Wszechświat wybuchł, czyli jak Edwin Hubble zmienił nasze

Nawet wybitni naukowcy dodają tylko następną cegiełkę do
gmachu wiedzy o rzeczywistości. Są też naukowcy, którzy
dramatycznie zrewolucjonizowali nasze zrozumienie otaczającego
nas świata. Należą do nich Kopernik, Newton, Darwin i
Einstein. Mniej znany jest Edwin Hubble amerykański astronom
pracujący w Obserwatorium Astronomicznym Na Mount Wilson w
Kalifornii w latach 20tych XX wieku. W tym okresie czasu
sądzono, że cały świat to tylko jedna galaktyka (Mleczna
Droga) i że świat jest statyczny (w bezruchu) i wieczny (bez
początku).
Hubble studiował światło gwiazd i świetlnych obiektów zwanych
nebulae . Pierwszym odkryciem Hubble było udowodnienie
obserwacjami, że nebulae to nie obiekty gazu lecz inne odlegle
galaktyki. Po tym dramatycznym odkryciu Hubble zaczął
studiować odległości i ruch galaktyk. Wtedy zauważył niezwykły
fakt. Światło z odległych obiektów było przesunięte w stronę
dłuższej fali, tzw red shift – w stronę czerwieni. Pytanie
było dlaczego? Dokładne pomiary odległości i rodzaju światła
umożliwiły odpowiedź. Obiekty oddalały się z szybkością
proporcjonalną do odległości od obserwatora. Obiekt A odległy
dwukrotnie dalej niż B oddalał się dwa razy szybciej.
Konkluzja stała się jasna. Świat nie jest statyczny i rozpręża
się w miarę upływu czasu. Ta rewolucyjna konkluzja miała też
oczywisty wniosek, że w przeszłości świat był mikroskopijnie
mały i że miał początek od którego ruch rozprężenia się
zaczął.
To już było przedproże idei Big Bang. Wielkiego Wybuchu.
Dowód pojawił się później, kiedy Wilson i Penzias z Bell
Lanoratory odkryli cosmic background microwave radiation
(kosmiczne promieniowanie tła) które jest pozostałością po
Wielkim Wybuchu. Obaj – Wilson i Penzias dostali Nagrodę
Nobla. Hubble nie mógł otrzymać nagrody Nobla bo astronomia
nie była uznana jako astrofizyka. Uznano ja jako gałąź fizyki
po śmierci Hubbla.
Dodatkowe uwagi autora eseju.
Celem tego eseju jest informacja o wybitnym eksperymentalnym
astronomie mało znanym poza tymi którzy interesują się
astronomią. Drugim powodem napisania eseju było pokazanie jak
dochodzimy do prawdy na przykładzie Hubbla.
Hubble robił setki pomiarów i obserwacji. Konstruował wykresy
pokazujące statystyczny charakter pomiarów. Jego odkrycia nie
były nagłym objawieniem ani rezultatem cudów zrozumienia. Była
to żmudna praca zbierania i pomiaru obserwacji rzeczywistego
świata. Można przypuszczać, że fizycy teoretyczni jak Einstein
tworzą teorie bez empirycznych dowodów. Tak nie jest. Einstein
upewnił się, źe jego ogólna teoria względności jest prawdziwa
po obserwacji ugięcia światła przez Słońce. Proszę czytelnika
o porównanie opisanej metody ustalenia prawdy z religijną
magiczną metodą wyciągania żywego królika z pustego kapelusza.
Do takiej magii możemy zaliczyć: chodzenie po wodzie,
nakarmienie tysięcy ludzi kilkoma rybami, wyjście z łona matki
bez naruszenia jej dziewictwa, zatrzymanie ruchu Słońca,
załadowanie milionów zwierząt na Arkę, zamiana kobiety w slup
soli itp.