Apel Kościuszkowski do młodzieży Zespołu Szkół

Apel Kościuszkowski
do młodzieży
Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2
im. Tadeusza Kościuszki w Stalowej Woli
Szanowny Panie Dyrektorze,
Szanowne grono profesorskie,
Drodzy przedstawiciele władz i społeczeństwa Stalowej Woli,
Kochana Młodzieży!
Pozwólcie, że jako Wasz stary znajomy i przyjaciel, prezes
Stowarzyszenia Budowy Pomnika Tadeusza w Warszawie i Komisji
Biografistyki
Polskiego
Towarzystwa
Historycznego
oraz
wiceprezes Polskiej Fundacji Kościuszkowskiej, złożę Wam dzisiaj
serdeczne gratulacje za osiągnięcia w służbie klas wojskowych,
w Szkole, która jest dumą Waszego miasta i całego Podkarpacia. Od
lat wpisuje się ona w wysiłki władz oświatowych nad aktywizacją
w Polsce szkolnictwa zawodowego, bez którego zawisną w próżni
ambitne plany odpowiedzialnego, zrównoważonego rozwoju, a także
wychowania humanistyczno-patriotycznego, które przygotowuje Was
do aktywnego udziału w społeczeństwie obywatelskim.
Wasz patron, Tadeusz Kościuszko był bohaterem wszystkich naszych
powstań narodowych. W przededniu Święta Niepodległości godzi się
przypomnieć, że Józef Piłsudski nie przypadkowo przyjął tytuł
Naczelnika Państwa na wzór Tadeusza Kościuszki, a jego legioniści
i peowiacy, podobnie jak żołnierze Armii Polskiej we Francji,
Korpusów Wojska Polskiego na Wschodzie, Samoobrony Kresowej,
Dywizji Syberyjskiej, powstańcy wielkopolscy i śląscy z dumą, na
swych sztandarach, nosili podobiznę Kościuszki, pamiętając, że
Naczelnik Piłsudski pod jego sarkofagiem w Katedrze Wawelskiej,
zorganizował 19 października 1919 r. Święto Zjednoczenia Armii
Polskiej z udziałem oddziałów legionowych i generałów Józefa
Hallera, Józefa Dowbór- Muśnickiego.
Dzisiaj, kiedy jesteśmy tak rozbici wewnętrznie i olbrzymią energię
tracimy na walkę z sobą, warto przypomnieć, że Kościuszko łączył
i służył wszystkim polskim, demokratycznym, niepodległościowym,
orientacjom politycznym.
On budował prestiż Polski na arenie międzynarodowej. O niego
zabiegali: Prezydent Stanów Zjednoczonych - Jefferson, cesarz
Francji - Napoleon, car Rosji - Aleksander I, a w czasie Insurekcji król Rzeczypospolitej Obojga Narodów Stanisław August
Poniatowski.
On uczył nas szacunku dla mniejszości narodowych zamieszkujących
terytorium Rzeczypospolitej: Litwinów, Rusinów, Żydów. Nie
przypadkowo na Białorusi odbudowano jego dworek, który stał się
popularnym w tym kraju muzeum i powstała Fundacja
Kościuszkowska. Powołany przez Naczelnika Pułk Lekkokonnych
Izraelitów na czele z płk Berkiem Joselewiczem zapoczątkował ruch
zasymilowanych w kulturze polskiej żydowskich organizacji
społecznych i młodzieżowych.
W przyszłości, kiedy powstanie demokratyczna Rosja, Kościuszko
stanie się patronem pokojowej, przyjaznej, współpracy polsko rosyjskiej i przypomniane zostaną jego insurekcyjne odezwy do ludu
rosyjskiego,
duchowieństwa
prawosławnego
i
unijnego,
podkreślające, że polska insurekcja nie jest insurekcją antyrosyjską,
ale insurekcją przeciwko politycznemu systemowi carskiego
despotyzmu. Przypomniany zostanie także jego humanitarny stosunek
do jeńców rosyjskich i żon walczących z Polską oficerów i generałów
carskich, min in. żony gen Chruszczowa, atakującego obrońców
Maciejowic.
Wielkim fanem Kościuszki był Eugeniusz Kwiatkowski, organizator
obchodów kościuszkowskich w Łukowie, w październiku 1917 r.
Obchody te wkrótce zostaną przypomniane przez Sejm RP,
Warszawę, Gdynię i czołowe copowskie miasta: Stalową Wolę,
Radom, Tarnów, Mielec, Dębica i Rzeszów w związku z ogłoszeniem
80 lat temu – 5 lutego 1937 r. w Sejmie planu budowy Centralnego
Okręgu Przemysłowego, przez wicepremiera i ministra skarbu
Eugeniusza Kwiatkowskiego.
15 października 2017 r. obchodzić będziemy dwustulecie śmierci
Naczelnika. Kwiatkowski, wiedząc, że Kościuszko był przeciwnikiem
radykalizmu jakobińskiego, a jednocześnie konserwatyzmu
szlacheckiego, forsował ewolucyjne reformy, akceptowane przez
większość społeczeństwa i starał się zdobyć dla nich poparcie
umiarkowanej opozycji.
Nasz bohater - Kościuszko ma trzy podobne pomniki dłuta Antoniego
Popiela: w Waszyngtonie, w Stalowej Woli i Warszawie, skopiowane
przez rodzeństwo Sieków. Warto to przypomnieć w dniu, kiedy
komentujemy wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych.
Kościuszko inspirował pióra czołówki polskich historyków i pisarzy,
o czym traktuje niedawno obroniona na Uniwersytecie Kardynała
Stefana Wyszyńskiego rozprawa Dr Longiny Ordon. Jej wydanie,
obok dwu prac przygotowywanych przez Polską Fundację
Kościuszkowską: „Tadeusz Kościuszko w opiniach współczesnych”
i „Tadeusz Kościuszko w kręgu biografii i tradycji” wzbogacą nasze
obchody dwustulecia.
Pozwólcie, że na zakończenie przypomnę Wam strofę Kornela
Ujejskiego - kontynuatora twórczości Mickiewicza i Słowackiego
z jego wiersza „Ku czci Kościuszki”:
Zstąp Kościuszko na nas z nieba
Rozpal jednych do miłości
Innych chroń od gwałtownościMądre struny jednej lutni
Nie chcą kłótni
Od nowych waśni ty nas uchronisz
Bo nas swym duchem, gołębiu nasz.
Żywisz i bronisz.
Z serdecznością
Marek Drozdowski
Warszawa, 10 listopada 2016 r.