D - Sąd Okręgowy w Toruniu

Transkrypt

D - Sąd Okręgowy w Toruniu
sygn. akt IX Ka 165/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 6 czerwca 2013 r.
Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział IX Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący - Sędzia SO Andrzej Walenta
Sędziowie : SO Rafał Sadowski
SO Mirosław Wiśniewski (spr.)
Protokolant : st. sekr. sąd. Katarzyna Kotarska
przy udziale funkcjonariusza Urzędu Celnego w T. J. Ś.
po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2013 r.
sprawy Ł. S. G. oskarżonej z art. 65 § 4 kks
na skutek apelacji wniesionej przez oskarżoną
od wyroku Sądu Rejonowego w Chełmnie
z 4 lutego 2013 r.sygn. akt II W 371/12
I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że uniewinnia oskarżoną od popełnienia zarzucanego jej czynu;
II. kosztami procesu za obie instancje obciąża Skarb
Państwa.
Sygn. akt IX Ka 165/13
UZASADNIENIE
Ł. S. G.oskarżona została o to, że:
nabyła nie później niż w dniu 21.06.2012 r. za pośrednictwem sieci teleinformatycznej lub telekomunikacyjnej wyroby
akcyzowe w postaci pociętego tytoniu do palenia o wadze 2,0 kg w dwóch workach foliowych po 1 kg każdy bez
wymaganych znaków akcyzy, o których na podstawie towarzyszących okoliczności powinna i mogła przewidzieć, że
stanowią przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63 §7 kk na których ciąży podatek akcyzowy w łącznej
kwocie 1.175,00 zł tj. o wykroczenie skarbowe z art. 65§ 2 kks w zw. z art. 65 §4 kks
Sąd Rejonowy w Chełmnie wyrokiem z dnia 4 lutego 2013 r. (sygn. akt II W 371/12) uznał oskarżoną za
winną popełnienia zrzuconego jej czynu tj. wykroczenia z art. 65§ 2 kks w zw. z art. 65 §4 kks i za to wymierzył jej karę
300 złotych grzywny, zaś na podstawie art. 49 §3 kk orzekł w stosunku do oskarżonej przepadek dowodu rzeczowego
w postaci pociętego tytoniu stanowiącego przedmiot zarzutu zarządzając jego zniszczenie.
Oskarżona została zwolniona od kosztów sądowych, zaś zryczałtowaną równowartością wydatków poniesionych w
sprawie obciążony został Skarb Państwa.
Od powyższego wyroku apelację wniosła oskarżona zaskarżając wyrok w całości. Oskarżona
podniosła, że nie była świadoma tego, że reklamowany tytoń jest nieakyzowany. Oskarżona
wskazała, że jest osobą starszą schorowaną i nigdy dotąd nie była karana. Powołała się też na
swoją trudną sytuację majątkową dodając, że chciała skorzystać z oferty sprzedaży tytoniu gdyż
skusiła ją niska cena a tytoń chciała kupić dla swojego męża.
Treść apelacji wskazuje, że oskarżona domagała się zmiany wyroku i uniewinnienia jej od popełnienia zarzuconego
jej czynu.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Na skutek apelacji oskarżonej sąd odwoławczy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że uniewinnił oskarżoną od
popełnienia zarzuconego jej czynu.
O ile prawidłowość ustaleń faktycznych stanowiących podstawę orzekania co do zasady nie budzi zastrzeżeń o tyle
materialno-karna ocena zachowania oskarżonej jest dowolna. Nie można bowiem podzielić przekonania sądu meriti,
iż zachowaniem swoim oskarżona wyczerpała znamiona zarzucanego jej wykroczenia skarbowego. Brak jest bowiem
jakichkolwiek podstaw by przypisać oskarżonej zamiar popełnienia tego czynu.
Okoliczności sprawy przekonują że oskarżona zdecydowała się skorzystać z oferty sprzedaży tytoniu skuszona jego
niską ceną. Oskarżona zamawiając tytoń stanowiący przedmiot zarzutu a/o kierowała się chęcią zakupu tytoniu
dla swojego męża po korzystnej cenie. Nic nie wskazuje na to by oskarżona chciała kupić tytoń pochodzący z
nielegalnego źródła, co więcej by oskarżona zdawała sobie sprawę bądź przypuszczała, że tytoń ten jest wprowadzany
na rynek nielegalnie z pominięciem opłat akcyzowych. Sąd meriti przypisując oskarżonej popełnienie zarzucanego
jej czynu zupełnie pominął, że w treści ulotki znajduje pieczątka z danymi Izby Celnej w B. a jej treść sugeruje, że
sprzedawany tytoń jest „zgodny z przeprowadzonym badaniem przez Izbę Celną w B. Wydział Laboratorium (...)".
Umieszczenie tego rodzaju informacji mogło u potencjalnego przeciętnego odbiorcy wywołać wrażenie, że sprzedaż
tytoniu jest legalna i że odbywa się za wiedzą izby celnej, która np. prowadzi sprzedaż tytoniu zatrzymywanego w toku
podejmowanych przez izbę czynności. Nie ulega wątpliwości że z takim właśnie przeświadczeniem działała oskarżona
zamawiając tytoń. Wyjaśniając zresztą w sprawie podnosiła, że po przeczytaniu ulotki pomyślała, że izba celna „chce
się pozbyć tytoniu z jakiegoś przemytu i dlatego sprzedają ten tytoń, ponieważ na tej ulotce było napisane, że jest to
ulotka Urzędu Celnego" (k. 56v). Wersja oskarżonej przekonuje i nie ma podstaw by wątpić w szczerość jej zapewnień.
Przy ocenie stanu świadomości oskarżonej należy bowiem mieć na względzie to, że oskarżona ma 67 lat, jest osobą
prostą i ma wykształcenie zawodowe.
O braku istnienia po stronie oskarżonej zamiaru popełnienia zarzucanego jej czynu świadczy nadto najdobitniej
fakt, że po tym jak oskarżona dowiedziała się, że oferowany do sprzedaży tytoń może być nielegalny gdyż został
wprowadzony do obrotu bez opłacenia akcyzy, odmówiła przyjęcia przesyłki z tytoniem z którą zjawiła się kilka dni
po uzyskaniu tej wiedzy jakaś kobieta. Sytuacja powyższa przekonuje, że gdyby oskarżona od początku wiedziała, że
tytoń jest nielegalny to nie byłaby zainteresowana jego zakupem.
Poza tym niemałe znaczenie w sprawie ma fakt, że oskarżona nie była dotąd karana i prowadzi ustabilizowany
tryb życia. Jest mężatką ma dorosłe dzieci. Jest emerytką. Warunki osobiste i dotychczasowa postawa oskarżonej
sprzeciwia się ustaleniu, że oskarżona w okolicznościach ustalonych przez sąd meriti zamierzała kupić nielegalny tytoń
i w tak jawny sposób naruszyć porządek prawny i popełnić czyn zabroniony. Materiał sprawy przekonał, że oskarżona
nie miała świadomości, że tytoń z ulotki wprowadzony jest do sprzedaży nielegalnie - z naruszeniem przepisów o
akcyzie. Nie sposób zatem przypisać jej czynu z art. 65§ 2 kks w zw. z art. 65 §4 kks.
W tych okolicznościach sąd odwoławczy – uznając, że oskarżona nie miała zamiaru dopuszczenia się czynu
zabronionego polegającego na nabyciu tytoniu bez wymaganych znaków akcyzy - zmienił zaskarżony wyrok w ten
sposób, że uniewinnił oskarżoną od popełnienia zarzucanego jej czynu.
Kosztami procesu za obie instancje obciążony został - po myśli art. 113 §1 kks na podstawie art. 634 kpk w zw. z art.
632 pkt 2 kpk – Skarb Państwa