Projekt badawczy dotyczy l problemów wspó lczesnych teorii
Transkrypt
Projekt badawczy dotyczy l problemów wspó lczesnych teorii
Nr wniosku: 145832, nr raportu: 6776. Kierownik (z rap.): dr hab. inż. Marek Piotr Rogatko Projekt badawczy dotyczyl problemów wspólczesnych teorii grawitacji starja֒cych sie֒ opisać wczesne etapy ewolucji Wszechświata. Zagadnienia zwia֒zane z numeryczna֒ symulacja֒ powstawania czarnych dziur w teoriach z polami, które imituja֒ rozszerzanie sie֒ Wszechświata, pokazaly że pola decyduja֒ce o rozszerzaniu (tzw.pola fantomowe) nie pozwalaja֒ na utworzenie sie֒ czarnej dziury. Uwzgle֒dnienie w obliczeniach pól elektrycznych prowadzi do utworzenia czarnych dziur podobnych do nienaladowanych czarnych dziur znanych z teorii Einsteina. Inny ciekawym aspekt tych pól to okazalo sie֒, że spadaja֒c na czarna֒ diure֒ powoduja֒ jej przeksztalcenie w tunel czasoprzestrzenny. Zagadnienia badawcze zwia֒zane z obecnościa֒ pól fermionowych wokól nie obracaja֒cej sie֒ czarnej dziury typu Yanga-Millsa ujawnily ich destrukcyjne dzialanie na ten obiekt. Z drugiej strony pokazano, że pola fermionowe wyste֒puja֒ce wokól ciemnej struny tworza֒ nadprzewodza֒cy wir (nadprzewodzz֒ca֒ strune֒ kosmiczna֒) przebijaja֒ca֒ ta֒ strukture֒. Ze studiów nad teoria֒ Cherna-Simonsa, stanowia֒ca֒ uogólnienie teorii grawitacji Einsteina, okazalo sie֒ że nie obracaja֒ce sie֒ rozwia֒zania czarnodziurowe sa֒ identyczne jak w teorii Einstena z polem elektrycznym. Obecne dane naplywaja֒ce z satelitów pokazuja֒, że nasz Wszechświat wypelniony jest w okolo 22 procentach ciemna֒ materia֒, która oddzialywuje tylko grawitacyjnie, zakrzywiaja֒c tory promieni świetlnych. Studia nad tzw. holograficznymi nadprzewodnikami z ciemnym sektorem materii, że być może dostaliśmy potencjalny efekt przejawu ciemnej materii w doświadczeniach. Zagadnienia i rezultaty otrzymane w toku realizacji projektu badawczego pozwolily na zweryfikowanie utartych stereotypów dotycza֒cych zachowania sie֒ obiektów strunopodobnych na rotuja֒cych czarnych dziurach, możliwości powstania czarnych dziur i ich rodzajów, a także ich wlasności matematycznych. Rezultaty te be֒da֒ stanowily punkt wyjścia do dalszych badań, które pozwola֒ na gle֒bsze zrozumienie procesów fizycznych panuja֒cych we wczesnym Wszechświecie. 1