. 5; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 4,
t. 4, str. 134). Proponowane rozwiązania nie wprowadzają istotnych zmian w
porównaniu do dotychczasowego stanu prawnego. Przewiduje siĊ pozostawienie
istniejących zasad wymiaru kar pieniĊĪnych poprzez wskazanie ich maksymalnej
wysokoĞci, uzaleĪnionej od dáugoĞci caákowitej statku rybackiego, przy uĪyciu którego
dokonano naruszenia. Szczegóáowa wysokoĞü oraz zróĪnicowanie kar pieniĊĪnych w
zaleĪnoĞci od rodzaju naruszeĔ i ich wpáywu na stan Īywych zasobów morza oraz
moĪliwej do osiągniĊcia korzyĞci finansowej wynikającej z danego naruszenia, zostanie
okreĞlona w rozporządzeniu ministra wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa. Proponowany
art. 88 ust. 1 projektu ustawy wprowadza natomiast zmianĊ w stosunku do
dotychczasowego stanu prawnego przez ustanowienie odpowiedzialnoĞci za naruszenie
przepisów projektowanej ustawy o ryboáówstwie oraz przepisów Wspólnej Polityki
Rybackie Unii Europejskiej kaĪdego, kto naruszyá przepisy ww. ustawy oraz inne
obowiązki lub warunki wykonywania ryboáówstwa okreĞlone w przepisach Wspólnej
Polityki Rybackiej Unii Europejskiej. UstĊpy 2 - 5 projektowanego brzmienia art. 88 są
odzwierciedleniem dotychczasowych uregulowaĔ zawartych w przepisie art. 63 ust. 1
pkt 1, 2 i 3 oraz ust. 3, przy czym rozbudowano i rozszerzono katalog ewentualnych
naruszeĔ zagroĪonych karą pieniĊĪną.
Organem administracji rybackiej wáaĞciwym do ich wymierzenia, w drodze decyzji,
pozostają okrĊgowi inspektorzy ryboáówstwa morskiego. Organem wyĪszego stopnia w
rozumieniu Kodeksu postĊpowania administracyjnego jest minister wáaĞciwy do spraw
ryboáówstwa.
Rozdziaá piąty projektu ustawy – Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy
przejĞciowe i koĔcowe. Zgodnie z projektowaną ustawą do postĊpowaĔ wszczĊtych na
podstawie dotychczasowych przepisów i niezakoĔczonych do dnia wejĞcia w Īycie
projektowanej ustawy stosowaü siĊ bĊdzie przepisy dotychczasowe. JednakĪe do
zdolnoĞci
poáowowej
pozostaáej
z
wykreĞlenia,
na
podstawie
przepisów
dotychczasowych, bez pomocy publicznej, statku rybackiego z rejestru statków
18
rybackich na wniosek wáaĞciciela, stosuje siĊ przepis art. 15 ust. 1 projektu ustawy.
PrzyjĊto, iĪ okres 5 lat, w którym wáaĞciciel wycofanego statku albo jego nastĊpca
prawny moĪe záoĪyü wniosek o wpisanie statku do rejestru lub dokonanie stosownej
zmiany w rejestrze proponuje siĊ liczyü od dnia wejĞcia w Īycie projektowanej ustawy.
PowyĪszych rozwiązaĔ nie stosuje siĊ w przypadku, gdy statek rybacki na mocy
dotychczasowych przepisów wykreĞlono z rejestru statków rybackich z urzĊdu.
W zakresie decyzji wydanych po dniu 1 maja 2004 r i dotyczących przyznania
zdolnoĞci poáowowej, w przypadku gdy do dnia wejĞcia w Īycie projektu ustawy nie
dokonano modernizacji lub wymiany objĊtych ww. decyzji, decyzje te zachowują
waĪnoĞü przez okres w nich okreĞlony.
W projektowanej ustawie przyjĊto, Īe rejestr statków rybackich prowadzony na
podstawie przepisów dotychczasowych staje siĊ rejestrem, o którym mowa w
projektowanej
ustawie.
Natomiast
licencje
poáowowe
wydane
na
podstawie
dotychczasowych przepisów armatorom statków, w myĞl projektu ustawy, od dnia
wejĞcia w Īycie tej ustawy, uwaĪane byáyby za licencje w jej rozumieniu. Na podstawie
proponowanego przepisu art. 92 ust. 2 projektu ustawy minister wáaĞciwy do spraw
ryboáówstwa bĊdzie zobowiązany do wydania, w terminie 6 miesiĊcy od dnia wejĞcia w
Īycie tej ustawy, licencji wáaĞcicielom statków rybackich.
Projektowana ustawa przewiduje czasowe utrzymanie w mocy przepisów
wykonawczych wydanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 19 lutego 2004 r. o
ryboáówstwie, to znaczy do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie
projektowanej ustawy, jednak nie dáuĪej niĪ przez okres 18 miesiĊcy od dnia jej wejĞcia
w Īycie.
Projektowana ustawa nie wprowadza zmian w zakresie opáaty skarbowej za
licencjĊ poáowową oraz dokonanie wpisu statku rybackiego do rejestru statków
rybackich bądĨ zmiany wpisu w tym rejestrze, wprowadza natomiast opáatĊ skarbową za
wydawanie specjalnych zezwoleĔ poáowowych, które dotychczas nie byáy ujĊte w
ustawie o opáacie skarbowej. Proponuje siĊ wprowadziü opáatĊ skarbową w wysokoĞci
82
záotych
za
wydanie
specjalnego
zezwolenia
poáowowego.
OdnoĞnie
nowowprowadzonego w projekcie ustawy zezwolenia na wprowadzanie gatunku obcego
19
lub przenoszenie gatunku niewystĊpującego miejscowo, ustalono wysokoĞü opáaty
analogicznie do wysokoĞci opáaty obowiązującej dla wydania zezwolenia na
prowadzenie chowu lub hodowli, ze wzglĊdu na podobieĔstwo czego ? ……. trybu
wydawania / zakresu tych zezwoleĔ???..... Dlaczego takie wysokoĞci proponowanych
opáat.
Projektowana ustawa nie wprowadza zmian w zakresie opáaty skarbowej za
licencjĊ poáowową oraz dokonanie wpisu statku rybackiego do rejestru statków
rybackich bądĨ zmiany wpisu w tym rejestrze.
W celu ujednolicenia zapisów o wysokoĞü i sposobie wnoszenia opáat za sportoworekreacyjny poáów ryb w wodach morskich przez osoby fizyczne (obecnie regulowane
przez ustawĊ o opáacie skarbowej) okreĞli w drodze rozporządzenia Minister wáaĞciwy
do spraw ryboáówstwa. Opáata bĊdzie stosowana analogicznie do opáaty pobieranej za
amatorski poáów ryb na wodach Ğródlądowych przez organizacje zrzeszające wĊdkarzy,
gáównie zarządy okrĊgowe PZW lub innych gospodarzy wód (dzierĪawców lub
wáaĞcicieli).
W odniesieniu natomiast do armatorów statków oraz organizatorów zawodów
sportowych projektowana ustawa nie wprowadza zmian w zakresie nabywania zezwoleĔ
na poáowy sportowo – rekreacyjne. Zostaáy zmienione jedynie wysokoĞci stawek: dla
armatorów statków prowadzących dziaáalnoĞü z zakresu wĊdkarstwa morskiego
ustalono opáatĊ caáoroczną w wysokoĞci 82 zá, analogicznie jak za wydanie specjalnego
zezwolenia poáowowego; dla organizatorów zawodów wĊdkarskich ustalono opáatĊ w
wysokoĞci 50 zá, bez limitowania czasu trwania zawodów i liczby uczestników.
Z uwagi na fakt, dotychczasowe niejednolite regulacje w zakresie pobierania
opáaty skarbowej za wydawanie specjalnych zezwoleĔ poáowowych, projekt ustawy w
celu poprawy czytelnoĞci i spójnoĞci aktów prawnych wprowadza do ustawy o opáacie
skarbowej.
jednolity zapis o pobieraniu opáaty w wysokoĞci 82 záotych za wydanie
specjalnego zezwolenia poáowowego.
OdnoĞnie wprowadzonego w projekcie ustawy zezwolenia na wprowadzanie
gatunku obcego lub przenoszenie gatunku niewystĊpującego miejscowo, wysokoĞü
opáaty ze wzglĊdu na podobieĔstwo trybu wydawania oraz zakresu tych zezwoleĔ
20
ustalono analogicznie do wysokoĞci opáat za wydawane inne zezwolenia na
prowadzenie chowu lub hodowli ryb i innych organizmów.
Projektuje siĊ, aby projektowana ustawa weszáa w Īycie po upáywie 30 dni od dnia jej
ogáoszenia. Mimo obszernoĞci projektowanej regulacji, okres ten jest wystarczającym
vacatio legis z uwagi na to, iĪ ustawa ta jest aktem co do zasady uzupeániającym
obowiązujące wprost przepisy Unii Europejskiej, jak równieĪ kontynuacją zasadniczych
rozwiązaĔ obowiązującej obecnie ustawy o ryboáówstwie.
Projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.
Projekt ustawy nie zawiera przepisów technicznych w rozumieniu przepisów
rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu
funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239,
poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597), w związku, z czym nie podlega notyfikacji,
stosownie do trybu przewidzianego w przepisach dotyczących sposobu funkcjonowania
krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych.
Stosownie do art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o dziaáalnoĞci lobbingowej w
procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414) projekt ustawy zostanie
zamieszczony na stronie Biuletynu Informacji Publicznej Ministerstwa Rolnictwa i
Rozwoju Wsi.
Projekt ustawy zostaá ujĊty w Planie Prac Rządu na okres styczeĔ – czerwiec
2009 r.
21
Ocena skutków regulacji
1. Podmioty, na które oddziaáuje projekt ustawy
Podmioty, na które oddziaáuje regulacja to:
1) wáaĞciciele statków rybackich o polskiej przynaleĪnoĞci oraz armatorzy wykonujący
ryboáówstwo morskie tymi statkami na polskich obszarach morskich oraz poza
granicami tych obszarów;
2) armatorzy
wykonujący
ryboáówstwo
morskie
statkami
rybackimi
o
obcej
przynaleĪnoĞci w polskich obszarach morskich;
3) podmioty prowadzące skup i przetwórstwo organizmów morskich w polskich
obszarach morskich;
4) podmioty prowadzące poáowy organizmów morskich w celach naukowo-badawczych,
szkoleniowych albo sportowo-rekreacyjnych, dokonujące zarybiania, prowadzące
22
chów lub hodowlĊ ryb i innych organizmów morskich;
5) organy administracji ryboáówstwa morskiego.
2. Wpáyw projektu ustawy na sektor finansów publicznych, w tym budĪet
paĔstwa i budĪety jednostek samorządu terytorialnego
Nie przewiduje siĊ zwiĊkszenia wpáywów budĪetowych spowodowanych wejĞciem
w Īycie projektowanej ustawy.
Wpáywy do budĪetu paĔstwa bĊdą wynikaü z opáat uprawniających osoby fizyczne do
prowadzenia poáowów w celach sportowo – rekreacyjnych, a takĪe opáat pobieranych za
wydawanie dzienników poáowowych i formularzy dokumentów transportowych – przy
czym w tych dwóch przypadkach pobierana opáata ma stanowiü równowartoĞü kosztów
wykonania tych formularzy. Ponadto wpáywy budĪetowe wynikaü bĊdą równieĪ z opáat
skarbowych, których katalog okreĞlono w art. 90 projektu ustawy. Ewentualne wpáywy
do budĪetu paĔstwa bĊdą wynikaü równieĪ z nakáadanych kar finansowych za
nieprzestrzeganie przepisów projektowanej ustawy, aktów wykonawczych wydanych na
jej podstawie oraz przepisów Wspólnej Polityki Ryboáówstwa.
OdnoĞnie skutków finansowych dla budĪetu paĔstwa naleĪy stwierdziü, Īe w związku z
programem zbierania, gromadzenia i zarządzania danymi niezbĊdnymi do realizacji
Wspólnej
Polityki
Rybackiej
Unii
Europejskiej
oraz
programem
monitoringu
przypadkowych poáowów morĞwinów, a takĪe wykonaniem zarybiania polskich
obszarów morskich, realizacja których w myĞl projektu ustawy bĊdzie finansowana ze
Ğrodków budĪetu paĔstwa w formie dotacji celowej, przewiduje siĊ, Īe wejĞcie w Īycie
projektowanej ustawy pociągnie za sobą koszty dla budĪetu paĔstwa. PoniewaĪ jednak
równieĪ na podstawie przepisów dotychczasowych wskazane zadania byáy realizowane,
dlatego teĪ przedmiotowa regulacja nie wprowadza zmian w zakresie poziomu
zobowiązaĔ budĪetu paĔstwa. Przewidziane na rok 2009 wydatki budĪetu paĔstwa
ksztaátują siĊ w nastĊpujący sposób: program zbierania danych rybackich - 3 500 000 zá
(czĊĞü 62-Ryboáówstwo, dziaá 050-Ryboáówstwo i rybactwo, rozdziaá 05095 - Pozostaáa
dziaáalnoĞü), zarybianie polskich obszarów morskich (czĊĞü 62, dziaá 050, rozdziaá
23
05006 - Zarybianie polskich obszarów morskich) – 4 750 000 zá; program monitoringu
przyáowu waleni (czĊĞü 62, dziaá 050, rozdziaá 05095) - 198 000 zá (kwota z roku 2008).
WejĞcie w Īycie projektowanej ustawy nie bĊdzie miaáo wpáywu na dochody i wydatki
budĪetów jednostek samorządu terytorialnego.
3. Wpáyw projektu ustawy na rynek pracy
WejĞcie w Īycie przepisów projektowanej ustawy nie bĊdzie miaáo wpáywu na rynek
pracy.
4.
Wpáyw
projektu
ustawy
na
konkurencyjnoĞü
gospodarki
i
przedsiĊbiorczoĞü, w tym na funkcjonowanie przedsiĊbiorstw
Przedmiotowy projekt ustawy nie ma wpáywu na konkurencyjnoĞü gospodarki i
przedsiĊbiorczoĞü, w tym na funkcjonowanie przedsiĊbiorstw z uwagi na fakt, Īe
zastosowane w projekcie ustawy rozwiązania odzwierciedlają uregulowania, jakie ujĊte
zostaáy w obowiązującej ustawie. o ryboáówstwie. Proponowane w projektowanej
ustawie regulacje mają charakter porządkujący, dostosowujący do rozwiązaĔ unijnych;
nie wprowadzają nowych obciąĪeĔ i obowiązków dla przedsiĊbiorców. – trochĊ zbyt
ogólnie
Czy
są
dodatkowe
obciąĪenia
administracyjne/
nowe
obowiązki
dla
prowadzących dziaáalnoĞü?
Zmiany trybu wpisu statku do rejestru (i dokonywania zmiany wpisów w rejestrze)
są praktycznie tylko jego uszczegóáowieniem w zakresie udziaáu OIRM, co nie wydáuĪa
lub komplikuje procedury skáadania i rozpatrywania wniosków rybaków, a w
przypadkach, gdy wnioski wymagają uzupeánienia, powinno wpáynąü na szybsze ich
rozpatrzenie. Tym samym zmiany te nie wprowadzają dodatkowych ograniczeĔ lub
obowiązków dla rybaków.Czy proponowane gruntowne zmiany trybu wpisu do rejestru
nie powodują ograniczeĔ ?
24
5. Wpáyw projektu ustawy sytuacjĊ i rozwój regionalny
Przedmiotowy projekt ustawy nie ma wpáywu na sytuacjĊ i rozwój regionów.
6. Konsultacje spoáeczne
Projekt zostanie skonsultowany z nastĊpującymi organizacjami producentów,
organizacjami spoáeczno-zawodowymi rybaków, producentów akwakultury, przetwórców
ryb.:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
Koáobrzeska Grupa Producentów Ryb Sp. z o.o., e-mail: [email protected] ,
Krajowa Izba Producentów Ryb w Ustce, e-mail: [email protected] ,
Morski Instytut Rybacki w Gdyni, e-mail: [email protected] ,
Organizacja Producentów Rybnych Wáadysáawowo Sp. z o.o., e-mail: [email protected] ,
PPiUR „Szkuner” we Wáadysáawowie, e-mail: [email protected] ,
Stowarzyszenie Armatorów Rybackich w Koáobrzegu, e-mail: [email protected] ,
[email protected] ,
Zrzeszenie Rybaków Morskich-Organizacja Producentów w Gdyni, e-mail: [email protected];
Związek Rybaków Polskich w Ustce, e-mail: [email protected] ,
Stowarzyszenie Armatorów àodziowych, e-mail: GoĞ[email protected] ,
Stowarzyszenie Rybaków Zalewu WiĞlanego e-mail [email protected] ,[email protected]
Polskie Stowarzyszenie Przetwórców Ryb, e-mail: [email protected] ,
Zrzeszenie Rybaków Zalewów SzczeciĔskiego, KamieĔskiego i Jeziora Dąbie e-mail
[email protected] ,
Stowarzyszenie Rybak w Tolkmicku, e-mail: [email protected] ,
Aukcja Rybna Ustka sp. z.o.o, e-mail: [email protected] ,
Póánocnoatlantycka Organizacja Producentów, e-mail: [email protected] ,
[email protected] ,
Ogólnopolski Związek Pracodawców Rybackich w Toruniu, e-mail: [email protected] ,
Ogólnopolskie Stowarzyszenie DzierĪawców i Administratorów NieruchomoĞci Rybackich
Skarbu PaĔstwa w Toruniu, e-mail: [email protected] ,
Zrzeszenie Producentów Ryb w Katowicach, e-mail: [email protected] ,
Związek Producentów Ryb w Poznaniu, e-mail: [email protected] ,
Polskie Towarzystwo Rybackie w Poznaniu, e-mail: [email protected] ,
Stowarzyszenie Rybactwa Dolnej i ĝrodkowej Wisáy w Toruniu, e-mail: [email protected]
DALMOR S.A. w Gdyni, e-mail: [email protected],
Dalekomorska Kompania Poáowowa Dalmor Sp. z o.o., e-mail: [email protected]
Stowarzyszenie Producentów Ryb àososiowatych, e-mail: [email protected]
Krajowa Sekcja Morska Marynarzy i Rybaków NSZZ „SolidarnoĞü”, e-mail:
[email protected] ,
Federacja Związków Zawodowych Marynarzy i Rybaków, e-mail: [email protected];
Krajowa Federacja Towarzystw WĊdkarskich Kwidzyn, e-mail: [email protected] ,
Zarząd Gáówny Polskiego Związku WĊdkarskiego w Warszawie, e-mail: [email protected]
25
29.
30.
31.
32.
33.
34.
35.
Akademia Morska w Szczecinie, e-mail: [email protected],
Akademia Morska w Gdyni, e-mail: [email protected],
Akademia Rolnicza w Szczecinie, e-mail: [email protected];
Uniwersytet WarmiĔsko-Mazurski, e-mail: [email protected];
Organizacja Pracodawców – Producentów Ryb ĝródlądowych, e-mail: [email protected];
Polski Związek WĊdkarski Zarząd Gáówny, e-mail: [email protected];
Instytut Rybactwa ĝródlądowego, e-mail: [email protected];
36.
Szkoáa Gáówna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, e-mail: [email protected];
37.
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocáawiu, e-mail: [email protected];
38.
OkrĊgowy Inspektorat Ryboáówstwa Morskiego w Gdyni, e-mail: [email protected];
39.
OkrĊgowy Inspektorat Ryboáówstwa Morskiego w Szczecinie, e-mail: [email protected];
40.
OkrĊgowy Inspektorat Ryboáówstwa Morskiego w Sáupsku, e-mail: [email protected];
41.
Urząd Morski w Gdyni, e-mail: [email protected];
42.
Urząd Morski w Szczecinie, e-mail: [email protected];
43.
Urząd Morski w Sáupsku, e-mail: [email protected].
44. Zarząd Portu Morskiego MrzeĪyno, Wojciech Grzymkowski, [email protected].
45. Stowarzyszenie
Armatorów
Jachtów
Komercyjno
–
Sportowych,
e-mail:
[email protected], [email protected], fax: (94) 3517854
Opracowano w Departamencie Ryboáówstwa
Akceptowaá:
Za zgodnoĞü pod wzglĊdem
redakcyjnym i prawnym
26

Podobne dokumenty