Podstawy_biochemii_I

Lp.
1
2
3
4
5
6
7
Element
Nazwa modułu
Instytut
Kod
przedmiotu
Kierunek,
poziom i profil
kształcenia
Rok studiów,
semestr
Rodzaj zajęć i
liczba godzin
Punkty ECTS
(1 pkt = 25-30g)
Pracochłonność
8
9
10
11
12
SYLABUS MODUŁU KSZTAŁCENIA
Opis
Podstawy biochemii I
Instytut Kosmetologii
PPWSZ-K-1-222-s
PPWSZ-K-1-221-n
Kosmetologia, stopień I, profil praktyczny
Tryb studiów
Rok studiów
Semestr
Wykłady
Ćwiczenia
Cel przedmiotu
Studia niestacjonarne
I
II
15
10
3 ECTS
Zajęcia z bezpośrednim udziałem nauczyciela
20
Ćwiczenia/
seminaria
20
Konsultacje
obowiązkowe
5
15
10
2
Wykłady
stacjonarne
niestacjonarne
Suma
Razem godz.
Prowadzący
zajęcia
Egzaminator/
Zaliczający
Wymagania
wstępne
Studia stacjonarne
I
II
20
20
Praca własna studenta
-
Projekty/
opracowania
5
Nauka
własna
25
-
10
38
Egzaminy
stacjonarne 45 godz. / niestacjonarne 27 godz.
Efekty
kształcenia
-
stacjonarne 30 godz. / niestacjonarne 48 godz.
75
dr Teresa Kędryna
dr Teresa Kędryna
Wcześniej zdobyte wiadomości, głównie z chemii organicznej i nieorganicznej oraz
biologii z zakresu szkoły średniej
C1 – zapoznanie studentów z budową, właściwościami fizykochemicznymi,
transportem i funkcją czterech podstawowych grup związków organicznych (białek,
polisacharydów, lipidów i nukleotydów) budujących organizm człowieka
C2 – zdobywanie wiedzy o przebiegu podstawowych szlaków (torów) metabolicznych
i ich regulacji oraz o specyfice tkankowej
C3 – wyjaśnienie wpływu zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej i równowagi
kwasowo-zasadowej na zdrowie i życie człowieka.
Efekt (Wiedza, Umiejętności, Kompetencje społeczne)
13
Inne
Odniesienie
do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
WIEDZA
Zna budowę i funkcje biologiczne związków
organicznych, rozumie główne szlaki metaboliczne i
K_W04
mechanizmy regulacji metabolizmu
UMIEJĘTNOŚCI
Potrafi przedstawić w formie pisemnej problemy
kosmetologiczne oraz niezbędne obliczenia chemiczne
K_U17
umożliwiające prawidłowe zastosowanie preparatów
kosmetycznych
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Dostrzega potrzebę stałego doskonalenia się oraz
samorealizacji, potrafi samodzielnie uzupełniać i
K_K01
OM1_W01
OM1_W02
OM1_U12
OM1_K01
doskonalić nabytą wiedzę i umiejętności
14
Forma i
warunki
potwierdzenia
efektu
Efekt kształcenia
K_W04
Sposób potwierdzenia (weryfikacji)
Kryteria:
Student zna czynniki warunkujące utrzymanie homeostazy
ustroju i rozumie, że jej zaburzenie może prowadzić do
choroby a nawet śmierci.
Rozumie zależności między strukturą związków
występujących w organizmie a ich funkcjami
biologicznymi.
Zdobył podstawy do obserwacji wpływu substancji
chemicznych występujących w preparatach kosmetycznych
na organizm człowieka w warunkach prawidłowych.
Przyswoił podstawowe terminy medyczne ułatwiające
współpracę z przedstawicielami innych nauk
przyrodniczych i medycznych.
Umie opisać przebieg podstawowych przemian oraz zna
mechanizmy ich regulacji (rozumie molekularne podstawy
funkcjonowania na każdym poziomie organizacyjnym, od
struktury komórki do organizmu).
Efekty kształcenia dotyczące wiedzy będą weryfikowane
podczas kolokwiów, w trakcie prezentacji (ustnych,
pisemnych lub multimedialnych) przygotowanych na
zadany temat oraz podczas egzaminu.
kształcenia
K_U17
K_K01
Kryteria:
Rozumie przemiany związków chemicznych zachodzące w
żywym organizmie w warunkach fizjologicznych oraz w
stanach patologicznych.
Wykorzystuje dostępne źródła informacji, w tym źródła
elektroniczne, umie przygotować dobrze udokumentowane
opracowanie problemu z zakresu właściwego dla
studiowanego kierunku.
Wykazuje umiejętność poprawnego wnioskowania na
podstawie danych pochodzących z różnych źródeł.
Umie pracować z przedstawicielami innych zawodów w
zakresie ochrony zdrowia.
Efekty kształcenia dotyczące umiejętności będą
weryfikowane podczas prezentacji zadanego tematu –
kontrolna praca semestralna (prezentacja ustna, pisemna lub
multimedialna), podczas okresowych sprawdzianów
wiadomości, a także w trakcie pracy indywidualnej bądź
grupowej prowadzonej w formie dyskusji oraz wyrażania
opinii prowadzącego i uczestników zajęć.
Kryteria:
Aktywnie uczestniczy w dyskusjach
W czasie dyskusji lub w ramach prezentacji zadania
semestralnego, wprowadza do wypowiedzi, elementy
zależności przyczynowo-skutkowych.
Umie porozumiewać się ze specjalistami z różnych dziedzin
nauki.
Umie przygotować wystąpienie dotyczące zagadnień z
zakresu właściwego dla studiowanego kierunku.
Jest świadomy zagrożeń dla zdrowia człowieka
wynikających z niewłaściwego stosowania związku o
znaczeniu kosmetycznym.
Jest otwarty na wykorzystanie zdobytej wiedzy do celów
praktycznych.
Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie i
aktualizowania wiedzy związanej z wykonywanym
zawodem, z zakresu kosmetologii i dyscyplin pokrewnych.
Efekty kształcenia dotyczące kompetencji społecznych
będą weryfikowane w trakcie pracy indywidualnej bądź
grupowej prowadzonej w formie dyskusji oraz wyrażania
opinii prowadzącego i uczestników zajęć.
15
Stosowane
metody
dydaktyczne
16
Treści
merytoryczne
przedmiotu
17
Forma i
warunki
zaliczenia
modułu, w tym
zasady
dopuszczenia
do zaliczenia
18
Wykaz
literatury
podstawowej
Wykłady, ćwiczenia, dyskusja, praca w grupach, samokształcenie
Komórka, homeostaza (stan stacjonarny), skład pierwiastkowy i procentowy.
Struktura i fizykochemiczne właściwości aminokwasów i peptydów. Organizacja
łańcucha polipeptydowego białka. Fizykochemiczne właściwości białek prostych i
złożonych: hemoproteiny kolagen, elastyna, białka osocza (immunoglobuliny).
Właściwości środowiska wewnątrz- i zewnątrzkomórkowego jako układu
wodnego (gospodarka wodno-elektrolitowa, równowaga kwasowo-zasadowa).
Enzymy – kinetyka reakcji enzymatycznych, klasyfikacja i zasady nomenklatury.
Aktywatory i inhibitory enzymów. Izoenzymy. Rola witamin jako koenzymów.
Wprowadzenie do metabolizmu (anabolizm, katabolizm). Utlenianie
biologiczne. Cykl Krebsa, dekarboksylacja tlenowa pirogronianu. Transport
elektronów w obrębie kompleksów łańcucha oddechowego. Fosforylacja tlenowa.
Związki o wysokim potencjale przenoszenia grupy ortofosforanowej (makroergiczne).
Struktury, właściwości fizykochemiczne, rozmieszczenie w obrębie komórek
poszczególnych tkanek i narządów organizmu ludzkiego oraz transport – białek,
węglowodanów, lipidów i związków azotowych. Zależności pomiędzy strukturą
omawianych związków a ich funkcjami biologicznymi.
Lokalizacja i przebieg w prawidłowo funkcjonującym ustroju człowieka
poszczególnych szlaków (torów) metabolicznych. Udział enzymów kluczowych,
regulowanie szybkość tych szlaków w okresach poposiłkowych i międzytrawiennych,
a także uwzględnianie specyfiki tkankowej. Węglowodany: glikoliza, fosforylacja
substratowa, glukoneogeneza. Tor pentozofosforanowy, glikogenoliza,
glikogenogeneza. Lipidy: -oksydacja, synteza kwasów tłuszczowych, karboksylacja
propionylo-CoA. Substancje ketonowe, synteza triacylogliceroli, fosfolipidów i
glikolipidów. Synteza cholesterolu, powstawanie kwasów żółciowych. Białka: reakcje
aminokwasów (deaminacja, transaminacja) oraz reakcje charakterystyczne dla
wybranych aminokwasów. Cykl mocznikowy. Synteza i degradacja hemu. Związki
azotowe: synteza i degradacja mononukleotydów purynowych i pirymidynowych,
wytwarzanie deoksyrybonukleotydów.
Podstawowe układy przekaźników informacji w komórce i w organizmie
(receptory powierzchniowe i wewnątrzkomórkowe). Procesy prowadzące do śmierci
komórki (apoptoza).
Elementy molekularnych procesów energetycznych oraz procesów
biochemicznych w stanach patologicznych (podstawowy metabolizm w powiązaniu z
omówieniami kilku wybranych schorzeń – defektów enzymatycznych). Zależności
pomiędzy objawami a czynnikami bądź procesami doprowadzającymi do tych zmian i
upośledzającymi prawidłowe funkcjonowanie określonych torów metabolicznych.
Student powinien prawidłowo opisać i wyjaśnić omawiane zagadnienia bądź
aktywnie uczestniczyć w dyskutowanych tematach w czasie seminarium (zwracając
uwagę na najnowsze osiągnięcia). Kształcenie na kierunku biochemia rozwija wiedzę
ogólnoprzyrodniczą, opartą na podstawach nauk ścisłych. Wiadomości z biochemii
ogólnej dają podstawy do nauczania takich przedmiotów, jak biologia molekularna,
farmakologia i toksykologia.
Przedmiot kończy się zaliczeniem z oceną po II semestrze.
Warunki uzyskania zaliczenia:
 obecność na zajęciach zgodnie z regulaminem studiów,
 pozytywna opinia prowadzącego ćwiczenia wydana na podstawie
systematycznego przygotowania do zajęć oraz aktywności na
zajęciach,
 uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium zaliczeniowego.
Literatura podstawowa
1. Murray RK., Granner DK., Mayes PA., Rodwell VW. „Biochemia Harpera”.
PZWL, Warszawa 2006.
2. Murray RK., Granner DK., Rodwell VW. „Biochemia Harpera ilustrowana”.
PZWL, Warszawa 2008.
3.
4.
5.
6.
1.
2.
19
Wykaz
literatury
uzupełniającej
(pomocniczej)
3.
4.
5.
Davidson VL., Sittman DB. „Biochemia”. Wydawnictwo Urban & Partner,
Wrocław 2002.
Matthews HR., Freedland RA., Miesfeld RL. „Biochemia i biologia
molekularna w zarysie”. Wydawnictwo Prószyński i S-ka, Warszawa 2000.
Bańkowski E. „Biochemia”. Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2009.
Berg J.M., Tymoczko J.L., Stryer L. „Biochemia”. PWN, Warszawa 2005.
Hames BD., Hooper NM., Houghton JD. „Biochemia (krótkie wykłady)”.
PWN, Warszawa 2005.
Gumińska M. „Zarys biochemii ogólnej dla studentów farmacji i analityki
medycznej”. Wydawnictwo UJ, Kraków 1998.
Hart H., Craine L.E., J. Hart D.. „Chemia organiczna”. PZWL, Warszawa
1999.
Kędryna T., Gałka-Walczak M., Ostrowska B. „Wybrane zagadnienia z
biochemii ogólnej z ćwiczeniami”. Wydawnictwo UJ, Kraków 2001.
Czasopisma (Świat Nauki, Wiedza i Życie) oraz literatura naukowa (Postępy
Biochemii).