Głos św. Józefa - Sanktuarium św. Józefa w Prudniku

Głos
św. Józefa
Gazetka Sanktuarium św. Józefa w Prudniku – Lesie
18.12.2016 r.
Msze św. niedzielne u nas o godz.: 8.00 10.00 11.30
OGŁOSZENIA
Nr 51/2016
W Dębowcu: 8.45
Dzisiaj IV Niedziela Adwentu
Punkt z opłatkami, kartkami świątecznymi znajduje się przed furtą klasztorną.
Dziś o 15.00 nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego, następnie spotkanie
Franciszkańskiego Zakonu Świeckich
Zapraszamy na Roraty od poniedziałku do piątku na godz. 17.00.
Okazja do spowiedzi od godz. 16.30.
20.12. - Wtorek – Po Mszy św. Wieczór z Biblią:
Początki Kościoła w Dziejach Apostolskich
21.12. - Środa – Msza w intencji próśb i podziękowań zanoszonych za
wstawiennictwem św. Józefa i nabożeństwo.
23.12. - Piątek – Ostatnia Msza św. roratnia.
24.12. - Sobota – Wigilia Bożego Narodzenia.
Msza św. w tym dniu o godz. 9.00.
Spowiadamy od 9.00 do 12.00 i od 13.00 do 14.00.
Msza Pasterska o godz. 24.00 w kościele.
Kolekta przeznaczona będzie na Diecezjalną Fundację Ochrony Życia.
25.12. - Niedziela – Uroczystość Bożego Narodzenia
Msze św. jak w niedzielę. O godz. 15.00 uroczyste nabożeństwo
kolędowe. Zapraszamy na wspólne kolędowanie.
Biskup Opolski Andrzej Czaja zaprasza osoby żyjące w związkach
niesakramentalnych na nabożeństwo adwentowe, które odbędzie się w
dzisiejszą niedzielę o godz. 14.00 w katedrze opolskiej.
Wieczerza Wigilijna dla osób samotnych odbędzie się w piątek 23.12. w
Cechu Rzemiosł. Zaproszenia można otrzymać w świetlicy Caritas od
poniedziałku do czwartku od 16.00 do 18.00.
Odwiedziny kolędowe rozpoczynają się w parafii 27.12. od osiedla Zacisze.
Dziękujemy wszystkim za modlitwę, ofiary, kwiaty i wszelkie prace na rzecz Sanktuarium.
Miłość jest tyle warta ile cię kosztuje.
Karol Bunsch
ROZWAŻANIE NA NIEDZIELĘ
Teologowie mówią, że Pan Bóg nas stworzył, bo pragnie nam się oddać.
Stworzył nas z pewną przestrzenią, którą tylko On może napełnić. Bardzo
to trudno jest opisać. Teologowie mają kłopot z nazwaniem tej przestrzeni,
np.: że w nas jest jakaś sfera dla Boga. Ta przestrzeń krzyczy, jak każda
przestrzeń, o napełnienie jej. Doświadczamy w nas tego krzyku. Próbujemy
tę przestrzeń zapełnić, próbujemy zapychać ją czymkolwiek. Można w nią
pchać pieniądze, można pchać ambicje i sukces, można pchać władzę i
znaczenie, można pchać tępienie innych, można pchać seks, alkohol –
można pchać cokolwiek, byle tylko zapchać tę pustkę. Nie da się zapchać
tej pustki! Pozostaje wyparcie jej ze świadomości: ucieczka w telewizję,
pornografię, komputer, czy ostatecznie w alkohol, byle zapomnieć.
Po czym poznajemy, że nie da się niczym zapchać tej pustki? Ponieważ
wszyscy są przekonani, że czegoś im brakuje. Jednemu brakuje zdrowia,
drugiemu brakuje pieniędzy, trzeciemu brakuje nauki… Nie znam
człowieka, który mówiłby, że jest zadowolony ze wszystkiego, co ma. To
jest właśnie głos tej pustki krzyczącej o więcej. A taki św. Franciszek
powiedział: Bóg mój i wszystko moje. No tak, jak jest napełniony Panem
Bogiem, to on niczego więcej nie potrzebuje.
Kiedy myślę o tej pustce w nas, to stają mi przed oczyma – przepraszam
za takie zapewne niesamowite porównanie – puszki na napoje. Dopóki
napój jest w puszce, to jest ona napełniona. Ktoś kupuje puszkę, otwiera i
pije to, co w niej jest. Ale puszka jeszcze zostaje; pusta, co prawda, ale
zostaje. Jest kolorowa, niektórzy nawet gromadzą takie puszki i układają na
półce. Więc puszka, choć pusta, do czegoś jeszcze może służyć, jeszcze ma
przestrzeń. Ale potem widzę taką puszkę rzuconą na ulicy i przygniecioną.
Jest mi wtedy bardzo smutno, bo puszka, która miała w sobie pewną
przestrzeń, była kolorowa, została tak strasznie spłaszczona, pozbawiona tej
swojej wewnętrznej przestrzeni.
Myślę, że często przypominamy puszki – przygniecione do ziemi, uziemione, sprowadzone do poziomu horyzontalnego. Ale człowieka nie da
się sprowadzić w całości do poziomu horyzontalnego. Przestrzeń w nas nie
da się całkowicie przygnieść. Zostaje w nas jakaś potrzeba czegoś więcej.
Czego mianowicie? W istocie rzeczy – potrzeba Najwyższego, który nas
stworzył. Człowiek jest stworzony. I myślę, że my, kapłani, jako pomocnicy
rozwoju duchowego, powinniśmy o tym przypominać, że jesteśmy
stworzeni. Do tego spotkania prowadzi życie wewnętrzne. Stajemy przed
następnym pytaniem: Co to jest życie wewnętrzne? Czy to jest jakaś nauka
jak matematyka czy historia? Nie, to nie o to chodzi. Chodzi właśnie o
życie w tym naszym wnętrzu stworzonym przez Pana Boga i dla Pana Boga.
Pierwszy filar – to modlitwa. Bez modlitwy zagubimy się w życiu.
Benedykt XVI mówił podczas spotkania z młodzieżą w Kolonii, że gdzie
nie ma adoracji, gdzie nie ma oddania czci Bogu, tam rzeczywistość
człowieka jest dla nas niejasna. Człowiek jest w relacji do Pana Boga i
wobec tego modlitwa jest konieczna. Św. Benedykt, pisząc swoja Regułę
tysiąc pięćset lat temu, jako pierwszą zasadę życia podaje modlitwę.
Ponieważ zaś człowiek żyje w czasie, określony czas jest mu dany, dlatego
na wszystko należy w życiu znaleźć czas. Problem życia wewnętrznego to
problem znalezienia czasu. Wszystko wymaga czasu. Także modlitwa
wymaga czasu.
Jak powinna wyglądać modlitwa? Z wielką nieśmiałością zabieram głos
w tej sprawie. Modlitwa jest w nas dziełem Ducha Świętego. Mistrzowie
modlitwy uczą, że nie ma człowieka, który by nie miał danej sobie łaski
modlitwy. Trzeba zatem szukać swojego sposobu dogadania się z Panem
Bogiem. Mówi się o modlitwie myślnej, o medytacji, o kontemplacji. Gdy
uczniowie prosili Pana Jezusa, by ich nauczył modlić się, Pan Jezus wkłada
niejako w ich usta modlitwę Ojcze Nasz, zwaną Modlitwą Pańską. W
Ogrójcu Pan Jezus prosi uczniów o to, by czuwali i modlili się z Nim. Jest
więc jakaś modlitwa czuwania z Panem Jezusem czy przy Panu Jezusie.
Jest też czcigodna tradycja modlitwy Jezusowej czyli naśladowania Pana
Jezusa, który podczas swej udręki w Ogrodzie Oliwnym modlił się po raz
trzeci, powtarzając te same słowa (Mt 26,44). Zapisano te słowa: Ojcze mój,
jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich! Wszakże nie jak Ja chcę,
ale jak Ty (Mt 26,39). Znawcy życia wewnętrznego doradzają, by każdy
miał takie swoje święte słowo, które jest nam bliskie, które zapadło głęboko
w nasze serce. Pan Jezus podpowiedział takie słowo świętej Faustynie: Jezu,
ufam Tobie. Jan Paweł II miał swoje słowo zaczerpnięte z Naśladowania
Chrystusa Tomasza a Kempis: Totus Tuus; Ty cały dla mnie, ja cały dla
Ciebie.
Każdy z nas może mieć takie swoje święte słowo, bliskie sercu i może w
swoim wewnętrznym milczeniu tym słowem się karmić, tym słowem żyć,
w jakiś sposób nim oddychać.
W pewnym, sensie tego rodzaju modlitwą jest też różaniec. Właściwą
jego treścią jest medytowanie, jest rozważanie tajemnic naszego zbawienia,
a powtarzanie słów Pozdrowienia Anielskiego jest tylko pewnym świętym
czasem, mierzonym świętymi słowami. Św. Ludwik Maria Grignon de
Monfort radzi odmawiać Zdrowaś Maryjo bardzo wolno, z przerwami
między poszczególnymi zdaniami. Kto ma więcej czasu, może te przerwy
wydłużyć. Spróbujmy tak się modlić. Doświadczamy niezwykłej atmosfery
skupienia, ukojenia wewnętrznego. Ta spokojna, medytacyjna forma
odmawiania Pozdrowienia Anielskiego staje się jakimś nośnikiem naszego
skupienia się wokół prawd głoszących miłość Boga i jego zbawczy zamysł
względem nas.
INTENCJE MSZALNE
17.00
17.00
17.00
17.00
17.00
9.00
24.00
8.00
10.00
11.30
PONIEDZIAŁEK – 19.12.
I. – O rozwiązanie problemów
II. –
WTOREK – 20.12.
I. – Msza gregoriańska: za ++ Bronisławę i Tadeusza Krzywonos
II. – O rozwiązanie problemów
III.
ŚRODA – 21.12.
I. – W intencji próśb i podziękowań zanoszonych za wstawiennictwem św. Józefa
II. – O rozwiązanie problemów
III. – Za wstawiennictwem św. Józefa podziękowanie za otrzymane łaski
CZWARTEK – 22.12.
I. – Za + Halinę
II. – O rozwiązanie problemów
III.
PIĄTEK – 23.12.
I. – Msza gregoriańska: za ++ Bronisławę i Tadeusza Krzywonos
II. – Za + męża Jerzego i ++ jego rodziców
SOBOTA – 24.12. – WIGILIA BOŻEGO NARODZENIA
I. – O rozwiązanie problemów
II. –
I. – Za dobrodziejów
II. –
NIEDZIELA – 25.12. – BOŻE NARODZENIE
W intencji Prowincji św. Jadwigi
I. – Msza gregoriańska: za ++ Bronisławę i Tadeusza Krzywonos
II. –
I. – W int. Marty i Bogny oraz Piotra o dary Ducha Świętego
II. –
www.prudnik.franciszkanie.com
Konto Bankowe: 97 8905 0000 2000 0000 2189 0001