Muzea i zbiory żydowskie

OPIS PRZEDMIOTU KSZTAŁCENIA (SYLABUS)
1.
Nazwa przedmiotu/modułu w języku polskim
Muzeum i zbiory żydowskie
1.
Nazwa przedmiotu/modułu w języku angielskim
Jewish museums and collections
1.
Jednostka prowadząca przedmiot
Katedra Judaistyki
1.
Kod przedmiotu/modułu
1.
Rodzaj przedmiotu/modułu (obowiązkowy lub fakultatywny)
Obowiązkowy
1.
Kierunek studiów
Filologia, specjalność judaistyka
1.
Poziom studiów (I lub II stopień lub jednolite studia magisterskie)
pierwszy
1.
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Drugi
1.
Semestr (zimowy lub letni)
zimowy
1.
Forma zajęć i liczba godzin
konwersatorium, 30 godzin
1.
Imię, nazwisko, tytuł/stopień naukowy osoby prowadzącej zajęcia
dr Katarzyna Liszka
prof. Marcin Wodziński
1.
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji
społecznych dla przedmiotu/modułu oraz zrealizowanych przedmiotów
Znajomośc języka hebrajskiego na poziomie podstawowym; znajomość
kalendarza żydowskiego; podstawowa wiedza o kanonicznych tekstach
religijnej kultury żydowskiej
1.
Cele przedmiotu
Zajęcia mają na celu zapoznanie studentów z typologią, koncepcjami i
funkcjami muzeów w ogóle i najważniejszymi muzeami i zbiorami
żydowskimi. Zakładają również pogłębioną analizę wybranych przykładów
zbiorów muzealnych i muzeów w Europie i na świecie. Szczególną uwagę
poświęcimy historii muzeów żydowskich na ziemiach polskich, analizie
powstania i koncepcji Muzeum Historii Żydów Polskich Polin oraz innym
współcześnie powstającym muzeom lub zbiorom żydowskim w Polsce.
1.
Zakładane efekty kształcenia
Symbole
kierunkowych
efektów
kształcenia:
ma podstawową wiedzę na temat różnorakich przejawów
K-W04,
żydowskiej kultury materialnej
ma podstawową wiedzę na temat typologii, koncepcji i
funkcji muzeów żydowskich
K-W09
zna i rozumie metody analizy i różnych wytworów
żydowskiej kultury materialnej
K-W06
potrafi zastosować elementarne zasady i procedury
K-U02,K-U05
badawczej, formułować i analizować problemy, dobrać
odpowiednie narzędzia, formułować wnioski, opracować i
zaprezentować rezultaty pracy w zakresie wybranych
zagadnień muzeologii dotyczących zbiorów i muzeów
żydowskich
potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę do analizy artefaktów
K-U06
i przestrzeni muzealnych poznawanych w trakcie zajęć
terenowych
potrafi pracować w zespole, przyjmując w nim różne role,
K-K02
dzieli się posiadaną wiedzą i umiejętnościami
umie odpowiednio określić priorytety służące realizacji
zadań; potrafi gospodarować czasem i realizować
określone zadania w wyznaczonych terminach
K-K03
uczestniczy w działaniach na rzecz zachowania
dziedzictwa kultury żydowskiej regionu, Polski i Europy
oraz potrafi w nowatorski sposób rozwiązywać problemy
związane z ochroną tegoż dziedzictwa
K-K06, K-K08
1.
Treści programowe
Wprowadzenie do muzeologii. Podstawowe pojęcia muzeologii (muzeum,
przedmiot muzealny, wystawiennictwo, kolekcja).
Zbiory i muzea żydowskie w Polsce w pierwszej połowie XX wieku. Rodzaje
kolekcji judaików.
Zbiory i muzea żydowskie po Zagładzie – typy, koncepcje i funkcje
muzeów żydowskich (Muzeum Żydowskie w Berlinie, Muzeum Żydowskie w
Londynie, Muzeum Żydowskie Australii, Muzeum Żydowskie w Nowym
Jorku, Beit Hatfutsot w Tel Awiwie, Muzeum Izraela, Muzeum Żydowskie i
Centrum tolerancji w Moskwie).
Muzeum Historii Żydów Polskich Polin.
1.
Zalecana literatura (podręczniki)
Grace Cohen Grossman, Jewish museums of the world, Universe, New York
2003, fragmenty.
Maksymiljan Goldstein, Karol Dresdner, Kultura i sztuka ludu żydowskiego
na ziemiach polskich. Zbiory Maksymiljana Goldsteina, Wydawnictwo vis-avis/Etiuda, Kraków 2009, fragmenty.
Barbara Kirshenblatt-Gimbllett, How do Jewish museums matter? An
International Perspective, „Studia Judaica” 2013, nr 32.
Moshe Rosman, Zdecydowanie żydowskie, wyraźnie polskie – Muzeum
Historii Żydów Polskich a nowa polsko-żydowska metahistoria, „Studia
Judaica” 2013, nr 32.
Renata Tańczuk, Ars colligendi. Kolekcjonowanie jako forma aktywności
kulturalnej, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2011,
fragmenty.
Renata Piątkowska, „Skarby naszej przeszłości”. Muzea żydowskie w
Polsce, „Studia Judaica” 2013, nr 32.
Poland and Polin. New Interpretations in Polish-Jewish Studies, eds. I.
Grudzińska-Gross, I. Nawrocki, Frankfurt am Main 2016, fragmenty.
1.
1.
Forma zaliczenia poszczególnych komponentów przedmiotu/modułu,
sposób sprawdzenia osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia:
Na ocenę końcową składa się z aktywność na zajęciach, przygotowanie
prezentacji i pisemnej analizy wybranej galerii wystawy stałej Muzeum
Historii Żydów Polskich Polin.
Język wykładowy
polski
1.
Obciążenie pracą studenta
Forma aktywności studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie
aktywności
Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem:
- wykład:
- ćwiczenia:
30 godzin
konwersatorium
Praca własna studenta:
- przygotowanie do zajęć (lektura):
- przygotowanie pracy pisemnej:
20 godz.
40 godz.
Suma godzin
90 godzin
Liczba punktów ECTS
3 ECTS