Św. Fina z San Gimignano

Św. Fina z San Gimignano - 12 marca
Wpisany przez Jacek Pytel
Poniedziałek, 11 Marzec 2013 23:04 -
Św. Fina z San Gimignano, dziewica, 1238-1253
12 marca
Znana również pod imieniem: Serafina, Józefina, Fina dei Ciardi. Urodziła się w toskańskim
San Gimignano w 1238 roku, jako córka zubożałego szlachcica Cambio Ciardi i Imperiery.
Niewiele wiadomo o pierwszych dziesięciu latach jej życia. Niektóre źródła podają, że była
niezwykłej wprost urody oraz że żywiła szczególne nabożeństwo do Matki Bożej i wychodziła z
domu tylko po to, aby wysłuchać Mszy Świętej. W 1248 roku zapadła na chorobę, która
stopniowo paraliżowała jej ciało. Jej głęboka wiara pozwalał wytrzymać ból związany z chorobą.
Spała na drewnianym stole, pod koniec choroby męczona nie tylko przez straszne boleści, ale
także przez robactwo i szczury, które zaatakowały martwe tkanki. W czasie jej choroby zmarł jej
ojciec, a krótko po nim matka św. Finy. Jej pobożność, pokora, cierpliwe znoszenie strasznej
choroby i nieszczęść jakie na nią spadły była przykładem dla całego San Gimignano, którego
mieszkańcy często ją odwiedzali w skromnym domu. 4 marca 1253 roku, po pięciu latach
choroby i bólu, ukazał się w pokoju chorej św. Grzegorz i powiedział jej, że Pan Bóg zabierze ją
do siebie w dzień jego wspomnienia (przed reformą kalendarza z 1969 roku wspomnienie św.
Grzegorza Wielkiego przypadało na dzień 12 marca). I tak się stało - św. Fina zmarła 12 marca
1253 roku, przyjąwszy ostatnie sakramenty. Gdy ciało Świętej zabierano ze stołu na którym
leżała, odkryto na nim pełno małych, białych fiołków, a ich słodka i delikatna woń rozchodziła
się po całym pomieszczeniu. Wielu chorych zostało uzdrowionych po nawiedzeniu grobu św.
Finy. Dzięki darom składanym przez pielgrzymów, w 1255 roku wybudowano przytułek dla
biednych i starszych ludzi. W kolejnych latach rozwijał się tak wspaniale, że był najlepszym
miejscem dla chorych w całej Toskanii. W szpitalnej kaplicy znajduje się stół na którym św. Fina
spędziła pięć lat życia. W 1468 roku wybudowano kaplicę p.w. św. Finy w kolegiacie p.w. św.
Geminiana (San Gimignano), gdzie w ołtarzu są przechowywane są jej relikwie. Na ścianach
kaplicy znajdują się freski przedstawiające życie św. Finy, autorstwa Domenica Ghiralandaio.
Na ołtarzu znajduje się popiersie z relikwiami Świętej. Patronka: San Gimignano,
niepełnosprawnych, sparaliżowanych, prządek. Ikonografia: Przedstawiana w długiej szacie,
najczęściej w łożu lub leżąca na desce, z wizją św. Grzegorza Wielkiego. Jej atrybutami są:
kwiaty, szczur. Ciekawostki: Do dziś na murach San Gimignano rosną białe fiołki, nazywane
fiołkami św. Finy. W San Gimignano urodził się Filippo Buonaccorsi (Kallimach), autor jednego
z żywotów św. Finy. Źródło: martyrologium.blogspot.com
1/1