w imieniu rzeczypospolitej polskiej

Sygnatura akt II K 120/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 19 kwietnia 2016 roku
Sąd Rejonowy w Chojnicach w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący SSR Grażyna Drobińska
Protokolant staż. sąd. Paulina Feder
Prokurator: Stanisław Kaszubowski
przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Chojnicach S. K. po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 19
kwietnia 2016r. sprawy przeciwko oskarżonej
K. M. (M.)
córce W. i M. z domu P., urodzonej (...) w C.
podejrzanej o to, że:
4 stycznia 2016 roku w C. przywłaszczyła sobie znaleziony telefon komórkowy LG L70 o wartości 500 zł na szkodę G. L.
tj. o czyn z art. 284 § 3 kk
orzeka
I. ustala, że oskarżona K. M. popełniła zarzucany jej czyn z art. 284 § 3 kk i na podstawie art.66§1 i 2 kk i art. 67 § 1
kk postępowanie karne wobec niej warunkowo umarza na okres próby 1 (jednego) roku,
II. na podstawie art. 67 § 3 kk i art. 39 pkt 7 zobowiązuje oskarżoną do zapłaty na rzecz Funduszu Pomocy
Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej świadczenia pieniężnego w wysokości 400 (czterysta) złotych,
III. zwalnia oskarżoną od ponoszenia kosztów sądowych, którymi obciąża Skarb Państwa.
Sygn. akt II K 120/16
W dniu 4 stycznia 2016 roku pokrzywdzona G. L. przyszła do Przychodni (...) w C.. Czekając na lekarza, weszła do
toalety, gdzie na kaloryferze położyła swój telefon komórkowy LG L70 o wartości 500 zł. Następnie wyszła z toalety,
zapominając o telefonie (zeznania pokrzywdzonej G. L. k.20). Następnie do tego pomieszczenia weszła oskarżona K.
M., której córka zauważyła leżący telefon. K. M. zabrała telefon ze sobą, wyrzucając znajdujące się w aparacie kary
oraz wyłączając aparat. Nie szukała właściciela telefonu (wyjaśnienia oskarżonej K. M.). Przedmiotowy telefon został
zatrzymany u oskarżonej i przekazany pokrzywdzonej.
Powyższy stan faktyczny Sąd Rejonowy ustalił w oparciu o dowody wymienione wyżej oraz protokół zatrzymania
rzeczy (k.7-9,13-14), protokół oględzin (k.16-19).
Oskarżona K. M. przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Wskazała, że kiedy znalazła się w toalecie
przychodni lekarskiej, jej córka zauważyła lezący telefon. Następnie oskarżona zabrała go, zaś kartę sim i kartę
pamięci wyrzuciła. Dodała również, że nie podejmowała żadnych czynności zmierzających do ustalenia właściciela
tego telefonu. podała, że nie wie dlaczego tak postąpiła i wstydzi się tego zachowania.
Sąd uwzględnił powyższe wyjaśnienia przy dokonywaniu ustaleń w przedmiotowej sprawie. W ocenie Sądu,
wypowiedzi obwinionej są szczere i logiczne. Nadto wyjaśnienia te znajdują swoje potwierdzenie w materiale
dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie.
Pokrzywdzona G. L. (k.2), w swoich zeznaniach, potwierdziła okoliczności przytoczone przez oskarżoną.
Jej wypowiedzi są jasne i zasługują na przymiot wiarygodności.
Wobec braku podstaw do kwestionowania Sąd uznał za wiarygodne pozostały dowody zgromadzone w sprawie tj.:
protokół zatrzymania rzeczy (k.7-9,13-14), protokół oględzin (k.16-19).
W tym stanie sprawy wina oskarżonej K. M. nie budziła żadnych wątpliwości i polegała na tym, że w dniu 4 stycznia
2016 roku w C. przywłaszczyła sobie znaleziony telefon komórkowy LG L70 o wartości 500 zł na szkodę G. L., czym
wypełniła znamiona przestępstwa z art.284§3 kk.
Przestępstwo wskazane w wymienionym przepisie polega na przywłaszczeniu rzeczy znalezionej. Oskarżona K. M.
sama przyznała, że zabrała cudzy znaleziony telefon i nie szukała nawet jego właściciela.
W przedmiotowej sprawie Prokurator Rejonowy złożył wniosek o warunkowe umorzenie postepowania karnego
wobec oskarżonego na okres 1 roku oraz orzeczenie wobec niej świadczenia pieniężnego w wysokości 400 zł. Uznając,
że okoliczności czynu są jasne, a stropień społecznej szkodliwości zarzuconego jej czynu nie jest znaczny.
Zgodnie z treścią art.66§1 kk Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwości
czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa oskarżonego nie karanego
za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają
przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie
popełni przestępstwa.
Oskarżona przyznała się do winy, a okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości. Pokrzywdzona
odzyskała swój telefon. K. M. nie była dotychczas karana. Jest mężatką. Ma na utrzymaniu dwoje małych dzieci. Z
zawodu jest sprzedawcą, pracuje jako kierowca i zarabia miesięcznie 700 zł. Przyznała się do popełnienia zarzucanego
jej czynu i wyraziła żal z powodu swojego zachowania.
Wobec powyższego, Sąd Rejonowy uznał, że oskarżona zasługuje na dobrodziejstwo warunkowego umorzenia
postępowania i na podstawie art.66§1 i 2 kk i art.67§1 kk postepowanie karne wobec oskarżonej K. M. warunkowo
umorzył na okres próby wynoszący 1 rok. Na podstawie art. 67§3 kk i art.39 pkt.7 kk Sąd zobowiązał oskarżoną
do zapłaty na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej świadczenia pieniężnego w
wysokości 400 zł.
O kosztach Sąd orzekł na podstawie art.624§1 kpk uznając, że poniesienie przez oskarżoną kosztów postępowania
byłoby zbyt uciążliwe z uwagi na jej sytuację materialną.